Donderdag 3 Mei 1923 ittershof IFDPIJN V© 179 37© Jaargang Men. Middelburg. ippeien. en Winkelhuis, TOT BEN BOQB GETROUW. Statss-GeseraaL Buitenland. advertentie Zaterdag» en nieuw Woon- jis met Tuin en en Schuur, iur gevraagd Meid te Dienstbode, Meid >n Meid ODDE, West-Souburg- FEUILLETON. j I>©e»dert na Wilhefcniga Rooigaaxflt 86 26 j.AiUflBoud ïeltje MelMot, Anthaniwa, [aatje A ntïtoni - 7,. v. Marions ie. 2, JacioLa; d. Vermlaire; 83, en 'S. VeeBart. na van Grosse!, rd05, G. Ron- er, 00 j. .terdarnsche rei- werden de vol- ipeieren 14.60 I' 5.70, beide per ERBERICHT. in den odbftetid irold door Bet rut te De> TBilt- tand 770.1 te te Roösi. avond ran 3 veranderlijke tóe ricflitin^en, reinig of geen >rst in liet Dos- Lagl en malen kan thans Jen, vraagt condities Ihoreidrogerij te Kou lij YAN DERBORCH, Koudekerke. KOOP: |t uitgeoefend een rende Kruideniers- loter, kaas en eieren. 00. Voornamelijk erg I bakkerij, in een om- die erg noodig is en restigd. inlichtingen onder lau van dit blad te 3 verdreven doorenkde JMHARDT5 'IJfl-TABLETTErij 'koker60ct I clh. en Drvgistenf DT5 wanldil rijn de echh Iheren. Brieven onder het Bureau van dit I, Aagtekerke, vraagt lardenknechl knecht die genegen fen om te gaan. P. BOOKE, Lepel- fkerke (W.). In aan of met October >n Meid FAN WALLENBURG, leg, Middelburg. [aKELS, Nisse, vraagt bnigsains bekend met j. polderman, In aan of met October eid gevraagd. WER, St. Jan ten jurg. |f met October goed melken kan, Drukkers-Exploitanten OOSTERBAAN LE COINTRE GOES Bureaux: Lange Vorststraat 6870, Gees Tel.: Redactie no. II; Administratie no. 58 Postrekening No. 36000. Bijkantoor te Middelburg: Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259 Ve Zeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG Abonnementsprijs: Per 3 maanden, franco per post, f 3.— Losse nummers f 0.06 Prijs der Advertentie*: 14 regels f 1.20, elke regel meer 3§ ei. Bij abonnement belangrijke korting. BW A-jt.iiMMuhjtin-fivia *««-.- -afwwawr»*-*»,-.. uottfta HET VLOOTWET-RAPPORT. Die Staatscommissie, benoemd tot het onderzoeken „in welk tempo de -aanbouw van do in het ontwerp Vlootwet voor gestelde vloct zal plaats hebben" heeft haar lapport ingediend; slechts twee leden gaven een afwijkende meening ten boste; een van deze is haar voorzitter, ror Patijn. Eroch de overige leden zijn van meening, dat met den aanbouw niet mag worden gewacht. Wij hebben geen vloot, die dezen naam dragen mag; en toch moeten wij er een hebben, vooral nu, ter bevestiging onzer souvereinitcit in de Indische wateren, ter afwering van dreigende gevaren bij con flicten tusschen de ons daar-omringende mogendnedon, ter handhaving der neu traliteit van do havens en zeewegen in ons koloniaal gebied en tel' verzekering van orde en veiligheid in den Oost-Indi- schen Archipel. Wie deze vier punten nauwkeurig leest, gevoelt terstond, dat het gaat om het behoud van ons mooie Insulinde; de voor waarde voor het behoud onzer nationale welvaart, en daarmee van geheel ons volksbestaan. Zoo kras mogelijk verwerpt de Commis sie den drang naar ontwapening met het oog op de feiten der laatste negen "jaren. Feiten, die wij niet behoeven te rele- veewn; zelfs een kind kent ,ze. Voor Nederland is geen uitbreiding on zer weermiddelen ter zee noodig; daar kan zelfs nog wel een half miljoen op bezuinigd worden. Maar voor Indië! Letterlijk drukken wij af: „Evenals ieder ander volk heeft dus ook het Nederiandsche rekening te houden met de mogelijkheid van een oorlog. De hand having van de neutraliteit is bovendien een internationale plicht, waaraan een volk, in onzen tijd, zich niet straffeloos kan onttrekken. De Indische bevolking beseft, blijkens ondubbelzinnige, uitingen van inheemscho zijde, dat de band met Nederland voor haar groote waarde heeft, en ongetwijfeld zou het vertrouwen in ons land in den gebeden Archipel ernstig worden ge schokt, indien bekend werd, dat de Re- .gming en Volksvertegenwoordiging be sloten hadden af te zien van de verdedi ging van Indië tegen oen buitenlandsohen vijand. Het behoeft geen betoog, dat zich ge beurtenissen kunnen voordoen, die scher pe belangentegenstellingen zonden kunnen in liet leven roepen tusschen de groote mogendheden, wier gebieden of bezittin gen den Ncderlandsch-Indischen Archipel .omsluiten .Mocht een deel van dezen Ar chipel in de macht komen van één dier mogendheden, zoo ,zou onmiddellijk het politiek evenwicht in Oost-Azië zijn Ver broken, met de onvermijdelijke gevolgen, daaraan verbonden. Reeds uit dit oog punt beschouwd, dient Nederland mede den wereldvrede, wanneer het voortgaat de middelen in stand te houden, om de souvereinitedt van zijn overzeesche gewes ten to doen eerbiedigen. Zee» groot is hot gevaar, dat Nederland zou kunnen worden betrokken in een conflict tusschen andere volken. Het is allereerst met het oog daarop, dat de commissie een voldoende vloot in de In dische wateren noodig acht. In de eerste plaats zal de vloot elke, zelfs onopzettelijke inbreuk op onze neu traliteit moeten kunnen tegengaan, daar wij zulle een inbreuk niet kunnen gedoogen 36.) Ook wees h $iem uit zijn Bijbel aan, hoe opzettelijk alle afgoderij, beeldendienst en wat daartoe zou kunnen leiden, door den Heere verboden wordt, en welk een waarschuwend voorbeeld wij in het Isra- elietische volk hebben van de gevaren, waaraan een al te groote verkleefdheid aan het zinnelijke den mensch bij1 de Gods- ve'reering blootstelt; waarom dan ook de Catechismus der Waldenzen leerde zich te wachten van eenige zinnelijke voorstel ling der Godheid te maken, nóch innerlijk, in onzen geest, nóch uitwendig in eenige soort van beeltenis of gelijkenis van eenig schepsel, alsmede alle vereering van God in of nevens hetzelve. „Indien ik een bijbel had, Huibert", zeide Filippus, „dan zou ik die dingen, waarvan gij spreekt, insgelijks kunnen leeren. Wanneer mijn meester naar Parijs gaat, zal ik hem opdragen mij1 er een te koopen, zoo die voor geld te bekomen is". Huibert's oogen fonkelden van blijd schap, toen de jeugdige Roomschgezin- de zeide, dat hij' besloten had een Bijbel tte willen bezitten. „Jonker", zeide hij met een verhelderd gelaat, „ziedaar zonder .in moeilijkheid te komen niet de tegenpartij. In de tweede plaats zal de vloot hebben te waken tegen opzettelijke neutraliteits- schending door een der oorlogvoerenden met het doel zich het bezit te verzekeren van één of meer steunpunten in onzen archipel, of om de beschikking te ver krijgen over daar aanwezige waardevolle grondstoffen. De commissie beeft de overtuiging, dat indien men in Indië beschikt over een gevcchtswaardigo vloot, wij als bondge noot voor oorlogvoerenden een zoodanige waarde zullen hebben, dat men wel zal aarzelen over te gaan tot handelingen, die ons in de armen der tegenpartij zou den drijven". De slotsom is dan ook: „Dat aan de verdere t enu i tvo er 1 eggi ng' van de vlootplannen niet valt te ontkomen en dat de Regeering niet mag aarzelen te doen w'at in haar vermogen is, om ie aan neming en de dadelijke uitvoe ring der vlootwet t ,v e r z e k e- r e n". Vooral bij' de tegenwoordige inrichting van liet vcrcischte klein materiaal is lang durige oefening voor eiken man noodza kelijk. Hoe zal deze oefening kunnen wor den begonnen en voortgezet, indien geen zekerheid bestaat omtrent de plannen, die uitgevoerd zullen worden. ZondeT wettelijke bepaling van beleid en inrichting bij onze Marine, zal niet slechts vervulling harer taak in de naaste toekomst onmogelijk zijn; maar zal het onmisbaar werk van opleiding en oefening met volstrekte lamheid zijn geslagen. Ook het bestaand materieel heeft zonder aan vulling weinig waarde. D'e offers, dio men zich op het o,ogenblik iJecds hoeft getroost cn zich nog zal moe ten getroosten, tot afwerking van 'in uit voering zijnde plannon, zullen nagenoeg waardeloos zijn, tenzij men door verdere afwerking van het Vlootwetplan de strijd krachten, die in 1926 gereed zullen zijn, aanvult met wat noodig is, om ze doel treffend te kunnen gebruiken". Een en ander, zegt de Commissie, 'zal ten Jaste van Indië belangrijk Verhoogde uitgaven noodzakelijk maken. Moetvoor- loopig gerekend worden op een vermeer dering der jaaxlijksch© uitgaven met ze ven niillioen boven het budget voor 1923 na 1923 zou de raming voor 1923 over schreden worden met ruim 23 tnillioen gulden. En zal dat kunnen? De Commissie 'ziet den financieelen toe stand donker in. En toch, Zoo meent zij, „moet worden doorgetast"; en is zlij „van oerdeel, dat de Regeering niet mag aar zelen alles te doen om onverwijlde aan neming en uitvoering der vlootwet te ver zekeren". Zij verwerpt dan ook „do vraag, of het niet geraden is, de verdere uitvoe ring van de vlootplannen op to schorten totdat het evenwicht in de 'Staats- en de Indische financiën zijn hersteld", .een op lossing, die wel schijnbaar voor do hand ligt, maar die zijj toch na ernstig beraad meent niet te kunnen uanvaarden. Zij acht het „noodzakelijk, dat de Re geering, nog vóór do behandeling der Vlootwet, aan de Staton-Generaal over legt ceh gespecificeerd en duidelijk toe gelicht programma van de maatregelen, die ziji onafwijsbaar acht, om de budgetten van Nederland ©n Indië weder op een gezonden grondslag to vestigen". Tot zoolang dit geschied is, moeten alle alles wat ik voor u wensch en begeer: een Bijbel en het onderwijs van den Hei ligen Geest. Wanneer gij dit bezit, zult gij weldra uw afgoden voor de mollen en vledefmuizen werpen". (Jes. 2:20.) Aldus sprekende verlieten zij het vertrek, dat nog vele andere schilderijen en af beeldingen bevatte, meestal met kostbaar lijnwaad bedekt, om ze voor Jjcht en stof et beveiligen. Aan het oostelijk einde hing, tusschen twee vergulde pilaren en met een voorhangsel van karmozijnrood fluweel bedekt, een altaarstuk, waarop sterfelijke handen zich vermeten hadden niet slechts den gekfuisten Zaligmaker, maar neven Hem den Onzienlijken en den Heiligen Geest onder zichtbare vormen af te' malen. Doe hdaar Filippus de ge voelens van zijn vriend over dergelijke voorstellingen nu genoeg kende, oim te weten, dat hij hem meer ergernis dan ge noegen door de aanwijzing van dit alles geven zou, waagde hij het niet hem tot de beschouwing daarvan uit te noodigen En inderdaad, Huibert had reeds genoeg van het klatergoud; den opschik, het ar melijke en ongerijmde van dezen bijge- loovigdden eeredienst gezien, om het in zijne gedachten te kunnen stellen tegen- ove rde zuivere majesteit, de evenredig heid, het edele verband, de waardigheid en volkomenheid van dat stelsel van God delijke waarheid, dat door het Evangelie van onzen Heere Jezus Christus wordt nieuwe maatregelen wachten. Toch, en hier lette men wel op, toch kan (lees mag!) „dit ten aanzien van do weermacht tor zee niet geschieden. Nederland kan, zonder tegenover het buitenland als ko loniale mogenheid te abdiceeren" (dat wil zeggen: afstand te doen van haar recht matig bezit, haar recht on haar roeping!) „in het huidig tijdsgewricht niet het be sluit nemen, zijn uitgestrekt eilandenrijk van verdediging ter zee verstoken te la ten". (Slot volgt.) Verbetering. In onze driestar „Armenzorg" (no. van gisteren) staat vervijfvoudigd, dit moot zijn „verdubbeld", gelijk de oplettende le zer wel dadelijk zal hebben begrepen. In 1916 zes en een half miljoen; in 1920 dertien miljoen aan Armenzorg te Amster dam uitgegeven; dat is het dubbele, Eerste Kamer. Het was wel. noodig dat minister Aal- berse den sociologen in de Eerste Kamer (Haazevoet, Domves, „Wittert en anderen) duidelijk maakte dat een minister van Arbeid altijd tusschen twee vuren staat; vraagt eerstgenoemde een rijkskinderfonds cn de minister stelt dit in, dan berispen do werkgevers hem, wijl hij op nijverheid weer nieuwe lasten legt; vraagt de tweede om meer werkloozenzorg, ook voor on georganiseerden, cn hij voldoet er aan, dan geven de werkgevers hem ook woel den wind van voren. Den een is hij te Conservatief, den ander te radicaal. Dit laatste geldt heden (wij schrijven met op zet li e d e n, want vroeger was 't juist andersom!) van jhr. Wittert, die den mi nister, schoon naar ons inzien zeer te recht, waarschuwde tegen de klip van het staatssocialisme, waarop hij stranden zal bij eventueel invoeren van de eenheids- rente, los van werktijd en betaalde pre mies dat is een stap naar het staats pensioen. De hoeren Diepenhorst en Slotemaker sloten zich bij hem aan. Daarna kwam de Arbejdsgeschillenwet aan do orde. Zij werd voorwaardelijk ver dedigd door mr Schönfeld (v.-d.), die op •zekerheid van geheim blijven der bij en quêtes .gedane mededeelingen aandrong; doch ernstig bestreden door mr Arntz (kath.), als te zeer op haat en wrok, en' op verhoogden druk op de schouders dei- werkgevers aangelegd, terwijl de lust tot staken ep eer door bevorderd dan ge temperd zal worden; bezwaren waarbij nog een drietal Roomsche afgevaardigden Dubbelman, Fransen uit Leeuwarden en Smits zich aansloten. Een warme verdediging viel het ont werp ten deel van de zijde van prof. Die penhorst, die onder meer betoogde, dat men zich over het enquêtereclit, dat slechts een facultatief karakter draagt en hoogst zelden zal worden toegepast, niet zoo druk behoeft te maken. Ook over het boekenonderzoek behoeft volgens hem niet één industrieel zich zenuwachtig te maken. Oök de heer Wiltert van Hoogland (kath.) verdedigde namens enkele radi cale katholieken en de heer Wibaut na mens de S. D. A. P. het ontwerp. De bekend gemaakt. De gang overgaande, waren beide vrienden in diep gepeins ver zonken en scheidden aan Men ingang van de eetzaal, welke Filippus binnentrad, terwijl Huibert zijn geliefde Louise ging opzoeken, om zich weder met haar over hun vader en hun volk te onderhouden en opnieuw zijn leed uit te spreken, dat zij van beide zoolang gescheiden war en. HOOFDSTUK XIV. Bedroefd, maar daarna verblijd. Er waren reeds enkele weken verlo open na den dag, op welken de gravin eerst bepaald had, dat haar rentmeester zich naar Modena zou begeven. Eindelijk' .was de morgen daar, op welken hij vertrek ken zou. Huibert had zich den geheolen vorigen dag met het schrijven van brie ven aan zijn vader onledig gehouden, want hij begon eT twee of drie; alvorens hij met zichzelven eens kon worden, hoe hij den brief zou inrichten. Zijn vader al leen te schrijven, dat Hendrik dood was en het overige van zijn treurig nieuws tot hun ontmoeting te verzwijgen, kwam hem eerst het beste voor, doch niet zoo- dra had hij dit geschreven, of hij herin nerde zich, hoe bedroefd .zijn vader over den dood van Anton geweest was, en overwoog daarotm, of het niet beter was, in het geheel van geen geleden ver liezen te gewagen. Maar dan meende hij weer zeker te zijn, dat noch hij, noch Christelijk-Historischen zwegen. Namens hen spreekt heden mr v. d. Hoeven. Het staat zwakjes met dit ontwerp. Zou de minister heden of morgen zijn eerste nederlaag hebben te boeken? Tweede Kamer. De Tweede Kamer begon haar open bare behandeling van het wetsontwerp tot wijziging der wet op de Personeele Be lasting. Dit ontwerp bedoelt niets anders dan de wet van haar moest stuitende on billijkheden te ontdoen. Nu hebben enkele Kamerleden beproefd, om er nog enkele uit te „amendeeren": maar daar heeft minister De Geer voor gepast. Verhoo ging van kinderaftrek (Michielsen)tege moetkoming aan caféhouders (Ter Laan); vrijstelling belastbaarheid dienstbode van een weduwe (Bakker-Nort), 'tging alles van de baan. Het wetsontwerp tot uitbreiding der ge legenheid tot het leveren van bewijs door geuig-en in burgerlijke zaken, o.a. .van beteekenis, doordat de „wraking" (van getuigen) zal vervallen, is eveneens aan genomen, evenals dat, betreffende „het dragen dor kosten van openbare verpach tingen en het uitloven van premiën bij openbar© verknopingen en verpachtingen". Dit ontwerp verbiedt o.a. het uitloven van premiën als mijnkoop-, inzet-, bod-, hoog- of strijkgelden. E©n amendement Bakker .'tot handhaving van 't strijkgeld bij de vei'koopingcn werd na bestrijding ingetrokken. De toestand. De Duitsche regeering heeft aan de ge allieerde regeeringen, en aan de regeering van de Vereenigcle Staten de nota laten overhandigen, waarin zij haar nieuwe voorstellen ter regeling van de vergoe- dingsquaestie formuleert. Van den inhoud kon gisteren door ons reeds een over zicht worden gegeven, waaruit bleek, dat de Duitsche regeering niet boven het be drag van dertig milliard is gegaan, dat ze ook te Parijs aanvang Januari wildo aanbieden. Aan de Britsche adviezen, waarin werd becijferd, dat menmet op 'Z$n minst veertig milliard voor den 'dag moest komen om alle gegadigden ter wille te kunnen zijn, heeft de regeering to Ber lijn zich dus niet gestoord. Dat cijfer van veertig was haar nog te machtig, al mocht de heer Stresemann onlangs met nog zoo royaal gebaar verklaren: op een enkel milliard] e willen we niet zien, als we ons territoir en onze souvereiniteit maar ongeschonden kunnen bewaren. Het bedrag van dertig milliard zou door middel van internationale leeningen moe ten worden opgebracht, met dien verstan de, dat eerst een bedrag van twintig mil liard zal worden bijeengebracht en na eenige jaren weer een bedrag van vijf, na weer eenige jaren wederom een be drag van vijf milliard. Voor zoover dat mogelijk zal blijken. Een arbitragerecht bank zou, zoo dit niet het geval mocht zijn, moeten beslissen wat Duitschland heeft te betalen en hoe. Voor het geval de geallieerden zouden weigeren het aanbod van de dertig mil liard te aanvaarden, jloet de Duitsche regeering het voorstel, dat zij de beta ling scapaciteit van Duitschland zullen vaststellen. Het bljjkt, dat de Duitsche regeering niet van plan is om het lijdelijk verzet in het Ruhrgsb.ied op te geven. Louise, na alles wat zjj geleden hadden, tegen de wanhoop des vaders bestand zizouden Zijn, wanneer deze hun moeder evenmin als den geliefden zuigeling, bij hen zou ontwaren, en daarom .schreef hij een anderen brief, waarin hij beider dood vermeldde. Doch nauwelijks had hij dien geëindigd, of hij vreesde, dat de gevoe lige man bij het lezen daarvan het wel licht besterven zou. Hij scheurde den brief in stukken en schreef bij! zijn laatste poging deze regelen: „Liefste Vader, VuTig verlang ik u te ontmoeten. Ik weet niet zeker, of gij te Modena zijt, maar de rentmeester van onzen graaf heeft ons stellig beloofd, dat hij alle moei te zal aanwenden om U uit te vinden. Wfj hebben veel verdriet geleden sedert wij onze geliefde vallei verlaten hebben. Wanner wij elkander ontmoeten, zal ik u de oorzaken onzer smart mededeelen. De God onzer vaderen heeft teederlijk zorg voor ons gedragten, en waar wij thans zijn, daar is iedereen vol toege negenheid voor ons, inzonderheid de gra vin en haar kleinzoon Filippus. Ik bemin en vereer hen ten hoogste en Louise voedt dezelfde genegenheid voor Jonk- Vrouw Isabella, die zeer vriendelijk jegens haar is en haar als een zuster behandeld, ofschoon zlij edel en .zeer rijk en Louise zee» arm is. Ja, allen in dit huis behan- Dit zal worden voortgezet totdat de ont ruiming van de buiten het verdrag van Versailles om bezette gebieden zal zijn verkregen en de toestand in het links- Rijnsche gebied zal zijn hersteld, jooals hij krachtens het. vredesverdrag moot zijn. Reeds dadelijk na het bekend worden van de eerste gegevens over den inhoud van de Duitsche nota verklaarden de Fransche bladen, dat van aanvaarding vam dit Duitsche voorstel geen sprake kan zijn. Dat was te verwachten. Ook toon dé inhoud nog niet bekend was, werd het reeds te Parijs als onaannemelijk ge karakteriseerd. Generaal Pellé, van zijn besprekingen met Poincaró en Weygand te Lausanne teruggekeerd, heeft een onderhoud gehad met Ismet-pasja. Er zijn omtrent dit on derhoud geen officieele mededeelingen ge daan, maar niettemin weet het B. T. A. op grond blijkbaar van mededeelingen van „sommige Turksche kringen" te vertellen, dat de Fransclie generaal met nadruk zou hebben te kennen gegeven, dat het vooJi een „groot en vredelievend land" al» Frankrijk onmogelijk zou zijn te Lausann© over den yrede te praten, als de Turksche regeering niet de fout herstelde, die ze' door de troepenconcentratie aan de Syri sche grens beging. Maar Ismet antwoordde niet minder na drukkelijk, dat hij de Fransche politiek wantrouwde, omdat deze volkomen afwijkt van die welke men door de onderhande lingen te Angora recht had te verwach ten. Wat Ismet misschien nog in diplo matieke termen heeft gezegd, heeft Raoef bey in een officieuse mededeeling, voor de pers bestemd, nog eens duidelijker doen uitkomen. De Fransche politiek heeft slechts den steun van concessiejagers en speculanten ten doel, zegt de Turksche minister minzaam. En Frankrijk's mili taire maatregelen in Syrië geven reden tot ongerustheid. Zoo kaatst men elkan der den bal terug. Te Munchen. Die 1-Meidag is te Miinchen goed af- geloopen, in dien zin, dat er1 geen botsin gen, gelijk gevreesd werd, dat er .plaats zouden hebben, vallen te vermelden. Hit- Ier, de leider der nationaal-socialisten, had er mee gedreigd; maar de socialisten, dat zijn zij, die met de (socialistische) regeering meegaan, waren hun de baas. óln den ochtend had Hitier zijn stormtroe pen nabij München opgesteld, om, zooals hij gezegd had, allo roode vlaggen aan de handen der dragers te ontrukken. Die politie trof echter tegemnaatregelen en liet alle toegangen naar de stad afzetten. Dit ontmoedigde Hitler, die klaarblijke lijk veeleer op de hulp der politie gere kend had en dan ook verklaarde, dat hij door de regeering omsingeld en verraden was. Hij wilde, naar hij' zeide, ook niet tegen het staatsgezag te velde trekken. Hij gaf allen vertol naar huis terug te lceercn en zjj, die uit andere plaatsen gekomen waren, maakten hiervan gebruik. Rond den middag waren de meesten ver trokken. Intusschen hadden de socialisten te za- men met de communisten, in de stad zelf hun optocht uit ongeveer 30.000 perso nen bestaand©,' geformeerd. Zonder door iemand gestoord te worden kon de stoet rondtrekken, naar het Bavaria-monument waar boven op het 16 M. hoog© beeld do roode vlag geplaatst werd. Ook' sovjet- vlaggen werden in den stoet meegedra gen. De politie liet den optocht kalm delen ons mot medelijdende goedheid. Ik zal u alles verhalen, liefste vader, als wij .elkander ontmoeten. Louise weent van weemoed, als z ijer aan ."denkt, om U, onze dierbare vader, weder te mogen omhel zen. Schrijf ons spoedig eenige regelen. Wij komen tot u, zoodra de rentmeester is wedergekeerd. Ontvang de verzekering de» liefde en eerbied van Uwen U liefhebbenden zoon. Huibert". Gedurende de afwezigheid van den rent meester ontvingen de jeugdige weezen bij voortduring dezelfde bewijzen van goed heid en vriendelijkheid van de adellijke familie. Dezelfde God, die Jocobs' na kroost het verschoonend medelijden deed ondervinden dergenen, die het gevanke lijk wegvoerden, bewoog de harten van dit gezin tot medelijden en bescherming van deze kinderen zijner gunstgenooten, aoodat zelfs diegenen,, van wie men ver ben, dat zij .uit godsdienstige of .bijigeloo- vige beginselen deze Waldenzen eerder vijandig geweest zouden zijn, of ijver zuchtig op de gunst, waarin zij bij de gravin stonden, verhinderd werden hun afkeerigheid aan den dag te leggen. Ja, de kinderen ondervondem in den vollen nadruk de kracht der woorden, door den Heiland eenmaal gesproken: „de haren uws hoofds zijn alle geteld". (Wordt vervolgd.) x

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1923 | | pagina 1