DE ZEEUW
TWEEDE BLAD.
TOT DEN DOOD ÜETROUW.
Binnenland.
Uit de Provincie.
FEUILLETON
12.)
VAN
DONDERDAG 29 MAART 1923. No. 151
GELOOF GEVOELSZAAK.
„Het Zeeuwschc Volk" rekent met ver
kiezingsdagen. De roodo krant dicht al
lerlei op in de laatste weken, dat erop
berekend is hot stenimencijfer van de
socialisten in Zeeland te verhoogen. Zoo
hebben we kunnen kennisnemen van de
„vriendelijkheden" in het verleden, dooi
de roodo woordvoerders in openbaar col
lege bewezen aan ambtenaren van pro
vincie en gemeente. En waar het den
hoeren bleek, dat het Zeeuwschc Volk
zich zoo gemakkelijk niet laat bepraten
door den rooden vogelaar, daar verscheen
zoo af en toe een gemoedelijk praatje,
dat inhield: Wij socialisten raken niet
aan uw godsdienstige opvattingen, o,
Zeeuwen, mannen en vrouwen; wij zijn
van meening zelfs, dat godsdienst en
socialisme zeer wel te vereenigen zijn.
In het nummer van 24 Maart 1.1. krijgen
de vrouwen een lonkje.
O, zeker, de roodo heeren hebben nooit
voorspeld, dat, wanneer vrouwen verkies
baar zouden zijn, er wonderen gingen ge
beuren door haar toedoen. Het uitslui
ten van vrouwen van ambten als Kamer-
en Gemeenteraadslid „omdat zij geen man
was", vonden do rooden zedeloozo zot-
lemjj,
„Voor do vrouw als kiezeres slaat
in het no. van 24 Maart aldus de lieer
Kleerekoper de zaak wel een beetje
anders". Daarbij heeft „de vrouw" als
vrouw wel een aparte plaats. „Zoowel
door haar vrouwclijken aanleg als door
haar maatschappelijke positie". Die maat
schappelijke positie nu en de vrouwelijke
aanleg maken de vrouw in ons landje
een willige prooi voor het clericalismc.
„Geloof is een gevoelszaak en vrouwen
zijn gevoolsmenschen allereerst".
Daarover willen we het hier oven heb
ben. Geloof gevoelszaak.
Zonder te willen tegenspreken, dat het
gevoel in de religie, in het godsdien
stige, een belangrijke plaats inneemt, mee-
nen wij niet te mogen verzuimen te moe
ten wijzen hierop, dat et- eerst van religie
sprake zal kunnen zijn, wanneer het men-
schenkind in persoonlijke aanraking komt
met dat wat in de religie de volstrekte
hoofdzaak is. Dat is God. De persoonlijke
verhouding tot God is liet allervoornaam
ste, deze bcheerscht alles.
De persoonlijke verhouding tot God Al
machtig werkt op het gevoel in zooverre,
dat de mensch tot in hot diepste van
zijn gemoed wordt geroerd door deze
verhouding met God.
Het fijnste in het menschenleven wordt
geroerd en geboeid door de macht der
persoonlijke Godservaring. Daardoor ont
staat geestelijk leven en geestelijk wil
len en geestelijk handelen.
Het gevoel is niets afzonderlijks. Het
is bestanddeel van het samenstel, dat
functies bekleedt in ons geestelijk leven.
Zoude men aan het gevoel een eersten
rang toekennen, dan is dit volstrekt niet
op te vatten als uitvloeisel van, als
bewijs van geestelijk leven. De meeste
gevoelsmenschen zijn gewoonlijk 't minst
religieus, leven ver van God. Dat blijkt
o.a. uit hun handel en wandel. Is het
oogenblik, dat in het gevoelsleven
zulk een gewichtige rol speelt, voorbij,
dan ontstaat meestal een groote breuke
tusschen leven en leer, belijden en doen.
Kennis van het wezen der dingen bui
ten ons hebben wij niet dan alleen voor
zoover het betreft de zijde, waarmede
zij zich aan ons voordoen. Wat wij zien
dus, en niet, dat wat in de dingen is,
het innerlijke daarvan, 't welk wij niet
zien. Zooals de dingen zich aan ons
voordoen kennen wij ze. Het hoe dei-
dingen weten we niet. Door grondig na
denken echter en bij het licht van Gods
Woord wordt ons veel ontsloten, wat an
ders voor ons onbekend zou blijven. Maar
ons gevoel zal ons hier den weg niet
Zulks was echter later het geval niet,
en op den tijd, waarvan wq thans spreken,
.waren de Waldenzen de bescherming, die
zij genoten, alleen verplicht aan den in
vloed, dien de goede Hertogin van Sa-
voye te hunnen opzichte op haar geniaal
had. Deze vrome en deugdzame vorstin
was de eenige aardsche toevlucht voor de
bewoners der valleien, wanneer zij1 door
een storm van de gramschap des Hertogs
of dien zijner raadslieden bedreigd wer
den. Zoolang zij leefde, bleef hare tus-
schenkomst nooit achter ten goede der
Protestantsche onderdanen van haar ge
maal, die, door haar invloed, hun de
voortduring hunner rechten had doen be
houden, terwijl zij dikwijls niet slechts
de gramschap van Zijne Hoogheid, maar
zelfs den haat van de geheele Katholieke
partij' van hen had afgew'end. Gewis,, wij
behooren Gode dank te brengen voor
zulk een vrome Vorstin, die, naar de
taal des Bijbels, een Voedstermoeder voor
de Kerk was; want er staat geschreven:
„Koningen zullen uwe voedsterheeren we
zen, en hunne Vorstinnen uwe zoog
vrouwen." (Jes. 49:23.)
Doch de goede Hertogin, die zoo dik
wijls en met zulk een gelukkig! gevolg tus-
schenbeide getreden Was vo,or het welzijn
wijzen; ons gevoel zal ons het hoe der
dingon niet doen verstaan.
Ons gevoel is niet een afzonderlijk
vermogen. Wordt het gevoel door het
bewustzijn in aanraking gebracht mot din
gon, dan beoordeelt ons gevoel alleen
de dingen of ze ons aangenaam of on
aangenaam zijn. Het gevoel brengt liet
niet. verder dan een gevaarlijk beoordee-
len van de dingen; gevaarlijk, omdat ons
gevoel zoo dikwerf leeft bij liet, oogenblik.
Het is grillig, wispelturig en dus onbe
trouwbaar.
Het gevoel kan als kenbron der gods
dienstige waarheid niet beschouwd wor
den, omdat liet altijd achter de gebeur
tenissen aankomt.
Het gevoel geeft gewaarwordingen van
lust of tegenzin, van aangenaam of onaan
genaam, doch steeds achteraf.
Het geloof daarentegen is een vaste
grond der dingen, die men hoopt, en een
bewijs der zaken, die men niet ziet.
Wordt de mensch onafhankelijk van
God of komt God in den mensch tol,
openbaring en zelfdunkelijkheid, rede en
gevoel, verstand en hart loopen vast in
ongeloof of bijgeloof.
Do mensch is nooit (en dus ook niet
zijn gevoel) kenbron en norm van gods
dienstige waarheid. Het monschelijk ver
stand heeft daartoe te veel geledon dooi
de zonde.
Jn do Schrift wordt het menschenkind
immer weer bepaald bij het alleen ware
en ccuwigblijvend Woord van God, de
uil. God uitgegane onderwijzing.
Daarop vestigt natuurlijk liet socialisme
niet de aandacht. Immers .het roept den
mensch toe, dat hij van den hemel daar
ginder niets weet eii dat hij dus hier
den liemel heeft te zoeken.
Het socialisme vestigt alleen en aller
eerst de aandacht op tegenstellingen in
dit leven, zonder daarbij in 't oog te doen
vatten, dat God rijken en armen ge
maakt. heeft. Het richt den blik wan
gunstig op geld en goed, op weelde en
wellust, maar wijst niet heen naar liet:
wat baat het den mensch zoo hij do
goheelc wereld gewint en lijdt schade aan
zijne ziel. Het socialisme verleert liet ar
beidersvolk te turen naar het Kanaitn
der ruste, het verrijkt den blik van den
anno niet ïnet liet lieenzien naar liet
paradijs dor toekomst, omdat het verzuimt
te bedenken, dat zeer vast is, wijl liet
geschreven staat, dat, wieri veel gegeven
is, van dien ook veel zal worden ge-
eisclit. Eenzijdig richt zich het socia
lisme op do onrechtvaardige bejegening,
den vierden stand aangedaan, wijl het
geloof juist dien vierden stond ontno
men wordt, dat God zekerlijk en recht
vaardig oordeelen zal. Het socialisme laat
na op to komen voor aller recht. Het,
socialisme graaft den geloofsgrond on
der de voeten van duizenden weg, het
kampt zij het heldhaftig voor tij
delijkheden, het ontledigt het menschen-
hart door het te interesseeren voor do
goederen dezer wereld.
liet socialisme erkent niet, dat de roe
ping der vrouw ligt aan de binnenzijde
van onze menschelijko samenleving en
verricht naar buiten slechts datgene,
waarin zij het in bekwaamheid van den
man wint.
De vrouw verlangt niet naar het pu
blieke terrein. Dat weten de socialistische
leiders zeiven zeer goed.
Daarom moeten de provincie-propagan
disten van de roode partij er op gescherpt
worden, dat de propaganda onder de
vrouwen een levenskwestie is onder do
partij van doorslaanden en beslissenden
invloed voor de eerste jaren op het lot
der partij.
Tegen beter weten in moet het praat
je worden gecolporteerd, dat de armsten,
do meest zwaar getcisterden in onze
maatschappij het makkelijkst door het
„kapitalisme" worden misleid en dom ge
houden. De geschiedenis van het chris
tendom gedurende reeksen van eeuwen
bewijst dat geloof geen gevoelszaak is
eenig en alleen.
't Wordt op de vrouwen aangelegd.
Voor ons, die allereerst rekenen met den
wil van God, is 't noodzaak te waar
schuwen en voorlichting te geven in al
lerlei kring op allerlei gepaste wijs.
Aarzelen wij zoo sprak 12 Mei 1891
der beminnenswaardige en vrome Walden-
zen, wanneer haar gemaal, doen- de priesi
ters opgehitst, zich niet slechts voor
nam hen te vervolgen, maar zelfs <lezo
zoo vredelievende onderdanen geheel uit
te roeien, of op een anderen tijd hen
door invallen en strooperij'en van zijn
troepen kwelde, en, met hen in verbond
(getreden zijnde, dooii' tallooze kleine plage
rijen de nadering van een nieuw onweder
aanduidde, deze goede vrouw, die
zich bij jederen herhaalden aanval be
ijverd had om de ramp van de valleibe
woners af te wenden, stierf ten laatste.
En nauwelijks was haar stoffelijk over
schot in liet graf harer vaderen bijgezet,
of de pauselijke gezanten kwamen gelijk
brullende leeuwen uit hunne schuilplaat
sen te voorschijn om hun prooi te ver
slinden, en hegeerden op allerlei wijzen
de uitroeiing en vernieling van de vreed
zame Christenen der valleien.
Maar de arm des Heeren wordt, niet
.verkort door den dood of do afwezigheid
van een menschelijk werktuig, dat Hij
verwaardigd had den vrede te bewaren;
neen, 'de Heere verWekte nieuwe vrien
den om zijn geliefd volk te beschermen.
Gelijk oudtijds Israël, bewaarde hij hen
bij dagen en bij nachten, bestrafte Ko
ningen om hunnentwil, en liet niemand
toe hun nadeel toe te brengen. Zoolang
de gemaal der goede Hertogin op den
troon bleef, behandelde liij zijn vrome
onderdanen met alle toegenegenheid en
vriendelijkheid, terwijl zij va.n hun kant
een onzer grootsten dan zal de staats-
ontwikkeling van Nederland zich steeds
meer in anti-christelijken geest ontwik
kelen en zullen wij zelf schuldig staan
aan de zonde der verzuimenis. Laten wij
ons betoonen onzer heilige roeping be
wust te zijn togen de waanvoorstellingen
en misleiding van het Socialisme.
Het gaat om do kweeking van den
volksgeest op .onze vaderlandscho erve,
om de richting van hot Staatsbestuur.
Hemel- of hellcwaart.
V e r e e n i g i n g van Loos duin en
in et Den II a a g.
Het wetsontwerp tot uitbreiding van
's-Gravenhage door toevoeging van Loos-
duinen is bij de Tweede Kamer thans
ingekomen. Het ligt in de bedoeling bot
ontwerp zoo tijdig to doen aannemen,
dat de periodieke verkiezingen voor de
beide gemeenteraden samenvallen met de
verkiezingen, noodig door de aanneming
van dit ontwerp. Dit, zal f32.000 be
sparen. Als tijdstip van ingang is 1 Juli
a.s. voorgesteld.
Vlo ok ver bode n.
Do vloekverbodcn zijn van zeer ouden
datum, Het Gereformeerd landrecht van
de Neder-Betuwe van 1800 stelt ten aan
zien van vloeken en Zondagsontheiliging
do volgende straffen vast:
Wie God-Almachtig, do heilige Drieën-
heid of Gods sacramenten lasterde of be
spotte, verbeurde de eerste reis 20 carolus
guldon, do tweede reis bet dubbele en
werd voor de derde reis aan don lijve
gestraft, tot goedvinden van liet Gericht.
In het openbaar werken op den dag
des Ileercn of andere verboclsdagen en
gedurende de predicatie in herbergen,
tlrinkdff of spelen, kostte een gulden 10
stuivers en voor den waard, die hel: toe
liet., zes gulden.
De -bioscoop.
In de kringen van liet bioscoopbedrijf
loopt liet gerucht, dat de quaestie van
het bioscoopgevaar eerlang weer bij liet
parlement aanhangig zou worden gemaakt,
hetzij door een initiatief-voorstel van en
kele leden der Tweede Kantor, dan wel
door een nieuw regecringsvoorstcl.
A11 e r lo i.
Op liet Natuur- en Geneeskundig Con
gres te Maastricht zal volgende week Prof.
Spronck een ontdekking bekend maken
betrekking hebbende op do immuniteit
(onvatbaarheid) tegen tuberculose.
Talma of Gr oeneveld?
Onder dezen titel geeft de lieer C.
Smeenk in „Ec.-Stat. Ber." een beschou
wing over het departementale plan tot
reorganisatie der sociale verzekering,
Schr. ontpopt zich als oen tegenstander
van het in de nota-Groeneveld ontwik
kelde stelsel, waarvan hij zelfs betwijfelt,
of hot wol een stelsel lean heeten.
Hij voert onder meer er tegen aan,
dat bij overbrenging van de lichte onge
vallen naar de Ziekteverzekering alvast
een ruime subsidieering van de fondsen
zou moeten meebrengen, omdat deze door
het op zich nemen van de nieuwe werk
zaamheden hun premies aanzienlijk zou
den moeten verhoogen; liet subsidiebedrag
van f 2 millioen, door mr. Groeneveld
genoemd, acht de heer Smeenk ie laag.
Buitendien blijft z.i. het gevaar van een
minder -goede medische behandeling.
Een ernstig bezwaar tegen het plan
hoeft schr. overigens tegen het invoeren
van een eenheidsrente voor do invalidi-
teits- on ouderdomsverzekering. Behalve
nog, dat de „eenheidsronten" van f4 bij
invaliditeit en f3 bij ouderdom laag zijn,
is er de groote kans op simulatie, in
dier voege, dal; velen zich als „loon
arbeiders" kunnen voordoen, wanneer do
loonen niet meer individueel worden ge
registreerd. Do noodige controle zou
uiterst moeilijk en kostbaar worden.
Nog meer practische bezwaren heeft
de lieer Smeenk tegen de collectieve ziek
teverzekering. Ook hier ducht hij fraude.
De geheele premie voor de ziekengeld-
Uitkeering wordt gebracht ten laste van
den werkgever. De plaatselijke ziekenkas-
al de bevelen, die Zijn Hoogheid gaf,
uitvoerden, voor zoover hun geweten kun
dit toeliet. En het scheen, dat hun op
perhoofd, ofschoon een Katholiek vorst,
ten laatste dit edele en deugdzame volk
eerbiedigde, zoowel om "hun getrouwheid
aan hem, als om hun eerbied voor, en
gehoorzaamheid aan God.
Helaas echter, ook deze vorst stierf en
Werd opgevolgd dooa- een man van een
zeer weifelend karakter, wiens komst op
den troon gekenmerkt werd door een
stelsel van staatkunde, geheel ongelijk aan
dat van zijn voorganger. Het was ook te
dezer gelegenheid, dat de vallei de Belle
ville, ten gevolge van eenigè kleine ver
anderingen omtrent de bepaling van
grondgebied, onder de onmiddellijke heer
schappij van Savoye geraakte.
Die oude predikant Edmond had zijn
aardsche loopbaan besloten te midden
van den vrede en de kalmte van do
gemeenten der valleien, daar zij met el
kander door de vertroosting van den
Heiligen Geest en de gemeenschap der
liefde wandelden. Doch het gaat met Ge-
meenten als met personen en huisgezin
nen „dien de Heere liefheeft, kastijdt
Hij", en zij hebben hun dagen van don
kerheid en vervolging; dagen, in wtelke
zij als goud in den smeltkroes worden
geworpen, waarbij de Heere is als do
Louteraar, niet duldende, dat een grein
gouds zou verloren gaan, maar het alleen
lijk „zuiverende van het schuim, eu het
tin wegnemende." (Jes. 1:25.)
sen, door de arbeiders zelf beheerd, ver
dwijnen. De verzekering wordt gedragen
door de gecentraliseerde bedrijfsvereeni-
gingen. Het gevaar voor simulatie dreigt
grootcr to worden. Tenzij de werkgevers,
die voor de zickcngekluitkeering veelal
moeten zorgen, de controle ter hand ne
men. Maar dan wordt deze een aanleiding
tot voortdurende wrijving tusschen werk
gevers en arbeiders.
Ten einde aan allerlei moeilijkheden
te ontkomen, zal men in het systeem-
Groene veld ten slotte het recht op uit-
keering wegens ziekte hij werkloosheid,
staking of uitsluiting wel gaan uitschake
len. Practisch leidt daartoe in vele ge
vallen ook de uilbetaling door den werk-
geven van het ziekengeld. Maar gaat het
deze richting uit, dan blijkt duidelijk, dat
het systeem in menig opzicht voor de
arbeiders ongunstiger is dan het stelsel
dor bestaande Ziektewet, ook al wordt
dan ook de premie geheel voor reke
ning van don werkgevor gebracht.
De arbeiders zijn in dit systeem ge
heel vrijgesteld van premiebetaling, wat
schr. ook met het oog op de „medezeggen
schap' 'der arbeiders verkeerd acht.
Ten slotte bespreekt schr. eenige punten
van het vraagstuk der organisatie; hij
concludeert, dat die van Talrna vrucht
is van meer nadenken dan die van Groe
neveld.
A p o l h e k e n A.s. Zondag zijln <lo
volgende apotheken geopend:
te Goes die van G. v. d. Hoek;
te Middelburg die van J. v. d.
Harst en
te Vlissin'gen die van S. J. Engering.
A.s. Maandag (Tweede Paaschdag) zijn
geopend do apotheken:
te Goes die van L. la Porto;
to Middelburg dio van Nonhebei cn
te Ylissingen die van A. .1. v. Ockcn-
burg.
C a. n d i d a t e n 1 ijl s t c n v o o r d o n
G e m center a a d.
Hoek (A.R. Partij) II. v. Dloeselaar
(aftr.), II. Diieleman, IC. v. di. Hooft, M.
do Bruyne, II. Pladdot, M. v. Djxhoorn
eh: P. Schcele.
Baarland. (ARPartij'.1II
Schout Hz., 2. 0. Dekker, 3. J. Traas IC'z.,
4. Joz. Elen'baas, 5. A. Moerdijk.
Axel. (G.-H. Partij.) 1. M. W'. Koster,
aftr.; 2. P. de Feijter; 3. G. Heijjisdij'k
4. W». Vercouteren; 5. J. Vlaander.
Goes. (Vrijheidsbond.) 1. D! IX v.
d. Bout, 2. M. P. de Looft', 3. J. M.
v. Bommel v. Vloten, 4. R. C. Labrijn,
5. Ir. J. v. Poelgeest, 6. G. Adriaansen,
7. 0. v. d. Peijl, 8. L. A. M. Sampon,
9. W|. G. Koning, 10. M. A. Pilaar, 11.
NI J. Willemse, 12. F. v. Zee, 13, F. Rijn
berg. (Nog niet officieele lijlst.)
(Vrijz. dom.) 1. .Lunenberg, J. ,T.; 2.
Mevr. Blankenbijl! geb. Lumbers, M. G.
3. Mevr. Engels geb. de Recht, A. J.
4. de Roo, A.
Kloetinge (Wei'kmansvereen.) 1. J.
Straub, 2. M. Kolo Szn., 3. J. Siervogel,
4. G. ICorstanje.
Zierikzee (S.D.A.R.) 1. J. J. Cats-
hoek (aft.), 2 W. Versteeg (aft.), 3 A. v.
d. Doe, 4. O. Schipper.
Gemeenteraadsverkie
zing. Volgens art. 10 a der Gemeente
wet mogen op iedere candidatenlijst voor
de gemeenteraadsverkiezing niet meer dan
vijlf namen van candidaten worden ge
plaatst boven lret getal leden r^iaruit
de gemeenteraad bestaat.
In een gemeente, waar de raad slechts
uit zeven leden bestaat, mogen derhalve
niet meer dan twaalf candidaten (7 plus
5) worden gestold, in een gemeente met
elf raadsleden niet meer dan zestien
(11 plus 5) enz.
Met vernietiging van de besluiten
van Ged. Staten van Zeeland werd bij
Kon. Besluit alsnog aan A. v. d. Ende,
onderwijzer eener bijz. lagere school te
Middelburg, de vrijstelling verleend voor
het blijven waarnemen der betrekking
van kassier bdji de Coöp. Volksspaarbank
en Voorschotbank voor Zeeland; en werd
aan P. J. Roozen, hoofd der R. IC. school
te Eedo de vrijstelling verleend voor de
Het huisgezin van Edmond verkeerde
juist in gelukkige omstandigheden. Het
ondervond al de liefelijkheden en vertroos
tingen, die onvoldane en ijdele menschen
tevergeefs in do wereld zoeken. Maar ziet,
wat gebeurt er op eenmaal? In den laten
avond van een vreedzamen rustdag kwam
van den Gouverneur des Hertogs het be
vel dat al de bewoners der valleien,
die het geloof der Waldenzen beleden,
binnen drie dagen hun steden en dorpen
moesten ontruimen, op straffe des doods
en verbeurte van huizen en goederen,
indien zij niet zorgden van binnen twin-
dig achtereenvolgende dagen aan den
gouverneur kennis te geven, dpi: zij Ka
tholiek geworden waren. Verder luidde
het bevel, dat in de plaatsen, waar zij
zouden heengaan, de mis moest bediend
worden, en dat allen, die iemand ontried
zich bij de Katholieke Kerk te voegen,
de doodstraf zouden ondergaan.
Dit hevel kwam in de maand Februari,
een Lijd van het jaar, waarin het volstrekt
onmogelijk- i,s in de bergen van die landen
te reizen. Zij kwam in den avond van
den dag, waarop de kleine zuigeling van
ICarel en Aletta door zekere eenvoudige
kerkplechtigheden als lid der Waldensche
Kerk was opgenomen. Die gelegenheid
had in de hutten der nederige herders
een soort van godsdienstig feest ten ge
volge gehad, en zij waren gereed om, on
der het dankbaar gedenken aan Gods
zegeningen, vóór den nacht te vertrekken,
toen de familie verontrust werd door
waarneming der betrekking van kassier
der Boerenleenbank aldaar.
Naar de Zoom verneemt, is de heer
J. R. v. d. Glas, kapelmeester bij het
3e Reg. Inf. met ingang van 1 April
a.s. overgeplaatst als kapelmeester der
stafmuziek van het 5e Reg. Inf. te
Amersfoort.
Verplaatst van Amsterdam (tele
graafkantoor) naar Middelburg (postkan
toor) do schrijver J. Jilleba, met ingang
van 1 April a.s.
Aan de kantoorhouders P. Baur-
doux te N. en S. Joosland en J. C-
Vroegop te Waarde is met ingang van 1
April a.s. eervol ontslag verleend.
Middelburg. Het bestuur der afd. Mid
delburg van den Volksbond, vereeniging
tegen drankmisbruik, heeft besloten de
huisvlijttentoonstelling, die het zich aan
vankelijk in dit voorjaar had gedacht, uit
te stellen tot het najaar, voornamelijk
met liet oog op do in denzelfden tijd te
houden groote tentoonstelling in het
Schuttershof. Zij', die iets voor do ten
toonstelling hebben vervaardigd, zullen
liet dus nog enkele maanden moeten
opbergen, terwijl zij», die niet gereed kwa
men of alsnog lust gevoelen aan het
werk te gaan, daarvoor nog tjjld hebben.
Vlissingen. Du heer J. B. Tournooij,
R. IC. lid van den gemeenteraad, stelt
zich niet meer herkiesbaar.
Souburg, Woensdag1 vergaderde do afd.
Souburg van den Nationalen Bond voor
Plaatselijke keuze in lokaal School mot
den Bijbel. Voor hot „Groene Kruis" na
men zitting dirfn W. Blaas, M. Arendso en
A. v. Veen; voor de Chr. Nat. Werk
mansbond dhm P. Rioelse, H. Vader en
F. Bal jeu; voor de Chr. Jongelingsver-
eeniging „Weest Getrouw" was geen be
richt ingekomen.
De voorzitter J. Willemse Hz. opende
de vergadering op do gebruikelijke wijze,
hot reglement voor do afdeoling werd
vastgesteld. Ingekomen was een schrijven
van „don Raad van Negen", waarin do
aandacht wordt gevestigd op de hernieuw
de indiening van hot initiatief voorstel
Rutgers in de Tweede Kamer, met ver
zoek voor het Wetsontwerp opnieuw pro
paganda te malcon, zoo mo»gelijk door een
motie, waarbij de wenschelij'kheid wordt
uitgesproken van de aanneming van het
voorstel. Hiertoe wordt be»sloten. Over
eenkomstig art. 3 van het Huishoudelijk
Reglement van don Bond, zal "een Huis
houdelijk Reglement van de afdeeling aan
don secretaris van den Bond worden ge
zonden.
Die penningmeester, ,dhr M. Arendae,
Mz. zal zloo spoedig mogelijk do contri
butie it 25 cent van de individueeele leden
innen. Aangezin dit jaar de afdeeling is
opgericht is men voor 1923 geen uitkee-
ring aan de Bondskas verschuldigd. Mede
gedeeld werd, dat het orgaan van den
Nationalen Bond voor 'Plaatselijke Keuze
in vele gezinnen is verspreid. Enkele
nieuwe leden traden toe. Mot den wemsch,
dat het wetsvoorstel voor „Plaatselijke
keuze" spoedig to»t wet moge verheven
worden, sluit de voorzitter de vergadering.
Nieuw- en St. Joosland. Maandagmid
dag hield de raad een openbare vergade
ring, waarin alle leden tegenwoordig wa
ren. Allereerst werd behandeld de vast
stelling der pensioenbijdrage der ge
meenteambtenaren. B. en W. stelden voor
3 pCt. te heffen van alle ambtenaren voor
eigen pensioen en de rest door de ge
meente te betalen. De raad besliste echter
dat zal bijgedragen moeten worden 3pCt.
door de ambtenaren die een jaarwedde
hebben van minder dan f500 en 5 pCt.
voor eigen en 2y2 pCt. voor wed.- en
weezen door de ambtenaren met een hoo-
gere jaarwedde. Overeenkomstig het voor
stel van B. en W. zal voor inkoop een
vierde ged. der te betalen som door de
ambtenaren moeten worden betaald. Het
voorstel van B. en W. om op den Molen
dijk (vinkebuurt) een betere rioleering aan
te brengen, werd na breedvoerige bespre
king aangenomen. De raming der kosten
bedraagt f161.
Van de bewoners der van Akenstraat
was een verzoek ingekomen om gelegen
heid tot afvoer van het vuilwater, omre-
de plotselinge oproeping van Karei, om
een bijzondere beraadslaging van de groot
ste aangelegenheid bij te wonen, door de
overheden der dorpen in ide vallei belegd,
die in groote haast te Belleville waren
aangekomen, daar het vreeselijke nieuws
van gehucht tot gehucht gegaan was,
overal schrik en ontsteltenis versprei
dende. i
In dezen raad, welke tot middernacht
duurde, werd besloten, dat de inwoners
der valleien zouden trachten, eerst door
middel van een beleefd verzoek, en, bjj
mislukking daarvan, door een krachtig
verweerschrift het wreede bevel, dat door
den gouverneur was uitgevaardigd, af to
wenden, of voor het minst te verzachten.
Te dien einde werd er onmiddellijk een
verzoek aan zijn Excellentie gezonden,
om de harde voorwaarden te niet te
doen, de vredelievendheid van de Chris
tenen der valleien in aanmerking te ne
mén, benevens hun gehoorzaamheid aan
hem, hun geluk onder zijn regeering,
en de vriendelijkheid waarmede zij tot
n(u (toe door liet huis van den vorst
waren 'beogend. Doch de onmenschelijke
.gouverneur, doof „zoowel voor verzoeken
als voor verweerschriften, verwierp al hun
smeekschriften en weigerde omi hen tot
een gehoor bij den Hertog toe te laten;
in één woord, hij bood aan de bedroefde
en ontroerde echtgenooten en vaders
geen ander hulpmiddel aan dan de mis.
(Wordt vervolgd.)
