No 11S r 1ARENS Weiland, oonhulzen. EDIENDE llinsdag IS Februari 1924 38e Jaargang LEVENSLEED. Bouwland, ïederij ERS Buitenland. - Goes uwzaden laverzaden anen laailpzaad inschrijving, irsje te koop Kalfkoe, Bakkersknecht. eider, ouder. it bestuur, t gevraagd, stbode, :an, eid FEUILLETON. ■MMMHoiIHI i zeven jaar, ov. 1924 s oot 1 H.A., 21 /ïlleshoek, ge- >acht bij Fam. nme. groot 1 H.A. legen bezuiden ente Kapelle, Liere, Kapelle. i in te leveren rt a.s., bij den landbouwer, is inlichtingen 1NTE en Winkelhuis land. tter E aan het te Goes. TE KOOP: v. d. SAN DE— e. ROEKE, rke, Duinzicht. OP Merriepaard ostkapelle, (Domb. Weg). SCHEELE, Arnemuiden OP: gerwoning, Icheren. arden. oekh. FANOY, :id of aanko- Handknecht IJNIERSE Cz. landsche weg. reet r, Wilhelmina- i gevraagd gezin. Woning ROOT, Wilhel- iartsdijk. ging te Seroos- zoo spoedig en bij Koudekerke iet eenvoudige kzaamheden. lireven sollici- Firma A. S. J. itoor, Goes. Kloetinge. r, Kruiningen. vraagd, I, Landbouwer, [faartsdijk. EERSE, Rijke jrke (W.) Drukkers-Exploitanten OOSTERBAAN LE C01NTRE GOES Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58 Postrekening No. 36000. Bijkantoor te Middelburg: Firma F. P. DHUIJ, L. Burg: Tel. no. 259 De Zeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG A bo n n e m e n t s prijs Per 3 maanden, franco per post, f3.— Losse nummers f0.05 Prijs der Advertentien: 14 regels f 1.20, elke regel meer 30 et. Bij abonnement belangrijke korting. Opgepast. Uit een ingezonden stukje in de Zêeuwsche pers, ook in on's blad, uit 's Gravenpolder, blijkt, 'dat de agitatie door de sociaal-democraten met de ronde bond van optenbare onderwijzers en Nederlandsch Vakverbond in bond, ook al steun krijigt van de ouderavonden. "Wij hebben dat ingezonden stuk niet willen weigeren; doch beginnen nu al vast met de volvoering van ons voorne men om tegen de beweging van de hee ren uit 's Gravenpolder ernstig te waar schuwen. Het "is bij de Vlootwet-agitatie gezien dat al die drukte en demonstraties slecnts zoogenaamd de zaak waar het om gaat betreffen. De diepste grond is actie voeren tegen het rechtsche ministerie en tegen Colijin. Gelooft 't vrij', kon men minister Co- i lijn uit het land trappen, alle roode on derwijzers en arbeidersleiders en amb tenaren zouden in de handen klappen van vreugde. Het zit nu eenmaal dezen heeren jn het bloed alles te willen verhinderen wat de regeering meent te moeten tot stand brengen. Daartoe moet een geest van verzet worden geschapen (Stenhuis); moet alles op stelten worden gezet (Troelstra), moet het verstand over boord gegooid worden (Heijkoop)! Nu moeten zelfs de ouderavonden, al dienst doen om de heillooze. plannen dezer heeren te steunen. Ouderavonden, met vcrwaarloozing van hunne pae- dagoigische strekking, gaat men betrekken in de vieze politiek van deze mannen met den grooten bek (Heijkoopj Wij waarschuwen al onze menschen dat zij de mannetjes, die bij. avond straks weer zullen rondsluipen, om hun hand- teekening op de lijst vast te krijgen, dat hun kind vroeger naar school moet en de dure bewaarschool er niet komen moet, enz. enz., niet ontvangen in hunne hui zen, in ieder geval hun naam niet te zetten. De vlootwet-agitatie heeft het ge leerd iniet de vlootwet, de regeering moest van de baan, of in de ongekuisehte taal der sociaal-democraten, die moest er uit getrapt worden. Onze vrienden op' de dorpen, die tot de vooraanstaanden mogen gerekend worden, hebben de oogen wel opien te houden en die sluipende heertjes bij' avond na te gaan, opdat ziji niet onze eenvoudige vadem en moeders gevangen nemen, of bij den neus nemen. Zij hebben 'tbij! de Vlootwetactie ge zien: zij lqopen overal binnen en wie, door hen verschalkt, zijn naam zet, heeft bij nadere inlichting .onzerzijds, er spijt van. De sociaal-democraat- is machtig, de ervaring heeft geleerd dat geweld en list zijne wapenen zijn; dat hij, die alles beter meent te kunnen dan een ander het ten sloitte er bij! moet laten zitten en den weg effent voor den bolsjewiek; dat hij wel als de vriend van het volk po neeren kan, doch ten slotte blijken moet de ware volksbelangen niet te hebben begrepen. Maar, maar.... Of het dan niet erg is, dat oinze kin deren pas, wanneer zij- zes en een half jaar zijfo, naar school kunnen, en het zevende leerjaar, voorloopig althans, is -afgeschaft. Met dat zevende leerjaar zullen de roode heeren, op' onze dorepn althans nu niet zoo1 hard zwaaien, maar wel met dat leeftijdsjaar onzer kinderen. En wij erkennen, dat i s een teleurstelling, ■een last en een jammer. Dit bezwaar kan echter gedeeltelijk on- 45). Tot mevrouw Murray's groot verdriet en verontwaardiging had haar zoon gewei gerd naar het station te gaan om zijn nicht j6 'ia^en' 6j} was hü afwezig geweest sinds het ontbijt. Hij schoot dus schande lik tekort in beleefdheid tegenover zijn ment. Het was bijna donker, toen de lugge galop van zijn paUrd zijn terugkeer aankondigde. Toen hij het raam voorbije xwarn om naar den stal te gaan, zag Edna dat Estelie s gezicht plotseling verander de. Gedurende het volgende kwartier keek zo aanhoudend naar de deur, hoewel haar hoofd gekeerd was naar mevrouw Mur ray oim. naar haar te luisteren. Spoedig daarna klonken meneer Murray's vlagge voetstappen in de vestibule en toen hij binnenkwam stond zij op om hem te be groeten. Hij stak' zijn hand uit, schudde de hare hartelijk en zei: „Mijn oude vij andin, je moet mij dadelijk geruststellen. Ik! droomde vannacht, dat we elkaar weer onmiddellijk naar de keel vlogen en dén deivangen worden door de bewaarschool, zoo die er is of komt; terwijl in groote gezinnen het lang niet zoo onmogelijk otns schijnt, dat een zoodanig kind, door „eigen studie" wordt „klaar gemaakt" voor de lagere school; bovendien de vijf en een 'half-jarige leeftijd blijft, voor de Oude uloscholen. Wij willen hiermede echter niet zeg gen dat wij: de beteekenis van dezen door de tijdsomstandigheden, geboden maatregel willen verkleinen. ITet is inderdaad v-opr vele huis moeders een teleurstelling dat haar kind, terwijl het in September a.'s. naar school had gekund, nu pas in September van het volgende jaar als het bijna zeven zal zjj'n, naar school kan. Er moeten nu eenmaal in alle rangen en standen der bevolking offers gebracht Worden. En wanneer nu de verhooging van den toelatinsgleeflijd er -een moet. zijn, dan is dit stellig nqg niet. het grootste. Ook niet, dat de twee- laagste klassen der lagere school voortaan door goedkooplere krachten mqc-ten bediend worden.' Ook niet dat de onderwijzers een deel van hun (immers te) hooge traktement moe ten prijs geven. Laten wij, oo\k zelfs wanneer wij 't met bovenstaande niet eens zijn, als goe de Christenen het kabinet, en inzonder heid den minister van financiën steu nen in zijn bezuinigingsplannen. Er is nu eenmaal het groote kwaad der inflatie dat behoort te worden ge keerd of voorkomen. En dit kan op 't oogenblik niet anders geschieden dan gelijk is voorgesteld: bezuiniging op On derwijs 121/2 miljoen; Defensie (oorlog en marine) van 't zelfde; en overige de partementen 5 miljoen; totaal 30 miljoen. Laten wij toonen dat er in het Anti- Revolutionaire volk nog veerkracht zit, en het geloof dat alle dingen 'hun die naar Gods voornemen geroepen zijn moe ten ten goede medewerken. Dat geloof geeft kracht om iedere teleurstelling, iedere vermindering van inkomsten, ieder ongemak te dragen. Mopperen baat niet. Laten wij dat nu aan den ^tegenstander overlaten.- Laten wij den rjoden agitator zijn werk* geheel zond-er ons laten doen. Moeilijke dagen staan voor de deur voor dit rechtsche kabinet. Men steune het zoo immer mo gelijk. „De dweper". Eenigen tijd geleden protesteerde de heer mr Marchant in ons blad tegen een beschuldiging onzerzijds als zou hij in dertijd den heer Idenburg „den huichelaar op den troon van Buitenzorg" gescholden hebben. Wij antwoordden toen, dat wij van Imeening waren dat hij niet het woord huichelaar had gebruikt, maar „dweper"; doch dat wij de beschuldiging onder aan bieding van onze verontschuldiging in trokken. Thans echter is ons het bewijs in han den gekomen dat onze laatst uitgesproken meening juist was. De heer Marchant heeft namelijk ge schreven: „Weg met den dweper op den troon van Buitenzorg". In aansluiting hieraan schreef dan ook een inzender in .„Het Volk" van 18 Juli 1913: „De eerste daad van onze nieuwe regeering moet dan ook zijn een onmiddellijk terugroepen van den gouverneur-generaal Idenburg, ten einde ten spoedigste een einde, te maken aan een heillooze politiek". Van mr Marchant is derhalve (het zij nog .eens herinnerd 1) de uitdrukking: !„Weg met den dweper op den troon van Buitenzorg". bloedigen strijd uit onze jeugd hernieuw den. Nog levendig is mijn herinnering aan een zeker lidteeken hier op mijn linkerarm waar je eenige jaren geleden je liefelijke tandjes in zette". „Mijn lieve neef; daar ik niemand meer ontmoet heb, sedert ik jou zag, -die mij tartte en plaagde, geloof ik', dat ik nogal lief en onschuldig ben opgegroeid. -W;at zie je er goed uit Norman!" „jbiank je. Ik zou je graag hetzelfde compliment maken, maar de feiten ver hinderen het. Je bent magerder geworden, dan toen ik het laatst in Parijs met je at". Die herinnering was haar blijkbaar on aangenaam, hoewel zij glimlachte en Edna bemerkte, dat, al was Norman's bijtende spot aan haar verloren, zijn scherpe woor den hun uitwerking op zijn nicht niet mis ten. „Norman, het spijt me, dat je geen zier bent vooruitgegaan. Al je sarcasme blijft je aankleven als een booze geest". Zij stond naast berai en legde haar hand op zijn schouder. 1 Toen hij op haar neerkeek', krulden zich zijn lippen. „Niettemin, E stelle, voel ik een begin van medelijden met je opkomen op de Zoo geheel in tegenstelling met deze van den sociaal-democraat Van Kol (in een interview November 1913): „het is een geluk voor Indië te achten dat Iden burg ^aanblijft"on in December 1913 in een zijner redevoeringen in de Eerste Kamer, vol lof over Idenburg te hopen, „dat hij nog lange, lange, jaren over Indië liet bewind zal voeren". Ben en ander te lezen in het vlug schrift van prof. Diepenhorst: „Rechts blijvc de Eerste Kamer!" Engeland en Frankrijk. In officieele kringen te Londen wordt voldoening geuit over de jongste gun stige wending in de Britsch-Fransche betrekkingen. In de eerste plaats over de oplossing van de kwestie der spoorweg verbindingen tusschen de Fransch-Belgi- sche zone en de Britsche zone in liet be zette gebied en het gebruik van de spoor wegen in laatstgenoemde zone. De Fran- sche regeering heeft thans haar goed keuring gehecht aan de ontwerp-overeen- komst, welke den 14den December tus schen de Fransch-Beigische regie en de Britsche autoriteiten te Keulen is geslo ten. Volgens deze overeenkomst blijven de spoorwegen in de Britsche zone on der Britsche controle, maar zijn zij te vens onder zeer gunstige voorwaarden beschikbaar voor den doorvoer vanFran- sche goederen. De technische bijzonder heden der regeling zullen door een ge mengde commissie van Britsche, Fran- sche en Duitsche experts worden uit gewerkt, welke gisteren te Mainz zou bij eenkomen. Voorts is men van oordeel, dat de onderhandelingen met Frankrijk betreffende de separatistische kwestie in de Paltz, zeer bevredigend loopen. Ds Britsche regeering heeft gewijzigde voor stellen van Frankrijk gekregen*, welke naar verluidt het bewijs leveren van het op rechte verlangen der Fransche regeering, om tot overeenstemming in dezen te ko men; en welke in dezen zelfden geest door de Britsche regeering worden over wogen. De hartelijke toon 'in de Fran sche pers ten opzichte van Mc Donald's regeering en de uitingen van waardeering voor de pogingen van den Britschen, pre mier om een sfeer van vertrouwen tus schen de twee landen te scheppen, wor den eveneens terdege opgemerkt en wel kom geheeten. Het Engelsche kabinet. De Engelsche regeering is in een moei lijke positie gebracht door het optreden van den minister van gezondheid Wheat- ley. Deze, die tot de Schotsche radicalen behoort en dus niet van communistische tendenzen „vrij is, heeft buiten zijn col lega's om een beslissing genomen, welke niet alleen bij de conservatieven, doch ook bij de liberalen op heftig verzet plaats, waiar eens mijn hart was. Hoe zul je na den schitterenden glans van het Pa- rijische leven, de verveling van dit aller saaiste (gehucht verdragen van dit aller- ingetogenst en suffige provinciestadje? Weinig gebabbel, haast geen geflirt, geen groote geesten, geen vroolijke saletjonkers wat zal er van je worden? Als je op de een of andere manier eenig genoegen kunt scheppen in mijn gezelschap, dan sta ik gaarne tot je dienst. Ik zal met voorbeeldi ge gastvrijheid, me aan jou wijden, zal pro'beeren je te troosten over de afwezig heid van je dierbaren Victor en plechtig beloven alles te doen wat in mijn macht is om je te helpen den tijd te dooden. Alleen kan ik er niet in toestemmen mijn haar te dragen met een scheiding in het midden en evenmin moet je verwachten, dat ik verliefde allures tegen je zal aannemen. Met deze bepaalde uitzonderingenkun je over me beschikken, zoo je wilt". Zij bloosde even, trok haar hand terug 'en ging zitten. Hf) ging in zijn geliefkoosde houding bij den haard staan met één hand in zijn zak, terwijl de ander speelde met zijn horlogeketting en hij vervolgde: „Volkomen eerlijkheid van mijn kant en stuit. De armenraad van de tot Londen behoorende gemeente Poplar, die overi gens onder radicalen invloed staat, heeft in overeenstemming met de socialistische beginselen allen werkloozen een uitkee- rimg gedaan ten bedrage van hun volle loon. Het gevolg is, dat thans een vijfde deel der bevolking hooge uitkeeringen hebben ontvangen en dat ongeveer 100.000 pond meer uitgegeven zijn dan de wet veroorlooft. Minister Wlieatlev hpeft nu besloten, den armenraad vrij te stellen van de verplichting dit bedrag aan te zuiveren. Hierdoor heeft hij zich prin cipieel met het zeer gevaarlijke streven van Pop far vereenigd. De meer gematigde collega's van Wheat- ley hebben dezen blijkbaar zijn eigen machtig optreden verweten, maar tevens heeft de regeering, die met Wheatley vol strekt niet accoord is, in. een tweetal communiqués diens actie pogen te recht vaardigen. Zij bevindt zich tegenover Wheatley in een moeilijke positie, daar zij dezen niet overboord kan werpen, zon der zich de vijandschap der radicaal socialisten op den hals te halen en daar door krijgt Wheatley een machtspositie in het kabinet, welke aanleiding tot tal van conflicten zal kunnen geven. Naar nieuwe welvaart? Het lagerhuislid J. C. Gould, een be kend reeder, heeft in een rede te Cardiff als zijn meening te kennen gegeven', dat een tijdvak van welvaart voor de nijver heid in het vooruitzicht is. Hij grondde deze verklaring op zijn eigen oordeel en op de ervaringen en waarnemingen van eenige der voornaamste personen uit de wereld van den scheepsbouw. Sedert 1920 had hij niet gehoord van zooveel aanvragen naar scheepsruimte en dit was algemeen in het geheele land. De lawines. Uit Weenen wordt gemeld: De enorme hoeveelheden sneeuw blijven nog steeds lawines veroorzaken, waardoor treinen bedolven en huizen, boomen, enz. ern stig beschadigd worden. Tot nu toe zijn reeds honderd djooden geteld. Het ver keer de hoofdlijnen staat stil. Nabij Hieflau waren Zondag soldaten bezig een overvallen automobiel uit de sneeuw te halen, toen het werk verhinderd werd door een nieuwe lawine waardoor red ding der inzittenden van de an to onmo gelijk werd. Een telegram uit Pra^g meldt, dat bij een lawine te Zvolen achttien personen werden gedood en vier ge wond. Vier huizen werden verwoest. Hoe de boeren in Rusland gekweld worden. De boer is onder het bolschewisme in een meer miserabele situatie gekomen dan ooit tijdens liet, tsaristisch regime liet geval was. Hij is naar "de middel eeuwen teruggevoerd. In plaats van liet huishoudelijk aardewerk gebruikt de boe renbevolking evenals haar 'voorvaderen weer zelf gemaakte voorwerpen, uit klei vervaardigd. Zij leeft vau wat de grond opbrengt, doch kan zich nauwelijks in le ven houden, want door de sovjet wordt een belasting geëischt van 40 k 60 per cent van den geschatten oogst. De boeren worden echter ongeduldig bij de onbarm hartige behandeling en hebben gedreigd voor liet a.s. jaar slechts zooveel te pro- duceeren als voor hun eigen behoud noo- dig is. De sovjet tracht liun toon nu te sussen met de verklaring, dat Engeland aan de betaling van de tsaristische schul den vasthoudt en dat de eenige weg om zulks te doen gelegen is in graanver- schepingen naar dit land. Honderden van de duizenden boerde rijen bezitten geen paarden, zglfs geen een vergeeflijk zwak om de schoonheden van mijn geboorteplaats te willen hoog houden, noodzaken mij je te verzekeren, dat, niettegenstaande het hier Parijs niet is, ik geloof, dat je verrast zult zijn over den gezelschapistooin hier, die minstens even hoog staat als in de Parijsche Aca demie voor Wetenschappen. Onze predi kanten zijn even geleerd als de beste professor en even deugdzaam als een mon nik. Onze jonge dames zijn even knap als de vervelendste blauwkousen, even vroom als de heilige Genoveva. De meisjes beneden de twintig kennen hier beter He- breeuwsch dan Mirjam, toen zij' aan de kust van de Roode zee zong. Wat be reiken in de taalwetenschap is fabelachtig en als er toevallig een toespeling gemaakt wordt op iets uit de oudheidkunde o wee dan geven ze je de volle laag van hun geleerdheid in een diepzinnige woor denkeus, die de haren van menig oudheid kenner ten berge zouden doen rijzen. Ik verzeker je, dat de geleerden van de oude ■Wereld hun adem zouden inhouden van jaloersche verwondering, als zij' het voor recht eens hadden een gesprek te voeren met deze rechtzinnige, geleerde jonge da mes. Die ongelukkige mannen hier in de wagens. Vrouwen ziet men met de primi tieve houten ploegen over de velden trek ken. Het vee vermindert èn in aantal in kwaliteit. De boeren zijn gedwongen hun vee te verzekeren, maar wanneer het sterft, volgt nooit uitbetaling van de ver zekerde som. De boer is een vreemde en pathetische verschijning. Schoenen kan hij zich niet aanschaffen, weshalve hij zijn voeten met wat stukken oud vilt omwikkelt. Zijn „winterhoed" is meestentijds een, oude dienstmuts uit de oorlogsdagen. Thee, zij* geliefkoosde drank, kan hij niet koopen. Suiker is ongeveer onbekend en wanneer het gerucht gaat, dat een kleine voorraad is aangekomen, mobiliseert zich het ge heele dorp voor den bevoorrechten win kel. Is een rivier in de nabijheid, dan ziet men gegoede families 'in haar vrijen tijd met de vischvangst bezig. Levert deze niets op, dan gaat men zonder avondeten naar bed. De boeren nabij de groote steden zijn zoo slecht niet af, zij kunnen hun groen ten aan de markt brengen, doch in de meer afgelegen districten is men op het verbouwen van rogge en tarwe aange wezen. In de Zuidelijke provincies is het zon.nebloemenzaad een massavoedsel- artikel. Alle beloften, die de bolschewiki te genover de boeren hebben gedaan, zij* verbroken. De boeren moesten de in dustrie helpen. Wederzijds zou hulp wor den verleend. De boeren ondervinden evenwel niets dan kwelling. De regeering beloofde goed onderwijs, maar er werden tienmaal zooveel scholen gesloten als geopend. Onderwijzers zijn voor dergelijke streken en tegen een klein salaris niet te krijgen. Alleen de recruten voor het leger leeren lezen, schrijven en,.hef zingen van de „internationale". Premiën en paarden worden den boeren beloofd, wanneer zij zich als bolschewiki laten inschrijven. Een andere enorme schade voor de boeren is het waardelooze geld, dat zij voor hun producten ontvangen. Het ge volg daarvan is, dat in verschillende lan delijke districten het tsaristisch geld weer circuleert. Tiet is geen wonder, dat duizenden boèren naar den terugkeer van het regime van den tsaar verlangen. Een andere vorm van regeering bestaat voor hen niet. In vele dorpen, wordt dan ook nog voor de keizerlijke familie gebeden. Korte berichten. Het onderhoud tusschen den Duit- schen gezant te Parijs, Von Hoesch en Poincaré, dat Zaterdag 'j.l. zou hebben plaats gehad, is op verzoek van den! Franschen premier wegens ziekte van dezen laatste, uitgesteld. In een te Burnley gehouden rede sprak minister Henderson van de mo gelijkheid eener aanstaande conferentie van alle naties van Europa en de Ver- eenigde Staten, waarvan het resultaat zoude zijn de stichting van een nieuwe „internationale", die steune n'zal op sa menwerking en goeden wil. Te Leuven heeft, zonder ernstige incidenten, de aangekondigde amnestie- betooging ten gunste van Borms en an dere politieke gevangenen plaats gehad. Parijs heeft het al laten weten, en Weenen en Praag verkondigen het thans ook, de dames zullen dit jaar weer tot de korte rokken moeten overgaan, rokken zoo kort, Jat ze ternauwernood de knie bedekken. Volgens een bericht uit Kopenhagen zouden eenige honderden bannelingen, op buurt zijn doodsbang, dat zij een flater zullen begaan in de tijdrekening en indien zij na een zorgvuldig onderzoek' van den glibberigen historischen grond, bevend een anecdote zullen vertellen, dan worden zij dadelijk van hun stuk gebracht door de vraag, of ziji zich dit of dat gezegde her inneren, dat spreekwoordelijk was aan het hof der Egyptische koningen of door een andere scherpzinnige opmerking. Wer kelijk, het is jammer, dat ik niet beschik over Molières pen om deze nieuwerwetsche geleerde dames naar teaarde te schatten". Ofschoon zijn oogen niet één keer van het gelaat van zijn nicht dwaalden naar den hoek, waar Edna zat te borduren, voelde zij 't bloed stijgen naar haar wan gen en zij' dwong zichzelf om op te kijken. Op dat oogenblik, zooals hij' daar stond, beschenen door den zachten gloed van het vuur, was hij knapper dan zij hem ooit gezien had; en toen hij' even over zijn schouder heen keek om de uitwerking van zijn woorden op haar te zien, ontmoetten hun oogen elkaar en zij glimlachte on willekeurig. (Wordt vervolgd).)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1924 | | pagina 1