Predikbenrten.
Snderwüs.
Ëfürie»!
ld
Nieuws.
Kwellende pijnen in kiezen,
tanden en aangezicht, verdrijft men door
Sanapirin-Tabletten (Mijnhardt). Koker
75 et- Bij apoth. en drogisten.
reeds vele jaren zittende leden, door jon
gere werd aangevuld, is thans met al-
gemeene stemmen in een voltallige ver
gadering besloten, om het wettig toe
komende predikantstractement met de
periodieke verhoogingen, volgens het Re
glement op de predikantstractementen, te
verzekeren, door den aanslag aan den
Raad van Beheer te voldoen, dit als ge
volg van een door het nieuwe bestuur
genomen besluit, eerst in beginsel, en
au, na een gehouden bespreking met Mr
Bar leis over eenige voorwaarden, defi
nitief.
Axel is, overeenkomstig de verstrekte
gegevens, door het bestuur in de 2e klasse
geplaatst en betaalt bij overeenkomst de
achterstallige aanslagen over 1922 en
1923, wat door weigerachtigheid van het
oude bestuur niet betaald was.
Nu onze gemeente aan haar wettige
verplichtingen voldaan heeft, kan er
handopening verkregen worden van den
Minister om een predikant te beroepen.
Van al de gemeenten van den Ring Axel
is er nu slechts één gemeente meer (n.l.
Terneuzen) die het wettig tractement aan
haar predikant weigert te betalen, door
den aanslag aan den Raad van Beheer
*iet te voldoen.
Tevens heeft het kerkbestuur aan de
predikantsweduwe een jaarlijksche toe
lage toegestaan en is bij de firma Dekkef
te Goes een nieuw kerkorgel besteld.
In verband hiermede en ook met spoe
dig slagen van den kerkeraad met den be
roepen predikant den Weleerw. heer ds
Ruijs van Dugteren, die de toezegging van
beroep naar deze gemeente heeft aange-
iiomen, heerscht er bij de leden in 't al
gemeen een hoopvolle stemming voor de
toekomst.
Een dankbaar' woord van hulde komt
toe aan ons actief kerkbestuur, dat ons
gered heeft uit die ellende, waarin wij
door de schuld van anderen waren ge
zonken, en dat nu met een warm hart
krachtig medewerkt om den bbloei onzer
kerk te bevorderen.
Onder talrijke blijken van belangstel
ling heeft gisteren ds W. L. Weiter, pre
dikant der Ned. Herv. Gemeente te 's-Gra-
venhage, en hofprediker, zijn gouden
amtsjubileum gevoerd. In den loop van
morgen ontving de jubilaris o. m. de ge-
lukwenschen van de commissie voor de
Indische kerken, die bij monde van den
heer Sik een cadeau aanbood, en de pre
dikanten ds van Gheel Gildemeester en
ds Vermeer, die namens het ministerie
van predikanten een geschenk aanboden.
De Koningin, de Prins en Prinses Juliana
brachten den jubilaris persoonlijk een be
zoek, om hem met zijn jubileum de ge-
lukwenschen aan te bieden.
Ds Welter is in 1849 te Petersburg,
waar zijn vader Nederlandsch predikant
was, geboren. Hij studeerde te Utrecht,
en was achtereenvolgens predikant te Bu-
nik, Dedemsvaart, Heemstede, Zwolle.
Arnhem en Den Haag (sedert 12 Dec.
1894).
De Koningin benoemde ds Weiter tot
ridder in de Orde van den Nederlandschen
Deeuw.
Zondag 10 Februari.
Goes, vm. ds Homburg, nm. ds de Vries,
ar. ds Steinz.
.Wilhelminadorp, vm. ds de Vries, nm.
ds Homburg.
Chr. Ger. Kerk.
Biezelinge, vm. en nm. ds H. Janssen,
legerpredikant).
(Abusievelijk stond dit onder de
Geref. Gemeenten).
Geslaagd te Delft voor liet exa-
mein voor cïviel-ingenieur d'e heer 1.
A. t. Cruyningen te Zuidzande.
Ongelukken. De landbouwer v.
Dijk reed Woensdag met paard en wagen,
waarop een varken was geladen, door het
dorp Bakel. Plotseling begon het varken
te schreeuwen, waardoor het paard zoo
schrok, dat het op hol sloeg. Van Dijk
riel van de kar en kreeg een schedel
breuk. Zander tot bewustzijn te zijn ge-
kamen is de man 's avonds overleden.
Te Heeze is het twee-jarig kindje
ran een landbouwer in een ketel heete
jandermelk gevallen en aan de gevolgen
itiverleden. Te Volkel is de 51-jarige
V. in een sloot geraakt en verdronken.
Te Leiden zijn valsche zilverbons
ran f2.50 in omloop. Ze dragen het
seriemerk F. S. 973341 en in plaats
Tan Rijkskantoren staat er op: rijskanto-
ren.
Te Haarlem werd de wagenvoerder
van een eenmanswagen, toen de tram
in de Jansstraat was, plotseling onwel.
Hij viel achterover, en de tram reed
door. De consternatie onder de passagiers
Was groot. Op het Spaarne gelukte het
een passagier, de tram tot stilstand te
brengen. De wagenvoerder werd toen
naar het St. Elisabeth Gasthuis ver
voerd.
Te Langeraar is gisteren de boer
derij van A. Kempenaar geheel afgebrand.
Ongeveer 100 stuks hoornvee en varkens
die in den stal aanwezig waren, konden
met moeite worden gered. De oorzaak
van den brand is het vlamvatten van
de zoldering, waaraan een petroleumlamp
was bevestigd.
Eenrare propagandist. Wa
tergang, een gemeentegedeelte van Lands
meer, herbergt, zc|o meldt „Het Volk",
een zonderling personage. Een zekere K.,
schilder van beroep1, tot voor kort leider
der afd. Watergang van de Ned. Ver.
tot afschaffing van alcoholhoudende dran
ken, is de geheele week dranken geweest,
en heeft in dien tijd, behalve zijn week
loon, ook zijn mooie jonge kippen, en
de hokken en het karpet van den vloer
in alcohol omgezet. Zijn toestand was
een dier dagen van dien aard, dat de ge
meentepolitie hem voor veiligheid van
vrouw en kinderen, een nacht in het
cachot stopte. Om erger te voorkomen,
heeft de vrouw al haar meubeltjes, die
ze maar even missen kon, bij buren
en vrienden ondergebracht.
Hij wilde, zooals hij tegen ieder, die
het maar hooren wilde, vertelde, een
persoonlijk voorbeeld geven van den jam
mer, dien de alcohol bij den mensch te
weeg brengt.
Woensdagnacht is er brand uitge
broken in een perceel te Beverwijk, welke
brand door de politie i§ gebluscht. Als
verdacht van brandstichting zijn thans
aangehouden de bewoners G. en diens
vrouw. De vrouw heeft reeds een vol
ledige bekentenis afgelegd. De man blijft
nog ontkennen. Beiden zijn ter beschik
king van de justitie gesteld.
Blijft toch in de familie. Te
Huizen nam ontslag als lid van den gemeente
raad de heer Vos, de' heer Schaap ver
vangt hem. Beiden zijn a.r.
Inbraak. Een bejaarde dame, die
met haar huishoudster te Venlo woont, heeft
gisternacht bezoek gehad van een inbreker.
Het heerschap heeft katm alle kamers door
zocht en hier en daar wat geld weggenomen.
Aan het zilverwerk schijnt hij zich niet te
hebben durven wagenhet lag in de kast
dooreengeworpen zonder dat er echter een
stukje aan Ontbreekt. Wel scheen de dief
een liefhebber van een goede sigaar, want
een flinke partij werd meegenomen.
Gesnapt. Ten huize van een bewoner
van de Vischstraat te Helder is op vermoeden
van diefstal, huiszoeking gedaan en zijn door
de politie allerlei voorwerpen, als nautische
instrumenten en tal van scheepsartikelen in
beslag genomen. De bewoner, dio bekende, de
voorwerpen van een Engelsch stoomschip ge
stolen te hebben, werd in verzekerde bewa
ring gesteld.
Poging tot doods'lag. Te Son
had de landbouwer J. R., eenig geschil over
een paar gulden met den handelsreiziger J.
van R. Gisterenavond begaf van R. zich
naar den landbouwer om die f2 te voldoen.
Daarbij ontstond een woordenwisseling en trok
de landbouwer plotseling een revolver uit
zijn zak en loste twee schoten op van R.
Het eerste ketste en het tweede miste, doordat
van R. uitweek. R. werd onmiddellijk gear
resteerd, bekende, maai' wenschte de plaats
niet aan te duiden, waar hij het wapen
geborgen had. Hij zegde in schrik en drift
gehandeld te hebben.
Toen de heer B. uit Haarlem Woensdag
nacht huiswaarts fietste, reed hij onder Scho
ten tegen een ijzerdraad, midden over den
weg gespannen. Door de vaart brak de draad.
De hoer B. reed ongoveer tweehonderd meter
verder, toen een tweede draad hem trof,
ditmaal tegen de kin. Nu evenwel had de
aanraking noodlottige gevolgen: de heer B.
verloor zijn evenwicht en smakte met geweld
een vijftal meters verder bezijden den weg.
De draad was bevestigd aan de borden, welke
de maximumsnelheid vermelden. Het lijdt geen
twijfel, of hier is boosaardig opzet in het
spel. Argelooze fietsers worden in dezen strik
gelokt, met het kennelijk doel ze te berooven.
De heer B. heeft politiegeleide verzocht en
verkregen en zoo zijn tocht voortgezet.
De inbraken in het Gooi. Wij
meldden reeds vroeger, dat de inbrekersbende
grootendeels gepakt is, die te omstreken van
Hilversum onveilig maakte. Het zijn er vier.
Het ging eerst niet gemakkelijk vat op tien
te krijgen, doch uit verhooren van de leden
van een concurreerende misdadigersbende,
welke in November j.l. veroordeeld werd,
kreeg de politie de noodige gegevens. Zekere
B., die in de strafgevangenis te Arnhem zit
opgesloten, daar liij medeplichtig is ^an een
reeks inbraken, welke met de in het Gooi
gepleegde misdrijven niets uitstaande hebben,
is de directe oorzaak geweest van de arres
tatie van het thans opgesloten viertal. Aan
een zeer streng verhoor onderworpen, deed
B. verschillende bekentenissen, die tot ge
volg hadden dat de gebroeders Z., en de
beide R.'s in arrest werden gesteld, terwijl
thans tevens tot arrestatie werd overgegaan
van 8- te Hilversum. Natuurlijk zal ook de
tot nieuwe bekentenissen gebrachte B. zich
voor de Gooische inbraken te verantwoorden
krijgen. Hij wordt teruggebracht naar de ge
vangenis te Arnhem. De gestolen voorwerpen
zijn echter nog niet teruggevonden. Msb.
In tal van kerken in liet Yonne-
departement, te St. Fargeau, Sept-Fonds,
St. Martin des Champs werden in den
laatsten tijd op geheimzinnige wijze dief
stallen gepleegd, waarbij schilderijen, hou
ten beelden, ramen, voorwerpen van oude
kunst verdwenen zander dat het aanvan
kelijk gelukte den dader te ontdekken.
Echter begon de verdenking te vallen
op een jongeman, zoon van een oud-lid
van den algemeenen raad van het depar
tement, die zich an lik waar noemde en
te St. Fargeau woonde. In November
is deze jongeman, toen men meende ge
noegzaam aanwijzingen tegen hem te heb
ben, in hechtenis genomen. 'Zijn huishoud
ster had n.l. aan den rechter van in
structie te Joigny verteld, dat zijl een
stccnen madonna-beeld had moeten
schoonmaken, waarvan de beschrijving
overeenkwam met die van het uit de
kerk van St. Martin des Champs gestolen
Moeder-Godsbeeld. Een tweede aanwij
zing waren de vingerafdrukken, die de
dief had achtergelaten bij het stelen van
ramen uit het kerkje van Sept-Fands. De
afdrukken, bleken geheel met die van de
vingers van den verdachte avereen te
kamen. Dinsdag is de jongeman tot der
tien maanden gevangenis veroordeeld.
Amerikaanse h! De volgende ge
schiedenis speelde zich niet af in de Far
West, doch in beschaafd Amerika. Een schiet
partij tusschen de 56-jarige mevr. Clark, de'
verslagen candidate voor het burgemeester
schap van Palmetto (Lousiana) en den 50-
jarigen heer Meyers, tegencandidaat, eindigde
met den dood van beiden. Mevr. Clark be
schuldigde Meyers haar herkiezing onmogelijk
te hebben gemaakt, door het laten komen
van zijn broeder uit Port Arthur (Texas).
Deze eene stem beteekende de nederlaag voor
mevr. Clark. Mevr. Clark en haar dochter
Wilda brutaliseerden Meyers op het perron
van> het station Palmetto en na een hevige
woordenwisseling trok mevr. Clark een re
volver uit haar kleeren en schoot op Meyers
die gewond werd. Meyers pakte haar aan,
trok zijn eigen revolver en schoot haar dood.
De dochter nam de revolver van haar moeder
en vuurde, doch Meyers, die ook schoot,
was haar voor. Het meisje viel gewond neer.
Een jongere zoon van mevr. Clark, die zich
achter bagage verborgen had, nam daarop de
revolver, schoot op Meyers en doodde hem.
De toestand van de dochter is zoodanig,
dat zij waarschijnlijk aan de verwondingen
zal overlijden.
Een smokkelaar betrapt. Op
het Delftsche Poortstation heeft de Centrale
Recherche den te Antwerpen wonenden Neder
lander C. J. Wi., aangehouden, die twee zware
koffers bij zich had, terwijl men hem van
smokkelhandel verdaGht. Het bleek, dat men
een goede vangst had gedaan. In de koffers
bevonden zich ongeveer 40 brownings, 100
flesschen eau de cologne, 25 pakken speel
kaarten en andere artikelen, alles uit België
naar hier gesmokkeld. Tegen W., werd proces
verbaal opgemaakt.
Juweelendiefstal onder nar
cose. De Berlijnsche. politie is er in ge
slaagd, de hand te leggen op een bijzonder
gevaarlijken inbreker, Georg Rosskopf ge-
lieeten. Bij een in zijn woning géhouden huis
zoeking werd, behalve de van de door hem
gepleegde hoteldiefstallen afkomstige voorwer
pen, ook een doos gevonden, waarin een
aantal glazen buisjes met morphine zaten.
Deze vondst herinnerde de politie aan een
grootera juweelendiefstal, die in den nazomer
van het vorig jaar veel opzien gewekt had.
Toentertijd werd door een tot nu toe onbe
kend persoon, die een buitenlander scheen te
zijn, een dame, onder gebruikmaking1 van nar
cotische middelen, van een groot aantal kost
bare juweelen beroofd. Thans is gebleken,
dat de misdadiger van toen niemand anders
geweest is dan ,de hoteldief Rosskopf. Einde
Augustus van het vorige jaar had hij in de
Leipziger Strasse de bewuste dame de be
hulpzame hand geboden bij het dragen van
een zwaar pakket. Hij deed zich voor als
Hollander en stelde zich onder den naam van
Reinke voor. Zijn houding was uiterst galant.
Hij noodigde de dame tot een bezoek aan een
theater uit, na afloop waarva neen vriend,
die hem met „baron" aansprak, zich bij het
tweetal voegde.
De drie personen begaven zich daarop naar
een restaurant, waar de dame een glaasje
likeur gebruikte. Van wat er verder gebeurde
wist de dame zich later .niets meer te her
inneren. Zij ontwaakte in een ziekenhuis, waar
ze in bewusteloozen toestand was binnen
gebracht en waar men ook met veel moeite
er in geslaagd was, haar in het leven te
behouden. Al haar juweelen bleken verdwe
nen te zijn. Daar Rosskopf sinds jaren geen
vast beroep uitoefent, maar desondanks zich
in vele speelclubs vertoonde, kan men .met
beslistheid aannemen, dat hij zich aan meer
dergelijke misdaden heeft schuldig gemaakt.
In zijn woning is een groot aantal dames-
kleeren, van hoteldiefstallen afkomstig, ge
vonden.
Bij de menscheneters. De En-
gelscho reiziger Penrose is in de binnenlanden
van Nederlandsch Nieuw-Guinea door men
scheneters vermoord.
Penrose had al sedert zijn 16e levens
jaar een reizend, avontuurlijk leven geleid.
Het is thans, uit de in Devonport ontvangen
brieven bekend geworden, dat Penrose ver
moord is aan de Boven-Digoel, 400 mijl het
binnenland in. Penrose was op zijn tocht
vergezeld door zekeren Thomas Jackson, doch
deze was tijdens den overval niet in do
buurt. Wel waren een inlandsche bediende
en inlandsche draagkoelies bij hem. Op zeke
ren ochtend, omstreeks drie uur werd het
kamp plotseling overvallen door inboorlingen,
die doodstil en onbemerkt waren naderbij
geslopen. Een regen van speren daalde neer
en Penrose, die een revolver onder zijn kus
sen had liggen, had geen tijd meer om het
wapen te grijpen. Zwaar gewond en ondraag
lijke pijnen lijdend, moest hij toezien bij wat
er verder gebeurde. De aanvallers hadden
van de inlandsche koelies van Penrose er
drie gedood en zeven ^gewond. De menschen
eters legden nu vuur aan, waschten de drie
lijken en aten die op, terwijl Penrose in
zijn ellende moest toekijken. Twaalf uur later
kwam Jackson met gowapendea opdagen en
verjoeg de menscheneters. Nadat Penrose nog
in staat was geweest, mee te deelen wat
gebeurd was, stierf hij.
Jack Dempsey, de wereldkampioen, zwaar
gewicht boksen, heeft eenige dagen geleden
een vliegongeval meegemaakt, dat voor hem
ten slotte goed is afgeloopen. Met een van
zijn secretarissen de wereldkampioen houdt
er blijkbaar verschillenden op na maakte
hij een tocht per watervliegtuig. Door een
motordefect viel het toestel van een geringe
hoogte in de golf van Florida. Ongevallen
kwamen hierbij niet voor, doch het toestel
werd door den stroom meegevoerd, waardoor
het in ernstig gevaar kwam. Na twee uur
ontdekte evenwel een visschersvaartuig de
drenkelingen, waarop de wereldkampioen, nat
en koud, mot zijn gevolg uit den minder pret-
tigen toestand werd verlost.
D'© losgebroken Quo Vadis-
leeuw. De Romeinsche berichtgever van
de „Voss. Ztg" seint aan zijn blad een
uitvoerig relaas over de reeds in bet
kort door ons gemelde angstige scène,
die zich bij een opname voor de film
„Quo Vadis?" te Rome heeft afgespeeld,
en met den dood van één der acteurs
eindigde.
Wie laten thans aan de hand van het
verslag een aaneengeschakeld verhaal van
het gebeurde volgen:
De lilm-maatschappij „Anibrosio" wilde
een nieuwe „editie" van de film- „Quo
Vadis?" doen vervaardigen en had een
overeenkomst met den leeuwentemmer
Schneider, die vijftig exemplaren van de
gevreesde woestijnbewoners bezit en de
laatste dagen met zijn dieren m het cir
cus „Adriano" was opgetreden, gesloten.
Van genoemd circus waren 26 leeuwen
naar liet film-theater, bij den botanischen
tuin gelegen, overgebracht.
Dinsdagmiddag nu had men de leeuwen
scène, bij het tooneel van de ter dood
brenging der Christenen behoorend, wil
len „filmen". Men had een soort podium
opgericht, waarop de spelers moesten
plaats nemen. Dit podium was ongeveer
3 M. hoog. De arena was in twee deelen
verdeeld. Aan de eene zijde hadden de
„martelaren'' zich moeten opstellen, ter
wijl aan den anderen kant de leeuwen door
traliewerk van hun slachtoffers gescheiden,
zouden „acteeren". Die dompteur Schnei
der was in eigen persoon aanwezig om
de opvoering te leiden.
Om 3 uur 's middags begon ,de opname.
De spelers hadden op het podium plaats
genomen, Onder hen bevond zich, als
senator gekleed, de 50-jarige film-acteur'
Palombi.
Toen de leeuwen uit hun kooien ge
dreven werden, zag men de leeuwin „Eu
ropa" zich oprichten en zich met één
sprong midden onder de spelers werpen.
Een onbeschrijfelijke paniek maakte zich
van de acteurs meester, die als waanzin
nigen naar den uitgang drongen. Het ge
lukte allen, zich jn veiligheid te stellen,
behalve Palombi, die door de leeuwin werd
vastgegrepen, welke hem naar de keel
vloog. De ongelukkige poogde zich te ver
dedigen, doch verloor het evenwicht en
viel in de arena. D'e leeuwin, die eenmaal
bloed geroken had, besprong nu opnieuw
haar slachtoffer en begon dep. ongelukkige
te verscheuren. Mevrouw Schneider, de
echtgenoote van den temmer en bij de
opname voor „matrone" spelend, wilde den
aangevallene te hulp ijlen, maar kon dit
voornemen niet uitvoeren, daar de paniek
achtige vlucht der overigen haar dit be
lette. D'e dompteurs dreven dadelijk de
overige leeuwen in hun kooien terug, daar
de dieren bij het ruiken van bloed on
rustig berden. Die leeuwin, door een schot
in den rug getroffen, liet haar prooi los
doch de arme Palombi wa,s zoo vreeseljjk
toegetakeld, dat hij kort daarna stierf.
De acteur Jennings, die te voren bij een
leeuwenscène meegespeeld had, en thans
te Berlijn is, deelde aan de Vossische nog
het volgende mee:
Voor de circus-scènes, waarm de Chris
tenen voor de leeuwen worden georpen,
zijn 54 leeuwen van den bekenden domp
teur Schneider uit Dresden naar Rome
overgebracht.
Die film-opname stond onder regie van
Georg Jacoby, die hierbij samenwerkte,
ihet een zoon van den befaamden Gabriele
d'Annunzio.
Acht dagen voor het ongeval was het
bij een Quo Vadis-opname reeds bijna tot,
'een ongeluk gekomen.
De hoofd-acteur, Emil Jannings, die
de rol van Nero speelt, was toen zelf in
groot gevaar, om door een leeuwin aan
gevallen te worden. In de scène, waarin
Nero op een ruststoel liggend, van een
terras af, de levende fakkels (de in zak
ken genaaide Christenen worden hier door
poppen voorgesteld) gadeslaat, en op zijn
schoot drie jonge leeuwen houdt, waar
mee hij speelt, wordt de moeder-leeuw
door een „slaaf", (Schneider) onderaan
de trappen van het terras gevoerd. Schnei
der houdt de leeuwin daarbij aan een dun
nen metaaldraad vast. Toen de leeuwin
echter plotseling den „keizer" met haar
jongen gewaar werd, rukte zij zich los
en sprong, den temmer meetrekkend, met
één sprong de zes treden van het terras
op. Nero-Jannings was met één even krach
tigen sprong de zes treden afgesprongen
en weggeijld. Die acht „negers", die naast
Nero's ruststoel stonden, waren inmiddels
tegen het latwerk de coulissen opgeklau
terd. De leeuwin zelf, die door het ge
schreeuw en misbaar der „slavinnen", „se
natorsvrouwen", en uit elkaar stuivende
„senatoren" met aan hun hoofd de „arbiter
elegantiae Petronius", door de schelle
lichten en kleurige costuums zelf een wei
nig van de kook geraak geraakt was, wist
intusschen niets beters te doen dan onder
den ruststoel te kruipen en haar jongen
te likken. Zij werd door Schnöider in
haar kooi teruggebracht.
De Christenen, die verscheurd worden,
zijn, het behoeft geen betoog ook
slechts poppen, die met rauw vleesch zijn
opgevuld. Om de leeuwen er goed in t«
laten happen, laat men de beesten eenige
dagen vasten, zoo vertelde de heer Jan
nings.
(Wie ter wereld kan nu toch zulk ge
vaarlijk, onwaar gedoe mooi vinden; en
op 't doek gebracht toejuichen en be-
weenen! Bah! Red. „Z.")
De slag bij Roemerswaal.
Het jaar 1574 is voor onze va
deren goed begonnen. Mondragon
werd door de onzen in Middelburg
belegerd. Heel Walcheren bijna was
door de Nederlanders op de Span
jaarden heroverd, maar Middelburg
en Arnemuiden waren nog in Spaan-
sche handen. Mondragon deed daar,
wat de beroemde Fransche veldheer
Masséna later, in de dagen van Na
poleon, doen zou bij de verdediging
van Genua.
Iloewei de honger zijn troepen ge
weldig teisterde, zoodat dagelijks ver
scheidene burgers en soldaten den
hongerdood stierven, gaf hij geen
kamp. Ili' rekende stellig op ontzet
en Requesens was ook vast besloten,
dat te beproeven. Een zoo beroemd
veldheer, als Mondragon, mocht :hij
niet aan zijn lot overlaten. Middelburg
was bovendien een hoogst belang
rijke en rijke stad. Nauwelijks had!
hij dus de regeering van Alva over
genomen, of hij zette zich ijverig aan
het werk. En hoewel hij, evenals zijn
voorganger, door. geldgebrek werd ge
plaagd, wist hij toch twee vloten hij
een te brengen; ééne te Bergen op
Zoom en ééne te Antwerpen. Langs
de beide takken van de Schelde zou
den die vloten afzakken, zich bij Vlis-
gen vereenigen en dan met vereende
krachten Middelburg ontzetten. Onze
mannen evenwel waakten. Zij wisten
heel goed, dat, als eenmaal de beide
vloten der Spanjaarden zich met elk
ander vereenigd hadden, zij tegen die
macht niet zouden zijn opgewassen.
Zij moesten dus die vereeniging tij
dig trachten te beletten en dat is op
29 Januari 1574 schitterend gelukt.
Ho Spaansche vloot bij Bergen-op-
Zoom zeilde dien dag af. Zij stond
feitelijk onder beval van den dap
peren generaal Romero, maar deze
was geen zeeman. Wel had hij on
der zich een goed zeeman, als de
Glimes, maar hij sloeg diens raadge
vingen in- den wind en de uitkomst
was noodlottig.
Requesens zelf stond op den dijk
bij Schakerloo het vertrek van zijn
vloot te aanschouwen. Hij had groote
verwachtingen op haar gebouwd1,
maar reeds het begin was niet geluk
kig. Bij het lossen van saluutschoten
toch vloog een der Spaansche sche
pen, door eigen kruit, in de lucht,
en dat drukte reeds dadelijk het mo
reel der Spanjaarden neer. Bij Roe-
merswaai wachtte Boisot hen op. Het
vaarwater was daar nauw, zooaat de
Spanjaarden daar geen gelegenheid
hadden hun groote macht van 75 sche
pen te ontplooien.
De geest zijner mannen was uit
muntend. De nederlaag van de Span
jaarden voor Alkmaar had hen aan-
emoedigd, en van uit Vlissingen had
e Prins hen bezocht. Hij had hen
gewezen op het groote gewicht van
Middelburg als den sleutel van Zee
land en allen vermaand hun plicht
te doen. De strijdlust was zelfs zoo
groot, dat do kapitein van Boisot's
schip, die met een zware ziekte aan
den wal lag, zich naar zijn schip liet
roeien, toen hij hoorde, dat het op
vechten gmg, en het bevel over zijn
schip weer opeischte. Weldra begon
de strijd. Met een artillerie-gevecht
hielden de onzen zich niet op. Even
min als bij den slag op- de Zuiderzee.
Zij wisten wel, dat zij het daarbij
moesten afleggen omdat hun schepen
te klein en him geschut onvoldoende
was. Alleen van het gevecht van man
tegen man verwachtten zij heil. En
teren was hun doel, en toen de Span
jaarden naderden gingen zij direct op
de voorste schepen af. In den be
ginne leed vooral het schip van Boi
sot zware verliezen. De manschap
en waren op het dek gebleven, om
adelijk voor het enteren gereed te
zijn en niet onder dek gegaan totdat
de eerste losbranding van den vij
and had plaats gehad. ITet schroot
vuur der Spanjaarden had dus eerst
onuer die samengepakte massa een
geduchte uitwerking. Boisot zelf werd
ewond, maar niets kon onze zeebe
en weerhouden. W el dra waren zij
de Spanjaarden op het lijf en toeri
was de strijd vrij spoedig beslist. Een
zekere Jasper van Zoetelandt deed,
wat Jan Haring gedaan had in den
slag bi] de Zuiderzee. Onder het ge
vecht naaide hij de Spaansche admi
raalsvlag naar beneden, maar hij
bracht er het leven af terwijl Jan
Haring zijn stoutheid met zijn leven
had moeten betalen.
Romero zelf zag ten slotte ook geen
andere uitkomst dan over boord te
springen. Hij zwom naar de plaats
waar Requesens stond en zeide tot
deze, dat hij 'n generaal was en geen
zeeman, en dat hij het er, te water,
nooit beter af zou brengen, al kreeg
h Sjiook nog 100 vloten onder zijne
bevelen. Tenslotte werden vijftien
Spaansche schepen door de onzen ge
nomen, terwijl ruim 1200 Spanjaar
den waren gesneuveld. De strijd was