Donderdag 23 Augustus 11123
37c" Jaargang
no 273
IK DEN MAALSTROOM.
Bimnlaiii).
Drukkers-Exploitanten
OOSTERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 6870, Goe.s
Tel.: Fseidactie no. 11: Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor je Middelburg
Firma F. P. DHU1J, L. Burg. Tel. no. 259
De Zeeuw
WIJ WACHTEN.
Ui't het artikel van het liberale blad
„Hel Vaderland", gisteren door ons aan
gehaald, citeeren wij nog de volgende
opmerking
„Wij wachten op Colijn's program, dat,
naar wij verwacliLen, in de Troonrede zal
worden blootgelegd. Waaraan wij even de
opmerking vastknoopen, dat alle berich
ten over wat Colijn doen zal, op dit oogen-
blik voorbarig zijn. Het bekende op sen
satie beluste dagblad (De Telegraaf) heeft
die plannen reeds onthuld maar een
kind in de politiek kan begrijpen, dat Co-
lijn, die eerst weinige dagen geleden zijn
moeilijk ambt aanvaardde, nog in het
tijdperk der overweging is, en dat deze
bedachtzame parlementariër er wel tegen
waken zal, dat de eerste kennisneming-
van deze plannen voor anderen zou zijn,
dan voor de Staten-Generaal."
Deze opmerking is juist.
Het is een liberaal blad tat 't zegt;
hetwelk allicht eerder de onrust bezweert,
dan een woord van een der rechtsche
bladen.
Toch zouden wij aan de opmerking van
het liberale blad gaarne nog een opmer
king onzerzijds willen verbinden.
„De Telegraaf" fantaseerde dat er van
de traktementen 15 procent af zou moe
ten. Doch gesteld dat het zoo eens was,
dat een dergelijk offer moest gebracht
worden; zou dit, wanneer er door ver
hinderd werd de waardevermindering van
ons geld, dan zulk een onoverkomelijk
verlies beteekenen?
Wat baat het al of mijn salaris on
verminderd blijft', en ik kan er zooveel
minder voor koopen dat het tot de helft
geslonken schijnt?
En een zoodanige toestand zal geboren
worden, wanneer het tekort niet gedekt
wordt.
Wij halen weer iets aan uit het liberale
blad, zooeven genoemd:
„Laten wij ons troosten met de over
weging, dat wij nog voor oneindig groo-
ter financieel gat zouden staan, als de
wijze-politiek van het Kabinet Cort van
der Linden onsniet buiten den oorlog
had weten te houden. En een billijke
houding tegenover Colijn is te klemmên-
der eisch, waar hij het odium aandurft
van de begrooting sluitend te maken, zoo
wel voor zichzelven als zijn partij, terwijl
geen der andere politieke partijen dat
durft op zich laden.
Integendeel, bij de gedeeltelijke bezui
nigingen, die totnogtoe op vordering van
de Geer zijn genomen, zag men juist
't omgekeerde. Wij herinneren daarbij aan
de bejegening, die de Visser heeft on
dervonden, toen hij de onvermijdelijke be
zuiniging op onderwijs bracht, en die hem
van sommige zijde te staan is gekomen
jop het verwijt, dat hij de zaak verraden
had, die 'hij als minister geroepen was te
bevorderen, terwijl natuurlijk niemand
meer leed had over deze onvermijdelijke
bezuiniging dan de Minister van Onder
wijs, die inderdaad aan dit groote volks
belang zijn liefde heeft verpand."
Ook dit is zeef juist. Men herinnert
zich dat de tegenstanders toen voor
namelijk in den Rooden en Roomschen
hoek zaten. En erger nog wij laten
weer maar „Het Vaderland" spreken:
„Zelfs kleine bezuinigingen werden hef
tig bestreden. Zoo b.v. de opheffing van
twee, zegge twee rechtbanken door
Heemskerk, waarbij wij in beide takken
Tan de Staten-Generaal hartroerende re
uevoeringen gehoord hebben over het
droeve feit, dat de rechtzoekenden
FEUILI ETON..
den tiid°U l0®11 w?ten en °P den bepaal
Werd m °ntv]ng hij een télegram, waarin
Haaien ^edèéld, .wat de kranten kort
I Hie hii 7^Ueeus -berichtten, dat de vrouw,
§er don vroilw had genoemd, niet lan-
CUlnbe TvinaaJn. '-lroeg van Isabella Edg-
aar m de toekomst weer ge-
iets verder zouden moeten loopen om
recht te verkrijgen, terwijl het toch geen
buitensporig offer kan genoemd worden,
als men ten gevolge van zoo ongekend
groote ramp als de wereldoorlog geen
grooter schade lijdt dan een zeer tijdelijk
en slechts voor den bepaald proceslustige,
eindje verder reizen."
Ook dit is juist.
En riiet minder juist is wat liet. libe
rale blad zegt.:
„Iedereen wil bezuinigen, behalve op
wat hem het naaste aan het hart ligt."
En ook niet minder dat andere aan het
adres der onderwijzers, die ook van 't be
richt in „De Telegraaf" geschrokken zijn.:
„Het onderwijs kan niet erger benadeeld
worden dan door een Staatsbankroet, dat
het zulk een slag zou toebrengen, dat het
dien nooit te boven gekomen zou zijn."
Wie. dit verstaat., legt zich bij eiken
bezuinigingsmaatregel neer. Ook al ware
't gefantaseerde cijfer van „De Telegraaf"
juist, ja, al ging het er zelfs nog boven.
Intusschen wij wachten.
44).
>haat dat maar, Dan, laat dat maar.
Ik weet - - -
maar,
precies hoe de zaak zal afloopen,
]e, weet, ik ben een dwaas. En ik
rbeeld mij dat, zij zal terugkeeren,
,H^ mij, dat als het laatste, be-
dnpSen^€ uur komt, zij haar hart zal
Win' sPreken. En mijn hart bonst telkens,
h neer er gescheld wordt en ik blijf
armf.n' za* komen en zich in mijn
Wee(11, zaK„werpen, zooals vroeger. Ik
mijzelf' k0* n^e'; Hoen zal en ik noem
Blaar 6en Hwaas, dat ik ervan droom;
Het ^an *k had haar zoo lief!"
Wejnj k^ces duurde niet lang en er werd
beide .!c,;e van gemaakt. Geen van de
geen Partijen waren érg bekend, er was
bjk vn ^diger, het was dus niet moei-
Steven°>i a om uitspraak te doen.
Hut hü v een vriend afgesproken,
J nem den uitslag zoo spoedig mo-
Entjeland en de Fransche nota.
De Engelsche bladen publiceeren op
een in 't oogvallende plaats de lange
uittreksels uit de Fransche nota, maar be
houden zich een definitief commentaar
voor. Hoewel zij niet de juistheid van de
Engelsche argumenten erkent, schijnt de
Fransche nota het vooruitzicht te ope
nen, dat de Engelsche vordering van
14.2 milliard goudmark, d'.e overeenkomt
met de schuld van Engeland aan de
Ver. Staten, zal worden erkend. De Fran
sche toespeling op de ontruiming van de
Roer opent de mogelijkheid van verdere
besprekingen.
De nota is .een geweldig lang document
van 69 bladzijden en zal daarom lang en
zorgvuldig door het Engelsche kabinet
moeten worden overwogen. De Evening
Standard merkt op, dat Poincaré aan
merkelijk is afgeweken van de starheid
en den negatieven aard van zijn vroegere
houding. De nota wijst op een oprecht
verlangen om tot een volledige verstand
houding met de Engelsche regeering te
komen.
Amerika sloopt 28 oorlogsschepen.
Zoodra de protocollen van de overeen
komsten der ontwapeningsconferentie te
Washington zullen zijn onderteekend, zal
Amerika, naar de Evening Standard ver
neemt, «ogenblikkelijk een -aanvang ma
ken met de beplerking der vloot. Die mi
nister van marine heeft de opdracht
reeds gekregen om 28 oorlogsschepen
van de vloot af te voeren, zoodra de
onderteekening is geschied. Zooals men
weet, heeft Engeland dadelijk na de con
ferentie reeds een aanvang gemaakt met
het sloppen van de schepen. Amerika
heeft nu 18 groote oorlogsschepen, Enge
land 22, Frankrijk en Italië beiden 10,
evenals Japan. Het laatste jjjfc heeft ech
ter belangrijk zwaarder schepen dan
Frankrijk of Italië:
Het auto-ongeluk te Guillaumes.
Het tweede ongeluk met een toeristen
auto in Zuid-Frankrijk, enkele dagen na
dat bij Saint Sauveur is in zijn omvang
iets minder verschrikkelijk dan het eerste.
Zes menschen zijn omgekomen en de
diepte van de kloof, waar de reusachtige
autobus in neergeploft is, bedraagt 20
meter. Het ongeluk heeft plaats gehad
noemd zou worden bij haar meisjesnaam,
Isabella Tempest.
Ik dacht, dat hij zou vallen, toen bij
het telegram las, maar hij beheerschte
zich en ging naar een leuningstoel, waar
hij urenlang rustig bleef zitten, onbeweeg
lijk als een steen. Wij hoorden de jon
gens de avondbladen afroepen in de
straat.
Ik kocht een krant en liep haastig de
kolommen door. Ja, daar was een kolom
gewijd aan 'de uitgesproken echtscheiding.
Het bevatte zijn portret en dat van zijn
gewezen vrouw en ik merkte al spoedig,
dat men van het geval een opzienwelckend
bericht had gemaakt. Op Isabella Tempest
werd geen blaam geworpen, haar naam
trof geen smet. Steven Edgcumbe was
ontrouw geweest, hij had zijn vrouw ver
waarloosd .en had slechte paden bewan
deld en daarom had zijn vrouw moeten
grijpen naar het eenige middel, dat in
haar macht lag om af te komen van
een man, die haar in alle opzichten zoo
onwaardig was. Vrouw Bakker legde een
schandelijk getuigenis af, evenals nog en
kele anderen, die onder eede de meest
leugenachtige verklaringen deden. Ste
ven's stilzwijgen werd beschouwd als
een bevestiging van alles wat er gezegd
was.
Ik gaf de courant aan Steven zonder
op vijf kilometer afstand van Guillaumes
bij de brug van Pamiers. De auto was
de brug gepasseerd toen een van de wielen
in een wagenspoor kwam. Om het wiel te
bevrijden versnelde de bestuurder de vaart
van den wagen én stuurde den wagen
met korte plotselinge draaien van rechts
naar 'links. Het wiel kwam vrij, maar'zoo
plotseling, dat het achtergedeelte van den
wagen met kracht met den rotskant langs
den eenen kant van den weg in aanraking
kwam. Door den schok werd een reiziger,
die zich pas te Guillaumes bij de uit
Nice 'komende toeristen gevoegd had, van
den wagen geslingerd. Toen hij opstond,
half verdoofd van zijn val, was de auto
bus in de diepte verdwenen, waarin hij
onderst boven neerkwam. .Alle toeristen
zijn tijdens den val uit den wagen ge
slingerd, waaraan zij het te danken heb
ben, .dat ze niet onder het gevaarte ver
pletterd zijn. Men veronderstelt, dat de
autobus na de botsing met de rots scheef
over den weg is komen te staan en ten
gevolge van de sterke helling van den
weg in den afgrond gegleden is.
Van de achttien gekwetsten verkeeren
er vier in hoogst zorgwekkenden toestand.
Duitsehe drukkerijen stopgezet.
Hoe ernstig de toestand in Duitschland
geworden is, blijkt uit het volgende: Die
vereeniging van Beier.sche dagbladuitge
vers heeft besloten, aangezien het ón
mogelijk is in het krantenbedrij'f halve
dagen te werken, de bedrijven reeds dezer
dagen stop te zetten. Tot de 16 Munche-
ner tijdschriften, welker verschijning ge
staakt zal worden, behoort ook "de hier
te lande welbekende en veel. gelezen Flie-
gende Blaetter. Volgens de N. R. Ort.
hebben ook de Berlijnsche uitgevers be
sloten geen boeken of tijdschriften meer
te laten verschijnen. Een groot, gèdeelte
van de werken die zich o-p1 dit oogenblik
ter perse bevinden, zal niet eens worden
voltooid. Alleen voor de allerbelangrijkste
zal een uitzondering worden gemaakt.
Alle uitgevers zijn van meening dat de
prijzen van nieuwe boeken zoo enorm
hoog zouden moeten worden berekend,
dat niemand meer in staat zou zijn zich
deze werken aan te schaffen. De verkoop
van wetenschappelijke werken is trou
wens zeer verminderd. In het algemeen
werd de laatste maanden slechts 1 pet.
van de hoeveelheid wetenschappelijke
werken verkocht, die in normale tijden
een koop'er vonden. Universiteiten, biblio
theken en wetenschappelijke instituten
zijn gedwongen de hoogst noodzakelijke
werken af te bestellen daar zij niet lan
ger in staat zijn te betalen. De studen
ten koopen vrijwel geen boeken meer,
omdat zij daartoe de noodige middelen
missen. Voor een boek, dat in vredestijd
12 mark kostte," moet de student thans
8 millioen betalen. Wat moet er op
(deze wijlze van het zoo begaafde Duitsehe
volk terecht komen!
Het nieuwe Duitsehe kabinet.
Uit verschillende aanwijzingen blijkt, dat
het kabinet-Stresemann door kracht zal
trachten goed te maken, wat Guno door
gebrek aan doortastendheid en wellicht
ook uit gebrek aan steun der volksver
tegenwoordiging heeft nagelatem Men
spreekt ervan, dat de nieuwe regeering
een scherp onderzoek zal instellen naar
den omvang van het bezit aan buiten-
landsche betaalmiddelen der handels-, in-
dustrieele qn bankwereld, ook wat betreft
de deposito's in het buitenland, teneinde
voldoende „goudwaarde" ter beschikking
der reigeering te krijgen, om zoodoende de
mark te kunnen stabiliseeren. Hiertoe is
een woord te zeggen en ik sloeg hem
onder het lezen nauwkeurig gade. Maar
hij bewoog zich niet, behalve dat zijn
handen beefden. Toen hij klaar was, .keek
hij mij wild aan.
„Dan", riep hij uit, „als ik had gewe
ten, dat zij dit zou toestaan, als ik had
geweten, dat deze leugens zouden worden
gedrukt, dan zou ik de geheele geschie
denis verteld hebben, dan zou ik de
wereld hebben' doen weten, wat er ge
beurd is maar och!" en hij wierp de
krant met een bitteren lach op den grond.,
„Steven," zei ik, „tob er niet meer
over, de wereld is deze zaak over veer
tien dagen vergeten. Wees blij, dat je van
haar bevrijd bent. Blijkbaar heeft zij jou
nooit lief gehad."
„Ja, ik ben vrij, Dan," zei hij, „maar
het lijkt mij een vrijheid van den booze.
Kunnen wij vanavond niet ergens heen
gaan? Ik moet iets hebben, wat mij doet
vergeten."
„Laten we samen een rustige wan
deling doen," zei ik, „dat zal ons beiden
goed doen."
„Ik denk, dat ik het eens zal probee-
ren," zei hij.
Voor ik kon antwoorden, werd er hevig
gescheld.
„Als het iemand voor jou is, Dan,"
zei hij, „ga dan niet mee vanavond; laat
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
A b o n n e m e n t s p r i j s
Per 3 maanden, franco per post, f 3.
Losse nummersf 0.05
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 cL
Bij abonnement belangrijke korting.
echter in do eerste plaats noodig, dat er
verandering wordt gebracht in het bestuur
van de Rijksbank.
Merkwaardig is inmiddels, dat zoodra
Duitschland na langen tijd weder een
krachtige persoonlijkheid aan het roer
heelt er onmiddellijk protesten komen te
gen de „dictatorale" neigingen van Strese-
mann. De oud-minister Stegerwald, thans
voorzitter van den Vakvereenigingsbond
heeft zich tot tolk gemaakt van die vrees,
door er op te wijzen dat het kabinet-Cuno
volstrekt niet zonder verdiensten was, ge-
tuige de jongste nota door Engeland aan
Ftankrijk gezonden, die ondenkbaar was
geweest, als niet het beleid van Cuno
den stoot had gegeven in die richting.
Cuno heeft de financieele maatregelen,
die thans genomen worden, evenzeer ge
wild, doch ze niet door kunnen zetten,
ook omdat de Rijksdag hem niet voldoende
steunde. Than? heeft S.resemann dien steun
wel en hij moet zien dien te behouden,
want zonder dezen zou hij' moeten overgaan
tot een dictatuur.
Hulp van Amerika?
Mellon, de Arnerikaansche staatssecre
taris van financiën, is uit Europa in de
Ver. Staten teruggekeerd en heeft zich
zeer pessimistisch over den toestand in
ons werelddeel uitgelaten. Hij heeft pre
sident Coolidge medegedeeld, dat het 'on
mogelijk is te zien hoe de Ver. Staten
zouden kunnen helpen om den toestand
te verbeteren. D© huidige staat der schade-
vergoedingsquaestie vertraagt volgens hem
op betreurenswaardige wijze het weer in
evenwicht brengen van de Europeesche
toestanden. Toch geloofde hij dat de ko
mende maanden een oplossing zullen bren
gen en dat Europa zich dan snel zal
'herstellen. Hij verklaarde dat thans het
tijdstip niet gunstig is om op het fundeeren
der geallieerde schulden aan te dringen;
de Ver. Staten moeten geduldig op het
herstel van den Europeeschen voorspoed
wachten. Mellon meende tijdens zijn ver
blijf in Europa aanwijzingen te hebben
gezien van een uiteenvallen van net Duit
sehe rijk in kleine onafhankelijke staten.
Hij beschouwt de Ruhrbezetting als ©en
volkomen economisch verlies.
Roschbrand in Frankrijk.
Die groote bosehbranden in Zuid-Frank
rijk sebjjnen noig niet geheel gedoofd. Het
vuur woedt nog! voort en heeft de bos-
scben om St.söMaxime bereikt om zich
naar de zeekust uit te breiden. Over een
afstand van ohgeveer zeven mijl zijn tal
van villa's en boerderijen door de vlam
men verslonden, enkele dorpen zijd ten
deele verwoest. Twee bewakers op' het
landgoed La Mère, die poogden langs
den weg te ontkomen, werden door de
vlammen gegrepen en stikten. Een jong
meisje te Gaillarde, dat onder een brug
schuilde, werd krankzinnig van angst.
Ten gevolge van het doorbreken der
electrische geleidingen zijn verschillende
dorpen zonder licht. Een groote strook
van een schilderachtige en welvarende
landstreek is tot een staat van groote
verlatenheid teruggebracht.
Korte berichten.
Om de e n o r m e b r o o d v e r<
s p i 11 i n g tegen te gaan, heeft de Bel
gische minister van landbouw de tus-
schen komst vei'zocht van de hoogere
geestelijkheid, ten einde de bevolking; van
den kansel tegen die verspilling te waar
schuwen. In de scholen zal eveneens een
propaganda tegen de broodverspilling ge
voerd worden. Aan den minister van
landsverdediging is gevraagd, het „leger-
«a«wninM«u«mumm,...rniimnrrn -niiTnrtm riivn-iwmirnrrTr».
mij niet alleen. Ik verlang er naar alleen
te zijn, en ik ben er bang voor. Verlaat
mij niet, beste kerel."
Het trof echter, dat ik hem toch moest
verlaten. Ik wercl geroepen voor een ge
val op leven of dood en waarbij ik geen
vreemde kon meenemen. Tegen mijn wil
was ik dus genoodzaakt, om hem alleen
te^ laten.
„Ik g,a met je mee tot aan het huis," zei
hij, koortsachtig, „en dan ga ik een lange
wandeling doen. Ik zal den weg op gaan
naar Brighton en loopen tot ik moe ben."
Het was nu donker en wij gingen sa
men op stap en pogenschijnlijk was hij
zeer .opgewekt.
„Verbeeld je," riep hij uit, „ik ben
weer een ongetrouwd man! Ik heb geen
belemmeringen heelemaal niet. Ik kan
weer trouwen, als ik wil, ik kan alleq
doen wat ik wil en er is niemand van,
mij afhankelijk. Ik kan vijf dagen van de
week luieren en op den zesden zooveel
verdienen, dat ik brood en kaas heb.
Niets bindt mij meer, zelfs geen sprankje
hoop of geloof. Het leven heeft toch ook
een goede zijde," en hij lachte luidruch
tig, als een krankzinnige.
„Je zult toch thuis zijn, als ik weer
terugkom, Steven?" zei ik bezorgd. „Deze
zaak zal mij niet langer dan anderhalf a
twee uur ophouden." Ik stond op de stoep
brood" af te schaffen en den soldaten
een geldelijke vergoeding te geven. De
Lroodverspiilling in de Belgische kazernes
is ontzettend.
Te Sewinara (in Italië) is een
sterke aardse ho k gevoeld die een
groote paniek heeft teweeg gebracht. Er is
geen schade aangericht.
Nadat het aantal werkloozen
in Engeland een tijd lang langzaam, doch
regelmatig was afgenomen, bedroeg het
het op1 13 Augustus weer 20.074 meer
dan een weak itevoren, n.l. 1.211.900,
hetgeen 273.978 minder is dan op 1
Januari 1923.
Bezuiniging bij' de post.
Bij beschikking' van den directeur-gene
raal der Posterijen en Telegrafie van 12
Januari 1922 werd ingesteld een commissie
met opdracht rapport uit te brengien over
Üe door het personeel ingezonden voorstel
len, welke zouden kunnen leiden tot even
tueel© vermeerdering van inkomsten of
vermindering van uitgaven van het staats-
bedrijif van de Posterijen, Telegrafie en
Telefonie. Het verslag dier commissie is
thans verschenen.
Hieraan is ontleend: Niet minder dan
2873 voorstellen, betrekking hebbende op
ruim 700 verschillende onderwerpen, wer
den ingezonden door de ambtenaren. Ver
scheiden© der ontwikkelde denkbeelden
hebben inderdaad aanleiding gegeven tot
meer of minder belangrijke wijzigingen in
de uitvoering van den dienst, welk© onge
twijfeld het geheele bedrijf ten goede zul
len komen.
Van vele zijden werd op beperking van
de statistieken aangedrongen. Ten opzichte
van de „tarieven" waren de meeningten
zeer verdeeld, aangezien het aantal ambte
naren, dat voor verhooging pleitte, ©ven
groot was als dat, hetwelk' aandrong op
verlaging. Na al hetgeen evenwel in den
laatsten tijd over de tarieven is geschre
ven, behoeft zeker niet in dezen tijd van
malaise aan verhooging te worden ge
dacht. D© commissie heeft gemeend zich
ten opzichte van verlaging van advies tu
moeten onthouden. Verlaging der tarie
ven zal weliswaar het gebruik doen ver
meerderen, doch dit zal zonder twijfel
vrij spoedig tot verhooging van de exploi
tatie-uitgaven leiden.
Het heeft de commissie, bijzonder getrof
fen, dat nog steeds verschillende extra
werkzaamheden door de administratie moe
ten worden verricht zonder dat eenige
betaling daar tegenover staat. Als voor
beeld diene: het navragen van onvolledige
adressen bij gemeentebesturen, het aan
bieden van pakketten bij1 den waarbortg
en het wijzigen der adressen voor het na
zenden van stukken aan tijdelijke adressen.
Geen enkel particulier bedrijf toch zou
eraan denken om dergelijke werkzaamhe
den kosteloos te doen. Die aandacht wordt
gevestigd op ondoordachte verkwisting van
materiaal, voornamelijk R,ijksformulieren.
Een belangrijk verschijnsel werd waar
genomen bij de behandeling van de voor
stellen betreffende personeelsaangelegen
heden. Behalve dat door enkele ambtenaren
maatregelen aan de hand werden gedaan
om tot een betere arbeidsprestatie van
het personeel te geraken, was een groot
deel der voorstellen gericht op de uitbrei
ding van de werktijden, vermindering van
verlof, verlaging der reis- en verblijfkos
ten, afschaffing van vacantie-gelden, exa
men-gelden, vacantie- yn jubileumtoeiagen,
van het huis, waar mijn patiënt lag en
ik hield zijn hand in de mijne.
„Bekommer je niet om mij, Dan. Tk
weet nog niet, waar ik zal heengaan of
wanneer ik zal terugkomen."
„Probeer je te kalmeeren, mijn beste
vriend en ik zal zoo spoedig mogelijk
thuis komen."
Hij ging weg, zonder te antwoorden,
lachte alleen nog eens luid en met een,
bezwaard hart drukte ik op de electrische
bel.
Het geval, waarvoor ik was geroepen,
was zeer kritiek en het hield mij bezig
tot bij middernacht. Ik haastte mij terug
te komen, en vond bij mijn thuiskomst
Steven reeds weder terug van zijn wan
deling en in zijn slaapkamer. En des an
deren daags, toen ik hem weer in de
huiskamer ontmoette, bleek mij dat hij
allen werklust had verloren.
Steven beschouwde nog altijd mijn ka
mers als het eenige tehuis, dat hij had,,
ofschoon hij hoe langer hoe "meer tijd
doorbracht in de stad. Toen hadden er
twee gebeurtenissen -plaats, die een zeer
tragi schen invloed op het leven van mijn
vriend hadden.
(Wokdt vervolgd.)
