lijt" ET Maandag 23 October 1023 38c Jaargang Weilanden, AART BE MESMAAKER, Buitenland. BOKMA DE BOER's PEEKOFFIE Binnenland. O 11) HTEN October 1923, |rerpachten November 1923, /erkoopen Ferpachting Irceelen WEILAND November 1923, November 1923, FEUILLETON. DE BUSSCHIETER VAN MIDDELBURG. ONMISBAAR BIJ DE KOFFIE 'eeds zeer deelig, ook in a wijde matten- iff bruikt men natuurlijkl nigeen xou verstandig S ïet verzorgen^ van de I eeds mee te beginnen. I C. VAN DISSEL uur te Wemeidinge, dhr. M. Korst anje, n het Bestuur van De Breede Watering voor 7 achter en sa-ceelen jSden en Onder- de gemeenten Inge, Kattendijke, fdinge en Ierseke. at in 25 November (24 November 1981. verk rijgbaar ten in heer Ontvanger- pt Waterschap en |is, tegen betaling C. VAN DISSEL |s 10 uur te Goes, Oranje", ten ver erven van Mevr. 1CK—Van den Bout, Inde uit: mahoniehouten pegels, Kasten, Ta- idules met Coupes, nder Openhaarden rebel, Gaslampen, |lden, Mangel, Glas- Keukengerief, ^oven en Comforen, leren kunnen wor waarvoor zich te |Ien Vendumeester Dinsdag 30 Octo- -4 uur. CRLIJK ARMBE- J ASTHUIS te Goes, an den notaris W. Ite Goes, van: 's-Heer Hendriks- irendskerke en Hein- te 10 ure, in de j te Heinkenszand, |e 's-Heer Arends- enszand, en op te 10 ure in de Inje" te Goes, der jndrikskinderen. Jkjes zijn van 26 te bekomen ten Notaris. Drukkers-Exploitanten: OOSTERBAAN LE C01NTRE GOES Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58 Postrekening No. 36000. Bijkantoor te Middelburg: Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259 DeZeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs: Per 3 maanden, franco per post, f 3. Losse nummersf 0.05 Prijs der Advertentiën: 14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ©tb Bij abonnement belangrijke korting. Een stukje geschiedenis. Wat onze kinderen vooral niet vergeten mogen is 't onderstaande, hetwelk wij aan „De Nederlander" ontleenen. Het is van de hand van jhr. mr A. F. de Savornin Lohman. Naar aanleiding van de klacht over ach terlijkheid op sociaal gebied dione dit: Het Réveil als zoodanig behoeft er-, zich .niets van aan te trekken; integendeel is het juist die beweging geweest die in de vorige eeuw een krachtigen stoot gegeven heeft om de christelijke „leer" op breeder schaal dan tot dusver om te zetten in sociale daden. Niet echter het réveil al leen; ook o. a. de Christ. Geref. (b.v. .Veldwijk). Maar tot 1889 liep op politiek gebied de strijd zoo goed als alleen over „de school- •quaestie" en het „kiesrecht". Beide quaes- ties waren samenhangend. Zij vulden bij de liberalen en bij de rechtsche groepen geheel het politieke leven. De „neutrali- teitsqnaestie" veel dieper gaand dan de „sociale quaesties" heeft, alles te gengehouden. Wie niet ^elf dien strijd heeft meegemaakt, kan zich van zijn in tensiteit nauwelijks een voorstelling ma ken; onophoudelijk argument tegen argu ment; minder dan, zooals thans vaak met groote woorden, moties, optochten, etc. In de omliggende landen had men dien feilen strijd niet of veel minder. Daar, b.v. in Duitschland en Engeland, zijn, vóór de socialistische beweging, van christelijke zijde de sociale misstanden onder de oogen gezien; daar bestond reeds lang de grootindustrie, niet echter ten onzent- Ook hadden wij een uiterst beperkt kies recht; in Duitschland het algemeen kies recht. Let men op deze en diergelijke om standigheden, dan ziet men in, dat vóór 1890 de politieke kringen, om hef even van welke richting, met de veelal slechte toestanden niet bekend waren. Zelfs de arbeiders roerden zich nog weinig. Wel hoorde men veel van anarchisten en nihi listen, maar aantrekkelijk was die bewe ging niet! Ook vergete men niet, dat vóór 1890 alle partijen bijkans zonder onder scheid, de oude leer, zoo goed als onbe perkte contractsvrijheid, beleden; ook de antirevolutionairen. Eerst na de groote parlementaire en quête, aangevangen in 1886, zijn de oogen opengegaan. Die enquête ging van alle partijen uit; socialisten waren er destijds niet in de Staten-Generaal. Zij is door niemand tegengehouden. Nauwelijks was in 1889 (wet-Mackay) de schoolstrijd in 'beginsel beëindigd, beheerschte zij niet meer de politiek, of de sociale quaesties zijn onder de oogen gezien. Op dat tijd stip bestond de antirev. partij, ook het kabinet, meerendeels uit „Réveil"-mannen. Geheel de rechtsconstructie moest wor den gewijzigd, om de nieuwe toestanden aan liet bestaande aan te passen. Natuur lijk kost dat tijd en moeite; meer dan het bouwen van luchtkasteelen op aar dig bedachte toekomstidealen, waarmee men, Gode zij dank, in ons land voorzichr tig is. De strijd voor verbetering van sociale toestanden is na 1889 niet van de lucht geweest, en daartoe hebben, het zij te harer eere gezegd, alle partijen ijve rig meegewerkt. Ik ga geheel met U, Mijnheer de Redac teur, accoord, dat het zeer wenschelijk zou zijn, dat de strijd op sociaal gebied, zooals die ten onzent gevoerd is, objec tief werd uiteengezet; men zou dan ont waren hoe de toestand der arbeidsbevol- king in de laatste 30 jaren, ook zonder innnni iMm i«»m—nhuiwi—iipii» ■mim—iiM— milmim n Ten vernaai tijdens het beleg van Middelburg door de Watergeuzen. (1572—1574). door CHR. HONDIUS. (Auteursrecht voorbehouden.) 14). „Van dit fraaie slot zal wel niet veel ■overblijven, wanneer de Watergeuzen 'daay hun verblijf houden", zeide Geerts, „ze zijn immers gewoon in dergelijke gebouwen den rooden haan te steken". Barte had aan het gesprek niet deel genomen, maar er Was haar geen woord van ontgaan. Hoe verblijdde ze zich, dat Aart bij den aanval op de Noordampoort ongedeerd was gebleven; het lot van den Baljuw had ook hem kunnen treffen. Maar gerust was ze niet; immers dit was slechts het begin en 'in zulke woelige dagen was een krijgsman nooit buiter. gevaar; hoezeer hoopte ze, dat er spoe diger een vrediger tijdperk zou aan breken. Eenerzijds betreurde ze daarom, dat de aanval der Geuzen niet was gelukt, dan medewerking, soms met tegenwerking der sociaal-democraten, is verbeterd. Ernstige toestand in Duitschland. Het ziet er werkelijk met Duitschland donker uit. Zaterdag schreven we reeds over de onderlinge conflicten tusschen Beieren, Saksen en het rijk. Generaal von Lossow, die in Beieren rijksweercomman- dant was, schijnt finaal aan het muiten le zijn geslagen. Von Lossow heeft de bevelen uit Berlijn om politieke redenen niet uitgevoerd en tevens laten weten, dat hij geen enkele order zal gehoorza men, die hem in conflict met de Beier - sche regeering kan brengen. Daarop heeft minister Gessier von Lossow officieel af gezet. Von Kahr, de invloedrijke persoon in Beieren, heeft dit besluit beantwoord door hel opzienbarende bericht aan Ber lijn te zenden, dat hij voortaan van ver dere relaties met den rijksweerminister afziet. Volgens de allerlaatste berichten is generaal von Lossow wegens dienst weigering uit zijn ambt ontzet en heeft de rijkspiesident de Beiersche regeering ver zocht mede te deeien, wien zij gaarne als zijn opvolger benoemd zoude zien. In 'afwachting daarvan is de oudste aan wezige officier, generaal-majoor von Kres- senstein, aangewezen, om de plaats van von Lossow in te nemen. Deze zou echter al ontslag hebben aangevraagd, hetgeen hem echter ni,et verleend werd. De Beier sche pers nèemt eenparig de partij van den weerbarstigen generaal op. Baart Beieren dus groote zorg voor de rijksregeering, uit het Ruin-gebied komen nog grooter Jobstijdingen. Talrijke bedrij ven zijn Zaterdag tot stilstand gebracht en de mijnen, voorzoover zij niet voor Italië en voor Nederland wei-ken, hebben het werk neergelegd. Het aantal werkloo- zen neemt schrikbarend toe. Onder de bevolking heerscht groote moedeloosheid. Daar het rijk hen in den steek gelaten heeft, spreken vele arbeiders erover, zich maar bij de separatisten aan te sluiten. Te Keulen alleen zijn 168.000 werkloo- zen en menschen, die halve dagen wer ken. De Keulsche gemeenteraad heeft zich met den nood der werkloozen bezig ge houden. Van de 700.000 inwoners van Keulen heeft een derde geen vol werk meer. Meer dan 70 percent van de tot werken geschikte mannelijke bevolking heeft geen werk meer. Ook zelfs de be- scheidenste levensbehoeften zijn niet meer verzekerd. De koopkracht van de menigte slinkt steeds weer weg. Geen wonder, dat de berichten om trent relletjes en stakingen steeds talrij ker worden. In de bruinkolenmijnen van midden-Duitschland is een staking uit gebroken, nadat alle onderhandelingen over het treffen van een nieuwe loonrege ling mislukt zijn. Deze staking zal, Indien zij Jang duurt, noodlottige gevolgen voor 'de Berlijnsche bevolking hebben, aange zien ongeveer 75. pet. van de voor Berlijn bestemde brandstoffen uit dit gebied ko men. Te Berlijn is het vanwege de ont zaglijke stijging van de vleesch-, en brood prijzen tot relletjes gekomen. Een groote menigte wilde de bakkers dwingen het brood te verkoopen tegen den prijs van den vorigen dag. De politie greep in en verspreidde de menigte. Kort daarop ont- stonden- relletjes op de weekmarkt. De vleeschstalletjes werden omgeworpen en ware misschien aan het beleg een einde Igékomen, maar hoe zou 't dan gegaan zijn met Aart den busschieter? Misschien gesneuveld of in handen van de Geuzen gevallen en wat dan zijn lot zou .geweest zijn, laat zich gemakkelijk igissen. O, hoe sidderde zij bij de gedachte, welk een dood' hem dan zou wachten. Uit 't gesprokene bleek haar echter, dat de Geuzen wel waren teruggeslagen, maar hun aanval was .toch niet zonder profijt geweest: Arnemuiden was nu na Vlissingen reeds in hunne 'handen; ^ast- geloofde ze, dat ook Middelburg 't ten slotte zou moeten opgeven en in 't diepst haars harten wenschte ze dat ook, om dat ze innig medelijden had met zoovele medeburgers, die te vuur en te 'zwaard werden vervolgd, ter oorzake van hunne godsdienstige gevoelens. Bij 't laatste bezoek aan de oude moe der van vrouwe Adriaanke, had ze ver nomen, hoeveel deze leed in hare bal lingschap en zij kon niet goedkeuren de straffen, die in naam der Heilige Kerk over de ketters werden uitgesproken, ook al bleef ze een trouwe dochter dier Roomsche Kerk. „Komaan, 't wordt mijn tijd", zeide Machielse en met een handdruk nam hij afscheid van Aart en Geerts liet hem ter deure uit, maar onwillekeurig begeleidde de bctoogers eigenden zich het vleesch loe zonder te betalen. Ook op de markt te Essen heeft de menigte een dreigende houding aangeno men. De verkoopers sloegen op de vlucht. De politie moest van schietwapenen ge bruik maken. Een vrouw en een man kre gen schotwonden, andere personen kre gen sabelhouwen. De menigte trok onder het zingen van de Internationale naar het stadhuis. Daar werd ze weder door de polilie uit elkaar gejaagd. Te Mulheim moest de politie ook met.de blanke sabel tegen de samenrottende menigte optreden. Gemeld wordt, dat de communisten zich meester gemaakt hebben van het stad huis te Rotthausen. De laatste berichten uit Duitschland lui den steeds ontstellender. Zoo meldt de „Crt": Wat eerst over eenige dagen ver wacht werd, is reeds gisteren geschied: In Aken vlak bij onze grens hebben separatisten de Rijnland-republiêk u ilt gi e r o e p e n. Reeds zeer vroeg in den, morgen bezetten ze alle openbare ge bouwen, waarbij, merkwaardigerwijze, de Biuitsche politie werkeloos bleef! Post, po litie, regeeringsgebouwen zijn bezet. De telefoonverbinding met Keulen is verbro ken zoodat nadere bijzonderheden hier ont breken. Alles is tot nog toe rustig. Een proclamatie der voorloopige regee ring verbiedt elk verzet of elke betooging alsook plunderingen. De voorloopige re geering eeft de bevolking de verzekering, dat de levensmiddelenvoorziening en de arbeid zijn verzekerd en verzoekt haar, zich kalm en waardig te gedragen. De Rijn- landsche troepen zullen nu naar een plaats in het noorden der Belgische zone op trekken en zich daarna waarschijnlijk naar het door de Franschen en Engelschen be zette gebied begeven-. Het hoofd der sepa ratistische beweging moet volgens de „Temps" een koopman uit Aken, Deckers zijn. In de stad zijn overal proclamaties aan geplakt, waarin de bevolking mededeeling werd gedaan van het feit, en deze verzocht werd zich bq de beweging aan te sluiten. „Eindelijk is de tijd daar", zoo luidde de aanhef van een der proclamaties, „dat Rijnland zich bevrijden kan van het Prui sische juk. De Pruisische regeering is af gezet. Thans breekt een tijd van vrede en rust aan voor het Rijnlandsche volk. In vrede en vriendschap willen wij met de omliggende volken leven. Gedaan is het met de Pruisische methode". De geheele bezetting geschiedde in een minimum van tijd en had zonder bloed vergieten plaats. In het telegraaf- en tele foonkantoor namen de dienstdoende be ambten de zaak zeer lakoniek op. Ze gaven de toestellen over en verlieten, daar het telegraaf- en telefoonverkeer verboden werd, de bureaux. Toen de bevolking gistermorgen ont waakte. was de geheele omwenteling ge schied en stond zij voor een fait accom pli. Op straat vernamen zij1 uit de aange plakte affiches het gebeurde. Er bevindt zich veel volk op de straten, vooral in het centrum, doch alles is kalm en men merkt haast niet, dal zich iets bijzonders heeft voorgedaan. Het tramverkeer heeft ongestoord plaats. Die café's zijn of* last van de nieuwe regeering gesloten. De theaters en bioscopen zijn echter geopend. Men had besloten, met Aken te begin nen en vandaar de beweging uit te brei den over geheel Rijnland. Vandaag be geven de aanhangers der republiek uit Aken zich naar Gladbach en Duisburg. hij hem nog een eind weegs op zijn tocht naar huis. „Dat was een dag die me heugen zal", zeide Aart tot Barte; „ik heb mij nog nooit zoo te moede gevoeld; mijn plicht schreef me voor, 't geweer los te bran den, maar ik deed 't niej met geestdrift; de gedachte, dat ik een' der aanvallers den dood zou hebben kunnen aandoen, deed me sidderen: ik begon al meer en meer in te zien, dat onze vijanden een eer lijken strijd voeren; 't zijn mijn land- genooten, die ik bestrijden moet in ver- eeniging met Spaansche soldaten; o, 't be gin) me zoo tegen de borst te stooten, maar er valt op 't oogenhlik niets aan te veranderen, ik mag mij aan den diens Ij niet onttrekken. Wanneer ik mij echter aan u niet ge bonden gevoelde, wanneer ik hier niet zulk een vriendelijk tehuis had, dan zou ik reeds lang gelegenheid gezocht heb ben om deze plaats te verlaten en naar mijn geboorteplaats terug te keeren." „Maar dit zult ge toch niet doen, Aart, stel dergelijke gedachten uit uw hoofd; doe uw plicht en laat ons hopen, dat spoedig hetere tijden aanbreken mogen. Denk aan 't spreekwoord, dat vader zoo dikwijls gebruikt, als hij de droeve gebeurtenissen in onze stad bespreekt: op elk getij volgt een weertij; 't is nu ebbe, maar spoedig zal 't weer vloed Wor- De heer Deckers is steeds een voor stander geweest, van een onafhankelijk Rijnland. Hij is industrieel en be zitter van een groote brouwerij. In Aken is hij een zeer gezien man. De Belgische bezetting bemoeit zich officieel niet met de kwestie van het afzetten der regee ring. Het schijnt met de eenheid van het Diuitsehe rijk te zijn gedaan. De moord op Rasputin. Een 15en December 1916 werd Ras putin, de geheimzinnige figuur, die zooveel invloed ten kwade op de Russische Tsaren familie, inzonderheid op de Tsarin, had, door eenige ultra-reactionairen vermoord. In de „Revue de Paris" zijn voor het eerst de aanteekeningten verschenen, die Puriskevitsj, die de daad volbracht, drie dagen later had neergeschreven. Een gru welijk, sensationeel verhaal, waar wij eenige passages uit aanhalen. In- het paleis van prins Yussupof, in tegenwoordigheid van Yussupof, groot vorst Dimitri Pawlovitsj en het Doema-lid Puriskevitsj is Rasputin omgebracht. Hij \yas er .gelokt met de bewering, dat een om haar schoonheid bekende gravin hem daar gaarne zou treffen. Alles was zorgvuldig voorbereid. Eeen klein keldervertrekje was tot salon en eet kamer herschapen en op kleine tafeltjes stonden schalen met gebak en vazen. Ser vetten en theekopjes en verkruimelde koekjes waren zóó neergelegd, alsof eenig gezelschap bij de komst van Rasputin juist was vertrokken. Do officier, hoofd van den medischen dienst, maakt nu een blauwzuurpastei, die in koekjes met rose creme werd ge smeerd. Op den schotel lagen ook on gevaarlijke chocoladekoekjes. Eenige rose wenden verbrokkeld en op tafel gelegd om den indruk te vestigen, dat er van gegeten was. In twee glazen werd blauw zuur uit een flesch geschonken, die met wijn gevuld scheen. Alles was nu gereed om Rasputin te ontvangen. Yussupof verliet de anderen om den monnik te gaan halen. Boven aan 'de trap stonden cle anderen en wachtten. Een gramophoon werd aangezet toen Rasputin aankwam. Het moest voorkomen, alsof boven een gezelschap zich vermaakte. In ontzettende spanning: wachtten de moordenaars hoven. Z,ij verwachtten de glazen tel hooren klinken, flesschen te hooren ontkurken, doch het bleef een ein- delooze conversatie. Eindelijk ging de deur open. Yussupof komt boven. „Er is niets gebeurd, zegt hij, „de ellendeling weigert te eten of te drinken. Wat moeten wij doenf' Die anderen manen tot geduld. Yussupof gaat weer naar beneden. Angstig wachten de anderen. Daar hooren zij de flesschen openmaken, de glazen stooten aan. Nu is het lot beslist. Zij meenen even gesteun te hooren, doch wéldra weer conversatie en lachen. Yussupof komt ontsteld boven. Het gif werkt niet! Twee glazen' giftige wijn en eenige koekjes heeft R.asputin genomen, hij hoest slechts, doch het gif is ontoe reikend. Als tenslotte voor 'de 'derde maal be richt komt, dat Rasputin nog in leven is en ongeduldig wacht otp ide komst der gravin en zelfs onraad ,speurt, spreken de samenzweerders af anderè maatregelen te nemen.' Puriskevitsj wil hem ,met een stok het hoofd verbrijzelen. De grootvorst stelt voor hem zelf neer te schieten. Deze nacht zal de beslissing moeten brengen. Yussupof gaat naar beneden, zijn revol- den; als de verdrukking waarin onze stad thans verkeert, voorbij is, komen weer blijde dagen, dan zal de handel weer opbloeien, de scheepvaart herleven en dan komt er ook voor u gelegenheid, een vreedzamer werkkring te vinden." „We willen 't hopen", zeide Aart, „maar ik kan me nog niet voorstelen hoe 'dit geschieden zal, zeker niet als 'f' Due d'Alf gelukt de Watergeuzen uit ons eiland te drijven, dan zullen de Zeeuwsche piraten de zeeën zóó onveilig maken, dat aan handel en scheepvaart niet te denken is." „Maar de mogelijkheid bestaat ook, dat de Geuzen 't winnen," viel Barte hem in de rede. i „En welk lot zal mij dan beschoren zijn?" zuchtte Aart. „Vooral den Nederlanders, in dienst van Alva, wacht een wreed lot." Het knarsend geluid van de voordeur herinnerde, dat Geerts thuis was geko men en maakte een einde aan het sombere gesprek der beide gelieven. Ook jleerts bemerkte, dat zijne huis- genooten in gedrukte stemming verkeer den; hij kon bevroeden wat er in 't hart ■der jongelieden omging; ook hij zag de toekomst donker in, maar trachtte hen te bemoedigen door 't gesprek een andere wending te geven. „Vertel ons toch eens iets v,an uw be zoek aan de moeder van vrouwe Adri- ver in de hand. Even later klinkt een ge dempt schot, men hoort de stemmen der twee mannen dooreen, een gekreun en het vallen van een 'lichaam. Men stormt bin nen en draait het licht op, dat was uit gegaan. Rasputin ligt zieltogend .op den grond, naast hem stond Yussupof, de revolver in de hand, kalm met een blik van afschuw voor zijn slachtoffer. Hoe lang Puriskevitsj daar stond, weet hij niet. Plotseling roept Yussupof: „Puriskevitsj, hij leeft, hij vlucht!" Rasputin, een tijd tevoren voor "dood op den grond liggend, heeft de deur weten te bereiken en vlucht al over de besneeuwde binnenplaats in de richting van de straat. „Felix, FelixIk zal de keizerin op de hoogte brengenroept hij wegsnellend. Puriskevitsj snelt hem na, schiet, mist en schiet nog eens. "Onbeschrijfelijke woede grijpt hem aan, dat hij een man op twintig pas niet neerschieten kan. Hij: bijt zich in de linkerhand en dwingt zich alle aan dacht aan het schot te geven. De kogel treft Rasputin in den rug, die in zijn vaart, nu reeds bijkans op straat, gestuit wordt. Zorgvuldig mikkend,, schiet Puris kevitsj het slachtoffer thans in het hoofd. Hij valt, het hoofd heen en weer werpend. De moordenaar springt toe en trapt hem met alle macht tegen de slapen. Rasputin ligt voorover in de sneeuw. Na eenige stuiptrekkingen geeft hij den geest. En Puriskevitsj overtuigde zich, dat Ras putin dood was. C,Vad."j Korte berichten. De Italiaansche troepen hebben Zuid waarts van Misurata in Noord-Afrika 1500 rebellen verslagen, die 440 doo- den, talrijke gewonden, en veel materiaal op het slagveld achterlieten. De Italianen hadden 10 dooden en 50 gewonden. Een tweede gevecht duurde den geheelen dag. De rebellen leden ook nu weer groote verliezen. Een voorstel, om voortdurend een lamp te branden op den Are "de Triomphe te Parijs hoven het graf van den onbe kenden s o 1 d a a t, is met groot enthou siasme ontvangen. Het indexcijfer voor het levensonder houd in Duitschland in de afgeloopen week bedraagt 914.000.000 maal den vre desprijs. Vergeleken met de voorafgaande week is dit een stijging van 371 pet- .De regeering te München heeft ge last, dat alle landbouwers vóór 17 Nov. a.s. 30 pet. van hun aardappeloogst on der het publiek zullen moeten hebben gebracht. T)e regeering zal zoo noodig, transportmateriaal ter beschikking stellen als gebrek aan vervoermiddelen last zou veroorzaken. De Christ. G e r. en de Politiek. De Christ.-Gereformeerden uit heel ons land komen 25 Oct. te Utrecht, in open bare samenkomst bijeen, ter bespreking van de staatkundige vraagstukken van onzen tijd en de daartegenover door hen aanke," zeide hij; „heeft ze reeds bericht van haai' dochter ontvangen?" „Ach, veel nieuws kan ik u niet mel den. Ze bevindt zich nog steeds ten huize van Hugo Jansz, den stadsbode, die haar verzorgt als zijn eigeii moeder; gelukkig wist ze, dat haar dochter behouden te Norwich was aangekomen; 't was een groote vreugde geweest, haar man en zoo vele dl (geweken Middelburgers te ont moeten, maar het lot harer achtergebleven moeder boezemde haar steeds vrees in. Onder diepe geheimhouding' vertelde ech ter de stadsbode, dat men in Engeland nog steeds vol moed is en ook daar hoopt men op betere tijden. Ja, hij wist er zelfs bij te voegen, dat de prediker Jan Gel d'Hoorne onlangs nog een troost brief heeft geschreven, die door de wei nige overgebleven hervormden met vreug de is gelezen, hij scheen er meer yan te weten, waar en wtanneer dezen in het igeheim tezamen komen. Maar hij- weet, dat ik niet tot de hunnen behoor en wilde daarom niets meer vertellen. Ik geloof echter vast, dat de stads bode nog steeds met de aanhangers der nieuwe leer omgang heeft, ofschoon hij ■zich terwille van den aard zijner betrek king als een zoon der Roomsche Kerk gedraagt. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1923 | | pagina 1