*o 176
Maandag SO April 1993
37e Jaargang
9
TOT DEN BOOD SEI80ÜW.
Buitenland.
Drukkers-Exploitanten
OOSTERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no.58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. 110. 259
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f 3.—
Losse nummers f 0.05
Prijs der Advertentie»:
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 et.
Bij abonnement belangrijke korting.
ix;x^iM*aKK9aKK»>acnNM«
1909 30 April 1923.
Ons Koningskind verjaart. Hare Ko
ninklijke Hoogheid Prinses Juliana.
'lis een feestdag en een vreugdedag, ge
temperd weliswaar door den ernst dor tij
den, niettemin een feestdag. Met dui
zenden en tienduizenden van Nederlan
ders heften wij onze harten omhoog om
don Heere to danken voor de genade
ons volk bcwezeiT,, het blonde Vorstenkind
een jaar tot hare j iron toe te doen. Wij
bidden ook, dat God onzen dank loutere.
Hoe gedeeld en onderscheiden, ook, hoe
vijandig elkander zelfs partijen gezind
zijn, prinsessedag is een nationale feest
dag, waarop het besef aan den drievou
dige» band: God, Nederland en Oranje,
verdiept, verbreed en bevestigd wordt.
Op onderscheiden wijze uit zicli de blijd
schap. Straatjool uitgegierd om draaior
gels in de steden.; vrij excursies,
soms zcifs vreemd aan het feit van den
dag; feestvergaderingen met sprekers en
zang; ook opent zich de deur van 't bede
huis om tot gebed en dankzegging te
vergaderen,
jjjat doet één volk. Dat bestaat één natie.
Oranje is niet Oranje van een kleinen
kring, 'n kring, die het zegt of zingt.
.Of van de vergadering, van de kerk.
Oranje is Oranje van heel de natie. In
ons geliefd Koningshuis sluiten wij ons
ineen met rijken en armen, grooten en
kleinen, Joden en Luthersehen, Protes
tanten en Rooiwschen.
De kroonprinses Juliana behoort ons
allen toe. Zij is van ons allen familie.
Daarom neemt zij in aller hart een ruime
plaats in. Daarom verheugen Avij ons op
haren jaardag. Daarom stijgen onze be
den naar den hemeltroon otn zegen op
ons schoone Oranje klaver-vier in Neder-
land's tuin. Mensch als menschen, prinses
Juliana van edelen bloede. Wij gedenken
dankbaar irw jaardag, omdat wij den
zegen ervaren door God in Uw huis ons
Volk geschonken en bidden daarom dat hij
ons deel moge blijven. Wij bidden ons
doorluchtig Oranjehuis den voortdurende»
en onmisbaren bijstand van den Al
machtige toe.
De Staatsloterij.
De beer Idenbui'g zeide omtrent de
Staatsloterij het volgende:
Ik zou aan de regeering ten eerste
willen vragen, of bij haar het voorne
men bestaat om de Staatsloterij te hand
haven.
Ik weet wel, lioe die instelling wordt
goedgepraat, en boe zij van sommige zij
den wordt aanbevolen als een soort ge
neesmiddel, maar ik zou toch willen vra
gen, of in dezen tijd waarin op onge
kende Avijze dc speelwoede zich van ons
volk heeft meester gemaakt, Avaarin de
Amsterdamsche predikanten hot noodig
vonden een openlijk protest in do Avereld
te zenden om te getuigen en te waar
schuwen tegen een poging tot, wat ik
maar noemen zal, gokkerij op Cliri stelij-
ken grondslag, ik zou Avillen vragen, of,
waar iedereen roept om beperking, als
t moet door de Regeering, van die speel-
Avoede, de Regeering toont een open oog
te hebben voor de zedelijke gevaren door
handhaving van haar Staatsspel en of zij
niet door eigen loterij eigenlijk het volk
loert, dat, indien het slechts met cenigc
waarborgen is omgeven, een kansje Ava-
gen nog niet zoo verkeerd is.
D<* speelzucht grijpt ons volk in den
iaat sten tijd dermate aan, dat een be-
roep op de regeering in dezen zin vol-
■33.)
Filippus was niet lang met zijn jeug
digen metgezel alleen geweest, of' de eer
ste zag reeds, dat Huibert zich zeer wei
nig aan de honden en valken gelegen
liet liggen. Hij vroeg hem derhalve of zij
Rein oud zouden doen roepen, ten einde
hen in staat te stellen een partij te kaat
sen. De jonge Waldenzer antwoordde, dat
hij bereid Avas alles te doen wat de
Graaf verlangde, maar verklaarde tevens
openhartig, niet te weten Avat kaatsbal
len was. De jonge Graaf glimlachte goed
hartig over de eenvoudigheid van dezen
onnoozelen knaap, en riep toen uit„Kom,
ik Aveet wat gij het liefst zult willen doen.
Ik zal u mijn boeken laten zien." Hier
mede was Huibert zeer in zijn schik, daar'
hij bijzonder veel van boeken hield. En
ofschoon zijn edele gastheer zich liever
met kaatsen, ,het opjagen van zijn valk,
of het afrijden van zijn paardje vermaakt
zou hebben dan op de bladeren van muffe
koeken en perkamenten te turen, bezat
hij echter zooveel natuurlijke goedhartig
heid en ware beschaafdheid, dat hij met
meer genoegen de begeerte van zijn jon
gen vriend dan zijn eigen begeerte in
willigde.
komen op haar plaats is. Nu meer dan
ooit te voren.
•X-
De lijkverbranding.
Do heer Idenburg wees er op, dat de
regeering zoowel ten opzichte van de
Zondagswet als ten opzichte van de lijk
verbranding getoond had een betere re
geling te Avillen. Hij merkte omtrent de
lijkverbranding op
Persoonlijk ben ik tegen lijkverbranding,
zooals onze gansche partij er tegen is.
Ik beschouw lijkverbranding als in strijd
met de christelijke zeden. Ik behoef dat
niet uitvoerig te. bctoogen; als het wets
ontwerp hier aan de orde komt, dan bon
ik daartoe gaarne bereid.
Ik wensch alleen tc memoreeron, dat
het Christendom, in de wereld optredend,
schier overal de lijkverbranding gevonden
heeft cn haar schier overal door begra
ving heeft doen vervangen, en daarnaast
het andere feit, dat de Aroorliefde voor
lijkverbranding, die de laatste 30, 40 jaar
zich in verschillende kringen openbaart,
blijkens de historie nauw verband houdt
met den afkeer van de Christelijke Ave-
reldbeschouwing.
Deze feiten spreken boekcleclen.
Maar afgezien van dat inzicht in het
karakter van dc lijkverbranding en den
daaruit voortvlocienden plicht der Over
heid, is thans tc dezen opzichte een toe
stand ontstaan, die inderdaad niet kan
worden geduld.
Volgens do arresten van den Hoogen
Raad van 1 Maart 1915 schrijft dc Be
grafeniswet begraving voor cn staat de
Avetgever op bet standpunt, dat verbran
ding niet geoorloofd is, maar de sanctie
ontbreekt.
De regeering is verplicht dezen toe
stand van Avetteloosheid tc doen ein
digen.
Alles Avat thans geschiedt, is bloote
vrucht van een overeenkomst met een
particuliere verceniging en strikt geno
men moet thans, krachtens het stand
punt van den Hoogen Raad en van do
regeering, elke methode tot vernietiging
van lijken in Nederland Avordon geduld,
ook de methode Aran de Parsi, die te
Bombay bun lijken op hooge kolommen
den gieren ter vernietiging aanbieden.
De conditie, die gemaakt is in de over
eenkomst tusschen den minister en die
particuliere vereeniging, dat, indien niet
aan zekere voorwaarden voldaan Avordt,
het verbranden van lijken zal Avordcn te
gengegaan, mist, volgens prof. Struycken,
van het standpunt der regeering rechts
grond.
Alleen reeds hierom is noodig, dat de
regeering haar invloed gebruikt om de
kAvestie dér lijkverbranding, die naar haar
oordeel niet wettelijk geregeld is, wel
Avettelijk te regelen.
Men kan het betreuren, dat zij niet
een ander standpunt heeft ingenomen, dat
zij met tame niet liet standpunt heeft
ingenomen, dat door professor Fabius is
verdedigd, maar nu zij dit niet gedaan
heeft, kan daarop niet worden terugge
komen en nu is inderdaad een regeling
noodig.
Zooals de toestand op het oogcnblik
is, is het onverantwoordelijk.
De stemplicht.
Omtrent den stemplicht zeide dc heer
Idenburg
„lk herinner mij heel- goed de mislukte
Met verbazing trad Huibert de boekerij
van het kasteel binnen. Nimmer had hij
zoovele boeken bijeen gezien en zich nau
welijks kunnen voorstellen, dat er zoo
vele in één huis ter wereld bijeen wa
ren. Een groot deel daarvan bestond uit
handschriften, want, ofschoon de boek
drukkunst toen reeds sedert een eeuw
bekend was, waren gedrukte Averken in
die streken schaarsch en duur, en dus
alleen voor de rijken verkrijgbaar. De
jonge Graaf nam eenlge zeer kostbare
boeken van de planken en vertoonde die
aan Huibert. Zij waren allerkeurigst ge
schreven, beschilderd met de uitgezocht-
ste afbeeldingen van de zuiverste en
schitterendste kleuren, en werden voor
de kostelijkste voorwerpen der boekerij
gehouden, daar zij sedert vele jaren in
het bezit van het Grafelijk geslacht ge-
Aveest en door zeer hooggeplaatste per
sonen gebruikt waren. Insgelijks toonde
hij eenige getijboekjes, daarbij uitleggende
hoe zij den dagelijkschen dienst, door de
geestelijkheid voorgeschreven, bevatten,
als missen, lofzangen, vespers, enz. Hui
bert \rroeg verlof om een of twee boe
ken, die hij daar aantrof, door te bla
deren, daar zij over den Katholieken
godsdienst handelden, van Avelken hij zijn
oom dikwijls had hooren spreken, en de
jonge Graaf antwoordde, dat hij die naar
het vertrek van de hofmeesteres zou
doen brengen, waar hij ze op zijn gemak
poging bij dc grondwetsherziening om den
stemplicht te doen vervallen. De stem
plicht verviel uit de grondwet, maar zelve
bleef hij gehandhaafd. Men vernachtte nog
steeds een goede werking van dit in
stituut.
Die verwachting is, zooals voorspeld
werd, mot -vervuld. In het jaar 1918 ble
ven 10.8 pet. van dc kiezers thuis eri in
1922 13.3 pet. In totaal ontbraken er in
1922 449.Ö00 kiezers. Het is voor do
burgemeesters van de groote steden na
tuurlijk onmogelijk om de verantwoording
van al die nalatige kiezers te beoordeelen.
Ook is liet voor dc rechters onmogelijk
om in korten tijd al die zaken te be
handelen. Volgens artikel 150 van do Kies
wet moeten de berispingen schriftelijk ge
schieden. Men denke toch inderdaad van
al dien omslag niet gering. Dc sanctie
Van den stemplicht is een bespotting; de
wetgever ondermijnt daarmede zijn eigen
gezag. Dat is het eene bezwaar.
Een ander bezwaar is, dat de stem
plicht Avordt opgelegd aan personen, met
name vrouwen, die gewetensbezwaren
hebben tegen het stemmen en Aroor wie
een conflict Avordt geschapen tusschen
den plicht der gehoorzaamheid aan dc
Overheid en hel, naar zij meenen, be
staande gebod Gods om niet op die ma
nier aan 't publieke leven deel te nemen.
Misschien Avorden zij niet gestraft; ik zeg
misschien, want een paar dagen geleden
las ik, dat een vroinv uit Boskoop 'te
Alphen veroordeeld is wegens het niet
nakomen Aran den stemplicht. Zij meende,
dat Gods Woord haar het stemmen Amr-
bood. De opgelegde boete meende zij niet
te moeten betalen en zoo Averd deze ruim
60-jarige vrouw naar Den Haag gebracht
om gevangenisstraf te ondergaan.
Nu weet ik wel, dat men zegt: dat con
flict bestaat niet; men behoeft niet te
stemmen, indien men slechts opkomt. Ei1
is opkomstplicht, geen iRtemplicht. Een
O'Ogenblik aangenomen, dat dit zoo is,
dan is dat toch een absoluut onnoó'rligo
bemoeilijking van een huismoeder1, die uit
haar huis en haar Averk wordt gehaald,
eenvoudig om niets, om op liet bureau te
komen en haar gezicht te laten ziien.
.Maan- ik zou van die bewering geen
misbruik willen maken, In art, 72 van
de Kieswet staat, dat men zich moet
aanmelden ter uitoefening van zijn stern-
hecht. Dat is dc plicht; do sanctie reikt
echter niet verder dan de aanmelding. Nu
vind ik het gfeen goede volksopvoeding-
om de menschen te zeggen: Er staat wel,
dat gij u jnoet aanmelden om te stemmen,
maar de wetgever heeft daar ge-en straf
aan verbonden: als gij maar komt en doet
alsof gij komt gtemmen, kunt gij vrij uit
gaan zonder te ste-mmen. Op die manier
ondermijnt men het gezag van de wet.
Ik hoop, dat de minister' van Binncn-
landsche Zaken dc-ze z-aak toch eens in
vedband met de uitkomsten van de laatste
verkiezingen zal willen -overwegen. Eer
bied voor h-ct gezag, ziooals zich dat uit
o-ok in de wetgeving en gehoorzaamheid
aan de wet, is een Christelijk beginsel,
kon doorlezen. Tevergeefs zocht Huibert
onder de vergulde en zwarte letters, die
den inhoud van elk boek op den band
aanduidden, naar een Bijbel. Helaas! of
schoon Filippus wel eens van zulk een
boek had hooren spreken, moest hij er
kennen er nooit een gezien te hebben.
Huibert's hart bloedde over den jongen
edelman bij deze verklaring. „Achl" dacht
hij, „al heb ik geen erfdeel der wereld,
niet zooveel zelfs als .mijn voet bedek
ken kan, nochtans ben ik rijker dan deze
edele jongeling, want edel is hij inder
daad." In Huibert's oog namelijk was
Filippus in het bezit van alles wat het
geluk verheugen kon, maar miste hij dat
gene, wat door Gods genade en de wer
king des Heiligen Geestes alleen recht
gelukkig maken kan. En deze opmerking
was volkomen juist. Het kasteel leverde
werkelijk alles op, wat de wereld heeft
om het aardsche geluk te bevorderen;
maar zonder de Avare kennis aan den in
houd en geest van het eeuwig Evangelie
kwam het Huibert als een schatkamer
voor, waarvan de sleutel verloren was,
en als verrukkelijke dreven, doch* waar:
van men de kennis en het waar genot
ontbeerde, omdat de gids ontbrak, die
er alleen den rechten weg in kon aan
wijzen. Met innig leedwezen over den
beminnelijken jongeling knielde de jeug
dige valleibewoner, in zijn kamertje we
dergekeerd, voor God neder en bad om
is ecu plicht, waairo-p do Overheid heeft te
staan, maair dan heeft ook d-e Overheid1
aan den andörc-n kant te zorgen, dat zij
haair o-nderdanen niet onnoodig .bemoei-
lijke, niet onnoodig voer gewetensconflic
ten plaatse, niet bevelen geve, die niet
zijn te handhaven.
Vreemde beslissing.
Bij de Rijksverzekeringsbank werden
dezer dagen enkele ambtenaren ontsla
gen. Op zonderlinge Avijze naar men weet.
Maar daarover zAvijgen we nu. Waar avc
op Avillen yrijzen is dit, da' ook hier
weer gezondigd Avordt tegen de eerste
beginselen van het rechtsgevoel.
Terwijl een huisvader, die als ambte
naar goed beoordeeld is, ontslagen
wordt, wordt oen vrouwelijke ambtenaar,
Avier echtgenoot óók in oen behoorlijke
positie bij de Bank werkzaam is, niet al
leen gehandhaafd, maar zolfs verblijd met
f 600 salarisverhooging.
Het eene gezin aan de armoede prijs
gegeven, het ander in dubbel salaris ge
handhaafd cn nog zes honderd gulden
bovendien.
Het zou toch Avel eens wcnschelijk zijn,
dat het Christelijk Kabinet eens uiteen
zette, hoe het deze dingen in overeen
stemming brengt met onze Christelijke
levensopvattingen. (Standaard.)
•X-
De actie in het Roergebied.
Komt er toenadering tusschen Marianne
en Michel? Zou John (Buil) er de hand
in hebben? Of Broeder Jonathan?
Op 't oogcnblik Aveet men alleen dat dc
beraadslagingen over het nieuwe Duit-
sche aanbod nog steeds in gang zijn. He
den, Maandag, zal de conferentie van de
staats- en minister-presidenten der lan
den met de rijksregeering plaats hebben,
Avaarbij de rijksregeering de minister
presidenten omtrent hot niemve Duitsche
aanbod uitvoerig zal inlichten en hun'
meening zal inwinnen. Toch zal de ver
zending van het .Duitsche voorstel ver
moedelijk nog iets langer op zich laten
wachten dan reeds werd aangenomen.
De ongesteldheid Aran Bonar Law en de
mogelijkheid van zijn vervanging schijnt
niet vreemd te zijn aan een streven om
een definitief aanbod nog eenige dagen
op do lange baan te schuiven.
In de commissie van internationale des
kundigen, die de opdracht, krijgt dc betaal-
kraclit van Duitschland vast te stellen,
zal Duitschland als eisch stellen, dat liet
in deze commissie gelijke rechten zal heb
ben als alle andere leden en dat hoog
stens de helft der leden dier commissie
zullen worden aangewezen door de lan
den, behoorendc tot de entente.
Te Parijs blijft fnen twijfelen aan de
mogelijkheid van een ernstig Duitsch aan
bod. Men denkt dat AA'al op het oogcnblik
te Berlijn Avordt Aroorbereid, niet iets is,
dat voor Frankrijk bestemd is, maar een
manoeuvre zal blijken te zijn om Enge
land en de overigen in de wereld te be-
invloeden in „de richting van ontruiming
van het Roergebied, waarbij Franschen
en Belgen de panden zullen moeten prijs-
geAren die ze hebben.
f Duitschland van zijn kant is ook al
niet gerust op Avèl slagen en verdenkt;
Frankrijk van 't scheppen van onmogelijk
heden.
meerder licht voor zijn vriend.
Intusschen hadden Isabella en Louise
niet minder genoegen in elkanders ken
nismaking gevonden dan de beide kna
pen. De Jonkvrouw had het boerenmeisje
met zicli naar het vertrek genomen, dat
door de vrouwen van het kasteel tot een
werkplaats was ingericht en haar kos
telijk tapijtwerk, Avaaraan sommigen be
zig waren, zooAvel als het schitterende
borduurwerk van .anderen vertoond, welk
een en ander haar bewondering opwekte,
maar Avaardoor haar ook een Bijbelplaats
duidelijk werd, welko zij voorheen nooit
recht begrepen had, deze namelijk, waar
Sisera's moeder voor haar zoon begeert:
„een buit van verscheidene verven, aan
beide zijden gestikt." (Richt. 5:30.) ,Het
kleine boerenmeisje vermaakte, met al
de eenvoudigheid aan haar leeftijd eigen,
en met al die naïviteit, welke deels een
gevolg van haar natuurlijken aanleg, deels
een vrucht barer opvoeding was, de edele
JonkvrouAv en de maagden der Gravin,
die haar .met vragen bestormden omtrent
de inwoners der valleien, en omtrent de
waarheid van al de geruchten, die haar
met betrekking tot deze ter oore waren
gekomen. Ofschoon vele dezer VTagen,
naar het haar voorkwam, zeer vreemd
waren, beantwoordde zij die zeer beleefd,
en Avas dikwijls verwonderd te zien, hoe
deze lieden zich kruisten cn zegenden,
en hun heiligen bij name aanriepen, als
Frankrijk eischl namelijk in de cei^.e
plaats van Duitschland, het opgeven van
het lijdelijk verzot; en hiervan kan niets
komen; zoo denkt de licele Duitsche pers
er over. Eerst moeten de onderhandel
lingen kans van slagen bieden. Hierin
stemmen chr. en rootle vakvereenigingen
overeen. Nog Zaterdag hebben de ver
tegenwoordigers der clirislclijk-nationale
vakvereenigingen een resolutie aangeno
men, waarin verklaard Avordt, dat de
christelijk-nationalé arbeiders vast beslo
ten zijn tien opgewapenden tegenstond
tegen de bczottingsmogendheden, wier
doel een links-1 l,ijnsclio republiek is, Aroort
te zetten. Dc vijandschap blijft dan ook
van weerszijden overbcetschen.
Daar de Belgische autoriteiten bemerkt
hebben, dat de Duitsche douanebeamb
ten voortgaan met liet innen van douane
rechten In hun particuliere Avoningcn, heb
ben zij op grond daarvan den secretaris
en dén ondersecretaris der Duitsche dou
ane tc Duisburg doen arresteeren.
Generaal Degoutte beeft een bevel uit
gevaardigd, waarbij van Zaterdag af in
hol Roergebied alle voorraden kolen én
cokes geblokkeerd Avordcn ton voordeele
der bezetters. In do huishoudingen zal
voortaan geen cokes meer mogen gebruikt
Avorden, die zou kunnen dienen voor de
hoogovens. Strenge straffen Avorden in
liet Aooruilzicht gesteld voor de perso
nen, die dit bevel zouden overtreden.
De voor Holland bestemde kolentreineu
zijn door dc Franschen Avederom in Dor
sten opgehouden. Do voor Zwitserland
bestemde treinen werden door de Fran
schen in Brabe vastgehouden.
Het Saargebied.
Ook de vasthoudendheid van de Fran
schen aan hun politiek in liet Saargebied
die den zegen ontving van den Raad van
den Volkenbond, toont, dat men te Parijs
tot loenaderingsgezindheid jegens het
Duitsche standpunt nog geenszins ge
neigd is.
Men weet, dat hij het vredesverdrag van
Versailles de kolenmijnen van het Saar
gebied aan Frankrijk werden toegewezen,
als een vergoeding voor de verwoeste
mijnen in Noord-Frankrijk. Voor het Saar
gebied zelf, dat een bevolking van ruim
600.000 zielen telt, werd in het vredesver
drag bepaald, dat het tijdelijk zou Wor
den geplaatst onder het bestuur van den
Volkenbond, in welks naam door een be
stuurscommissie het bewind zou worden
gevoerd. Na verloop van een termiih
van vijftien jaren zon dan een volksstem
ming Avorden gehouden, Avaarbij de be
volking zal hebben te beslissen of dit
voorloopig vastgestelde regime zal worden
gehandhaafd het Saargebied-dus Vol-
kenbondsgebied zal blijven of dat het
gebied hetzij met Frankrijk, hetzij met
Duitschland zal w'orden vereenigd. In ge
val de beslissing ten gunste van Duitsch
land zou uitvallen, zou dit dan de be
voegdheid hebben de mijnen van Frankrijk
terug te koopen.
Zoo Avordt dus nu voorloopig het aan
Duitschland ontnomen Saargebied namens
den Volkenbond bestuurd door een com-
inissie, wier leden door den Raad van den
Volkenbond worden benoemd. De comlmis-
sie telt vijf leden, van Wie er een
de voorzitter een Franschman rato et
zijn, een ander vertegenwoordiger van
de bevolking, terwijl de drie overige le
den tot andere landen dan Frankrijk of
Duitschland moeten behooren. De Raad
van den Volkenbond wees hiertoe een
zij betuigde dat vele dingen valsch wa
ren, die haar priesters verzekerd hadden
waar te zijn. Niet minder stonden zij
verbaasd, dat er in de kerken der val
leien geen beelden waren; dat men er
geen heilige of vastendagen hield en geen
getijboeken kende, Avant toen zij haar
vroegen om haar getijboekje te mogen
zien, wist het meisje niet eens wat zij
bedoelden, maar verhaalde hoe haar ge
liefd volk in de Avaarheden van den gods
dienst uil den Catechismus werd onder
wezen, en dat alles wat die bevatte, ge
trokken was uit en bewezen werd met
den inhoud des Bijbels, welken zij haar
toehoorderessen aanraadde insgelijks te
gebruiken, en dat avcI onder gedurig ge
bed om licht en zegen. Doch velen wis
ten op haar beurt niet welk boek dit was,
of die het wisten, haddon er zeer on
volkomen en ongerijmde denkbeelden van.
Isabella echter had in dit gesprek zóó
veel genoegen gevonden en haar belang
stelling was er zóódanig door opgewekt,
dat. zij onder het middagmaal zeer veel
van het gehoorde aan haar grootmoeder
vertelde, die, insgelijks nieuwsgierig ge-
Avorden, last gaf om Huibert en Louise
des avonds in haar bijzonder vertrek te
brengen, ten einde omtrent sommige pun
ten opheldering te kunnen geven.
(Wordt vervolgd.)