No 18
Maandag 5 Mei I0Ü4
38e Jaargang
RITP
1EESTER
LEVENSLEED.
OCENTS
FEUILLETON.
XE FIJNSTE
ZANDBLAD
SUMATRA
SIGAAR.
N.V.CKRvSCnüPPEN
MIJNHARDT's
Staal-Tabletten -.sa*
^Maag-Tabletten. .75
Zenuw-Tabletten 75«
Laxeer-Tabletten 6ó<*#
Hoofdpijn-Tabletten 60«ff
Drukkers-Exploitanten
OOSTERBAAN LE COINTRE ROES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, .Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:'
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.
Losse nummersf0.0$
Prijs der Advertentiën:
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 cL
Bij abonnement belangrijke korting.
ELECTRIFICATIE DER MIDDENGROEP.
Tot mijn spijt kan ik mij niet vinden
in de wijze waarop in het nummer van
„De Zeeuw" van 1 Mei is weergegeven
hetgeen door mij werd betoogd ter verga,
dering te Middelburg:, waar bet vraagstuk
van de elektrificatie der Middengroep werd
aan de orde gesteld. Het spreekt vanzelf,
dat wanneer de aandacht van den ambte
naar, die met het maken van aanteeke-
ningen is belast, tijdens de besprekingen
eenigcn tijd wordt afgeleid, hot verslag
zijns ondanks niet getrouw kan zijn. En
hoe goed bedoeld, het verlorene kan dan
niet worden aangevuld met de opmerking,
dat dit of dat punt, dat wèl werd aan
gehoord, uitvoerig werd besproken.
Want hetgeen ik opmerkte betreffende de
vermeerderde belangstelling voor het
vraagstuk der elektrificatie was geen
hoofdmoment in mijn betoog, doch had
daarin slechts zijdelingsche beteekenis.
Had ik dan ook niets anders dan dat
in het midden' te brengen, ik zou zon
der twijfel .gezwegen hebben. Nu het
verslag echter op andere punten zwijgt,
zij liet mij vergund uit hetgeen ik aan
roerde een tweetal zaken in uw gastvrij
blad naar voren te brengen.
Betoogd werd door mij de wensche-
lijkheid van medezeggenschap der ge
meentebesturen bij de oplossing van het
vraagstuk en de uitvoering der electrifi
catie. Totnogtoe geschiedde zulks niet en
aan tj.e voorstellen, die de laatste jaren
van Ged. Staten uitgingen, ging niet voor
af een onderzoek naar de denkbeelden,
die in den kring der gemeente
besturen beerschten. Ook het laatste
voorstel van Ged. Staten, dat de leve
ring van electriciteit. voor de Midden
groep aan de Société wilde opdragen,
kende aan de gemeenten geen rol toe.
Tenzij men als zoodanig beschouwd
wenscht te zien de voorwaarde, dat deze
zich garant zouden stellen voor afname
van een te bepalen quantum K.W.U. en
liet voorrecht om eventueel de kosten van
het ontbrekende te mogen bijpassen! Ze
ker, wil men kans van slagen hebben
dan zal men aan het stellen van derge
lijke condities niet kunnen ontkomen.
Doch dat is de kwestie niet. De vraag
is: waar is het stuk medezeggenschap,
dat het leed der financieel© verplichtin
gen verzacht en tevens de belangstelling
voor de goede.zaak gaande houdt?
Die .groote belangstelling van de zijde
van het platteland in het vraagstuk der
■electriciOeitsvoorziening maakt het te meer
gewenscht, om de gemeenten in dezen
een rol te doen spelen. Eene intéresse,
die allerminst wordt verkleind door ver
wijzing naar de houding van onderschei
dene gemeenteraden in Zeeüwsch-Vla,an
deren, die openlijk terughoudendheid be
toonden. Hier was echter niet afkeer van
de electrificatie oorzaak van den tegen
stand, doch veeleer wantrouwen jegens
de P.Z.E.M., een wantrouwen welks al
of niet gegrond zijn thans buiten beschou
wing blijve. Echter zij. men op zijn hoede,
dat hetzelfde zich niet herhale in de
Middengroep. Nu de belangstelling daar
zich zoo sterk openbaarde (men herin.
nere zich de zeer drukbezochte verga
deringen, onlangs te Go-es gehouden), die
nen ook met zorg de organen gekozen,
waardoor de mogelijkheid der electrici
teitsvoorziening voor de Middengroep
wordt onderzocht en de electrificatie zelve
wordt tot stand gebracht. Wie daarbij
■de gemeentebesturen uitschakelt, handi-
capt zich reeds van te voren. De weg,
■die thans zal moeten worden ingeslagen,
had feitelijk vanaf het begin moeten wor
den bewandeld. Eerst wanneer zou zijn
1-05).
„Het is zeker, dat er wel ©enig ver
schil van opinie hierover bestaat. Ik ben
bang, dat hij wel een weinig te barsch
opvoeder zal zijn voor een kind als Hui-
da R-eed."
„Geeft .meneer Hammond haar onder
richt?"
„O neen. Diaar zit hem juist het won
derlijke in. Murray zelf overhoort haar
les'sen, zooals Estelle aan mijn zuster
had verteld. Apropos. Men zegt, dat het
huwelijk van neef en nicht binnenkort
te wachten is. Mijn zuster deelde mij mede
dat het zou plaats hebben vroeg in het
voorjaar.
„Zinspeelt u op meneer Murray en-
mejuffrouw Handing?"
„Ja.. Zij zullen na hun huwelijk onmid
dellijk naar Europa gaan".
Gordon keek zijn metgezellin onderzoe
kend m.aar zag alleen een flauw,
ongeleovig lachje over haar gelaat ko
men.
„Mijn zuster is Estelle's vertrouwde,
dus spreek ik uit goede bron. Ik weet,
gebleken, dat uitvoering door de gemeen
ten een duurdere, ongewenschte oplossing
zoU geven, eerst dan zou het zoeken
naar andere middelen en wegen wensche-
lijk zijn. Voor zulk een onderzoek is
het nog niet te laat.
Dat overigens samenwerking tusschen
gemeentebesturen mogelijk is, werd op
Zuid-Beveland wel zeer treffend getoond.
In de N.V. Waterleidingmaatschappij Zuid-
Beveland hebben we ©en typisch staaltje
van de voorbeeldige wijze, waarop platte
landsgemeenten ©en gemeenschappelijk
belang gezamenlijk kunnen behartigen.
Trouwens, ook liet wetsontwerp tot wijzi
ging van de Gemeentewet beoogt de sa
menwerking tusschen gemeenten voor be
paalde doeleinden gemakkelijker temaken.
Het zal duidelijk zijn, dat ik mij op
grond van deze overwegingen een warm
voorstander betoonde van de miotie-Welle-
man en aanneming daarvan krachtig aan
beval. Instelling teener commissie, be
staande uit vertegenwoordigers der ge
meentebesturen, die de zaak nader zullen
hebben te onderzoeken, ziedaar de be
geerde richting ingeslagen.
In de tweede plaats sprak ik in mijne
qUaliteit van vertegenwoordiger ©ener ge
meente, die mede-eigenares is eener gas
fabriek, door de Mabeg geëxploiteerd.
Welnu, het meermalen geciteerde laatste
voorstel van Ged. Staten, dat de Midden
groep van electriciteit zou voorzien, be
oogde feitelijk enkel maar voorziening van
een deel der Middengroep. Zuid-Beve
land ten Oosten van het kanaal met z'n
Mabeggasfabrieken werd v o o r 1 o o p i g
buiten beschouwing gelaten. Waarom?
Wanneer de zaak daar voorloopig
moet blijven rusten, geschiedt zulks toch
■met de bedoeling om ze later weer aan
te vatten. Dit werd door mij principieel
onjuist geacht. Dat er ten opzichte van
de gemeenten met Mahegfabrieken be
zwaren zijn te overwinnen, geef ik voet
stoots toe. Zeker zal de Mabeg zich be
roepen op haar concessievoorwaarden,
doch tot onderhandelen is ze niet on
bereid. Waar de Mabeg zelfs verschil
lende maten gepoogd heeft om de fabrie
ken aan de gemeenten over te doen,
komt het mij voor, dat financieel deze
gevallen niet zoo heel veel behoeven te
verschillen van die, waarin eene ge
meente-gasfabriek aanwezig is. In elk ge
val, met opschorting alleen worden de
moeilijkheden nóch ontzeild nóch weg
gewerkt. Hier ligt een belangrijk terrein
van werkzaamheid voor de commissie',
■die zal moeten trachten ook voor Oost
Zuid-Beveland de zaak onder cijfers te
brengen.
Ten slotte wil ik nog wijzen op een
feit van beteekenis. De heer Streefkerk,
directeur der P.Z.E.M., verklaarde mijne
bezwaren tegen bet Uitsluiten van de ge
meentebesturen in de electriciteitsvoor
ziening voor Zeeland te verstaan en zou
bereid „zijn hieraan tegemoet te komen
door gemeenten en P.Z.E.M. gezamen
lijk voor de Middengroep te doen op
treden. Een soort „'gemengd bedrijf" dus.
Van dit denkbeeld, spontaan opgekomen
en dus nog allerminst omlijnd, zij hier
nog eens duidelijk akte genomen. Alleen
reeds als belangrijke concessie heeft cleze
voorslag-Streefkerk beteekenis. Voor de
commissie, dio zonder vooringenomenheid
de zaken beziet, zal ook ©en dergelijk
nader gepreciseerd voorstel zonder twijfel
een punt van overweging vormen. Moge
ze spoedig slagen in haar zeker niet
gemakkelijke taak.
P. A. SCHWARTZ.
dat zij haar uitzet in Parijs besteld heeft".
Edna's vingers sloten zich ©enigszins
zenuwachtig, maar zij! zeide lachend:
„Maar hoe durft u dan dat vertrouwen
te schenden? Meneer Leigh, hoe lang
denkt u te New York te blijven?"
„Ik zal morgen vertrekken, of Ik zou
van jou de hoop moeten Verkrijgen, dat
©en langer bezoek van mij je aangenaam
zou zijn. Ik kwam hier alleen om jou
te zien".
HÜ wilde haar de hand drukken, doch
zij weerde hem af en zeide haastig:
„Ik weet wat u gaat zeggen, en ik
zou liever niet hooren, wat slechts tot
verdriet van ons beiden kan leiden. Als
u wilt, dat ik achting en vriendschap
voor u behouden zal, meneer Leigh, dan
moet u nooit meer op dat onderwerp zin
spelen, wat, zooals ik u gisterenavond
al gevoelen deed, voor mij buitengewoon
pijnlijk is. Omdat ik u hoog schat als
een vriend en verheugd ben u weer te
zien, zou het mij berouwen te weten, dat
u om mijnentwille hier één uuï langer
zou blijven."
„Je bent ondankbaar, Edna. En ik be
gin in te zien, dat je geen hart hebt".
„Als dat zoo is, dan heb ik toch nooit
met het uwe gespeeld, of u bedrogen,
meneer Leigh".
mp
fabrikant:
Vf INf NOAAL'WACINIRCEN
AWTOOfil -
Twee Duitsche socialisten en de be
lasting.
Kautsky acht 't ook voor een soc. regec-
ring onmogelijk de belastingen onmatig
te verhoogen; want „de Staat heeft dan
wel inkomens- en vermogensbelasting
maar zonder inkomen en zonder vermo
gen".
En Südekum schreef in 1921„Een
bovenmatige belasting kan wel eerlijke
lieden arm, maar geen arme rijker ma
ken".
Niet teruggedeinsd.
Nog vóór het Kabinet-van Hall was af
getreden, werd Groen van Prinsterer door
.Koning Willem III over de schoolkwestie
geraadpleegd.
De door het Kabinet-van Hall inge
diende wettelijke regeling had buiten de
Kamer ©en buitengemeene oppositie ont
ketend, die op den Koning sterken in
druk maakte.
In het advies, dat Groen toen uitbracht,
werd door hem ingegaan op de gedachte,
dat hij zich met de oplossing van het
probleem zou belasten.
Groen schreef toen woordelijk dit aan
den Koning:
„Ik huiver bij de overweging van de
magt der vrijzinnige rig'ting, gelijk ze
in drie jaren, door een met haar in hoofd
gedachte eenzelvig en daarna weifelend
Bewind opgebeurd is geworden. Gelijk
ze nu tot vermeestering van het gezag,
dat is, volgens de her van een minis-
trie e 1 en centraliseerend al
vermogen bedacht is. Ik huiver ook
om de hartstogtelijkheid der bestrijding,
die mij' dikwerf, zoodra men voor een i-
gen invloed mijnerzijds beducht was, ten
deel viel. Ik huiver om de velerlei werk
zaamheden die, vooral hier te lande, in
hooge betrekking een nauwkeurig en be
daard overleg der vraagstukken, die met
hoofdbeginselen in verband staan, bijkans
onmogelijk maakt. Daarom zou ik niet ligt
de vrije positie verlaten, waarin misschien
grootendeels mijne kracht, ligt. Althans
zou ik niet zonder rijp beraad daartoe
kunnen besluiten. Ik zou vreezen door
gebrek aan zelfkennis, een last op mij
te nemen, die, vooral in gevorderden
ouderdom, mij te zwaar is. Alleen dan
zou ik niet langer aarzelen, wanneer ik,
door den zamenloop van omstandigheden,
de overtuiging verkreeg dat, op den voot'-
gestelden voet, ook voor mij welslagen
niet onmogelijk en dus het weigeren van
medewerking niet verantwoordelijk zijU
zou."
Gelijk men ziet, is hier van eene wei
gering geen sprake.
Wanneer een voorzichtig man als
Groen op een tijdstip, dat het ontslag
van het bestreden Kabinet nog in het
verschiet was, verklaart bereid te zijn,
indien hij de overtuiging, dat verwezen
lijking van zijn plan mogelijk is, heeft, mag
toch waarlijk niet van „terugdeinzen"
worden gesproken.
„Je hebt geen hart, en je zou zekér niet
zoo koel een toegenegen hart kunnen
teragwijzen, hetwelk een andere vrouw met
veel trots zou aanvaarden. Eenige jaren
later, als je begeerte naar eer en roem
ten volle zal verzadigd zijn en je schrij
ven niet langer in den smaak van het
publiek zal vallen, en als je vele vleiers
niet meer voor je altaar zullen knielen,
maar voor dat van een nieuw en meer
populair idool, dan zal je dwaasheid je
berouwen".
Zij stond op en antwoordde rustig:
„Dio toekomst mag vele teleurstellin
gen voor mij bevatten, maar hoewel mijn
lot misschien droevig mag blijken te
zijn, ik denk, dat ik toch nooit zoo laag
zal zinken, dat het mij spijten zal niet
een man te hebben getrouwd, wien het
mij onmogelijk zou zijn te beminnen.
Hoe spoediger wij dit onderhoud afbre
ken, hoe beter het zal zijn voor onze
vriendschap. Ik heb niet de vrije be
schikking over mijn tijd; en, daar mijn
plichten mij naar de leerkamer roepen
zoo zeg ik u vaarwel".
„Edna, als' je mij zoo van je laat gaan,
dan zul je mij wel nooit meer zien".
Met tranen bevochtigd zochten haar
oogen de zijne; ©n haar stem klonkzacht
doch vast, toen zij beide handen naar
De eenige?
Den heer De Vos van Steenwijk is
't dezer dagen nogal kwalijk genomen,
dat hij in onze Eerste Kamer de poli
tieke „bonzen" en „strebers" zoo heeft
afgestraft.
Nu, 't was soms wel wat erg.Maar
of hij niet vaak raak sloeg?
In Frankrijk komen nu met de ver
kiezingen soms rare praktijken aan 't licht.
Zoo werd b.v. in 't. jaar '19 zekere heer
Mandel, destijds 'n groot vriend van Cle-
menceau, Kamerlid. Hij liad er zich voor
't departement Garonde ingewerkt en
kwam er, dank zij vooral ook de prach
tige reclame-artikelen, die het plaatselijke
blad „La Petite Garonde" over hem
schreef.
Thans zijn de hekken verhangen. En
is dat blad mordieus t e g e n hem. En nu
heeft 't blad zelf bekend gemaakt, hoe
veel spijt het heeft van die artikelen
van 'tjaar '19, miaar heeft tevens ver
klapt, dat ziji geschreven zijn, van a tot
z door den heer Mandei zélf. Z o o
krijgt men soms Kamerzetels.
Weer eien bisschop verbannen.
De rechtbank te Odessa heeft den or
thodoxen bisschop van Cherson Proco-
pius, wegens „moreelen en materieelen"
steun aan de aanhangers van generaal
Denikin in 1919, ter dood veroordeeld.
Het vonnis is evenwel gewijzigd in ver
banning. Is dit een nieuw systeem? Het
verbannen schijnt een nieuw systeem der
sovjet-'mannen te zijn, om invloedrijke
Russen, wier ter 'doodbrenging gevaar
lijk kan zijh voor de sovjet-macht, toch
te verwijderen.
Een huiszoeking in een gezantschap.
De Berlijnsche politie heeft een huis
zoeking gehouden in de handelsafdeeling'
van het Russische gezantschap. Een zeer
groot aantal agenten in uniform namen
aan cleze huiszoeking deel. Het gebouw
van de handelsafdeeling is ex-territori
aal. Een huiszoeking is slechts mogelijk
indien iemand die een misdaad pieegt
en op heeterdaad betrapt wordt een
schuilplaats in het gebouw zoekt. Dit was
volgens de Berlijnsche politie het geval
Een communist, die wegens poging tot
landverraad gearresteerd zou worden,
slaagde erin te ontkomen en uit de dooi
de politie ingewonnen inlichtingen bleek,
dat hij een schuilplaats op' de handels
afdeeling van het Russische gezantschap
had gezocht. Diaarop volgde de huiszoe
king. Van den kelder tot den zolder
werd het heele gebouw doorzocht, zon
der dat men er echter in slaagde den
achtervolgden communist te vinden. De
aanwezige leden van de handelsafdeeling
protesteerden tegen het optreden der pto-
litie dat zij als een schending van de
ex-territorialiteit beschouwden.
Krestinski, de Russische gezant, heeft
bij Streseimann, den rijikskanselier van
buitenlandsehe zaken, verzet aangetee-
kend. Krestinski heeft voorts de handels
afdeeling van het gezantschap gesloten
en is i n verband met dit incident on
middellijk naar Moskou vertrokken, meldt
de N. R. Ct.
Ongelooflijke Sovjet-misdaad.
De „Daily Mail" maakt melding van
een bijzonder wreede, door godsdienst
haat ingegeven daad, welke door de
bolschewiki aan de grens van Mand
sjoerije gepleegd zou zijin. Driehonderd
Russische emigranten, die Mandsjoerije
wilden verlaten en naar hun vaderland
wilden terugkeer en, werden aan de grens
hem uitstrekte en plechtig zeide:
„Vaarwel -clan, mijn vriend. God geve,
dat wij elkaar mogen wederzien van aan
gezicht tot aangezicht, bestraald doolr
het licht van Gods genade in het Hemel
rijk daarboven, waai' de zonde niet meer
zal zijn, en de vermoeiden en beladenen
rust zullen hebben gevonden".
Hij nam de hem toegestoken hand,
bracht ze aan zijn lippen en verliet haar.
Edna keerde naar haar kamer terug
en las den brief van den héér Hammond.
Het was een vriendelijke brief, vol van
toegenegenheid voor haar, en verstan
dig© raadgevingen, maar geen enkele
zinspeling op meneer Murray.
Toen zij den brief weer dicht vouwde,
zag zij een klein reepje papier, dat er
uit gevallen was, op het karpet liggen.
Zij raapte het op en las deze woorden;
„Het doet mij leed u te moeten vertellen
dat ik vrees, dat Norman Murray tenslotte
Estelle Harding huwen zal. Hij heeft
haar niet lief: en zij' zal geen invloed
kunnen uitoefenen op zijn bekeering; zijn
toekomst schijnt dus hopeloos te worden.
Edna, mijn kind, wat heb je gedaan. O,
wat heb je gedaan!"
Plotseling voelde zij een hevige pijn
in de hartstreek opkomen, haar hoofd
zonk zwaar neer op haar boirfst, en toen
Bjj Apotli. en Drogisten^
gearresteerd en aan een verhoor onder
worpen betreffende den aard hunner
godsdienstige overtuiging. Zij, die het be
staan van God niet wilden loochenen,
werden, volgens het blad, levend he
graven. De gouverneur der provincie ITo-
lung-Kiang (Mandsjoerije) zou aan de
sovjet-regeering een krachlig protest tegen
deze onmenschelijke handelwijze gezon
den hebben, 'tls haast ongelooflijk, hoe
wel voor de Rolsjewiki niets te dol is.
Onlusten in Afghanistan.
Stammen uit de streek van Kohat zijn
in opstand gekomen tegen zekere hervor
mingen van den emier, welke zij beschou
wen als strijdig met de mohammedaan-
sche wet. D© opstandelingen hebben een
Afghaansch regiment in gen hinderlaag
gelokt en een aantal geweren en een
hoeveelheid munitie buit gemaakt. Ook
zouden zij ©enige zwakke buitenposten'
tot overgave hebben gedwongen. De
Afghaansehe regeering' heeft versterkingen
gezonden naar het tooneel der onlusten.
De Belgische ministers te Londen.
De betrekkelijk korte conferentie tus
schen Mac Dionald ©n de Belgische mi
nisters Theunis en Hijmans heeft, vol
gens den diplomatieken medewerker van
de „Evening Standard" bevredigende re
sultaten gehad. Bindende besluiten kon
den natuurlijk bij afwezigheid van ver
tegenwoordigers der andere geallieerde
mogendheden niet worden genomen. Te
Londen had men enkele dagen geleden
nog gevreesd, dat het zeer moeilijk zo-u
zijn overeenstemming tusschen de gealli
eerden tot stand te brengen met betrek
king tot de toepassing van het Diawes-
rapport en de kwestie van de Roerbezet
ting. Thans evenwel is men optimistisch.
Gelijk men weet, had Poincaré de vo
rige week in zijn onderhoud met Theunis
bepaalde waarborgen verlangd, voor het
geval Djuitschlancl in gebreke mocht blij
ven. Zonder zulke waarborgen, Welke zich
ook tot Frankrijk's veiligheid moesten
uitstrekken, zou er geen sprake kunnen
zijn van een wijziging der militaire en
economische Roerbezetting.
Het Belgische plan, dat te Parijs reeds
met Poincaré besproken werd, is ge
baseerd op automatische waarborgen van
economischen aard, 'terwijl streng wordt
vastgehouden aan de bekende clausule
van het vredesverdrag. Naast de in deze
clausule genoemde maatregelen stellen de
Belgische ministers een economischen
boycot voor in geval Duitschland in ge
breke mocht blijven, Engeland, Frank
rijk, Italië, België Polen, Jo-ego-Slavië en
andere leden van den volkenbond zou
den dan een gordel vormen en economi
schen druk uitoefenen.
Korte berichten.
Tengevolge van de overvloedige re
gens van de laatste dagen zijn de Maas en
haar zijrivieren sterk gezwollen. De Maas
wijst 1.70 M. -was aan. Vrijwel alle ka
den op den rechteroever van Namen tot
Dinant, zijn ondergeloopen. De Lesse is
op tal van plaatsen buiten haar oevers
getreden en heeft de omliggende velden
overstroomd.
Als een gevolg van de nieuwe po
litiek zijn te Constantinopel 29 christen
zij haar bewustzijn terugkreeg-, voelde zij
een benauwend gevoel van verstikking.
Zij maakte het, raam open en leunde naah
huiten, hijgend naar adem, terwijl de
koude wind haar de sneeuw in 't gezicht
joeg en zijn kristallen bloemen in haar
donkere vlechten strooide.
De buitenwereld was kil en droevig,
de bladlooze takken der hoornen in het
park staken spookachtig af tegen de
dichte, sombere wolken, die zich sche
nen uit te strekken als groote bescher
mende vleugels boven de dakenzee; en
zoo gezien door de witte sluier van
sneeuwvlokken heen leken Brooklyn's
hoogte ©n Slateneilands heuvelen wel
groote monsterachtige dieren.
Edna's lippen verbleekten door pijn, en
herhaaldelijk drukte zij1 haar hand op 't
hart; toen de pijn gestild Was, keerde
haar geest weer terug, en kwam dat ééne
zinnetje uil meneer Hammond's brief haar
rust Weer verstoren. Een kreet van smart
ontsnapte aan haar lippjen. Zij wist, dat
die woorden daar niet lichtzinnig waren
neergeschreven, en dat zijn verwijtende
klacht voortkwam uit het diepst van zijn
liefhebbend hart; en liet enkel ten doel
had haar aan te sporen tot de een
of andere daad.
(Wordt vervolgd).
