lio 248
Woensdag- 25 Juli 1923
37e Jaargang
Buitenland.
m MAALSTROOM.
Bmneuland.
If,.....miMMBti
Air iiwuMHm r
FEUILLETON.
.21).
1 <aawper lawyKaggwjga
Drukkers-Exploitanten
OOSTERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorstslraat 68 70, Goes
Te!.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
Ve Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
ft
Dubbel kranig.
Niet lang geleden, terwijl eenige Fran
sche ingenieurs bezig waren met liet bou
wen van een ponton-brug nabij Straats
burg, vielen twee hunner in den Rijn. Zij
konden niet zwemmen en werden door
den stroom meegesleurd en als verloren
beschouwd. Op geringen afstand daar van
daan stond een Duitsclier. Hij wierp zijn
jas uil en sprong in de rivier. Knap zwem
mer, bereikte hij spoedig «de beide Fran
schen, die elkaar vasthielden. Met prach
tige kracht en moed bracht de Duitscher
de beide Franschen veilig aan den oever.
De heldendaad van den Duitscher, een
herbergier, Max Fladt uit Kehl aan den
Rijn, tegenover Straatsburg, mocht dooi
de Fiansche autoriteiten niet onopgemerkt
blijven.
Een dag of twee latêr kreeg hij be
zoek van kolonel, Roy, van de hooge
coymmissie in de. Rijnprovincie, en van
generaal Michel, den Franschen bevel
hebber van het bruggehoofd te ICehl, die
liem den dank van de hooge commissie
en van het Fransche leger overbrachten,
en hun groote bewondering voor zijn moed
en tegenwoordigheid van geest betuigden.
Verder zeiden ze, dat de Fransche auto
riteiten blij zouden zijn, indien hij een
ivenseh wilde te kennen geven, en ze
zouden trachten hem in te willigen.
Max Fladt zei zonder een oogenblik
te aarzelen en met. tranen in de oogen,
dat de zeven Duitschers, onlangs dooi
den krijgsraad te Mainz op beschuldi
ging van sabotage ter dood veroordeeld,
mochten worden begenadigd. Generaal
Michel heeft onmiddellijk den wensch
van Fladt aan de regeering overgebracht,
met een krachtige aanbeveling van hem
zelf dat hij zou worden toegestaan.
Over de Ruhr-bezetting.
Graham, een bekend Engelsch journa
list, heeft drie maanden in het Roergebied
vertoefd en voor de Matin zijn indrukken
neergelegd in een artikel. Het is Graham's
overtuiging, dat de Franschen in de Roer
het spel gewonnen hebben.
Uit het artikel van den Engelschen dag
bladschrijver stippen wij aan: dat de
Fransche propagandadienst z. i. veel te
wenschen overlaat. Hij is te academisch
en in leidende kringen geeft men zich niet
voldoende rekenschap van de noodzake
lijkheid om vooral tegenover den Duit-
sclien inlichtingsdienst alle mogelijke
inlichtingen ter beschikking van de we
reldpers te stellen.
Graham is vol bewondering voor de
wijze, waarop het Fransche leger zijn
taak aan de Roer vervult. Hij kent geen
enkel leger zegt hij en hij kent er
Vele dat tegenover de aanhoudende
uittartingen van de Duitschers meer ge
duld aan den dag had kunnen leggen.
Graham gaat zelfs zoover van te zeggen,
dat, als men wat strenger jegens de Duit-
sche bevolking was Opgetreden, het „lij
delijk verzet" zes dagen geduurd zou
hebben in plaats 'van zes maanden.
De groote massa van de bevolking in
de Roer, zegt Graham, heeft er „genoeg"
van en Frankrijk zou goed doen niets na
te laten om Engeland daarvan te overtui
gen, „want van heel Duitschland zijn de
oogen op Engeland gevestigd".
Hel Berlijnsche centrum-orgaan „Ger-
mania" laat daarentegen een gansch an-
t
Steven wierp hem den brief toe, dien
kolonel Tempest vlug doorlas.
„Beste Steven,
Je hebt zéker al van de groote „krach"
phoord. Ik zal je morgen om tien uur
bezoeken. Laat je hoofd niet hangen. Mis
schien staan de zaken nog niet zoo slecht
als jij denkt.
Je oom Lukas Edgcumbe".
kolonel zag er wat minder verwoed
mt. „Nog niet zoo slecht, zoo, zoo?" raom-
P° "Ü- „Ik zal zorgen hier te zijn".
vooral komen", zei Steven. „Ik
i Joljj, d-at het misschien nog niet zoo
f Is" aI® het lij,kt. In elk géval hoop ik,
e armsten oncler de slachtoffers kun
nen geholpen worden".
a„"i 'J|0p Jieen meI <Ie slachtoffersriep
kolonel. „Kom Bella, laten we ergens
n era heengaan. Je mag hier niet blijven
mj aren huichekchtigen jongen ezel met
zijn dwazen onzin."
„Maar Isabella, je gaat toch zeker niet
mee?" riep Steven uit.
Als eenig antwoord igaf zij, hem een blik
the den jongen man een gevoel gaf, alsof
zijn nart door een ijzeren hand werd
omvat en enkele minuten later hoorde hij
haar weggaan met haar vader.
der geluid booren en ageert scherp tegen
dezer dagen uit Parijs afkomstige in de
pers verspreide berichten, volgens welke
men in welingelichte kringen binnen één
week belangrijke gebeurtenissen verwacht,
die de Engelsche pogingen om tot over
eenstemming te geraken, nutteloos zullen
maken.
Ongetwijfeld, aldus het blad, heeft men
daarbij een opgeven van het lijdelijk ver
zet in het Roergebied op liet oog, doch
daarop zal mep, evenals dit zes weken
geloden het geval was, vergeefs hopen.
Volgens alle berichten, die het blad uit
het bezette gebied ontvangt, is het front
van het verzet thans onwrikbaar en zal
men veel langer en krachtiger kunnen
volhouden dan wel in Parijs gedacht
wordt.
In verband met de nieuwe maatregelen,
die 'door de Rijnlandcommissie tegen el-
ken vorm van verzet genomen zijn en de
strenge straffen, die, zelfs bij vergrijpen
van het gesproken woord, worden op,-
gelega, zegt hot blad: „Deze straffen zijn
niet nieuw meer; wij hebben die reeds
eerder moeten dragen, maar thans wor
den ze gemotiveerd door zoogenaamde
rechtsgronden".
De „Lok. Anz." meent, dat het eenige
antwoord op de ongehoorde 'nieuwe
maatregelen van de Rijnlandcommissie
moet luiden: Nu zal het lijdelijk verzet
eerst goed worden voortgezet en tot een
goed einde worden gebracht.
Toenemende onrust in Duitschland.
.De Duitsche bladen weerspiegelen op
heldere wijze de onrust, die allerwegen
heerscht en zich duidelijker en duidelij
ker in de panieken, relletjes, moord, enz.
begint te uiten. Zij vernemen, dat deze
onrustbarende toestand de dagelijksche
zorg van dg regeering uitmaakt en dat er
spoedig een officieele publicatie te wach
ten is, waarin het voedingsvraagstuk en
de toestand van het rijkshuishouden be
sproken zullen.- worden.
Inmiddels hebben tegen 29 dezer de
communisten een anti-fascistendag geor
ganiseerd, die. cle autoriteiten met zware
zorg vervult, temeer, daar de Völkischen
tegendemonstraties op touw gezet hebben.
In verband met een en ander heeft de
rijksminister aan alle regeeringsautoritei-
ten een rondschrijven gericht, waarin hij
op de heersehende spanning wijst en de
vraag stelt, of het raadzaam is vergade
ringen in de open lucht toe te laten en
vermaant vooral de wetten omtrent het
dragen van wapenen streng toe te passen.
De Pruisische minister van binnenland-
sche zaken is een stap verder gegaan
door Zondag a.s. alle demonstraties te
verbieden.
De vlucht van Erhardt.
De „Dessauer Zeitung" meldt, dat in
Generode sinds langen tijd een baron von
clem Busche woonde, die met een En
gelsche vrouw, wier familienaam Carper
is, gehuwd is. De man werd als planter
uit Zuid-Afrika uitgewezen. Beide echte
lieden werden Maandag door de Berlijn
sche politie gearresteerd. Bij hen werd
een volledig uitgewerkt plan voor de
vlucht van Erhardt .gevonden. Ook voer
den zij een boekhouding, waarin de na
men van alle betrokkenen voorkwamen.
De boekhouding kon in beslag genomen
Worden. Een ander document wist de
vrouw aan de inbeslagneming der politie
te onttrekken door het samengeffommeld
Urenlang zat Steven versuft op zijn
stoel, .niet omdat zijn oom failliet was,
'maar door de ontdekking van de ware
gevoelens zijner vro-uw voor hem. Hij zag
haar nu, zooals zij werkelijk was een
liefdelooze vrouw van 'de wereld, die al
leen dacht aan haar eigen genoegens en
gemakken. Hij was slechts een speeltuig;
zij gaf niets om hem, niets ter wereld
neen, nu in zijn ongeluk' haatte zij hem.
Zij, die aan zijn zijde had moeten blijven
in donkere, droevige dagen om hem te-
troosten en op te beuren, verklaarde zich
tegen hem en draaide hem verachtelijk
den rug toe. En toeh had hij .haar lief.
Hij' had haar alles gegeven, de warme, vu
rige liefde van zijn jong hart. Hij had er
van gedroomd om 'haar een grooten naam
te verwerven, om haar in een hooge po
sitie te plaatsen door zijn eigen krachts
inspanning. Hij had met blijdschap géhoord
wat men van 'hem zei; zijn hart had er
zich over verheugd, als hij merite, "hoe
oudere collega's hem respecteerden; hij
zag daarin geluk' en voorspoed voor haar.
Hij wist zeker, dat* die zouden dromen. Al-
fes wat hij- je doen had was fe werken,
te wachten en te hopen. En hij deed dit
met blijdscham Wlas Isbella niet zijn vrouw
en had hij haar met lief als zijn eigen
leven? Maar nu was zijn droom verwoest,
zijn hoop vernietigd en het sc-hooine schep
seltje, dat hij' zijn vrouw noemde, was
zelfzuchtig, ruw, wreed; zij dacht alleen
aan zichzelf, haar genoegens, haar positie,
in te slikken. Het echtpaar werd per auto
naar Lejpzig vervoord en daar in arrest
gehouden. De man stelde zich bij zijn
arrestatie te weer.
Misbruik van de Nederlandsche vlag.
Volgens de Spaanscbe bladen zou een
Spaansche kustbewaker in de wateren
van Alliucemas een stoomschip, dat de
Nederlandsche vlag voerde, aangehouden
en naar Ceuta opgebracht hebben. Het
stoomschip werd verrast, terwijl het des
nachts met'gedoofde vuren geheimzinnige
manoeuvres bij de Riff-kusten uitvoerde.
Een onderzoek aan boord van het stoom
schip,' waarvan de bladen don naam niet
vermelden, zou geleid hebben tot de ont
dekking van machinegeweren en munitie,
welke als contrabande vervoerd werden.
De bladen, meenen te weten, dat het schip
uit Constantinopel of Oran kwam.
Het bleek later, dat het betrof de
„Ellewoutsdijk", die.van Constantine of
Oran kwam en zich naar Rotterdam
begaf. Latere telegrammen zeggen intus-
schen, dat het schip weer is vrijgelaten,
nadat do dading onderzocht was. Evenwel
omtrent de conditie's wordt niets gemeld.
De vrede van Lausanne geteekend.
De groote gebeurtenis van de ondertee-
kening van den vrede van Lausanne heeft
gisteren zonder eenig incident plaats ge
had. De gehcele plechtigheid duurde iets
meer dan een half uur, waarvan ongeveer
vijf-en-twintig minuten noodig waren voor
't onderteekenen der achttien verschillen
de documenten, die te zamen het vredes
verdrag van Lausanne vormen. Alleen de
Zwitsersche bondspresident, dr Scheurer,
voerde nog het woord. Hij verzekerde
den gedelegeerden, dat cle geheele wereld
hun 'dankbaar is voor de wijsheid, die.
hen, trots zware offers, 'tot den vrede
leidde. Het resultaat is den prijs dier of
fers wel waard-
Vlaggen wapperden van alle openbare
gebouwen, en terwijl de plechtigheid
plaats vond luidden cle kerkklokken. Gis
teravond werd Lausanne geïllumineerd en
werden vuurwerken afgestoken.
De stakende Bankbeambten.
De staking der bankemployé's in Spanje
duurt nog steeds onverminderd voort. In
verbitterde stemming willen zij in geen
geval toegeven. Teneinde hun actie nog
eens kracht bij te zetten zal vandaag
te Saragossa een groote vergadering wor
den belegd, waarop het boycotten van
banken, die niet-georganiseerde bank
beambten in dienst hebben en de strijd
voor een vereeniging van alle bankem
ployé's zullen besproken worden. Ook ver
schillende andere resoluties zullen wor
den aangenomen, zoo wordt aangekon
digd. De politie schijnt onlusten te vree
zen, want te Sarogossa zijn uitgebreide
voorzorgsmaatregelen getroffen. Volgens
clen voorzitter van bet vrije syndicaat te
Barcelona zullen aan de bankdirecteuren
verschillende eischen worden gesteld, wel
ke zoo zij niet binnen acht dagen worden
aanvaard, onwettige daden en sabotage
tot gevolg zullen hebben. Reeds' zijn ver
scheidene leden van de families der di
recteuren van geboycotte banken gewaar
schuwd, (daar zij bijna eiken dag dreig
brieven 'ontvangen.
'haar luxe-leven. Hij herinnerde zich nu
de woorden van zijn oom; hij riep zich
voor den geest wat Ilford had gezegd
en voor de eerste maal in zijn leven be
gon hij te igelooven in die somber© dingen
die hem als de ware wijsheid in het leven
waren voorgehouden.
Maar neen, hij kon het niet gelooven.
Er moest ergens een misverstand schuilen.
Hij' moest naar verontschuldigingen zoeken
Hij moest denken aan de wreede teleur
stelling, hij moest denken aan den on-
overkomelij'ken afschuw van zijn vrouw
van armoede en tegenspoed. Hij moest
haar opvoeding niet vergieten. Haar vader
'"had haar geest vergiftigd, zij zou over
een paar uur haar boosheid vergeten zijn.
Zij zou terugkomen en "hem zeggen, dat
zij' berouw had '.van de woorden, die zij
'in drift had gezegd en dat haar hart nog
altijd aanhem toebehoorde. O ja, hij zou
blijven hopen en het was verkeerd 'var
hom om haar zoo haastig te veroordeelen.
Toen de avond yiel, wachtte hij- verlan
gend op de voetstappen van zijn vrouw,
maar hij wachtte tevergeefs. Zij kwam
niet, zjj liet hem alleen. Dien geheelen
nacht sliep hij' niet en toen de morgen
kwam, maakte hij zich met een kedroiefd
hart gereed om zijn oom 'te ontvangen/
Om tien uur precies verscheen Lukas
Edgcumbe en hij was nog maar nauwelijks
gezeten, of kolonel Tempest en zijn doch
ter verschenen. Die koloneF knikte vluch
tig in de richting van de twee mannen
Korte berichten.
Door Rusland is met Duitschland
een overeenkomst gesloten voor de
levering van 20 millioen poed graan, waar
van vijf millioen onmiddellijk leverbaar
en de rest tegen einde November. Vijftig
procent der waarde zal besteed worden
aan nieuwe bestellingen in Duitschland.
Bij het bezoek van ex-keizer Wilhelm
kan Jeruzalem is er een g e'd a c h t e n i s-
torentje opgericht aan de poort naar
Jaffa. Het monument zal thans woYden
afgebroken.
Do regeering van Albanië heeft be
sloten de betrekkingen met Tur-
k ij e weer aan te knoopen.
De koning en koningin van Roemenië
zijn voornemens in October a.s. een reis
naar Rome te doen. Vandaar zullen zij
zich naar Parijs, Londen en Brussel be
geven.
Uit Warschau wordt gemeld, dat
onbekenden een relikwiekast met het
hoofd van Sint Adalbert, patroon van
Polen, en verschillende andere gouden
voorwerpen met kostbare edelsteenen uit
de kathedraal gestolen hebben. De
dieven honden in een auto ontkomen. De
waarde der gestolen voorwerpen werd
voor den oorlog op 200 millioen gouden
marken geschat.
Van officieele zijde wordt aan den
Pruisischen persdienst medegedeeld, dat
de berichten over do relletjes in Gleiwitz
sterk overdreven zijn. Wel zijn
circa 1500 personen te hoop geloopen in
verband met de hooge prijzen der le
vensmiddelen, doch liet gelukte aan de
overheid botsingen en plunderingen te
voorkomen. Thans heerscht. weder orde.
'De Franschen bezetten de mijn ,}Un-
ser Fritz" bij Wanne. Het is voornamelijk
uit deze mijn, dat de kolen, welke vol
gens overeenkomst aan Nederland gele
verd worden, afkomstig zijn. Voordat tot
inbeslagneming werd overgegaan hadden
Fransche vliegtuigen de aanwezige ko-
lenvoorraden opgenomen.
De Franschen hebben te Essen heel
het telegrafisch verkeer stop
gezet. Daar de telegraaf de eenige mo
gelijkheid nog was voor het economisch
verkeer van Essén met de buitenwereld
is het gevolg van dit Fransche optreden,
dat de voedselvoorziening nog meer dan
tot dusver wordt bemoeilijkt.
Staking opgeheven.
■Die staking der landarbeiders te Oude
Tonge is eindelijk opgeheven en de arbeid
op de oude voorwaarden hervat. Dje loo-
nen zijn met 15 en 10 pet. verminderd
en de winterloonen zijn in het arbeids
contract 'opgenomen.
Terug van Spitsbergen
'D'|e N. R. Ot. schrijft over de békende
expeditie naar Spitsbergen het volgende:
Over het water gierde de wind in felle
vlagen, striemde de regen, maar beneden
in het roefje van de boot, waarolverheen
telkens de woelige golven kletsten, was
het onder de lamp die vervaarlijk-te slin
geren liing, vredig kouten en herdenken
van de dingen, nu drie jaar geleden, toen
de eerste stoomer, de eerste ploeg, de
en begon met veef drukte zijn handschoe
nen uit te trekken, terwijl Lukas Edg
cumbe hem opmerkzaam gadesloeg.
„Ik heb besloten tegenwoordig te zijn
bij' uw gesprek met uw neef", zei kolonel
Tempest tegen Lukas.
„Met of zonder onzen wensch zeker?"
merkte Lukas op.
Juist. Men wenscht zelden de tegenwoor
digheid van eerzame lieden bij zulke bij
eenkomsten; maar ik heb een dochter,
mijnheer, ik heb een dochter", en hij sloeg
zich theatraal o>p de borst.
„Ja, dat bemerk ik", zei Lukas.
„Wel, mijnheer, wat bent u van plan
te doen?"
Al dien tijd had Steven Isabella ver
langend aangezien, hij hongerde naar een
woord van haar.
„Heb je geen enkel woord voor me,-
nadat je den'ganschen nacht bent wegge
bleven?" zei hij-, maar zij ging nog dichter
bij haar vader staan en zei niets.
„Steven, mijn jongen", zei Lukas,
„wensch je, dat ik o-nze zaken bespreek
in tegenwoordigheid van deze prachtexem
plaren der Britsche aristocratie?"
„Ik geloof, .dat het hun recht is, oom",
antwoordde Steven. „Ik ben Isabella's echt
genoot".
Zij wachtten tot hij voortging.
HOOFDSTUK II.
D; e s c he id i n g d e r weg en.
„Ik' heb al anderhalf jaar geleden gie-
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f 3.
Losse nummersf 0.05
Prijs der Advertentie n:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct,
Bij abonnement belangrijke korting.
pionniers gegaan waren naar het eiland,
dat in vroegere eeuwen menigen Hollan
der, walvischvaarder, den dood had zien
vinden. Gegaan waren, modern uitgerust
thans, om kolen te delven, om mijnen
te graven, huizen te bouwen, exportmo
gelijkheden te zoeken, levensvoorwaarden:
te scheppen, te overwinteren den langen
Poolnacht. Herinnering .aan hoe het ge
sticht was, het dorp op Green Harbour;
herinnering aan dezen en aan dien voor
trekker, aai; lotgevallen, aan opgewekte
levenslust eiï onvermoeiden arbeid, aan
teleurstelling en tegenslag ook. Herden-
keil van hoe het gegroeid was en gewor
den een stevig dorp van nu ruim 300
menschenkinderen, met een „schouwburg"
en twee bioscopen, oen hospitaal, een
badhuiseen nederzetting niet meer van
mannen alleen, maar waarheen uit de
onrust en de misère van de vaste landen
van Europ'a, families met 5 kinderen
zelfs getrokken zijn in de weldaad van
een ongestoord leven in gezande tempe
ratuur van mooi en krachtig land, met
gestadigen arbeid, onbekend met de pla
gen der groote menschenmaalschappifen,
als werkloosheid en duurte, zorg om het
dageiijksch brood, en wat dies meer /tij:.
Gegroeid, het dorp van de Nederland
sche Spitsbergen Compagnie te Green
Harbour, tot een reeds respectabel mijn
bedrijf met toekomstmogelijkheden, waar
nu gewerkt Wordt aan de nieuwto verlaad-
inrichting, om na de voltooiing in 1925
'26 in 20 uren 10.000 ton kolen te
kunnen brengen in de booten, die komen
in Mei en nog in October huiswaarts
gaan met de ladingen, waarvoor de eerste
jaren een geregelden afzet gevonden is.
Zoo ging snel de tijd in het veilige
foefje en spoedig dan ook waren wij ter
hoogte van Maassluis en langszij van de
Ameland, die dit jaar voor de tweede
maal huiswaarts keerde van Spitsbergen,
en behalve zijn kolen nog iets bijzonders
meebracht. Op het achterschip stond de
D 1260, een van die stalen Junkers vlieg
tuigen, die den Rotterdammers en velen
van elders goede bekenden zijïi geworden
in de dagen van de I. O. A. R.
Die aanwezigheid' van dit toestel aan
boord van de Ameland was het gevolg
van de plannen, die Amundsen gehad
'heeft, maar waarvan niets gekomen is.
Zooals men zichwellicht herinneren zal,
was Amundsen in Alaska en wilde hij
met een Junkers, die voor de landing
opi ij's- en sneeuwvelden op ski's wias ge
zet, de Noordpool gaan verkennen. Tc zij
nen dienste had de Noorsche regeering
•een marine-hulpiexpeditie op touw gezet
en de heer Haakon Hammer had iets
dergelijks gedaan, blijkbaar in samenwer
king met de Junkers Werke te Dlessau.
Die beide expedities zouden daarbij sa
menwerken. Amundsen vloog echter niet.
Welke reden hij daarvoor had, kon men
ons niet zeggen. Het was echter niet
onmogelijk, dat de heer Hammer belang
wekkende mededeelingen kon doen over
de op Spitsbergen gemaakte vluchten, en
zoo 'klommen we dus op de rivier bij
Maassluis aan boord van de Ameland,
om spoedig tot de ontdekking te komen,
datde heer Hammer niet aan boord
was. Te Bergen had hij! het schip ver
laten om zich zoo snel mogelijk naar zlijn
woonplaats Seattle in de Vereenigde
Staten te kunnen begeven.
Aan boord, bevonden zich pui nolg vijil
personen van de Junkers Werke, drie
vliegers, een mecanicien en een radio-
weten, dat dit onvermijdelijk was", merkte
Lukas kalm op, „en al jaren lang heb
ik de mogelijkheid ervan onder oogen
gezien".
„Anderhalf jaarl" brulde de kolonel,
„anderhalf jaarl Vóór het huwelijk. Waar
om liet u ons dat dan niet weten?"
„Omdat omdat ik bet niet wenschte".
„Trouweloos mensch!" riep de kolonel.
„Ja ik wist, wat u verlangde," ant
woordde „Lukas, „ik was in twijfel, of
ik den jongen er zou laten inloopen met
uw dochter of niet. Maar ik wilde nog
niet, dat de wereld wist in welk een
positie ik verkeerde en ik kende uw aller
verlangen om de zaak zoo spoedig moge
lijk je beslissen. Daarom besloot ik, dat
het nog maar het beste was, als ik u
allen uw gang liet gaan. Steven zal er
over een paar jaar niet minder om zijn
dat hem nu de oogen zijn geopend, ter
wijl u en uw 'dierbare dochter, Tempest
niet de moeite waard zijn om rekening
mee te houden".
„Niet de moeite waard om rekening
mee te houden!" bracht de kolonel uit.
„Neen, en wel om dieze reden: Gij hebt
geen eergevoel, dat gekwetst^ kan worden,
terwijl enkele tienduizenden altijd uw 'woe-
die zullen koelen".
(Wordt vervolgd.)
