^0 304
Vrijdag 28 September 1023
37e Jaargang
Buitenland.
Binnenland.
IN OEN MAALSTROOM.
Drukkers-Exploifanfen
OOSTERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vcrststraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Poslrekening No. 36000.
bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
HET VRAAGSTUK DER SOCIALE
VERZEKERINGSWETGEVING IN 1923.
De heer P. Keulemans schreef een bro
chure over bovengenoemd belangrijk on
derwerp, naar aanleiding waarvan op het
Convent der Antirevolutionaire Centrales
gisteren -een Ijespreking gehouden werd.
De heer Keulemans neemt vierkant
positie tegen het Staatspensioen.
Men ondermijnt aldus schrijft hij
met Staatspensioen de gedachte, dat de
arbeider van zijn loon hebbe te leven;
men ontneemt hem het gevoel inderdaad
voor zichzelf en de zijnen te kunnen zor
gen en door de gave uit de Staatskas
geeft men steun aan de gedachte dat het
loon, door het bedrijf betaald, je laag is
om er van te leven, en dat de Staat/
zulks erkennende, er toch maar niets
anders aan weet te verbeteren dan zelf
aan de behoefiigen in den ouden dag
een weekgeldje te geven.
De minister ziet geen gevaar in de een
heidsrente. Hiertegenover stelt schrijver
hetgeen in een commissie van den Hoo-
gen Raad van Arbeid gezegd is door de
voorstanders dier eenheidsrente, n.l. :„Men
behoeft niet bevreesd te zijn dat men
door de eenheidsrente te aanvaarden,
vanzelf gedwongen zal worden het Staats
pensioen te aanvaarden. Of dat laatste
gebeuren zal, hangt in de' eerste plaats
af van de Regeering. Van het zittende
Kabinet is een dergelijk voorstel niet te
verwachten, enwanneer een ander Ka
binet dat later mocht willen doen, zal
hei zich daarvan niet door de argumenten
van de tegenstanders der eenheidsrente
laten afhouden."
Reden te meer dus zegt de heer
K. de. eenheidsrente niet te aanvaar
den. Want dan zal dat linksche Kabinet
niet alleen zich geplaatst zien tegenover
de argumenten van de tegenstanders,
maar ook tegenover de individueele ver
zekering. Bii eenheidsrente is het helr
van den dam.
Die verzekering moet individueel zijn.
Is zij collectief, met als bijna noodzake
lijk gevolg de eenheidsrente, dan gaat
weer te loor het voor zichzelf zorgen, dan
wordt de uitkeering weer een zorg van
het bedrijf voor de arbeidende klasse, of
een zorg van den Staat voor een deel
ider bevolking; dan is de uitkeering ten
dage van calamiteit geen vrucht meer
van eigen gespaard loon.
't Schijnt bijna overbodig hieraan toe
te voegen dat bij de verzekering ook de
eenheidsrente onmogelijk is. .Wel zegt de
minister in de Eerste Kamer, dat hij niet
kan inzien, dat de verzekeringsgedachte
niet met de eenheidsrente zou te ver
eenigen zijn en zette hij ter verduidelijking
hiervan een betoog op waaruit blijken zou
dat ook in menige andere verzekering
een tevoren vastgestelde, uitkeeringssom
het doel der verzekering is, maar hij
vergeet daarbij dat, wanneer verschillende
personen onder verschillende omstandig
heden zich voor de uitkeeringssom ver
zekeren, de premie afhankelijk is van die
omstandigheden. Hij wilde de eenheids
rente voor ouderdom en invaliditeit zelfs
vergelijken met de vaste uitkeering van
een brandassurantie, daarbij over het
hoofd ziende dat bij brandassurantie .men
te doen heeft met een ongevalassurantie,
waarvoor periodiek dezelfde premie be
taald wordt, omdat gedurende de perio
den hetzelfde onaevalsrisico gedragen
wordt.
De minister ziet bij de verdediging van
de eenheidsrente den individueelen arbei
der over het hoofd, daarbij slechts de
arbeidersmassa beziende en daardoor na
derende het standpunt van hen, die de
uniforme uitkeering van het Staatspen
sioen als het ideaal aanmerken.
De consequentie uit de individueele ver
zekering is dan ook dat de arbeider zelf
premie betale.
Over het zegeltjes plakken zegt de
heer TC:
Of er clan geen middel is om onze sa
menleving van den knellenden band der
Overheidsbemoeiing bij de sociale ver
zekering te bevrijden en of het zegeltjes
plakken niet kan worden afgeschaft, en
er iets op gevonden wordt om de zaak
allereenvoudigst te maken.
Het allereenvoudigste ware de zegel-
plakkerij te vervolmaken in dier voege,
dat met één zegel tegelijk betaald werd
voor de drie verzekeringen, waarbij dan
igeen onderscheid in de zegels bestaan
zou dan aan de hand van de betaalde
1-oonen en waarbij het aantal der ze_gels
en hun waarde van invloed zouden zijn
zoowel op de ongevals-, als op de ziekte-,
invaliditeits-, en ouderdomsuitkeering.
Hiertegenover staan echter minstens
drie ernstige bezwaren.
Ten 'eerste zouden de zegels van zulke
hooge waarde worden, dat de verleiding
tot diefstal en namaak al te zeer ver
groot zou worden en er clan niet met cle
jaarlijksche vereffening der kaarten zou
kunnen worden volstaan, maar enkele
malen per jaar de kaarten zouden moe
ten worden ingeleverd.
Ten tweede zouden de drie verzekerin
gen over het geheele land geheel in han
den komen van één organisatie, men
noeme ze Rijksbank of verplichte bedrijfs-
vereeniging.
Ten derde zou cle ongevallenpremie
voor alle bedrijven gelijk moeten zijn,
waardoor voor den werkgever een der
prikkels zou komen te vervallen om het
ongevallenhedrijfsgevaar in zijn onder
neming zoo laag mogelijk te houden, ter
wijl bij eventueele inschakeling van de
beroepsziekteverzekering hetzelfde be
zwaar zou gelden.
Dit eenvoudige middel kan "dus niet
dienen.
Maar als nu de "vakorganisatie de
Staatstaak eens overnam?
Ook in onze kringen vraagt men of de
maatschappij niet haar eigen organen be
hoort te hebben voor de sociale ver
zekering.
Zeer zeker, maar omdat ze die voor de
Ongevallen- en Invaliditeitsverzekering
niet had en er van cTie verzekeringen niets
kwam, heeft de wetgever ingegrepen en
lichamen in het leven geroepen tot uit
voering van die verzekering.
Heeft de maatschappij ze nu wel?
Zoo ja, dan behooren die organen door
den wetgever niet doodgedrukt te wor
den. Vandaar dat in onze kringen veel
gevoeld wordt voor dusdanige uitvoering
der Ziekteverzekering dat de bestaande
ziektekassen daarbij een taak bekomen,
dat cle bestaande ondernemers-ziektekas
sen kunnen blijven bestaan, mits cle ver
zekerden zelf. hierbij de leiding of groo-
ten invloed hebben, mits door decentra
lisatie practiscbe uitvoering en controle
mogelijk zij.
Vandaar dat ik de bedrijfsvereeniging
van Posthuma-Kupers niet aanvaardbaar
"acht.
:jc ï{c ;Jc
De schrijver komt tot de volgende sa
menvatting.
Sociale verzekering is noodig.
De opvattingen omtrent de sociale ver
zekering worden beïnvloed door de over
tuiging die men omdraagt in zake de
positie van den arbeider in de maatschap
pij en in zake de verhouding tusschen
Staat en Maatschappij.
De Sociale Verzekering omvatte naast
ziekte-, ongevals-, invaliditeits- en ouder-
domsverzekering ook de werkloosheids-
en beroepsverzekering.
Premiebetaling geschiede door werk
gevers en arbeiders samen. 1)
De bewerktuiging cler verschillende ver
zekeringen zij aan het karakter, der ver
zekeringen ondergeschikt.
Bij cle organisatie der verzekeringen
houde de wetgever zooveel mogelijk re
kening met het in de maatschappij be
staande, daarbij echter zorg dragende dat
de verschillende verzekeringen in haar
regeling zooveel mogelijk aaneensluiten.
Vereenvoudiging is- aanbevelingswaar
dig, mits cle verzekeringsgedachte behou
den en verwerkelijkt blijft.
De werkgeversbe-clrijfvereeniging is als
grondslag der organisatie niet aan
nemelijk.
He individueele invaliditeits- en ziekte
verzekering blijve gehandhaafd.
Hel; begrip „eenheidsrente" is verwer
pelijk, ook omdat het leidt naar Staats
pensioen.
Particuliere uitvoering heeft nog niet
bewezen goedkooper en deugdelijker te
zijn dan die door zgn. overheidsorganen.
Bezuiniging worde gevonden door ver
hooging van belangstelling en plichtsbe
trachting, zoowel bij werkgever als arbei
der, door afschaffing van den Verzeke
ringsraad en door vermindering zoo
mogelijk van de Staatsbijdrage in het
Invalicliteitsfonds.
Er is geen overwegende reden de
Ziektewet-Talma te wijzigen, anders dan
ten behoeve van het beter tot haar recht
doen kom-en van reeds in de maatschappij
bestaande ziekteverzekeringsinstellingen.
1) Deze conclusie is gisteren door den
praeadviseur ingevoegd, daardoor een onwille
keurig door hem gepleegde omissie (weg
lating) herstellende.
De spanning in Duitschland.
Er is nu klaarheid gekomen in de
verhouding tusschen 'het rijk en Beie
ren. Het blijkt, da,t de Be'iersche re
geering om redenen v,a,n practisch be
lang Woensdagavond plotseling tot
maatregelen was overgegaan, zonder
dat zij daarvan eerst de rijksregeering
in kennis kon stellen. Het'nieuws van
den staat van beleg in Beieren werd
eerst om 11 uur in Berlijn bekend,
waar het groote opschudding ver
wekte. 'Zonder dralen besloten Ebert
en Stresemann om von Knilling te
overtroeven door den staat van beleg
over het geheele rijk a,f te kondigen.
Hiermede zijn .aanzienlijke beperidn-
gen ingesteld vja,n de persoonlijke vrij
heid', v,an het recht der vrije meenings-
niets -af wist. En toch vond ik, dat zij
moeilijk anders kon doen. Zij had een
opleiding als verpleegster genoten en was
bovendien de eenige vrouw in Ilfraoombe
die hij aan zijn zijde zou willen hebben.
Bovendien had zij veel aan -hem te dan
ken misschien iets, dat nog' meer waard
is clan het leven zelf. Toen hij teekenen
vertoonde, weer tot het bewustzijn te zul
len terugkeeren en leitelijk buiten gevaar
was, zei zij, dat- haar werk in Londen haar
riep en zij verliet Ilfracombe.
Zooalg men zich kan voorstellen ver
oorzaakte het ongeluk heel wat opspraak
en langzamerhand lekte het uit, dat de
vrouw, die hij had trachten te redden,
eens zijn vrouw was geweest. Daarop ont
stond er een groot gerucht in de bladen
ik weet niet hoe dat de echtschei
ding leen leugenachtig beraamd opzet was
geweest-, dat Steven niet de man was, dia
zich tegenover zijn vrouw had misdragen
maar dat de vrouw hem -groot onrecht
had aangedaan. Men begrijpt, welk een
indruk het maakte, dat hij nu bijna zijn
leven had opgeofferd in de ijdele hoop,
het hare te redden. Die werklieden, die
op het land aan het werk waren geweest,
en die het gevaar hadden gezien, dat do
twee menschen in het rijtuig dreigde, ge
tuigden, Wat Steven had trachten te doen;
en dat alles met elkaar maakte Steven tot
den held van -den dag. Maar hij was .on
bewust van dit alles. Hij' lag dicht aan
dof -dlonkere doodsrivier en het geruisch
van deze diepe wateren overstemde het
uiting, van de persvrijheid, liet recht
van vereeniging en vergadering, ter
wijl ingrijpen door de regeering in
het telegraaf- en telefoon-geheimver-
keer, huiszoekingen, inbeslagnemin
gen, beperking der eigendomsrechten
buiten de anders wettelijke grenzen
mogelijk worden.
Op 'het oogenblik schijnt in Mün-
chen alles nog rustig te 'zijn. Boven
dien heeft generaal Ludendorff een
verklaring afgegeven volgens welke
hij er niet -aan denkt op h'ot oogenblik
een omwenteling te verwekken.
Wat de rest van het rijk betreft
heeft Gessier zijn uitvoerend gezag
aan de respectieve Kreitscommissaris-
sen overgedaan en js hij bezig civiele
commissarissen te benoemen.
Voor Zondag is men echter niet
gerust op den toestand. Te Üusscldorf
zal Zondag een groote separatistische
demonstratie plaats hebben, waarvoor
de Fransclhen natuurlijk een groot
aantal extra-treinen beschikbaar heb
ben gesteld. Zij, die trouw willen blij
ven aan het Huitscbe rijk, zijn na
tuurlijk deze betooging niet gunstig
gezind en vandaar, dat men vreest
voor onlusten.
Amerika en de immigratie.
Amerika, schijnt een nieuw wets
ontwerp op de immigratie in voorbe
reiding te hebben. Dit ontwerp1 beoogt
vreemdelingen, die zich in de Ver-
eenigde Staten willen vestigen, te la
ten onderzoeken alvorens ze zich aan
boord naar Amerika begeven. De
Amerikaanscihe consuls zullen in het
Jïezit. van vreemdelingenlij sten worden
teste ld. Worden'de vragen door hen,
ie wenscihen te immigreeren, bevre
digend beantwoord, dan wordt hun
een certificaat uitgereikt, dat hun het
recht verleent, binnen 6 maanden met
elk schip uit te v;a,ren. De immigrant
zal dan in Amerika worden toegelaten,
nadat hij zich aan het onderzoek van
Ellis-Islanid onderworpen heeft. De
gezondheidsinspecteurs zullen h'en ge
durende de reis aan boord onderzoe
ken. De bestaande beperkingen wor
den in dien zin gewijzigd, dat twee
procent van het aantal vreemdelingen
van elke nationaliteit, welke reeds in
Amerika gevestigd zijn, zullen worden
toegelaten, henevens twee procent der
bloedverwanten.
Korte berichten.
Een telegram uit Quebec meldt,
dat een Canadeesch watervliegtuig,
da,t de post vervoerde, van een hoog
te van 2500 voet in het St. John's-
meer is gevallen. Drie man verloren
het leven.
Heftige tooneelen hebben
zich in Poplar in h:et Londensdhie
Oosteinde voorgedaan, toen veertig
politieagenten door den burgemeester
werden opgeroepen, om vijfhonderd
oproerige werkloozen te verdrijven uit
de kantoren van de steunverieenmg,
waar zij de ambtenaren in hun kamers
hadden opgesloten. Vijftig werkloozen
werden gewond en veertien van hen
naar het" ziekenhuis gebracht.
Volgens berichten uit Frankfort
en Mjainz heerscht daar e e n o p g e-
wonden stemming en schijnen
zoowel de reactionaire als de commu-
geluid der menschentongen. Maar Hope
lag met vurige belangstelling alles wat
er in de couranten over hem ,werd ge
schreven.
Zoo verdwenep Rud-olf Hussey en de
vrouw, die ik had loeren kennen als Isa
bella Tempest, uit het leven van mijn
vriend, nadat zij daarop zulk een ont-
zettenden invloed hadden uitgeoefend.
Ik vertelde hem 'dit alles, toen hij het
kon verdragen; -en toen hij langzamerhand
sterker werd én wij 'uit konden gaan,
spraken wij samen veel óiver -deze en
duizend andere dingen. Ik merkte ook op,
dat 'er een groote verandering over hem
gekomen was sedert zijn laatste ziekte.
Op zekeren avond, toen wij' naar de
ondergaande zon zaten te kijken, en luis
terden naar de 'golven, die braken op de
rotsen, vertelde hij mij van die verande
ring.
„Je 'herinnert je nog wel, hoe bitter ik
dien avond gestemd was, Dan", zeide hij
„Je weet nog wel, wat ik zei. Ik had het
'gevoel, dat ik haar zou kunnen doioden.
Juist op dat oogenblik riep zij om hulp
'en alles wat slecht in mij1 was, scheen
mij' ;aan te sporen om haar te laten ster
ven. Ik igieloof, dat ik in die «ogenblik
ken ,dat het paard naar ons toesnelde,
mijn heele leven nog eens overleefde.
(Toen nam ik ©en groot besluit en vol
komen bewust van hetgeen ik waagde,
sprong jk naar den kop van het paard
en greep het leidsel. Met dat besluit en
mot die daad wist ik, dat een groote kracnt
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f 3.—
Losse nummersf 0.05
Prijs der Adverlentiën:'
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 cL
Bij abonnement belangrijke korting.
.Noodseinen.
Geen wonder, dat Moeder bij tijden
prikkelbaar wordt! Haar lobberig werk
binnenshuis, wasschen, strijken, verstel
len, poetsen en de eindelooze huishoude
lijke zorgen zouden door geen man ver
dragen worden.
Wees voorzichtig! Prikkelbaarheid, pijn.
in de lendenen en zijden, hoofdpijn, rug
pijn, urinekwalen, zenuwachtigheid, en
duizelingen zijn seinen van nierverzwak
king.
Om zich te hoeden voor ontwikkeling
van den langen nasleep van nog ernstiger
nierstoornissen, is het tijd om aan zich
zelf te denken en de worstelende nieren
toet Foster's Rugpijn Nieren Pillen te
helpen.
Dit speciale niergeneesmiddel is geen
alles genezend middel; het werkt alleen
op de nieren en blaas, en het baat tegen'
pijnlijke verschijnselen van nier- en Maas-
kwalen als nierzand, rlieumatiek, steen
vorming, waterzucht, ischias, spit, blaas
ontsteking en urinezuurvergiftiging. Pas
send voor jong en oud, diende geen huis;
zonder Foster's Pillen te zijn.
Verkrijgbaar in apotheken en drogist
zaken a f 1.75 per doos'. (30)
nistische groepen bezig een actie voor
te bereiden.
Gistermorgen hebben te Dublin
2 gewapende mannen een p'ostwagen
die uit he^ kantoor in de Jamesstra,at
kwam, aangehouden, en ziclh meester
gemaakt van 3 zakken, welke geld'
bevatten, bestemd voor uitbetaling
Van ouderdomspensioenen.
Het besluit van den gezanten-
raaid' inzake de betaling Van 50 mil-
lioen lire door Griekenland aan Italië
.heeft in volkenbondsk'ringen te Ge-
nève een ongunstigen indruk gewekt.
In den nacht van Woensdag!
kwam het te Annaberg (Duitschland7)
'tot bloedige botsingen tusschen
reehtsradicalen en arbeiders. Eerst, na
middernacht werd de rust hersteld.
Er zijn tot nog toe een doode, vijf
zwaargewonden" en twintig lichtge
wonden. 1
De geschenken van de
Koningin.
De belangstelling bij onze landgenoo-
ten voor de geschenken, welke H. M.
de Koningin bij haar jubileum heeft ont
vangen, groeit met den dag. Gelijk men
weet, bestaat gelegenheid om des mor
gens van 10 tot 12 en des middags van
2 tot 5 uur die geschenken in het Pa
leis aan het Noordeinde te bezichtigen.
Dinsdagmiddag stond er een file van
menschen, die reikte van het Paleis door
het Noordeinde en de Hoogstraat tot aan
de Groenmarkt. Te ongeveer 4 uur waar
schuwde een inspecteur van politie de
belangstellenden aan het achtereinde van
de file, dat zij maar moesten vertrekken,
want het was wel zeker, dat zij dienzelf
den dag niet aan de beurt kwamen. Als
de 'belangstelling aan bet einde van deze
week niet is verminderd, zou het over
weging verdienen, dat ook de volgende
week gelegenheid tot bezichtiging werd
geboden. (N. Crt.).
mij doorstroomde, dat er een ander leven
in mij werd geboren; ik voelde, dat de
wensch van Hope nu eindelijk .werkelijk
heid was geworden.
!k keek hem recht in de oogen en zag,
dat zij straalden als in de dagen van ouds
ik zag ook, dat zijn gelaat was als
dat van een man, dieeen groote over
winning heeft behaald. Ik wist nu zeker,
dat Steven een nieuw rnensch was ge
worden.
.Eeni'ge dagen later kwam Lükas Edg-
cumbe in Ilfracombe. Hij: had de ver
slagen in de kranten gelezen en nu wilde
hij, 'zooals hij; zei, komen zeggen, hoe
blij hij was, dat zijn neef er goed was
■afgekomen. Hij wilde hem ook gelukwen-
schen met bet succes van zijn nieuw boek.
Ik had in dit verband' moeten mëde-
'de-elen, dat Steven's boek werd uitgegeven
twee of drie dagen na het ongeluk. Het
had geen groote opschudding verwekt
maar men begon er in zekere kringen
over te praten en hij had reeds brieven
met gëlukwenschen ontvangen.
„Ik lees zelden een roman, maar ik neb
jouw beek gekocht en gelezen", pei Lu-
kas. „Ik wilde eèns zien, wat je er van'
Igiemaalct had".
„Wiel", zei Steven, „en wat is uw opi
nie?"
„Vanuit financieel oogpunt is het geen
Vijfhonderd gulden waar.d", antwoordde
Lukas.
(Wordt vervolgd).
FEUILLETON'.
"71).
Ik had echter weinig hoop, en ik her
innerde mij' zijn belofte om de vrouw,
die daar ifu dood lag, dien avond te ont
moeten.
„Zou hij haar nu werkelijk moeten ont
moeten?" vroeg ik mij af.
Enkele mannen naderden met een bran
card, waarop wij hem zachtjes neerlegden
'Toen gingen wij op weg naar Ilfracombe.
Ik keerde mij; naar de lijken, die nog
altijd aan den kant van den weg lagen.
Zij, die zijn leven had verwoest, had haar
©inde gevonden en Steven had zijn leven
aangeboden om het hare te redden; hij
had de schuld, die hij' aan haar had,
uitgiewischt met bloed.
„Wat zou zij hem te zeggen hebben
gehad?" vroeg, jk mij af, „wat zou zij
hem verteld hebben, als zij elkaar ont
moet hadden?" In ieder geval zouden de
wooréen, cue zij wou spreken, nooit ge
uit worden aan deze zijde van het graf'.
En als zij1 om vergeving zou hebben ge
smeekt, zou zij moeten wachten, tot ook
hij de rivier zou hebben overgestoken,
die zü thans was overgegaan en waaraan
hij zoo na was.
Die laatste woorden, die zij had ge
sproken waren een kreet om hulp en hij
had die kreet beantwoord, al moest hij
zijn leven ook bij dat antwoord in de
waagschaal stellen.
„Ja Steven, .mijn vriend'j, zei ik, „je
hebt je schuld bij haar uitgedelgd".
HOOFDSTUK VII.
W:eer aan het wei' k.
Gedurende neel den tijd van het ge-
recntelijk onderzoek, al de vragen, die
werden gedaan, de nonderd verhalen, die
er omtrent net geval werden opgedischt
en de begrafenis, ning Steven's leven aan
een zijden draad. Eens wanhoopte ik aan
zijn herstel; maar na enkele dagen van
spanning kwam er verandering ten goede
en toen wist ik, dat hij in leven zou blij
ven, dat zijn sterke levenskracht den
vreegelij'ken schok weer zou overwinnen
en icJat binnen enkele weken hij weer zijn
giewone gezondheid zou genieten.
Hope Hillyer verpleegde hem tijdens
zijn bewusteloosheid verpleegde hem
'goed en teeder; en toch meende ik een
verandering in haar op te merken. Haar
gedrag was verschillend vian den vori-
gien keer, toen wij samen een tijd van
spanning en vrees hadden door te maken,
nadat hij uit de rivier was .gehaald. Na
tuurlijk schreef ik dit toe aan het feit,
dat Zij zich in zekeren zin als verloofd
beschouwde 'met Walter Gray, die mis
schien de gedachte niet aangenaam zou
vinden, dat de vrouw, die zoo goed
als beloofd had, om zijn vrouw te worden
een man zou verplegen, van wien hij.
