rr
lermansknecbt
tfo 347
Dinsdag 33 Juli 1934
38e Jaargang
ide Jonge Man.
EERSTE BLAD.
Binnenland.
Ierse cl, Middel-
>E, Middelburg:
•rieveulen,
ten Kalfkoe,
gebruik gesteld
te Brigdamme.
Boeden Haver
Klavers,
|de Zaak in
leturen en
•waren enz.,
D e k r i e i
I Grijpskerke.
K K. Motor en
tolslee,
Izen te koop,
rs, Wegers en
srs gevraagd,
ikwaam of
houdster.
Dit nummer bestaat uit twee bladen
GRENADINE5AU5
J
O 50, origesmolten
gesmolten Reuzel
fO.B5, mager Spek
t f 0 70, versche
3 per pond.
COOP:
larzen, rekening
iptember en een
ir uit twee, bij
T JzBiggekerke.
OOP:
N. en St. Joos-
Adres J. MESU,
w- en St. Joosland,
COOP:
ichterwielen voor
en 2 Achterwie-
wagen.
mid, Serooskerke.
(OOP:
gunstig gelegen aan
weg en is voor vele
;hikt. Te be-vragen
VEN, St. Laurens.
COOP:
Igekerke, op 't Dorp,
ljanse. Briefjes in
25 Juli kantoor
>LFF.
OOP:
50 jaar een ruim
I heeft opgeleverd,
lelte kan als eerste
|de zaak gevestigd
verkiezing kan de
Lanvaard worden.
Ibü C. N. KRIJGER
t.
GEVRAAGD:
(Paasehlelies) en j
landiums).
1SE, Oost-Souburg. J
IKOOP:
IKOOP:
lM te Boudewijns-
KOOP:
Andijvie-, Prei-
|co!ieplanten.
JD Ckr.z., Domburg.
las gekalfd, bij
lCEVAAL, Ritthem.
Knecht
IlSSE, „Kromwege"
J. LEENHOUTS
Land seizoen. Eigen-
fcven brieven te zen-
Iers B. 0. B. Bureau
Goes.
in 1 of 15 Augustus
ikkersknecht,
opgaaf van loon.
LOÜWERSE, Bak-
bij Woerden.
|g „KINDERZORG"
zoekt spoedig ®eD
lie lust heeft in
werk in 't Jongens-
te richten aan den
Stichting bovenge-
r, zoekt plaatsing a^s
A Hulppostkantoor
Ir een Meid of
ïid gevraagd, bg
andsche weg.
1
Drukkers-Exploitanten
OOSTERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorstsfraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No, 35000.
Bijkanfoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Te!, no. 259
VERSCHIJNT ELICEN "WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.
Losse nummers f0.05
Prijs der Advertentiën:
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct.
Bij abonnement belangrijke korting.
Vlissingen.
In dank ontvangen voor 't bekende doel
van L. te G. f2.50. Wie volgt?
Red. „De Zeeuw".
Ramp visschersvloot Amemuiden.
Landgenooten,
Ongetwijfeld zult ge gelezen hebben
van de ramp, die onze gemeente weder
heeft getroffen.
Door het vergaan van twee visschers-
schepen in den storm op 18 dezer zijn
vier vrouwen van hun kostwinner en
11 kinderen van hun vader beroofd. Bo
vendien heeft liet overgroote deel der
vloot belangrijke materiëelc schade gele
den door het verlies van want en be
schadiging van de scheepjes.
Voor deze ongelukkigen voorwaar een
donkere toekomst.
Het tocli al karige bestaan van het
garnalenvissclicrsbedrijf is van dien aard,
dat voor deze zwaar getroffenen directe
hulp onontbeerlijk is om hen niet aan
armoede en ellende ton prooi te laten.
Waar ge steeds getoond hebt steun te
willen verleenen, waar die noodig was,
doen ond erge teekenden, vol vertrouwen
een beroep op uwe liefdadigheid.
Ieder lid is gaarne bereid giften in
ontvangst te nemen.
Het Comité,
H. G. Horninge, Burgemeester, Voor
zitter; J. ,1. Iluijssen, Gemeente-secre
taris, Secretaris; J. J. van Doeselaar,
Hoofd der Oponb. Lag. School, Pen
ningmeester; Ds .T, J. Runia, Pred. der
Geref. Kerk; Dr W. F. Th. van dei-
Bijl, Geneesheer; G. van Waarde, Dia
ken Ned. Herv. Kerk; A. Buijs, Ge
meente-Ontvanger; A. van de Gruij-
ter, visscher en ouderling Ned. Herv.
Kerk; L. Puijpe, Wethouder; B. Fran
se, Lid van den Gemeenteraad; j. J.
C. van der Graaff, Hoofd der Bijz.
Lag. School; C. van de Ketterij, vis
scher; L. van Eenennaam, Ontvanger
der Geref. Kerk; P. J. Kousemaker,
Secretaris-Penningmeester, Diaconie
Ned. Herv. Kerk.
Arnemuiden, 21 Juli 1924.
Buiten den wortel om.
De berichten uit Londen blijven gunstig
luiden. Zelfs aan Franschen kant is men
nu weer optimist. Een algemeen com
promis w.ordt in 't vooruilzicht gesteld.
Eli dan, zoo durft men vertrouwen, staat
niets moer aan do ten-uitvoer-legging der
Rapporten in den weg.
We behoeven niet meer te zeggen, dat
deze gang van zaken ook ons zeer ver
heugt, al verheelden we nimmer, dat het
hier nog maar de eerste etappe op een
.zeer langen ou moeilijken weg geldt. Maar
een fiasco van Londen zou de wereld aan
erger misère blootstellen dan ze sinds
den oorlog had doorleefd. Politiek, eco
nomisch en financiëel. Misschien ware
dan zelfs de val in den afgrond door
niets meei te sluiten. Nu rijst er tenmin
ste kans op samenwerking ter afwering
van erger; dan zou liet bruut geweld al
leen beslissen en viel op terugkeer van
nurmale toestanden zelfs niet meer te
hopen
liet voorbeeld van Duitschland, waar
het bedrijfsleven al meer inzinkt, en zelfs
de landbouw, steunpilaar van alle wel
vaart, kwijnt, loonl waar liet heengaat
als redding uitblijft. Alleen maar, men
wachle zich voor do illusie, dat het van
nu af. ook bij algeheel slagen van de
Londensche conferentie, steeds crescendo
zal gaan. Economisch allicht niet, en po
litiek nog veel minder.
De wortel van het kwaad, liet verdrag
van Versailles, is bij alle besprekingen
en besluiten onaangetast gebleven. Wol
heeft Engelands Labour-regcering een zij-
delingsclien aanval op dit verdrag be
proefd, dooi- het dictatorschap der oom-
missie van herstel aan banden te leggen,
maar men weet- boe bitter dit haar is
opgebroken. Herriot kan en mag geen
enkele concessie doen, die Frankrijks
rechten zou te na komen. Zijn toch al
wankele ze-lol zou dan op slag bezwijken.
Terecht is opgemerkt, dat de schim van
Poincaró zich" als een schaduw over de
Londensche conferentie heenbuigt.
an een frontaanval op den opgeleg-
den rnachtsvrede kan dus heelemaal niets
komen. Die juist ware noodzakelijk om
aan alle wrevel en bitterheid een eind
te maken. Doch daarmee is dan ook alle
uitzicht afgesneden op een duuTzamèn
vrede, rustend in een algemeene verzoe
ning en daardoor rijk aan beloften vo.or
de toekomst.
Of Duitschland, als het eenmaal weer
overeind is geholpen, aan zijn ontzaglijke
verplichtingen zal kunnen voldoen, is vol
gens bekwame economen zeer de vraag.
Maar afgezien daarvan, blijven ook nu
alle staatkundige wereld-problemen onop
gelost, die de toekomst zoo somber- kleu
ren. Hel enkele lichtstraaltje, dat nu in
het Westen wordt waargenomen, valt
reeds geheel weg bij de diepe schaduwen
die de komende gebeurtenissen in liet
Oosten voor zich uit werpen.
(Standaard.)
Generaal Riciotti Garibaldi f.
De Romeinsclie correspondent van
„De Maasbode" schrijft:
Het laatste mannelijk kroost van den
berechten Rome-veroveraar Garibaldi,
wiens grootsch en waarlijk indrukwekkend
monument hoog staat op den fieren Ja-
niculus aan de overzijde van den Tiber,
is gestorven. Met hem gaat de laatste
trots der Garibaldisten in het graf.
Het was wel cen mooie figuur, die
kreupele grijsaard met zijn straf generaals-
gelaat, waarop het trotsölie bewustzijn,
de zoon te zijn van hem, die jle eenheid
van Italië smeedde, een zichtbare uitdruk
king vond. De zoon van een held, bad
ook luj helden-bloed in zijn aderen, ook
thans nog. Strijd en durf was nog zijn-
ideaal. Vandaar, dat de avontuurlijke moed
van Mussolini dezen 'dictator tot zijn
vriend had gemaakt, dien bij bewonderde.
Was liet daarom, dat de afgeleefde strijder
zich nog liet inschrijven in de fascisti
sche gelederen?
Heel .zijn leven was één avontuur en
één gevecht geweest. In 1846 geboren,
zien wij den robusten jongen man in
1864 reeds dapper deelnemen aan den
opstand van Canada. Later in 1866 werd
de wreede en lange veldtocht voor het
groote, ééiie Italië zijn levenslust en
eenig ideaal. In de gevechten van Bezzec-
ca werd zijn verlangen naar militaire e-ere-
teekens voor het eerst vervuld. Sinds
dien zon dat verlangen nog steeds groo-
ter worden. Een jaar later zien wij hem
vechten als een leeuw voor de verdedi
ging van Montei'otondo. Maar het jaar
'70 zou eerst zijn krijgslust bevredigen.
Aan de zijde van zijn vader wil hij strijden
voor Frankrijk, toen in oorlog met liet
overmachtige Duitschland. Zij, die hem
kenden, wisten, dat zijn krijgsmanshar't
niets liever deed dan verhalen van die
daden. Vooral het feit, dat hij in dezen
oprlog eenmaal in vermetelen moed een
Duitsche vlag, getooid met twee gouden
medailjcs wist te veroveren, was de glorie
van Zijn leven. Het bewustzijn, dat deze
vlag als fier oorlogstrofee door Frank
rijk werd bewaard en zelfs aan den groe
ten Victor Hugo woorden van bewon
dering voor liet geslacht, der Garibaldis
had ontlokt, bleef levendig in zijn ouden
geest tot het uur van lieden.
Later 'bracht bij een tiental jaren in
Australië door, waar liet geluk hem niet
zeer diende. Hij keerde terug in 1882
om mode te staan aan bet sterfbed van
zijn vader, die in .Tuni van dat jaar te
Caprera stierf. Onk dan bleef bet ïiantee-
ren van het zwaard nog zijn lust en
liefde. In 1897 trekt hij weer ten strijde,
thans om met een groep vrijwilligers Grie
kenland te helpen 'in zijn verdedigings
strijd. Eindelijk staat hij nog als dapper
strijder in den Ralkan-oorlog van 1912
1913. Het moet hem wel gespeten heb
ben. dat zijn hand te zwak en"zijn voet
te stijf geworden was om deel te nemen
aan den grooten oorlog van 14. Maar
daarvoor zond hij zijne zonen, van wie
twee het leven verloren.
„De epopea garibaldina" is met liem ge
storven. Nog enkele oude rood-hemdon
worden gevonden, maar een bloed-eehte
Garibaldist is er niet meer. De Italiaansche
regeering doet den ouden krijger voel
eer ,jaan. Het sterfhuis wordt door mili
tairen bewaakt. De regeering betuigde aan
mevr. Garibaldi haar deelneming. Ook de
koning zond een hartelijk telegram. Za
terdag beeft de begrafenis op kost-en van
den staat plaats gehad, onder liooge mi
litaire eer-bbetuiging en op verlangen van
den overledene,reeds in 1921 bij tes
tament vastgelegd, „bij den opgang der
zon".
De regicspoorwegen.
Naar te Londen verluidt zijn Mac Do
nald en Ilemot overeengekomen de con
ferentie niet te doen uiteengaan, alvo
rens een volledig vergelijk tot stand is
gekomen, ook omtrent de punten, die op
dit oogenblik nog niet tot oplossing zijn
gebracht. Zoowel Mac Donald als Herriot
zijn overtuigd, dat, tenzij deze conferentie
.slaagt, men op de medewerking van Ame
rika niet meer behoeft te rekenen.
De voornaamste moeilijkheid schijnt op
het oogenblik te zijn, hoe de controle over
de Duitsche regie spoorwegen zal worden
gehandhaafd. De Franschen wensclien de
controle over bepaalde lijnon te behouden,
terwijl de Engelscben van oordeel zijn,
dat dez econtrole van minder belang is,
daar de tegenwoordige hulpmiddelen als
vrachtauto's voldoende diensten kunnen
bewijzen, indien dit noodig is. De Engel
scben willen de conferentie op een zoo
ondergeschikt punt niet laten mislukken.
Smuts en Hertzog.
Op een te Bloemfontein door den bur
gemeester van deze stad gegeven diner,
ter eere van den premier general Hertzog,
deed deze laatste een beroep op de En-
gelscli en Hollandsch sprekende Afrikanen
om zich te vereenigen. In tegenstelling
met de verwachtingen, antwoordde de pre
mier niet op de uitdaging, die generaal
Smuts te Standerton geuit had. Hertzog
vermeed alle partijpolitiek en van dit
standpunt was zijn rede, in antwoord op
een toast op zijn gezondheid, een voor
beeld van discretie. Ilij verklaarde, dat
het verband der tegenwoordige partijlei
ders meer moet zijn dan alleen formeel.
De Kroon van Keizer Theodorus.
Bij de ontvangst van het Ras Taffari
Maltonnen, den Abessynischen tioonopvol-
ge.i, 1 -*o£« d< Engel .che ..oiling deze mede-
dot ling pc daar- van zijn voornemen om
de kroor van keizer Theodorus, welke
in 1868 te Magdalia door Lord Napier
werd buitgemaakt, aan keizerin Judith
van Abessynië ten geschenke te geven.
Dit historische kleinood is in 1869 door
den hertog van Argyll ter beschikking ge
steld var. het Victoria- en Albert-museum,
waar hei tot dusver steeds ter bezichti
ging is geweest. Dank zij het optreden van
den secretaris van staat voor Indië, is
de teruggave er van aan het land van
zijn oorsprong thans mogelijk geworden
en dit bewijs van vriendschap van zijn
majesteit vormt het lio-ogtcpunt van het
welgeslaagde bezoek van don Abessyni
schen troonopvolger aa.n Engeland.
Wij koesteren bewondering voor zulk
een schitterende daad van vriendschap.
Maar zij is gering tegenover het groote
misdrijf door Engeland in 1868 gepleegd
jegens Abessynië en zijn Christen-Keizer.
Het land veroverd, den vorst gedood,
diens kroon „meegenomen", 't Is al wel
letjes!
Het onderdrukte Dusseldorf.
Over eten toestand in het bruggehoofd
Dusseldorf schrijft het Berl. Tagebl De
bezetting is 15.000 man sterk en vele
militairen hebben hun gezinnen laten over
komen. Behalve de bestaande Duitsche
kazernes, hebben de Franschen in twee
paleizen van Justitie, het hoofdbureau
van politie en het kunstpalast nog vier
kazernes ingericht. Vijftien fabrieken zijn
geheel, twaalf gedeeltelijk in beslag ge
nomen. De drukkerij van het Dusseldo-r--
fer Tagebl. dient om oen Fransch pro
pagandablad te drukken. Zeven en twin
tig scholen zijn op1 last van de bezetting
ontruimd, zoodat 14.360 kinderen van
onderwijs zijn verstoken. Het aantal ge-
requireei'de woningen bedraagt 1800
(700 geheel, 1100 gedeeltelijk).
Na ie hebben uiteengezet in hoe sterke
mate bet economische leven te Dussel
dorf kwijnt en hoeveel firma's al te gron
de zijn gegaan, besluit het blad met de
vraag: zal Diuitschiand met de zware
lasten, die het rapport Dawes het zal
opleggen, ten minste zijn economische
eenheid en de bevrijding van zijn weder
rechtelijk bezette gebieden verkrijgen?
Uit Perzië.
De moord op Imbrie, den Ame-rikaan-
schen vice-consul te Teheran, vond plaats
jn tegenwoordigheid eener groote menig
te. Ofschoon er tal van politieagenten
en gewapende soldaten waren, stak nie
mand een hand uit ter bevrijding der
slachtoffers. De vice-consul viel na een
moedige verdediging. Zijn lijk vertoonde
een diepe sabelhouw in hel hoofd. Het
diplomatieke korpis heeft een krachtige
h'ota gericht tot de Perzische regeering,
welke in antwoord haar leedwezen heelt
betuigd van den moord op majoor Imbrie.
en over de zware verwonding van diens
metgezel, mr Melin Seymour. Die Perzi
sche regeering is evenwel van meening,
dat de aanval op de beide Amerikanen
het gevolg is van bun eigen zorgeloosheid,
om naar de Heilige plaats te gaan en
daar foto's te maken.
Die godsdienstige demonstratie, welke
majoor Imbrie trachtte te fotografeeren,
was gelicht teg|en -een secte, bekend als
Bahais. Fanatici hielden de beide Ame
rikanen voor leden van deze secte en
ze waren zoo woedend, dat zij niet al
leen majoor Imbrie doodsloegen, doch
behalve zijn secretaris ook drie politie
agenten en een soldaat, die de Ameri
kanen to hulp snelden, verwondden.
Het geheele kabinet heeft de begrafe
nis van den vermoorden consul bijge
woond.
Waarom niet?
In een nabeschouwing over de vrij
spraak van baron Coppée (die 'ten onrech
te beschuldigd was geweest van leveran
ties aan Duitschland tijdens den oorlog)
haalt „De Standaard" ook de weigering
van de amnestie voor politieke veroor
deelden aan. Het blad schrijft:
„De politieke liquidatie van den oorlog
dreigt langer te duren dan de weder
opbouw der verwoeste Gewesten. Het
evenwicht had al lang moeten hersteld
zijn, in liet belang van den inwendigen
vrede.
Daarom heeft het zoo'n pijnlijke ver
wondering gewekt, dat Masson, minister
van justitie, in antwoord op een verzoek
van Hoeck, barscli alle amnestie gewei
gerd heeft.
Van Hoeck vroeg kwijtschelding voor
zijn oorlogskameradon, die nog gevangen
zitten. Masson had in zijn hartstocht al
leen liet handvol politieke veroordeelden
voor oogen, dat dag in dag uit zijn ver
derfelijk werk voortzet.
Maar dat is geen reden om honder
den anderen te laten boeten. In allo
landen heeft men amnestie verleend, om
dat men daar ingezien heeft, dat geen ge
dachten kunnen gesmoord worden met
gevangenis en berooving van burgerrech
ten. Hier echter laat men den hartstocht
spreken en de verwarring voortbestaan,
dat kwijtschelding gelijk staat met goed
keuring van de theorieën van de ver
oordeelden. Was de vrijspraak van de
Communisten dan een instemming met
hun theorieën?
Moge de vrijspraak van Baron Cop
pée de regeering milder stemmen jegens
ile politieke veroordeelden. Het is meer
dan tijd de onverkwikkelijke nalaten
schap van den oorlog lieelemaal op 'te
ruimen."
Korte Berichten.
Te Metz had het „comité van actie
voor de verdediging van de vrijheid op
het gebied van godsdienstonderwijs" een
gesloten bijeenkomst belegd, die echter
door do communisten is verstoord. Twee
honderd communisten ongeveer drongen
de zaal binnen en molesteerden de aan
wezigen van wie er eenige zwaar zijn
gekwetst.
(Men bedenke hierbij dat Metz tot het
oude Duitsche Rijksland behoort, hetwelk
thans weer aan Frankrijk is teruggeko
men;- en dat de overheid in het nieuwe
vaderland voor dit geannexeerde gebied
zeer stuitende maatregelen tegen den
godsdienst heeft voorgeschreven, in zake
het confessioneele onderwijs. Rod.)
De ontroering is natuurlijk zeer groot
en dit voorproefje van wat in het over
groote meerderheid Roomsche Elzas-
Lotharingen te wachten slaat van het
Fransche sectarisme, zal niet nalaten op
geheel Elzas-Lotharingen een enormen in
druk te maken.
De Deensche minister van builcn-
landsche zaken, graaf Moltke, is uit Ko
penhagen vertrokken voor het brengen
van een bezoek aan de Faroër-eilandon
om zich aldaar door directe aanraking
met de bevolking van de lieerschende toe
standen op dc hoogte te stellen.
Het is de bedoeling binnenkort een
rechtstreeksere luchtverbinding Moskou-
Königsberg-Amslerdcim-Londen in te stel
len, langs welke luchtlijn ook postver
keer zal plaats hebben.
Te Kanton in China, zijn de over
stroomingen teruggekomen. Er is groote
schade aangericht. Roovers en misleiders
slaan 'hun slag ten nadeele der zwaar
beproefde bevolking.
Ook Tsientsin wordt opnieuw be
dreigd. Het water staat op ongeveer 15
mijlen afstand van de stad en is 22
voet lioog. Het gevaar verergert nog dooi
de weigering der Chineesche autoriteiten
om den Noord-Zuiddijk door te ste
ken, om het water naar zee te laten
loopen.
De hoofdcommissaris van politie
te Ple\Fna (Polen) is op straat door een
schot, hetwelk een communist uit een
huis op hem loste, gedood.
De Deensche regeering zal binnen
kort de voorstellen tot vermindering der
uitgaven voor leger en vloot welke neer
komen op een feitelijke opheffing van
leger en vloot, indienen. (Wie weet of
't waar is!)
De eerste commissie ter Londensche
conferentie heeft haar rapport gepubli
ceerd.
Nog steeds verwacht men, dat Duilscli-
land Donderdag of Vrijdag ter conferentie
zal genoodigd worden.
Zagliloel Pacha heeft verklaard, dat
Egypte den Engelsclien geen nieuwe recli
ten zal toekennen.
s&cUM
ör>vi
0
ejenpa&je
•11L
in i&dsrpaAje r
i.i Ps Amdndel^èspudcfinjjA^i
Generaal Maritz, die in het begin
van den oorlog een revolutie in Zuid-
Afrik,a jioogde te verwekken, is gisteren
vrijgelaten.
Bij een confrontatie van de ver
moedelijke moordenaars van Mateotli met
dc senatoren, die moesten vaststellen, of
bij de in hechtenis genomen personen
ook diegenen waren, die Mateotti uit zijn
huis hebben trachten te lokken, heeft
een hunner lien herkend.
Actie tegen het vlo-eken.
Zijl. nuchteren en waakt.
Men schrijft aan „De Amsterdammer":
Een dezer dagen bevond ik mij in de
wachtkamer van 't station Niouwersluis.
Juist verblijdde ik mij er bij vernieu
wing over, dat er tegenwoordig in alle
wachtkamers kaarten hangen van den
„Bond tegen het Schenden, door 't vloeken
van Gods Heiligen Naam" en dacht welk
een machtig getuigenis, toen m'n aan
dacht viel op, een op verren afstand on
zichtbaar, potloodschrift op de kaart aan
gebracht.
Bij nadere beschouwing las ik tot m'n
ontsteltenis, dat onder de vraag: „Gelooft
gij in het bestaan van een Almachtig
God? Heb dan eerbied voor Hem en ge
bruik niet ijdel, onnoodig of ondoordacht
Zijn Naam!" was geschreven:
„Neen, ik ontken elk Godsbegrip!"
„God is een kwaad".
En, als ware deze openbare belijdenis
nog niet erg; genoeg, spuwt de schrijver
zijn haat tegen God Almachtig onder de
tweede vraag: „Gelooft gij- niet in het.
bestaan van een almachtig God Gebruik
dan ook niet zijn Naam, want daardoor
maakt ge Uzelf bespottelijk en kwetst er
anderen mee" aldus uit:
„Steeds zal ik deze Gods en Jezus'
naam spottend gebruiken, want dit do,et
het religieuze leven immers afbreuk. Kwel-
seneï zijn voor mij kerk.en en ftaar goes-
telijken, breekt gij ze mij terwille af??"
Ziedaar letterlijk weergegeven wat op
de kaart stond.
Zie ik 'twel, dan is er temidden van
deze duivelen taal toch nog een licht-
sprankje.
Onderscheid ik wel, dan merk ik in
dezen, door den Vorst der duisternis ge
bonden, en door zijn eigen boos .hart
„getrouwde" „vrij"-denker, een tweestrijd.
Want hij durfde 't althans niet bestaan
om Gods Naam met een kleinen letter te
schrijven.
Maa,r ontzettend blijft dit zwarte schrift.
Als de vijand vrijmo<edig vloekt om „het
religieuze leven afbreuk te doen", boe-
danig moesten wij, die leven bij 't Gods-
licht van omboog,, getrouw zijn!
O, make der Legerscharen God ons
meer tot vurige getuigen voor de eere
Zijns Naams
Vooral door onzen wandel, maar ook
met de offerande onzer lipipen.
Wij weten uit des Heeren Woord, dat
slechts dan ons wacht 'L belijden van
.Jezus voor den Vader, als wij Hem be
lijden voor de menscben.
Zijt nuchteren en waakt, schreef ik hier
boven. Het krioelt van demonen boven
ons hoold. Wie hebben den strijd te-gen
de geest uit den afgrond. Tegen den
duivel zelf.
W,a t zullen we dezen vrijdenker ant
woorden? „Waarom woeden de heidenen
en bedenken (Je volken ijdelheid? Die ko
ningen der aarde stellen zich op) en de
vorsten beraadslagen te zamen tegen den
HEERE en tegen Zijnen Gezalfde, zeg
gende: Laat ons hunne banden verscheu
ren en hunne touwen van ons werpen.
Die in den hemel woont zal lachen, de
HEERE zal ze bespotten. -Dan zal Hij
tot hen spreken in Zijnen toorn en in Zijn
grimmigheid zal Hij' ze verschrikken". Ps.
2 Laat ons vopii' den schrijver bidden.
Van nature zeggen o,ok wij in ons
hart: „Laat ons Zijne banden verscheu
ren".
Laat ons bidden voor alle gebonden
„vrijdenkers".
A.-R. P ar tij d ag te B i 11ho ven.
In het Bilthovensclie bosch had Zater
dag j.l. een groote openbare vergade
ring plaats, uitgeschreven door de A. R.
Kiesvereeniging, waarin als sprekers op
traden de lieeren II. Coli.jn, Mr G. A.
Diepenhorst, Ds H. Janssen en II. va»
Andel.