No 11S
r
1ARENS
Weiland,
oonhulzen.
EDIENDE
llinsdag IS Februari 1924
38e Jaargang
LEVENSLEED.
Bouwland,
ïederij
ERS
Buitenland.
- Goes
uwzaden
laverzaden
anen
laailpzaad
inschrijving,
irsje te koop
Kalfkoe,
Bakkersknecht.
eider,
ouder.
it bestuur,
t gevraagd,
stbode,
:an,
eid
FEUILLETON.
■MMMHoiIHI
i zeven jaar,
ov. 1924 s
oot 1 H.A., 21
/ïlleshoek, ge-
>acht bij Fam.
nme.
groot 1 H.A.
legen bezuiden
ente Kapelle,
Liere, Kapelle.
i in te leveren
rt a.s., bij den
landbouwer,
is inlichtingen
1NTE
en Winkelhuis
land.
tter E aan het
te Goes.
TE KOOP:
v. d. SAN DE—
e.
ROEKE,
rke, Duinzicht.
OP
Merriepaard
ostkapelle,
(Domb. Weg).
SCHEELE,
Arnemuiden
OP:
gerwoning,
Icheren.
arden.
oekh. FANOY,
:id of aanko-
Handknecht
IJNIERSE Cz.
landsche weg.
reet
r, Wilhelmina-
i gevraagd
gezin. Woning
ROOT, Wilhel-
iartsdijk.
ging te Seroos-
zoo spoedig
en bij
Koudekerke
iet eenvoudige
kzaamheden.
lireven sollici-
Firma A. S. J.
itoor, Goes.
Kloetinge.
r, Kruiningen.
vraagd,
I, Landbouwer,
[faartsdijk.
EERSE, Rijke
jrke (W.)
Drukkers-Exploitanten
OOSTERBAAN LE C01NTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg: Tel. no. 259
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
A bo n n e m e n t s prijs
Per 3 maanden, franco per post, f3.—
Losse nummers f0.05
Prijs der Advertentien:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 et.
Bij abonnement belangrijke korting.
Opgepast.
Uit een ingezonden stukje in de
Zêeuwsche pers, ook in on's blad, uit
's Gravenpolder, blijkt, 'dat de agitatie
door de sociaal-democraten met de
ronde bond van optenbare onderwijzers
en Nederlandsch Vakverbond in bond,
ook al steun krijigt van de ouderavonden.
"Wij hebben dat ingezonden stuk niet
willen weigeren; doch beginnen nu al
vast met de volvoering van ons voorne
men om tegen de beweging van de hee
ren uit 's Gravenpolder ernstig te waar
schuwen.
Het "is bij de Vlootwet-agitatie gezien
dat al die drukte en demonstraties slecnts
zoogenaamd de zaak waar het om gaat
betreffen. De diepste grond is actie
voeren tegen het rechtsche ministerie en
tegen Colijin.
Gelooft 't vrij', kon men minister Co-
i lijn uit het land trappen, alle roode on
derwijzers en arbeidersleiders en amb
tenaren zouden in de handen klappen
van vreugde.
Het zit nu eenmaal dezen heeren
jn het bloed alles te willen verhinderen
wat de regeering meent te moeten tot
stand brengen.
Daartoe moet een geest van verzet
worden geschapen (Stenhuis); moet alles
op stelten worden gezet (Troelstra), moet
het verstand over boord gegooid worden
(Heijkoop)!
Nu moeten zelfs de ouderavonden, al
dienst doen om de heillooze. plannen
dezer heeren te steunen. Ouderavonden,
met vcrwaarloozing van hunne pae-
dagoigische strekking, gaat men betrekken
in de vieze politiek van deze mannen
met den grooten bek (Heijkoopj
Wij waarschuwen al onze menschen dat
zij de mannetjes, die bij. avond straks
weer zullen rondsluipen, om hun hand-
teekening op de lijst vast te krijgen, dat
hun kind vroeger naar school moet en de
dure bewaarschool er niet komen moet,
enz. enz., niet ontvangen in hunne hui
zen, in ieder geval hun naam niet te
zetten. De vlootwet-agitatie heeft het ge
leerd iniet de vlootwet, de regeering
moest van de baan, of in de ongekuisehte
taal der sociaal-democraten, die moest
er uit getrapt worden.
Onze vrienden op' de dorpen, die tot de
vooraanstaanden mogen gerekend worden,
hebben de oogen wel opien te houden
en die sluipende heertjes bij' avond na
te gaan, opdat ziji niet onze eenvoudige
vadem en moeders gevangen nemen, of
bij den neus nemen.
Zij hebben 'tbij! de Vlootwetactie ge
zien: zij lqopen overal binnen en wie,
door hen verschalkt, zijn naam zet, heeft
bij nadere inlichting .onzerzijds, er spijt
van.
De sociaal-democraat- is machtig, de
ervaring heeft geleerd dat geweld en list
zijne wapenen zijn; dat hij, die alles beter
meent te kunnen dan een ander het
ten sloitte er bij! moet laten zitten en
den weg effent voor den bolsjewiek; dat
hij wel als de vriend van het volk po
neeren kan, doch ten slotte blijken moet
de ware volksbelangen niet te hebben
begrepen.
Maar, maar....
Of het dan niet erg is, dat oinze kin
deren pas, wanneer zij- zes en een half
jaar zijfo, naar school kunnen, en het
zevende leerjaar, voorloopig althans, is
-afgeschaft.
Met dat zevende leerjaar zullen de
roode heeren, op' onze dorepn althans
nu niet zoo1 hard zwaaien, maar wel
met dat leeftijdsjaar onzer kinderen. En
wij erkennen, dat i s een teleurstelling,
■een last en een jammer.
Dit bezwaar kan echter gedeeltelijk on-
45).
Tot mevrouw Murray's groot verdriet en
verontwaardiging had haar zoon gewei
gerd naar het station te gaan om zijn nicht
j6 'ia^en' 6j} was hü afwezig geweest
sinds het ontbijt. Hij schoot dus schande
lik tekort in beleefdheid tegenover zijn
ment. Het was bijna donker, toen de
lugge galop van zijn paUrd zijn terugkeer
aankondigde. Toen hij het raam voorbije
xwarn om naar den stal te gaan, zag Edna
dat Estelie s gezicht plotseling verander
de. Gedurende het volgende kwartier keek
zo aanhoudend naar de deur, hoewel haar
hoofd gekeerd was naar mevrouw Mur
ray oim. naar haar te luisteren. Spoedig
daarna klonken meneer Murray's vlagge
voetstappen in de vestibule en toen hij
binnenkwam stond zij op om hem te be
groeten. Hij stak' zijn hand uit, schudde
de hare hartelijk en zei: „Mijn oude vij
andin, je moet mij dadelijk geruststellen.
Ik! droomde vannacht, dat we elkaar weer
onmiddellijk naar de keel vlogen en dén
deivangen worden door de bewaarschool,
zoo die er is of komt; terwijl in groote
gezinnen het lang niet zoo onmogelijk
otns schijnt, dat een zoodanig kind, door
„eigen studie" wordt „klaar gemaakt"
voor de lagere school; bovendien de
vijf en een 'half-jarige leeftijd blijft, voor
de Oude uloscholen.
Wij willen hiermede echter niet zeg
gen dat wij: de beteekenis van dezen
door de tijdsomstandigheden, geboden
maatregel willen verkleinen.
ITet is inderdaad v-opr vele huis
moeders een teleurstelling dat haar kind,
terwijl het in September a.'s. naar school
had gekund, nu pas in September van
het volgende jaar als het bijna zeven
zal zjj'n, naar school kan.
Er moeten nu eenmaal in alle rangen
en standen der bevolking offers gebracht
Worden. En wanneer nu de verhooging
van den toelatinsgleeflijd er -een moet. zijn,
dan is dit stellig nqg niet. het grootste.
Ook niet, dat de twee- laagste klassen der
lagere school voortaan door goedkooplere
krachten mqc-ten bediend worden.' Ook
niet dat de onderwijzers een deel van
hun (immers te) hooge traktement moe
ten prijs geven.
Laten wij, oo\k zelfs wanneer wij 't
met bovenstaande niet eens zijn, als goe
de Christenen het kabinet, en inzonder
heid den minister van financiën steu
nen in zijn bezuinigingsplannen.
Er is nu eenmaal het groote kwaad
der inflatie dat behoort te worden ge
keerd of voorkomen. En dit kan op
't oogenblik niet anders geschieden dan
gelijk is voorgesteld: bezuiniging op On
derwijs 121/2 miljoen; Defensie (oorlog
en marine) van 't zelfde; en overige de
partementen 5 miljoen; totaal 30 miljoen.
Laten wij toonen dat er in het Anti-
Revolutionaire volk nog veerkracht zit,
en het geloof dat alle dingen 'hun die
naar Gods voornemen geroepen zijn moe
ten ten goede medewerken. Dat geloof
geeft kracht om iedere teleurstelling,
iedere vermindering van inkomsten, ieder
ongemak te dragen.
Mopperen baat niet. Laten wij dat nu
aan den ^tegenstander overlaten.- Laten
wij den rjoden agitator zijn werk* geheel
zond-er ons laten doen. Moeilijke dagen
staan voor de deur voor dit rechtsche
kabinet. Men steune het zoo immer mo
gelijk.
„De dweper".
Eenigen tijd geleden protesteerde de
heer mr Marchant in ons blad tegen een
beschuldiging onzerzijds als zou hij in
dertijd den heer Idenburg „den huichelaar
op den troon van Buitenzorg" gescholden
hebben.
Wij antwoordden toen, dat wij van
Imeening waren dat hij niet het woord
huichelaar had gebruikt, maar „dweper";
doch dat wij de beschuldiging onder aan
bieding van onze verontschuldiging in
trokken.
Thans echter is ons het bewijs in han
den gekomen dat onze laatst uitgesproken
meening juist was.
De heer Marchant heeft namelijk ge
schreven: „Weg met den dweper op den
troon van Buitenzorg".
In aansluiting hieraan schreef dan ook
een inzender in .„Het Volk" van 18
Juli 1913: „De eerste daad van onze
nieuwe regeering moet dan ook zijn
een onmiddellijk terugroepen van den
gouverneur-generaal Idenburg, ten einde
ten spoedigste een einde, te maken aan
een heillooze politiek".
Van mr Marchant is derhalve (het zij
nog .eens herinnerd 1) de uitdrukking:
!„Weg met den dweper op den troon
van Buitenzorg".
bloedigen strijd uit onze jeugd hernieuw
den. Nog levendig is mijn herinnering aan
een zeker lidteeken hier op mijn linkerarm
waar je eenige jaren geleden je liefelijke
tandjes in zette".
„Mijn lieve neef; daar ik niemand meer
ontmoet heb, sedert ik jou zag, -die mij
tartte en plaagde, geloof ik', dat ik nogal
lief en onschuldig ben opgegroeid. -W;at
zie je er goed uit Norman!"
„jbiank je. Ik zou je graag hetzelfde
compliment maken, maar de feiten ver
hinderen het. Je bent magerder geworden,
dan toen ik het laatst in Parijs met je at".
Die herinnering was haar blijkbaar on
aangenaam, hoewel zij glimlachte en Edna
bemerkte, dat, al was Norman's bijtende
spot aan haar verloren, zijn scherpe woor
den hun uitwerking op zijn nicht niet mis
ten.
„Norman, het spijt me, dat je geen zier
bent vooruitgegaan. Al je sarcasme blijft
je aankleven als een booze geest".
Zij stond naast berai en legde haar hand
op zijn schouder. 1
Toen hij op haar neerkeek', krulden zich
zijn lippen.
„Niettemin, E stelle, voel ik een begin
van medelijden met je opkomen op de
Zoo geheel in tegenstelling met deze
van den sociaal-democraat Van Kol (in
een interview November 1913): „het is
een geluk voor Indië te achten dat Iden
burg ^aanblijft"on in December 1913 in
een zijner redevoeringen in de Eerste
Kamer, vol lof over Idenburg te hopen,
„dat hij nog lange, lange, jaren over Indië
liet bewind zal voeren".
Ben en ander te lezen in het vlug
schrift van prof. Diepenhorst: „Rechts
blijvc de Eerste Kamer!"
Engeland en Frankrijk.
In officieele kringen te Londen wordt
voldoening geuit over de jongste gun
stige wending in de Britsch-Fransche
betrekkingen. In de eerste plaats over de
oplossing van de kwestie der spoorweg
verbindingen tusschen de Fransch-Belgi-
sche zone en de Britsche zone in liet be
zette gebied en het gebruik van de spoor
wegen in laatstgenoemde zone. De Fran-
sche regeering heeft thans haar goed
keuring gehecht aan de ontwerp-overeen-
komst, welke den 14den December tus
schen de Fransch-Beigische regie en de
Britsche autoriteiten te Keulen is geslo
ten. Volgens deze overeenkomst blijven
de spoorwegen in de Britsche zone on
der Britsche controle, maar zijn zij te
vens onder zeer gunstige voorwaarden
beschikbaar voor den doorvoer vanFran-
sche goederen. De technische bijzonder
heden der regeling zullen door een ge
mengde commissie van Britsche, Fran-
sche en Duitsche experts worden uit
gewerkt, welke gisteren te Mainz zou bij
eenkomen. Voorts is men van oordeel,
dat de onderhandelingen met Frankrijk
betreffende de separatistische kwestie in
de Paltz, zeer bevredigend loopen. Ds
Britsche regeering heeft gewijzigde voor
stellen van Frankrijk gekregen*, welke naar
verluidt het bewijs leveren van het op
rechte verlangen der Fransche regeering,
om tot overeenstemming in dezen te ko
men; en welke in dezen zelfden geest
door de Britsche regeering worden over
wogen. De hartelijke toon 'in de Fran
sche pers ten opzichte van Mc Donald's
regeering en de uitingen van waardeering
voor de pogingen van den Britschen, pre
mier om een sfeer van vertrouwen tus
schen de twee landen te scheppen, wor
den eveneens terdege opgemerkt en wel
kom geheeten.
Het Engelsche kabinet.
De Engelsche regeering is in een moei
lijke positie gebracht door het optreden
van den minister van gezondheid Wheat-
ley. Deze, die tot de Schotsche radicalen
behoort en dus niet van communistische
tendenzen „vrij is, heeft buiten zijn col
lega's om een beslissing genomen, welke
niet alleen bij de conservatieven, doch
ook bij de liberalen op heftig verzet
plaats, waiar eens mijn hart was. Hoe zul
je na den schitterenden glans van het Pa-
rijische leven, de verveling van dit aller
saaiste (gehucht verdragen van dit aller-
ingetogenst en suffige provinciestadje?
Weinig gebabbel, haast geen geflirt, geen
groote geesten, geen vroolijke saletjonkers
wat zal er van je worden? Als je op de
een of andere manier eenig genoegen kunt
scheppen in mijn gezelschap, dan sta ik
gaarne tot je dienst. Ik zal met voorbeeldi
ge gastvrijheid, me aan jou wijden, zal
pro'beeren je te troosten over de afwezig
heid van je dierbaren Victor en plechtig
beloven alles te doen wat in mijn macht is
om je te helpen den tijd te dooden. Alleen
kan ik er niet in toestemmen mijn haar
te dragen met een scheiding in het midden
en evenmin moet je verwachten, dat ik
verliefde allures tegen je zal aannemen.
Met deze bepaalde uitzonderingenkun je
over me beschikken, zoo je wilt".
Zij bloosde even, trok haar hand terug
'en ging zitten.
Hf) ging in zijn geliefkoosde houding
bij den haard staan met één hand in zijn
zak, terwijl de ander speelde met zijn
horlogeketting en hij vervolgde:
„Volkomen eerlijkheid van mijn kant en
stuit. De armenraad van de tot Londen
behoorende gemeente Poplar, die overi
gens onder radicalen invloed staat, heeft
in overeenstemming met de socialistische
beginselen allen werkloozen een uitkee-
rimg gedaan ten bedrage van hun volle
loon. Het gevolg is, dat thans een vijfde
deel der bevolking hooge uitkeeringen
hebben ontvangen en dat ongeveer 100.000
pond meer uitgegeven zijn dan de wet
veroorlooft. Minister Wlieatlev hpeft nu
besloten, den armenraad vrij te stellen
van de verplichting dit bedrag aan te
zuiveren. Hierdoor heeft hij zich prin
cipieel met het zeer gevaarlijke streven
van Pop far vereenigd.
De meer gematigde collega's van Wheat-
ley hebben dezen blijkbaar zijn eigen
machtig optreden verweten, maar tevens
heeft de regeering, die met Wheatley vol
strekt niet accoord is, in. een tweetal
communiqués diens actie pogen te recht
vaardigen. Zij bevindt zich tegenover
Wheatley in een moeilijke positie, daar
zij dezen niet overboord kan werpen, zon
der zich de vijandschap der radicaal
socialisten op den hals te halen en daar
door krijgt Wheatley een machtspositie
in het kabinet, welke aanleiding tot tal
van conflicten zal kunnen geven.
Naar nieuwe welvaart?
Het lagerhuislid J. C. Gould, een be
kend reeder, heeft in een rede te Cardiff
als zijn meening te kennen gegeven', dat
een tijdvak van welvaart voor de nijver
heid in het vooruitzicht is. Hij grondde
deze verklaring op zijn eigen oordeel en
op de ervaringen en waarnemingen van
eenige der voornaamste personen uit de
wereld van den scheepsbouw. Sedert
1920 had hij niet gehoord van zooveel
aanvragen naar scheepsruimte en dit was
algemeen in het geheele land.
De lawines.
Uit Weenen wordt gemeld: De enorme
hoeveelheden sneeuw blijven nog steeds
lawines veroorzaken, waardoor treinen
bedolven en huizen, boomen, enz. ern
stig beschadigd worden. Tot nu toe zijn
reeds honderd djooden geteld. Het ver
keer de hoofdlijnen staat stil. Nabij
Hieflau waren Zondag soldaten bezig een
overvallen automobiel uit de sneeuw te
halen, toen het werk verhinderd werd
door een nieuwe lawine waardoor red
ding der inzittenden van de an to onmo
gelijk werd. Een telegram uit Pra^g meldt,
dat bij een lawine te Zvolen achttien
personen werden gedood en vier ge
wond. Vier huizen werden verwoest.
Hoe de boeren in Rusland gekweld
worden.
De boer is onder het bolschewisme in
een meer miserabele situatie gekomen
dan ooit tijdens liet, tsaristisch regime
liet geval was. Hij is naar "de middel
eeuwen teruggevoerd. In plaats van liet
huishoudelijk aardewerk gebruikt de boe
renbevolking evenals haar 'voorvaderen
weer zelf gemaakte voorwerpen, uit klei
vervaardigd. Zij leeft vau wat de grond
opbrengt, doch kan zich nauwelijks in le
ven houden, want door de sovjet wordt
een belasting geëischt van 40 k 60 per
cent van den geschatten oogst. De boeren
worden echter ongeduldig bij de onbarm
hartige behandeling en hebben gedreigd
voor liet a.s. jaar slechts zooveel te pro-
duceeren als voor hun eigen behoud noo-
dig is. De sovjet tracht liun toon nu
te sussen met de verklaring, dat Engeland
aan de betaling van de tsaristische schul
den vasthoudt en dat de eenige weg om
zulks te doen gelegen is in graanver-
schepingen naar dit land.
Honderden van de duizenden boerde
rijen bezitten geen paarden, zglfs geen
een vergeeflijk zwak om de schoonheden
van mijn geboorteplaats te willen hoog
houden, noodzaken mij je te verzekeren,
dat, niettegenstaande het hier Parijs niet
is, ik geloof, dat je verrast zult zijn over
den gezelschapistooin hier, die minstens
even hoog staat als in de Parijsche Aca
demie voor Wetenschappen. Onze predi
kanten zijn even geleerd als de beste
professor en even deugdzaam als een mon
nik. Onze jonge dames zijn even knap als
de vervelendste blauwkousen, even vroom
als de heilige Genoveva. De meisjes
beneden de twintig kennen hier beter He-
breeuwsch dan Mirjam, toen zij' aan de
kust van de Roode zee zong. Wat be
reiken in de taalwetenschap is fabelachtig
en als er toevallig een toespeling gemaakt
wordt op iets uit de oudheidkunde o
wee dan geven ze je de volle laag van
hun geleerdheid in een diepzinnige woor
denkeus, die de haren van menig oudheid
kenner ten berge zouden doen rijzen. Ik
verzeker je, dat de geleerden van de oude
■Wereld hun adem zouden inhouden van
jaloersche verwondering, als zij' het voor
recht eens hadden een gesprek te voeren
met deze rechtzinnige, geleerde jonge da
mes. Die ongelukkige mannen hier in de
wagens. Vrouwen ziet men met de primi
tieve houten ploegen over de velden trek
ken. Het vee vermindert èn in aantal
in kwaliteit. De boeren zijn gedwongen
hun vee te verzekeren, maar wanneer het
sterft, volgt nooit uitbetaling van de ver
zekerde som.
De boer is een vreemde en pathetische
verschijning. Schoenen kan hij zich niet
aanschaffen, weshalve hij zijn voeten
met wat stukken oud vilt omwikkelt. Zijn
„winterhoed" is meestentijds een, oude
dienstmuts uit de oorlogsdagen. Thee, zij*
geliefkoosde drank, kan hij niet koopen.
Suiker is ongeveer onbekend en wanneer
het gerucht gaat, dat een kleine voorraad
is aangekomen, mobiliseert zich het ge
heele dorp voor den bevoorrechten win
kel. Is een rivier in de nabijheid, dan
ziet men gegoede families 'in haar vrijen
tijd met de vischvangst bezig. Levert
deze niets op, dan gaat men zonder
avondeten naar bed.
De boeren nabij de groote steden zijn
zoo slecht niet af, zij kunnen hun groen
ten aan de markt brengen, doch in de
meer afgelegen districten is men op het
verbouwen van rogge en tarwe aange
wezen. In de Zuidelijke provincies is het
zon.nebloemenzaad een massavoedsel-
artikel.
Alle beloften, die de bolschewiki te
genover de boeren hebben gedaan, zij*
verbroken. De boeren moesten de in
dustrie helpen. Wederzijds zou hulp wor
den verleend. De boeren ondervinden
evenwel niets dan kwelling. De regeering
beloofde goed onderwijs, maar er werden
tienmaal zooveel scholen gesloten als
geopend. Onderwijzers zijn voor dergelijke
streken en tegen een klein salaris niet
te krijgen. Alleen de recruten voor het
leger leeren lezen, schrijven en,.hef
zingen van de „internationale". Premiën
en paarden worden den boeren beloofd,
wanneer zij zich als bolschewiki laten
inschrijven.
Een andere enorme schade voor de
boeren is het waardelooze geld, dat zij
voor hun producten ontvangen. Het ge
volg daarvan is, dat in verschillende lan
delijke districten het tsaristisch geld weer
circuleert.
Tiet is geen wonder, dat duizenden
boèren naar den terugkeer van het regime
van den tsaar verlangen. Een andere vorm
van regeering bestaat voor hen niet. In
vele dorpen, wordt dan ook nog voor de
keizerlijke familie gebeden.
Korte berichten.
Het onderhoud tusschen den Duit-
schen gezant te Parijs, Von Hoesch en
Poincaré, dat Zaterdag 'j.l. zou hebben
plaats gehad, is op verzoek van den!
Franschen premier wegens ziekte van
dezen laatste, uitgesteld.
In een te Burnley gehouden rede
sprak minister Henderson van de mo
gelijkheid eener aanstaande conferentie
van alle naties van Europa en de Ver-
eenigde Staten, waarvan het resultaat
zoude zijn de stichting van een nieuwe
„internationale", die steune n'zal op sa
menwerking en goeden wil.
Te Leuven heeft, zonder ernstige
incidenten, de aangekondigde amnestie-
betooging ten gunste van Borms en an
dere politieke gevangenen plaats gehad.
Parijs heeft het al laten weten, en
Weenen en Praag verkondigen het thans
ook, de dames zullen dit jaar weer tot
de korte rokken moeten overgaan, rokken
zoo kort, Jat ze ternauwernood de knie
bedekken.
Volgens een bericht uit Kopenhagen
zouden eenige honderden bannelingen, op
buurt zijn doodsbang, dat zij een flater
zullen begaan in de tijdrekening en indien
zij na een zorgvuldig onderzoek' van den
glibberigen historischen grond, bevend een
anecdote zullen vertellen, dan worden zij
dadelijk van hun stuk gebracht door de
vraag, of ziji zich dit of dat gezegde her
inneren, dat spreekwoordelijk was aan
het hof der Egyptische koningen of door
een andere scherpzinnige opmerking. Wer
kelijk, het is jammer, dat ik niet beschik
over Molières pen om deze nieuwerwetsche
geleerde dames naar teaarde te schatten".
Ofschoon zijn oogen niet één keer van
het gelaat van zijn nicht dwaalden naar
den hoek, waar Edna zat te borduren,
voelde zij 't bloed stijgen naar haar wan
gen en zij' dwong zichzelf om op te kijken.
Op dat oogenblik, zooals hij' daar stond,
beschenen door den zachten gloed van het
vuur, was hij knapper dan zij hem ooit
gezien had; en toen hij' even over zijn
schouder heen keek om de uitwerking van
zijn woorden op haar te zien, ontmoetten
hun oogen elkaar en zij glimlachte on
willekeurig.
(Wordt vervolgd).)