DE ZEEUW
Dit ie Pers.
TOT DEN DOOD BETROUW.
TWEEDE BLAD.
Binnenland.
Dit de Provincie.
Kerknieuws.
FEUILLETON.
VAN
DONDERDAG 15 MAART 1923. No. 139.
Christenen en Loterij.
AVij lezen in „De Rotterdammer"
ln de loteriji spelen is strijdig met Gods
AVoord. Christenen doen dus niet aan lo
terij. Ja, zoo zou 't moeten zijn. Maar
we merken dat 't anders is. Hervormden
en Gereformeerden zijn er niet geheel
onschuldig aan.
Dezer dagen lazen we in een der bladen
een advertentie, waarin een .loterij werd
aangekondigd, nogwel uitgaande van do
Kerkvoogdij eener Ned. Herv. Gemeente,
zulks tot stichting van een wijkgebouw.
In deze „christelijke" loterij kan men een
middenstandswoning, een stal vee, een
piano, een motorrijwiel enz. trekken. Ge
heel in den geest dus van de premieleenin-
gen van den heer Brockhuijs. De adver
tentie was geteckend door Christelijke
mannen van naam.
De predikant van bedoelde Gemeente
plaatste vorige week in oen der bladen
een ingezonden artikel, waarin hij deze
verloting verdedigde. Hij wees erop, dat op
bazars voor Christelijke doeleinden ook
wel „grabbeltonnen" en „tombola's" als
middel om gelden te bemachtigen, dienst
doen. Deze opmerking is geheel juist. Ook
wij vinden al die attracties, onder welk
aardig mom ook, niet anders dan loterij
spel. Ze hoeren onder ons niet thuis.
Door zoo iets toe te laten werken we mee
aan het kwaad.
Maar ook onder do Gereformeerden is
het kwaad te vinden. AVij vonden in een
plaatselijke Gereformeerde „Kerkbode" de
verzekering weergegeven, „dat, er onder
onze Gereformeerden in verschillende
broeders zijn, die zich er niet voor scha
men, om in de loterijen te spelen".
Over de toenemende speelzucht in ons
land en over het zondige ervan iezen we
in bedoelde „Kerkbode" nog hel, volgende:
„De zucht om met enkele guldens een
kapitaal van honderden te winnen, is bij
duizenden zoo sterk, dat ze meermalen een
kans wagen, in de hoop, dat een gelukkig
lot hun ten deel vallen zal en ze redden
zal uit allerlei financiëcle moeilijkheden,
waarin zij door den socialen nood der
tijden zijn geraakt. Er ligt iets verlokkelijks
in om dit te doen, te meer als men
hoort, dat. deze of gene kennis er ge
lukkig (we zeggen niet gelukkig door ge
worden is, want door den weg der onge
rechtigheid kan geen mensch ooit geluk
kig worden) mee geweest is. Als iu Rot
terdam zeker persoon een loterij onder
neming aanprijst, waar schatten mee te
verdienen zijn, en hij zelf een paleis laat
bouwen met een marmeren poort, waar
boven in vergulde letters prijkt: „Het Gou
den Kali", dan trekt dit de massa aan
en tienduizenden zijn er, die een kans
wagen. Bijna niets is er, dat "meer prik
kelt, dan betrekkelijk goedkoope waag-
stukjes waar geld mee te winnen is.
„Een zonde is liet. Waar wij belijden,
dat niets buiten Gods Voorzienigheid om
gaat, staat ook liet lot onder Gocls bestuur.
Door elk lot begeert men dat bestuur
Gods in dienst te zien van zijn eigen
begeerte naar geld. (We spreken bier al
leen over geldloterijen.) Daarom is loten
eigenlijk niet anders dan bidden, een zeer
ernstige zaak dus; een godsdienstige han
deling, die op den grondslag rust van
hebzucht, liet winst behalen zonder ar
beid door eens anders verlies. Maar daar
om diep zondig. Loten is bidden, want
God bestuurt alle lot; maar liet geschiedt
zonder noodzaak, zelfs tegen hetgeen de
Schrift ons voorhoudt en daarom staat
liet loten met misbruik van Gods naam
gelijk. En gelijk geen Kerkeraad ten onzent
een vloeker toe mag laten tot de Sacra
menten, zoo kan ook niemand van wien
bekend is, dat hij in de loterijen speelt,
tot de Sacramenten worden toegelaten,
tenzij hij zich finaal van die zonde bekeerd
heeft. Broeders, laat deze zonde onder
ons niet voorkomen. Helpt ze uitroeien
waar het mocht plaats hebben. En wie
3.)
Somtijds wilde hij beproeven, of hij de
soldaten kon overhalen oim naar hem te
luisteren, wanneer hij hen iets uit den
Bijbel verhaalde; want hij durfde het
niet te wagen om onder Rcamsehc-n te zog
gen, dat het Boek, waarin hij zoo dikwijls
las, Gods Woord was, opdat het aan de
monniken, die gewoon waren in bet le
ger ter bediening van zieken en ster
venden te bezoeken, niet zou worden over
gebracht, en bet hem' daardoor zou ont
nomen worden.
Terwijl de soldaten en de zeelieden den
tijd der langdurige reis zochten te ver
drijven dool" aan elkander legenden der
heiligen met hun fabelachtige mirakelen
te vertellen, zeide Karei somtijds tot den
soldaat, die bij! hom zat, of tot zijn ka
meraden, als Zij1 op het schip hun tijd
-v verbeuzelden: „Welaan, kameraden! nu is
het mijU beurt om te spWefoen. Kom.it,
luistert nu eens naar mij'. Ik wil u iets
vertellen, dat beter is dan legenden van
duizend heiligen en kostelijker dan de
buit van een stad> die ingenomien is. Ja,
luistert goed; kameraden! Wie weet, of
zich aan waarsclïuwing niet sloort, breng
dezulken aan bij den Kerkeraad, want
wij mogen niet gedoogen, dat door der
gelijk roepend kwaad een ban komen zou
in de Gemeente."
We laten de plaatsnamen, waar de Ned.
Herv. Kerkvoogdij een loterij organiseert
en waar er Gereformeerde loterij-spelers
zijn, weg.
'tls ons te doen om op het kwaad to
wijzen. Dat de oogen ervoor mogen open
gaan en het kwaad met kracht bestreden.
Bogrooting verworpen.
ATijrïag jl. is de gemeentebegrooting van
's-Gravenzande voor 1923 bij den Raad in
behandeling geweest. Bij de eindstemming
staakten de stemmen. Een lid was afwe
zig. In de Raadsvergadering van Dins
dagavond is andermaal over de begrooting
gestemd. AVaderom staakten de stemmen,
zoodat de voordracht thans is verworpen.
Raad contra Burgemeester.
In den loop der laatste jaren hebben ci
vet-schillende transacties plaats gehad tus-
schen de gemeentelijke spaarbank te Bom
mel en de Centrale Administratie- en Ef-
fectcnbank te Nijmegen, mek bet gevolg,
€dat de gemeente Bemmel met f 26.000
hij de déconfiture dezer bank is betrok
ken, waarvan slechts f9000 zal terecht
komen. De raacl heeft geweigerd dit te
kort ten laste der gemeente te brengen
en besloten het langs gerechtelijken weg
van den burgemeester te eischen.
De Zomertijd.
Clinge Doorenhos dicht in de Telegraaf:
AVijze Eerste Kamer-Leden,
Dragers van het wijs beleid,
Geeft de NcdciJandschc Natie
Haar geliefden zomertijd 1
Och, we waren zoo gelukkig
Met dat extra uurtje dag!
Als we dat weer moeten missen,
Ilcusch, dat wordt een hard gelach.
Waarom is de brave tuinder,
Die voor Holland zaait en maait,
Er zoo tegen? AGndt hij 't jammer,
Dat, de haan wat later kraait?
Laat een bocrenkoe dan desnoods
Mopperen: wat is 't nog vroeg,
Geeft een koe een uurtje vroeger
Werkelijk geen melK genoeg?
Waarom is de Spoor-Directie
Ook al in protest gegaan?
't Is toch al zoo vaak gebleken,
Dat zij vroeger op moet staan.
Zon is licht en zon is leven,
Zon is beste medicijn,
Zon is warm, goedkoop, verkwikkend,
Daar kan nooit te.veel van zijn.
Zie, de Beurs heelt ook liaar bede
ln dien zin tot U gericht;
't Lijkt me heuscli niet overbodig:
Daar een beetje extra licht,
AVijze Eerste Kamer-Leden,
Toel doet als Napoleon:
Geeft ons in deez' donk'ro tijden
Dagelijks een rondje zon!
De Zomert ij d.
Te Den Haag wordt het invoeren van
een plaatselijken zomertijd overwogen. In
overleg met, dc rijksbureaux .wil Men dan
dien tijd invoeren voor dc gemeentebu-
reaux.
H e t a. s. b a d s e i z o e n.
Aan do gemeenteraden van Dien Haag
Sicheveningen, RotterdamDen Hoek van
HollandVlissingen, D o m b u r g,
LocisduincnKijkduin, Wassenaar, Kat
wijk, Noordw'ijk, MonsterTerheijde,
Zandvoort, Wijk aan Zee, Ëg'mond aan
Zee, Bergen aan Zee, den Helder, Oost-
voome, Bloemendaal en Rokanj-e is dooi
den Diocesanen Bond van afdeelingen
van Voor Eer en Deugd in het Bisdom
Haarlem een adres gezonden, waarin
wordt verzocht tegen den tijd van het
nieuwe badseizoen het daarheen te willen
leiden, dat
1. de bestaande w'etten en verordenin
gen streng wörden gehandhaafd en a.m.
streng toezicht worde gehouden op de
veelvuldig voorkomende overtreding' van
Artikel 239 lo. Wetboek van Strafrecht
vooral op het z.g. stille strand;
2. dat het in iedere Gemeente, op be
paalde, niet onaanzienlijke strooken van
het strand, gelegen daar, waar het wan
delend publiek zich bij- voorkeur ophoudt,
ge er latcir niet blijde over zult kunnen
wezen, dat ik u wat goeds heb doen
hoeren". E-n dan dan vziond hij in
stilte -een gebed- op tot God oim een
zegen over zijn Woord en begon aaneen
geschakeld en to-t in de kleinste bijzon
derheden iedere heilige gebeurtenis te
verhalen, die in betrekking staat tot de
heerlijke, eenvoudige geschiedenis van de
geboorte, het leven, het lijden en den
dood van Hem, die, ofschoon Hij' be
stond oer do weitfeld was, zichzelven ver
nederd heeft, om oen Mensch onder de
mensehen te worden, doch zonder zonde,
en die, hoewel God uit God, ja zelf God
zijnde, God en Mensch (a onbegrijpelijk
wonder!) in één persoon, gehoorzaam is
geworden tot den dood, ja tot den kruis
dood toe. En, óf zulks ontstond door het
voortreffelijke der heiligheid of der God
delijke onderworpenheid, dio de Man van
smarten aan den dag, legde, óf dooi' de-
onmeedoogenöe folteringen, die do Hecre
Jezus onderging, óf dat 't veroorzaakt werd
door de kracht van Gods dierbaar getuige
nis dat de ruwe toehoorders trof, wist Karei
niet te zeggen, maar dikwijls blonken er
tranen in de oogen der bandieten, die
aan zijn zij-de .zaten, dezelfden, die o-nver-
mui'wdi en roerloos konden staren opslag-
velden, rookend-e van b-lo-ed. Ooilc merkte
hij- eens met verwondering en blijdsphap
op, dat de stuurman, die aan het roer
worde verboden; zich uit- of aan te
kleeden, zich ongekleed of in badcostuum
langs het strand en in de duinen op
te houden; het z.g. pootjesbaden worde
alleen toegestaan aan kinderen beneden
13 jaar, mits overigens behoorlijk gekleed
3. dat in iedere gemeente aan het
strand besta een afzonderlijke badgelegn-
heid voor mannen en een afzonderlijke
badgelegenheid voor vrouwen en dat
geen gelegenheid geboden worde voor
gemengde baden
4. dat in eventueel op het strand toe
te laten kiosken geen onzedelijke lectuur
en plaatwerk worde uitgestald en ver
kocht.
^Middelburg. Men deelt van werknemers-
zijde aan de M. C. mede, dat de toestand
aan de meubelfabriek der firma Belderok
en van Roo zich als volgt heeft voor
gedaan
Maandag zijn de gezellen, zonder dat
hun iets gezegd was, aan den arbeid
gegaan; omstreeks 9 uur werd hun door
den patroon gözegd, dat liet loon met
10 pet. .werd verlaagd en men over 3
maanden dit zou herzien. Na overleg dei-
gezellen werd eenstemmig besloten hierop
niet in te gaan en dit den patroon mee
gedeeld, waarop deze verklaarde, dan om
12 uur de fabriek te sluiten.
Kapelle. Onder voorzitterschap van
Ds Bcilieele hield de Kna.penver. Iml-
manuël -alhier, haar zesde jaarverga
dering gisterenavond rrael gehoodigden
en. begunstigers. Ds A. ScNeele sprak
een inleidend woord. De secretaris J.
Houw -meldde in zijn jaarverslag, dat
de vereeniging 13 leden en 52 begun
stigers telt. De penningmeester J. Mol
deed rekening en verantwoording, do
klas sluit met een ba,tig slo-t van
f72.73. 'De bibliothecaris J. Fo-ssen,,
deelde (mee in zijn verslag, dat de
boekerij uit 65 nnmimers bestaat. Op
stellen volgden, alsmede twee samen
spraken en toespraken van. afgevaar
digden. Een wedstrijd werd gehouden
in hel. voordragen, waarbij werd toe
gekend le pr. G. Louise, 2. J. Pos
sen, 3. J. Eversdijk', 4. ,T. Rouw, 5.
P. Eversdijk, 6. B. do J-aiger, 7. N.
Spijk, 8. M. van. Room, 9. Jaci. Kra
mer, 10. J. Mol, 11. Schipper.
Do -heeren J. Pottjewijd eu A'. de
Jager zorgden voor muziek (viool en
orgel). De leider Poortvliet sprak het
slotwoord. Ds v-an Ankten uit Delft
eindigde .met dankgebed.
Gisteravond -gaf liet Hervormd
Kerkelijk Zangkoor een uitvoering in
de (groète kerk alhier. Do-or ongeveer
driehonderd personen werd deze uit
voering hijigewoio-nd. Dr Schmidt leid
de -de vergadering in met gebed e-n
een kort openingswoord. Het met zorg
samengestelde programma werd keu
rig -afgewerkt. Het H. K. Zangkoor
geeft blijk', dat het den tijd. welke
het voor de oefeningen beschikbaar
heeft, nuttig weet te gebruikten en hel
verheugt ons dan ook te mogen con-
stateeren, dat het koor in waarde toe
neemt. Gedurende de pauzen zong juf
frouw A. Oelo van Goes, eenige zeer
mooie liederen en gaf de heer J. Os-
sewaarde eveneens van Goe-s op het
kerkorgel eenige mooie Stukken ten
beste. Zoowel het -eene als het -andere
droeg niet weinig hij tot Net welslagen
dezer uitvoering. Een dissonant was,
dat Dr Schmidt zich in z'n 'slotwoord,
hoewel ongaarne, verplicht, zag eeni
ge jongelui op te mter'k'en, dat een
Ned. Herv. Kerk óók een bedehuis
is. Dit mede in verband met hun ge
drag op het laatst gehouden Kerst
feest en voorgaande zanguitvoeringen.
Domburg. Op initiatief van don bur
gemeester, den heer L. J. van Voort-
huijscn, is alhier opgericht een comité
om gelden te verzamelen voor het Natio
naal Huldeblijk bij het zilveren regeerings-
jubileum van H. M. de Koningin in Sept.
a.s. Tot voorzitter daarvan werd gekozen
de burgemeester, tot secr.-penningm. dhr.
P. J. Elout, tot leden de heeren ds H. J.
Hak, dr B. Vaandrager en P. de Visser Sz.
Er zal gecollecteerd worden door middel
van lijsten.
stond, als hij van het kompas naar de
windvaan opzag-, een traan van zijn ge
bruinde wang afwischte, terwijl hij -e-e-n
lied aanhief, om op -deze wijze zijn aan
doening voor anderen te verbergen.
Met aldus van tij-d tot tijd gedeelten
der Heilige Schrift aan -gijn onkundige e-n
bijgeloovige gezellen mede te deelen,
bracht Karei veelal den tij-d gedurende
zijne reis dool". Volgens de gewoonte zij-
ner «geloofsgenooten het grootste gedeelte
des bijbels van buiten kennende, begon
hij, wanneer -de ge-l-e-ganheid zich voor
deed, altijd met de eene of andere schrif-
tuuiplaats, en zond-ei" zucht o-m uit te
leggen of bij- te vo-egc-n, of te verkorten,
d-roeg hij- alles in den oorspr-ombe-lijfcein
eenvoudigen stijl voor. Zoo aeid-e hij bij
voorbeeld: „En het geschiedde in die-
zelve dag-en", -of: „In de dagen van He-
i'o-des, den Koning", of: „In do zesde,
maand w^i'd de Engel Gabtriël van God
gezonden naar -een stad in Galiléa, Na-
zareth genaamd", terwijl hij! me-t de
zelfde nederigheid van hart en met oen
zucht to-t God om- Zijn onmisbaren zegen
hun andere plaatsen der He-iligo Schrift
als geschiedenissen vertelde, wanneer hij
begon: „Een zeker mensch had twee
zonen", of: „Daar was een -zieker rijk
mensch", die gekleed was in purper", of:
„Twee- mienschen gingen op o-m te bidden"
Op een anderen tij-d verhaalde hij1 aan de
In de Dinsdagavond gehouden ver
gadering van den raad alhier, waarin alle
leden aanwezig waren, werden de aftre
dende heeren G. de Pagter, J. P. Alme-
kinders, J. de Visser en S. de Pagter
als leden der schattingscommissie her
benoemd. Tot leden van het stembureau
werden de heeren P. J. Elout en P. van
Sluijs gekozen. De overige leden tot plaats
vervangers. Op een adres van de Kamer
van Koophandel, waarin verzocht wordt
voor het gemeentepersoneel een werk
week van 48 uur in te voeren, werd be
sloten mede te deelen dat zulks hier reeds
heeft plaats gehad. Het kohier honden
belasting werd op een bedrag van f116
vastgesteld. Een voorschot van f800 werd
verleend ten behoeve der Bijz. school vol
gens Art. 103 wet L. O. Wijziging werd
aangebracht in de politie-verordening,
hoofdstuk tapperijen, waarbij het bezoek
na sluitingsuur strafbaar wordt gesteld.
Vervolgens werd de subsidie van f200 op
1300 gebracht ten behoeve der Bewaar
school, onder voorwaarde, dat geen hoo-
ger schoolgeld 's wekelijks per kind mag
gevraagd worden dan 15 cent.
De Raad hechtte zijn goedkeuring aan
de plaatsing van een lantaarn aan het
baantje in de Badstraat. Het adres der
vereeniging „Voor Eer en Deugd" betref
fende het tegengaan van onzedelijkheid
in duinen en op het strand, werd, daar
zulks hier niet voorkomt, voor kennis
geving aangenomen. Een voorstel van B.
en W. om f500 te verleenen voor werk
verschaffing, werd na discussie met 4
voor en 3 tegen aangenomen. De heeren
J. de Visser, J. P. Almekinders en P.
Wisse stemden tegen. In verband hier
mede werd een commissie van uitvoering
door den Raad gekozen, n.l. de heeren
P. J. Elout, B. J. Westenburger en J. P.
Almekinders. Naar aanleiding van een in
gekomen adres van den Bond tegen het
vloeken, stelde de burgemeester voor, het
iu het, openbaar vloeken bij verordening
strafbaar te stellen. In principe besloot
men met 5 voor en 2 tegen een derge
lijke verordening vast te stellen.
Meliskerke. Dinsdagavond werd onder
leiding van den voorzitter der Landbouw-
vereeniging alhier, getracht een vereeni
ging lot stand te brengen voor onderlinge
hulp bij noodslachtingen van vee en var
kens. Aan do uijnoodiging was tamelijk
gehoor gegeven. Een reglement werd vast
gesteld en 35 personen traden toe als lid
dezer opgerichte vereeniging, welke ten
doel stelt het vleesch en spek, afkomstig
van noodslachtingen, onderling te verkoo-
pen voor een daarvoor gestelden prijs en
het eventueel afgekeurde vleesch en spek
te vergoeden. Een bestuur werd uit de
aanwezigen gekozen, bestaande uit 7 le
den, welke die functies onderling zullen
verdoelen.
Serooskerke. Dinsdagavond hield mr v.
Dussoldorp, burgemeester van Westka-
pclle, voor een niet talrijk doch aandach
tig publiek een lezing voor de Chr.-Hist.
Unie. Spreker gaf op zeer bevattelijke
wijze de verschillen met andere partijen
aan. Ook wees hij op dc gevaren der coa
litie. Zeer talrijk waren de door liem ge
geven inlichtingen omtrent de houding
der verschillende partijen en der Chr.-
Hist. Unie bij de gehouden stemmingen
in de Kamers, Staten en Gemeenteraden.
Door eenige aanwezigen werd met den
spreker van gedachten gewisseld.
Het oude ambtsgewaad. In
zijn „Herinneringen uit het Pastorale le
ven" schrijft wijlen Ds Joh. Drost, vroe
ger to Goes, van de Herv. Gemeente te
llhenen o.m.:
Een groot deel der Gemeente hing op
godsdienstig gebied ontzettend aan oude
gewoonten en uitwendige vormen.
Is dit een persoonlijk zwak, een punt
van liefhebberij, dan kan het geen kwaad;
dan kan men tot op zekere hoogte en
eerbied voor hebben. Ook op ander go-
bied is menig achtenswaardig persoon
een liefhebber van antiquiteiten. Ook tot
mijzelven moet ik menigmaal zeggen: AVat
zijt ge toch conservatief!
Komt daar nog bij een zekere vrees
voor het nieuwe, omdat een nieuwere
richting in de Kerk in zoo menig op-/
zicht de Gemeente heeft afgevoerd van
soldaten de veldslagen van Joz.ua, van
Gideon -en Jefta; de nederlaag van Sisera
en dc krijgslist van Jael; -en niet zelden
verzocht m-en hem, om nog eens het ge
vecht van DaVid en Goliath te verhalen
en bij .vernieuwing een beschrijving te
geven van het wapentuig van den kamp
vechter den? Filistijnen. Aan de zeelieden
verhaalde hij de zeereis van Paulus, .zijn
aankomst te. Schoonebavens, zijn gevaar
vollen tocht en schipbreuk, en hoe de
Engel des Heeren in den nacht bij' hem
stond, en wat deze tot hem zeide. Of
hij- trad in al de belangrijke bijzonder
heden aang-aande het schip en de be
vreesde -zeelieden, waarmede de onge
hoorzame Profeet naai- Ttois voer, den
storm en de woede der zee beschrijvende,
en door welk middel die onstuimigheid
bedaarde.
Het was op deze wij'zle, dat de God-
vi'eezende krijgsman, gehoorzaam aan
het Woord des Heeren, dat hij zeer hoog
schatte, en aan de voorschriften zijns va
ders, wiens nagedachtenis hem zoo dier
baar wias, onder beding van genade, an
deren dien zegen trachtte deelachtig te
maken, dien hij van Zijn God ontvangen
had1, en hij) in alles wat hij" deed en sprak
de karaktertrekken van h-et volk, waar
toe hij- behoorde, vertoonde.
In die dagen verstond men zich op
de zeevaart nog niet zoo goed als thans.
de waarheid Gods en den weg der- God
zaligheid, dan is die vrees te billijken
en te waardeeren.
Maar is die gehechtheid aan hot oude
eigenlijk een méér-waarde-hechlen aan
uitwendige vormen dan ernstig vragen
naar hetgeen goed en waar en recht is
vo.or God, dan is het verkeerd, gevaarlijk;
dan moet het niet ontzien worden, maar
bestreden.
En dit was het kennelijk te Rlicnen. En
hieraan mag een voorganger der Ge
meente niet toegeven; hiertegen moest
ik getuigen. En waar deze getuigenis nog
geen ingang vond, moest ze des te krach
tiger worden; meende ik er een illustratie
bij te moeten voegen.
Velen kennen nog wel 't voormalige
ambtscostuum van de predikanten onzer
Hervormde Kerk: driekante steek, korte
broek en preekrok met opstaande kraag
en rondweg-gesneden panden.
Thans zou men er om lachen. Het is
ook reeds een halve eeuw geleden. Maar
destijds was dat anders. Vrij algemeen
werd liet kostuum in eere gehouden; of
schoon de korte broek, behalve 's Zon
dags, reeds begon te wijken voor een
lange. Doch vooral het driekante steekje
bleef lang het onderscheidingsteeken van
den predikant.
„Ja, een steek sticht", heb ik meer
malen een lieve vrome in mijn familie
hooren zeggen.
En mijn vrouw vond dat ze mij veel
beter stond dan een gewone hoed.
En ik zelf genoot van dat gemakkelijke
hoofddeksel, ook van het gewaad, waarin
ik mij zoo vrij kon bewegen.
Allengs echter begon menig predikant
dat opzichtig gewaad zich te schamen.
Geen wonder, dat menig Gemeentelid het
juist hierdoor op nog hooger prijs begon
te schatten. Maar helaas, begonnen ook
velen in dat gewaad een kenteeken te
zien van den waren Evangeliedienaar,
van den getrouwen leeraar; aan dien
vorm geestelijke waarde te hechten; daar
naar een predikant te schatten.
Ook dit stond niet op zichzelf. Het
was slechts een proeve, destijds een zeer
sprekend blijk van het stellen van uit
wendige vormen boven het wezen der
zaak, van schijn boven werkelijkheid:
bron van zooveel zelfmisleiding en ver
derf. Daartegen moest met kracht gepro
testeerd, ernstig te velde getrokken wor
den. Maar hierbij moet ook duidelijk re
kenschap worden gegeven van handeling
en bedoeling.
Na ernstig en rijp beraad, want ik be
greep welk een storm zou losbarsten
ook na raadpleging met mijn ambtsbroe
der, besloot ilc te preeken over 1 Petr.
2:9: „Gij zijt een uitverkoren geslacht,
enz.", nl. over het priesterschap der ge-
loovigcn.
Gewezen werd op het verschil tusschen
de oude cu de nieuwe bedeeling, voorts
hoe weer sprake kwam van geestelijken
en leeken, waarbij de priesterlijke waar
digheid dan zelfs gekenmerkt werd door
een onderscheiden geestelijk gewaad.
Ten slotte legde ik de gemeente de
vraag op de lippen
„Als gij, voorganger der Gemeente, ge
roepen om haar don vollen raad Gods te
verkondigen, van deze dingen doordron
gen zijt, en in zoo'n onderscheidend
gewaad in beginsel een miskenning, een
verloochening ziet van het ware, volle
Christendom, waarom draagt gij het dan
zélf?"
„Waarom ilc dit deed? was mijn ant
woord 'Uit gewoonte, uit navolging;
om de gehechtheid van de gemeente er
aan".
1 „En is clht dan naar den geest des
Heeren te achten?"
„Neen, zekerlijk niet!"
„Maar blijft gij daarin toch volharden?"
„Van dit oogenblik af zult gij mij niet
meer in een afzonderlijk ambtsgewaad
zien. Amenl"
Als een electrischo schok ging het door
geheel de schare; alsof er een donder
slag was gehoord. En deze trilde na tot
op de markt te AVageningen.
Daar waren de Achterbergsche boeren
gewoon hun boter en eieren te brengen.
Op den eerstvolgenden marktdag werd
ook daar de Rhenensche zaak besproken,
en gehoord dat twee Achterbergers tot
elkander zeiden:
„Zie, als ik hem dronken in de goot;
had vinden liggen, dan zou ik nog kun-
De zeelieden waren gewoon, uitgezonderd
bi} zeer schoon wedelr1 of bij' maanlicht,
iederen nacht bet anker1 uit to werpen,
hetwelk de reis zeer1 vertraagde. Edmond
die aan zijn wonden nog aanhoudend pijn
leed en wiens gezondheid nog slechts ge
deeltelijk teruggekeerd was, verlangde
dus zeer sterk naar zijn thuiskomst, waar
hij verzekerd was, dat zijn lieve vrouw
hem met zooveel teederheid zou oppas
sen -en verzorgen, dat hij weldra geheel
hersteld zou zijn, wanneer het althans
God behaagde. Dit deed hem dagelijks
met het sterkste verlangen naar den eer
sten top der alpen uitzien, en men kan
dus oordeelen, met welk een vreugde hij
tegen hei: eind© der reis de met sneeuw
bedekte bergen aanschouwde, die zich aan
zijn gezicht vertoonden en tot een ver
bazende hoogte boven he-t water uitstaken,
daar de vlakte nog niet zichtbaar was.
Dit gezicht deed zijn neergebogen geest
herleven en wekte zijn innige dankoaar-
heid op, terwijl de Zwitserscha soldaten
die mede aan boord waren en gedurende
de reis aanhoudend hun vurige liefde tot
hun vaderland en hun onuitsprekelijk ver
langen om het weder te zien, zingende
aan den dag hadden gelegd, thans dezie
besneeuwde kruinen m-et de hoogste geest
vervoering aanstaarden.
(Wordt vervolgd.)
