ïpüpen,
pporf
173
Donderdag 36 April 1633
«laargang
ncier gevraagd,
Pinksterdag
'ANGEN:
Staten-Generaal.
GEN VAN
BOODSCHAP
Hemelvaart)
rtU nieuwe en oude
t voor het afras-
landen en weiden.
een partij nieuwe
spotprijzen opge-
el - Middelburg.
Gemeenteraad van Middelburg.
•I,
•Johannes va*
Jelft en Jolianua
e Goes,
v. Jacob Schrier
iy Frederik Lam-
man van Maria
otterdamsche vei-
3) waren aange-
Prijzenkipoieren
i f 5.15—f 5.40.
eilingsver. „Zuid-
pels: Goudreinot-
Belleflcur f9,20
sur f 9,70—f 10,20,
Zoete Armgaarde
Ilolaart f 11,50,
,50.
10, St. Remeij f 19,
f 11,40, alles per
fl—f2,80, Prei
r 100 bos.
EER BERICHT.
in den ochtend
deeld door het
it te Do Bilt.
nd 765,9 ie Biar-
ornoway.
rand van 26 April
jlitige, later afne-
Westelijke wind,
ikken met regen,
:clijk veel zachter.
)EEL III.
DOOR
A. KUYPER
srstnacht, Oud en
en Paaschmorgen
l reeds).
;0 Geb. £2 50
in 4 deelen f 5.50
l in 4 stempelb. f 9.
Daar
KOK te Kampen
het
iet concipieeren
jdenisvragen, de
ig van de Litur-
het overzien en
eiding van den
„Eenige Gezan-
or Deputatenad
de Generale Sy-
Gereformeerde
in Nederland,
romen te Utrecht
it jaar 1923.
FORMAAT (MET
A'S MUZIEK-BIJ-
JEN) f 1.25.
Liter per dag.
Kasteelstraat 31,
Vlissingen.
agd tegen Mei
ienstbode,
A.N OVERBEEKE, te
g mogelijk
uishoudster
i m.b.l., bij L. GOED-
mix plein 51, West-
Drukker s-Exploitanten
OOSTERBAAN LE OOINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. II; Administratie no.58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
VBRSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Por 3 maanden, franeo per post, f 3.—
Loost nummersf O.Qf
Prijs der Advertentiën:
1—4 regels f 1.20, elke regel meec 30 et
Bij abonnement belangrijke korting.
Inzinking der vakbeweging.
Moet do snelle inzinking van de vakbe
weging eti meer speciaal ook van de
Christelijke vakbeweging worden be
treurd?
Ei' zijn er, die geen oogenblik aarzelen
deze vraag ontkennend te beantwoorden.
Naar hunne opvatting zijn het vooral
de vakorganisaties die den socialen vrede
bedreigen en die den terugkeer naar meer
normale verhoudingen bemoeilijken.
Door 'die organisaties, zoo meent men,
wordt de begeerte geprikkeld en op de
inatorieele dingen teveel eenzijdig de na
druk gelegd. Met hot verdwijnen der vak
organisaties zou dus de tevredenheid toe
nemen en de maatschappelijke rust wor
den bevorderd.
Het is duidelijk, dat deze redeneering
van kortzichtigheid niet is vrij te pleiten.
De vakorganisaties zijn een zegen ge
weest, in de eerste plaats voor de arbei
ders, maar toch ook voor heel het ter
rein van den arbeid.
Dat de arbeidsvoorwaarden in den
meest breoden zin verbeterd zijn, is voor
een niet gering deel te danken aan de
vakorganisaties.
En dat bij de crisis die wij thans
doormaken, de looncn, waar hot oude peil
niet kon worden gehandhaafd, geleidelijk
teruggaan, zoodat 'n plotselinge en nood
lottige inzinking wordt voorkomen, dat is
mede aan de vakorganisaties te danken.
De arbeiders dienen dus wel te begrij
pen dat, indien de vakorganisaties ver
dwijnen of dermate worden verzwakt, dat
ze geen invloed van beteekenis meer kun
nen uitoefenen, de ernstige gevolgen daar
van niet kunnen uitblijven.
Dit dienen ook de ongeorganiseerden,
die thans door hunne georganiseerde col
lega's gedragen worden, niet uit het oog
te verliezen.
Maar het zijn niet alleen de arbeiders,
die bij een bloeiende vakbeweging belang
hebben.
Door de organisaties wordt het verant
woordelijkheidsbesef geprikkeld.
Denk slechts aan de werkloosheidsver
zekering.
Het eigen initiatief wordt ontwikkeld.
Door de organisaties die het maken van
collectieve arbeidsovereenkomsten moge
lijk maken, wordt de gewenschte rust in
het bedrijfsleven bevorderd.
Fa1 komt meer stabiliteit.
De kans voor ongure op relletjes be
luste elementen, om invloed uit te oefe
nen en het economische leven te versto
ren, vermindert.
Krachtige vakorganisaties, onder lei
ding van mannen die hunne verantwoor
delijkheid gevoelen, Christelijke vakorga
nisaties dus, zijn zoowel voor de arbei
ders als voor heel het arbeidsleven van
groote beteekenis.
En daarom is het noodzakelijk, dat
ernstige pogingen worden aangewend om
•de inzinking der vakbeweging te stuiten.
Met name onze Christelijke arbeiders
wokken wij op, met alle hun ten dienste
staande middelen, de Christelijke vakor
ganisaties te versterken.
(Nieuwe Leidsche Crt.)
Rood „verweer".
In ons no. van 29 Maalrt was aangetoond
in hoeverre de leuze: Socialisme vereenig-
bant met Christendom" in den mond van
Sociaal-democraten <*e,n leugen is. A. B.
Kleetckoper gelieft deze redeneeringen
,,lnokus-pokus-pas" te noemen in „Het
Zecuwsche olk van 21 dezer1. Men moet
zulke zieken anders opereeren. Hier(tegen)
is (van roode zijde) de aanval op "zijn
plaats.
En dan volgt inderdaad de aanval Op
„De Zeeuw?" Neen. Op de beginselen
der A.R. partij? Neen. Op het Christen
dom? Evenmin.
Een plaatselijk blad „Die Stad Oss"
van 23 MTt moet den „aanval" steunen.
Twee gevallen van vechtpartijen tijdens
het oarnaval te Heesch ep te Uden en
een terechtzitting, waar onderzoek plaats
had naar drankmisbruik en Vechterij door
beschonkenen. En daarachter, enz. enz.
enz. met de opmerking: .„Als nu „De
Zeeuw" zulle een inzet van de Paasch-
viering bij de Christelijke Familieleden
eens vergelijken wil met de voorbereiding
van ons Mei-feest, al zijn we1 dan nog
zulke verloren zielen, dan is er misschien
meer ieden tot bescheidenheid en zelf
inkeer".
Laat Kleerekoper gerust zijn. Geen ge
dachte aan meer bescheidenheid en zelf
inkeer. Ons blad toornde piet alleen 29
Maart tegen alles wat vuil is on waarvan
een neerhalenden invloed uitgaat, het deed
reeds en zal dit, rooden hoon ten
'.rót, blijven doen. Wij weten zeer goed,
dat van de Roomsch-Katholieke medebur-
velen anders denken ten dezen dan
wxs en in hoeverre het den rooden weer
haan gelukken zal om dit tegen ons uit
te spelen, met het doiel daarvan de vruch
ten te plukken, moet hij maar afwachten.
Vermoedelijk zullen de Roomsche leiders
dezen rechter over hun tekortkomingen
ten dezen niet aanvaarden.
Maar ook kan onzes inziens de Socia
list zich matigen. Er is in zijn hoek ge
noeg vuil op te ruimen. Zoolang de Socia
listische pers nog te vinden is voor het
opnemen van advertenties, die zelfs vol
wassenen niet kunnen lezen zonder schaam
rood te worden, zoolang folijVo men voor
zichtig met z'n critiek, z'n „aanval". Ad
vertenties, die de aandacht vestigen op
personen, welke behulpzaam willen zijn
in bet voorlichten inzake bewuste rege
ling van het kindertal, neemt de roode
pers meor dan eenmaal op.
Natuurlijk; 'nmensch moet voldoen aan
den drang van de hem ingeschapen na
tuur en dan hulp van prima gummi-waren
tegen concurrcerende prijzen. Die zede
lijke onafhankelijkheid i
Van allerlei wordt „geschikt" geacht
voor de roode beurs. Van allerlei tot
vernieling van de ziel, tot verwoesting
van de consciëntie!
Recht op, wellust! Recht op, ontucht!
In „Het Zeeuwsche Volk" van 3 Febr.
1923 wordt de verwachting uitgesproken,
dat de raadsverkiezingen te Axel zullen
uitwijzen, dat de kermis slechts voor een
jaar is afgeschaft. De roode propagan
disten ijveren dus vóór hot herstel van
eeen kermis, die „niet op algemeen laag
peil staat": herstel van oen kermis waar
bij uitzondering liederlijkheden plaatsheb
ben, geploegd door Pen, die 't meest aan
banden liggen.
Erkend wordt in datzelfde blad, dat
Róód hoogere belangen kent dan kermis,
maar .ook wordt beweerd, da.t „hot af
schaffen er van ©en laffe aanslag is op
de vrijheidsopvattingen van do bevolking".
Diaair is de roode duivel, dei verwoester
van pielen en lichamen. De jeugd moet
naar de kermis, do geestelijke slacht
bank, en wanneer de laatste resten van
religie weggewerkt zijn, dan kan de ar
beid voor Rood weer beginnen.
Wij zullen niet bescheiden worden op
bevel van het Socialisme en tot inkeer
moge zich de penvoerder dezer menschen
brengen.
Voor ons is daar o.p zijn bevel niet de
minste reden toe. En hij zie op de leer
stellingen van zijn Familie.
BRIEF UIT THOLEN.
Het is verwonderlijk, hoe de menschen
elkaar kunnen meesleepen. Meermalen heb
ik dat treffend gezien. Laat ergens een
vergadering zijn, waar een ieder kan
binnen loopen. Een Vergadering waarin
gesproken wordt, maar ook gezongen. Een
of ander geestelijk lied b.v. Men hoort
eerst ©en en ander aan. Men schijnt bui
ten alles te staan rVat ©r omgaat en toch
kan men er op den duur niet buiten blij
ven. Wanneer zoo'n vergadering zingt
een bekend lied, dat menigmaal wordt aan
geheven, dan doen do ingekomen vreem
den eerst innerlijk mee, daarna prevelen
zij met de lippen en tenslotte geven zij
zich aan het lied over.
"Menschen nemen elkander mee, maar
dat meesleepen kan geschieden naar twee
kanten heen. Het hangt er meemalen van
af, wie begint.. En meegaan doet men.
Naar de eene of de andere zijde. Naar
Rechts of naar Links. En dat blijft zoo.
Men denkt dikwijls van niet. Men ver
onderstelt, dat de „scheiding" tusschen
Rechts en Links nog wel zal meevallen.
Laat men hiervan^ zeker zijn: die schei
ding zal anders uitvallen, dan menigeen
vermoedt; of liever, menigeen zal later
bemerken, dat gansch ander© personen
hem of haar hebben meegetroond dan zij
waanden; zij zullen te laat ervaren, dat
zij op verkeerd terne-in zijn aangeland.
En de maatstaf, welke dan zal worden
aangelegd is zuiver en ©enig. Van he-
melsch makelij.
Daar zullen or zijn, die hongerige-n heb
ben gevoed, -en naakten hebben gekleed
en gevangenen bezocht .on onwetend zijn
zullen, dat zij dat den Heere hebben ge
daan, terwijl anderen hen, die naakt wa
ren, in hun naaktheid hebben gelaten,
armen in hun armoe hebben laten zuchten,
naar krenken op hun ziekbed niet hebben
omgezien en onwetend zullen blijken te
zijn, dat zij dat alles aan den Heer© heb
ben onthouden.
De menschen gelooven zoo vlug, dat het
met hun leer wel in orde is.
Als ze maar ,,'n goeie man" zijn. Als
}vat toegeven". Als ae maar
dubbelhartig kunnen zijn. ,0, die werke
lijkheid! Wat zijn er velen klinkende ta
felschellen gelijk, omdat zij geen liefde
hebben. En liefdelooz© Christenen zijn
Linksche, zijn goddelooze Christenen.
God, die enkel liefde i§, geeft dezen
menschen eiken dag van hun leven nog
een kans; misschien wel voor 't laatst
aan menigeen. En dan blijft men bij' al
de waarschuwingen en vermaningen toch
doof en hard en liefdeloos. Men blijft zich
laten meetronen op hot "verkeerde pad.
Onbewogen! Die de bewogenheid des
Eeuwigen kent, die is bewogen en anders
geen. En menschen, in wi© iets van Chris
tus leeft, doen handreiking aan armen,
verlalenen en degenen, die geen hel
per hebben. Steunen en sterken doen zij
altijd maar weer anderen die 't behoeven
in den marsch der menschheid. Zij- willen
naakten kleeden, want de Heere gaf hun
een gewaad des lofs voor ©en benauw
den geest, zij reiken een beker water aan
dorstigen, wijl zij, uit genade, 't water
des Levens bekwamen.
Br is ook verschil in uiterlijk opzicht
tusschen de wandelaars Rechts en Links.
Die Links gaan, worden vergezeld van
rumoer, van strijdgewoel, van wijnroes,
van lcermisgeluid, van applaus, van boos
aardige wraakzangen. Die Rechts mar-
cheeren bewegen zich stillekens overeen
komstig Gods wil, Gods welbehagen, in
gehoorzaamheid aan Zijn Woord, Wet en
Bevel. Zij heffen slechts de harten tot
God uit' het weem'lcnd stof. Die Liïiks
gaan zijn groot en Voornaam en ver
standig. Die Rechts voorttreleken zijn on
aanzienlijk en klein en nietig.
Links zingt men: „Houdt >r lie moed
maar in", en Rechts kent alleen het ge-
klank des. Evangelies: „Gij, Gij blijft mij
altijd over; Gij blijft eindeloos mijn God".
Een verschil van dag en nacht! Een ver
schil van dood en leven. Met hot eerste
begint men niets. Zeg maar eens tegen
radelooze menschen: „Houdt er den moed
maar ïn". Zeg 'teens tegen menschen in
doodsbenauwenis, in stervensnood, tot een
die alles dreigt te verliezen of verloren
heeft. Een vloek op en aan het sterfbed
beweer ik. Een grap voor den faatsten
ademtocht. Eon niet te beschrijven wreed
heid.
Doch, fluister nu eens Paulus' woord:
„Wiji dan, hebben altijd goeden moed",
en „waar het eerst© de uitwerking heeft
van knuppelslagen op een onwillig beest
daar 'heeft 't tweed© de uitwerking ,van
'het licfkoozen van een hand.
Merkwaardig, dat Links het: „Houdt
er den mo-ed maar in" moet zingen en
dat 'Rechts niet steeds de roep ge
hoord woi'dt: „Wij dan hebben altijd goe
den moed!" Men roept elkander toch ook
niet toe, dat men 'f leven heeft? Dat
wordt waarlijk wel gezien!
De wereld is vol goedkoope Chris
tenen en vol goedkoop Christendom. Men
leeft braaf voor de menschen. Men is
godsdienstig voor de menschen. Men is
kerkelijk voor de menschen. Men is wel
dadig voor de menschen. Men geeft kleine
giften aan kleine kinderten om toch maar
„gezien" te zijn en men "geeft aan arme
menschen steenkolen en brood om toch
voor de menschen maar door to gaan
voor weldadig. Men huichelt met de rij
ken voor de menschen, mon huichelt met
de armen voor de menschen. Men geeft
veel voor ae menschen en men geeft niets
of bijna niets als de menschen 't niet
weten, niet zien. Togen de verkiezing
belooft men aan d-e menschen om de men
schen. Lage belasting, voe-1 onderstand
aan de' armen, steun, veel steun nan werk-
loozen. Immers de menschen willen be
drogen zijn. Men w-eot zelf wel, dat alles
schoone schijn 'is en bedrog. Men blijft
voor de menschen deugdzaam en
goeclgeeefsch, en vroom en Christelijk en
vo-oir God blijft menver beneden an
deren. In ijver, in liefde, in trouw, in
vergevensgezindheid, in offervaardigheid.
Er zijn er ook, die uiterlijk wat stroef
zijn en wat stil en wat deemoedig. Die
heel veel vermogen, veel meer dan an
deren. Diat zijn di-e, die 't aelf niet weten.
Zij ontkennen 't als men eT over spreekt
tot hen. En toch, zij' do.en iets bijzonders,
zij doen 't bo-ven anderen. Natuurlijk doen
zij' dat ni-et uit zichzelven, maar uit Hom,
uit Wien een m-ensch alles vermag.
De Thoolsche kiezersbevolking staat
straks weer voor de beslissing, hoe de
gemeenten zullen worden bestuurd.
Rechts of links. Dut is de vraag.
Er wordt beloofd en „gegeven" om de
gunst van de menschen, om te doen ver
geten de viezei, vuile streken van 'tver-
ïèden; het schreiend onrecht van "jaren
her moet worden goedgemaakt en goedge-
gepraat, om den raadszetel.
Hier is er een, die aast op een" raads-
zetel en die vroeger tijdelijk uit vreeae,
zilfh bij' Rechts voegde. Maar ,toen hij
langs prikkeldraad en doornheg ging ver
loor het schaap de wolvacht en nu is de
roode huid geheel zichtbaar.
Diaar treft men een vijand van Gods
volk, die zich nog altijd zool sluw weet
te vermommen, dat alleen nauw onder
zoek vat, dat er iets niet in orde is.
Rondgaande met vermeende kennis, vol
begeerte om in den Raad den voorstanders
van de toepassing der Christelijke levens
beginselen een hak te zetten. Vroom en
kerkelijk naar het uitwendige. Vijandig,
vuil en dubbelhartig naar het wezen. Een
gevaar voor de rust in een dorp. Wegens
volstrekte ongeschiktheid voor het
eene, wendt men zich in den lust om
toch maar den baas te spelen, naar het
andere ambt. En geen enkel geestelijk
belang is bij dezulken veilig. En nie
mand heeft van hen, die gewoon zijn te
lilegen en te bedriegen, te rekenen op
onpartijdigheid waar het op de ware ge
meentebelangen aankomt. Zij weten alles
alleen. Zij weten alles het beste. En
liberaal heetend kunnen zij hun zin
niet krijgen, niet doordrijven, dan wordt
de revolutionaire toon aangeslagen. Dan
blijkt het een echte- waarheid te zijn: „Een
heele liberaal, is -een halve socialist".
D>e Liberalen hebben het Socialisme ge
bracht en gekweekt in ons land en stel
selmatig gaan zij daarmede nog1alten dag
voort. Én liberale vrijzinnige men
schen zijn el" op Tkolen zool veel. Veel
meer, dan men vermoedt. Omdat ze zich
zoo mooi kunnen voordoen. Zelfs weten
te werken met teksten en met termen,
gegapt van Gods volk. Zij staan voor
niets. Zij komen in de kerk. Soms met
een hoogen hoed op, waarachter zij- hun
gelaat een poosje wegbergen als ze in
de kerk in het hoogo „bocht" zijn aange
komen.
Zij houden van een rimram van vrome
praatjes op begrafenissen en van jene
ver en kermismeiden. Zelfs de kleine jeugd
is niet veilig. In de voorgestoelten en
ook nog cp den stoel van Mozes. Bah!
Bah!
Als ooit Ds Kersten een waarheid heeft
verkondigd, dan is het wel deze, dat
zijn partij, of liever do Staatkundig Ge
reformeerd georganiseerde partij1 bij me
nigten de menschen heeft opgenomen, die
'tbeu waren en moe in di© schrikkelijke
liberale omgeving met al dat schijnge-doe,
dat. ergerlijke, dat goddelooze bestaan.
Frisch politiek leven is er Tho-len
ontstaan, nu tientallen in de verschil
lende dorpen op Tholen zich aaneenslo-ten
om samen te strijden voor een waarlijk
Rechts bewind, voor Rechtsclie vertegen
woordigers, voor Rechtsche beginselen.
Er ligt een heerlijkheid in voor onze
Antirevolutionairen om tezamen met onze
Staatkundig Gereformeerd georganiseerde
broeders te strijden om het beginsel,
het rechtsche beginsel.
Het schijnbaar groote gebouw van de
eertijds machtige liberale praatsmakers,
die zich om niets, zelfs geen arme, be
kommerden, rolt in elkaar. Het wanbe
stuur van die heeren is aan de kaak
gesteld. De Rechtsche bevolking van dit
eiland en dat zijn verreweg de mees
ten heeft er genoeg van. De liberale
kroegclubs en bittertafehvijzen zien het
ook wel donker in dit keer. Met vreeze
zien zij den stemmingsdag tegemoet. Het
gansche gebouw waggelt op zijn grond
vesten. Wat groot scheen rolt in elkaar.
Wat, beteekenis leek te hebben is rommel,
niets dan vuile rommel. Wat ontzag had,
verloor bet. Wat meende den baas te
spelen js langzamerhand hulpbehoevend.
Wat glorieerde is nu veracht.
En degenen die rechtsche beginselen
willen, sluiten zich aaneen. En zij strij
den een zwaren doch hoopvollen strijd.
Zij loopen niet in het onzekere. Hun 'be
ginsel zal zegepralen. Zij zullen groeien
en bloeien en leven, met adelaarsschach
ten als opwaarts geheven en middelerwijl
rijst het Godsgebouw op ons eiland vast
omhoog.
Eerste Kamer.
Over de verdere behandeling der Wa-
terstaatsbegrooting kunnen wij kort zijn.
Het waren meest locale en districtsbelan-
gen die werden bepleit en vanzelf ver
liep het antwoord van den Minister daar
door in allerlei details. Dhr. v. d. Lande
(R.-K.) voerde krachtig het pleit voor
normaliseering van den Gelderschen Ysel.
Hier is, volgens hem, terdege sprake van
een productief werk, dat den voorrang
verdient boven andere productieve wer
ken als b.v. de havenwerken te
Vlissin gen. Spr. acht deze laatste
werken niet zoo urgent, dat zij niet nog
wat zouden kunnen worden uitgesteld.
Vlissingen zal een aanloophaven moeten
worden, docli de verwachting, dat het een
tweede Antwerpen zal worden, weikever-
wachting door een Duitschen professor
is uitgesproken, deelt spr. niet. Hij zou
het dan ook jammer vinden, indien een
voltooiing der normaliseering van den
Gelderschen Ysel werd uitgesteld ter
wille van de havenwerken te Vlissingen.
De Minister van Waterstaat antwoordde
o.a. den heer de Veer, dat hij van tarief-
verlaging bij de spoor geen hooge ver
wachting koestert, in ieder geval dient
daarbij zeer voorzichtig te werk te wor
den gegaan en proeven zijn gevaarlijk.
Ook voor kilometerboekjes gevoelt spr.
niet veel; ze hebben bovendien het nadeel
van veel omslag mede te brengen. De
treinverbindingen met België kunnen moei
lijk verbeterd worden als de Belgische
spoorwegen niet mede werken. Spr. is
geen optimist in zake de haven te Vlis
singen, edoch, de Staten-Generaal willen
haar verbeterd zien en de Minister is
bereid daartoe mede te werken, als er
geen werken van urgenter aard zijn.
Minister van Swaay is dus min of meer
gedraaid ten opzichte van de Vlissingsche
havenkwestie. Hij wil er nog wél eens
over denken om er veel geld. in te steken,
maar danvoor het volgend jaar.
Jammer, dat mr de Veer door de Mid-
delburgsche Raadsvergadering niet in de
Kamer aanwezig was, anders was zeker
bij de replieken direct een hartig woordje
gevolgd.
Ten slotte willen wij nog memoreerem,
dat de brandende kwestie van den toe
stand onzer wegen binnenkort commis
soriaal zal worden gemaakt. Inmiddel»
worden proeven genomen met meer weer
stand biedende materialen, die, hoewel
kostbaarder in aanleg, door een langere*
levensduur uit geldelijk oogpunt de voor
keur verdienen, als daar zijn: beton, ge
wapend beton, asphaltblokken, bitume-
verharding, hoogovenslakken en geteerde
steenslagwegen.
Verder valt er weinig belangrijks te mel
den. De Waterstaatsbegrooting werd aaa-
genomen.
Tweede Kamer.
Do interpellatie-Marchant (zie ons ver
slag van gisteren) werd toegestaan.
Hel interpellatie-verzoek (aldus De Ne
derlander) vindt ongetwijfeld oorzaak in
de nota van den gouverneur der kolonie
Suriname, den heer Van Heemstra, aa*
den minister van Koloniën, waarin hjj
kort en goed den minister vraagt zich,
waar hij zoo ver van de kolonie verblijft,
niet in alle zaken te mengen van de ko
lonie met onontkoombare, 'het Surinaam-
sche bestuur pijnlijk-bindende voorschrif
ten, zonder eenige vrijheid van beweging
voor dat bestuur. De heer Van Heemstra
merkte op, dat zulk een stringent leideu
van uit Den Haag de mogelijkheid van
„besturen" een zelfstandige bezigheid
en een doortastende verbetering in
den kolonialen toestand ten zeerste knot.
Uit de discussie bij de Surinaamsclie be
grooting, in de Tweede Kamer gevoerd,
is wel gebleken, dat de oorzaak van die
straffe banden meer te zoeken is bij den
chef van de West-Indische afdeeling ten
departemente, dan waarschijnlijk bij den
minister.
Toen kwam de slot-acte van het werk
loosheidsdebat. Dhr. H. Colijn (A.-R.) kon
niet dwepen met de loonpolitiek bij de
werkverschaffing. De uitbetaling van een
maximum-loon, onverschillig hoe er ge
werkt wordt, acht hij minder gewenscht.
Mén moet ter werkverschaffing uitsluitend
werk doen uitvoeren waaraan waarlijk
behoefte bestaat, maar het dan ook ge
heel behandelen als normaal werk en ee*
normaal loon uitbetalen, als er goed ge
werkt wordt.
De Minister van Binnenlandsehe Za
ken zei, dat het bepalen van de loone»
uiterst moeilijk is. Aan het gevoel van
mededoogen moet de Regeering het zwij
gen opleggen, omdat de voorziening niet
alleen een zaak van gevoel, maar ook
van verstand is.
Ten aanzien van de emigratie is de re
geering diligent. Zij heeft 30 mille be
schikbaar gesteld om in Mei 100 perso
nen naar Canada te doen vertrekken.
Dat de Regeering de gemeentelijke auto
nomie aantastte, betwistte de minister.
De voorwaarden zijn uitsluitend commer
cieel, niet bureaucratisch, gesteld. Te*
slotte werd de motie-Van den Tempel
(geen voorwaarden aan de gemeentebestu
ren) verworpen met 53 tegen 17 stemme*
en een motie-Van Ravesteijn (overleg met'
de vakvereenigingen over het loon) met
precies dezelfde stemmenverhouding. Voor
beide moties stemde alleen de bekende
roode phalanx (V.-D., S.-D. en Comm.)'.
Hierna nog een Interpellatie over de
duinen te Noordwijk.
In de gisterenmiddag gehouden ver
gadering van den gemeenteraad waren de
heeren Boudewijnse en Streefkerk af
wezig, terwijl ook de heer Ton, die nog
wel recht had te komen niet Was ver
verschenen. De voorzitter Wenschte den
heer v. d. Harst, die na een langdurige on
gesteldheid weer aanwezig was, geluk
met zij'n herstel en Wenschte hemJ nog,
vele jaren van gezondheid toe.
Bij het ingekomen verslag van de NT.
Autobusdienst Walcheren, wijöt de heer
Vertregt er op, dat van de bus die
nog geen luchtbanden heeft, zeer veel last
wordt ondervonden. Hebben Bi. en Wl
er niet met de directie over gesproken?