PIJN
A
f
BATOb
*io 160
Woensdag 11 April IPS
ïg te koop:
R
)fsted@,
Buitenland.
S7p Jaargang
6
feuilleton)
TOT DEN DOOD BETROUW.
J WIELEN
NOEL
VN AARTSEN
azocht Café
roodbakkerij
et Kuikens.
Mkschaap,
«mende Meid
et Meisje,
iienstbode
21.)
>oedig
h.en Drogisten.»
Middelburg.
f 1,25
f 1,25
\E WIJN f 1,60
flesch.
ig en Woor- en
■nt met verschil-
staande en
Noordstraatweg
leente Sint Lau-
no. 5, bewoond
groot 3 Aren
den 12 Mei 1923
Woensdag 11 en
aanstaande des
tot 6 uur.
leveren ten kan-
aris J. C. BLAU-
te Middelburg,
larden ter inzage
op Donderdag 19
It op goeden stand
aangeboden
en daar achter
«speeltuin.
van Vaste Goe-
10, S. M. POLAK,
OOP:
00 kilo Mangel-
ot' bij gedeelten,
ieu wlandscheweg,
M GEVRAAGD:
res letter B Boekli.
urg.
gevraagd
Zeeland.
onder letiter A
JRDOUX, Middel-
ruil een zoo goed
ragen, een Lemoen-
P. BüONE, Mr.
ke (W.)
COOP:
Kuikens 30 cent
AS Sr., Nienw- en
COOP:
irdappelen» goed
ge Bruine Boenen
dARKUSSR, Veere.
ns plaatsgebrek
ikkelde matten, Rieten
d Waschkuip, Emmer,
imerkachel met mooie
nieuw. Adres Koe-
Middelburg.
KOOP:
Grijpskerke.
i. MALJAARS,
pskerke, Pekelinge.
Vlasmarkt 18 te
oor direct
m en van goede ge
ril aan een vrouw
dster, bij een man
it den boerenstand.
A aan het Bureau
Middelburg
gen hoog loon, die
ij A. V. DE STEUR
>e, Nieuwe Vliss. weg
Drukkers-Exploitanten
008TBRBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no.58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f 3.
Losse nummers f 0.05
Prijs der Advertentie*:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ot.
Bij abonnement belangrijke korting.
DRANKBESTRIJDING IN 1849.
Pater Ermann, die in 't bezit is van
elf deelen van hel protestantsche tijd
schrift „De Vereeniging Christelijke Stem
men", opgericht in 1846, hootdredacteur
ds O.' G. Heldring, vond in een dier tijd
schriften (1849—1857) doch ook slechts
in één, iets over de Drankbestrijding, na
melijk in het derde deel, uitgegeven te
Amsterdam bij H. Höveker in 1849, ver
slag doende dat 18 en 19 April van dat
jaar 's morgens te 11 uren de negende
bijeenkomst van christelijke vrienden ge
houden werd in het Casino te Amster
dam.
In de tweede zitting van dezelfde ver
gadering van christelijke vrienden stel
de de voorzitter aan de orde de vraag:
„Behoort de Christen aan matigheids-
of afschaffingsgenootschappen deel te
nemen?" Ds Lentz verhaalde, vroeger
twee hoofdbezwaren tegen de matig
heidsgenootschappen te hebben gehad,
namelijk: 1. de prediking der bekeering
is het eenig middel om alle zonden en
dus ook die der onmatigheid te bestrij
den; 2. de verbintenis tot onthouding
grijpt in des Christens individueele vrij
heid.
Maar ds Lentz had nu die bezwaren
niet meer zeide hij. „Het matig
heids- of afschaffingsgenootschap is niet
anders te beschouwen dan als een weg
tot bckeering. De sterke drank maakt den
mcnsch ongeschikt, om het woord der
prediking te ontvangen, en wat die vrij
heid betreft, ook hier geldt hot apostolisch
woord: „Indien ik mijn broeder erger, zal
ik in eeuwigheid geen vleesch eten".
Ds Gildemeester echter was bang dat
„men door dergelijke genootschappen een
ijdel zelfbehagen en eigengerechtigheid in
■de hand werkt, daar zoo licht afschaffing
of onthouding van drank als surrogaat
van bekeering voorkomt"
Ds Lentz antwoordde hierop, dat de
gemoedelijke christen zich bij die ma
tigheids-genootschappen voegen moest om
dat gevaar voor zelfbehagen enz. te keeren.
Ds Secretan wierp evenwel op, dat men
„tot bestrijding der dronkenschap andere
wegen dan de voorgestelde" moest in
slaan. „In de eerste plaats het herstel
der Kerkelijke tucht. Immers een lid der
Kerk is door zijn belofte, eenmaal voor
God afgelegd, sterker gebonden dan door
'n belofte aan menschen. „De matigheids
genootschappen zeide hij schijnen
dat stilzwijgend te ontkennen. Voorts: wij
protesteeren tegen don sterken drank en
admitteeren nationaal en bevorderen door
premiën de jeneverfabrieken. Men ver-
betere de wetten en zorge voor een be
tere volksvoeding
Ook mr Isaak da Costa had bezwaren
en vroeg, „of men, door tegen afzonder
lijke zonden op bijzondere wijze te strij
den, de eenheid der Goddelijke wet niet
brak? Men moet den arme door de af-
schaffings-genootschappen geen onbillijken
last opleggen, tenzij de gegoede zich ook
van den wijn onthoude. Maar zich ont
houden van wijn is onbijbelsch. Immers
„de geheele Schrift getuigt voor de vrucht
des wijnstoks". Hij vroeg, „of de afschaf
fing van den sterken drank niet tot de
noodzakelijke consequentie leidt om ook
den wijn af te schaffen, gelijk daarvan in
Amerika en Engeland voorbeelden zijn".
Ds Lentz beantwoordde den heer Da
Costa als volgt: „De sterke drank behoort
met tot de natuurlijke voedingsmiddelen,
want „het koren is tot spijs, geenszins
tot bedwelmenden drank door God ge-
„Hier," zeide zij bij zichzelve, „z'al
hij aan de hut stil houden, om voorraad
van levensmiddelen op te doen, dan zal
hij dwars oversteken, en dan, na slechts
weinige dagen, u, mijn lief schaapje! kus
sen," (hier streelde zij den kleine, die aan
haar borst was ingesluimerd) „u in zijn
armen dragen, om u tegen de snerpende
koude te beschutten."
Zoo dacht zij, maar ach, hoe zou zii
teleurgesteld worden.
Den volgenden morgen bij' het opgaan
der zon, bespeurden zij', na een dag van
koude, honger en afmatting in wind en
sneeuw te hebben doorgebracht, dat zij'
met verre w'aren van de plaats, die zij' des
ïïiorQcns verlaten hadden, .en nog kwami
haar Ivarel niet zelfs was er geen
bode uit het dorp te bespeuren. Het
eerste bericht, dat de zwervelingen om
trent het lot van hen, die zij' achterlieten,
ontvingen, gewerd hen, toen zij' op een
hoogte kwamen van welke zij het grootste
gedeelte der valleien konden overzien
en door de zwarte en dikke rookkolom
men en de flikkerende vlammen ont
waarden, Welk lot hun zoo geliefdei dorpen
gevenIndien wij een vijand bekam
pen, die met den duivel in verbond staat
om de bekeering van menschen onmoge
lijk te maken en zulk 'n vijand is in
mijn oog en de sterke drank dan han
delen wij naar Christelijken plicht. Do
Kerk verzuimt in dezen haar roeping,
reden te meer om zoolang dat geschiedt,
bij de matigheids- en afschaffings-genoot-
schappen hulp te zoeken". Maar „de wijn
moet niet worden afgeschaft, veeleer moet
hij in landen, waar hij overvloedig is, de
plaats van den sterken drank komen in
nemen; waar dit niet mogelijk is, moet
men het hier als volksdrank aanbevelen".
Ds Heldring merkte aan, dat de matig
heidsgenootschappen, midden in de aan
den drank verslaafde bevolking geworpen,
dikwijls een heilzamen schok teweeg
bracht en althans op den uitwendig ze
delijken toestand gunstig gewerkt heb
ben. „Méér wil hij in de zaak niet zien".
Hierop betuigden de heeren J. L. Gre
gory Pierson en J. van Eik, „dat het
vooral noodig is, wel te onderscheiden
wat beoogd wordt: bestrijding van alle
onmatigheid of alleen de afschaffing van
sterken drank".
Toen verklaarde ds van ïoorenenbergen,
„dat naar zijn gevoelen het doel moet
zijn: vervanging van den algemeenen
volksdrank, daar het jeneverdrinken een
volkspest is geworden, en de meest ge
achte geneeskundigen dit vocht, als drank
gebruikt, voor een wezenlijk vergif hou
den". Hij wenschte „op de volgende bij
eenkomst de discussie op een algemeener
standpunt geplaatst te zien en deze vraag
te overwegen: In hoever hebben voor den
Christen waarde, alle handelingen op een
bloot maatschappelijk- terrein, die der
halve niet uit een evangelisch beginsel
voortspruiten?"
Aan het verlangen van ds van ïoore
nenbergen voldeed mr J. J. L. van der
Brugghen, maar begon met te zeggen,
dat de dominee zijn gedachte niet „zoo
geheel juist" had uitgedrukt, want er be
staat geen ware tegenstelling tusschen
evangelisch en maatschappelijk, doch wel
tusschen evangelisch en bloot mensche-
lijk of wettisch. Daarom veranderde mr
v. d. B. de vraag in deze: „Welke waarde
behooren in het oog des Christens te
hebben alle zoodanige pogingen, welke
uit een zedelijke kracht voortkomen of
haar veronderstellen, zondat dat die
kracht nog is het beginsel van het Evan
gelisch geloof, werkende door de liefde?"
De drankbestrijding was, zooals men
ziet, onder 'die heeren nog in wording;
van groot gewicht werd zij niet geacht.
Gelukkig is ook op dit punt groote ver
betering ingetreden. Wij ontleenden de
herinneringen van bovengenoemden pater
drankbestrijder aan een oud Centrum.
Een indrukwekkende begrafenis.
Gisteren' had te Essen de begrafenis
plaats van de slachtoffers der schietpartij
aangericht door de Fransclie soldaten. De
stad stond in het teeken van diepen rouw.
Alle werk in de stad stond volkomen stil;
alle winkels in de binnenstad waren ge
sloten; ook in de fabrieken werd niet ge
werkt.
Uit de stad stroomden den geheelen
morgen duizenden en nog eens duizenden
naar het Westen, om het voorbijtrekken
van den rouwstoet te zien. Reeds om ze
ven uur hadden de kameraden van de
trof. Of Belleville echter hetzelfde lot
onderging, konden zij', aangezien het on
middellijk onder hun voeten lag, niet
ontdekken. Dat Was een nacht voor de
arme bannelingen, die in ijselijkheid den
vorige verre overtrof. Diep griefde hen
het lot der achtergeblevenen, en voor
dezen, steeg hun smeeldng tot God inniger
nog dan voor henzelven op, ofschoon zij'
van meer nabij door de laatste snikken
van verscheidene oude lieden en kinde
ren, wier zwakke lichamen door koude
en afmatting bezweken, hun harten van
een voelden rijten. Een ijselijke kreet ver
hief zich telkens uit hun midden, als zijl
de tlammen met vernieuwde woede zagen
opstijgen. Ach, terwijl doodslag en ver
woesting in de valleien heerschten en
blinde ijver en bijgeloof zich met bloed
verzadigden, was het lijden in de bergen
nauwelijks minder zwaar. Dezelfde geest,
die Roemde in het Kruis en in de val
lei de vervolging tartte, gloeide in den
boezem van hen, die zich aan de woede
der natuurlijke stormen blootstelden. Ja,
overal heerschte de dood, zoo al niet
over .allen, dan toch over velen. Luid was
het geschrei dat van de bergzijde ten
Hemel klom, niet om wraak, maar om ge
nade. Hun smeekingen voor den Troon der
genade waren voor hun echtgenooten en
Vaders, voor de dappere jongelingen, die
hun geloof standvastig beleden. Ja, zelfs
dooden zich verzameld en werd de rouw
stoet onder leiding van den bedrijfsraad
opgesteld. Onder het spelen der kapel
zette het hoofd van den stoet zich tegen
negen uur in beweging. Het aantal der
deputaties, die met, kransen en vaandels
waren verschenen, liep in de duizenden.
De stoet alleen was vele kilometers lang.
Men rekent, dat er meer dan 200.000 man
in den stoet liepen. Het grootste deel der
deputaties bestond uit afgevaardigden van
de mijnen uit het geheele Ruhrgebied, die
in mijnwerkerskleeding verschenen waren.
Terwijl de rouwstoet in de straten van
Essen nog steeds grooter word, kwamen
in hel bestuursgebouw van de „Friodrich
Krup A. G." de belangstellenden bijeen.
De groote „Lichthof" was in een woud
van laurierboomen veranderd. Uit de ven
sters en van de balcons hingen lange
zwarte vlaggen. In twee rijen waren de
11 doodkisten, die de slachtoffers Van de
catastrofe bevatten, neergezet.
Alle kisten waren rijk met bloemen
versierd. In het midden lag een reus
achtige lauwerkrans van de Rijksregee-
ring, die deze „den slachtoffers voor
recht en vrijheid" vereerde.
De rouwplechtigheid zelf werd ingeleid
met een muziekstuk. Toen trad dr Krupp
von Bohlen und Halbach naar voren en
hield een korte toespraak, waarin hij af
scheid nam van de gevallenen en de aan
wezigen aanspoorde eensgezind te zijn
om de moeilijke tijden te dragen en te
overwinnen. Na deze rede werden onder
de tonen van een treurmarsch de kisten
uitgedragen.
Volgens den correspondent van het
„Berl. Tagebl." hebben een half millioen
personen deelgenomen aan de rouwplech
tigheid te Essen. In de stad waren geen
Fransche soldaten te zien. Alle militaire
posten waren teruggetrokken.
Langs den 5 K.M. langen weg naar het
kerkhof vormden de 50.000 arbeiders der
Kruppfabrieken een eerehaag. Achter den
rouwstoet schreed een menigte van hon
derdduizenden uit alle streken van het
Rijn- en Roergebied en de lijkwagens wer
den voorafgegaan door leden der veree-
nigingen cn partijen, die meer dan 600
vaandels droegen. Het duurde meer dan
anderhalf uur alvorens do stoet het kerk
hof bereikt had.
Aan de geopende graven spraken ach
tereenvolgens de voorzitter van den be
drijfsraad der Kruppfabrieken, de sloten
maker Brelim, het lid van de directie der
Kruppfabrieken, dr Wendt, een katholiek
geestelijke, twee predikanten en een ver
tegenwoordiger van den opperburgemees
ter van Essen. Toen de kisten in de gra
ven waren neergelaten en de treurmuziek
zweeg, ving het défilé aan, dat verschei
dene uren duurde.
Tot incidenten is het nergens gekomen.
Alleen de communisten onderscheidden
•zich door onverdraagzaamheid en onbe
schaamdheid, zonder dat dit tot botsingen
aanleiding gaf.
In Berlijn werd ter eere van deze ge
vallen arbeiders in den Rijksdag een
rouwplechtigheid gehouden, waaraan ver
tegenwoordigers van alle standen en be
roepen deelnamen. Van den koepel van
het Rijksdaggebouw waaide de vlag half
stok. De groote vergaderzaal, die zoo vol
was als bijna nooit te voren, was geheel
de kinderen vouwden hunne mollige
handjes te zamen en baden met den blik
der onschuld op het gelaat voor hun va
ders.
O, men meende algemeen, dat velen,
hun zoo dierbaar als hun eigen leven,
te midden dier vlammen jammerlijk om
kwamen, of, om' aan den tijdelijken
dood te ontkomen mogelijk afvalligen
werden!
Op den angst van dit nachtelijk tooneel
volgde de ellende van den tocht op den
volgenden dag. Verder voorttrekkende,
verloren de zwervelingen de valleien ge
heel uit het gezicht en Waren nu te
midden eener opeenstapeling van rotsen
geraakt, die hen van alles afsloot, behalve
van het gezicht des hemels boven hun
hoofden, en van de sneeuw onder hun
voeten. Het laatste spoor van menschelijk
leven was dus verdwenen, en de dood
scheen hen voor oqgen, hetzij' zij poogden
voorwaarts te gaan of terug te keeren.
Trouwens terugkeeren was onmogelijk,
want de voorraad dergenen, die daarvan
hij den uittocht tamelijk wel waren voor
zien geweest, was nu uitgeput, en in
een berghut, eenige honderden voeten
hooger, bijaldien zij dien konden bereiken,
was er uitzicht van nieuwen leeftocht te
kunnen bekomen.
De toestand dezer bedrukte schare Werd
niet slechts met eiken dag (velen
met zwart bekleed. Rouwwimpels hingen
van de zoldering tol de halve hoogte van
de zaal beneden.
Het orkest opende de plechtigheid met
den treurmarsch uit Beethoven's „He-
roïca". Toen betrad de rijkskanselier de
sprekerstribune. Dr Cuno, die er nog zeer
bleek en lijdend uitziet hij is blijkbaar
van zijn ziekte nog niet voldoende her
steld sprak op zijn gewone manier,
scherp en raak.
De schadevergoeding, zoo zei hij, moet
tot het vervulbare worden teruggebracht;
de aarde, waarin wij heden de Tl dapperen
begraven, moet vrij gemaakt worden van
den vijand. Den in gevangenschap vertoe-
venden moeten èn de vrijheid èn hun
woonplaatsen worden teruggegeven. Geen
regeling kan worden goedgekeurd, die
Ruhr en Rijn territoriaal of grondwettelijk
zou aantasten. Zoolang de tegenstander
tot een dergelijke regeling niet bereid is,
moet het lijdelijk verzet van het geheele
volk even vastberaden en even bezonnen
worden voortgezet als tot. nu toe.
Een praalgraf voor Hugo Verriest.
Eenige oud-leerlingen van Hugo Verriest
hadden een eerste bijeenkomst belegd op
Donderdag 22 Maart te Roeselaere, om te
beraadslagen over de oprichting van een
praalgraf ter eere van den meester te
Ingoyghem.
Reeds heeft het voorloopig comité zich
in betrekking gesteld met talrijke bekende
Vlamingen en de gedachte om Verriest te
huldigen werd algemeen met groote geest
drift begroet. Het voorloopig comité wil
deze hulde niet alleen van Vlaanderen,
doch van den geheelen Nederlandschen
stam doen uitgaan.
De Duitsche schadevergoeding aan
Amerika.
De Fransche bladen bevatten een tele
gram uit Washington, dat men daar in
officieele kringen verklaart, dat de Amcri-
kaansche regeering van Duitschland on
geveer 1.187.736.000 dollar vergoeding
zal eischen als oorlogsschatting en ver
goeding voor de schade aan Amerikanen
tijdens de vijandelijkheden toegebracht. In
dit bedrag is de schadeloosstelling voor
de Lusitania begrepen. Een kennisgeving
betreffende dezen eisch zou aan den Duit-
schen vertegenwoordiger te Washington
en aan de gemengde commissie voor de
oorlogsschade toegezonden zijn.
Volgens een bericht uit Washington
zullen de Amerikaansche vertegenwoordi
gers verder bij de gemengde commissie,
die de oorlogsvorderingen zal regelen,
12,320 vorderingen van Amerikaansche
onderdanen op Duitschland indienen tot
oen gezamenlijk bedrag van ongeveer
1.200.000.000 dollar.
Poincaré beleedigd.
De Fransche bladen maken melding van
een incident, dat zich heeft voorgedaan
bij het officieel bezoek van Poincaré,
dezer dagen aan het „panorama de Douau-
mont" te Parijs.
Toen de premier het gebouw van
Frankrijks glorie-van-Verdun binnen ging
trad een vrouw nader en snauwde hem
vinnig toe: „Poincaré, ga je dooden op
zoeken!" Ze had nog den tijd den minis
terpresident driemaal „moordenaar" te
schelden voor de politie haar kon arres
teeren en vervoeren.
Door den commissaris van politie on
dervraagd, ontkende zij anarchiste of com
muniste te zijn; ze had maar eens luid
en openlijk willen uitzeggen, wat duizen
den, al zeggen ze het niet, denken.
hunner beleefden geen geheelen dag
meer), 'maar met ieder uur betreurens
waardiger. De sneeuw, die tot hiertoe
hard, en door de vroeger uit de vallei
gelrokkenen ten deele begaanbaar ge
maakt was, leverde nu ontzaggelijke moei
lijkheden op en deed, door alle sporen
van een begaanbaar pad uit te wisschen
en het zoekende oog te verblinden, velen
in grondelooze diepten nederstorten, om
nimmer weder op1 te staan.
Zóó hopeloos Was de toestand der
vluchtelingen van Belleville geworden, dat
waarschijnlijk niemand hunner den vol
genden dag zou beleefd hebben, zoo niet
een bode van het dorp; vergezeld van
lieden, die met voedsel en kleeren bela
den waren, hun tegemoet ware gekomen.
De berichten, welke hem ten opzichte
van de vernieling der dorpen en het
jammerlijk ombrengen van vele der be
woners ter oore Waren gekomen, trachtte
hij' te verzwijgen of te verkleinen, en
de arme bannelingen met vertroostende
gesprekken verkwikkende, moedigde hij
hen aan om over de bergengte voort te
trekken, naar het dorp Modena, waar
men de inwoners van Belleville ver
wachtte, en waar zij1 vele hunner betrek
kingen en vrienden terug zouden vinden,
die de bergen langs een anderen weg
waren overgetrokken.
Dit bericht schonk dengenen, die over-
Door toedoen van Poincaré werd de
vrouw na enkele uren arrest in vrijheid
gesteld.
Korte berichten.
De Daily Telegraph zegt, dat de
lichte keelaandoening, waaraan Bonar
Law lijdt, tengevolge zal hebben, dat de
kanselier van de schatkist tijdelijk als zijn
plaatsvervanger zal optreden, om de vra
gen, die in het Lagerhuis tot den eerste-
minister worden gericht, te beantwoorden.
Bij Walsrode zijn drie kruitmolens i h
de lucht gevlogen, ten gevolge waar
van een aantal arbeiders is gedood en ge
wond.
Op het oogenblik rijden er al weer
dire etc treinen tusschen St. Peters
burg, Moskou en Irkoetsk. Binnenkort zal
het.heele directe verkeer St. Petersburg-
Wladiwostock hersteld worden.
Even voor Paschen is er een bru
tale roof gepleegd in de Oekrainsclie
staatsbank te Kiel. De roovers drongen
onder kantoortijd de bank binnen, ontwa
penden den schildwacht voor de kluis en
namen 12 miljoen roebel 1923 weg. Hel
personeel en het publiek, dat zij met re
volvers in bedwang hadden gehouden,
sloten zij vervolgens op, waarna zij da
politie telefonisch verwittigden van het
gebeurde en verzochten de opgeslotenen
te bevrijden.
Gisteren is in alle drukkerijen, die
aangesloten zijn bij den Noorschen pa
troonsbond, do staking van typografen
begonnen, die een gevolg is van de mis
lukking der onderhandelingen over een
nieuw arbeidscontract. De dagbladen te
Kopenhagen zijn bij de staking niet be
trokken.
Uit Washington wordt bericht, dat
de Amerikaansche regeering voornemens
is, den anderen landen een overeenkomst
voor te stellen aangaande den strijd
tegen verdoovingsmiddelen. lu
verband hiermede wordt medegedeeld, dat
tegenwoordig in de Yereenigde Staten bij
na li/, millioen personen aan opium en
cocaine verslaafd zijn; liet, misbruik moet
zelfs onder schoolkinderen verspreid zijn.
Berichten uit Moskou maken melding
van onlusten, welke tengevolge van
de aanvallen der sovjets op de kerk en
hun spotten met de godsdienstige plech
tigheden op Paaschdag zijn uitgebroken.
De soldaten van het roode leger hebben
de onlusten onderdrukt.
Uit het Reuzengebergte te Thuringen
en vooral ook uit Baden, wordt melding
gemaakt van eenige graden vorst en
van sneeuw.
.De door de rijksregeering naar Essen
gezonden staatssecretaris Hamm is te
Scharnhorst door de Franschen gevan
gen genomen. Bovendien zijn de vroe
gere rijksministers Giesberts en de vroe
gere Pruisische eerste minister Steger-
wald, alsmede de industrieel Hugo Stinnes
gevangen genomen. De laatstgenoemde
drie zijn weer vrijgelaten, doch Hamm
bevindt zich nog in hechtenis. Later
wordt gemeld, dat ook hij is vrijgesproken.
In officieele kringen verklaart men,
dat de in het buitenland verspreide be
richten, volgens welke de toestand in Roe
menië zeer ernstig zou zij'n, absoluut
ongegrond zijn. Eveneens wordt tegen
gesproken dat de troebelen tot mobilisatie
geleid hebben. In het geheele land
heerscht op het oogenblik absolute rust.
gebleven waren, eenige hoop. Dte verze
kering, dat zij den volgenden dag Modena
'konden bereiken, verkwikte hun harten en
scheen nieuwe kracht aan hun afgematte
lichamen te schenken. Zelfs zjj; die reeds
op het punt schenen van te bezwijken
en meer naar den dood dan naar het
leven verlangden, wilden nu gaarne den
last des levens nog eenige uren langer
torsen, indien hun brekend oog op hun
geliefde, opnieuw gevonden bloedverwan
ten en vrienden rusten mocht. Maar nau
welijks was de bode voortgespoed, om
aan hen, die vooraan trokken, troost en
hulp te brengen, of velen, wier levensvonk
als het ware door zijn komst voor een
oogenblik was aangewakkerd, vervielen
opnieuw in een doodelij'ke kwijning; zijl
zonken, onmachtig omi verder te kunne*
gaan, in de sneeuw neder, en stierven.
Doch wij moeten ons bepalen bij het
geen het gezin van Karei Édmond meer
onmiddellijk betreft. De waarschijnlijke
dood diens vromen mans werd voor zijn
vrouw en kinderen door den bode en
ben, die hem vergezelden, zorgvuldig ver
zwegen, want hun last hield in om op
alle vragen slechts in algemeene bewoor
dingen te antwoorden, en meer moed
en hoop dan vreeze in te boezemen.
(Wordt vervolgd.)
