Wo 181 Donderdag 22 Februari iHtS S7e Jaargang
Bniteniand.
BINNEN IJZEREN MUREN
Drukkers-Exploitanten
JOSTERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 6870, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 250
COMPROMIS OF REGEERINGSBELEID.
Ons wel wat scherpe artikel tegen den
leider der Katholieke Kamerfractie zal wel
geen instemming vinden bij onze zus-
teren; stellig niet bij de Roomsche, zeer
waarschijnlijk niet bij de Antirevolutio
naire, misschien ook niet bij de Christe
lijk Historische. Nu, hierom is het ons
dan ook niet te doen. Wij constateeren
alleen dat 't vertrouwen in de leiding
van de grootste der coalitiepartijen er bij
ons volk niet grooter op wordt, wanneer
de linksche partijen wol spinnen uit de
verdeeldheid rechts, en dat te meer wan
neer blijkt dat door die verdeeldheid een
der geestelijke volksbelangen niet tot zijn
'recht komt.
In verband hiermee nemen wij dan ook
met belangstelling het onderstaand stukske
uit „De Rotterdammer" over, met liet
kopje dat hier boven staat.
De heer Nolens heeft, in zijn bestrij
ding van een amendement, hetwelk door
leden van do drie groepen der rechter
zijde was onderteekend, het ontwerp-
bioscoopwet een compromis (overeen
komst) genoemd. Een compromis niet al
leen van de leden der Staatscommissie,
die het hadden voorbereid, maar een com
promis ook voor de Kamer. Ingrijpende
amendementen behoorden dan ook, naar
zijn meening, achterwege te blijven.
Het is geen wonder, dat de lieer Nolens
na zulk optreden, bij do linkerzijde een
goede pers heeft. En het is verblijdend,
dat aan roomsch-katholieko zijde men in
de pers (gelijk trouwens ook in de Ka
mer) volstrekt niet algemeen bereid is
den heer Nolens in dezen te volgen.
De onbekende schrijver der bekende
ïlaagsche brieven in de „Tijd" acht zelf
„het nieuwe systeem van wetgeving", op
dracht aan een commissie wier ontwerp
wordt overgenomen met toelichting en al,
uit den booze. „Met compromissen in
een Staatscommissi e", zoo schrijft
hij, „lieeft de Regeering, heeft
de meerderheid en heeft ook
de minderheid niets te maken.
Zij kunnen noch mogen Regeering en
Kamer binden, direct noch indirect, zon
der op zeer bedenkelijke wijze de ver
antwoordelijkheid weg te nemen van de
plaats, waar zij thuis behoort."
Hij laat daarop de volgende juiste woor
den volgen:
„Het is trouwens in 't geheel niet erg,
dat bij een wet als deze, meerderheid en
minderheid tegenover elkaar staan. Het is
eenvoudigweg niet tegen te spreken, dat
dit wetsontwerp, waar 't ook een keuring
vraagt van films voor volwassenen, lijn
recht ingaat tegen het liberale beginsel;
dat wij daarbij op de principieele schei
dingslijn ons bevinden, die maakt, dat wij
hij verkiezingen staan tegenover de
linkerzijde en de linkerzijde
tegenover ons.
„Indien de Regeering in zaken als deze
slechts met voorstellen zou mogen ko
men, die den zegen hebben van de lei
ders der linkerzijde, dan zou de vraag
der linkerzijde naar de antithese recht
van bestaan krijgen."
Tot zoover hetgeen De R o 11 aan De
Tijd ontleende.
Onzerzdijs zij er het onderstaande aan
toegevoegd
Wij hebben enkele woorden gespa
tieerd; vooral op de laatste spatiëering
lette men.
Wjj lieten in onze driestar „De bioscoop
en de Coalitie" uitkomen, dat bij de stem-
FEUBLLETOPi.
Een verhaal uit den Fransch-
Duitschen oorlog.
door
ANNIE: .LUCAS.
Uitgave Neerbosch' boekhandel.
81.)
'Hct^ w'as waarlijk verwonderlijk, hoe
schielijk de stad in zekere mate haar
gewoon gelaat vertoonde, zelfs nog! voor
dien ongeluksdag, waarop de legerscharen
van den overwinnaar haar poorten bin
nentrokken. De wapenstilstand was reeds
tweemaal verlengd geworden, de eer
ste miaal op den zeistienden voor vijf
dagen, toen Belfort, onze eenige nog om-
verwonnen vesting, zich bij verdrag over
gaf, en daarna weder op den twee en
twintigsten, toen de vredesvoorwaarden ge-
tookend werden. Die Nationale Vergade
ring, kwam te Bordeaux bijeen en de
heer Thiers werd benoemd tot hoofd van
hot Gouvernement.
Op den -eersten Maart werd de vrede
geteekend de vrede, waarnaar wij zoo
verlangend hadden uitgezien die Frank
rijk zoo duur moest betalen. Hij werd ge
teekend onder de jammerkreten der natie,
bus waar 't gaat rechts tegen links en de
antithese, ook zelfs bij 't aantoonen van
de gehouden stemmingen aan den dag
gekomen, de kiezers zullen vragen waar
op 14 Febr. de antithese was. En de
consequentie hiervan bobben wij voor
speld in de mogelijkheid dier andere
vraag: voortvaren zoo, of: terug naar ons
isolement?
Zoolang echter er nog Roomsche staats
lieden zijn die in dezen niet met hun
(politieleen) leider meegaan, blijft deze
vraag allicht nog verre. Alleen: hier
stond de meerderheid der Roomsche Ka
merfractie Links, in de linie Dresselhuijs-
Kleerekoperl
Hoe vaak moet zicli dit nog herhalen?
Nemen wij nu nog over het oordeel
van Stan d a a r d en R o t, t e r <1 a m m e r.
„De Rotterdammer" schrijft:
„Het standpunt van den briefschrijver
in de „Tijd" schijnt ons veel juister dan
dal van Dr Nolens, moer in overeenstem
ming met de politieke verhoudingen op
dit oogenblik, en met gezonde constitu-
tioneele beginselen in hot algemeen.
„De briefschrijver vestigt de aandacht
erop, dat ook Minister Ruys bij de ver
dediging van zijn ontwerp kennelijk geens
zins beoogde, door een knieval voor Mr
Drosselhuijs, dezen mild voor het ont
werp te stemmen.
„Dit was trouwens niet te verwachten
van den heer Ruys, die, meer dan Dr
Nolens, in zijn beleid zich laat leiden door
beginselen. Richtsnoer voor zijn beleid is
niet de instemming van de linkerzijde,
maar de overtuiging op den goeden weg
te zijn."
„Do Standaard" schrijft dat zij het met
den briefschrijver in „De Tijd" eens is.
„Hier gold het een onderwerp, waarbij
naar bevrediging van de g e h e e 1 e: rech
terzijde, zoo in als buiten de Kamer ge
streefd moest worden. Dat was van meer
beteekenis dan liet winnen van do Linker
zijde, die zelfs tegen het enkele feit van
keuring voor volwassenen bezwaar had.
Aan den minister (Ruys) lag het niet,
Die bleek de beteekenis daarvan volkomen
in te zien." i
Vergelijk do slotopmerking van „De
Standaard" en die van „De Rotterdam
mer" en u treft de volkomen overeen
stemming.
Het optreden van dr Nolens tegen
't amendement-Rulgers-Colijn-Deckers
heeft de gelieele antirevolutionaire en stel
lig ook de Chr.-historische partij teleurge
steld. Vooral hen die in kleine gemeenten
wonen waar de bioscoop haar zegenin
gen uitdeelt. Nu toch is do mogelijkheid
om in kleine gemeenten die dingen door
de gemeentebesturen te doen weren, af
gesneden. <13
Dr Deckers, .de derde onderteekenaar
van liet amendement, is katholiek. Zelfs
het feit dat de heer Colijn het amende
ment dekte met 't gewicht van zijn naam,
kon den katholieken staatsman Nolens
en zijn volgelingen niet gunstig stemmen.
Een bedenkelijk geargumenteerde afwij
zing was alles.
Uit het Ruhrgebied.
De toestand in het Ruhrgebied heeft
slechts weinig verandering ondergaan. Al
leen zijn de Franschen uit Gelsenkirchen
weer afgemarcheerd. Een kleine afdee-
ling, die het postkantoor nog bezet houdt,
het verontwaardigd protesteeren van bij
zondere personen en de tranen der staats
lieden, maar bespaarde ons niet den
laatsten overloopenden druppel in den
bitteren lijdensbeker; het binnenrukken der
Duitsche troepen in de heldhaftige stad.
Geschiedschrijvers zullen nauwkeurig de
voorwaarden vermelden van dien vrede,
die Frankrijk twee harer schoonste pro
vinciën en millioenen geldis kostte. Maar
wij stappen daarover heen. Wat is goud
tegenover bloed en schande en dood?
Wij zagen of hoorden niets van de
Diuitscbe soldaten met uitzondering van
August, die bij een ziekenbezoek dat ge
deelte van de Chamips Elysées voorbij
moest, waai' die Reierschen hun kamp had
den opgeslagen en hun wachtvuren brand
den. Het gedeelte van de stad, dat zij
bezet hielden, was op verren afstand van
onze woning, en ons hart ontstak van
verontwaardiging, toen mien ons verhaal
de, dat een groot deel der bevolking een
pretje gemaakt had van de ons aange
dane beleiediging. In de dagbladen had
men het volk gesmeekt zich terug te trek
ken in de huizen en de luiken te sluiten,
opdat de Pruisen een verlaten stad zou
den vinden. De Parijzenaars echter vallen
altijd in uitersten. Een paar bataljons van
de Belleville Nationale Garde hadden zich
meester gemaakt van eenige kanonnen,
die naar den Montmartre gebracht werden
is voorloopig nog achtergebleven. Of zij
de aan de stad opgelegde boete van 100
millioen Mark geheel bijeen hebben ge
kregen is nog niet, bekend. Verder heb
ben do Franschen het station te Bochum
en het goederenstation te Ilerue ontruimd.
Daartegenover passen zij in alle controle-
stations een uiterst strenge visitatie toe
van alle treinen, ook van passagierstrei-
nen en zelfs van de trams.
De teokenen, die er op wijzen dat de
communisten van dc gedeeltelijke ontwa
pening der Schupo in liet Ruhrgebied
voor hun doeleinden profijt trekken, en
zich militair willen organiseeren, nemen
in aantal loe.
De prijzen van dc levensmiddelen te
Aken zijn dc laatste week met 80 pet.
opgeloopen. In de Nederlandsche grens
plaatsen wordt alles opgekocht en naar
liet bezette gebied vervoerd. De voedsel
voorziening begint gevaar te loopen.
Ten slotte nog eenige staaltjes van het
optreden der Fransche en Belgische troe
pen. Te Essen werden Dinsdagavond op
straat tweo hoeren aangehouden, van wie
een patroelje inzage hunner portefeuilles
eischte. Toen zij weigerden, zijn zij mee
genomen naar een Fransch kwartier, waar
een hunner al zijn baar geld, ten bedrage
van 12.000 mark, is afgenomen, zonder
dat de officier van do wacht cr zicli te
gen verzette. De ander, die maar 1000
mark bij -zich had, mocht zijn geld hou
den. Na een paar uur werden beiden
vrijgelaten.
Op de stations Wanne en Recklinghau
sen zijn. zendingen stukgoed, bestaande
uit levensmiddelen als boter, vleesch,
melk, conserven, cacao, cakes, tabak, enz.
gestolen. Op liet station Obcrhauscn is
verder waargenomen, dat Belgische sol
daten zes goederenwagens open maak
ten, pakken openden en uit liet geplun
derde een groot pak maakten.
Dinsdag zijn in verschillende winkels
te Essen weer met geweld artikelen,
vooral levensmiddelen, weggenomen. Te
Dusseldorp hebben de soldalen zich zelfs
de melk voor de ziekenhuizen toegeëigend
en onder elkaar verdeeld.
Een andere rusldag.
Volgens berichten uit Moskou is de
Sovjet-regeering bezig maatregelen te tref
fen tot bet invoeren van een algcmccnen
rustdag per week. Thans heeft men den
Zondag der christenen, den Sabbath der
joden en den Vrijdag der Mohammedanen.
Dc regeering wil die drie verschillende
rustdagen afschaffen en vervangen door
een enkelen, ,die dan op Maandag zal
vallen. In de spoorwegwerkplaatsen te
Odessa is deze rustdag reeds ingevoerd,
evenals in verschillende fabrieken, enz.
te Kieff.
In verband hiermede bestaat er een
streven om den kalender eveneens te wij
zigen. Het jaar zou bestaan uit zestig
weken van vijf werkdagen, zoodat er zes
tig rustdagen en vijf dagen voor com
munistische herdenkingen en feesten over
blijven.
Wie in de geschiedenis geen onbekende
is, weet, dat dergelijke pogingen reeds
meer zijn in 't werk gesteld, maar altijd
nog fiasco hebben gemaakt. Zoo zal 'took
nu wel gaan.
Verdrukking en benauwdheid.
„De Telegraaf" het bekende anti-Duit-
sche dagblad, bevat no>g steeds brieven
van zijn Duitsche correspondenten, in
welke brieven de Duitsche overwonnenen
en verdku-kten worden gesmaad en ge
hekeld.
en gedreigd, -dat zij de stad verdedigen
zouden tegen de schande van een vijan
delijke bezetting. Alles liep echter rustig
af. Die Duitschers zijn vertrokken, zooals
zij gekomen waren, en men legde hun
niets in den weg. Alleen werden zij be
geleid door ©en schreeuwenden troep van
werklieden, vrouwen en straatjongen-s.
In die dagen lette ik niet veel op het
geen buitenshuis gebeurde. Mijn vermoeide
geest keerde zich af van de droevige
beschouwing dar onrustig bewogen zee
van staatkundige gebeurtenissen. D© on
stuimige golven werden weliswaar niet
meer door den storm opgezweept, maar
op- haar onrustige oppervlukte dreef tocb
nog allerlei ontuig en het stormgeloei
bleef ons nog in d© ooran klinken.
Leo's bijzijn gaf aan ons gezin weer iets
Van de gezelligheid terug; maar ik was
naar lichaam en geest zoo buitengewoon
overspannen geweest, dat men zich niet
verwonderen zal over de reactie, die de
rust met zich bracht. Ik werd niet ziek,
maar Leo en August wilden mij toch als
zoodanig beschouwen ©n verzorgden mij
met al -de teederheid en voorkomendheid,
waarmede men zoo gaarne een geliefde
kranke omringt. De rust ©n de broeder
lijke teederheid waren mij zeer welkom
en gelukkig kon ik Nina in alles blijven
helpen. Zij kwam bij den dag aan, of
schoon zij- nog lang zwak bleef.
In „De Nederlander" komt de Berlijn-
schc correspondent van dat 'blad hier
tegen op-. Aan zijn brief uit Essen ont-
lcenen wij het volgende:
Het is mij waarlijk onbegrijpelijk', hoe
een Nedei'landsch blad tegenover een
overwonnen volk zoo grof kan zijn. Het
gezond verstand moet reeds zeggen, dat
de knechting van D'uitschland, het na
tuurlijk achterland van Nederland, voor
ons vaderland een ramp- beteekent. Reeds
de meest ordinair© welgezindheid tegen
over het eigen volk moet voorschrijven:
de gewelddadige maatregelen der Fran
schen niet te verdedigen. Welk een indruk
zullen do lezers van dat blad van den'
waren toestand krijgen. Het zijn niet de
redacteurs in Holland, die een zuiveren
indruk krijgen. Het is ook de vraag of
de anti-Duitsche correspondenten, die on
der de beschutting van de bezettings
overheid veilig en wel in hun clubfau
teuils zitten, kunnen voelen, wat het voor
een goed- vaderlander zoggen wil t© leven
onder een vreemde onderdrukking, waar
van het gevoel ze-gt, dat zij onrechtmatig
onrechtvaardig is. Laat de „NodenTant
der" het zich in het oor1 knoopen, dat do
bezetting van het Roergebied tegenover
de bevolking niet zachtmoedig optreedt,
integendeel uitdagend en aanmatigend. Ik
schrijf dezen brief uil 't hotel „Verein-
haus" te Essen. Terwijl ik zooeven uit het
venster zag, gebeurde 'I:volgende: Voor
het hotel „Handelshof", -dat door de
Fransche .troepen bezet is, evenals „Kai-
serhoff", staat een Fransche schildwacht
die nauwkeurig moet toezien, dat niemand
op het trottoir loopt. Een gewoon ge-
kleede jongen, blijkbaar een loopjongen,
slaat den hoek om en loopt onwillekeurig
zeker zonder boos opziet, verder op het
trottoir langs de voorzijde van het hotel
Onverhoeds ontvangt hij van den wacht
hondendon Franschen soldaat -een 'p-aaif
slagen om het hoofd. Natuurlijk de Fransch
man verstaat geen D'uitsch en klappen
zijn de argumenten der ruwheid. De jon
gen is verontwaardigd en schreeuwt een
paar scheldwoorden terug'. Onmiddellijk
richt de soldaat zij'n bajonet op- den jon
gen en doet een uitval. Die jongen ont
wijkt snel, doch als hij gestruikeld was?
als hij1 eens minder vlug geweest was in
het ontwijken als hij eens een driftig
heertje was geweest cn had geweigerd te
vluchten voor een Fransch soldaatje, dat
hoogstens vier jaar ouder 'ris dan hij
Want men mag niet vergeten, dat do
Fransche soldaten hier tot de jongsto
lichtingen behoeven en dus nog in den
grond van de zaak jongens zijn. Ik' roep
iederen Nedeirlan-dschen vader op te vei*-
klaren, hoe hij zich zou gevoelen, wan
neer zijn jongen met een onrechtvaardig
toegebrachte wond© werd thuis gebracht.
Deze voorvallen zijn aan de oirde van
den dag. Reeds gisteren heb ik zelf
moeten vluchten voor de gevelde bajo
net-ten te Gelsenkirchen. Diaar was juist
oen troep Fransch© soldaten '.bezig af-
straffingsmaatiregelen te nemen en vijf
tig Duitsche politieagenten moesten met
opgeheven handen meegaan. Waarom? Wiel
een Buit-sch politieagent had slechts zijn
plicht gedaan en een opgeeischte auto,
die zonder licht reed, aangehouden. In
die auto zaten twee Fransche veldwach
ters, jflie daarop den Duitsehen politie
agent zonder meeP doodschoten.
Gister-en begonnen een paar Fransche
officieren tc schieten, in de hal van het
hoofdstation te Essen, omdat een man
uit een gi'oopj-e een scheldwoord geroe
pen had. Als do.o-r een wondeP werd nis-
Die dag, waarop de Duitschers de stad
weer verlieten, staat in mijn dagboek
bovenal aangeteekend, omdat Nina toen
vooir de eerste maal haar kamer mocht
verlaten, gesteund doo-r den arm van hem,
die in dit leven haar aardsche steun zou
zijn. Ik vreesde; dat zij, om mij te sparen
zich beter voordeed dan zij werkelijk was
maar dat was toch niet zoo, want don
volgenden dag voelde zij zjch nog beter
en opgewekter en nam van toen af ge
regeld in beterschap toe.
Dies namiddags van den veertienden
Maart was ik met haar en Leo alleen in
de zitkamer, toen ons oor getroffen werd
door het geluid van een langzaam nade
lend rijtuig en ©en ge-druisch als van
vele voetstappen en luide, driftige stem
men. Wij stonden op en zagen naar buiten
Wij hadden ons niet bedrogen. Voor ons
huis hield ©en vigelante stil. Het volk
verdrong er zich om heen, sommigen gre
pen de paarden bij de teugels, anderen
trachtten het portier open te rukken en
allen schreeuwden: Weg met de Pruisen!
Nina beefde, maar Leo lachte en zeide:
Wees maar niet bang, Nina, 'tis maar een
-overmoedige Pruis, -die op een onplei-
zierige manier kennis maakt met een Pa-
rijschen oploop. Ik zie ©en blauwe uni
form in het rijtuig.
Juist trachtte de drager van de blauwe
uniform liet portier open te maken en
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f 3.—
Losse nummers f 0.05
Prijs der Advertentiën:
1—4 regels f 1.20, elke regel meor 30 ct.
Bij abonnement belangrijke korting.
mand getroffen. In onzen laatsten brief
hebben wij reeds uiteengezet, dat dd
Duitsche arbeiders, die to-t de socialisti
sche partij belmoren, in het Roergebied
materieel© belangen verdedigen. Daarop
hebben de Franschen gerekend en zij
dachten de bezetting van het Roergebied
mot beloften en geld tot gffooteT succes
te kunnen bi'engen. Ook' de Franschen
hebben zich verrekend. D© vaderlands
liefde kruip-t langs zijpaden waar zij geen
heirbaan vindt. D'e medewerker van do
„Telegraaf", de heer Feenstra, noemt dit
waarschijnlijk ook al brutaal verzet, waax*-
voo-v do Duitschers moeten worden ge
knepen tot z'ij „-piepen". Ja, andere vol
ken vinden liet steeds brutaal, wanneet!
een volk gevoel van eigenwaarde heeft,
oimdat hel voor de onderdrukkers een
lastige eigenschap is. Het „brutale" ver
zet", dat daarin bestaat, dat oen onge
wapend volk tandenknarsend weerstand
biedt -en gedrild wordt („to-t rede gebracht"
zegt de hee-r Feenstra) met bajonetten, dat
„'brutale verzet" van die Pruisen (de
welingelichte schrijver weet niet, d-at hier
een paar ho-n-dderduiaend niet-Duitschard
meedoen aan al die brutaligheid!) is het
antwoord op de ruwheid van de heel© be
zetting, een belachelijke maatregel op.
z'n best en vooral op d-e individueel©
ruwheid van -do ridderlijke veroveraars.
Overbrugging van de Kleine Belt.
Ju de financieel© commissie van het
Folkoting van Denemarken heeft de- mi
nister van openbar© werken het ontwerp
tot overbrugging van de Klein©: Belt (tus-
schen Jutland on Fun en) ingediend. Het
is ontworpen doof de ingenieurs van de
staatssporen en strekt tot don bouw van
een brug met dubbel -spoor en 33 M.
boven de oppervlakte van het water, zoo
dat zelfs de grootste schepen de drie-,
-doorvaarten (twee van 90 en een Van
105 M. breedte) kunnen passeaTen. Do
kosten word-en op 30 millioen kronen ge
schat. 1
Indien de brug niet werd gebouwd zou
in de naaste toekomst ©en aanzienlijk©
verbetering en uitbreiding- van den veer
dienst noodig zijn. Aangezien de kosten!
-daarvan 12 millioen zouden bedragen, zijn
de werkelijk lmogere kosten van de brug
18 a 19 millioen. Deze uitgave wordt
ruimschoots goedgemaakt, do-ordat de on
kosten per jaar met meer dan 2 millioen
kronen zullen dalen.
De rebellie in Ierland.
In Dublin hebben gisteren ernstige in
cidenten plaats gehad. Opstandelingen de
den een aanval o,p regeeringsgebouwen,
het raadhuis, de Bank van Ierland en
het douanekantoor. Zij slaagden erin,
laatstgenoemd gebouw in brand te steken,
waarbij vele kostbare documenten ver
loren gingen. Overal in de drukke straten
heerscïite epn paniek, terwijl de opstan
delingen salvo's afgaven van de daken,
In Nassaustreet waren duizenden samen
gestroomd, o. a. vele vrouwen en kin
deren die een schuilplaats zochten. Een
groot aantal burgers zijn gewond.
Deze ongeregeldheden worden be
schouwd deel uit te maken van. een al
gemeen plan, om de regeering en het
publiek ervan te overtuigen, dat het re-
publikeinsche clement nog lang niet dood
is. Men verwacht nog verdere opstootjes.
Korte berichten.
Volgens een bericht uit Duitsche
bron te Essen is, bij het in beslag nemen'
van automobielen door de bezettende
macht in 't Roerland, ook beslag gelegd
duwde -den man, die op de trede stond'
terug. Op hetzelfde oogenblik riepen wij
lallen uit: Het is Karei Efhardt!
Leo keerde zich terstond om en zeide:
Dan moet ik even met die dwaze menschen
gaan spreken en ze tot rede zien te bren
gen. f
Nina klemde zich angstig aan hem Vast
en zag hom melt een bleek en ontsteldl
gelaat smeekend aan. Zacht maakte hij zich
los -en zeide vriendelijk: Er is hier geen
oorzaak tot vrees, maar Karei is driftig
en een enkel woord van mij1 kan misschien
veel kwaad voorkomen.
[Het volgend oogenblik stond hij op
straat. Het volle zweeg terstond, zoodra
zij -zagen, d-at hij spreken wilde, en zij-
luisterden naar hem met den eerbied, die
zijn voorkomen, en dat van anderen, die
evenals hij hun bloed voor het vaderland
gestort hadden, nooit miste op te Wekken.
Met een heldere stem zeide hij': Mijn vrien
den, deze heer was mijn vriend lang voor
d-at de oorlog uitbrak. Toen ik als vreemL
Ideling ziek lag in Zij'n land, heeft zijn
moeder mij- opgepast, alsof ik haar zoon
was. En aan een van zijn landslieden en
medestrijders heb ik iets te danken, dat
mij meer waard is dan het leven. Ben
echt Franschman mag nooit onedelmoedig
zfjn zelfs niet tegen een vijan,d.
(Wordt vervolgd.)
