Donderdag 3 Mei 1923
ittershof
IFDPIJN
V© 179
37© Jaargang
Men.
Middelburg.
ippeien.
en Winkelhuis,
TOT BEN BOQB GETROUW.
Statss-GeseraaL
Buitenland.
advertentie
Zaterdag»
en nieuw Woon-
jis met Tuin en
en Schuur,
iur gevraagd
Meid
te Dienstbode,
Meid
>n Meid
ODDE, West-Souburg-
FEUILLETON.
j I>©e»dert
na Wilhefcniga
Rooigaaxflt 86
26 j.AiUflBoud
ïeltje MelMot,
Anthaniwa,
[aatje A ntïtoni -
7,. v. Marions
ie.
2, JacioLa; d.
Vermlaire; 83,
en 'S. VeeBart.
na van Grosse!,
rd05, G. Ron-
er, 00 j.
.terdarnsche rei-
werden de vol-
ipeieren 14.60
I' 5.70, beide per
ERBERICHT.
in den odbftetid
irold door Bet
rut te De> TBilt-
tand 770.1 te
te Roösi.
avond ran 3
veranderlijke
tóe ricflitin^en,
reinig of geen
>rst in liet Dos-
Lagl
en malen kan thans
Jen, vraagt condities
Ihoreidrogerij te Kou
lij YAN DERBORCH,
Koudekerke.
KOOP:
|t uitgeoefend een
rende Kruideniers-
loter, kaas en eieren.
00. Voornamelijk erg
I bakkerij, in een om-
die erg noodig is en
restigd.
inlichtingen onder
lau van dit blad te
3 verdreven doorenkde
JMHARDT5
'IJfl-TABLETTErij
'koker60ct I
clh. en Drvgistenf
DT5 wanldil rijn de echh
Iheren. Brieven onder
het Bureau van dit
I, Aagtekerke, vraagt
lardenknechl
knecht die genegen
fen om te gaan.
P. BOOKE, Lepel-
fkerke (W.).
In aan of met October
>n Meid
FAN WALLENBURG,
leg, Middelburg.
[aKELS, Nisse, vraagt
bnigsains bekend met
j. polderman,
In aan of met October
eid gevraagd.
WER, St. Jan ten
jurg.
|f met October
goed melken kan,
Drukkers-Exploitanten
OOSTERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 6870, Gees
Tel.: Redactie no. II; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
Ve Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f 3.—
Losse nummers f 0.06
Prijs der Advertentie*:
14 regels f 1.20, elke regel meer 3§ ei.
Bij abonnement belangrijke korting.
BW A-jt.iiMMuhjtin-fivia *««-.-
-afwwawr»*-*»,-.. uottfta
HET VLOOTWET-RAPPORT.
Die Staatscommissie, benoemd tot het
onderzoeken „in welk tempo de -aanbouw
van do in het ontwerp Vlootwet voor
gestelde vloct zal plaats hebben" heeft
haar lapport ingediend; slechts twee leden
gaven een afwijkende meening ten boste;
een van deze is haar voorzitter, ror Patijn.
Eroch de overige leden zijn van meening,
dat met den aanbouw niet mag worden
gewacht.
Wij hebben geen vloot, die dezen naam
dragen mag; en toch moeten wij er een
hebben, vooral nu, ter bevestiging onzer
souvereinitcit in de Indische wateren, ter
afwering van dreigende gevaren bij con
flicten tusschen de ons daar-omringende
mogendnedon, ter handhaving der neu
traliteit van do havens en zeewegen in
ons koloniaal gebied en tel' verzekering
van orde en veiligheid in den Oost-Indi-
schen Archipel.
Wie deze vier punten nauwkeurig leest,
gevoelt terstond, dat het gaat om het
behoud van ons mooie Insulinde; de voor
waarde voor het behoud onzer nationale
welvaart, en daarmee van geheel ons
volksbestaan.
Zoo kras mogelijk verwerpt de Commis
sie den drang naar ontwapening met het
oog op de feiten der laatste negen "jaren.
Feiten, die wij niet behoeven te rele-
veewn; zelfs een kind kent ,ze.
Voor Nederland is geen uitbreiding on
zer weermiddelen ter zee noodig; daar
kan zelfs nog wel een half miljoen op
bezuinigd worden. Maar voor Indië!
Letterlijk drukken wij af:
„Evenals ieder ander volk heeft dus ook
het Nederiandsche rekening te houden met
de mogelijkheid van een oorlog. De hand
having van de neutraliteit is bovendien
een internationale plicht, waaraan een
volk, in onzen tijd, zich niet straffeloos
kan onttrekken.
De Indische bevolking beseft, blijkens
ondubbelzinnige, uitingen van inheemscho
zijde, dat de band met Nederland voor
haar groote waarde heeft, en ongetwijfeld
zou het vertrouwen in ons land in den
gebeden Archipel ernstig worden ge
schokt, indien bekend werd, dat de Re-
.gming en Volksvertegenwoordiging be
sloten hadden af te zien van de verdedi
ging van Indië tegen oen buitenlandsohen
vijand.
Het behoeft geen betoog, dat zich ge
beurtenissen kunnen voordoen, die scher
pe belangentegenstellingen zonden kunnen
in liet leven roepen tusschen de groote
mogendheden, wier gebieden of bezittin
gen den Ncderlandsch-Indischen Archipel
.omsluiten .Mocht een deel van dezen Ar
chipel in de macht komen van één dier
mogendheden, zoo ,zou onmiddellijk het
politiek evenwicht in Oost-Azië zijn Ver
broken, met de onvermijdelijke gevolgen,
daaraan verbonden. Reeds uit dit oog
punt beschouwd, dient Nederland mede
den wereldvrede, wanneer het voortgaat
de middelen in stand te houden, om de
souvereinitedt van zijn overzeesche gewes
ten to doen eerbiedigen.
Zee» groot is hot gevaar, dat Nederland
zou kunnen worden betrokken in een
conflict tusschen andere volken. Het is
allereerst met het oog daarop, dat de
commissie een voldoende vloot in de In
dische wateren noodig acht.
In de eerste plaats zal de vloot elke,
zelfs onopzettelijke inbreuk op onze neu
traliteit moeten kunnen tegengaan, daar
wij zulle een inbreuk niet kunnen gedoogen
36.)
Ook wees h $iem uit zijn Bijbel aan,
hoe opzettelijk alle afgoderij, beeldendienst
en wat daartoe zou kunnen leiden, door
den Heere verboden wordt, en welk een
waarschuwend voorbeeld wij in het Isra-
elietische volk hebben van de gevaren,
waaraan een al te groote verkleefdheid
aan het zinnelijke den mensch bij1 de Gods-
ve'reering blootstelt; waarom dan ook de
Catechismus der Waldenzen leerde zich te
wachten van eenige zinnelijke voorstel
ling der Godheid te maken, nóch innerlijk,
in onzen geest, nóch uitwendig in eenige
soort van beeltenis of gelijkenis van
eenig schepsel, alsmede alle vereering van
God in of nevens hetzelve.
„Indien ik een bijbel had, Huibert",
zeide Filippus, „dan zou ik die dingen,
waarvan gij spreekt, insgelijks kunnen
leeren. Wanneer mijn meester naar Parijs
gaat, zal ik hem opdragen mij1 er een te
koopen, zoo die voor geld te bekomen
is".
Huibert's oogen fonkelden van blijd
schap, toen de jeugdige Roomschgezin-
de zeide, dat hij' besloten had een Bijbel
tte willen bezitten. „Jonker", zeide
hij met een verhelderd gelaat, „ziedaar
zonder .in moeilijkheid te komen niet de
tegenpartij.
In de tweede plaats zal de vloot hebben
te waken tegen opzettelijke neutraliteits-
schending door een der oorlogvoerenden
met het doel zich het bezit te verzekeren
van één of meer steunpunten in onzen
archipel, of om de beschikking te ver
krijgen over daar aanwezige waardevolle
grondstoffen.
De commissie beeft de overtuiging, dat
indien men in Indië beschikt over een
gevcchtswaardigo vloot, wij als bondge
noot voor oorlogvoerenden een zoodanige
waarde zullen hebben, dat men wel zal
aarzelen over te gaan tot handelingen,
die ons in de armen der tegenpartij zou
den drijven".
De slotsom is dan ook: „Dat aan de
verdere t enu i tvo er 1 eggi ng' van
de vlootplannen niet valt te
ontkomen en dat de Regeering
niet mag aarzelen te doen w'at
in haar vermogen is, om ie aan
neming en de dadelijke uitvoe
ring der vlootwet t ,v e r z e k e-
r e n".
Vooral bij' de tegenwoordige inrichting
van liet vcrcischte klein materiaal is lang
durige oefening voor eiken man noodza
kelijk. Hoe zal deze oefening kunnen wor
den begonnen en voortgezet, indien geen
zekerheid bestaat omtrent de plannen, die
uitgevoerd zullen worden.
ZondeT wettelijke bepaling van beleid
en inrichting bij onze Marine, zal niet
slechts vervulling harer taak in de naaste
toekomst onmogelijk zijn; maar zal het
onmisbaar werk van opleiding en oefening
met volstrekte lamheid zijn geslagen. Ook
het bestaand materieel heeft zonder aan
vulling weinig waarde.
D'e offers, dio men zich op het o,ogenblik
iJecds hoeft getroost cn zich nog zal moe
ten getroosten, tot afwerking van 'in uit
voering zijnde plannon, zullen nagenoeg
waardeloos zijn, tenzij men door verdere
afwerking van het Vlootwetplan de strijd
krachten, die in 1926 gereed zullen zijn,
aanvult met wat noodig is, om ze doel
treffend te kunnen gebruiken".
Een en ander, zegt de Commissie, 'zal
ten Jaste van Indië belangrijk Verhoogde
uitgaven noodzakelijk maken. Moetvoor-
loopig gerekend worden op een vermeer
dering der jaaxlijksch© uitgaven met ze
ven niillioen boven het budget voor 1923
na 1923 zou de raming voor 1923 over
schreden worden met ruim 23 tnillioen
gulden. En zal dat kunnen?
De Commissie 'ziet den financieelen toe
stand donker in. En toch, Zoo meent zij,
„moet worden doorgetast"; en is zlij „van
oerdeel, dat de Regeering niet mag aar
zelen alles te doen om onverwijlde aan
neming en uitvoering der vlootwet te ver
zekeren".
Zij verwerpt dan ook „do vraag, of
het niet geraden is, de verdere uitvoe
ring van de vlootplannen op to schorten
totdat het evenwicht in de 'Staats- en de
Indische financiën zijn hersteld", .een op
lossing, die wel schijnbaar voor do hand
ligt, maar die zijj toch na ernstig beraad
meent niet te kunnen uanvaarden.
Zij acht het „noodzakelijk, dat de Re
geering, nog vóór do behandeling der
Vlootwet, aan de Staton-Generaal over
legt ceh gespecificeerd en duidelijk toe
gelicht programma van de maatregelen,
die ziji onafwijsbaar acht, om de budgetten
van Nederland ©n Indië weder op een
gezonden grondslag to vestigen".
Tot zoolang dit geschied is, moeten alle
alles wat ik voor u wensch en begeer:
een Bijbel en het onderwijs van den Hei
ligen Geest. Wanneer gij dit bezit, zult
gij weldra uw afgoden voor de mollen
en vledefmuizen werpen". (Jes. 2:20.)
Aldus sprekende verlieten zij het vertrek,
dat nog vele andere schilderijen en af
beeldingen bevatte, meestal met kostbaar
lijnwaad bedekt, om ze voor Jjcht en
stof et beveiligen. Aan het oostelijk einde
hing, tusschen twee vergulde pilaren en
met een voorhangsel van karmozijnrood
fluweel bedekt, een altaarstuk, waarop
sterfelijke handen zich vermeten hadden
niet slechts den gekfuisten Zaligmaker,
maar neven Hem den Onzienlijken en den
Heiligen Geest onder zichtbare vormen
af te' malen. Doe hdaar Filippus de ge
voelens van zijn vriend over dergelijke
voorstellingen nu genoeg kende, oim te
weten, dat hij hem meer ergernis dan ge
noegen door de aanwijzing van dit alles
geven zou, waagde hij het niet hem tot
de beschouwing daarvan uit te noodigen
En inderdaad, Huibert had reeds genoeg
van het klatergoud; den opschik, het ar
melijke en ongerijmde van dezen bijge-
loovigdden eeredienst gezien, om het in
zijne gedachten te kunnen stellen tegen-
ove rde zuivere majesteit, de evenredig
heid, het edele verband, de waardigheid
en volkomenheid van dat stelsel van God
delijke waarheid, dat door het Evangelie
van onzen Heere Jezus Christus wordt
nieuwe maatregelen wachten. Toch, en
hier lette men wel op, toch kan (lees
mag!) „dit ten aanzien van do weermacht
tor zee niet geschieden. Nederland kan,
zonder tegenover het buitenland als ko
loniale mogenheid te abdiceeren" (dat wil
zeggen: afstand te doen van haar recht
matig bezit, haar recht on haar roeping!)
„in het huidig tijdsgewricht niet het be
sluit nemen, zijn uitgestrekt eilandenrijk
van verdediging ter zee verstoken te la
ten".
(Slot volgt.)
Verbetering.
In onze driestar „Armenzorg" (no. van
gisteren) staat vervijfvoudigd, dit moot
zijn „verdubbeld", gelijk de oplettende le
zer wel dadelijk zal hebben begrepen. In
1916 zes en een half miljoen; in 1920
dertien miljoen aan Armenzorg te Amster
dam uitgegeven; dat is het dubbele,
Eerste Kamer.
Het was wel. noodig dat minister Aal-
berse den sociologen in de Eerste Kamer
(Haazevoet, Domves, „Wittert en anderen)
duidelijk maakte dat een minister van
Arbeid altijd tusschen twee vuren staat;
vraagt eerstgenoemde een rijkskinderfonds
cn de minister stelt dit in, dan berispen
do werkgevers hem, wijl hij op nijverheid
weer nieuwe lasten legt; vraagt de tweede
om meer werkloozenzorg, ook voor on
georganiseerden, cn hij voldoet er aan,
dan geven de werkgevers hem ook woel
den wind van voren. Den een is hij te
Conservatief, den ander te radicaal. Dit
laatste geldt heden (wij schrijven met op
zet li e d e n, want vroeger was 't juist
andersom!) van jhr. Wittert, die den mi
nister, schoon naar ons inzien zeer te
recht, waarschuwde tegen de klip van het
staatssocialisme, waarop hij stranden zal
bij eventueel invoeren van de eenheids-
rente, los van werktijd en betaalde pre
mies dat is een stap naar het staats
pensioen.
De hoeren Diepenhorst en Slotemaker
sloten zich bij hem aan.
Daarna kwam de Arbejdsgeschillenwet
aan do orde. Zij werd voorwaardelijk ver
dedigd door mr Schönfeld (v.-d.), die op
•zekerheid van geheim blijven der bij en
quêtes .gedane mededeelingen aandrong;
doch ernstig bestreden door mr Arntz
(kath.), als te zeer op haat en wrok, en'
op verhoogden druk op de schouders dei-
werkgevers aangelegd, terwijl de lust tot
staken ep eer door bevorderd dan ge
temperd zal worden; bezwaren waarbij
nog een drietal Roomsche afgevaardigden
Dubbelman, Fransen uit Leeuwarden en
Smits zich aansloten.
Een warme verdediging viel het ont
werp ten deel van de zijde van prof. Die
penhorst, die onder meer betoogde, dat
men zich over het enquêtereclit, dat
slechts een facultatief karakter draagt en
hoogst zelden zal worden toegepast, niet
zoo druk behoeft te maken. Ook over het
boekenonderzoek behoeft volgens hem
niet één industrieel zich zenuwachtig te
maken.
Oök de heer Wiltert van Hoogland
(kath.) verdedigde namens enkele radi
cale katholieken en de heer Wibaut na
mens de S. D. A. P. het ontwerp. De
bekend gemaakt. De gang overgaande,
waren beide vrienden in diep gepeins ver
zonken en scheidden aan Men ingang van
de eetzaal, welke Filippus binnentrad,
terwijl Huibert zijn geliefde Louise ging
opzoeken, om zich weder met haar over
hun vader en hun volk te onderhouden
en opnieuw zijn leed uit te spreken, dat
zij van beide zoolang gescheiden war en.
HOOFDSTUK XIV.
Bedroefd, maar daarna verblijd.
Er waren reeds enkele weken verlo open
na den dag, op welken de gravin eerst
bepaald had, dat haar rentmeester zich
naar Modena zou begeven. Eindelijk' .was
de morgen daar, op welken hij vertrek
ken zou. Huibert had zich den geheolen
vorigen dag met het schrijven van brie
ven aan zijn vader onledig gehouden, want
hij begon eT twee of drie; alvorens hij
met zichzelven eens kon worden, hoe hij
den brief zou inrichten. Zijn vader al
leen te schrijven, dat Hendrik dood was
en het overige van zijn treurig nieuws
tot hun ontmoeting te verzwijgen, kwam
hem eerst het beste voor, doch niet zoo-
dra had hij dit geschreven, of hij herin
nerde zich, hoe bedroefd .zijn vader over
den dood van Anton geweest was, en
overwoog daarotm, of het niet beter was,
in het geheel van geen geleden ver
liezen te gewagen. Maar dan meende hij
weer zeker te zijn, dat noch hij, noch
Christelijk-Historischen zwegen. Namens
hen spreekt heden mr v. d. Hoeven.
Het staat zwakjes met dit ontwerp. Zou
de minister heden of morgen zijn eerste
nederlaag hebben te boeken?
Tweede Kamer.
De Tweede Kamer begon haar open
bare behandeling van het wetsontwerp tot
wijziging der wet op de Personeele Be
lasting. Dit ontwerp bedoelt niets anders
dan de wet van haar moest stuitende on
billijkheden te ontdoen. Nu hebben enkele
Kamerleden beproefd, om er nog enkele
uit te „amendeeren": maar daar heeft
minister De Geer voor gepast. Verhoo
ging van kinderaftrek (Michielsen)tege
moetkoming aan caféhouders (Ter Laan);
vrijstelling belastbaarheid dienstbode van
een weduwe (Bakker-Nort), 'tging alles
van de baan.
Het wetsontwerp tot uitbreiding der ge
legenheid tot het leveren van bewijs door
geuig-en in burgerlijke zaken, o.a. .van
beteekenis, doordat de „wraking" (van
getuigen) zal vervallen, is eveneens aan
genomen, evenals dat, betreffende „het
dragen dor kosten van openbare verpach
tingen en het uitloven van premiën bij
openbar© verknopingen en verpachtingen".
Dit ontwerp verbiedt o.a. het uitloven
van premiën als mijnkoop-, inzet-, bod-,
hoog- of strijkgelden. E©n amendement
Bakker .'tot handhaving van 't strijkgeld
bij de vei'koopingcn werd na bestrijding
ingetrokken.
De toestand.
De Duitsche regeering heeft aan de ge
allieerde regeeringen, en aan de regeering
van de Vereenigcle Staten de nota laten
overhandigen, waarin zij haar nieuwe
voorstellen ter regeling van de vergoe-
dingsquaestie formuleert. Van den inhoud
kon gisteren door ons reeds een over
zicht worden gegeven, waaruit bleek, dat
de Duitsche regeering niet boven het be
drag van dertig milliard is gegaan, dat
ze ook te Parijs aanvang Januari wildo
aanbieden. Aan de Britsche adviezen,
waarin werd becijferd, dat menmet op
'Z$n minst veertig milliard voor den 'dag
moest komen om alle gegadigden ter wille
te kunnen zijn, heeft de regeering to Ber
lijn zich dus niet gestoord. Dat cijfer van
veertig was haar nog te machtig, al mocht
de heer Stresemann onlangs met nog zoo
royaal gebaar verklaren: op een enkel
milliard] e willen we niet zien, als we
ons territoir en onze souvereiniteit maar
ongeschonden kunnen bewaren.
Het bedrag van dertig milliard zou door
middel van internationale leeningen moe
ten worden opgebracht, met dien verstan
de, dat eerst een bedrag van twintig mil
liard zal worden bijeengebracht en na
eenige jaren weer een bedrag van vijf,
na weer eenige jaren wederom een be
drag van vijf milliard. Voor zoover dat
mogelijk zal blijken. Een arbitragerecht
bank zou, zoo dit niet het geval mocht
zijn, moeten beslissen wat Duitschland
heeft te betalen en hoe.
Voor het geval de geallieerden zouden
weigeren het aanbod van de dertig mil
liard te aanvaarden, jloet de Duitsche
regeering het voorstel, dat zij de beta
ling scapaciteit van Duitschland zullen
vaststellen. Het bljjkt, dat de Duitsche
regeering niet van plan is om het lijdelijk
verzet in het Ruhrgsb.ied op te geven.
Louise, na alles wat zjj geleden hadden,
tegen de wanhoop des vaders bestand
zizouden Zijn, wanneer deze hun moeder
evenmin als den geliefden zuigeling, bij
hen zou ontwaren, en daarom .schreef hij
een anderen brief, waarin hij beider dood
vermeldde. Doch nauwelijks had hij dien
geëindigd, of hij vreesde, dat de gevoe
lige man bij het lezen daarvan het wel
licht besterven zou. Hij scheurde den
brief in stukken en schreef bij! zijn laatste
poging deze regelen:
„Liefste Vader,
VuTig verlang ik u te ontmoeten. Ik
weet niet zeker, of gij te Modena zijt,
maar de rentmeester van onzen graaf
heeft ons stellig beloofd, dat hij alle moei
te zal aanwenden om U uit te vinden.
Wfj hebben veel verdriet geleden sedert
wij onze geliefde vallei verlaten hebben.
Wanner wij elkander ontmoeten, zal ik
u de oorzaken onzer smart mededeelen.
De God onzer vaderen heeft teederlijk
zorg voor ons gedragten, en waar wij
thans zijn, daar is iedereen vol toege
negenheid voor ons, inzonderheid de gra
vin en haar kleinzoon Filippus. Ik bemin
en vereer hen ten hoogste en Louise
voedt dezelfde genegenheid voor Jonk-
Vrouw Isabella, die zeer vriendelijk jegens
haar is en haar als een zuster behandeld,
ofschoon zlij edel en .zeer rijk en Louise
zee» arm is. Ja, allen in dit huis behan-
Dit zal worden voortgezet totdat de ont
ruiming van de buiten het verdrag van
Versailles om bezette gebieden zal zijn
verkregen en de toestand in het links-
Rijnsche gebied zal zijn hersteld, jooals
hij krachtens het. vredesverdrag moot zijn.
Reeds dadelijk na het bekend worden
van de eerste gegevens over den inhoud
van de Duitsche nota verklaarden de
Fransche bladen, dat van aanvaarding vam
dit Duitsche voorstel geen sprake kan
zijn. Dat was te verwachten. Ook toon
dé inhoud nog niet bekend was, werd
het reeds te Parijs als onaannemelijk ge
karakteriseerd.
Generaal Pellé, van zijn besprekingen
met Poincaró en Weygand te Lausanne
teruggekeerd, heeft een onderhoud gehad
met Ismet-pasja. Er zijn omtrent dit on
derhoud geen officieele mededeelingen ge
daan, maar niettemin weet het B. T. A.
op grond blijkbaar van mededeelingen van
„sommige Turksche kringen" te vertellen,
dat de Fransclie generaal met nadruk zou
hebben te kennen gegeven, dat het vooJi
een „groot en vredelievend land" al»
Frankrijk onmogelijk zou zijn te Lausann©
over den yrede te praten, als de Turksche
regeering niet de fout herstelde, die ze'
door de troepenconcentratie aan de Syri
sche grens beging.
Maar Ismet antwoordde niet minder na
drukkelijk, dat hij de Fransche politiek
wantrouwde, omdat deze volkomen afwijkt
van die welke men door de onderhande
lingen te Angora recht had te verwach
ten. Wat Ismet misschien nog in diplo
matieke termen heeft gezegd, heeft Raoef
bey in een officieuse mededeeling, voor de
pers bestemd, nog eens duidelijker doen
uitkomen. De Fransche politiek heeft
slechts den steun van concessiejagers en
speculanten ten doel, zegt de Turksche
minister minzaam. En Frankrijk's mili
taire maatregelen in Syrië geven reden
tot ongerustheid. Zoo kaatst men elkan
der den bal terug.
Te Munchen.
Die 1-Meidag is te Miinchen goed af-
geloopen, in dien zin, dat er1 geen botsin
gen, gelijk gevreesd werd, dat er .plaats
zouden hebben, vallen te vermelden. Hit-
Ier, de leider der nationaal-socialisten,
had er mee gedreigd; maar de socialisten,
dat zijn zij, die met de (socialistische)
regeering meegaan, waren hun de baas.
óln den ochtend had Hitier zijn stormtroe
pen nabij München opgesteld, om, zooals
hij gezegd had, allo roode vlaggen aan
de handen der dragers te ontrukken. Die
politie trof echter tegemnaatregelen en
liet alle toegangen naar de stad afzetten.
Dit ontmoedigde Hitler, die klaarblijke
lijk veeleer op de hulp der politie gere
kend had en dan ook verklaarde, dat hij
door de regeering omsingeld en verraden
was. Hij wilde, naar hij' zeide, ook niet
tegen het staatsgezag te velde trekken.
Hij gaf allen vertol naar huis terug te
lceercn en zjj, die uit andere plaatsen
gekomen waren, maakten hiervan gebruik.
Rond den middag waren de meesten ver
trokken.
Intusschen hadden de socialisten te za-
men met de communisten, in de stad zelf
hun optocht uit ongeveer 30.000 perso
nen bestaand©,' geformeerd. Zonder door
iemand gestoord te worden kon de stoet
rondtrekken, naar het Bavaria-monument
waar boven op het 16 M. hoog© beeld do
roode vlag geplaatst werd. Ook' sovjet-
vlaggen werden in den stoet meegedra
gen. De politie liet den optocht kalm
delen ons mot medelijdende goedheid. Ik
zal u alles verhalen, liefste vader, als
wij .elkander ontmoeten. Louise weent van
weemoed, als z ijer aan ."denkt, om U, onze
dierbare vader, weder te mogen omhel
zen. Schrijf ons spoedig eenige regelen.
Wij komen tot u, zoodra de rentmeester
is wedergekeerd. Ontvang de verzekering
de» liefde en eerbied van
Uwen U liefhebbenden zoon.
Huibert".
Gedurende de afwezigheid van den rent
meester ontvingen de jeugdige weezen bij
voortduring dezelfde bewijzen van goed
heid en vriendelijkheid van de adellijke
familie. Dezelfde God, die Jocobs' na
kroost het verschoonend medelijden deed
ondervinden dergenen, die het gevanke
lijk wegvoerden, bewoog de harten van
dit gezin tot medelijden en bescherming
van deze kinderen zijner gunstgenooten,
aoodat zelfs diegenen,, van wie men ver
ben, dat zij .uit godsdienstige of .bijigeloo-
vige beginselen deze Waldenzen eerder
vijandig geweest zouden zijn, of ijver
zuchtig op de gunst, waarin zij bij de
gravin stonden, verhinderd werden hun
afkeerigheid aan den dag te leggen. Ja,
de kinderen ondervondem in den vollen
nadruk de kracht der woorden, door den
Heiland eenmaal gesproken: „de haren
uws hoofds zijn alle geteld".
(Wordt vervolgd.)
x