DE ZEEUW
TWEEDE BLAD.
Binnenland.
Buitenland.
HENOCH ARDEN.
Uit de Provincie.
FEUILLETON.
1
gedrongen en hebben er 6 milliard mark
weggehaald. Uit Trier wordt gemeld, dat
er uit de plaatsen Euhrnng en Biewer hon
derden gezinnen van spoorwegmannen, te
zamen 820 koppen tellend, zijn uitge
wezen. 'Uit Berlijn, dat de mijnwerker
Ralz, die kort geleden door de Franschen
is aangeschoten, als 53ste slachtoffer aan
zijn kwetsuren gestorven is.
Frankrijks veiligheid.
Voor de veiligheid hebben we het Ruhr-
gebied niet noodig, heeft Poincaré ver
klaard. De onderneming in het Ruin-gebied
heeft uitsluitend een financieel doel, is
alleen pndernomon om zich een pand te
verzekeren ten einde een onwilligen be
taler tot betere gedachten te brengen. En
wellicht zal het Ruhrgebied ook nog kun
nen dienen als voorwerp van ruil bij do
onderhandelingen met de „bondgenooten",
Verstaat Europa het? Deed Napoleon een
eeuw geleden anders?
Voor.de veiligheid is do linker-Rijnoever
voldoende, meende de Fransche premier.
Maar geheel en al wil hij hierop toch lie
ver niet vertrouwen en zoo is maarschalk
Foch naar Oost-Europa getrokken, om bij
de vrienden aan den anderen kant van
Duitschland eens poolshoogte te nemen
en do banden met de Poolschc, Tsjechi
sche en Zuid-Slavische geallieerden nog
wat nauwer aan te halen. Deze geallieer
den moeten nu de rol vervullen, die Rus
land voor 1914 speelde.
Dat .wil dus zeggen: groolc legers op
do been houden en Duitschland blijven'
knellen tusschen de beide vijanden in als
in een tang. En onderwijl wordt te Praag
do maarschalk Foch gevierd als de paci
fist, ide voorstander van den vrede bij
uitnemendheid. Dat mag wel een paradox
heeten. Militair-pacifist, is droever con
tradictio in terminis (tegenstelling in
woorden) mogelijk? Trouwens in de vre-
desgestemde redevoeringen van >Tsje-
cho'ers en Polen is bewapening tegen
Duitschland schering en inslag. En in de
van bewondering getuigende woorden van
Foch, waarin hij Polens rijken kinder-»
zegen prees, voelde men de vreugde van
den militairen aanvoerder over den heer
lijken .oogst van rocruten voor den nieu
wen komenden strijd.
Erger ,nogaan een gastmaal te War
schau maakte deze Franschman aan zijn
Poolsche vrienden duidelijk, dat „vrede"
geenszins hetzelfde beteekende als beëin
diging van den strijd, maar deze, hoewel
minder moorddadig geworden, nog altijd
oven verbitterd bleef en dus voortdurende!
waakzaamheid vereischte.
Die uitlegging bleek te Praag niet noo
dig; daar toch was 't alles militairisme,
wat de klok sloeg. Een parade om van
te likkebaarden, en daarna een woord
van lof over de kranige exercities dor
Tsjecho Slowaaksche troepen, voor Foch
vertoond.
Frankrijk heeft veiligheid noodig, en die
moet hem in het oosten door Polen en|
Tsjecho-Slowakijers bezorgd worden, niet
tegenstaande deze twee volken lang nog
geen broeders zijn, en beide nog met
Duitsche elementen opgescheept zitten, die
zij bij de inlijving van Duitsch grond
gebied op den „koop" toe genomen heb
ben. Waarbij nog komt de Poolsche an
nexatie-zucht die den Slowakijers een
doorn in het oog is. Immers de Polen-;
niet tevreden met Wilna en Oost-Galicië,
waar ze de groote Entente-mogendheden
voor een voldongen feit plaatsten, dat do
ambassadeursconferentie op 15 Maart een
voudig bekrachtigde, schijnen ze thans al
weer begeerige blikken te slaan op Dan
zig, al willen ze dan ook voorloopig alleen
nog maar trachten dit economisch te
„veroveren".
Dat Frankrijk op hengelen naar de bond
genootschap van dergelijke vrienden uit
gaat, bewijst hoe zwak 't zich gevoelt»;
Deze politiek is dan ook, gelijk „Het Han
delsblad" zoo kernachtig juist uitdrukt,-
„de grootste aanklacht tegen den vrede,;
die volgens Wilson den volkeren zelf
standigheid en vrijheid van nationale ont
wikkeling moest brengen, maar die in
tegendeel in Oost- en Midden-Europa
slechts de onderdrukking verplaatste en
dus dezelfde toekomstgevaren oproept, die
de voor-oorlogsche onderdrukking van na
tionale minderheden in den wereldoorlog
bleek mede te brengen".
De Indische leening.
Verschenen is de Memorie van Ant
woord op het Voarloopig Verslag betref
fende het aangaan van een Indische geld-
leening. Daarbij heeft de regeering bij
Nota van Wijziging nader voorgesteld het
leeningsbedrag, waarvoor machtiging
wordt gevraagd te beperken tot 309 mil-
lioen.
Men Weet dat het oorspronkelijk in
do bedoeling der regeering lag, een 400
millioenleening aan te gaan.
Uitvoering art. 97 Grondwet.
Blijkens het Voorloopig Verslag dei-
Tweede Kamer over het wetsontwerp tot
uitvoering van art. 97 der Grondwet en
wijziging van de Hooger Onderwijswet en
van de Bevorderingswet voor de land
macht 1902, zijn vele leden van oordeel,
dat er na de verhooging der schade
loosstelling voor het Kamerlidmaatschap
allo aanleiding is tot wettelijke regeling
zoowel van de financieele gevolgen van
de gelijktijdige waarneming van het Ka
merlidmaatschap' en één of meer staats
ambten als van de positie van den
ambtenaar, wiens functie niet met dat
lidmaatschap is te vereenigen en die dus
op non-activiteit wordt gesteld. Andere
leden hebben tegen het ontwerp bezwaar,
omdat het ten gevolge zal hebben dat
voor vele ambtenaren de aanvaarding
van het Kamer lidmaatschap wordt be
moeilijkt. Eenige leden achten zelfs het
toeeknnen van non-activiteitstractementen
niet gewensclit.
Prof. Diepenhorst.
Nu er een wetsontwerp' aanhangig is
dat de bepaling bevat dat men geen
Statenlid en lid der Eerste Kamer tege
lijk mag zijn, heeft Prof. Diepenhorst
als Statenlid bedankt. Zijn opvolger is
de heer Bossenbroek, die echter nog tot
Juli zitting heeft.
In verband met bovenstaand bericht
zijl herinnerd, dat wel b-iji de nu pog vi-
geerende kieswet het lidmaatschap van
beide colleges onmogelijk is, en het Sta
tenlid, tot Eerste Kamerlid gekozen, moet
kiezen tusschen beide functies, en dat,
wanneer de nieuwe wet van kracht wbrdt,
een lid der Staten, voor de Eerste Ka
mer gekozen in dezelfde groep waarin hij
voor de Staten zitting heeft, voor dat
provinciaal college zal moeten bedanken.
Wordt hij echter door een andere Staten-
groep dan waartoe hij behoort van de
vier, waarin het land wordt verdeeld,
naar de Eerste Kamer afgevaardigd, dan
kan hiji lid van de Staten, die hem
niet voor den Senaat kozen, blijVen.
Wat tot nu 'toe verboden was, Gat een
lid der Eerste Kamer tevens is Staten
lid, wordt derhalve bijl de nieuwe wet
mogelijk.
Voor Zeeland hebben op- "t oolgenblik
in de Eerste Kamer zitting tor. de Veer
en dr. Slotemaker de Bruine; deze zullen
beiden hebben te beslissen, altijd wanneer
de nieuwe wet er is, of zijl lid der Staten
van hun gewest willen blijven of lid der
Eerste Kamer. Prof. Slotemaker de Bruine
is namelijk gekozen tot lid der Staten
van Utrecht, die echter straks, in ver
binding met die van Zeeland, N.-Brabant
en Limburg leden der Eerste Kamer voor
groep IV hebben te kiezen; en mr. de
Veer, die tot lid der Staten van Zee
land gekozen werd, verkeert in hetzelfde
geval.
Een geschenk.
Biji gelegenheid van het bezoek van den
Koning van Zweden, heeft de Koningin
aan den Koning en de Koningin van Zwe
den een geschenk aangeboden, in den
vorm eener tuinbeplanting van een der
Koninklijke Paleizen in Zweden. Hiervoor
is de keuze gevallen op het kasteel van
Solliden, gelegen opi het eiland Oland.
De uitvoering van dit plan is door de
Koningin opgedragen aan eene comtaissie,
bestaande uit de heeren J. P. Ballego-,
te Leiden en J. H. van Straaten van Nes
te Boskoop, die zich daartoe naar Zwe
den zullen begeven.
De Co m m' u ni s t i s c h e Par tij.
Volgens „Het Volk" hebben de zeven
uit de Communistische Partij: gezette le-
VAN
DINSDAG 22 MEI 1923. No. 193
Van Heutsz.
Wij gaven in ons vorig no. een en an
der óver den arbeid van bovengenoemden
grooten man, c|io op 't oogcnbl'ik (hij is
nu 73 jaar) te Lausanne in Zwitserland
krank ligt. Ook bet .onderstaande achten
wij nog wol waard onder de aandacht
onzer lezers je brengen.
De schrijver herinnert voorts nog aan
het dwaze gedoe van de regeering te
Buitenzorg om generaal Van der lley-
den af te zetten, en hoe Van Heutsz
daartegen heeft geprotesteerd; want:
„Met den opvolger van generaal Van
der Heyden kreeg Atjoh niet alleen een
geheele verandering van inzichten te zien,
met optimisme pp den voorgrond, waar-
van de vij'and al spoedig listig partij
trok, maar wat erger is, "die vijand zag
het leger, waarvoor hem tot dusverre ont»
zag was ingeboezemd, tot lijdelijkheid,
soms zelfs tot de vernederende rol van
doelwit, van schijif, gedoemd, zonder dat
hot gerechtigd was of vergunning kon
krijgen tot het toedienen van wolverdien-
de straffen.
„En als gevolg hiefvan: ontevreden
heid in bet Nederlandsche kamp-, desertie
van militairen, verdeeldheid, evenals bij
hem de eenheid, de kracht gebroken en
daarmede ook de macht gefnuikt"
Het werk van Van Heutsz is n!uge
weest, om het gebouw, door de opvolgers
van Van der Heyden afgebroken, weer
op te bouwen. Groot was de tegenstand,
dien Van Heutsz van de zijde der Atjeh-
sche bevolking heeft ondervonden, maar
grooter nog en dus veel zwaarder voon:
hem le overwinnen, waren de moeilijk
heden, die de hooge autoriteiten uit hef
paperassenbewind hem in don weg heb
ben gelegd.
In 1881 legde Van Heutsz in Neder-
landsch-Indië met 'goed gevolg liet exa
men af voor de toelating tot de tweede
afdeeling van de Krijgsschool in Neder
land (thans de Iloogere Krijgsschool).
Hoewel hij slaagde, meenden zijn chefs
hem niet te moéten plaatsen, „omdat-
Van Heutsz geen plaats bon innemen
voor een officier van een ander wapen,
welke plaats open was"
Van 'Heutsz ging met deze zienswijze
gelijk in zoovele andere, niet accoord.
Hij getroostte zicli daarom groote gel
delijke opofferingen, en vroeg en verkreeg
5 Juli 1881 zes maanden verlof buiten
bezwaar van den lande
Nederland dacht or inderdaad anders
oveï dan de militaire hoofden in Atjeh.-
15 September van hetzelfde jaar werd Van
Heutsz gedetacheerd bij do Krijgsschool.
Allen tegenstand ondanks heeft Van
Heutsz hot gebouw van onze regeering
in Atjeh weer opgetrokken. Het heeft hom
later aan blijken van belangstelling niet
ontbroken; Van Heutsz, die in 1867 als
vrijwilliger dienst had genomen bij het
Instructiebataljon te Kampen, was dertig
jaren later luitenant-generaal en adjudant
van II. M. de Koningin in buitengewonen
dienst; eeu groot aantal van de hoogste
onderscheidingsteekenen versieren zijn
borst
Een wapenstilstand?
Geruchten gaan te Parijs van een dooi
de Fransche regeering aan do Duitsche
aangeboden „wapenstilstand" in het
iRuhrgebied, gedurende welken dan do
nieuwe, door Duitschland aangekondigde
voorstellen zouden kunnen worden be
sproken.
In Duitschland gelooft men 't gerucht
niet; cn die 't geloovcn wantrouwen het,
als een mogelijke poging om Duitschland's
eenige verdedigingswapen klein te krijgen.
Het woord „wapenstilstand", zoo zegt
men, wekt geen aangename herinneringen
bij het Duitsche volk op, dat bedenkt hoe
(Een visscheltegieBchiedenis.)
5.)
Die een zeide, dat Philip het niet ernstig
meende; een ander beweerde, dat Annie
behaagziek was, en met het hart van den
molenaar speelde. Weer anderen dre
ven den spot met hen, en enkelen, in
wie slechts schandelijke gedachten woon
den als eieren in een slangennest, doelden
op nog erger dingen.
Annie Lee werd het bang out het hart;
Philip's gelaat werd bleek en liijl verviel.
.En 't was haar, alsof alles haar toe
liep: „Dat is uw schuld."
Op zekeren nacht, terwijl ze tever
geefs trachtte in te slapten, bad en smeekte
zij ernstig om een teeken, waaruit zo
zou kunnen opmaken, of Henoch nog
leefde.
Het hart brak haar schier; ze sprong
uit 't bed, ontstak licht, opende haar
Nieuw Testament, en zette haar vinger
op het opengeslagen blad, waar ze las:
„En alzoo is het geschied, dat zij allen
behouden aan het land zijn gekomen."
Eenige opheldering plutte zij daaruit
niet; ze sloot den Bijbel en ging- weer
ter ruste.
Zij sluimerde, in, en ia haar droom
het in 1918 de wapenen heeft neergelegd,
vertrouwend op de waarborgen van pre
sident Wilson, terwijl deze waarborgen
nooit zijn vervuld.
Het voornaamste argument, dat wordt
geopperd is, dat de voorgestelde voor
waarden' het terugtrekken der Fransche
troepen zouden veroorloven en een einde
zouden maken aan hel. lijdelijk verzet der
Duitsche arbeiders. Doch terwijl de troe
pen, mochten zij zijn teruggetrokken, ge
makkelijk order kunnen krijgen om terug,
te keeren, zou hot eens prijsgegeven lij
delijk verzet nooit opnieuw weer kunnen
worden begonnen. Vandaar dat de mee
ning in Duitschland op het oogenblik vol
komen tegen zulk een plan is gekant.
De staking in België.
De stand van zaken in de spoorweg
staking is cenigermate verergerd tenge
volge van bet neerleggen van den arbeid
op verschillende punten des lands, o.a.
Doornik, Yperen, Bergen cn Brain- le-
Comte. De algemeene opinie is, dat liet
einde der staking nabij is.
Reeds Zaterdag zou bet personenverJ
keer worden hervat.
Het personenverkeer heeft echter met
de Pinksterdagen nog groote vertraging
ondergaan.
De regeering heeft een salarisverbete
ring toegezegd. Hierdoor is een toestand
van gewapenden vrede ingetreden. Men is
van plan over een week opnieuw te sta
ken, wanneer de beloofde salarisvei'lioo-
ging niet zal zijn ingegaan.
De menschep, hebben veel ongemak ge
had van die staking. Hieromtrent bevatten
de bladen treffende mededeelingen. De
auto's tc Antwerpen maakten goede za
ken. Maar 't gevolg? De wegen van Ant
werpen naar Brussel hebben veel ge
leden. Zij liggen, zoo schrijft men aan"
„Hot Handelsblad", nu reeds bij plaatsen,
met putten .en sporen onder liet aanhou
dend gedaver der rubberbeslagen wielen
van de zware vracht-camions. Op den
steenweg tusschen Antwerpen en Meclie-
len was 't bijna of er een Duitsch leger
uren aan elkaar met kanonnen was door
gereden I Dezo oorlogsaanblik viel nog
meer op bij het zien van de vele wrak
ken van auto's die van afstand tot aD
stand langs den weg lagen. Vele verou
derde rijtuigen w.qren niet meer berekend
op die geweldige ritten én liebben hef
als oude knollen moeten opgeven.
De communistische agitatie.
Do communistische aclie in het dis
trict Dortmund, welke de stopzetting der
mijnen, de ontwapening der Dortmunder.
polifie en het in handen nemen der open
bare macht ten doel hadden, is ten gey
volge van de nederlaag, die de communis
tische Hundertschaften Vrijdag te Eving
bij Dortmund hebben geleden, op niets
uilgeloopen. De schuld voor de nederlaag
wordt aan de leiders der Hundertschaften
geweten, die, toen de politie optrad, da
delijk in hun schulp zouden zijn gekropen.
In de Vrijdag gehouden vergadering dei-
communisten werden bittere klachten ge
uit over het optreden dor leiders. Mot de
ontwapening der Dortmunder politic is
zelfs geen aanvang gemaakt, daar de stad
over een sterker politiemacht bleek to
beschikken dan men had verondersteld.
Intusschen zetten de communisten in
verschillende mijnen en bedrijven hun agi
tatie krachtig voort.
Vermeldenswaard is nog de mededee?
ling, gedaan in een vergadering van bc-
drijfsraden van den Algomeenen Mijnwer-
kersbond, dat de communistische Hun
dertschaften, alvorens naar de mijn Mi
nister Stein op te rukken, den Franschen
om geweren hadden verzocht.
Fransch terrorisme.
Te Mannheim onderhouden de Fran
schen aan de Neckarbrug een "geregeld ge
weervuur op de voorbijgangers. Er wer
den tot nu toe twee zwaar- en verschil
lende lichtgewonden naar het ziekenhuis
gebracht. De reden voor dezo schietpartij
is onbekend.
Het station van Lennep is in den nacht
van 14 Mei beschoten; de stad is beboet
met 50 millioen M., die 10 Juni betaald
moeten zijn. De burgemeester is gearres
teerd.
To Koblentz zijn de Franschen Don
derdag in het sedert eenige weken afge
sloten gebouw van de Reichsbank binnen
zag ze -op eens Henoch, zittende op' een
eenzaam eiland in de schaduw van een
palmboom! op een hoogte, doior de zon
beschenen.
Ze dacht: „Jlij is heengegaan, en zingt
met 'het engelenkoor: Eero zij God!
Ginds blinkt de zon der gerechtigheid, do
palmen, die daar boven groeien, wuivej
onder den lofzang hem koelte toe."
Zo ontwaakte, en haar besluit was ge
nomen,, Spoedig liet ze Philipl roepen,
en zeide hem, ten hoogste ontroerd, dat er
nu geen reden meer bestond, om! met
trouwen te wachten.
Zoo trouwden zij dan, en bij 't voltrek
ken van hun huwelijk klonk 'tvroolijk
klokgeklep in 't rond.
Doch Annie was niet vroolijk. 'tWas
haar dikwijls, of zc een voetstap achter
(rich boorde.
Van waar?
Dat wist ze niet.
Ze bleef niet gaarne alleen thuis, en
liep evenmin gaarne alleen buiten.
Wat scheelde haar'dan toch? 'Eer zij
binnenging, bleef haar hand altijd een
oogenblik op de deurklink rasten, alsof
zij aarzelde, naar binnen te gaan.
En eerst toen uit dit tweede huwe
lijk een kind was géboren, herkreeg zij
haar levenslust.
Trotsch en statig voer „de Goede For
tuin"- VOfilt.
Bij 't verlaten van de Sp-aansche kust
was het schip1 door stormen overvallen, en
bijna op de klippen te pletter geslagen,
maar' daarna ging de reis voorspoedig,
en door tegenwind noch noodweer ge-
stidörd, kliefde het de wateren en bereikte
streken, waar de zomer steeds voortduurt.
Na do Kaap omgevaren te zijn, waar
liet stormde en hooge zeeën liepen, en
dan weer plotseling windstilte intrad, en
na nogmaals den keerkring te Zijn voor
bijgevaren, stevende het vaartuig met gun-
stigen wind -op de eilandgroepen aan,
tot het eindelijk de langgewenschte haven
binnenliep, 'waar de oosterliemel vrien
delijk lacht.
Daar ging Henoch zelf handel drijven,
kocht vreemde goederen, waarmede hij in
zijn vaderland goede zaken dacht te ma
ken; voor zijn kinderen kocht hij' een
vergulden draak.
Dte terugreis was minder voorspoedig.
Wel scheen eerst alles goed te gaan, en
scheerde de vlugge boeg als een zee
meeuw den waterspiegel, zoodat het
schuim gestadig om de voorplecht spatte,
maai' daarop werd hef 'bladstil, terwijl
bij tijden plotseling hevige orkanen woed
den.
Het schip, voortgejaagd, en een speel
bal 'der golven, raakte uit den koers.
En eindelijk stiet het, tijdens een hevig
onweer, op een klip, waarop het door de
branding uiteep werd geslagen, en in de
diepte verdween.
Slechts Henoch en twee anderen ble
ven behouden. Nadat ze, geklemd aan een
deel van 't wrak een langen hangen nacht
hadden rondgedreven, wierp de zee hen
des morgens op het strand van een onbe
woond eiland.
De schipbreukelingen vonden er voed
zame wortels, cocosnoten en een groote
hoeveelheid gevogelte en wild, dat zich
'gemakkelijk liet vangen. In een rots aan
't strand bouwden zo een hut naast een
grot, en dichtten die. met palmbladeren,
terwijl in deze heerlijke omgeving en rijke
natuur liet drietal zijn rampzalig lot lie-
klaagde.
De jongste, niet veel meer dan een
knaap, had bij de schipbreuk het meest
geleden; hij lag gedurende drie jaar ter
neer en nimmer durfden de anderen hem
alleen te laten.
Toen echter, na drie jaren, landde de
dood op het eiland, en nam den knaap
méde.
Er was intusschen een boom ouwerge-
stormd op het eiland, en niet denkend aan
liet dreigende gevaar en met hopp bezield,
begon Henoch's makker op Indianenma
nier den boom toet vuur uit te hollen,
om er een kano van te mlaken.
Bij de vreeselijke hitte trof hem echter
een zonnesteek, en ook hij stierf.
Toen was het Henoch, alsof God hem
toeriep: „Bereid u voor den dood!"
den, die de leiding vormen van het
Comité der Derde Internationale, zich
andermaal met een uitvoerige circulaire
tot de leden van de Communistische
Partij! gericht. Zij deelen daarin mede,
een rapport over de oppbsitie in hun
partij te hebben gezonden aan de Exe
cutieve van de Communistische Interna
tionale. In de circulaire wordt o.m. op
de noodzakelijkheid gewezen, dat de le
den van de Gomlint Partij! Holland een
einde maken „aan het schrikbewind en
het wanbeheer van Wijnkoopi c.s., die een
sta-in-den-weg zijn geworden voor een
normale ontwikkeling van de communis
tische beweging in dit land."
Ja, ja, Communisme en vrijheid zijn
twee. De vrijheid dezer heeren leidt tot
tirannie, 'tls altjjd nog zoo geweest;
en Rusland bewijst het ook weer. En de
wegbereiders tot dezen toestand zijn de
sociaal-democraten.
Allerlei.
In opdracht van de Koningin heeft de
Minister van Oorlog haar deelneming Jie-
luigd aan den vader van den tengevolge
van een te 's Gravenhage plaats gehad
hebbend ongeval, overleden dienstplichtig
stukrijder, G. Middendorp.
De kroonpring van Duitschland heeft
de Pinksterdagen te Doorn bij zijn vader
doorgebracht, en keert heden, vergezeld
van den burgemeester van Wieringen,
naar zijn woning terug.
Uit het door dc Franschen bezette Duit
sche gebied worden hier te lande brie
ven ontvangen, gecensureerd als geduren
de den oorlog.
Een overleg van onze regeering met
het bureau van den Volkenbond heeft
geleid tot de overeenstemming, dat aan
het. leeningsplan voor Oostenrijk kan wor
den deelgenomen, zonder het bestreden
protocol I.
Door den Minister van Arbeid is
ten behoeve van Woningbouw (premie-
bouw) toegekend aan de gemeenten Goes
f ÖOO voor twee woningen van M. Schrij
ver; Terneuzen f4890 voor 16 woningen
ten behoeve van do "Woningver. „W.erk-
mansbelang".
Met do Staatscrt. van 19 Mei zijn
verzonden afdrukken van de statuten be
treffende de Vereen, voor Chr. Onderwijs
gevestigd te Wissenkerke. ;en de 'sH.
Abtskerksche Burgerwacht, gevestigd te
's Heer Abtskerke.
Wiji verzuimden reeds de vorige
week tegen een mogelijk misverstand te
waarschuwen in verband met onze me
dedeelingen inzake het initiatief voor de
werfcloozen te Ellewoutsdijlk. Hetgeen wij
schreven in zake minder vlugge vordering
der door de diaconie met andere corpa
raties ingezette besprekingen mag niet
de gedachte aan opzettelijke vertraging
wekken; want dat was 'tniet. Integendeel,
met nam'e het Pramerfonds was terstond
voor het van den kerkeraad uitgegane
voorstel gewonnen. Wij hebben in ons
bericht geen onwaarheid gezegd, en mee-
nen ook zeer duidelijk geweest 'te zijn;
toch kwamen wij te weten dat er gevaar
in 't bericht school voor een minder
juiste conclusie; en dit willen wijl voor
komen.
Middelburg. Door de arrondissements
rechtbank is, ter vervulling eener vaca
ture van rechter in haar college, de na
volgende alphabetische lijst van aanbeve
ling opgemaakt: m'r. J. H. J. H. Bybau,
rechter arrondissementsrechtbank te Roer
mond; mr. Th. Portheine, subst.-griffier
bij de arrondissementsrechtbank te Mid
delburg; jhr. mr. E. J. Stride van Lin-
schoten, subst.-griffier bij de arr.-recht-
bank te Breda.
Wolfaartsdljk. Toen de vrachtrijder L'.
Geene in het laatst der vorige week met
paard en kar klavers van het land zou
halen schrok het paard en ging op hol;
bedoelde L. Geene werd tegen eenige
palen opgeslingerd en vrij ernstig ge
wond aan hoofd en hals; oak bleek een
zijner schouders zeer ernstig ontwricht.
Zaterdagmiddag g;af mej. Linden-
bergh, leerares in de Lanrlbouwhuisliond-
kunde, voor de leden van den gemeen-
Zop bleef hij alleen achter opi het
wonderschoone eiland.
De hergen waren tot aan 'den kruin met
geboomte begroeid; de slingerlanen vorm
den, omhoog 'klimmend, een warrelend
net; trots verhief zich de bladerenkroon
van de cocospalmen. Miriaden vogels en
insecten zwermden en vlogen door elkan
der de klimop met zijn bloemklokjes
slingerde zich om de hoogste hoornen.
Henoch zag dat alles en de heerlijk
heid, den schitterenden glans van het
groote watervlak van den oceaan; maar
wat hij 't liefst zou zien, Zagen zijn
oogen niet: een menschelijfc gelaat.
Geen menschelijke stem klonk hem in
de ooren; slechts een duizendvoudig ge-
krijsch van zeevogels, die om het aas
vochten; het doffe, ver verwijderde brui
sen der branding, brekend op de klip
pen 't suizen van het gebladerte der
hoornen, die ver het land in hun tak
ken en bloesems uitstrekten; het klateren
van een bergstroom, die zijh vlugge Wa
teren in de zee stortte slechts dit alles
trof zijn oor, wanneer hij langs het strand
doolde, of ais hij den heelen dag neerzat
in 't dal, dat uitzicht op het watervlak gaf.
(Wordt vervolgd.)
I
1 II U
