ïpüpen, pporf 173 Donderdag 36 April 1633 «laargang ncier gevraagd, Pinksterdag 'ANGEN: Staten-Generaal. GEN VAN BOODSCHAP Hemelvaart) rtU nieuwe en oude t voor het afras- landen en weiden. een partij nieuwe spotprijzen opge- el - Middelburg. Gemeenteraad van Middelburg. •I, •Johannes va* Jelft en Jolianua e Goes, v. Jacob Schrier iy Frederik Lam- man van Maria otterdamsche vei- 3) waren aange- Prijzenkipoieren i f 5.15—f 5.40. eilingsver. „Zuid- pels: Goudreinot- Belleflcur f9,20 sur f 9,70—f 10,20, Zoete Armgaarde Ilolaart f 11,50, ,50. 10, St. Remeij f 19, f 11,40, alles per fl—f2,80, Prei r 100 bos. EER BERICHT. in den ochtend deeld door het it te Do Bilt. nd 765,9 ie Biar- ornoway. rand van 26 April jlitige, later afne- Westelijke wind, ikken met regen, :clijk veel zachter. )EEL III. DOOR A. KUYPER srstnacht, Oud en en Paaschmorgen l reeds). ;0 Geb. £2 50 in 4 deelen f 5.50 l in 4 stempelb. f 9. Daar KOK te Kampen het iet concipieeren jdenisvragen, de ig van de Litur- het overzien en eiding van den „Eenige Gezan- or Deputatenad de Generale Sy- Gereformeerde in Nederland, romen te Utrecht it jaar 1923. FORMAAT (MET A'S MUZIEK-BIJ- JEN) f 1.25. Liter per dag. Kasteelstraat 31, Vlissingen. agd tegen Mei ienstbode, A.N OVERBEEKE, te g mogelijk uishoudster i m.b.l., bij L. GOED- mix plein 51, West- Drukker s-Exploitanten OOSTERBAAN LE OOINTRE GOES Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes Tel.: Redactie no. II; Administratie no.58 Postrekening No. 36000. Bijkantoor te Middelburg: Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259 VBRSCHIJNT ELKEN WERKDAG Abonnementsprijs: Por 3 maanden, franeo per post, f 3.— Loost nummersf O.Qf Prijs der Advertentiën: 1—4 regels f 1.20, elke regel meec 30 et Bij abonnement belangrijke korting. Inzinking der vakbeweging. Moet do snelle inzinking van de vakbe weging eti meer speciaal ook van de Christelijke vakbeweging worden be treurd? Ei' zijn er, die geen oogenblik aarzelen deze vraag ontkennend te beantwoorden. Naar hunne opvatting zijn het vooral de vakorganisaties die den socialen vrede bedreigen en die den terugkeer naar meer normale verhoudingen bemoeilijken. Door 'die organisaties, zoo meent men, wordt de begeerte geprikkeld en op de inatorieele dingen teveel eenzijdig de na druk gelegd. Met hot verdwijnen der vak organisaties zou dus de tevredenheid toe nemen en de maatschappelijke rust wor den bevorderd. Het is duidelijk, dat deze redeneering van kortzichtigheid niet is vrij te pleiten. De vakorganisaties zijn een zegen ge weest, in de eerste plaats voor de arbei ders, maar toch ook voor heel het ter rein van den arbeid. Dat de arbeidsvoorwaarden in den meest breoden zin verbeterd zijn, is voor een niet gering deel te danken aan de vakorganisaties. En dat bij de crisis die wij thans doormaken, de looncn, waar hot oude peil niet kon worden gehandhaafd, geleidelijk teruggaan, zoodat 'n plotselinge en nood lottige inzinking wordt voorkomen, dat is mede aan de vakorganisaties te danken. De arbeiders dienen dus wel te begrij pen dat, indien de vakorganisaties ver dwijnen of dermate worden verzwakt, dat ze geen invloed van beteekenis meer kun nen uitoefenen, de ernstige gevolgen daar van niet kunnen uitblijven. Dit dienen ook de ongeorganiseerden, die thans door hunne georganiseerde col lega's gedragen worden, niet uit het oog te verliezen. Maar het zijn niet alleen de arbeiders, die bij een bloeiende vakbeweging belang hebben. Door de organisaties wordt het verant woordelijkheidsbesef geprikkeld. Denk slechts aan de werkloosheidsver zekering. Het eigen initiatief wordt ontwikkeld. Door de organisaties die het maken van collectieve arbeidsovereenkomsten moge lijk maken, wordt de gewenschte rust in het bedrijfsleven bevorderd. Fa1 komt meer stabiliteit. De kans voor ongure op relletjes be luste elementen, om invloed uit te oefe nen en het economische leven te versto ren, vermindert. Krachtige vakorganisaties, onder lei ding van mannen die hunne verantwoor delijkheid gevoelen, Christelijke vakorga nisaties dus, zijn zoowel voor de arbei ders als voor heel het arbeidsleven van groote beteekenis. En daarom is het noodzakelijk, dat ernstige pogingen worden aangewend om •de inzinking der vakbeweging te stuiten. Met name onze Christelijke arbeiders wokken wij op, met alle hun ten dienste staande middelen, de Christelijke vakor ganisaties te versterken. (Nieuwe Leidsche Crt.) Rood „verweer". In ons no. van 29 Maalrt was aangetoond in hoeverre de leuze: Socialisme vereenig- bant met Christendom" in den mond van Sociaal-democraten <*e,n leugen is. A. B. Kleetckoper gelieft deze redeneeringen ,,lnokus-pokus-pas" te noemen in „Het Zecuwsche olk van 21 dezer1. Men moet zulke zieken anders opereeren. Hier(tegen) is (van roode zijde) de aanval op "zijn plaats. En dan volgt inderdaad de aanval Op „De Zeeuw?" Neen. Op de beginselen der A.R. partij? Neen. Op het Christen dom? Evenmin. Een plaatselijk blad „Die Stad Oss" van 23 MTt moet den „aanval" steunen. Twee gevallen van vechtpartijen tijdens het oarnaval te Heesch ep te Uden en een terechtzitting, waar onderzoek plaats had naar drankmisbruik en Vechterij door beschonkenen. En daarachter, enz. enz. enz. met de opmerking: .„Als nu „De Zeeuw" zulle een inzet van de Paasch- viering bij de Christelijke Familieleden eens vergelijken wil met de voorbereiding van ons Mei-feest, al zijn we1 dan nog zulke verloren zielen, dan is er misschien meer ieden tot bescheidenheid en zelf inkeer". Laat Kleerekoper gerust zijn. Geen ge dachte aan meer bescheidenheid en zelf inkeer. Ons blad toornde piet alleen 29 Maart tegen alles wat vuil is on waarvan een neerhalenden invloed uitgaat, het deed reeds en zal dit, rooden hoon ten '.rót, blijven doen. Wij weten zeer goed, dat van de Roomsch-Katholieke medebur- velen anders denken ten dezen dan wxs en in hoeverre het den rooden weer haan gelukken zal om dit tegen ons uit te spelen, met het doiel daarvan de vruch ten te plukken, moet hij maar afwachten. Vermoedelijk zullen de Roomsche leiders dezen rechter over hun tekortkomingen ten dezen niet aanvaarden. Maar ook kan onzes inziens de Socia list zich matigen. Er is in zijn hoek ge noeg vuil op te ruimen. Zoolang de Socia listische pers nog te vinden is voor het opnemen van advertenties, die zelfs vol wassenen niet kunnen lezen zonder schaam rood te worden, zoolang folijVo men voor zichtig met z'n critiek, z'n „aanval". Ad vertenties, die de aandacht vestigen op personen, welke behulpzaam willen zijn in bet voorlichten inzake bewuste rege ling van het kindertal, neemt de roode pers meor dan eenmaal op. Natuurlijk; 'nmensch moet voldoen aan den drang van de hem ingeschapen na tuur en dan hulp van prima gummi-waren tegen concurrcerende prijzen. Die zede lijke onafhankelijkheid i Van allerlei wordt „geschikt" geacht voor de roode beurs. Van allerlei tot vernieling van de ziel, tot verwoesting van de consciëntie! Recht op, wellust! Recht op, ontucht! In „Het Zeeuwsche Volk" van 3 Febr. 1923 wordt de verwachting uitgesproken, dat de raadsverkiezingen te Axel zullen uitwijzen, dat de kermis slechts voor een jaar is afgeschaft. De roode propagan disten ijveren dus vóór hot herstel van eeen kermis, die „niet op algemeen laag peil staat": herstel van oen kermis waar bij uitzondering liederlijkheden plaatsheb ben, geploegd door Pen, die 't meest aan banden liggen. Erkend wordt in datzelfde blad, dat Róód hoogere belangen kent dan kermis, maar .ook wordt beweerd, da.t „hot af schaffen er van ©en laffe aanslag is op de vrijheidsopvattingen van do bevolking". Diaair is de roode duivel, dei verwoester van pielen en lichamen. De jeugd moet naar de kermis, do geestelijke slacht bank, en wanneer de laatste resten van religie weggewerkt zijn, dan kan de ar beid voor Rood weer beginnen. Wij zullen niet bescheiden worden op bevel van het Socialisme en tot inkeer moge zich de penvoerder dezer menschen brengen. Voor ons is daar o.p zijn bevel niet de minste reden toe. En hij zie op de leer stellingen van zijn Familie. BRIEF UIT THOLEN. Het is verwonderlijk, hoe de menschen elkaar kunnen meesleepen. Meermalen heb ik dat treffend gezien. Laat ergens een vergadering zijn, waar een ieder kan binnen loopen. Een Vergadering waarin gesproken wordt, maar ook gezongen. Een of ander geestelijk lied b.v. Men hoort eerst ©en en ander aan. Men schijnt bui ten alles te staan rVat ©r omgaat en toch kan men er op den duur niet buiten blij ven. Wanneer zoo'n vergadering zingt een bekend lied, dat menigmaal wordt aan geheven, dan doen do ingekomen vreem den eerst innerlijk mee, daarna prevelen zij met de lippen en tenslotte geven zij zich aan het lied over. "Menschen nemen elkander mee, maar dat meesleepen kan geschieden naar twee kanten heen. Het hangt er meemalen van af, wie begint.. En meegaan doet men. Naar de eene of de andere zijde. Naar Rechts of naar Links. En dat blijft zoo. Men denkt dikwijls van niet. Men ver onderstelt, dat de „scheiding" tusschen Rechts en Links nog wel zal meevallen. Laat men hiervan^ zeker zijn: die schei ding zal anders uitvallen, dan menigeen vermoedt; of liever, menigeen zal later bemerken, dat gansch ander© personen hem of haar hebben meegetroond dan zij waanden; zij zullen te laat ervaren, dat zij op verkeerd terne-in zijn aangeland. En de maatstaf, welke dan zal worden aangelegd is zuiver en ©enig. Van he- melsch makelij. Daar zullen or zijn, die hongerige-n heb ben gevoed, -en naakten hebben gekleed en gevangenen bezocht .on onwetend zijn zullen, dat zij dat den Heere hebben ge daan, terwijl anderen hen, die naakt wa ren, in hun naaktheid hebben gelaten, armen in hun armoe hebben laten zuchten, naar krenken op hun ziekbed niet hebben omgezien en onwetend zullen blijken te zijn, dat zij dat alles aan den Heer© heb ben onthouden. De menschen gelooven zoo vlug, dat het met hun leer wel in orde is. Als ze maar ,,'n goeie man" zijn. Als }vat toegeven". Als ae maar dubbelhartig kunnen zijn. ,0, die werke lijkheid! Wat zijn er velen klinkende ta felschellen gelijk, omdat zij geen liefde hebben. En liefdelooz© Christenen zijn Linksche, zijn goddelooze Christenen. God, die enkel liefde i§, geeft dezen menschen eiken dag van hun leven nog een kans; misschien wel voor 't laatst aan menigeen. En dan blijft men bij' al de waarschuwingen en vermaningen toch doof en hard en liefdeloos. Men blijft zich laten meetronen op hot "verkeerde pad. Onbewogen! Die de bewogenheid des Eeuwigen kent, die is bewogen en anders geen. En menschen, in wi© iets van Chris tus leeft, doen handreiking aan armen, verlalenen en degenen, die geen hel per hebben. Steunen en sterken doen zij altijd maar weer anderen die 't behoeven in den marsch der menschheid. Zij- willen naakten kleeden, want de Heere gaf hun een gewaad des lofs voor ©en benauw den geest, zij reiken een beker water aan dorstigen, wijl zij, uit genade, 't water des Levens bekwamen. Br is ook verschil in uiterlijk opzicht tusschen de wandelaars Rechts en Links. Die Links gaan, worden vergezeld van rumoer, van strijdgewoel, van wijnroes, van lcermisgeluid, van applaus, van boos aardige wraakzangen. Die Rechts mar- cheeren bewegen zich stillekens overeen komstig Gods wil, Gods welbehagen, in gehoorzaamheid aan Zijn Woord, Wet en Bevel. Zij heffen slechts de harten tot God uit' het weem'lcnd stof. Die Liïiks gaan zijn groot en Voornaam en ver standig. Die Rechts voorttreleken zijn on aanzienlijk en klein en nietig. Links zingt men: „Houdt >r lie moed maar in", en Rechts kent alleen het ge- klank des. Evangelies: „Gij, Gij blijft mij altijd over; Gij blijft eindeloos mijn God". Een verschil van dag en nacht! Een ver schil van dood en leven. Met hot eerste begint men niets. Zeg maar eens tegen radelooze menschen: „Houdt er den moed maar ïn". Zeg 'teens tegen menschen in doodsbenauwenis, in stervensnood, tot een die alles dreigt te verliezen of verloren heeft. Een vloek op en aan het sterfbed beweer ik. Een grap voor den faatsten ademtocht. Eon niet te beschrijven wreed heid. Doch, fluister nu eens Paulus' woord: „Wiji dan, hebben altijd goeden moed", en „waar het eerst© de uitwerking heeft van knuppelslagen op een onwillig beest daar 'heeft 't tweed© de uitwerking ,van 'het licfkoozen van een hand. Merkwaardig, dat Links het: „Houdt er den mo-ed maar in" moet zingen en dat 'Rechts niet steeds de roep ge hoord woi'dt: „Wij dan hebben altijd goe den moed!" Men roept elkander toch ook niet toe, dat men 'f leven heeft? Dat wordt waarlijk wel gezien! De wereld is vol goedkoope Chris tenen en vol goedkoop Christendom. Men leeft braaf voor de menschen. Men is godsdienstig voor de menschen. Men is kerkelijk voor de menschen. Men is wel dadig voor de menschen. Men geeft kleine giften aan kleine kinderten om toch maar „gezien" te zijn en men "geeft aan arme menschen steenkolen en brood om toch voor de menschen maar door to gaan voor weldadig. Men huichelt met de rij ken voor de menschen, mon huichelt met de armen voor de menschen. Men geeft veel voor ae menschen en men geeft niets of bijna niets als de menschen 't niet weten, niet zien. Togen de verkiezing belooft men aan d-e menschen om de men schen. Lage belasting, voe-1 onderstand aan de' armen, steun, veel steun nan werk- loozen. Immers de menschen willen be drogen zijn. Men w-eot zelf wel, dat alles schoone schijn 'is en bedrog. Men blijft voor de menschen deugdzaam en goeclgeeefsch, en vroom en Christelijk en vo-oir God blijft menver beneden an deren. In ijver, in liefde, in trouw, in vergevensgezindheid, in offervaardigheid. Er zijn er ook, die uiterlijk wat stroef zijn en wat stil en wat deemoedig. Die heel veel vermogen, veel meer dan an deren. Diat zijn di-e, die 't aelf niet weten. Zij ontkennen 't als men eT over spreekt tot hen. En toch, zij' do.en iets bijzonders, zij doen 't bo-ven anderen. Natuurlijk doen zij' dat ni-et uit zichzelven, maar uit Hom, uit Wien een m-ensch alles vermag. De Thoolsche kiezersbevolking staat straks weer voor de beslissing, hoe de gemeenten zullen worden bestuurd. Rechts of links. Dut is de vraag. Er wordt beloofd en „gegeven" om de gunst van de menschen, om te doen ver geten de viezei, vuile streken van 'tver- ïèden; het schreiend onrecht van "jaren her moet worden goedgemaakt en goedge- gepraat, om den raadszetel. Hier is er een, die aast op een" raads- zetel en die vroeger tijdelijk uit vreeae, zilfh bij' Rechts voegde. Maar ,toen hij langs prikkeldraad en doornheg ging ver loor het schaap de wolvacht en nu is de roode huid geheel zichtbaar. Diaar treft men een vijand van Gods volk, die zich nog altijd zool sluw weet te vermommen, dat alleen nauw onder zoek vat, dat er iets niet in orde is. Rondgaande met vermeende kennis, vol begeerte om in den Raad den voorstanders van de toepassing der Christelijke levens beginselen een hak te zetten. Vroom en kerkelijk naar het uitwendige. Vijandig, vuil en dubbelhartig naar het wezen. Een gevaar voor de rust in een dorp. Wegens volstrekte ongeschiktheid voor het eene, wendt men zich in den lust om toch maar den baas te spelen, naar het andere ambt. En geen enkel geestelijk belang is bij dezulken veilig. En nie mand heeft van hen, die gewoon zijn te lilegen en te bedriegen, te rekenen op onpartijdigheid waar het op de ware ge meentebelangen aankomt. Zij weten alles alleen. Zij weten alles het beste. En liberaal heetend kunnen zij hun zin niet krijgen, niet doordrijven, dan wordt de revolutionaire toon aangeslagen. Dan blijkt het een echte- waarheid te zijn: „Een heele liberaal, is -een halve socialist". D>e Liberalen hebben het Socialisme ge bracht en gekweekt in ons land en stel selmatig gaan zij daarmede nog1alten dag voort. Én liberale vrijzinnige men schen zijn el" op Tkolen zool veel. Veel meer, dan men vermoedt. Omdat ze zich zoo mooi kunnen voordoen. Zelfs weten te werken met teksten en met termen, gegapt van Gods volk. Zij staan voor niets. Zij komen in de kerk. Soms met een hoogen hoed op, waarachter zij- hun gelaat een poosje wegbergen als ze in de kerk in het hoogo „bocht" zijn aange komen. Zij houden van een rimram van vrome praatjes op begrafenissen en van jene ver en kermismeiden. Zelfs de kleine jeugd is niet veilig. In de voorgestoelten en ook nog cp den stoel van Mozes. Bah! Bah! Als ooit Ds Kersten een waarheid heeft verkondigd, dan is het wel deze, dat zijn partij, of liever do Staatkundig Ge reformeerd georganiseerde partij1 bij me nigten de menschen heeft opgenomen, die 'tbeu waren en moe in di© schrikkelijke liberale omgeving met al dat schijnge-doe, dat. ergerlijke, dat goddelooze bestaan. Frisch politiek leven is er Tho-len ontstaan, nu tientallen in de verschil lende dorpen op Tholen zich aaneenslo-ten om samen te strijden voor een waarlijk Rechts bewind, voor Rechtsclie vertegen woordigers, voor Rechtsche beginselen. Er ligt een heerlijkheid in voor onze Antirevolutionairen om tezamen met onze Staatkundig Gereformeerd georganiseerde broeders te strijden om het beginsel, het rechtsche beginsel. Het schijnbaar groote gebouw van de eertijds machtige liberale praatsmakers, die zich om niets, zelfs geen arme, be kommerden, rolt in elkaar. Het wanbe stuur van die heeren is aan de kaak gesteld. De Rechtsche bevolking van dit eiland en dat zijn verreweg de mees ten heeft er genoeg van. De liberale kroegclubs en bittertafehvijzen zien het ook wel donker in dit keer. Met vreeze zien zij den stemmingsdag tegemoet. Het gansche gebouw waggelt op zijn grond vesten. Wat groot scheen rolt in elkaar. Wat, beteekenis leek te hebben is rommel, niets dan vuile rommel. Wat ontzag had, verloor bet. Wat meende den baas te spelen js langzamerhand hulpbehoevend. Wat glorieerde is nu veracht. En degenen die rechtsche beginselen willen, sluiten zich aaneen. En zij strij den een zwaren doch hoopvollen strijd. Zij loopen niet in het onzekere. Hun 'be ginsel zal zegepralen. Zij zullen groeien en bloeien en leven, met adelaarsschach ten als opwaarts geheven en middelerwijl rijst het Godsgebouw op ons eiland vast omhoog. Eerste Kamer. Over de verdere behandeling der Wa- terstaatsbegrooting kunnen wij kort zijn. Het waren meest locale en districtsbelan- gen die werden bepleit en vanzelf ver liep het antwoord van den Minister daar door in allerlei details. Dhr. v. d. Lande (R.-K.) voerde krachtig het pleit voor normaliseering van den Gelderschen Ysel. Hier is, volgens hem, terdege sprake van een productief werk, dat den voorrang verdient boven andere productieve wer ken als b.v. de havenwerken te Vlissin gen. Spr. acht deze laatste werken niet zoo urgent, dat zij niet nog wat zouden kunnen worden uitgesteld. Vlissingen zal een aanloophaven moeten worden, docli de verwachting, dat het een tweede Antwerpen zal worden, weikever- wachting door een Duitschen professor is uitgesproken, deelt spr. niet. Hij zou het dan ook jammer vinden, indien een voltooiing der normaliseering van den Gelderschen Ysel werd uitgesteld ter wille van de havenwerken te Vlissingen. De Minister van Waterstaat antwoordde o.a. den heer de Veer, dat hij van tarief- verlaging bij de spoor geen hooge ver wachting koestert, in ieder geval dient daarbij zeer voorzichtig te werk te wor den gegaan en proeven zijn gevaarlijk. Ook voor kilometerboekjes gevoelt spr. niet veel; ze hebben bovendien het nadeel van veel omslag mede te brengen. De treinverbindingen met België kunnen moei lijk verbeterd worden als de Belgische spoorwegen niet mede werken. Spr. is geen optimist in zake de haven te Vlis singen, edoch, de Staten-Generaal willen haar verbeterd zien en de Minister is bereid daartoe mede te werken, als er geen werken van urgenter aard zijn. Minister van Swaay is dus min of meer gedraaid ten opzichte van de Vlissingsche havenkwestie. Hij wil er nog wél eens over denken om er veel geld. in te steken, maar danvoor het volgend jaar. Jammer, dat mr de Veer door de Mid- delburgsche Raadsvergadering niet in de Kamer aanwezig was, anders was zeker bij de replieken direct een hartig woordje gevolgd. Ten slotte willen wij nog memoreerem, dat de brandende kwestie van den toe stand onzer wegen binnenkort commis soriaal zal worden gemaakt. Inmiddel» worden proeven genomen met meer weer stand biedende materialen, die, hoewel kostbaarder in aanleg, door een langere* levensduur uit geldelijk oogpunt de voor keur verdienen, als daar zijn: beton, ge wapend beton, asphaltblokken, bitume- verharding, hoogovenslakken en geteerde steenslagwegen. Verder valt er weinig belangrijks te mel den. De Waterstaatsbegrooting werd aaa- genomen. Tweede Kamer. Do interpellatie-Marchant (zie ons ver slag van gisteren) werd toegestaan. Hel interpellatie-verzoek (aldus De Ne derlander) vindt ongetwijfeld oorzaak in de nota van den gouverneur der kolonie Suriname, den heer Van Heemstra, aa* den minister van Koloniën, waarin hjj kort en goed den minister vraagt zich, waar hij zoo ver van de kolonie verblijft, niet in alle zaken te mengen van de ko lonie met onontkoombare, 'het Surinaam- sche bestuur pijnlijk-bindende voorschrif ten, zonder eenige vrijheid van beweging voor dat bestuur. De heer Van Heemstra merkte op, dat zulk een stringent leideu van uit Den Haag de mogelijkheid van „besturen" een zelfstandige bezigheid en een doortastende verbetering in den kolonialen toestand ten zeerste knot. Uit de discussie bij de Surinaamsclie be grooting, in de Tweede Kamer gevoerd, is wel gebleken, dat de oorzaak van die straffe banden meer te zoeken is bij den chef van de West-Indische afdeeling ten departemente, dan waarschijnlijk bij den minister. Toen kwam de slot-acte van het werk loosheidsdebat. Dhr. H. Colijn (A.-R.) kon niet dwepen met de loonpolitiek bij de werkverschaffing. De uitbetaling van een maximum-loon, onverschillig hoe er ge werkt wordt, acht hij minder gewenscht. Mén moet ter werkverschaffing uitsluitend werk doen uitvoeren waaraan waarlijk behoefte bestaat, maar het dan ook ge heel behandelen als normaal werk en ee* normaal loon uitbetalen, als er goed ge werkt wordt. De Minister van Binnenlandsehe Za ken zei, dat het bepalen van de loone» uiterst moeilijk is. Aan het gevoel van mededoogen moet de Regeering het zwij gen opleggen, omdat de voorziening niet alleen een zaak van gevoel, maar ook van verstand is. Ten aanzien van de emigratie is de re geering diligent. Zij heeft 30 mille be schikbaar gesteld om in Mei 100 perso nen naar Canada te doen vertrekken. Dat de Regeering de gemeentelijke auto nomie aantastte, betwistte de minister. De voorwaarden zijn uitsluitend commer cieel, niet bureaucratisch, gesteld. Te* slotte werd de motie-Van den Tempel (geen voorwaarden aan de gemeentebestu ren) verworpen met 53 tegen 17 stemme* en een motie-Van Ravesteijn (overleg met' de vakvereenigingen over het loon) met precies dezelfde stemmenverhouding. Voor beide moties stemde alleen de bekende roode phalanx (V.-D., S.-D. en Comm.)'. Hierna nog een Interpellatie over de duinen te Noordwijk. In de gisterenmiddag gehouden ver gadering van den gemeenteraad waren de heeren Boudewijnse en Streefkerk af wezig, terwijl ook de heer Ton, die nog wel recht had te komen niet Was ver verschenen. De voorzitter Wenschte den heer v. d. Harst, die na een langdurige on gesteldheid weer aanwezig was, geluk met zij'n herstel en Wenschte hemJ nog, vele jaren van gezondheid toe. Bij het ingekomen verslag van de NT. Autobusdienst Walcheren, wijöt de heer Vertregt er op, dat van de bus die nog geen luchtbanden heeft, zeer veel last wordt ondervonden. Hebben Bi. en Wl er niet met de directie over gesproken?

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1923 | | pagina 1