ïur B 476. st George, IN o 144 Woensdag 19 Maart 1924 38e Jaargang 'denfokkers. iofstede - ïermansknecht kkersleerling! ke Dienstbode Staten-Geaeraai. IJ BELS {BOEKEN FANOY. LEVENSLEED. Buitenland. Hercules" timen, galmen, Gezangen, kweekvader is )DE, Aagtekerke. ire Burgerhuizen, MEUBELEN tliere Klepper, In m Meid luishoudster A FEUILLETON. drSken861 meer moes^ laten I SssSdeSSïurg ciezsIMe ÜSoeken prijzen als de oekaanbiedingen. baar adres. "Wi G. IV9. FEIJ. es voor: oorten is: 6 Gulden dekgeld veulengeld. rSE, Hoedekenskerk». "eiefoon 7. ;king en zal worden 537, a 6 Gulden Gulden veulengeld. ten Walcheren ver volle veulengeld. KOOP aarden, staande aan desgewenscht hy- kbaar. Te bevragen 23, Middelburg. tegen Juli a. s. tuin, even buiten meente Koudekerke. letter D Boekhandel Middelburg. lagd. Adres Boekh. Middelburg. KOOP: p- en trekwerk. Te 1 VAN DER LINDï, ke. 0 tot 60 Hectaren, of N. Beveland of ok geneigd huur over leven franco Bureau te Goes, no. 9. KOOP: halfjarige Spring- drachtig Varken, Wed. J. ME SU, N.- en St. Joosland. Handknecht e melken kan bi) JSE, Segeersw. M'burg n aan J. JACOBSEN, merman, Grijpskerke. stond, bij H. G. DE jevorststraat, Goes. leurstelling met Mei M. kwekkeboom, gevraagd. N 51, Middelburg.^ ÏRAAFHUIS, Bogard- te Middelburg, vraagt tte Dienstbode. tiddelb. leeftijd, bö 2 en zoon. Br. Boekh. v. d. PEUl- De Zeeuw Brukkers-Exploitaatea OOSTERBAAN LE COINTRE GOES Bureaux: Lange Vorststraat 6870, Gees Tel.: Redaotie no. 11; Administratie no. 58 Postrekening No. 36000. Bijkantoor te Middelburg: Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. ne. 259 Zij, die zich met 1 April op „de Zeeuw" abonrseeren, ontvangen de nog vóór dezen datum verschijnende nrs gratis. VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abe n n e men ts prijs: Per 3 maanden, franco per post, f i. Loste nummersfO.QG Prijs der Advertentiën: 1regels f 1.20, elke regel meer 30 ot Bij abonnement belangrijke korting. BMPMWW T.ï>. VOi'ABtfM IK»4«W»nn«*v«fM<VJAW I Opvoeders der jeugd. Bekend is, hoe in den strijd voor wat men „onderwij sverslechtering" noemt, de S. D. A. P., het N. V. V. en de Bond van Nederlandsche Onderwijzers gezamenlijk agitatie voeren. In het Gebouw voor Kunsten en Weten schappen te 's-Gravehhage hielden de zer dagen deze strijdmakkers een van hun verbroederingssamenkomsten. Voorzitter der vergadering was de heer •Stenhuis, de bekende stakingswellusteling en onrustzaaier. Van hem was het woord dat het, aan gezien de conjunctuur dalende is, maar eens moest gaan stormen als in 1918. Welnu, deze zelfde heer Sten huis, de roode leider van het N. V. V., is de man, aan wien de leden van den BoDd van Nederlandsche Onderwijzers de belangen van het kind toevertrouwen. Deze belangen heeten niet veilig te zijn bij mannen van Christelijke belijdenis als de Visser en Colijn. Deze belangen heeten evenmin ge waarborgd te zijn bij de rechtsch© partijen, die in beginselstrijd millioenen uit eigen zak voor het onderwijs offerden. De veiligstelling van het Nederlandsche kind zij enkel toebetrouwd aan Stenhuis met z'n trawanten, die storm zaaien en haat uitstrooien. Aldus tenminste willen het de opvoe ders der jeugd in den rooden Bond! Niet tevergeefs. Onder de sprekers op bovengenoemde protestmeeting mocht het socialistische Kamerlid A. B. Kleerekoper niet ont breken. Men verstaat het, dat daar, waar wordt geageerd, de „oproerige krabbelaar" pre sent dient te zijn. Daarbij komt dat deze schrijver in „Het Volk" wóndergoed thuis is in den Bijbel en deze Schriftkennis ook op de meeting zeer goed kon te pas komen. Na gememoreerd te hebben, hoe „de sterke man" altijd laag staat, merkte de „oproerige" op, hoe hij de massa daarom nog lager laat zinken, om als een Colijn boven haar te staan, opdat zij nog naar hem zal opzien. Op dit staaltje van walgelijke demago gie, waarvan de „bewuste" onderwijzers zullen gesmuld hebben, volgde deze zal vende peroratie van dominee Kleerekoper: „Het onderwijs van het arbeiderskind is het levensbrood, dat gebakken wordt in den rooden oven tot spijze en teerkost op de reis door de woestijn der huidig© samenleving naar de socialistische maat schappij. Eerder zullen de bergen wan kelen dan dat de arbeidersklasse zich zal laten welgevallen, dat het volksonder wijs wordt vermoord." Een verslag dezer rede vol gruwelijke spottaal vermeldt, hoe daarop uit de rijen der openbare onderwijzers opsteeg een langdurig applaus. Dat kon immers ook niet an ders! Kleerekoper kende zijn mannetjes en zijn menschen kennen hèm! Wie den Bijbelschennenden schrijver uit „Het Volk" laat optreden, behoeft niet te raden naar hetgeen hem te wach ten slaat. 70). Het was een donkere, regenachtige Julidag. Mevrouw .Murray was bezig een kluwen wol op te winden met verschil lende heldere kleuren en zij had Bdna gevraagd om de wol voor haar op te houden. En toen het tijdschrift werd ge noemd ,keek de laatste plotseling op en zag den heer des huizes aan. Hij hield zijn sigaar tussehen duim en vinger en begon te lezen. Van de drie vrouwen die luisterden was eigenlijk Edna de eenige, die inderdaad geboeid werd. Estelle deed wel alsof, doch .Mna doorvoelde het talent, waarmee hij anuers zoo nurksche man, haar artikel want zijzelve was er de schrijfster n v oordroeg. Doch spoedig hield hij op, en hield een lange strafrede, waar van net slot was, dat hij „dien Manning" eens ocnruven zou, dat deze dergelijke onzinnigheden^ zeker uit de pen eener - r^s se'n oen dispuut tus- »c .en Edna en Murray, waarbij deze laat- ZIJ,n ®olen van zrjn vrouwenhaat hoofden der drie vrouwen uit- e en daarin niet onduidelijk liet uit- En de Krabbelaar begreep, waarom juist hij in het geweer moest tegen deze „fijne" ministers. Voor de kampers voor Christelijk on derwijs kan de conclusie uit dit alles niet twijfelachtig zijn. De spottaal van een Kleerekoper, toe gejuicht door de opvoeders aan de open bare school, toont ons weer zonneklaar aan, hoe de strijd voor Christelijk onder wijs niet tevergeefs gestreden is A Korte berichten. De geruchten, volgens welke de ge zondheidstoestand van den Paus minder gunstig zou zijn. worden formeel tegen gesproken. In de gisteren voorgelezen Belgische regeeringsverklaring wordt uitgeweid over België's financieelen toestand'en worden ©enerzijds bezuinigingen, anderzijds nieu we belastingen voorgesteld. De bui- tenlandsche politiek zal gelijk zijn aan die der vorige regeering. Een krachtige cam pagne tegen de duurte in haar oorzaken en gevolgen werd aangekondigd. Het Duitsche kabinet heeft gister beraadslaagd over een verhooging van de ambtenarensalarissen, van 15 pet. tot 20 pet., welke in beginsel werd aangeno men. Een telegram uit Boekarest zegt, dat de koning van Griekenland weigert vrij willig afstand te doen van zijn rechten op den Griekschen troon. Tweede Kamer. Eerst kreeg de Kamer nog een heel onaangenaam mobilisatie-zaakje op te knappen. Opknapipen wil dan zeggen: geld voteeren voor schromelijke nalatig heid van eenige militaire autoriteiten, die den staat wederom eenige millioenen schade hebben bezorgd. De heer Duij- maer van Twist ging de geheele onver kwikkelijke geschiedenis na. Van 200 000 stuks militaire kleeding zijn er 181.000 stuks bedorven. Bij de schoenen en sok ken is het precies eender. Ook dhr K. ter Laan moest zijn gemoed eens luchten over de wijze waarop in het Centraal Demobilisatiepark is huisgehouden. Huis houden is eigenlijk het woord niet, want in een behoorlijke huishouding zorgt men er voor, dat de garde-robe vocht- en mot- vrij wordt gehouden. Maar aangezien men 'met de circa 200000 militaire klee dingstukken, die binnen korten tijd in Zeist werden ontvangen,' niet goed weg wist, heeft men ze maar zoolang (d.i. gedurende 21 maanden) ingepakt in de zakken, waarin ze aankwamen, in bouwvallige loodsen, opgestapeld, met het gevolg, dat er thans aanmerkelijke schade aan een en ander is aangebracht. Die minister toonde aan, dat de alar- n.eerende beschouwingen van den heex ter Laan -overdreven waren. Zeker 55 procent der ingeleverde goederen was reeds bij aankomst absoluut onbruikbaar Bovendien rekende de minister voor, dat de motschade niet had kunnen worden voorkomen dan ten koste van een be drag, dat zeker het dubbele van die schade zou hebben bedragen. Al zijn er in komen, dat hij noch van Estelle's vleie rijen, noch van zijn moeders drijfveeren om deze aan hem te verbinden, gediend was. Het gesprek duurde nog voort, toen Estelle plotseling naar buiten ziende, uit riep: „Gelukkig, daar komt meneer Allston aan! Ik kan dus de opstaande veeren van mijn gekwetste eigenliefde weer laten glad strijken door zijn zonnigen glimlach en jouw schimpscheuten vergeten. Go-eden morgen, meneer Allston, welke gelukkige gebeurtenis bracht u zoo spoedig terug op „Le Biocage" tot troost van zijn een zame bewoners f' Edna nam het tijdschrift op, dat in een hoek la,g, en verdween uit de kamer. Dte voldoening over het aannemen en de spoedige publicatie van baar artikel was gedempt door meneer Murray's spot- tonde opmerkingen. Maar desniettegen staande was haar hart gelukkiger en op gewekter dan het velé weken was ge weest. Toen zij in het tijdschrift de en kele regels ter inleiding van „het artikel van de nieuwe medewerkster" las, waar bij binnen korten tijd een tweede van dezelfde pen beloofd werd, bloosde zij verheugd. Al vond zij het moeilijk te begrijpen, dat haiar geschrijf genade had gevonden ïn meneer Manning's critische oogen, zij dankte God, dat hij het waard had ge- dii geval c.ok al fouten begaan, voor een goed deel zal men zich hier wel -cp overmacht 'mogen beroepen. Een mede ter Laan, behelzende een afkeuring van een en ander werd met 49 tegen 30 st. (zuiver 'rechtsfinks) vei worpen. De heer Duymaer was door de toelichiing van den minister niet be vredigd, al stemde hij tegen de motie. Daarna was de begroeting van b u i tenlandsche zaken aan de orde. D(hr. v. RapparJ (V B. was eerste spreker. Volgens hem mlaakt onze diplomatie veel te weinig haast met het weder aan- knoopen der handelsrelaties met het Rus sischo Rijk; en aldus kregen we de ietwat komische vertooning te zien de communistische fractie had zichtbaar schik in het geval dat de fractie, die zich steeds het scherpst verzet had tegen de weder opvatting der betrekkingen met de sovjets (wegens de annuleering der Russische Staatsschuld), nu kwam betooge'n, dat we eigenlijk geen dag kun ncn wachten met die relaties weder aan te knoopen. Aangezien de heole wereld min -of meer storm loopt naar Moskou mag Nederland niet achterblijven. De heer Van Rappard ziet speciaal gevaar voor .Rotterdam, nu door België Antwer pen wordt gepresenteerd als doorvoer haven voor de sovjet-republiek. „We moe ten België vóór zijn." Wel was 'dhr v, Rappard bang voor een erkenning dei Sovjet-republiek. Wel geld verdienen dus, maar geen erkennen der staatsregeling! Dhr Lovink (C.H.) nam het weer eens -op voor den vrijhandel. Dihr v. d. Bilt (R-K.) daarentegen meende, dat wij een tarief moeten hebben. Spanje eischt zeer hooge rechten voor den invoer van' kaas, maar de sinaasappelen kunnen hier on gelimiteerd worden ingevoerd. Met leege handen staan wij tegenover het buiten land. Dhr Dtresselhuijs Oordeelde, dat de mi nister slechts platonische liefde voor den Volkenbond heeft. Een kleine natie als de onze moet volgens dezen liberaal actief pacifist zijn! Minister Van Karnebeek is volgens hem niet actief genoeg! In de Avondvergadering zou de begroo ting van Waterstaat verder behandeld warden, maar doordat een zoon van mi- nister Van Swaay door een 'doodelijk Ongeval werd getroffen (men zie onder .ongelukken), werd hiervan afgezien en ging men verder mót Buitenlandsche Za ken. Djhr. v. Ravesteijn (com.) achtte het geen wonder, dat de minister scep tisch tegenover den Volkenbond staat. Die Bond is een instrument ten behoeve van de Britsche politiek. De groote staten sto ren zich bovendien weinig aan Genève. Zeer minzaam vergeleek deze spreker Europa met een groot hok vol wilde dieren. Dhr Brautigam (soc. dem.) sprak over de Rijnvaartk'westie. D-e regeering handelt hier te veel van geval tot geval inplaats van de groote lijn in het oog te houden, de vrije Rijn moet worden behouden. Daar mede is b.v. de Fransche douane-controle op Nederlandsche schepen in strijd. (Mi nister Van Karnebeek knikte). Ook dhr Rutgers (A.R.) had het over den Volkenbond. Velen koesterden hier van groote verwachtingen ten opzichte van de ontwapening. Maar daarin is nu wel verandering gekomen. Veiligheid door machtsontplooiing was de leus van Frank rijk voor den oorlog en is het thans nog. Eigenlijk zou spr wel willen vragen: „Is het niet de leus van den Volkenbond vonden opgenomen te worden in' een zoo invloedrijk en beroemd tijdschrift. Zij achtte het waarschijnlijk, dat meneer Man ning haar een paar regels had geschreven en vroeg zich af, of er op dat oogenblik :niet een brief voor haar verscholen zou zijn in Norman's zak. Zij nam het tijdschrift op en ging naar mevrouw Murray's kamer en vond haar rusten -op een sofa. Haar gelaat droeg een zorgvolle uitdrukking en Edna zag sporen van tranen op haar kussen. „Kom binnen, kind, ik dacht juist aan je". Zij stak haar hand uit, trok het meisje -op een stoel naast de sofa en zuchtte zwaar. „Lieve mevrouw Murray, ik ben heel,' heel gelukkig en ik ben hier gekomen «m u een bekentenis te doen". Zij knielde naast haar neer en de hand harer weldoenster in de hare nemend, drukte zij die tegen haar voorhoofd. „Een bekentenis, Edna! Wat heb je ge daan?" Mevrouw Murray schrok en hief haar blozend gelaat op. „Eenigen tijd geleden deed u mij een (paar vragen betreffende een correspon dentie, die uw achterdocht had opge wekt. Ik beloofde die later te zullen ver klaren. U zult mij wel heel aanmatigend vinden, als ik u zeg, dat ik graag schrijf ster wilde worden en dat ik met den heer zelf?" Mr Rutgers bracht in tegenstelling met mr Dresselhuijs hulde aan het beleid van minister Van Karnebeek. Hetzelfde deed Mr Marchant, die in de rede van mr Dresselhuys elk spoor van opbouw had gemist. De haven te Vlissingen. Op vragen van het lid van de Tweede Kamer, den heer Dresselhuijs, betreffende de aanbesteding voor den bouw van den kademuur voor de haven te Vlissingen: L. Is het juist, dat de minister daags na zijn jongste verklaring in de Tweede Kamer, dat hij stappen zou doen om- de aanbesteding van den kademuur voor de haven van Vlissingen bij suppletcdre begrooting te doen mogelijk maken, aan den hoofdingenieur van den waterstaat pp Walcheren heeft bericht, dat de wa terstaats teekening van de havenuitbrei ding niet meer macht worden ten toon gesteld „in verband met de veranderde houding der regeering ten opzichte van de haven." 2. Zoo ja, is dit bericht dan op te- vatten in dien zin, dat de regeering reeds beslaten zou hebben niet ten spoedigste tot die aanbesteding 'te doen overgaan, zooals in 's ministers verklaring in de Tweede Kamer werd in uitzicht gesteld, of welke andere beteekenis moet aan dit bericht worden toegekend? heeft de minister van waterstaat geant woord Het. gemeentebestuur van Vlissingen had zich tot den hoofdingenieur van. den Rijkswaterstaat aldaar gewend met de vraag, of de in het vorig jaar op de tentoonstelling te Londen door den Rijks waterstaat ten toon gestelde teekeningen betreffende de haven te Vlissingen ter propaganda voor deze haven zouden magen worden opgehangen op de a.s. Jaarbeurs te Utrecht. Met het ,otog op .de omstandigheden, welke ondergeteeken- de noopten voorioopig af te zien van het opnieuw brengen bij Nota van Wijziging op' de be-gro-oting van een bedrag woor het bouwen van het eerste gedeelte van'den kaaimuur, kwam het hem in afwachting van de definitieve beslissing ter zake niet gewenscht voor de propaganda, als door het ge meentebestuur bedoeld, te helpen bevor deren. Een beslissing, als bedoeld in de twee de vraag, is niet genomen, vermits de aangelegenheid nog niet in den Raad van ministers is aanhangig gemaakt, over eenkomstig hetgeen door ondergeteeken- de in de avondvergadering van 6 Maart j.l. van .do Tweede Kamer der Staten- Generaal werd medegedeeld. Uit het bouwvak. Naar het Volk verneemt, hebben de patroons in het bouwvak in sommige plaatsen het nieuwe collectieve contract ingevoerd onder de mededeeling, dat de z.g.n. sociale bepalingen niet meer gel den, omdat de Alg. Nederl. Bouwarbei dersband het contract verworpen heeft. Hongaarsche kinderen. Het centrale comité voor Hongaarsche kinderen deelt mee, dat de moeilijkheden ter zake van transporten uit Hongarije, welke gerezen waren door de hooge prij zen door de Oostenrrjksche spoorwegen voor den doortocht verlangd, thans in dien zin zijn opgelost, dat de oorspron- Manning- over dit onderwerp heb gecor respondeerd. Ik zond hem een manuscript ter beoordeeling en nu moet u het resul taat daarvan zien. IJ heeft meneer Murray vanmorgen een artikel hooren voorlezen uit het tijdschrift, dat hij erg bespot telijk maakte, maar dat meneer Manning toch in ieder 'geval de moeite waard vond 'om in zijn blad op te nemen. Mevrouw Murray, ik heb dat artikel geschreven". „Is het mogelijk? Wie heeft je gehol pen wie heeft het nagezien? Meneer Hamimoaid? Ik had niet gedacht, dat jij, mijn kind, ooit zoo mooi en zoo goed zou kunnen schrijven." „Niemand heeft dat artikel gezien, tot meneer Manning het aan de drukkers gaf. Ik wilde meneer Hammond verras sen en vertelde hem daarom niets van mijn eerzuchtig plan. Ik was erg bang, dat het- zou mislukken en daarom wilde Sk u liever niet in kennis stellen met het juiste onderwerpvan de correspondentie tot ik zeker was van succes. O, mevrouw Murray! ik heb geen moeder en voe lende, dat ik alles aan u dank dat zander uw edelmoedige hulp en be scherming ik nooit in staat geweest zou zijn om dezen levenswensch te vervul len, kam ik tot u om mijn triomf te 'deelen, want ik weet, dat u ten volle met mij zult meeleven. Hier is het tijdschrift, waarin u meneer Manning's lof over mijn werk kunt lezen en hier rijn de brieven, kelijke eisch van 198 millioen krone*, heen en terug, is teruggebracht op 40 millioen kronen (f 1520, terwijl voor ee* ledigen trein ter afhaling 13,100,000 kro nen (f500) wordt verlangd. De transpor ten zijn hervat, in de hoop, dat velen er toe gebracht zullen worden, bjj te dragen in de bestrijding van de toch nog aanzienlijke reiskosten. Minister Ruys de Beeren- brouck. (Vervolg.) Aan het interview zelve ontleenen we nog het volgende: „U bent toch eigenlijk een echt Zondagskind, Excellentie." „Ik? Hoezoo?" „Wel, kijk u maar naar uw staat- van-dienst. Toen u 25 jaar was, werd u raadslid. Op uw 31e Kamerlid. Op uw 44e Commissaris der Koningin en mi nister-president. U bent de jongste premier dien we ooit gehad hebben. En nu over een paar weken zult u langer dan één van uw voorgangers achtereen premier zijn geweest! Alles ging even voorspoe dig. 't Zijn allemaal kampioenschappen." De minister lachte. Ja wat moest hij daar nu eigenlijk van zeggen, nietwaar? Niets. „U hebt hier in Den Haag oj> 't gym nasium gegaan?" „Ja. Dat wil zeggen: eerst in Maas tricht. Maar toen m'n vader in '86 minis ter werd, gingen we hier wonen en zoo kwam ik op 't gemeentelijk gymnasium, dat toen nog in 't Westeinde was. Dr. Rutgers, een oom van het tegenwoordige Kamerlid, was er rector. Dr van AaUt had ik toen nog als leeraar. En van 't gymnasium ging ik jn Leiden studee- ren. Daar ben ik 17 Dec. 1895 gepromo veerd." „Van wie hebt u les gehad in Lei den? Wie waren zij „O, bekende mannen. Ik had Drucker, Greven en van der Vlugt voor m'n candidaats, Asser, van der Hoeven en Oppenheim voor m'n doctoraal." Ja, met zulke mannen heeft de minis ter wel een goede leerschool doorloopen. „Na m'n promotie ben ik weer in Maastricht gaan wonen. M'n vader was na z'n ministerschap gouverneur van Lim burg geworden. Ik ben toen 5l/2 jaar advocaat in Maastricht geweest, was er raadslid van '99 tot '18, vond het pret tig, dat ik mij met de maatschappelijke beweging kon bemoeien „Drankbestrijding." „Zeker, en werklieden-organisatie en andere dingen. Vaak trad ik als adviseur in sociale zaken op. In 1901 werd ik ambtenaar bij het Openbaar Ministerie in het arrondissement Maastricht en vier jaar later lid van de Tweede Kamer." Inderdaad. De minister vertelde het allemaal zoo gewoontjes. Maar als men er op let, op, hoe jeugdigen leeftijd hij in al die func ties werd geplaatst, dan komt men tot onze conclusie: Zondagskind. Door talent en aanleg en geboorte. Dertien jaar is de heer Ruys de Bee- renbrouck afgevaardigde geweest. Toen De jeugdige volksvertegenwoordiger mocht in 's vaders voetstappen treden als Commissaris der Koningin in Limburg. „Dat was toch zeker welkeen bij zonder goed oogenblik voor u?' „Ja. En toch ook weer niet onver deeld 'goed. Ik moest toen natuurlgk als die ik eens aarzelde in uw handen te leggen. Toen ik u vroeg mij te vertrou wen, heeft u dit zoo edel en vrij1 gedaan. En nu kam ik u mijn dank brengen, die grooter is dan mijh zwakke woorden kun nen uitdrukken en wil ik u toonen, dat ik uw vertrouwen niet onwaardig was. Zij legde het tijdschrift en de brieven op mevrouw Murray's schoot en zwijgend sloeg' de trotsche, gereserveerde vrouw haar armen vast om de wees en drukte 't blij-glanzende gelaat tegen haar schou der, terwijl zij haar eigen wang liet rus ten tegen het voorhoofd van het meisje. D© deur stond gedeeltelijk open en op dat oogenblik kwam Norman Arthur binnen. Hij stand stil en keek naar de knielende gestalte, die zoo nauw was omsloten door zijn moeders armen en over zijn strait gelaat gleed een glans van vreugde, die het schoon en gelukkig deed schijnen. Verlangend strekte hij de armen naar die beiden uit, die, verdiept in een fluisterend gesprek, onbewust waren van zijh tegenwoordigheid. Toen vielen zijh ar men zwaai- langs hem neer, de korte glimlach werd verdreven door de don kere schaduwen van voorheen en hij wendde zich ztwijgend om en ging naar zijh eigen sombere kamers. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1924 | | pagina 1