r%o 977
SJinsting $8 Augustus 1913
S7e Jaargang
IM DEN MAALSTROOM.
Bultenlsnd.
FEUILLETON
VOLKSINVLOED
L'e antirevolutionaire richting heeft van
•ouds gepleit voor vermeerderden volksin
vloed. En dat tegenover die andere rich
ting welke de volksmacht voorstond.
De volksmacht is een uitheemsche plant
der Devolutie, ons uit Frankrijk toege
komen, die helaas ook ten onzent welig
tiert, .omdat de grond er sedert eeuwen
voor was toebereid, door de predikers
der valsche democratie.
Van valsche democratie spreken wij' bjj
wijze van tegenstelling met de eente, ge
lijk er een valsche vrijheid is tegengesteld
aan de ware. .Een valsche vrijheid, dii'e
zich uit in bandeloosheid en losbandigheid,
nadat zij van haar wortel was losgemaakt;
de ware vrijheid, die zich alleen vinden
laat op den weg der gehoorzaamheid en
■stoelt op den wortel van het geloof.
Zoo is er ook een tweeërlei beteekenis
van het woord democratie. Demos betee-
kent volk en Cratos beteekent macht.'
Letterlijk beteekent deshalve democratie
voIksmac'h t. Doch d ez'e beteekenis
heeft het woord sinds lang verloren, ge
lijk zoovele woorden in onze taal in de
huidige beteekenis zoo geheel blijken af
geweken van de oorspronkelijke.
.Men denke slechts aan een „schobbejak",
een „ouderling", een „maarschalk", een
„ooievaar", een „winkel".
Een maarschalk, van „mare" (paard) en
„schalk" (knecht) was vroeger een paar-
deknecht; een ooievaar van „ooi" (schat)
en „haar", (dragen) beduidde Bchat(aan) -
drager; een winkel (het Fransche boutique)
was ©en hoekhuis; een ouderling, een
„oudere" (oude man) gelijk jongeling oen
„jongere" (jonge man); een schobbejak
een „geschobd" soldatenkleed. Hoe deze
namen' aan hun andere beteekenis gekomen
zijn hoeft hier niet te worden uitgelegd.
Het. zj'J (genoeg, dat wij op 't feit wijzen,
dat vele woorden hun oorspronkelijke be
teekenis hebben verloren, en dit ook gieldt
voor democratie, waaronder onzerzijds niet
meer volksmacht, maar volksinvloed ver
staan wordt.
Natuurlijk moet er tegen gewaakt wor
den, dat aan een woord geen beteekenis
gegeven wordt, welke het blijkens zijn
samenstelling niet' heeft; dit geldt ook
voor dit woord, hetwelk in zijn samen
stelling niet de beteekenis van volks
macht heeft.
Bij het in zwang komen van dit woord,
het is jaren geleden al meermalen door
nu wijlen den g'rooten taalkenner dr Kuy-
per geleerd, duidde era tos, hetwelk
regeermacht beteekent, op het over
heidsgezag; op wat men duidelijkheids
halve heerschappij noemen kan; op
macht of souveveiniteit, welke in de Hei
lige Schrift aan God den EÉeere wordt
toegekend.
Be Heere God kan deze regeermacht
op menschen leggen, zoodat dan deze men
schel) over andere- menschen regearen,
maar nooit kunnen zij' deze „macht" an
ders uitoefenen dan bij Zijn gratie. .Van
daar de regeeringen „bij de Gratie Gods".
Deze toelichting was indertijd noodig
omdat de antirevolutionaire partij zich
voelde aangewezen als te moeten stuwen
in „democratische richting"; <en tegen de
revolutionaire opvatting, der vrijzinnige
democratie in den zin van „de souverei
niteit, de heerschappij,, het regeeringsge-
gezag van het volk in al zijn rangen en
standen", en die van „souvereiniteit, van
het volk bij zijn eigen gratie, als van
Ve Zeeuw
gpvwwti. «rtMmsn mnunMUHOKara «•hjanKwiw v
natuurlijke in hot volk inhaerent (kle
vende)" hadop te komen.
Immers een volk bezit geen souvereini-
teit in zichzelven; het kan nooit anders
heerschappij uitoefenen dan bij- de gratie
Gods, gelijk de Constitutie der Yeroenigde
Staten van Noord Amerika het in haar
aanhef zoo schoon en juist u.tdrukt: „Naar:
dien wij van God demacht hebbei)
ontvangen onz© eigen Overheden te kie
zen".
Ook in ons land geldt, dat de souve-
reiniteit door den Heere onzen God niet
gelegd is geworden op het volk zelf,
maar dat de souvereiniteit over ons volk
door Hem 'gelegd is op het Huis van
Oranje.
En is toch geen souvereiniteit dan bij
de gratie, dat is door de genade Gods;
en deze souvereiniteit berust ton onzent
bij' het Huis van Oranje.
Met deze- waarheid dienen wij de ko
mende jubeldagen over de 25-jarige re
geering onzer Koningin te belichten, als
die ©ener vrouw van gelijke bewegingen
als wij, doch door wier hand het G-odc
behaagd heeft nu gedurende een kwart
eeuw het Nederlandschc volk .te rogee
ren.
Het .ideaal blijvo derhalve hoog gehou
den: geen volksmacht; maar volksinvloed;
en deze laatste hierin uitkomende, dat
bet volk het recht om zijn vertegenwoor
digers bij de Kroon aan te wijzen, aan
Godes gratie ontleent, doch dat tegelijk
op dezie volksvertegenwoordigers de plicht
rust er voor te waken, dat saamspreking
en overleg tufschen de Kro-on en het
Volk, over door de Kroon in te voeren
wetten of maatregelen volgens wette-
1 ij k e r egel e n, dat wil zeggen g e-
regeld plaats liebbe.
Evenwol, ook hierbij behoort tegen mis
verstand gewaakt te worden.
Volk Wil zeggen: „het Volk", het Ne-
derlandsche volk, het volk, niet in zijn
aparte individuen uiteengevallen, maar als
orgaan, als organisme, in al zijn rangen
en standen.
En volks invloed beteekent invloed
op (h-et souverein gezag; invloed, niet
door vermaan of dreigement, maar enkel
en alleen door organisatie op grondwett-e-
Iijken grondslag. Diat wil zeggen volgens
de wet, waaraan zoowel de Overheid als
de Volksvertegenwoordiging onderworpen
Zijn.
Naar deze beteekenissen gezien, ont
breekt er helaas aan deze principieele
verhouding onder ons heel wat.
Nog spreekt de Grondwet, ondanks veel
waarin de nawerking van lantirevolutio'-
naire grondbeginselen nog wordt gezien,
van .S®n voorschrift, -dat de Koning(in)
de wetgevende macht, welke haar alleen
van Godswege toekomt, deelt met de Sta
ten Generaal.
Opdat ons volk bij dergelijke theorieën
en voorschriften nijet inslape, is af en
toe ©en principieel artikel, als hetwelk
wij. hierbij onzen lezers aanbieden, om
er die juiste verhoudingen en de weder-
züjdsche rechten en verplichtingen van
Overheid en Volk uit te leeren kennen,
noodzakelijk.
Het Koninginne-jubileum.
(Van onzen bijzonderen correspondent.)
Voor de zesde maal valt het voorrecht
den bewoners der lage landen te beurt
©en Oranje-vorst 25 jaren aan het be-
Drukkers-Exploitanten
OOSTERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lartge Vorslstraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. 1!; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
-i-'rr-nymi—-ï■■miTmriMn-ia-iirrrirTTTMiinrrrt»-r"-
48.)
HOOFDSTUK XV.
Na vijf jaren.
Het gebeurde op zekeren dag-, da.t ik
uitgenoodigd werd voor oen partijtje ten
nis. Ik was in dien tijd reeds zoover, dat
ik ©en bekwamen assistent had en kon
daardoor af en toe wel eens oen middag
vrijaf nemen.
„Bi- Roberts", zei mevrouw Scobell, de
dame, die mij had uitgenoodigd, „u zult
Vmmiddag uw hart verliezen. Er komt hier
wn juweel van een meisje, dat zeker in
nw smaak zal vallen".
Br lachte goedmoedig, terwijl iemand
d« opmerking maakte, dat ik vrijwel was
"vastgeroest in mijn vrijge-zellenleven".
„Ja", zei mevrouw Scobell, „maar dr
Roberts heeft Naomi Reviere nog nooit
ontmoet. Zij is één uit duizend en heel
anders dan het gewone type, dat men in
gezelschappen ontmoet. Zij' rookt niet en
gebruikt niet allerlei moderne stopwoor
den en uitdruk'kinglen. Zij' heeft ook geen
roeping ©tm |de wereld te hervormen. Zij1
is niets dan een oprecht aardig meisje".
„Ik begin te beven", antwoordde ik
lachend. „Dte vraag1, waar het op het
oogehblik om gaat is echter, kan ziij ten
nissen?" i
„O, u zult een goede tegenpartij aan
haar hebben", lachte onze vriendelijke
gastvrouw, terwijl zij voor ging .naar het
grasveld, waar ik reeds door het blader
groen mannen in flanellen pakken en da
mes in witte japonnetjes gewaar werd.
„Hier, dr Roberts, ik wil u graag het
eerst voorstellen aan mijn favorietje", ver
volgde mevrouw Scobéll, mij bij den arm
nemend. „Dat meisje, dat haar hoed vast
zet, is Naomie Reviere".
Ik schrok even.
„Kent u haar?"
„Neen", zei ik, „maar ik wiL graag
aan haar worden voorgesteld".
Wat mij had doen schrikken, was, dat
ik in haar het meisje .herkende, dat ik
had gezien, toen Steven en' ik zes jaar
geleden naar de stad reden. Sedert dien
tijd was mijn Rart vaak'"in opstand ge
komen tegen de cnyische woorden, die
hij toen had gesproken en ik vroeg mij1
af, of ik dat eerlijke, innemende gelaat,
waartoe ik mij zoo aangetrokken had ge
voeld, ooit zou weerzien. Zij1 was slechts
weinig veranderd. Haar blauwe oogen wa
ren helder en lachend als toen, terwijl
haar glanzend, bruin liaar ook nu dade
lijk opviel. Haar gelaat, lichtelijk blozend
na de inspanning van het spel, was over-
togen met een glans van geluk en gezond
heid, haar lenige gestalte, niet misvormd
door een stijf corset, dat gewoonlijk on
misbaar wordt geacht voor een goed fi
guur, was een genot om te zien en ik,
verstokt vrijgezel als men mij1 waande,
'wind te hebben. Drie jubileerden voor
het Revolutie-tijdperk, dat de achttiende
en negentiende eeuw scheidt. Aan drie
is het beschoren te jubileeren in de nieuw
ste tijden, wanneer s'traks de 31e Augus
tus is aangelicht. Maurits, Willem III,
de stadhouder-koning, en Willem V, ko
ning Willem I en III, hun figuren leven
in deze herdenkingsdagen weer voor on
zen geest op. In meer dan één opzicht
is er reden om vergelijkingen te maken.
Bijna steeds waren de omstandigheden,
waaronder het jubileum kon herdacht wor
den, niet gunstig, en ook thans is er
alle reden om sober te z'ijin en te blijven..
Maurits stond als krijgsman in het veld.
(1610). Bij Willem de Derde's jubelfeest
sloot juist (1697) de vrede van Rijswijk
een jarenlange oorlogsperiode af. Willem
V zijn feestdagen vielen in rumoerige
dagen; immers in Frankrijk had reeds
vorstenbloed gevloeid en in Nederland
Stutte Engelsche en -Pruisische hulp den
stadhouderlijken stoel. D© troonafstand was
het einde van Willem den Eersten© re-
geeringsperiode en alleen doch niet
in alle opzichten - - zouden dus in 1874-
tijdens Willem 'den Derde's koningsjubi
leum de omstandigheden het «enigermate
veroorloven op ruime schaal feesten te
organiseeren, wijl de periode 18151-870
een werkzaam en sparend geslacht kendo
om daardoor grondslagen te leggen voor
latere welvaart.
Ook heden is het tij tot feesten niet gun
stig. Daarover behoeven wij thans geen
toelichting te geven.
Deze en andere vergelijkingen mogen
ons nopen tot .overpeinzingen en wij- zul
len telkens daarbij meer willen waardeeren
wat Oranje voor Neerland kon en wilde
zijn.
Als zoo menige groote plaats in het
land, ook de Amstelstad, die zich heer
lijk opendoet aan Amstcl en IJ en daar
draagt de kroon als keizerin van Europa,
zal feestvieren. Allerwege steekt zich de
schoone stad in feestdos.
Het koninklijk paleis wordt gereed ge
maakt om straks de hoog© bezoekers to
ontvangen en te herbergen. En daarboven
op is sedert enkele uren, na maanden van
afwezigheid, de klok op den paleiskoepel
weder werkzaam. Beneden wordt de laat
ste hand gelegd aan de noodig geachto
herstellingen aan bestrating en plaveisel.
Op de bruggen, over de grachten, in
de Utrechtsche straat worden versierin
gen in boogvorm aangebracht, waaraan
tegelijk verlichting zal worden aange
bracht.
Die intochtsweg' wordt in gereedheid ge
bracht; Koninginneweg, Willemsparkweg
prijken m-et hun oranjedak reeds wonder
mooi. Verschillende groote gebouwen aan
den intochtsweg zijn of worden vo.orzi.en
van de voor verlichting noodige installatie.
Sommige grachtsgedeelten, o.a. do won
dermooie Heerengracht, zijn aan de boot-
men van slingers voorzien, waaraan, on
der het- gebladerte, de lichtlijnen straks
zullen tintelen. De directie van de Ne
derlandschc Bank heeft langs alle lijnen
van het grootsche gebouw aan het Rokin
installatie doen aanbrengen. Met tiendui
zenden lichtjes zullen de gevels-van „De
Bijenkorf', Peek Oloppenburg's gebouw
op Damrak en Dam de aandacht trekken
en in wijden omtrek zal straks de t-rotsche
Wiestertoren tot boren toe met duizenden
lichtjes getuigen hiervan, dat Neerlands
hoofdstad Koninginnefbest viert.
voelde mij sterk'"tot haar aangetrokken.
Mevrouw Scobell stelde ons op een
vriéndelijke, ongedwongen Wijze aan el
kaar voor en liet ons toen alleen.
„Ik heb u al eens eerder gezien, juf
frouw iteviere", zei ik.
„Ik denk, dat u zich vergist", was haar
antwoord, „dat wil 'zeggen, als u ten
minste niet in Hampstead heeft gewoond.
Wie wonen nog maar ©en paar maanden in
Clapham Common, maar we gaan zelden
uit. Moeder en ik houden er geen van
beiden van. Wie hebben wel eenige vrien
den ,in Hampstead, maar zijn er toch niet
erg bekend. En hier in Clapham kennen
we nog niet meer dan tien menschen".
„IE heb u gezien, zes jaar geleden, toen
u op zekeren dag naar de stad reed. U
ziat met een dame in een van de omnibus
sen, ui© naar de stad rijden. U ging niet
ver, maar stapte uit biji &t Paul's kerkhof.
'Ik Éab u sedert dien tijd niet meer g.ezien".
„En u herkent mij.' nog na zoo langen
tijid?"
„Ja, ik 'herinner m'ij uw giez-icht uit
stekend".
„IE voel mij wel wat gevleid", zei zij1
•lachend, „bet is veel waard om zdlE een
individualiteit te hebben, dat men zulk
©en indruk maAkt. Dt Roberts, u "beeft
mijn achting verworven".
„Daar ben iE blij' om," antwoordde ik,
„maar .om achting te verwerven door iets
waaraan men niets doen kan, is als het
winnen van een spel door louter toeval".
„Ja, daar heeft het iets van, niet waar,
Tribunes worden opgerient langs den
weg, waarlangs de iutoent geschieden zal.
Op net zoo- dikwijls genoemde „midden-
dam-terrein" wordt- een stellage gebouwd,
waarop voor 3500 personen een zitplaats
bescoikbaar zal zijn. Nacht en dag. wordt
onder toezicht van „Bouw- en woningtoe
zicht" voortgearbeid aan do totstandko
ming, op den Dam zijn meerdere „kijk"-
gelegenheden in gereedheid gebracht o.a.
het gebouw, van ouds bekend „de Bis
schap".
In bet Rokin is een kiosk gebouwd'
ten behoeve van het comité van uitvoe
ring van de verkeersoptocht. Maijson de
Vries op het Leidsche plein en de kas-
vereenigifiig in de Spuistraat; de Ned.
Indische Handelsbank op de Singel en
vele andere gebouwen worden eveneens in
het feestkleed gestoken. Zoo zal -onze
heerlijk© Amstelstad geleidelijk in al de
schoonheid' uitkomen, die de stad ook den
vreemdeling bekoorlijk maakt.
Allerlei comfort zal de vreemdeling kun
nen 'genieten. Hotels-Restaurants als b.v.
„Krasnapolski" zal duizenden kunnen op^-
nemen tot rusten en spijzen en daarbin
nen doen de vlaggenversieringen aange
naam aan. Hier zullen de 500 Zeeuwen
bij hun bezoek aan Amsterdam tijdens de
huldebetoiogingen door de „Zeeuwsche Ver-
eeniging" worden ontvangen en met ©eni
ge verversching Worden gediend.
Het lijdt geen twijfel, of tienduizenden
uit alle oorden des lands komen op om
samen vol dank op gepaste: wijze feest
te vieren. Zeker, de tijden zijn donker,
doch gelet op wat o-ns volk1 van andere
natiën onderscheidt, dan is er veel reden
om in overeenstemming met onze moge
lijkheden blij te zijn.
Volgend maal hoop ik over de tot het
feest toebereide stad meerdere mededee-
lingen te doen.
lllllMII I II 'T 111 1 1m MBIHIIMMII— II
Onlusten in Britsch-lndië.
Uit Simla wordt gemeld, dat Vrij
dag op het groote Mohammed,aan-
sdne Moeharran-feest te Gonda
(Britsch-lndië) ernstige onlusten zijn
voorgevallen. Er zijn heel wat per
sonen, die letsel 'hebben gekregen.
Ook is er zeer veel stoffelijke schade
toegebracht. Er werden aan Hindoe's
toebehoorende winkels geplunderd.
De politie moest op de menigte schie
ten om de orde te herstellen. De troe
belen waren het gevolg van het feit,
dat de Mohammedanen zich hadden
vergrepen aan het loof van een hei
ligen boom in een Hindoe-tempel. Het
loof van dien boom hing over den
weg en berokkende moeilijkheden aan
een Mohammedaansche processie,
die geen plaats had. om met haar
vaandels te passeeren. Toen de Hin
does het kappen van het loof niet
wilden toelaten ontstond er een vecht
partij, die snel om zioh heen greep.
D'e toestand is zeer gespannen; maar
het heet, dat de Britsche overheid de
positie meester is.
Korte berichten.
Te Praag is D'askalof, oud-gezant,
van Bulgarije te Praag, onder de
regeering-Stamboelinski, gedood
door een Bulgaar, Athanasius
Nikolof genaamd, afkomstig uit Sofia,
die. vier revolverschoten op 'hem loste.
maar, ziet u, als ik in de stad kom, maakt
de groote massa altijd grooten indruk op
mij'. De menschen schijnen hun persoon
lijkheid te verliezen en te worden als
pionnen op een schaakbord en ik heb
zulk een sterke eigenliefde, dat ik de
gedachte haat om in de massa op te gaan.
Toen u dus zei, dat u mij na zes jaap
nog herkende, ofschoon u mij maar eens
heeft gezien, voelde ik mij' werkelijk een
oogenblik gestreeld".
„Maar ik kan mij' nie-t igiestreeld voe
len", ziei ik lachend. „Ik herinner mij,
dat u naar mij keek, maar ik had niet
genoeg persoonlijkheid om te maken, dat
u mjj herkende".
Ziij keek mij aan en zei toen met een
lach: „Neen, ik müet bekennen, dat het
zoo isToen ging zij wen later voort:
„Maar u was toen niet toegerust voor een
tenniswedstrijd; misschien komt het daar
van".
„Ja, ik hoop, dat de kleeren de schuld
dragen"
„Dat herinnert mij er aan, dat wij eigen
lijk moesten beginnen. Diaarginds is een
baan vrij, ik verlang er naar om te spe
len. Bient u ©en igoed speler?"
„U moet nw oordeel zeggen, als we
een spel gespeeld hebben. Ik heb al ge
hoord van uw bekwaamheden".
„Kom, juffrouw Reviere", zei een stem,
die mij zeer onaangenaam in de doren
klonk, „wü hebben u noodig voor ©en
dubbelspel. Jj moet met mij1 spelen, om
dat ik zoo slecht speel".
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f 3.—
Losse nummersf 0.05
Prijs der.Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct
Bij abonnement belangrijke korting.
De bezuiniging 'door ver
mindering v,a,n het aantal ambtena
ren van den Oostenrijksclhen staat,
neemt steeds toe. In het tijdvak van 14
Juli tot 12 Augustus werden 916
ambtenaren ontslagen, gemiddeld per
week dus 229, welk cijfer lager is
dan dat wat vastgesteld is door dev
voorloopige commissie uit den Vol
kenbond. Het is echter waarschijnlijk
dat deze achterstand binnen korten
tijd zal kunnen worden ingehaald.
De bladen behelzen een inter
view van de Italiaansche koningin
Margareta met een Italiaansch journa
list, waarin zijverklaardeMusso
lini heeft het 1 a, n d gered. Hij
is een man van een bewonderens
waardig karakter, een ongelooflijk uit
houdingsvermogen en een onuitputte
lijke voorraad energie.
Generaal D'egoufte heeft een ver
ordening uitgevaardigd, krachlens
welke het verboden is, postduiven
buiten het bezette gebied te brengen
of ze in het bezette gebied in te
voeren. Het fokken en vervoer van
postduiven in het Roergebied en het
bruggehoofd van Dusseldorp is
slechts op bepaalde voorwaarden toe
gestaan.
Uit vele deelen va,n Italië komen
berichten over noodweer. Triest werd
geteisterd door een hevigen storm.
Schepen en dokken werden ernstig
beschadigd, kranen in de haven ver
nield, de kap van het station afgerukt.
Ook Napels is door hevige stormen
geteisterd.
Een ernstige botsing
heeft, te Carnegie, een voorstad van
Pittsburg, plaats gehad tusschen een
processie van de Ku Klux Klan en
metaalarbeiders. Laatstgenoemden
vielen den optocht aan, toen hij de
brug passeerde. Er is een doodé en
feen aantal gewonden.
De Spaansche kruiser „Espana"
is bij Tresforzas, tegenover de Ma-
rokkaansche kust, aan den grond
g e 1 o o p e n.
Lloyd George lijdt aan lich
te zenuwpijnen, welke hem noodzaken
rust te nemen en zich te ontzien.
De student Zwengauer, die den
moord op zijn medestudent Baur had
gepleegd, is door de volksrechtbank
van Munchen ter dood veroor
deeld. Zijn medeplichtige werd tot
6 maanden gevangenisstraf veroor
deeld en D'r Ruge tot 1 jaar wegens
ophitsing tot de daad.
Een groot Fransoh pas sa-
gier sv 1 i e g tui g is gevallen in
het graafschap Kent. Er zijn één doo-
de en negen gekwetsten.
Te Essen zijn 200 a 300 b ui
ten landsche mijnwerkers uit
Frankrijk aangekomen.; zij zullen wor
den doorgestuurd naar verschillende
bezette mijnen.
Volgens de laatste berichten uit
Moskou begint de vervolging,
welke tegen alle godsdiensten gevoerd
wordt, sinds eemgen tijd een uitzon
dering voor de joden te maken. Ter
wijl men de christelijke godsdiensten
blijft bestrijden, begint men het ju
daïsme te beschermen.
„Ik zou juist ©en enkelspel spelen met
dezen heer", zei ze rustig.
„O, juffrouw Reviere, jk ben heelemaal
v,an u afhankelijk ©n op het oogenblik
ziijn er geen menschen genoeg om 'de
twee dubbele spelen gaande te houden".
„Kom, Naomi", riep ©en vrouwenstem,
„wij wachten op je".
„Wiat zegt u ervan, dr Roberts?" zei
de jonge dame, zich tot mij wendende.
„D'r Roberts!" herhaalde de man, die
geen acht op mij had geslagen. „Is die
hier
„Laat mij u aan hem voorstellen", zei
jufikouw Reviere. „D'r Roberts, dit is
mijnheer John Polden".
„Ik had Rolden's stem dadelijk herkend
en overlegde juist here ik hem zou be
handelen. Ik zag hem van kleur ver
schieten en toen scheen hij' plotseling een
besluit te nemen en kwam hij meï uit
gestoken hand op mij' toe.
„O, dr Roberts ©n ik kennen elkaar",
Sziei hïji, wij zijn oude vrienden. Maar
ik had niet verwacht hem hier aan te
treffen".
Ik nam geen notitie van zlijin uitgestoken
hand, maar wendde mij tot juffrouw Re
viere. „Laat u niet weerhouden", zei ik.
„Als u straks vrij bent, zal mijn beurt
komen".
Ze keek nieuwsgierig van Polden naar
•mij; toen 'ging zij naar het tennisveld;
waar haar vrienden haar wachtten. Maar
Bolden bleef staan.
(Wordt vervolgd).