rr lermansknecbt tfo 347 Dinsdag 33 Juli 1934 38e Jaargang ide Jonge Man. EERSTE BLAD. Binnenland. Ierse cl, Middel- >E, Middelburg: •rieveulen, ten Kalfkoe, gebruik gesteld te Brigdamme. Boeden Haver Klavers, |de Zaak in leturen en •waren enz., D e k r i e i I Grijpskerke. K K. Motor en tolslee, Izen te koop, rs, Wegers en srs gevraagd, ikwaam of houdster. Dit nummer bestaat uit twee bladen GRENADINE5AU5 J O 50, origesmolten gesmolten Reuzel fO.B5, mager Spek t f 0 70, versche 3 per pond. COOP: larzen, rekening iptember en een ir uit twee, bij T JzBiggekerke. OOP: N. en St. Joos- Adres J. MESU, w- en St. Joosland, COOP: ichterwielen voor en 2 Achterwie- wagen. mid, Serooskerke. (OOP: gunstig gelegen aan weg en is voor vele ;hikt. Te be-vragen VEN, St. Laurens. COOP: Igekerke, op 't Dorp, ljanse. Briefjes in 25 Juli kantoor >LFF. OOP: 50 jaar een ruim I heeft opgeleverd, lelte kan als eerste |de zaak gevestigd verkiezing kan de Lanvaard worden. Ibü C. N. KRIJGER t. GEVRAAGD: (Paasehlelies) en j landiums). 1SE, Oost-Souburg. J IKOOP: IKOOP: lM te Boudewijns- KOOP: Andijvie-, Prei- |co!ieplanten. JD Ckr.z., Domburg. las gekalfd, bij lCEVAAL, Ritthem. Knecht IlSSE, „Kromwege" J. LEENHOUTS Land seizoen. Eigen- fcven brieven te zen- Iers B. 0. B. Bureau Goes. in 1 of 15 Augustus ikkersknecht, opgaaf van loon. LOÜWERSE, Bak- bij Woerden. |g „KINDERZORG" zoekt spoedig ®eD lie lust heeft in werk in 't Jongens- te richten aan den Stichting bovenge- r, zoekt plaatsing a^s A Hulppostkantoor Ir een Meid of ïid gevraagd, bg andsche weg. 1 Drukkers-Exploitanten OOSTERBAAN LE COINTRE GOES Bureaux: Lange Vorstsfraat 68—70, Goes Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58 Postrekening No, 35000. Bijkanfoor te Middelburg: Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Te!, no. 259 VERSCHIJNT ELICEN "WERKDAG. Abonnementsprijs: Per 3 maanden, franco per post, f3. Losse nummers f0.05 Prijs der Advertentiën: 1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Vlissingen. In dank ontvangen voor 't bekende doel van L. te G. f2.50. Wie volgt? Red. „De Zeeuw". Ramp visschersvloot Amemuiden. Landgenooten, Ongetwijfeld zult ge gelezen hebben van de ramp, die onze gemeente weder heeft getroffen. Door het vergaan van twee visschers- schepen in den storm op 18 dezer zijn vier vrouwen van hun kostwinner en 11 kinderen van hun vader beroofd. Bo vendien heeft liet overgroote deel der vloot belangrijke materiëelc schade gele den door het verlies van want en be schadiging van de scheepjes. Voor deze ongelukkigen voorwaar een donkere toekomst. Het tocli al karige bestaan van het garnalenvissclicrsbedrijf is van dien aard, dat voor deze zwaar getroffenen directe hulp onontbeerlijk is om hen niet aan armoede en ellende ton prooi te laten. Waar ge steeds getoond hebt steun te willen verleenen, waar die noodig was, doen ond erge teekenden, vol vertrouwen een beroep op uwe liefdadigheid. Ieder lid is gaarne bereid giften in ontvangst te nemen. Het Comité, H. G. Horninge, Burgemeester, Voor zitter; J. ,1. Iluijssen, Gemeente-secre taris, Secretaris; J. J. van Doeselaar, Hoofd der Oponb. Lag. School, Pen ningmeester; Ds .T, J. Runia, Pred. der Geref. Kerk; Dr W. F. Th. van dei- Bijl, Geneesheer; G. van Waarde, Dia ken Ned. Herv. Kerk; A. Buijs, Ge meente-Ontvanger; A. van de Gruij- ter, visscher en ouderling Ned. Herv. Kerk; L. Puijpe, Wethouder; B. Fran se, Lid van den Gemeenteraad; j. J. C. van der Graaff, Hoofd der Bijz. Lag. School; C. van de Ketterij, vis scher; L. van Eenennaam, Ontvanger der Geref. Kerk; P. J. Kousemaker, Secretaris-Penningmeester, Diaconie Ned. Herv. Kerk. Arnemuiden, 21 Juli 1924. Buiten den wortel om. De berichten uit Londen blijven gunstig luiden. Zelfs aan Franschen kant is men nu weer optimist. Een algemeen com promis w.ordt in 't vooruilzicht gesteld. Eli dan, zoo durft men vertrouwen, staat niets moer aan do ten-uitvoer-legging der Rapporten in den weg. We behoeven niet meer te zeggen, dat deze gang van zaken ook ons zeer ver heugt, al verheelden we nimmer, dat het hier nog maar de eerste etappe op een .zeer langen ou moeilijken weg geldt. Maar een fiasco van Londen zou de wereld aan erger misère blootstellen dan ze sinds den oorlog had doorleefd. Politiek, eco nomisch en financiëel. Misschien ware dan zelfs de val in den afgrond door niets meei te sluiten. Nu rijst er tenmin ste kans op samenwerking ter afwering van erger; dan zou liet bruut geweld al leen beslissen en viel op terugkeer van nurmale toestanden zelfs niet meer te hopen liet voorbeeld van Duitschland, waar het bedrijfsleven al meer inzinkt, en zelfs de landbouw, steunpilaar van alle wel vaart, kwijnt, loonl waar liet heengaat als redding uitblijft. Alleen maar, men wachle zich voor do illusie, dat het van nu af. ook bij algeheel slagen van de Londensche conferentie, steeds crescendo zal gaan. Economisch allicht niet, en po litiek nog veel minder. De wortel van het kwaad, liet verdrag van Versailles, is bij alle besprekingen en besluiten onaangetast gebleven. Wol heeft Engelands Labour-regcering een zij- delingsclien aanval op dit verdrag be proefd, dooi- het dictatorschap der oom- missie van herstel aan banden te leggen, maar men weet- boe bitter dit haar is opgebroken. Herriot kan en mag geen enkele concessie doen, die Frankrijks rechten zou te na komen. Zijn toch al wankele ze-lol zou dan op slag bezwijken. Terecht is opgemerkt, dat de schim van Poincaró zich" als een schaduw over de Londensche conferentie heenbuigt. an een frontaanval op den opgeleg- den rnachtsvrede kan dus heelemaal niets komen. Die juist ware noodzakelijk om aan alle wrevel en bitterheid een eind te maken. Doch daarmee is dan ook alle uitzicht afgesneden op een duuTzamèn vrede, rustend in een algemeene verzoe ning en daardoor rijk aan beloften vo.or de toekomst. Of Duitschland, als het eenmaal weer overeind is geholpen, aan zijn ontzaglijke verplichtingen zal kunnen voldoen, is vol gens bekwame economen zeer de vraag. Maar afgezien daarvan, blijven ook nu alle staatkundige wereld-problemen onop gelost, die de toekomst zoo somber- kleu ren. Hel enkele lichtstraaltje, dat nu in het Westen wordt waargenomen, valt reeds geheel weg bij de diepe schaduwen die de komende gebeurtenissen in liet Oosten voor zich uit werpen. (Standaard.) Generaal Riciotti Garibaldi f. De Romeinsclie correspondent van „De Maasbode" schrijft: Het laatste mannelijk kroost van den berechten Rome-veroveraar Garibaldi, wiens grootsch en waarlijk indrukwekkend monument hoog staat op den fieren Ja- niculus aan de overzijde van den Tiber, is gestorven. Met hem gaat de laatste trots der Garibaldisten in het graf. Het was wel cen mooie figuur, die kreupele grijsaard met zijn straf generaals- gelaat, waarop het trotsölie bewustzijn, de zoon te zijn van hem, die jle eenheid van Italië smeedde, een zichtbare uitdruk king vond. De zoon van een held, bad ook luj helden-bloed in zijn aderen, ook thans nog. Strijd en durf was nog zijn- ideaal. Vandaar, dat de avontuurlijke moed van Mussolini dezen 'dictator tot zijn vriend had gemaakt, dien bij bewonderde. Was liet daarom, dat de afgeleefde strijder zich nog liet inschrijven in de fascisti sche gelederen? Heel .zijn leven was één avontuur en één gevecht geweest. In 1846 geboren, zien wij den robusten jongen man in 1864 reeds dapper deelnemen aan den opstand van Canada. Later in 1866 werd de wreede en lange veldtocht voor het groote, ééiie Italië zijn levenslust en eenig ideaal. In de gevechten van Bezzec- ca werd zijn verlangen naar militaire e-ere- teekens voor het eerst vervuld. Sinds dien zon dat verlangen nog steeds groo- ter worden. Een jaar later zien wij hem vechten als een leeuw voor de verdedi ging van Montei'otondo. Maar het jaar '70 zou eerst zijn krijgslust bevredigen. Aan de zijde van zijn vader wil hij strijden voor Frankrijk, toen in oorlog met liet overmachtige Duitschland. Zij, die hem kenden, wisten, dat zijn krijgsmanshar't niets liever deed dan verhalen van die daden. Vooral het feit, dat hij in dezen oprlog eenmaal in vermetelen moed een Duitsche vlag, getooid met twee gouden medailjcs wist te veroveren, was de glorie van Zijn leven. Het bewustzijn, dat deze vlag als fier oorlogstrofee door Frank rijk werd bewaard en zelfs aan den groe ten Victor Hugo woorden van bewon dering voor liet geslacht, der Garibaldis had ontlokt, bleef levendig in zijn ouden geest tot het uur van lieden. Later 'bracht bij een tiental jaren in Australië door, waar liet geluk hem niet zeer diende. Hij keerde terug in 1882 om mode te staan aan bet sterfbed van zijn vader, die in .Tuni van dat jaar te Caprera stierf. Onk dan bleef bet ïiantee- ren van het zwaard nog zijn lust en liefde. In 1897 trekt hij weer ten strijde, thans om met een groep vrijwilligers Grie kenland te helpen 'in zijn verdedigings strijd. Eindelijk staat hij nog als dapper strijder in den Ralkan-oorlog van 1912 1913. Het moet hem wel gespeten heb ben. dat zijn hand te zwak en"zijn voet te stijf geworden was om deel te nemen aan den grooten oorlog van 14. Maar daarvoor zond hij zijne zonen, van wie twee het leven verloren. „De epopea garibaldina" is met liem ge storven. Nog enkele oude rood-hemdon worden gevonden, maar een bloed-eehte Garibaldist is er niet meer. De Italiaansche regeering doet den ouden krijger voel eer ,jaan. Het sterfhuis wordt door mili tairen bewaakt. De regeering betuigde aan mevr. Garibaldi haar deelneming. Ook de koning zond een hartelijk telegram. Za terdag beeft de begrafenis op kost-en van den staat plaats gehad, onder liooge mi litaire eer-bbetuiging en op verlangen van den overledene,reeds in 1921 bij tes tament vastgelegd, „bij den opgang der zon". De regicspoorwegen. Naar te Londen verluidt zijn Mac Do nald en Ilemot overeengekomen de con ferentie niet te doen uiteengaan, alvo rens een volledig vergelijk tot stand is gekomen, ook omtrent de punten, die op dit oogenblik nog niet tot oplossing zijn gebracht. Zoowel Mac Donald als Herriot zijn overtuigd, dat, tenzij deze conferentie .slaagt, men op de medewerking van Ame rika niet meer behoeft te rekenen. De voornaamste moeilijkheid schijnt op het oogenblik te zijn, hoe de controle over de Duitsche regie spoorwegen zal worden gehandhaafd. De Franschen wensclien de controle over bepaalde lijnon te behouden, terwijl de Engelscben van oordeel zijn, dat dez econtrole van minder belang is, daar de tegenwoordige hulpmiddelen als vrachtauto's voldoende diensten kunnen bewijzen, indien dit noodig is. De Engel scben willen de conferentie op een zoo ondergeschikt punt niet laten mislukken. Smuts en Hertzog. Op een te Bloemfontein door den bur gemeester van deze stad gegeven diner, ter eere van den premier general Hertzog, deed deze laatste een beroep op de En- gelscli en Hollandsch sprekende Afrikanen om zich te vereenigen. In tegenstelling met de verwachtingen, antwoordde de pre mier niet op de uitdaging, die generaal Smuts te Standerton geuit had. Hertzog vermeed alle partijpolitiek en van dit standpunt was zijn rede, in antwoord op een toast op zijn gezondheid, een voor beeld van discretie. Ilij verklaarde, dat het verband der tegenwoordige partijlei ders meer moet zijn dan alleen formeel. De Kroon van Keizer Theodorus. Bij de ontvangst van het Ras Taffari Maltonnen, den Abessynischen tioonopvol- ge.i, 1 -*o£« d< Engel .che ..oiling deze mede- dot ling pc daar- van zijn voornemen om de kroor van keizer Theodorus, welke in 1868 te Magdalia door Lord Napier werd buitgemaakt, aan keizerin Judith van Abessynië ten geschenke te geven. Dit historische kleinood is in 1869 door den hertog van Argyll ter beschikking ge steld var. het Victoria- en Albert-museum, waar hei tot dusver steeds ter bezichti ging is geweest. Dank zij het optreden van den secretaris van staat voor Indië, is de teruggave er van aan het land van zijn oorsprong thans mogelijk geworden en dit bewijs van vriendschap van zijn majesteit vormt het lio-ogtcpunt van het welgeslaagde bezoek van don Abessyni schen troonopvolger aa.n Engeland. Wij koesteren bewondering voor zulk een schitterende daad van vriendschap. Maar zij is gering tegenover het groote misdrijf door Engeland in 1868 gepleegd jegens Abessynië en zijn Christen-Keizer. Het land veroverd, den vorst gedood, diens kroon „meegenomen", 't Is al wel letjes! Het onderdrukte Dusseldorf. Over eten toestand in het bruggehoofd Dusseldorf schrijft het Berl. Tagebl De bezetting is 15.000 man sterk en vele militairen hebben hun gezinnen laten over komen. Behalve de bestaande Duitsche kazernes, hebben de Franschen in twee paleizen van Justitie, het hoofdbureau van politie en het kunstpalast nog vier kazernes ingericht. Vijftien fabrieken zijn geheel, twaalf gedeeltelijk in beslag ge nomen. De drukkerij van het Dusseldo-r-- fer Tagebl. dient om oen Fransch pro pagandablad te drukken. Zeven en twin tig scholen zijn op1 last van de bezetting ontruimd, zoodat 14.360 kinderen van onderwijs zijn verstoken. Het aantal ge- requireei'de woningen bedraagt 1800 (700 geheel, 1100 gedeeltelijk). Na ie hebben uiteengezet in hoe sterke mate bet economische leven te Dussel dorf kwijnt en hoeveel firma's al te gron de zijn gegaan, besluit het blad met de vraag: zal Diuitschiand met de zware lasten, die het rapport Dawes het zal opleggen, ten minste zijn economische eenheid en de bevrijding van zijn weder rechtelijk bezette gebieden verkrijgen? Uit Perzië. De moord op Imbrie, den Ame-rikaan- schen vice-consul te Teheran, vond plaats jn tegenwoordigheid eener groote menig te. Ofschoon er tal van politieagenten en gewapende soldaten waren, stak nie mand een hand uit ter bevrijding der slachtoffers. De vice-consul viel na een moedige verdediging. Zijn lijk vertoonde een diepe sabelhouw in hel hoofd. Het diplomatieke korpis heeft een krachtige h'ota gericht tot de Perzische regeering, welke in antwoord haar leedwezen heelt betuigd van den moord op majoor Imbrie. en over de zware verwonding van diens metgezel, mr Melin Seymour. Die Perzi sche regeering is evenwel van meening, dat de aanval op de beide Amerikanen het gevolg is van bun eigen zorgeloosheid, om naar de Heilige plaats te gaan en daar foto's te maken. Die godsdienstige demonstratie, welke majoor Imbrie trachtte te fotografeeren, was gelicht teg|en -een secte, bekend als Bahais. Fanatici hielden de beide Ame rikanen voor leden van deze secte en ze waren zoo woedend, dat zij niet al leen majoor Imbrie doodsloegen, doch behalve zijn secretaris ook drie politie agenten en een soldaat, die de Ameri kanen to hulp snelden, verwondden. Het geheele kabinet heeft de begrafe nis van den vermoorden consul bijge woond. Waarom niet? In een nabeschouwing over de vrij spraak van baron Coppée (die 'ten onrech te beschuldigd was geweest van leveran ties aan Duitschland tijdens den oorlog) haalt „De Standaard" ook de weigering van de amnestie voor politieke veroor deelden aan. Het blad schrijft: „De politieke liquidatie van den oorlog dreigt langer te duren dan de weder opbouw der verwoeste Gewesten. Het evenwicht had al lang moeten hersteld zijn, in liet belang van den inwendigen vrede. Daarom heeft het zoo'n pijnlijke ver wondering gewekt, dat Masson, minister van justitie, in antwoord op een verzoek van Hoeck, barscli alle amnestie gewei gerd heeft. Van Hoeck vroeg kwijtschelding voor zijn oorlogskameradon, die nog gevangen zitten. Masson had in zijn hartstocht al leen liet handvol politieke veroordeelden voor oogen, dat dag in dag uit zijn ver derfelijk werk voortzet. Maar dat is geen reden om honder den anderen te laten boeten. In allo landen heeft men amnestie verleend, om dat men daar ingezien heeft, dat geen ge dachten kunnen gesmoord worden met gevangenis en berooving van burgerrech ten. Hier echter laat men den hartstocht spreken en de verwarring voortbestaan, dat kwijtschelding gelijk staat met goed keuring van de theorieën van de ver oordeelden. Was de vrijspraak van de Communisten dan een instemming met hun theorieën? Moge de vrijspraak van Baron Cop pée de regeering milder stemmen jegens ile politieke veroordeelden. Het is meer dan tijd de onverkwikkelijke nalaten schap van den oorlog lieelemaal op 'te ruimen." Korte Berichten. Te Metz had het „comité van actie voor de verdediging van de vrijheid op het gebied van godsdienstonderwijs" een gesloten bijeenkomst belegd, die echter door do communisten is verstoord. Twee honderd communisten ongeveer drongen de zaal binnen en molesteerden de aan wezigen van wie er eenige zwaar zijn gekwetst. (Men bedenke hierbij dat Metz tot het oude Duitsche Rijksland behoort, hetwelk thans weer aan Frankrijk is teruggeko men;- en dat de overheid in het nieuwe vaderland voor dit geannexeerde gebied zeer stuitende maatregelen tegen den godsdienst heeft voorgeschreven, in zake het confessioneele onderwijs. Rod.) De ontroering is natuurlijk zeer groot en dit voorproefje van wat in het over groote meerderheid Roomsche Elzas- Lotharingen te wachten slaat van het Fransche sectarisme, zal niet nalaten op geheel Elzas-Lotharingen een enormen in druk te maken. De Deensche minister van builcn- landsche zaken, graaf Moltke, is uit Ko penhagen vertrokken voor het brengen van een bezoek aan de Faroër-eilandon om zich aldaar door directe aanraking met de bevolking van de lieerschende toe standen op dc hoogte te stellen. Het is de bedoeling binnenkort een rechtstreeksere luchtverbinding Moskou- Königsberg-Amslerdcim-Londen in te stel len, langs welke luchtlijn ook postver keer zal plaats hebben. Te Kanton in China, zijn de over stroomingen teruggekomen. Er is groote schade aangericht. Roovers en misleiders slaan 'hun slag ten nadeele der zwaar beproefde bevolking. Ook Tsientsin wordt opnieuw be dreigd. Het water staat op ongeveer 15 mijlen afstand van de stad en is 22 voet lioog. Het gevaar verergert nog dooi de weigering der Chineesche autoriteiten om den Noord-Zuiddijk door te ste ken, om het water naar zee te laten loopen. De hoofdcommissaris van politie te Ple\Fna (Polen) is op straat door een schot, hetwelk een communist uit een huis op hem loste, gedood. De Deensche regeering zal binnen kort de voorstellen tot vermindering der uitgaven voor leger en vloot welke neer komen op een feitelijke opheffing van leger en vloot, indienen. (Wie weet of 't waar is!) De eerste commissie ter Londensche conferentie heeft haar rapport gepubli ceerd. Nog steeds verwacht men, dat Duilscli- land Donderdag of Vrijdag ter conferentie zal genoodigd worden. Zagliloel Pacha heeft verklaard, dat Egypte den Engelsclien geen nieuwe recli ten zal toekennen. s&cUM ör>vi 0 ejenpa&je •11L in i&dsrpaAje r i.i Ps Amdndel^èspudcfinjjA^i Generaal Maritz, die in het begin van den oorlog een revolutie in Zuid- Afrik,a jioogde te verwekken, is gisteren vrijgelaten. Bij een confrontatie van de ver moedelijke moordenaars van Mateotli met dc senatoren, die moesten vaststellen, of bij de in hechtenis genomen personen ook diegenen waren, die Mateotti uit zijn huis hebben trachten te lokken, heeft een hunner lien herkend. Actie tegen het vlo-eken. Zijl. nuchteren en waakt. Men schrijft aan „De Amsterdammer": Een dezer dagen bevond ik mij in de wachtkamer van 't station Niouwersluis. Juist verblijdde ik mij er bij vernieu wing over, dat er tegenwoordig in alle wachtkamers kaarten hangen van den „Bond tegen het Schenden, door 't vloeken van Gods Heiligen Naam" en dacht welk een machtig getuigenis, toen m'n aan dacht viel op, een op verren afstand on zichtbaar, potloodschrift op de kaart aan gebracht. Bij nadere beschouwing las ik tot m'n ontsteltenis, dat onder de vraag: „Gelooft gij in het bestaan van een Almachtig God? Heb dan eerbied voor Hem en ge bruik niet ijdel, onnoodig of ondoordacht Zijn Naam!" was geschreven: „Neen, ik ontken elk Godsbegrip!" „God is een kwaad". En, als ware deze openbare belijdenis nog niet erg; genoeg, spuwt de schrijver zijn haat tegen God Almachtig onder de tweede vraag: „Gelooft gij- niet in het. bestaan van een almachtig God Gebruik dan ook niet zijn Naam, want daardoor maakt ge Uzelf bespottelijk en kwetst er anderen mee" aldus uit: „Steeds zal ik deze Gods en Jezus' naam spottend gebruiken, want dit do,et het religieuze leven immers afbreuk. Kwel- seneï zijn voor mij kerk.en en ftaar goes- telijken, breekt gij ze mij terwille af??" Ziedaar letterlijk weergegeven wat op de kaart stond. Zie ik 'twel, dan is er temidden van deze duivelen taal toch nog een licht- sprankje. Onderscheid ik wel, dan merk ik in dezen, door den Vorst der duisternis ge bonden, en door zijn eigen boos .hart „getrouwde" „vrij"-denker, een tweestrijd. Want hij durfde 't althans niet bestaan om Gods Naam met een kleinen letter te schrijven. Maa,r ontzettend blijft dit zwarte schrift. Als de vijand vrijmo<edig vloekt om „het religieuze leven afbreuk te doen", boe- danig moesten wij, die leven bij 't Gods- licht van omboog,, getrouw zijn! O, make der Legerscharen God ons meer tot vurige getuigen voor de eere Zijns Naams Vooral door onzen wandel, maar ook met de offerande onzer lipipen. Wij weten uit des Heeren Woord, dat slechts dan ons wacht 'L belijden van .Jezus voor den Vader, als wij Hem be lijden voor de menscben. Zijt nuchteren en waakt, schreef ik hier boven. Het krioelt van demonen boven ons hoold. Wie hebben den strijd te-gen de geest uit den afgrond. Tegen den duivel zelf. W,a t zullen we dezen vrijdenker ant woorden? „Waarom woeden de heidenen en bedenken (Je volken ijdelheid? Die ko ningen der aarde stellen zich op) en de vorsten beraadslagen te zamen tegen den HEERE en tegen Zijnen Gezalfde, zeg gende: Laat ons hunne banden verscheu ren en hunne touwen van ons werpen. Die in den hemel woont zal lachen, de HEERE zal ze bespotten. -Dan zal Hij tot hen spreken in Zijnen toorn en in Zijn grimmigheid zal Hij' ze verschrikken". Ps. 2 Laat ons vopii' den schrijver bidden. Van nature zeggen o,ok wij in ons hart: „Laat ons Zijne banden verscheu ren". Laat ons bidden voor alle gebonden „vrijdenkers". A.-R. P ar tij d ag te B i 11ho ven. In het Bilthovensclie bosch had Zater dag j.l. een groote openbare vergade ring plaats, uitgeschreven door de A. R. Kiesvereeniging, waarin als sprekers op traden de lieeren II. Coli.jn, Mr G. A. Diepenhorst, Ds H. Janssen en II. va» Andel.

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1924 | | pagina 1