No 110
flinsdag 10 Februari 1024 38e Jaargang
testóil
JÉÏÏtlilufe
Binnenland.
LEVENSLEED.
Buitenland.
FEUILLETON.
Ve Zeeuw
uit le voeren zooals dit de voorgaande
weken gebeulde.
De auto's der Itollandsche opkoopers
werden naar de buitenvesten der stad ge
stuurd om daar te verblijven, tot na de
uren der markten, en toen de markten
gesloten waren, werd in de omliggende
herbergen door de politie onderzocht, öf
geen buitengewone hoeveelheden boter of
eieren opgekocht en verborgen waren
aoor vreemde opkoopers of dezer gevol
machtigden.
In het Waalsche loopen groepen arbei
ders en kleine burgers de groote verkeers
wegen af om den opkoopers te beletten
levensmiddelen naar de grens te vervoe
ren.
Te Brugge en Blankenberghe hebben
botsingen plaats gehad tusschen de be
volking en Nederlandsche kooplieden, die
boter en eieren opkochten, waardoor de
prijzen opliepen. De politie heeft besloten
ook daar de markten te reglementeeren.
Korte berichten.
Uit Athene wordt gemeld dat in de
nieuwe staatsbegrooting van Griekenland
500 millioen drachmen zijn uitgetrokken
voor den aankoop van kanonnen.
Naar de Izwesfia meldt, heeft het
centrale persbureau in de jaren 1919
'21 een .aantal redevoeringen van Lenin
op den g'ramofoon opgenomen. Lenin be
schouwde dit instrument als een uitste
kend propagandamiddel. De platen, welke
de redevoeringen van Lenin weergeven,
hebben steeds veel aftrok gevonden. Zoo
wel van het platteland als ,uit het leger
kwamen voortdurend bestellingen in.
De gemeenteraad van Parijs heeft
uitgemaakt, dat de 29e Februari be
schouwd zal worden als een vacantiedag
voor het arbeiderspersoneel in dienst van
de gemeente Parijs en dat het loon ovei
dien dag uitbetaald zal worden.
Zondag is in Beieren de volksstem
ming gehouden over de voorstellen tot
ontbinding van den Landdag. \Ofschoon
de definitieve uitkomst nog niet vast
staat, is het waarschijnlijk dat het aan
tal stemmen 't welk voor Landdagont
binding noodig is (800.000) .daarvoor is
uitgebracht.
De verkiezingen in Mecklenburg zijn
voor de linkerzijde ongunstig uitgeval
len. Volgens de voorloopige uitslagen heb
ben de socialisten bijna de helft van
hun vroegere stemmental verloren. De
Duitsch-nationalen, die met de Deutsch-
völkischen een stembusaccoord hadden
aangegaan, zullen waarschijnlijk twee ze
tels winnen, de Deutsch-Völkischen zes
De sociaal-democraten verliezen 70.000
stemmen. De Deutsch-Völkischen, de
Duitsch-nationalen en de Duitsche volks
partij zullen samen een regeering vormen.-
Als 'toekomstig minister-president wordt
de heer von Graef-e genoemd.
De separatisten-heerschappij is nu
uit. Volgens een statistiek zijn tijdens deze
heerschappij 20 menschen vermoord, meer
dan 200 verwond. meer dan 1000 van hun
vrijheid beroofd en meer dan 300 uitgezet.
Daarbij komen tal van gevallen van mis
handeling, plundering, enz. In geen van
deze gevallen is de bezettingsoverheid tus
schen beide gekomen.
- Het personeel van vier groote ban
ken te Wcenen is in staking gegaan we
gens een salaris- en werkuren-kwestie.
Men vreest dat de staking algemeen zal
worden.
N i e t u 11 ij d i s d e 1 i e f d e b e s t e n d i g
van duur.
Onze parlementaire redacteur schrijft;
In „Het Vaderland", vrijz., van Zaterdag
'avond eindigt de heer Roodhuyzen een
zijner bekende twee-en-een-kwart kolom
hoofdartikelen met de roerende verzuchting
Op den zetel van den minister van Finan
ciën hoort een staatsman, geen zeloot.
Wanneer krijgen wij De Geer terug?"
Het is ons aangenaam dezen penne-
kreet te kunnen beantwoorden met een
enkele aanhaling uit„Het Vaderland".
Toen de heer Colijn als minister optrad,
schreef dit blad; „Waj troosten ons ech
ter met de gedachte, dat Colijn geen Cal
vinist is uit Staphorst, maar een man,
wiens van oorsprong breede blik steeds
verruimd is door de verschillende staten
des levens, die hij heeft doorgemaakt en
dat hij steeds prijs gesteld heeft op een
tactiek, waardoor niemand onnoodig te
gen hem in het harnas werd gejaagd".
En dat dit woord: dat Colijn altijd
preeïes weet wat hij wil en daarop met
niets ontziende kracht aanstuurt''.
Misschien mogen wij zoo „Het Vader
land" met „Het Vaderland" troosten en
den heer Roodhuizen met den heer Rood
huizen? („St.")
Om te onthouden.
De heer J. I)uys heeft in een dezer
dagen te Vlissingen gehouden vergadering
der S.Di.A.P. eenige opmerkingen gemaakt,
die waard zijn om onthouden te worden.
Men 'kan er winst mede doen.
„Tusschen ons en wie ook, bestaat er
geen verschil, dat de Staatsbegrooting
moet worden sluitende gemaakt. Wi e m o e-
ten de tering naar de nering
zetten. D'e veiligstelling van
den gulden wenschen wij ook. Een da
ling van -den gulden zou ook voor óns land
een ramp zijn, niet te overzien, vooral
Voor degenen, die van een vast inko
men 'moeten leven".
Wie zijn het ook weer, die telkenmale
smalen en spotten wanneer onzerzijds van
de veiligstelling van den gulden gesproken
wordt en die beweren, dat- „een beetje in
flatie van den gulden" zoo erg niet zou
zijn? („St.")
Uit den G e r e fJ oi n g e 1 i n g s 'b o nd
Ds J. E. Vonkenberg, gewezen directeur
van den Bond van Jengel. Vereen, op Ge
rei grondslag, nu predikant bij -de Ger-ef.
Kerk te Huizen, heeft gemeend thans ook
het redacteurschap van het Geref. Jonge-
lingsblad te moeten neerleggen. Hij heeft
zich bereid verklaard nog de verzorging
van een paar rubrieken voor zijn rekening
te blijven nemen. i
Die pogingen, die tot dusver door het
hoofdbestuur zijn ondernomen tot het ver
krijgen van een Bondsdirecteur, ter voor-
zïening in de vacature, ontstaan door het
vertrek van ds J. Ei. Vonkenberg, zijn
niet geslaagd. Dit resultaat moet in hoofd
zaak worden toegeschreven aan de positie,
die de Bondsdirecteur volgens de bestaan
de reglementsartikelen, in verband met
de van kracht zijnde instructie, in de or
ganisatie inneemt. Het bestuur stelt daar
om voor, de bepalingen van het bonds"
reglement, die op het directeurschap be
trekking hebben, te doen vervallen, zoodat
de verplichting voor het- bestuur tot het
aanstellen van een bondsdirecteur daarna
niet meer bestaat.
Brukkers-Exploitanten
OOSTERBAAN LE C01NTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middeibufg
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
De sterke man zwak!!
Een deel dei' liberale pers, de politieke
red-acteur van „Het Vaderland" voorop,
werpt het nu over een anderen boeg.
Colijn, zoo redeneeren zij, is heelemaal de
krachtmensch niet, waarvoor zij hem
gehouden hebben.
laatstgenoemde schrijft
„Dat de heer Colijn niet de sterke man
is, waarvoor zij he-m gehouden hebben,
wordt thans ook ter Rechterzijde, zij 't dan
ook ietwat bedekt, toegegeven."
Toegegeven? Maar dan toch zeker niet
aan den kant waar de Anti-Revolutionai
ren zitten. En wel hierom. Zij hebben
den minister van financiën van eenigszins
dichter bij gezien dan de liberalen. Zoo
dichtbij, dat zij iets in hem aanwezig
weten van den Apostel uit het Nieuwe
Testament, die zeide„als ik zwak
hen. dan ben ik machtig". Terwijl anderen
zich weten te herinneren dat hij voor heel
wat heeter vuren gestaan heeft, dan voor
het stroovuurtje, hem door Troelstra,
jVIarchant, Roodhuijzen, Dresselhuijs en
tutti q u a n t i voor de schenen gelegd.
Bovendien kent hij het woord van den
.Koning uit. het Oude Testament, die
zeide: „Wie zich aangordt, beroeme zich
•niet als die zich losmaakt".
Vandaar dat wij eenig recht oneenen tc
hebben Colijns bedillers toe te roepen:
o, liberalen, herinnert u toch het gevleu
geld woord van wijlen uw eigen grooten
voorganger, dien uwe vaderen menigmaal
zoo grof hebben bestookt, en eindelijk
hebben afgemaakt, Thorbeoke„Wacht op
mijne daden".
Een oplossing?
Alle gedupeerde huismoeders (en huis
vaders) en bijzondere (hier en daar allicht
ook openbare) scholen te zaam vermoch
ten nog niet een oplossing te vinden,
waardoor de verhooging van den toela
tingsleeftijd kan worden verzacht of on
gedaan gemaakt. Bewaarscholen uit den
grond stampen gaat ook niet; het kan
ook niet. En niet alle gemeenten zijn zoo
•gelukkig (althans op dit oogenblik) er
eene te bezitten, of geld beschikbaar te
hebben voor steun aan het particulier
initiatief.
Maar ieder advies, dat een oplossing
mogelijk maakt is ons welkom. Geen agi
tatie, nuchterheid kan ons redden.
In „De Standaard" vonden wij dezen
raad, waarvan de redactie verklaart, dat
het denkbeeld alle overweging verdient.
Het niet opnemen der 51/2-jarigen be-
'teekent een betrekkelijk ernstige storing
"in ons volksleven.
De K. B.-methode, om zoo iets als bij
-enkelen „trompetstoot" te gelasten is,
vooral voor de vrije school een
bewijs van haar ingeboete vrijheid.
Maar de nood der Schatkist! Het
Damocles-zwaard
Juist! Maar is er geen andere weg?
Kan niet, bij eenvoudig wetsontwerpje,
het plan-Colijn worden ingevoerd?
De Regeering subsidieere de scholen
■naar het aantal 6i/2121/2-jarige leer
lingen.
Naar beneden en boven late men de
scholen vrij, met dien verstande, dat
„naar beneden" (voor 51/261/2-jarigen)
niet meer dan een normale klasse mag
worden aangehaakt. R.v. voor 100 leer
lingen bovengenoemd: 100:6 is 20(max).
49).
„Neem mij niet- kwalijk, meneer, als ik
■zoo schijn te zijn en geloof mij, als ik u
verzeker, dat het mij meer verdriet do-et
'dit alles te zeggen dan u om het aan te
hootren. Geen vrouw moest ooit trouwen
met een man, wiens tegenwoordigheid en
liefde niet volkomen onontbeerlijk voor
den vrede van haar geest en hart zijn. Als
ilv mijzelf beproef in dit opzicht tegenover
n, dan ontdek ik, dat mijn zielsrust niet af
hankelijk is van u. En ofschoon u mis
schien geen warmer vriend bezit dan mij,
moet ik u zeggen, dat het volkomen nut
teloos is om te hopen, dat ik u, ooit zal
liefhebben. Als ik mijn hart kon dwingen
door mijn wil, dan zou ik trachten uw
genegenheid te beantwoorden, daar ik zoo
volkomen en dankbaar waardeer wat u mij
aanbiedt. U strekt uw hand uit tot een
arm meisje van onbekende afkomst, uit
liefdadigheid opgenomen een meisje,
door uw familie en vrienden beschouwd
als -een brutale indringster in aristocra
tische kringen en met een edele groot
moedigheid, waarvoor ik u altijd dankbaar
zal blijven, zegt gij-: „Kom, neem' mijn
naam, deel mijn fortuin, bul je in den
mantel mijner liefde en wees gelukkig!
Rt zal je een schitterende positie verscihaf-
Dan is liet gevaar voor concurrentie met
het openb. onderwijs toch wel bezworen.
En laten dan zoowel Schoolvereen.
als Oudercommissi-e instee van be
waarscholen te stichten, hunne bijdragen
offeTen voor instandhouding der Eigen
Scli-ool, in dien vorm!
ImmersBewaarscboolstichting over
't heele land is eensdeels met de linker
hand uitgeven wat de rechter binnen
houdt
en anderzijds onmogelijk: waar is ge
schoold personeel?
En is bewaarschool-opleiding voor de
volksjeugd ooit ons ideaal geweest? Er
is weieens van „kleuterscholen" gespro
ken -maar wie regelt dat nu bij toover-
slag?
Bezwaren blijven er ook dan! Maar we
komen m. i. langs beteren weg uit de
impasse, dan bij volharding op den weg
van het K. B.
vf
.De staking in Engeland.
De staking der havenarbeiders in En
geland is thans algemeen in de havens
van het land, hoewel bij onderzoek bleek,
dat in de haven van Londen hier en daar
nog te zamen 2'700 man aan het- werk wa
ren, -die in hoofdzaak behooren tot den
bond van het stuwadoorspersoneel. Dit is
een onafhankelijke organisatie, die beslo
ten heeft geen deel te nemen aan de sta
king, -doch inmiddels ook geen overwerk
te verrichten. De leiders der staking drei
gen echter met een uitbreiding der staking
tot het wegentransport en de omnibussen
indien de leden van den stuwadoorsbon-d
blijven doorwerken.
Ten aanzien van -de stijging van de
vlee-schprijzen met- 33 a 50 pet in ver
schillende deel-en des lands, verzekert het
kabinet, -dat er geen reden is voor een
dergelijke stijging, behalve om geld uit
de zakken van -de menigte te kloppen.
De daling van de franc.
Frankrijk en België waarschuwen ons
dezer dagen weer eens tegen het gebazel
van lieden alsTroelstra, die een beetje
inflatie niet zoo erg vinden. De franc daalt
onheilspellend en de gevolgen blijven niet
uit. De handel was oogenschijnlijk niet
slecht m-et die daling, maar nu komen de
buitenlanders evenals dit in Duitsch-
lan-d een tijd lang het geval geweest is
de markten leeglcoopen, zoodater maat
regelen genomen moeten worden.. Zoo
werden Zaterdag op de markt van Meclie-
len door de politie bijzondere maatrege
len getroffen om den buitenlandschen op
koopers van boter en eieren te beletten
den zwendel in eetwaren op groote schaal
fen in de wereld, vanwaar je kunt neerzien
op allen, -die je bespotten om je armoede
en afkomst, O, meneer Leigh, ik wilde,
dat ik u kon liefhebben, zooals u ver
dient. Dankbaarheid en waardeering be
pleiten uw zaak, maar het is onmogelijk
voor mfj- ooit uw vrouw te worden".
Haar pogen stonden vol tranen, terwijl
zij op-Zag naar zijn gelaat, to-t nu toe zoo
vroolijk en vriendelijk, maar nu over
schaduwd door ten uitdrukking van
droeve teleurstelling. En plotseling met
haar beide handen de zijne omvattend,
boog zij zich voorover en drukte die aan
haar lippen.
Zijn gelaat vertrok pijnlijk, to-en hij1 zei:
„Ofschoon je weigfert mij- eenige aan
moediging te .geven, kun je toch de hoop
niet vernietigen, dat mijn liefde na ver-
Joop van tijd de jouwe kan wekken,
jfe bent erg jong en kent n-o-g nau
welijks je eigen hart en mijn onverander
lijke standvastige liefde zal in de komen
de jaren het pleit winnen. Ik zal ge
duldig zijn en zoo lang je Edna Earl bent,
zoolang als je meesteres blijft over je
eigen hart, zoolang zal ik de eenige hoop
'blijven koesteren, die mijn toekomst ver
licht. Over mijn gevoelens heb je geen
beschikking; je kunt mijn hand afwijzen
dat is je recht; maar, al zal ik inij!
er van weerhouden je mijn liefde voort
durend te toonen, zoo zal ik toch de
hoop blijven voeden je eenmaal de mijne
te noemen. Veroorloof mij intusschen je
te vragen of je er nog altijd over denkt
mevrouw Murray's huis te verlaten? Juf
frouw Harding vertelde mijn zuster gis
teren, 'dat binnen enkele maanden je
een betrekking zou krijgen als gouver
nante of als onderwijzeres in een school."
„Dat is zeker mijn bedoeling, maar ik
begrijp niet hoe juffrouw Harding daarvan
weet, daar de zaak niet is aangeroerd
sedert haar fcamist."
„Ik vertrouw, dat je mij niet kwalijk
neemt, als ik zoo vrij ben je te waar
schuwen buitengewoon voorzichtig te zijn
in je gesprekken met haar, want ik
heb alle reden te geloo-ven, dat haar ge
voelens tegenover je niet zoo vriend
schappelijk zijn, als men zou wenschen."
„Dank u, meneer Leigh. Ik ben mij wel
bewust van haar antipathie, ofschoon ik
niet weet, waaruit die voortspruit. En
-onze conversatie beperkt zich tot de da-
-gelijksche begroetingen en de beleefdbe-
he-den aan tafel."
Edna nam van haar vinger den ring
met den kostbaren steen, die zooveel
onrast had veroorzaakt en vervolgde:
„U moet mij toestaan u den ring terug
te geven, dien ik tot nu gedragen heb
als teeken van vriendschap en dien ik nn
niet langer mag behouden. „Vrede zij'
met u," waarde vriend, dat is de ern
stige bede van mijn hart. Ons beider
levenspad zal spoedig zoo wijd uiteen
gaan, dat wij elkander slechts zelden
meer zullen zien. Maar g!een van uw
vrienden zal zich er dieper over verheu
gen te hooren van uw geluk en uw
voorspoed, want geen hunner heeft zoo
veel oorzaak om u in dankbare herinne
ring te houden. Vaarwel, meneer Leigh.
Denk aan mij niet anders dan aan een
verre vriendin."
Zij gaf hem een oogenblik haar beide
handen, liet den ring achter in zijin
hand en, met tranen in haar oo-gen, ging
zij terug naar het feestterrein.
Langzamerhand vulden groepjes van
vroolijk babbelende kinderen de vallei;
roodwangige- jongens, gekleed in wit lin
nen patjes, met nieuwe strooho-eden en
zwarte linten; blondharige meisjes, ge
stoken in vlekkeloo-ze moezelinen jurkjes,
Omkranst met bloem-en en vroolijke lin
ten. Hun oogen straalden en hun lip
pen lachten, vroolijk uitbundig soms
weerklonken hun vreugdevolle stemmen
en in hun harten heerschte geen duister
nis -of schaduw.
Het feest was een volkomen succes;
zelfs de bange Jamie kweet zich met
meer gemak en gratie van zijin taak, dan
zijn Vrienden hadden durven hopen. Alle
toespraken en zangnummers werden har
telijk toegejuicht. Trotsche ouders sloegen
hun vroolijke lievelingen gade met oogen
vol teederheid en Ret hart van de jonge
Meikoningin klopte van blijheid en
triomf en zij zou haar bloemenkroon niet
voor welke juweelen kroon ook hebben
willen ruilen.
HERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f3.
Losse nummersf 0.05
Prijs der Advertentiën:
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 60 ©t
Bij abonnement belangrijke korting.
De Bondsdag zal dit jaar op Hemel
vaartsdag te Rotterdam worden gehouden.
Bezuiniging op den mai 1 die nst.
De directie der stoomvaart-Mij „Neder
land" heeft besloten, hij wijze van bezui-
nigings dienst, den Indischen maildienst te
gaan onderhouden met zeven, inplaats van
met acht mailbooten, zooals hij den tegen-
wüordigen dienst het geval is. Die over
tocht zal, hij de overzeesche verbinding
met zeven schepen, eenigszins bespoedigd
en het verblijf der schepen in Amsterdam
en te Tandjong Priok, thans resp. drie en
vier weken, in elk dezer havens met één
week worden verkort.
Jhrmr A. F. deSavornin Lobman
Naai- we vernemen, blijft de toestand
van Jbr mr A. F. de Savornin Lohman
hetzelfde. De patiënt is het grootste ge
deelte van -den dag op en blijft buitenge
woon helder. Alleen d-e verzwakte hartslag
haart eenige zorg.
-„Een zoodje".
Naar de „N. Zeeuwsche Crt." meldt
heeft volgens een verslag in de „Mid-
delb. Crt.", mevr. Boon-v. d. 'Starp, te
Vlissingen, voor den Vrijheidsbond op
tredende, het ministerie-Ruys „een zoodje"
gescholden; en heeft de voorzitter, wet
houder Laernoes, overigens een voor
zichtig liberaal, de spreekster voor dit
onfatsoenlijke scheldwoord niet tot de
orde geroepen.
Daar mevr. Boon-v. d. Starp in dubbe
len zin een goeden naam heeft op te
houden mr Boon is een humaan Ka
merlid en de naam v. d. Starp was van
ouds een hoogst beschaafde familienaam
op Schouwen was 't misschien wel
Wenschelijk dat zij deze booze „slip of
de mond" introk.
Zie, men. kan spijt hebben dat men
iets of iemand heeft dat of die men niet
kwijt kan raken. Maar dan zegt men dat
toch eenigszins anders.
Toen in 1905 het zwakke ministerie-
De Meester het kabinet-Kuyper verving,
critiseerde nu wijlen mr Kolkman in de 2e
Kamer deszelfs optreden met tot slot de
verzuchting„en nu zitten wij met de
menschen".
Mevrouw Boon-v. d. Starp zal toegeven
dat dit vrij wat fatsoenlijker is dan: „men
had gedacht dat zoodje achter de minis-
terstafel kwijt te raken, maar het is niet
zoo geweest".
D;e Koningin naar Leiden.
Die Koningin heeft aan het gemeentebe
stuur van Leiden ter kennis gebracht, dat
H.M. hoopt te kunnen voldoen aan het
tot haar gericht verzoek, om ter gelegen
heid van de viering van het 350-jarige
herdenkingsfeest van het ontzet der stad
(op 3 Oct. a.s. aan de gemeente een bezoek
te brengen. H.M. hoopt althans een deel
-der feestelijkheden te kunnen bijwonen.
De werkloosheidssteun.
iWiij hebben onlangs meegedeeld, dat de
regeering haar voornemen om zich tegen 1
Jan. 1924 aan den werkloosheidssteun te
onttrekken, zoodat de crisiswerklo-ozen na'a-r
het Burgerlijk Armbestuur zouden worden
verwezen, voorshands niet heeft uitge
voerd. Het in werking treden van dien
maatregel is verschoven eerst tot 1 Febr.
S.I., daarna tot 1 -Maart a.s. Sedert hebben
de besturen der vier groote gemeenten
met klem bij minister Ruys betoogd, dat
de onthouding van dien regeeringssteun
ongewenschte gevolgen na zich zal sleepen.
Laat in den avond van dien feestdag
zat meneer Hammond alleen onder de
open waranda van zijn ouderwetsche pas
torie. Die volle maan, die stond hoog
boven de boogramen van de kerk, be
scheen helder de marmeren grafmonu
menten, die de graven in regelmatige
rijen afteefcenden. En de gouden stralen,
glurend door de dichte klimop'blaren, die
de houten kruisen omslingerden, vormden
een grillig arabesk opi den gladden ge
wreven vloer aan de voeten van den
oud-en man.
Dicht bij den leunstoel van den piredi-
kant stond een kleine tafel, bedekt met
een sneeuwwit kleed, w'aaropi het avond
maal was neergezet, bestaande uit aard
beien, honig, brood, boter en melk. Aan
zijn voeten lag een witte kat, zich badend
in het maaiüicht en spelend m-et een
welriekend takje kamperfoelie, dat naar
heneden hing binnen het bereik van haar
pootjes. Het zwiepte heen en weer als
een geurend wierookvat, bewogen door
een zacht windje, dat opistak van den
met sterren bezaaiden zuidelijken hemel.
Het avondmaal was onaangeroerd, het
zilverglanzige hoofd van den ouden man
rustte vermoeid op zijn verdorde hand
-en door een waas van tranen keken zijn
zachte oogen naar het kerkhof, waar de
kille grafsteenen in avondglans de rust
plaats zijner geliefden aangaven.
(Wordt vervolgd).
