«O 65
Vrijdag 14 December 1923
38e Jaargang
LEVENSLEED.
BEZUINIGING
Buitenland.
NIEUWJAARS-ADVERTENTiËN.
FEUILLETON.
Drukkers-Exploitanten:
OOSTERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 6870, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
We herinneren er aan, dat Nieuwjaars-
adverlentiën bij vooruitbetaling moeten
Worden voldaan (voor advertentiën ter
grootte van 5 regels f 1elke regel
meer f0.20; voor namen onder den Alge-
meenen Nieuwjaarswensch f 0.20). Adver
tentiën, waarvoor het hedrag niet vooruit
per postwissel of in postzegels wordt
betaald, kunnen niet worden geplaatst.
DE ADMINISTRATIE.
Nog niet gereed?
De Standaard vertelde ons dezer dagen,
dat liet bezuinigingsplan vrijwel tot ip
onderdéelen gereed ligt. Het plan. Het
eenige plan. Eenig, omdat dr Dresselhuijs
geen plan heeft tot nog toe. Toen dezo
heer in de Kamer ietwat voorbarig Co-
lijns inzichten becritiseerde, kon men hem
vergelijken bij Jantje lacht en nu het op
de stuwkracht der sterke daad aankomt,
nu er te toonen valt in hoeverre men
Avil en durft en kan, nu kan wellicht
Jantje huilende zijn. De heeren jMarchant
en Troelstra hebben een bezuinigingsplan
„ingediend". Bij beiden moet leger en
vloot het ontgelden; bij beiden -zal met
de ambtenaren wel eens gepraat worden
over verlaging; Troelstra wil bovendien
nog bezuinigen op onderwijs, maar het
zevende leerjaar behouden. In ieder ge
val „plannen". Men moge ze niet waar-
deeren, er valt een ernstige poging in op
te merken om mee te werken aan hef
herstel van het financieel evenwicht. Al
leen de Vrijheidsbond, het leger met dc
vele generaals, zonder troepen, de Vrij
heidsbond heeft, voor zoover bekend,
niets. Niets gereed!
Colrjns plan het eenige plan. Onmacht
tot het opzetten van een ander, een beter,
behoort 'tot bescheidenheid te leiden en
tk overweging het over te nemen, do
uitvoering bevorderen.
Wanneer de naaste toekomst van land
en volk op het spel staat en wij lezen
in „de Standaard": het, plan-Colijn kan
het gewenschte herstel brengen, dan valt
bezwaarlijk te begrijpen, dat men dit plan
niet aanvaardt, zij het dan ook dat men
op belangrijke onderdeelen wijzigingen
aanbrengt, welker toepassing practisch
'hetzelfde als 't nu beoogde resultaat geeft.
De rechtsche groepen hebben zeer ze
ker het recht te verlangen, dat links zal
toonen behalve afbreken ook te kunnen
bouwenzij zelve hebben en behouden
een ..beangstigende verantwoordelijkheid".
Om strijd wordt in den boezem dier groe
pen beweerd: er zijn meer gronden tot
samenwerking dan tot scheiden; blijft
desondanks de samenwerking uit, wij zou
den meenen te mogen opmerken, dat voor
opgesteld worden allerlei kleinigheden die
noodzakelijk verdeeling bréngen en den
vijand doen beerschen. N o g is rechtscli
niet gereed om den zwaren last opnieuw
weer op zich te nemen. Duurt gelet
op de vele overeenkomstige trekken in
deze groepen, waarvan zöö verhaald wordt
- lang voordat men gereed is.
Niet hoog aangeslagen.
De Plattelandersbond blijkt actie te ont
wikkelen m Zeeland. Een der middelen
daartoe schijnt men te achten het toe
zenden van „de Plattelander", officieel
orgaan van den Plattelandersbond.
In een der laatste mpnmer.s van dit
blaadje waren o. m. in een „Overzicht"
een drietal opmerkingen te lezen, welke
wij onzen lezers niet willen onthouden.
^llU, ||„|M,| II—HM ■mm II II Mill Mill Milium I II III
Die ruiter hield zijn paard, een mooi,
vurig dier in, en wachtte op antwoord.
„Ja, mijnheer. Er is een smidse, onge
veer een halve mijl verder, aan uw rech
terhand, waar de weg zich in tweeën
splitst".
Hij raakte even met de punt van zijn
gehandschoende vingers aan zijn hoed en
galoppeerde verder. Toen Edna bij de
smidse aankwam, zag zij haar grootvader
de. hoeven van het paard onderzoeken,
terwijl de vreemdeling den weg op en
neer liep voor de werkplaats. Het was
een lange, sterke man, met een sjaal
van grijze kleur losjes over één schou
der geworpen en een zwarte bontmuts zóó
diep in de oogen getrokken, dat alleen
het onderste gedeelte daarvan zichtbaar
was. De harde lijnen en duistere uitdruk
king lieten een zeer onaangenamen indruk!
na op den geest van het kind, toen zij
bem voorbij; ging naar de plaats, waar haar
grootvader aan het werk was. Zij zette
bet tinnen emmertje neer, boog zich voor
over en kuste hem op het voorhoofd.
te Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f 3.
Losse nummersfö.OS
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct
Bij abonnement belangrijke korting.
De kennisname van deze opmerkingen
kan leiden'tot de slotsom, dat de Redac
tie, van „de Plattelander" haar lezers
niet voor vol aanziet. De veronderstel
ling is niet gewaagd, dat deze Redactie,
zöö schrijvend, zelve meer voorlichting
behoeft, dan zij anderen kan geven.
Daar is de bewering, dat de heer Bee
laerts van Blokland niet ve'el verstand
van politiek heeft! Wat 'n domheid ook
zoo'n man uit te kiezen voor zulk ge
wichtig werk, als waarmede hij werd be
last! Wie 't gelooven wil, geloove het!
Volgt de meening, dat „op het moment
het zwaarst weegt om alle rechtsche
groepen in liet te vormen ministerie ver
tegenwoordigd te krijgen". Men moet waar
lijk in de kinderschoenen staan wanneer
men deze ongerijmdheid tegen de fei
ten, die gansch anders luiden in voor
waarheid aan kan nemen, en het begrip
waarheid blijkt bij den schrijver 'n vreemd
soortig ding te zijn. Hij acht het blijk
baar ennoodig om met behoorlijke be
wijsvoering zijn redeneering te dekken.
Ten slotte houdt de 'Redactie het eï
voor, dal „een rechtsche regeering de
eenige zijn zaD welke door de Kamer,
in haar huidige samenstelling wordt
laat ons zeggen.... geduld, d. w. z. wan
neer dg A.-R. daarin zijn vertegenwoor
digd". Wij zouden willen vragen of dit
oordeel is neergeschreven op gezag van
de 40 linksche Kamerleden. Zoo niet
de schrijver hale onverwijld het voor hem
betaalde schoolgeld terug. Dit sqort van
voorlichting toont sprekend aan, dat men
van het gehalte der lezers geen hoog
denkbeeld heeft.
Men zij voorzichtig met cle wijsheid
van „de Plattelander"!
i -
De ache tier Zeeuwsche plattelands
gemeenten.
De gisteren gehouden vergadering van
de Zeeuwsche plattelandsgemeenten was
bezocht door 146 afgevaardigden van 62
gemeenten, terwijl nog 17 andere gemeen
ten bewijzen van instemming met het doel
der vergadering hadden gezonden. Ver
der waren aanwezig de heer P. F. Fruij-
tier, lid van Ged. Staten en de heeren mr
A. Jonker en H. Th. Klein, directeuren
van de Vereeniging van Nederlandsche
gemeenten.
Na het uitspreken van zijn gisteren
vermelde en met groote aandacht ge
volgde inleiding, stelde de heer Verhorst
eerst dc vraag of men zou voortgaan!
met een actie. De heer P. A. Schwartz,
burgemeester van Rilland-Batl^ meent,
dat dank betuigd moet worden aan de
heeren, .die deze vergadering samen rie
pen. Er is echter een gebrek in den
opzet dei' actie, daar de beide door de
heeren vertegenwoordigde gemeenten geen
lid zijn der Vereen, van Ned. Gemeenten.
Het wordt nu een in het wild gevoerde
actie. Trouwens sleéhts 20 gemeenten in
Zeeland zijn lid der vereeniging en men
mist dan ook een gewestelijke afdeeling
in deze provincie. De gemeenten moeten
begrijpen, dat men eendrachtig actie moet
voeren en niet vergeten dat de vereeni
ging in haar jongste vergadering de aan
hangige kwestie ook reeds heeft bespro
ken. Heel de kwestie van het onderwijs
is daar onder de oogen gezien. De ver
eeniging moet het centraal orgaan der
gemeenten worden. Een groote behoefte
tot aansluiting is nu toch zeker wel ge
bleken.
De heer Verhorst zegt, dat hij tot nu
toe alleen de vraag heeft gesteld of er
actie zal worden gevoerd; later 'kan be
slist worden hoe dit zal geschieden. Maar
D:e vreemdeling- uitte nu een vloek en
riep: „Hoe lang denkt u mij hier te laten
wachten?" 1
„Niet langer, mijnheer, dan strikt nood
zakelijk is, want ik houd van het ge
zelschap van beleefde menschen".
„O, grootpapa!" fluisterde Edna ver
wijtend, toen zij zag, dat de reiziger snel
nader trad en zijn sjaal op het gras wierp.
De smid schoof zijn oude wollen muts
naar achteren en keek den eigenar»- van
het paard strak aan. Toen zei hij ernstig
en beslist:
„Ik zal dat karweitje opknappen zoo
vlug als ik kan en dat is alles, wat een
redelijk mensch kan vragen. Nu mijnheer,
als u dat- niet aanstaat, kunt u uw paard
meenemen en ergens anders iemand uit
vloeken. Ik verdraag dat niet".
„Het is erg vervelend hier te worden
opgehouden door zulk een kleinigheid als
een losse hoef en u kon u wel wat meer
haasten".
„Uw paard is erg onrustig en wild
en ik zou wel twee kalme beesten kunnen
beslaan in den tijd, dien ik noodig heb
om hem te kalmeeren".
De man mompelde iets onverstaanbaars
en zijn hand zwaar op de manen van zijn
paard leggend, zeide hij op strengen toon
enkele woorden, die volkomen onverstaan-
is tegenwoordig een woord, dat men da
gelijks hoort. Een tweede woord, dat
eveneens binnen betrekkelijk korten tijd
burgerrecht verworven heeft, is Orange
S. S. Orange S. warm gedronken, is,
hoewel veel goedkooper, heerlijk als punch
en wordt dan ook door iedere gastvrouw
tijdens de feestdagen met voorliefde aan
geboden.
Overal verkrijgbaar voor f 1.55 per
heele ftcscb en f 0.80 per 1/2 flescli.
de heeren van de Vereeniging zijn niet
voor niets ter vergadering. Men hoopt
met de vereeniging tot een accoord te
geraken. De vergadering geeft blijk, al
gemeen voor hel voortzetten der actie
te zijn.
De heer Verhorst wil nu, alvorens de
verdere bezwaren tegen de wetsbepalingen
te hooren, toonen., dat men verder heeft
gewerkt en doet oen door hem opgemaakte
motie ronddeelen. De heer van 't Hoff
leest intusschen de motie voor.
Deze motie bevat in korte trekken den
inhoud van hetgeen de heer Verhorst
volgens ons verslag van gisteren tegen,
de wettelijke bepalingen te berde bracht
en ook in het kort den weg dien hij aan
gaf om tot verbetering te geraken.
Naar aanleiding van die- motie merkte
de heer P. van Rees, burgemeester van
Scherpenisse en Poortvliet, op, dat hij
gaarne nog eenige toelichting zou ont
vangen over de zinsnede, dat hel
platteland de geestelijke en materieele
voordeden mist van de onderwijsinrich-
ttlingen, die de gemeenten krijgen, waar
de scholen gevestigd zijn. Ook vraagt spr.
waarom het niet op den weg der verga
dering zou liggen om een weg 'tot verbe
tering aan te' wijzen. Ook waagt spr. of
het zoo vast staat, dat juist vele kin
deren van het platteland het onderwijs
op de H. B. S. niet kunnen volgen. Als
dit niet vast staat, acht spr. de desbe
treffende clausule gevaarlijk.
De heer Verhorst zegt, dat het van
groot belang is een school in een ge»
meente te hebben en dit zijn toch voor-
deelen, die aan het platteland ontgaan.
Men moet zich wel degelijk onthouden,
een weg aan te wjjzen, want men heeft
geen enkele stem in het kapittel en men
kan niets aan de regeering voorschrijven.
De kwestie van het examen voor de
H.-B. S. is maar een kleine bescheiden
opmerking.
De heer'L. J. van Voorthuijsen, bur
gemeester van Domburg, bracht hulde
aan de beide heeren, die de vergadering
bijeen riepen. Hot voornaamste acht spr.
het verzet tegen de hooge kosten en te
gen de aantasting van de autonomie der
gemeenten. Alleen het indienen van een
motie is z. i. niet voldoende en spr. vraagt
of het niet de bedoeling is ook bij den
minister op audiëntie te gaan en er Ka
merleden of eeri fractie voor te spannen
om over de kwestie te interpelleeren.
Dc heer Verhorst zegt, dat er natuur
lijk nog een slot aan de motie moet wor
den gemaakt.
De heer Jac. Welleman, burgemeester
van Krabbendijke, brengt ook gaarne hul
de aan beide heeren, maar meent te mom
(jen opmerken, dat de motie wel wat
lang is. Spr. acht het verkeerd, het Nij
verheidsonderwijs en het H. B. S.-onder
wijs in één adem te noemen. Het Nijver
heidsonderwijs is wel degelijk een platte-
landsbelang. De vakscholen zijn van
groot belang, vooral ook als, zooals van
baar waren voor de bijstanders, maar die
ongetwijfeld een magischen invloed op het
woeste dier uitoefenden, dat nu rustig en
tevreden zijn kop schuurde tegen den
schouder van zijn meester.
Afgestooten door de ruwe ongemanierd
heid van dezen man, ging Edna naar bin
nen en keek naar de zwijgende groep daar
buiten, tot het werk klaar was en Aaron
Hunt zijn gereedschap neergooide en het
gelaat afveegde.
„Wat ben ik u schuldig?" zei de on
geduldige ruiter, terwijl hij in het zadel
sprong en met zijn hand in zijn vestzak
voelde.
„Ik vraag niets voor zulke kleinigheden"
„Maar ik ben gewoon mijn werk te be
talen".
„Het is de moeite niet waard er over
te praten. Goeden dag, mijnheer".
En Aaron Hunt draaide zich om en ging
de smidse binnen.
„Hier is een dollar, het is het eenige
stuk kleingeld dat ik heb".
Hij reed naar de deur van de smidse
wierp den hoefsmid het kleine goudstuk
toe en galoppeerde daarop snel weg. Ed
na sprong hem achterna en riep uit:
„Wacht even, mijnheer, n heeft nw
sjaal vergeten".
Hij wendde zich om in het zadel en
de meisjesvakschool te Goes, de leeraxes-
sen naar verschillende gemeenten over
komen om cursussen te leiden. 'Hiervan
profiteeron de blijvende inwoners der ge
meenten. Het is dus juist, dat de ge
meenten iets bijdragen, al was het beter
dat dit geregeld werd naar het aantal in
woners dan naar het aantal leerlingen,
omdat de gemeente ook belang bij de
school blijft houden, al heeft zij toeval
lig er geen leerlingen op. Iets anders is
het met het Burgerschoolonderwijs en in
verband daarmede wijst spr. op de ge
meente Kruiningen, die voor leerlingen
uit Hansweert, waar veel rijksambtenaren
wonen, zeer veel moet betalen. Zijn die
jongelui van de H. B. S. te Goes af, dan
gaan zij meestal verder het. land in en
ook de ouders worden meéstal verplaatst»
Men dient dus wel goed verschil te
maken.
De heer van 't Hoff heeft de door den
'lieer Verhorst opgemaakte motie eerst
des morgens gezien. Hij had het slot ei-
van ook liever weggelaten gezien. Er is
zooveel aan te wijzen voor verbetering.
Men zou bijv. kunnen zeggen, dat de
werktijd van de leeraren te kort is. Maar
men moet er voor waken', buiten het po
litiek terrein te blijven. Wellicht zou het
beter zijn, de motie wat te verkorten. Hij
stelt voor, de motie aan de Ver. van Ned.
Gem. te geven, die kan er dan den boer
mede opgaan. Ook zou hij de verdere
actie aan die Vereen, willen overlaten.
De heer mr Jonker, directeur der Ver.
van Ned. Gem., brengt dank voor de
geboden gelegenheid, de vergadering bij
te wonen. In andere provincies heeft men
ook reeds de klachten aangehoord. Spr.
had niet gedacht, dat men de actie aan
de Vereen, zou endosseeren, .maar zij is
er niet mede bezwaard. Het was aange
naam ook hier de indrukken, die de wet
heeft gemaakt, aan te hooren. Als spr.
goed heeft geluisterd, dan is het voor
naamste bezwaar, dat men zoo maar een
'rekening thuis krijgt, ook al heeft men
wel wat voor het onderwijs over.
Een tweede punt is het bezwaar tegen
de wijze waarop de regeling is getroffen.
Zooals ook de heer mr de Veer, die als
wethouder van Middelburg tegenwoordig
is, als bestuurslid der Vereeniging wpet,
heeft, de kwestie in het bestuur een on
derwerp van besprekipg uitgemaakt en
zal opnieuw een nota door de directie
worden overgelegd. Als men dus de zaak
aan de Vereen, overlaat, behoeft men
niet te denken haar aan een kapstok op
te hangen, zooals bij staatscommissies
zoo dikwijls het geval is. Men kan, ge
zien 's rijks financiën, zoo moeilijk zeg
gen tegen het Rijk, dat het betalen moet,
maar als het Rijk de gemeenten verplicht
te betalen, dan kan dit niet zonder dat
liet Rijk zich de financiën der gemeenten
ook aantrekt. Het rijk ontlast zich nu
ten koste der gemeenten.
De lieer van 't Hoff stelt nu voor om
tot een einde te komen, zich uit te spre
ken tegen het aantasten der autonomie
en tegen de financiëele lasten, erkennende
de moeilijkhedendie aan een oplossing
in den weg staan. Verder om de actie!
over te dragen aan de Vereeniging, die
het resultaat aan de regeering, de volksver
tegenwoordiging en de colleges' van Ged.
Staten kan overleggen. (Applaus.)
Spr. vraagt nu hoe de gemeenten zich
de dekking der kosten van de tot nu toe
gevoerde actie denken. Een der aanwe
zigen roept: Zendt ons maar een reke
ning, net als het Rijk dit wil. De heer
mr Jonker zegt, dat, waar de Vereeniging
reeds de aclie overneemt, zij ook de ge-
zelfs onder de beschutting' van haar wol
len muts voelde zij de wilde schittering
in zijn oogen, toen hij voorover boog en
de sjaal van haar aannam. Weer raakte
hij even met zijn vingers zijn hoed aan
boog' lichtelijk en zei vluchtig:
„Dank je wel, kind". Toen gaf hij het
paard de sporen en was in een oogen-
blik uit het gezicht.
„Het is een ruwe, godslasterlijke, slech
te man", zei Aaron Hunt, toen Edna de
werkplaats weer binnentrad en het geld
stuk opraapte, dat tusschen de sintels om
het aambeeld lag.
„Waarom vindt u hem slecht?"
„Geen goed mensch vloekt zooals hij
deed, voor jij hiér was; en heb je niet
opgemerkt, welk een slechte, gemeene uit
drukking hij had in zijn oogen?"
„Neen, ik heb niet veel van zijn gelaat
gezien; hij heeft maar eens naar mij ge
keken. Ik zou hem niet graag nog eens
ontmoeten. Ik ben bang voor hem".
„Je moet nooit bang zijn, mijn liefste,
hij is hier vreemd en er is weinig, kans,
dat zijn leelijk gezicht ooit weer onder
je oogen komt. Houd het geld maar, liefste.
Ik wil het geld niet hebben, na den toon
dien hij tegen mij aansloeg. Als ik, in-
plaats van zijn wild paard te beslaan,
den kerel had neergeslagen om de bru-
Zelfs vrouwen klagen.
Wij leven in een drukkenden tijd. Zelfs
vrouwen klagen somwijlen. Het is een
feit, dat velen op een crisisplint zijn
aanbeland, waarop of hun gezondheid
moet lijden of zij hun werk moeten opge
ven. Duizeligheid en pijn in den rug zijn
waarschuwingen van opkomende nier
kwalen.
Laat uw werk dan een poos rusten;
gij hebt gebiedend rugt, ontspanning en
frissche lucht meer levenszonneschijn
noodig.
Overworking strijdt met onze levens-
eischen; al te vaak is zij de oorzaak van
nieraandoeningen bij vrouwen. x
Foster's Rugpijn Nieren Pillen voldoen
aan alle eischen. Zij herstellen de onge
makken en onrust, veroorzaakt door nier-
verschijnselen als urinaire kwalen, rug
pijn, waterzuchtige zwellingen, rheumati-
sche pijnen en zenuwoverspanning.
Zelfs gevorderde nierstoornissen als
nierzand, nier- en blaasontsteking, spit»
rheuinatiek, nierwaterzucht en ischial
worden met succes bestreden door Fos
ter's Pillen.
Verkrijgbaar in apotheken en drogist
zaken a f 1(75 per doos. (30)
maakte kosten wil dragen. (Groote in
stemming.)
De heer S. Hage, burgerire'ester van
Bruinisse, en voorzitter van de Vereeni
ging van burgemeesters en secretarissen
op Schouwen en Duiveland, vindt in het
gehoorde aanleiding te verklaren, dat hij
alles zal doen om de gemeenten in zijn
rayon te doen aansluiten bij de Veree
niging.
De lieer Verhorst zegt, dat hij en de
heer van 't Hoff met groote spanning
naar de vergadering zijn gekomen. Dank
baar is spr. voor het bereikte resultaat.
Hij meent, dat de nieuwe minister van
onderwijs als eerste brief op zijn bureau
moet vinden het resultaat der actie over
deze kwestie.
Met een woord van dank voor de groote
opkomst sluit spr. hierop de vergadering.
Optimisme in Duitschland.
Men is te Berlijn over het alge
meen zeer ingenomen met het bericht
uit Washington, volgens hetwelk!
Amerika, zij het dan op. al of niet
officiëele wijze, in de vakkundige on-
derzoekings-commissie vertegenwoor
digd zal zijn. Men ziet hierin' het
bewijs, dat de Vereenigde Staten hun
afzijdigheid langzamerhand prijs wil
len geven, om zich daadwerkelijk met
den Europeeschen chaos te gaan be
moeien.
Om fiscale redenen wenscht men
het grootste succes toe aan die com
missie, die een onderzoek' zal instel
len naar de in het buitenland belegde
Duitsche vermogensdeelen, maar met
veel meer hoop nog begroet men de
andere commissie, die het. Duitsche
betalingsvermogen in studie zal ne
men. Men rekent er vast op', dat
door de werking van deze laatste
commissie de nu totaal verstarde
Rijn-Roerkwestie in een meer kneed
baren toestand zal geraken. De Duit
sche regeering wil daarin naar krach-
tên helpen en zal in dten loop van
de eerst komende dagen aan Plarijs
voorstellen, directe onderhandelingen
óver de hangende problemen te ope
nen.
taliteit waarmede hij mij beleedigde, dan
zou ik hem behandeld hebben, zooals hij
verdiende. Beleefdheid is goedkoop en
een arm mensch, als hij. zich netjes ge
draagt en ziju werk goed doet, heeft er
evenveel recht op als ieder ander".
„Ik zal den dollar aan grootmoeder
geven om een nieuwe koffiepot te k'oo-
pen, want zij zei vandaag, dat de oude
doorgebrand was en zij kon hem niet
langer gebruiken. Maar wat is dat daar
ginds op het gras? De man liet tenslotte
toch nog iets achter".
Zij raapte van de plaats, waar hij de
sjaal had neergeworpen een in fijn leer
gebonden exemplaar van Dante's Hel op
en toen zij het opende om den naam van
den eigenaar te ontdekken, zag zij ge
schreven op het voorblad met een flinke
mooie hand: N. A. M. Boboli Gardens,
Florence. „Laat alle hoop varen, gij die
hier binnentreedt". Lasciate ogni speranza
voi ch'entrate.
„Wat beteekent dat, grootvader?" Zij
hield het boek omhoog en wees op de
woorden van deze 'vreeselijke inscriptie.
(Wordt vervolgd).