taut
'kensslagerg
Mo 119
Dinsdag ?0 Februari 19213
37e «laargang
f 1.25
1.75;
-1.35;
16000
mil., z.r. Fran-
arina .Confers.
inschrijving
tt
ij inschrijving
üouwiarcd,
Boomgaard,
OOP:
d als nieuwe
VA6ENS met
ntas.
inschrijving
mdsche Biggen
lishoudsïer
BINNEN IJZEREN MUREN
A
A
cbö Eigeahei-
eigenheimers
tieimera f 1.50
f 2.10—2.70;
Poters f 1
1.80; Bravo's)
4245reel
v
J. Kao^ers,
lan, oad 9B j.
21 j. ca A. J.
urge, oaA 29 j,
Hagcman, d.
Johannes, z.v.
ers.
BERICHT.
en ochtend
;ld door ket
De Kit.
3.2 te Sarna,
m 20 Februari:
tot zuidelijke
ot haltbewolkt,
ge tot strenge
l tot zwaarbe-
iratuur o*u liet
BEKLAMTE
welke een goed
jetten in te leve-
Maart 1923 ten
Notaris J. C.
JAT if, Langedelft
lichtingen te ver-
a
k Armbestuur te
voor 6 jaar,
m. 's Heer Arends-
2,75, 0,33,00 en
jacht geweest big
Eversen en wijlen
biljetten met op-
vóór of op 25
den Voorzitter P.
Heer Arendskorke.
500 a 2000 K.G.,
melk- of vracht-
NGEBEIL, Kromme
Iburg.
aboomtrs,
ergeteekende.
bekomen en in-
in te leveren
ebruari 1923, bij
dijk, Kruiningen.
OOP:
WOONHUIS,
wdorp. Brieven
onder letter E
olad te Goes.
0 0 Pt
fcnhuis en Erf.
B>ij S. VAN DIS,
weer
arkensmarkt.
OOP:
nieuw Heeresi-
Bsrïjwiei.
DHUIJ, M'burg.
OOP:
sonen voor de
Zetaardappels
VAN OOSTEN
Middelburg.
>f in ruil i
een éénpaards
Eg, bij J. DE
gedipl. Hoefsmid
it Mei
■JE VOOGD, E 34
3
Drukkers-Exploitanten
00STERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
•eyt-kvi} ocwy-awa* um *v t «L«.-ao»a&T'arur.CT-raxg>a> '»>uu
Stervend Rusland.
Ontvangen van J. P. de J. te Brussel
fl; A. W. te Wemeldinge fl; Je NV. te
Wemeldinge fl; II. W. te Wemeldinge f 1;
P. W. te Wemeldinge f 1. Totaal met 't vo
rige f9,50.
De bioscoop en de coalitie.
De motic-Rutgers om qan gemeentebe
sturen liet recht te geven om aan kinderen
beneden achttien jaar het bezoeken van
de z.g. amusem'entvoorstellingen in do
bioscopen te verbieden is verworpen.
Niet minder dan zestien Roounschen,
onder welke de Leider der R.-K. Kamer
club ,en de Vooirzitter der Kamer, werkten
tot die smadelijke nederlaag der „coalitie"
tegenover (Je heele linksche bent. (op me
juffrouw Van Dorp na) mee.
Het bioscoop-ontwerp, dat toch al een
geesteskind met een lami handje was,
is door deze beslissing gereduceerd tot
een dood element, waarin geen leven
meer te blazen is. Wij hopen dat onzo
A.R. tractie dat onwerp zal afstemmen.
Het is al meermalen gebeurd, dat dooi
den afval der Roornsche fractie, en dan
nog wel onder inspiratie van dr Nolens,
bij gewichtige stemmingen aan de Chr
Protestantsche partijen in de Kamer een
voelbaar .„dementi" gegeven werd. Wij
wenschen dit te onthouden.
Er zal wel eens een Jijd komen, dat de
Anti-Revolutionaire partij zich voor do
vraag gesteld zietwat beter is, mee gaan
met den vriend, die telkens kans biedt op
tegenslag, of zich terug te trekken in
minder verdrietelijk isolement.
'Straks bij de Stembus, zullen de kie
zers zich teleurstellingen als die van 14
Februari herinneren. Daarom zouden wij
't betreuren wanneer bij de klacht over
't kwaad van de bioscoop zij tot onze
mannen de vraag konden richten: maar
waarom hebt gij (lan voor dit nietswaardig
bioscoop-ontwerp gestemd; vrucht als bet
is van een „compromis" tusscben dl No-
lens en „Links"?
Reeten tot verheugenis.
Weinig sympathiek was bot oordcel der
pers, toen Minister Ruys de Beerenbrouck
de eerste maal optrad als Kabinetsforma
teur en van bom niet werd verwacht een
krachtig beleid.
En wederom moest ten vorigen jare
met leedwezen worden waargenomen, hoe
men ter linkerzijde unaniem een her
nieuwd optreden van den katholieken pre
mier veroordeelde.
Geheel dit verzet is door de feiten, als
volkomen ongemotiveerd gebrandmerkt.
Het was Minister Ruys, onder wiens
krachtige leiding do regeering in de woe
lige Novemberdagen van 1918 het hoofd
kool hield en trots revolutionaire actie
bet gezag kloek wist te handhaven.
Het was Minister Ruys, die in 1922 de
weinig aanlokkelijke doch ondankbare
laak aanvaardde om, uitsluitend tor-
wille van het belang van land en volk
onder het motto „bezuiniging" een Kabi
net samen te stellen, dat op meer dan,
één punt zou moeten terugnemen wat in
een vorige periode was tot stand gebracht,
en daarmee toonde dat hij het lands
belang stelde boven persoonlijke eer.
Het was Minister Ruys, die nu weer bij
de behandeling van het. ontwerp-Bioscoop-
wet den heer Dresselhuijs ferm te woord
stond, op meesterlijke wijze de verdedi
ging van het ontwerp voerde en aan libe
ralisme en socialisme onomwonden te
FEUILLETON/""
Een verbaal uit den Fransch-
Duitschen oorlog.
door
ANNIE LUCAS.
Uitgave Neerbosch' boekhandel.
80.)
't Is eene flauwte, zeide hij. Spreek
tot baar, Leo, uwe stem zal haar mis
schien nog opwekken.
Ninal riep Leo, Nina! Zijne stem beefde
van onuitsprekelijken angst; toch scheen
zij tot hare ooren door te dringen, want
de oogleden trilden en eene zwakke zucht
ontsnapte aan hare borst.
Nina? Mijne lieve Ninal herhaalde hij,
en nu sloeg zij nogmaals de oogen op.
Leo was op zijne knieën naast het bed
neergezonken en boog zich over haar
heen. Zij zag hem aan met een vol
maakten vrede en fluisterde zacht: Kus
mij, lieve Leo.
Zijne tranen stroomden overvloedig,
toen hij het herhaaldelijk deed. Het wa
ren tranen van dankbare blijdschap; want
van dat oogenblik wist hij, dat zijne Nina
voor hem gespaard was. Zij dacht aan
een laatst vaarwel, hij aan een verbond
7)e Zeeuw
verstaan gaf, hoe hij zich als overheid
een taak zag aangewezen tegen liet voort
schrijdend zedelijk bederf.
Daarom heeft deze Minister van Bin
nenland schc Zaken recht op onzen krach-
tigen steun.
De A.-R. partij schaart zich gaarne aan
do zijde van een, die het overheidsgezag
schraagt, die verantwoordelijkheidsbesef
blijkt te bezitten en de gevaren voor gods
dienst en goede zeden zoekt te weren.
Het feit, dat do heer Ruys eerste Minis
ter werd, is dan ook voor ons een reden
tot verheugenis.
Merkwaardige kentering.
Geruimen tijd hoeft opgeld gedaan de
inslaande leuzen der S. D. A. P., die o. a.
een aandachtig oor vond in do kringen
der Vrijzinnig-Democratie, de leuze: „De
Staat moet liet doen".
't Was toch zoo goed bedoeld I
Het fron(maken voor het overheids
bedrijf, waardoor de particuliere exploita
tie stuk voor stuk werd teruggedrongen,
had geen andere bedoeling dan de socia
listische ideeën omtrent bedrijfsvoering
via de gemeenteraden te verwezenlijken.
Dat bij deze krachtige actie niet eerder
ernstige teleurstelling werd ondervonden
en niet dadelijk bittere ontgoocheling in
trad, was slechts gevolg van de gunstige
omstandigheid, dat de vóór-oorlogscho pe
riode al te gemakkelijk, de schaduwzijden
van het overheidsbedrijf kon verbergen.
Dit werd thans anders.
Met name door het stijgen der kosten
van liet beheer werden de lasten zóó ge
weldig verzwaard, dat hot eene bedrijf
na het andere ontzagwekkende tekorten
aanwees, welke de belastingbetalende bur
gerij zich genoopt zag te dekken.
Is liet wonder dat men hegeerde van
liet met gejuich binnengehaalde arbeids-
bedrijf zich los te maken en het particu
lier bedrijf weer in eere werd hersteld,
aan liet particulier initiatief het lang ont
houden saluut werd gebracht.?
Zie liet aan de Vrijzinnig-Democraten.
De weg, in de negentiger jaren der vo
rige eeuw door Treub en Gerritsen in de
hoofdstad des Innds aangewezen, werd
verlaten en blijkens een artikelenreeks in
de „Vrijzinnig-Democraat" verklaart Prof.
van Embden het openlijk, dat men van
deze dwaling dient terug te komen.
Niet anders gaat het de Sociaal-Demo
cratie.
En, wat voor de hand ligt, het gemakke
lijkst is zij te hekeeren' daar, waar .de
nood liet meest nijpt en de occonomische
feiten het sterkst sproken, in Duitschland.
In den gemeenteraad van Berlijn wordt
met de hulp der sociaal-democraten en
verdedigd door een socialistisch wethou
der aangenomen een voorstel, om het ge
meentelijk havenbedrijf voor een tijdperk
van vijftig jaar te verpachten aan het ka
pitaalkrachtig consortium Schucker Co.
voor de beteekenende som van U/2 milli
ard mark.
De overweging dat. een belangrijk finan
cieel voordeel voor de gemeentekas te
stellen is boven misplaatste liefde voor
een hinkend stokpaard, zal den doorslag
gegeven hebben.
Zulks pleit voor het gezond verstand
der roode hoeren.
En nu het eerste schaap over den dam
is, mag de niet al te vermetele verwach
ting uitgesproken, dat meerdere zullen
volgen.
tusschen twee lang gescheiden harten.
Uitgeput sloot zij hare oogen en na ver
loop van eenige oogenhlikken fluisterde
de dokter Leo in: Zij slaapt; leg haar
dus voorzichtig neer. Zij is gered. God
zij gedankt I
Ja, van dat oogenblik behoefden wij'
niet meer te vreezen voor haar leven.
De strijd was zeer zwaar geweest, de
overwinning was met moeite behaald,
maar de jeugd en het leven hadden over
wonnen. Zij sliep eenige Uren achtereen
en ontwaakte om het. geliefde gelaat weder
met dankbare blijdschap over haar ge
bogen te zien. Nu begreep zij alles vol
komen, en een glimlach speelde om haar
mond toen Leo zeide: Mijn Nina, God
heeft ons voor elkander in het leven
gespaard. Wij zullen hem samen danken
en dienen.
Zoodra zij weer ingeslapen was, zond
de dokter ons beiden weg en beval ons
naar bed te gaan, daar zij dezen nacht
niets anders noodig had dan een onge-
stoorden slaap. Hij zou zelf verder bij
haar waken. Wij moesten zorgen er niet
zoo bleek en afgetobd uit te zien, wan
neer Nina, straks wakker werd.
Wij gingen dus heen maar eerst
naar August, om hem de blijde tijding te
brengen en ons met hem in een dank-i
gebed te vereenigen.
Uit hel Ruhrgebied.
Fransche persbureaux maken melding
van eenige ontspanning, die in liet Ruin-
gebied zou zijn ingetreden. Uit de ver
schillende berichten zou men echter veel
eer het tegendeel opmaken. Het heeft er
alles van, dat de wel eens om hun rid-
derlijkheid geprezen Franschen den ont
wapenden en machteloozen vijand nog
steeds meer willen sarren en prikkelen,
om daardoor maar conflicten uit te lok
ken.
Zoo is de Duit.sc.he pers algemeen ver
ontwaardigd over de vonnissen van den
krijgsraad te Essen. De Vorwarts vraagt
hoe de berechting van Duitsche burgers
voor een Franschen krijgsraad tc rijmen
is met de verzekering dat van een mili
taire of politieke bezetting van liet Roer
gebied geen sprake is. De soldaten zijn er
immers alleen 0111 de ingenieurscommissie
te vergezellen! Het blad gispt dan de
schandelijke straffen, opgelegd aan ambte
naren die slechts hun plicht deden en
vraagt: wie kan zeggen of niet reeds
morgen de guillotine in de plaats van
den kerker treedt?
Ook zijn in het Ruhrgebied 250 millioen
mark, bestemd voor de stakende mijn
werkers, t.e Trier in beslag genomen. To
Gelsenkirchon, welks gemeentebestuur
weigerde de boete van 100 millioen mark
to betalen, zijn 110 millioen mark uit de
gemeentekas in beslag genomen.
Ten einde een eind t.c maken aan de
houding van do winkeliers te Essen, die
weigerden hun waren te verkoopen aan
Franschen en Belgen, is de militaire over
heid op de volgende wijze opgetreden.
Een vrachtauto houdt stil voor een win
kel; een militair stapt er af en gaat den
winkel binnen. Wanneer de winkelier
weigert tc verkoopen, wordt hij onmiddel
lijk in den wagen geplaatst, die zijn Weg
vervolgt.
Generaal Degoutte heeft dr Grützner,
den regeeringspresident van Dusseldorf, la
ten arresteeren en uit het bezette gebied
laten zetten. Severing, de Pruisische mi
nister van binnenlandsche zaken, is, on
danks het verbod, naar liet bezette gebied
geweest. Zaterdag heeft hij te Dortmund
in een bijeenkomst van vertegenwoordi
gers van nijverheid, vakvereenigingen en
autoriteiten het woord gevoerd. Hij begaf
zich daarna naar Solingen, waar hij met
toestemming der Engelsche bezettings-
autoriteiten in een groote openbare ver
gadering het woord, voerde.
Generaal Dggoutte „overweegt" de mo
gelijkheid 0111 do steden in het Roer
gebied, die voortaan nog door Duitsche
ministers, togen het verbod, in, zullen be
zocht worden, met een flinke boete te
straffen. Nog andere sancties zijn in de
maak.
Zaterdagochtend verscheen op de mijn
Prinz Regent bij Bochum een commando
van vijf Franschen om hout op te laden.-
De arbeiders verzetten zich tegen hun
actie en sloten de poort. De Franschen
gingen weg, maar keerden spoedig met
versterkingen terug. De poort werd met
machinegeweren in elkaar geschoten. Een
jonge werkman werd door drie kogels ge
troffen; hij overleed spoedig. Bovendien
werd een arbeider gewond. De arbeiders
gingen 's middags niet aan het werk.
Zaterdagnacht is een der firmanten der
chemische fabriek Goldschmidt, dr Theo-
dor Goldschmidt, in zijn woning gevangen
genomen. Ook de burgemeester van Bott
rop, dr Bauer, werd gearresteerd, daar hij
De eerstvolgende dagen was Nina nog
te zwak om te spreken of zelfs te luiste
ren. Zij sliep bijna onafgebroken, of lag
stil naar Leo te kijken, met een uit
drukking van innige tevredenheid op haar
gelaat. Des daags verliet hij haar kamer
niet. Geene verklaring werd gevraagd, of
gegeven; de twee harten hadden elkan
der gevonden, dat was genoeg.
Nina's krachten keerden langzaam terug
en Leo sterkte bij den dag aan. Wel
kon de blijdschap over Nina's herstel de
smart niet wegnemen over de ledige plaat
sen in onzen kring, maar in weerwil van
dat diepgevoeld gemis waren die dagen
zeer liefelijk en vreedzaam, en toen zij
eindelijk het bed met de canapé mocht
verwisselen en wij met ons drieën spre
ken konden over de gezegende waarheden,
die ons in den afgeloopen winter ver
troost en gesteund hadden, werden wij
zelfs opgeruimd van geest.
Dokter Vaud vond het wel niet goed,
dat Nina's gedachten zich met het ver-
ledene bezig hielden, maar zij sprak
gaarne over moeder en Victor en Lili.
Daarentegen duurde het geruimen tijd,
voordat zij eenige zinspeling verdragen
kon op alles wat Leo had ondervonden
in die zes eindeloos lange maanden. Zoo
dra het gesprek daarop kwam, verbleekte
zij en. keek zoo bedroefd, dat wij wel
geen kolen aan de bezettingsautoriteiten
wilde leveren.
Zoo schijnen de Franschen hun woede
over het niet binnenkrijgen der gehoopte
resultaten te koelen. De toestand op de
spoorwegen blijft vrijwel stationair. Wel
komen er telkens ongelukken voor.
Zoo kwam te Crefeld-Linn een Bel
gische militaire trein in botsing met een
Franschen levensmiddelentrein. Een per
soon werd gedood.
Te Dalhausen kwam een Fransclie mi
litaire trein in botsing met een trein uit
enkel locomotieven bestaande. Twee per
sonen werden gedood en elf gewond.
De jongste dwangmaatregelen der be
zetters zijn, naar het Ilbld. meldt:
De Fransche krijgsraad veroordeelde
den „Amtmann" Pauii te Mengede tot
iwee maanden gevangenisstraf en 200.000
mark boete; een koopman uit Witten, die
geweigerd had aan de Fransche troepen
tc verkoopen lot 25.000 mark boete; een
politicbeambte wegens verzet tegen Bel
gische soldaten tot negen maanden ge
vangenisstraf en den stationschef van
Scharnhorst wegens het sturen van kolen-
treinen naar het onbezette gebied tot 15
dagen gevangenisstraf.
Te Dortmund requireerden de Fran
schen voor liet inrichten van een offi
cierscasino een bedrag van een millioen
mark, daar de burgemeester de levering
van meubelen daarvoor had geweigerd.
In de haven „Matthias Stinnes" te
Duisburg hebben de Franschen gister alle
schepen in beslag genomen, na de be
manningen te hebben verdreven.
Generaal Degoutte heeft den autoritei
ten van Essen twee verordeningen over
handigd. Ingevolge de eerste zal ieder
een, die handelingen pleegt welke feitelijk
op verraad tegen Duitschland neerkomen,
door de Franschen tegen Duitsche straf
maatregelen worden beschermd. De twee
de behelst het verbod van uitvoer van
metalen en vele artikelen.
De burgerij van Essen werd gisteroch
tend door een nieuwe Fransche verrassing
gewekt. Even voor 7 uur suisden 20 pant
serauto's door de stad, naar de voorstad
Segeroth, waar het hoofdkwartier van de
veiligheidspolitie in barakken was gehuis
vest. De barakken werden door de in-
tusschen aangerukte Fransche infanterie
omsingeld, alle politiebeambten moesten
aantreden en werden daarna ontwapend.
Zij moesten de barakken onmiddellijk ver
laten. die daarna door de Franschen be
zet werden. Ook de gehuwde politie
beambten moesten met hun gezinnen hun
woningen verlaten. Het is zeer waarschijn
lijk, dat de gehcclc veiligheidspolitie, die
nu dakloos is, Essen zal verlaten. Zij is
ongeveer 1000 man sterk.
Niet zonder beteekenis is het bericht,
dat de bekende Bolsjewiek Radok met een
aantal bolsjewieksche agenten in Dussel
dorf is aangekomen. De bezettingsautori
teiten nemen strenge maatregelen om
elke communistische propaganda te voor
komen.
Met zeker leedvermaak wordt van Duit
sche zijde medegedeeld, dat van de 70
millioen mark, die de Franschen in Gel-
senkirchcn in beslag hebben genomen, 50
millioen bestonden uit gemeentelijk nood
geld, dat reeds was ingetrokken. Bij de
rijksbank en den postchèquedienst heb
ben de Franschen 21 millioen mark in
beslag genomen.
Engeland en Frankrijk.
Het Engelsche voorstel inzake het Ruhr
gebied is nog steeds in onderzoek bij de
Fransche regeering.
Het Britsche aanbod aan de Franschen
dadelijk van onderwerp verwisselen moes
ten.
Op geen enkele wijze hoegenaamd ook
zinspeelde zij op Leo's verminking, hoe
wel ik in het eerst bevreesd geweest
was voor de uitwerking, die het op haar
zou kunnen hebben; m|aar de eenige wijze
wiaarop zij haar gevoel toonde, was haar
teedere bezo-rgheid voor hem, en de vrees,
dat hij! te voel vergen zou van zijn nog
zwakke krachten.
Het was aandoenlijk di© beiden te zien.
Zij waren zoo verbazend veranderd. Nina,
miet haar smal gezichtje; geleek meer op
©en lelie dan op een roos, en de kort af
geknipte lokken, die in kleine krullen het
voorhoofd ©mlustten, giavon haar gelaat
een uitdrukking van kinderlijke onschuld.
Leo's schoon gelaat, van diepe lijhen door
groefd, dc kreupele gang en het gemis
van zijn arm, deden, helaas maar al te
zeer blijken wat hij al had moeten onder
gaan. Maar wa,t zij aan uiterlijk schoon
verloren hadden, hadden zij1 aan innerlijk!
schoon gewonnen. Mijn oogen vulden zich
dikwijls met dankbar© tranen, wanneer
ik hen gadesloeg, en August zeide, dat
het hem ©venzoo ging.
HOOFDSTUK XXVIII.
Verscheurd© banden,
j ,W|at gebeurde intussehen in de buiten-
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, ,f 3.
Losse nummers H f 0.05
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 et.
Bij abonnement belangrijke korting.
0111 zes mijlen spoorlijn tusschen Neuss
en Dtiren voor het verkeer van kolen-
treinen vrij t,c geven, werd wel door de
Fransclie ministers verwelkomd, maar er
waren toch bezwaren.
Daarom zal Poincaré trachten, vooraleer
Bonar Law een definitief aannemend of
Verwerpend antwoord vraagt, een nieuw»
gedachtcnwisseling tusschen hem en de
Britsche regeering uit tc lokken.
Inmiddels is in het Engelsche Lager
huis de zaak ook ter sprake gekomen,
maar veel wijzer is men er niet geworden.
Aan Bonar Law werden vragen gesteld
betreffende de jongste onderhandelingen
tusschen Engeland en Frankrijk (inzake
liet Ruhrgebied). Hij weigerde echter mee-
deelingen te doen en beperkte zich tot de
Verklaring: Wij hebben aan de Fransche
regeering bepaalde voorstellen gedaan. Wij
hebben totnogtoe daarop geen antwoord
ontvangen en zoolang wij dit niet hebben
gekregen, zouden wij er de voorkeur aan
geven, de zaak niet te bespreken.
Lloyd .George zeide, dat het noodza
kelijk jVas dat de democratieën van Frank
rijk en Groot-Britannië samengingen en
gezamenlijk handelden tot zoover zij dit
kondoni, |dach dat de vriendschap met
Frankrijk niet boteekende, dat Engeland
zijn goedkeuring moest hechten aan elke
daad van elk Fransch ministerie, die den
wereldvrede in gevaar stelde. Er was
in de jongste acties van Frankrijk iets,
dat met de schadevergoedingen niets te
maken had, dat onrust baarde.
Met scherpte wees hij op de verschil
lende voorstellen, die Poincaré geweigerd
had. In verband met hot feit, dat Duitsch
land wat de kolenlevei'ingen betreft,
slechts 10 pet. te weinig had geleverd,
Was het moeilijk aan te nemen, dat do
schadevergoedingen het eenige doel vorm
den van de bezetting van de Ruhr.
Hij deed een beroep oip de regeering
om handelend op te treden en gaf der
regeering in overweging, zich tot de Ver-
eenigde Staten te Wond en en zich daarna
samen met laatstgenoemd land tot Frank
rijk.
Waarom stijgt de Mark?
Uit den Haag wordt aan de N. R. Ct.
verteld: Een dezer dagen bij het mooie
Februariweer, wandelde ik in het Haag-
sche bosch. De lanen liggen eenzaam,
daar velen het beetje sneeuwjacht als hin
derlijk schijnen te beschouwen.
Eén enkele wandelaar kom ik tegen. Tot
mijn verbazing herken ik Dr Bergmann,
den Duitschen staatssecretaris, die, zooals
bekend is, in zijn vrijen tijd Ilaagsch
burger en belastingbetaler is.
„U hier?" „Waar dacht ge dan, dat
ik was?" „Aan het onderhandelen na
tuurlijk;" „Ge ziet, men heeft mijn
diensten op het oogenblik niet noodig."
Spoedige verandering is dus niet op
til, dat men u met vacantie laat gaan."
„Het schijnt zool"
„Overigens dacht ik, dat u het toch wel
druk zou hebben te Berlijn." „Waar
mede?" „Met het omhooghijschen van
de mark; dat moet toch geducht trekken
zijn." Die heer 'Bergmann lacht: „Die
stijging van de mark gaat geheel van
zelf." „Dat geloof ik onmiddellijk."
„Het is toch duidelijk genoeg. Het inter
nationale publiek gelooft rotsvast, dat
wij het winnen; het vindt onze positie
prachtig." „Zoo zal het wel &ijn."
„Ik verzeker u, dat wij nog niets van ons
goud hebben opgeofferd; het gaat alles
natuurlijk toe."
„Des te knapper! De Temps heeft dus
wel gelijk, te beweren, dat blijkens de
Wereld? Heit liet ons vrij1 onverschillig-.
Leo en August waren het eens over de
uitkomst van de onderhandelingen. Het
wtas immers niet waarschijnlijk, dat da
overwinnende vijand minder veeleischend
zou zijn, nu de prijs eindelijk gewonnen
was. Frankrijk was in zijh macht; niets
bleef ons over dan ons te buigen onder
het juk. Leo beschouwde het als een groo
te fout, dat de vrede niet gesloten was
na den slag bij Sedan. Die koning van
Plruisen had toch verklaard, dat hij geen
krijg voerde tegen het Fransche volk, maar
tegen hun keizer, en toen was gebleken.,
dat de strijdmachten schrikwekkend on
gelijk waren.
Maar ik wil niet schrijven over wat had
kunnen en had moeten zijn, hoewel Parijs
in die dagen over niet3 anders sprak.
Inplaats van het gebeurde aan te nemen
als een harde, maar goede les en er zoo
veel mogelijk voordeel uit te trekken, zocht
het volk van Frankrijk als gewoonlijk naar
©en zondebok en vond er zelfs meer dan
één. Tweedracht in den Raad, afgunst,
wraak en eenzijdigheid bij onze regee-
ringsleden, ontevredenheid, oproerigheid,
en wrok bij het volk, verwekten angst en
zorg bijl de nadenkenden, die van htm
wachttorens het geheel overzagen.
(Wordt vervolgd.)
