No 191
Donderdag 15 Mei 1934
38e Jaargang
levensleed.
Buitenland.
Binnenland.
OOSTERBAAN LE COINTRE GOES W J$N
Goes SB#l|flr JgStBË& SB jffpp
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58 BB Bf^Jr Nfip ÉBT^^w NEB^B WE BE BB E& rÊÈ
Postrekening No. 36000. BB ÉBE^Hr BB^^^BfB^^^ EB BE agf BE BB
Bijkantoor te Middelburg: E^^UB^BEB vÊmsmoiB ÊÜÊÈ&HXl!!^^ föÊL&tlÉtÊÊsf
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259 ll|i|pr ■jKHr
Geen aangelengde melk.
Onder dit opschrift inaakt de Standaard
enkele opmerkingen, die wij gaarne door
ze hier op te nemen aan onze lezers
doorgeven
De fout van vele ambtenaren is, dat
zij zich door sommige lieden met weinig
besef van verantwoordelijkheid de mee
ning laten sugg'ereeren, als zou "het mi
nisterie uit een soort van sport de
bezuinigingssport en met een zekeren
wellust zijn overgegaan tot de verminde
ring van de ambtenaarssalarissen. In elk
geval schijnt het hun wel zeker, dat de
Regeering lang niet voldoende de belang
rijke vraag overwoog „of 't niet anders
kon". Nu staat het voor ons vast, dat
de Regeering niet dan door de noodzaak
gedrongen en zeer tot haar leedwezen
moet komen met verschillende voorstel
len tot bezuiniging. En het m'eest onaan
gename zal haar de vermindering der
salarissen zijn geweest.
Vraagt men nu of het in dit geval
„niet anders kon", dan zal de Regeering
moeten antwoorden: zeker wel. Men zie
slechts wat regeeringen in andere landen,
die voor de noodzakelijke maatregelen
terugdeinsden, deden.
Maar juist deze andere weg is voor
een Regeering die de leugen niet te
haat wil nemen en geen bedrog kan
;plegen, volkomen afgesloten.
Het kan wel anders. Men denke zich
het geval slechts in dat de Regeering
hoewel wetende niet meer te kunnen
betalen, naar het bekende recept geld
ging „maken", dat zij betaalde met een
„staatsgnlden", welks Waarde met den
dag verminderde, naarmate hij in grooter
getale aanwezig was.
Dit middel heet: „een beetje inflatie".
Op heel aardige en treffende wijze
heeft Minister Heemskerk deze wijze van
doen getypeerd. Bij de verdediging' van
het wetsontwerp tot wettelijke regeling
inzake de wijziging van bepalingen be
treffende rechten en verplichtingen van
ambtenaren, zeide de minister, dat ook de
Regeering meent, dat zij redelijkerwijze
een zoo groot mogelijke stabiliteit in
de salarissen behoorde te handhaven en
dat zij met. de verlaging van de salarissen
niet verder mocht gaan dan strikt lioodig
is. Aan de noodzakelijkheid van de sala
risverlaging hebben de ambtenarenorg'a-
nisaties steeds gepoogd te ontkomen. Zij
hielden geen rekening niet den ernst
van den toestand.
Nu is het waar, dus ging de Minister
voort, dat niet zij' liet financieel probleem
hebben op te lossen; daarvoor staat de
Regeeringmaar juist daarom mocht men
verwachten, dat met die taak der Re-
geering ten volle rekening werd gehou
den. Stel. als ik het even mag illustree-
ren, dat iemand per dag voor zijn gezin
8 liter melk zou ontvangen en er werd
gezegder is niet meer en het moeten
dan 8 liter worden, voor de helft water
inhoudende of op den duur voor S/4
water inhoudende, is die man dan gebaat?
Het antwoord op de vraag: is de man
er hij gebaat, kan niet twijfelachtig zijn.
zijn salaris is verlaagd en zeer onveilig
geworden. En hij is feitelijk bedrogen. Hij
krijgt aangelengde inplaats van volle melk.
Wie de dingen goed ziet, moet zeggen,
«at fiet dit Kabinet is, dat alles doet,
wat in zijn vermbgen is om het geheel©
volk en ook de ambtenaren voor een
groote ramp te behoeden. Dat het alles
doet wat het kan, om de stabiliteit in
de salarissen zooveel mogelijk te verze
keren.
FEUBLLET<m
113).
Zij zond haar manuscript ter perse en
toen, terugleunend in haar stoel, nam zij
Felix' gïammaire ter hand.
Haar werk had haar waarschijnlijk wel
nooit zoo vreeselijk, zoo onverdraaglijk
toegeleken als thans, en zij voelde zich
merkbaar verlicht, bijna dankbaar ge
stemd, toen mevrouw Andrews haar liet
vragen naar de bibliotheek te komen,
•waar dr Howell op haar zat te wachten.
Die dokte'r ging naast haar zitten en
keek haar onderzoekend aan, terwijl hij
haar de pols voelde en zijn oor dicht aan
haar hart te luisteren legde.
„Julfrouw Earl, hebt u wel meer aan
vallen gehad, zooals deze, waarvan het
«neet n0g niot geheel uitgewerkt is?"
„Diit is de tweede maal, dat ik er zoo
•ernstig onder lijd; hoewel ik bijna altijd
een onaangenaam, Mopperig gevoel aan
toljn hart heb, ma,ar geen pijn".
Welke middelen hebt u daartegen aan
gewend?"
«Niets meneer; ik heb er nooit een
ter over geraadpleegd".
De verkiezingen in Frankrijk.
De bloemlezing van Fransche persstem
men igeeft den merkwaardig'en toon, dat
voor een ieder de uitslag ©en volkomen
verrassing is geweest. Voor de overwin
naars nog: hot meest.
Hoezeer de verkiezingsuitslag een in-
cidenteele is, moge blijken uit de houding
der radicaal-socialistische pers, die na de
eerste verrassingskreten, voorzichtigheid
aan den dag' gaat leggen en haar geest
verwanten in de overwinningsroes wil
matigen.
Toen Poincaré, die in Sampigny was,
te Parijs torngkeerend, den verkiezingsuit
slag vernam, had hij een aanval van
woede. Hij kon zich inderdaad verraden
gevoelen. Het meest kenschetsend oordeel
over hem uitgesproken is dat van de
„Laterne"de geschiedschrijver zal eens
zeggen, dat die man voor zijn land even
veel goed deed als zijn vrienden verkla
ren en evenveel kwaad, als zijn vijanden
hem verwijten.
Sun Yat Sen.
Met het overlijden van Sun Yat Sen,
wiens dood n'u toch bevestigd werd, is
een der bekendste figuren uit den Chinee-
schen politieken strijd van de laatste 20
jaar verdwenen. Uit het leven van dezen
rnerkvyaardigen Chinees, van oorsprong
christen, socialist, groot-propagandist en
revolutionnair geven wij het volgende:
Sun Yat Sen werd in 1867 in het
district Kwang-Tuiijg uit christelijke ouders
geboren. Hij studeerde te Hongkong in
de medicijnen en behaalde aldaar op
25-jarigen leeftijd zijn artsendiploma. Na
eenige jaren dokterspraktijk, tijdens welke
hij reeds als leider der revolutionnaire
jong-Chineezen optrad, vertrok hij naar
Europa, waar hij vooral in Engeland en
Frankrijk en later ook in Amerika onder
zijn landgenooten zijn omwentelings
ideeën vurig propageerde. In 1911 tijdens
de groote Chineescbe revolutie keerde
Sun Yat Sen naar zijn land terug en
was daar1 een der voornaamste bewerkers
van den val der keizerlijke dynastie van
Mantsjoe. Op de nationale vergadering
van Nanking werd hij tot eerste president
van China gekozen. Hij voelde echter
voor dit ambt niet veel en trad bijna
onmiddellijk als president af.
Nadat door den strijd tusschen parle
ment en de militaire kaste, de afschei
ding van de Zuidelijke provincies met
Kanton als hoofdzetel der republikeinen
een feit was geworden, plaatste Sun Yat
Sen zich wederom aan het hoofd dei-
beweging en voerde den kamp tegen het
Noorden, welke strijd nog voortduurt.
Korte berichten.
Tot de nieuw gekozen communis
tische Fransche Kamerleden behoort
Jacques Dpriot, die sedert 10 December
in de Santé-gevangenis opgesloten zit na
zijn veroordeeling wegens het aansporen
van militairen tot ongehoorzaamheid.
Severing, de Pruisische minister
van binnenlandsche zaken, heeft den
Duitschen dag, dien de volkischen tegen
Zondag te Breslau hadden belegd, verbo
den.
Het spoorwegverkeer in Duitschland
ondervindt in stijgende mate de gevolgen
van de staking in de- Roermijhen. In het
bezette gebied heeft de Fransch-Belgische
regie al 36 personentreinen wegens ko-
lengebrek laten uitvallen.
De Times heeft een hoofdartikel
„Hum. Hoe is het mogelijk?"
Hij keek haar met vaste oogen onder
zoekend aan. drukte zijn oor nog eens
op haaï hart, en luisterde nauwkeurig
naaf de snelheid van den slag.
„Mejuffrouw JJarl, bent u een wees?"
„Ja, meneer".
„Hebt u nog eenige verwanten?"
„Geen enkele, waarvan ik ooit gehoord
heb".
„Heeft er wel eens iemand van uw
familie een plotselingen dood gehad?"
„Ja, -er is mij verteld, dat mijn moeder-
stierf, terwijl zij oogenschijnlijk nog ge
heel gezond was en bezig was te spinnen
en mijn grootvader vond ik dood, terwijl
hij in een fauteuil zijn pijp had zitten
ïooken".
Dü? Howell hoestte en zuchtte eens,
doch zweeg verder stil.
Hij zag ©en vreemde, verschrikte uit
drukking in haar groote, donkere oogen
komen, haar lippen trilden en haar bleek
gelaat weird nog witter, terwijl haar vin
gers zich krampachtig in elkaar sloten,
maai' zij zefde niets en zij keken elkaar
voor een oogenblik zwijgend aan.
„D|ï Howell, zoudt u niets voor mij
kunnen doen?"
Haar stem zonk tot gefluister, en zij
boog zich voorover om met angstig ver
langen zijn antwoord af te wachten.
over de politieke crisis in Frankrijk. Het
blad spreekt liet vertrouwen uit, dat
thans een mooie gelegenheid bestaat voor
Frankrijk, voor Duitschland en voor alle-
groote volken van Europa om een waren
vrede te krijgen.
In geheel Hongarije is een mijin-
werkersstaking uitgebroken. Het aantal
stakers bedraagt 40.000.
Een telegram uit Constantinopel
meldt: Een hevige aardschok is waarge
nomen in de streek va,n Erzeroem. Ver
scheidene dorpen zijn vernield. Tot nu
toe zijn er 50 slachtoffers gerapporteerd.
De Donau is meer dan zes meter
gestegen. Het scheepvaartverkeer is stil
gelegd. De lagere gedeelten van Boeda
pest zijn reeds overstroomd.
Uit Gilman (Colorado) wordt gemeld,
dat tengevcige van een aardstorting Za
terdag j.l. 5 mijnwerkers van de buiten
wereld zijn afgesloten.
Uit nadere berichten uit Moskou
over het ongeluk met den nieuwen trein,
die aan Lenin's gedachtenis was „toege
wijd", blijkt, dat 200 personen zijn om
gekomen. De trein moet van een 50 me
ter hooge glooiing zijn afgestort.
Volgens een bericht Uit New-York
is het congreslid John Langiey tot 2 jaar
gevangenisstraf veroordeeld op grond van
het feit, dat hij zou hebben behoord tot
een organisatie ter ontduiking van de
wetten op het drankverbod.
De s t r ij d in Twent e.
De Christelijk .georganiseerde textiel
arbeiders in Twente maken een uiterst
moeilijken tijd door.
Nadat ze vijf maanden lang door de
fabrikanten van den arbeid waren uit
gesloten ien van een betrekkelijk klein
steunbedrag hadden moeten leven, werd
eindelijk ©en overeenkomst gesloten en
hoopten ze aan het werk te kunnen gaan.
Maar de Socialistische organisaties, on
der aanvoering van den heer Stenhuis,
hadden het anders besloten. Die uitslui
ting werd opgeheven, maar daarvoor
kwam in de plaats een van moderne zijde
geproclameerde staking, waardoor het
voor de Christelijke arbeiders opnieuw
Onmogelijk is gemaakt aan liet werk te
gaan. In sommige fabrieken was het aan
tal arbeiders, dat zich aanmeldde te klein
om de machines te laten werken en bij
andere is de socialistische terreur zoo
sterk, dat de .Christelijk georganiseerden
voor de overmacht moeten bukken.
Zij will e n gaarne arbeiden, maar zij
kunnen niet. En zoo zitten ze opnieuw
zonder inkomsten en zijn ze omdat
ze vasthouden aan hun Christelijk be
ginsel aan de diepste ellende ten prooi.
En niemand kan zeggen, hoelang do
strijd nog zal duren. I
„Juffrouw Earl, weet u wat er bedoeld
wordt met uitzetting van het hart?"
„Ja, ja, dat weet ik". 1
Een lichte huivering overviel haar.
Of u uw kwaal geërfd hebt, zou ik niet
durven zeggen, maar het is zeker, dat,
in uw geval, daarvoor grond bestaat".
Als tot zichzelven sprekend, merkte
zij op:
„Grootvader oiok oud geworden".
Het oog van den dokter viel op het
mozaiekfiguulr op den vloer van de bibli
otheek, en toen wist zij, dat hij haar
geen hoop kon geven.
„Julfrouw Earl, ik ben niet gewoon
mijn patiënten te bedriegen. Het is nut
teloos u met medicijnen te plagen, en
u in een soorf van verdooving te brengen
U moet volmaakte rust hebben, rust voor
den geest, zoowel als voor het lichaam; u
moogt geen onderwijs meer geven, en
ook niet schrijven. Gij hebt u overwerkt,
en aanhoudend intellectueel werk heeft
ide nadering van ©en kwaal verhaast,
die, onder andere omstandigheden, lang
zaam en bijna onmerkbaar zou zijn aan
geslopen. Indien ze verborgen geweest
is, wat zeer goed mogelijk is, heeft u
bijgedragen tot een verbazend snelle ont
wikkeling, onthoud u van studie, vermijd
alle opwinding, neem niet te veel bewe
ging, maar kom geregeld in de buiten-
Van Socialistische zijde werd de vorige
weck in vier dagen een bedrag van
f 40.000 bijeengebracht om de stakers
een steun in den rug te geven. En thans
is een guldens-collecte georganiseerd,
waarvan verwacht wordt, dat ze per
week f 50.000 zal opbrengen.
Het kost wat het kost, maar de Chris
telijke arbeiders moeten er onder. Die
Christelijke organisaties moeten en zul
len kapot worden gemaakt.
Zoo heeft het Stenhuis, de man, die
het noodig achtte;, heel Nederland in on
rust te brengen, besloten. En bij dat
pogen kan hij op den steun van heel de
revolutionaire arbeiders- en vakbeweging
rekenen.
En wat zullen wij inu doen? Zullen we
onze broeders en zusters in Twente al
leen laten staaiy en ze) murw laten slaan
en zonder meer toezien, dat ze onder
den voet worden geloopen? Of zullen wij
die mannen en vrouwen steunen en hen
in staat stellen den strijd vol te houden?
vraagt de „N. Leidsche Crt" en wij met
haar.
„Het Volk" poogt zijn lezers wijs te
maken, dat er van een socialistische ter
reur ten opzichte van de R.-K. en Chris
telijke textielarbeiders in Twente geen
sprake is. In het nummer van „de R.-K.
Vakbeweging" worden echter een 20-tal
feiten van bedreiging, molestatie en er
gerlijke mishandelingen gereleveerd, waar
bij de namen der mishandelden, datum
en juiste plaats worden vermeld. En toch
is er geen terreur volgens „Het Volk".
Naar verder verluidt, moet onder de
ongeorganiseerden en ook zelfs onder
sommige leden van „de Eendracht", de
animo reeds danig beginnen te vermin
deren. Het in dagen van opwinding ge
nomen besluit, zich met een derde en
een vierde minder uitkeering tevreden te
stellen, begint in zijn werkelijke betee-
kerris nu pas goed tot de fnenschen door
te dringen, nu ze een keer die vermin
derde uitkeering hebben ontvangen. In
Enschede waren Woensdag manifesten
verspreid, geteekend „De commissie van
werkwillige textielarbeiders" en „Decom-
rnièsie van ongeorganiseerde werkwilli
gen" waarin de ongeorganiseerden wor
den opgeroepen, den arbeid te hervat
ten en zich daartoe aan de „commissie"
op te geven.
Nieuwe A u t o b u s 1 ij n e n.
Naar de „Tel." verneemt zijn bespre
kingen gaande inzake de oprichting van
'n financieel krachtig concern, dat zich
lot doel stelt, het exploiteeren van auto
buslijnen, niet tusschen kleinere plaat
sen, maar op: grooteren afstand, aanvan
kelijk tusschen de hoofdplaatsen van
Nederland. Die bedoeling zit voor, de pas
sagiers in uiterst modelrne autobussen:
te vervoeren tegen tarieven, welke lager
zijn dan die der spoorwegmaatschappijlen.
(Misschien het eenige middel oor de
spoorwegmaatschappijen te dwingen tot
lagere tarieven. Red. Z.)
E e n b 1 u n d e r.
„Het Volk" komt met het volgende be
richt
„Op de vergadering der classis Dor
drecht van de Christ. Geref. Kerk kwam
ter sprake een vraag van Zierikzee of het
predikambt niet onvereenigbaar is met
het Kamerlidmaatschap. Die classis sprak
daarop1 als haar meening ,uit niet te
gelooven, dat het in de lijn der Hei
lige Schrift is, als een predikant tevens
wethouder, Kamerlid, minister enz. is,
en vroeg zich af of het ook niet in
lucht; en, boven alle dingen, belast uw
hoofd niet. Indien u u zorgvuldig aan
deze aanwijzingen houdt, dan zou u wel
even oud kunnen worden als uw groot
vader. Hartkwalen bedriegen meestal elke
voorspelling, en ik waag mij daar niet
gaarne aan".
Hij stond op en nam zijn hoed.
„Juffrouw Earl, ik heb uw geschriften
met veel genoegen gadegeslagen en met
meer belangstelling, dan ik ooit aan den
dag heb gelegd voor een of andere
schrijfster; en God alleen weet, dat liet
voor mij buitengewoon pijnlijk is u den
sluier van de oogen te rukken. Van het
eerste oogenblik af, dat u mij aangewezen
'werd in de kerk, zag ik iets in uw ge
laat, dat mij verontrustte en mishaagde
want zijn marmeren bleekheid fluisterde
mij toe, dat uw dagen geteld waren. Vele
malen heb ik u al willen bezoeken, om
er u ernstig over te onderhouden, maar
ik begreep, dat het toch nutteloos zou
zijn. U hebt geen lezer, die met meer ernst
het verlies van uw geschriften zou be
treuren, maar, terwille van uzelf, verzoek
ik u uw pen neer te leggen en rust te
nemen".
Zij hief het hoofd op, en een flauw
glimlachje kwam zwakjes over haar ge
laat lichten.
„Rust! rust! Als mij nog maar zoo
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3,—
Losse nummersf 0.05
Prijs der Advertentiën:
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 cL
Bij abonnement belangrijke korting.
strijd is met zijn roeping, die van gods-
wege op hem rust.
Wij denken echter, dat ds Kersten
de Dordtsche classis zal laten praten
en lekker Kamerlid zal blijven."
Als men nu weet, dat ds Kersten predi
kant is bij de Geref. Gemeenten en met
de Chr. Geref. Kerk dus niets heeft uit
te staan, begrijpt men, welk een blun
der! ide Zeeuwscho correspondent van
„Het Volk" weer eens gemaakt heeft.
Als men in kerkelijke zaken niet beter
thuis is, is zwijgen zeker voorzichtiger.
Een v e r 1 a g i. n g die een v r-
hooging wordt.
Hoe ongeloofelijk het ook klinke, het
bleek ons, dat voor een betrokkene soms
oen verlaging va,n wedde een verhoo
ging kan beteekenen.
Men vertelde ons ('t is uit zeer betrouw
bare h'ron!) dat er iemand is, die op een
der Rijkskantoren een kleine bijbetrekking
vervult en daarvoor ©en vergoeding ge
niet van f 75 per jaar-. Nu komt de sa
larisverlaging en de man, die gehuwd
is, moet 5 pet van zijn salaris missen,
f 75 wordt dus f'71,25. Maar neen, dat
wordt het niet, want het Kon. Besluit
bepaalt, dat na de korting het verkre
gen bedrag tot op f 10 naar boven wordt
afgerond. Voor den betrokkene wordt dus
liet nieuwe salaris niet f 71,25, maar
f 80. Oorspronkelijk was zijn wedde f75
nu wordt ze (na de korting!) f80, dus
hier brengt de korting voor den betrok
kene een verhooging. („Stand.")
Dc ver lof s re geling der Rijks
ambtenaren.
Door de regeering is bepaald, dat de
verlofsregeling voor de rijksambtenaren
zal worden aangevuld mét de volgende
bepaling: De duur van het verlof wordt
voor den .ambtenaar, die voor eerste
oefening onder de wapenen moet komen,
naar evenredigheid verminderd met af
ronding tot lieele dagen naar boven. Aan
gaande deze wijziging moet nog advies
gevraagd worden aan de Centrale Com
missie van Overleg. Bij de regeling van
de a.s. zomerverloven zal echter reeds
voorloopig met deze wijziging worden re
kening gehouden. Verder is besloten, dat,
nu de salarisvermindering is tot stand
gebracht en een verdere regeling wat
betreft den duur van het verlof noodig
is, niet de verminderde jaarwedden als
basis voor den verloftijd zullen gelden.
Bij de toekenning van de verloven zal
moeten worden uitgegaan van de wed
den, welke, volgens het bestaande be
zoldigingsbesluit zonder salarisverminde
ring zouden worden genoten.
De Vleeschkeuringswet.
Door den heer Braat zijn aan den Mi
nister van Arbeid de volgende vragen
gesteld
Is het Zijne Excellentie bekend, dat
door de bepaling in de Vleeschkeurings
wet, dat er zijn moeten centrale slacht
plaatsen voor nood slachtingen, het veel
voorkomt, dat veehouders .groote schade
lijden, omdat het op veel plaatsen voor
komt, dat de koud slachters de dieren
eerst ophangen en laten keuren, alvorens
ze te willen koopen, waardoor de eige
naars eenigszins aan die slachters ver
plichtingen hebben?
Is Zijne Excellentie bereid te bevor
deren, dat voor de kleine plaatsen die
centrale slachtplaatsen kunnen worden op
geheven, opdat alsdan de eigenaar thuis
kan laten slachten en keuren, wat een
voordeel is voor: I. de gemeente, die
dan geen onkosten heeft aan centrale
weinig tijd rest. Er is zooveel te doen,
zooveel, waarvoor ik plannen had ge
maakt, en gehoopt had daaraan gevolg
te geven. Ik ben nog maar aan het be
gin, en heb nog alleen maar geloerd,
hoe ik mijn gereedschap moet hanteeren,
mijn levenswerk is nog nauwelijks be
gonnen. Als dan eindelijk mijn rusttijd
daar is, moet ik niet ledig bevonden
worden, met gevouwen handen. Sedert
mijn dertiende jaar heb ik mij nooit meer
rust gegund; en nu ben ik bang, da,t
ik het nu ook niet meer doen zal, ik zou
liever temidden van mijn werk sterven,
dan het leven van een nietsdoener lei
den'".
„Maar mijn lieve juffrouw Earl, zij,
die u liefhebben, hebben toch rechten op
■u".
„Ik ben alleen in deze wereld. Ik heb
geen familieleden, die van mij houden,
en mijn werk is voor mij, wat ik veronder
stel dat naaste betrekkingen voor andere
vrouwen zijn. Zes jaren heb ik nu ge
studeerd om mij daarvoor bekwaam te
maken, ik heb geleefd met en voor mijn
boeken; en hoewel ik vele ©dele en wanne
vrienden bezit, kunt u dan toch niet
veronderstellen, dat ik mij alleen voel?
(Wordt vervolgd).
