sche Spaden,
No 108
Woensdag 7 Februari 1033
37e Jaargang
Buitenland.
verstaalde
- per stuk.
'de Boerenknecht of
Arbeider.
Juishoudster
FEUILLETON.
BINNEN IJZEREN MUREN
iw .wil zijn,
er Colijn,
lootje (nieuw© spel
ling?)
dit „gedicht" heerlijk
de broederlijke ge-
>cialisten (commun.
inste nog zoo Jjru-
standbeeld voor Ju-
chten en een rechts-
gen onzen God. Wij
dat zij zich wel- en
an de zijde van den
schijnt liever „eten
t® willen maken, en
ssa niet in het front
ma van Scheltema.)
wees vaag. Als de
in het socialistische
n ze vanzelf mee.
rtijd, dat overprikkte-
e ontevredenen tot
s maken kan.
vergadering van de
le bekende stakings-
loften zijn uit den
n door den eed aan
dienst en zedelijke
romen) zijn bij de
veilige handen, ge-
tspraken.
over: de Nolekraker,
.s.; ze zijn bekend
cte aanvallen op al
kt. Toch zijn w de
ons „volk",
plaatste boven dit
aar de hand. Welnu
ijn. Laten allen die
;n, elkaar de hand
om door te vloeien
r een verkeerd kamp,
zware worsteling,
lende armoede, zoo
i
n Anti-Christ wordt
brutaler; mogen de -f
Christus schouder
.an en behouden wat
©ester.
;eweten.
vertrouwen,
plaatsing.
Fw dw.,
Opmerker.
IIDDELSURG.
KOELD
RURDVLEESCH
f 1.10 per Kilo
- 1.50
0.90 pp ii
.ST, Langeviele, M'burg.
TE KOOP:
oonen voor de zaai(
aardappels, en 8 voer
bij K. DINGEMANSE,
Heulzicht.
TE KOOP:
:ens en met Maart of
Paardenknecht ge-
A. MAAS, Meiwerf,
voor de zaai: Platte- en
n, Gerst en Haver, Kroon-
onte Aardappels.
EMANSE, Ëiggekerke.
TE KOOP:
]e Stamboekbeer.
:en prijs.
pelle, Zuidstraat A 72.
ekteomstandigheden
hand te koopg
I Woonhuis en Schuur,
Farkenshok en Kippenhok
>er 35 Roeden Grond,
ÏLSE, St. Laurens A 42.
;ich aan
lken. Adres Hulppost-
uwerkerk (Zeeland)
Handknecht
ie met paarden kan
J. HOUTERMAN,
N. en St. Joosland.
tegen 1 Maart
OUTJESDIJK, Tholen.
)f terstond
j L. PROVOOST,
ele.
een Knecht en een
inkomende Meid gej
F. DAVIDSE,
St. Laurens.
Drukkers-Exploitanten:
OOSTERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f 3.
Losse nummersf 0.05
P r ij s der A d v e r t e n t i n
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 cL
Bij abonnement belangrijke korting.
Onbehoorlijk en onjuist.
Er bereikten ons mededeelingen, dat
in een onzer Statenkieskringen gewerkt
is om geen burgemeesters op de candida-
tenlijst voor de Prov. Staten te brengen.
Het zou geadviseerd zijn door de Provin
ciale leiding en in versterkten vorm in
een kieskring gebruikt zijn om bepaalde
personen te weren. De leiding in dien
kieskring behoorde o. i., indien dit ad
vies schriftelijk is gegeven, dit ter
sprake te hebben gebracht in de verga
dering der centrale kiesvereeniging. Het
voor en tegen kon dan zijn besproken en
overeenkomstig de conclusie van die be
spreking zoude een gedragslijn zijn vast
gesteld, door alle aangesloten kiesvereni
gingen te volgen en voorkomen ware al
licht, dat, gelijk nu, een voorzitter eener
kiesvereeniging ondershands met dit ad
vies gewerkt heeft. Het een en het ander
is niet behoorlijk.
Onjuist is zonder twijfel het motief tot
dit advies aangenomen dat werkelijk
de Provinciale leiding dit mondeling
heeft verstrekt. De burgemeesters zouden
te afhankelijk zijn van den Commissaris
der Koningin.
Daargelaten, dat iri den Statenkies-
kring, waar de voorzitter van het Prov.
Comité woont en werkt en gecandideerd
is, als eerste plaatsvervanger op de lijst
onder no. 4 een burgemeester voorkomt
waar dus blijkbaar het gegeven advies
niet zoo ernstig is opgenomen lijkt
ons de motiveering al heel mager. Naar
den schijn ligt hieraan tengrondslag een
zekere bezorgdheid ten opzichte van de
burgemeesters. In wezen heeft het en
gelet op de boven bedoelde 'handelingen
daarvan niets.
Maar ook, indien men deze opvatting
aanvaardt, kan in den gemeenteraad niet
langer afgevaardigde zijn voor onze partij
een winkelier, een ambachtsman, een
werkman, een pachter, kortom allen, die
in meerdere of mindere mate anderen on
dergeschikt zijn en van anderen afhanke
lijk/ En feitelijk is deze redeneering ook
verder van-toepassing Op de afvaardiging
naar de Provinciale Staten.
Bovendien veronderstelt men bij deze
redeneering, dat de koninklijke commissa
ris iemand uit de hoogte zou aanzien of
't zou betaald zetten, indien iemand voor
zijn belijdenis uitkomt. Niet alleen, dat
dezö gedachte naïef is, zij is geheel on
juist.
De CommUhjsten.
Het wit sedert .£$18 de communistische
partij in ons land 11 ie/ voor den wind
gaan. In socialistische kringc!n krin-
gen, die de communistische J-00*1 "el
meest na staan spreekt men ovei e®n
communistisch theater, wanneer men
handelingen van de vertegenwoordigers'
van het communistisch volkje onder de
loup neemt. Een der socialistische perio
dieken concludeert uit de beweging, welke
de communistische leiders hier en daar
in gemeenteraden weten te veroorzaken,
dat de leiders welbewust aansturen op
succes bij elementen der bevolking, waar
mee nimmer een constructieve gemeente
politiek te maken zal zijn.
Niet onwaarschijnlijk "is het, dat, gelet
op het verloop in de communistische en
syndicalistische gelederen, menigeen ge
looft, dat. 't nu wel loopen zal met 't ge
vaar voor omwenteling van de zijde der
revolutionnairen.
Laat men in dezen voorzichtig, zeer
voorzichtig zijn.
De les, welke Beieren in 't voorjaar
van 1919 geleerd heeft, blijve een niet te
Een verhaal uit den Fransch-
Dnitschen oorlog.
door
ANNIE LUCAS.
Uitgave Neerbosch' boekhandel.
71.)
Een blik op zijn gelaat zeidel mij het
l^oc^ verl°or hij1 zijn tegenwoiok-
digheid van geest niet. Snel droeg hij
haar naar beneden en legde haar op het
eerste het beste bed neer het wias dat
van Victor. Zij was niet dood, zeide hij,
en terstond zonden wij' Laurens naar den
dokter. Nu kwam de ondervinding, door
August in de 'ambulance opgedaan, ons
te stade; ook waren er in de stad weinig
huizen, waar men geen voorraad had van
windsels en alles wat voor een verband
noodig was. Behoedzaam knipte hij met
vaste hand de verscheurde kleedeken weg
rondom de bloedende wond in haar borst
en verbond die zoo goed mogelijk. Dokter
Vaud liet niet lang op zich wachten. Hij
kon echter niets doen, want er waren
geen splinters in de wond, zoodat haar
lijden niet door een operatie behoefde
vergeten voorbeeld. In geheel Duitschland
had men in den winter 19181919 de
rijksweer opgericht en georganiseerd. Al
leen Beieren deed niet mee. In Beieren
gebeurde toch nooit iets. Pas was hét al
gemeen kiesrecht ingevoerd en toegepast
en zelfs de leider der Bolsjewisten, Kurt
Eisner, had geen zetel kunnen veroveren
door het uiterst klein getal der onafhan
kelijke stemmen. Toch is Beieren plotse
ling overgeleverd geweest aan de genade
en de ongenade van de volgelingen van
Kurt Eisner en de nog meer links staande
groepen en groepjes.
Eerst toen de regeering-Hoffmann de
bende en het schrikbewind weer verdre
ven had uit dë hoofdstad, Miinclien, werd
de fout hersteld en werden de vrijwilli
gers opgeroepen.
Men bedenke, al is de partij van Wijn
koop niet groot, de geesten uit den af
grond doorwandelen de volkeren en waar
niet gewaakt wordt, daar zijn de over-
rompelingsgevaren groot.
Men grinneke vooral niet om Wijnkoop's
kleine groep, slechts blijve men bedacht
voor den toeleg van de communisten.
Egypte.
Met groote belangstelling neemt men' in
de pers kennis van de ontdekking doo-r
Howard Carter in het z.g. Koningsdal in
Egypte.
Het grafgebouw van koning Toeten-
chanton is ontdekt, DeZe koning zal on
geveer 1370 voor Christus geboorte ge
leefd hebben. Zijn naam beteekent: Het
levende beeld van Amon. Deze naam heeft
hij niet steeds gedragen. Tevoren heette
hij Toetenchaton, d.i.: levende beeld van
Aton.
Ongeveer 1390 voor Christus had een
koning /Amenhotep IV genegeerd en,
weten te bewerken, dat de god Amon van.
Thebe, tot dien tijd daar oppermachtig in
zijn in Egypte heerschend© priesterschaar,
werd verdreven en dat de God Aton'-Ra
in zijn plaats werd gesteld, Atotf-Ra is:
de zonnegod. Deze koning Amenhotep, d.i.:
Amon is tevreden, veranderde Zijn naam
in Echenaton of Choenaton, d.i.: geest
Van de zonneschijf.
Allen, die een naam droegen, met Amon
er in, volgden des konings voorbeeld. De
koningsstad Thebe, werd verlaten en een
nieuwe residentie gesticht, n.l. Clioeta-
ton, d.i.: horizon van den zonneschijf'.
Door de opgravingen in de Teil el Amar-
na is blootgekomen, wat dit te beteeke-
nen had. Het beduidde een' nieuwe gods
dienst, de dienst van den zonnegod met
terzijdestelling van alles, wat diei zonne
god zou kunnen 'afbreuk doen. Dus een
beginsel van monotheisme, van één-goden
dom.
Do Amonpriesters, de dienaren van den
yroegtffen god werden vervolgd en uit
geroeid 'ên doortastend trad men op tegen
afgoderij' en röGVerkunsten qui eindelijk
een ©enigen gö'fL W ^et middelpunt te
plaatsen. 1
Dfjze godsdienstomweiliejing schijnt den
koning Echenaton zoozeer in beslag te
hebben genomen, dat in de Tell-el-Amar-
ma scfariftelclke klachten van da Kanaa-
nietische stadhouders gevonden Zij'n over
het weinige, dat j&ypte zich liet gelegen
liggen iaan dat onderdeel van het
rijk. Die bestuurder1 van Oeroesalim!
(Jeruzalem) en andere- bestuurders klagen
dat de H a b i r i het land -dreigen in be^
zit te nemen. (De Hebreen, die onder
Jozu'a Kanaan binnentrokken).
Egypte raakte dan ook verschillend-ei
wingewesten, waaronder Kanaan, kwijt, de
koning hield zich te veel [met hervormingen
verzwaard te worden. De schok was te
bc-ftig geweest voor haar teeder, reeds
ondermijnd gestel, en bij den eersten blik
zag hij, dat er ge-en hoop meer was.
Op zijn terugweg ging hij even de am
bulance binnen om Nina te waarschuwen
en tot ons te zenden. Zij- kwam, en ge
durende twee uren zaten wij stil naast
het bed Ninla en ik ter weerszijden,
August laan het voeteneinde, de armen
over d-e borst gekruist en den blik onaf
gewend^ gevestigd op de kleine, bewuste-
lo-oze lijderes. Onbeweeglijk lag zij daar,
de zachte blauwe oogen half gesloten,
de bl-eeke lippen half geopend, het ge
zichtje wit als v-ersch gevallen sneeuw
-en bet goudblonde haar als een stralen
krans om het hoofdje. Nina en ik hielden
ieder -een van haar kleine handen vast,
die krachteloos op het dek lagen; zoo
zaten wij zonder aea woord te spreken,,
ja bijna zonder te durven ademhalen.
Justine kwam bitter schreiend binnen
met d-e vraag, of zij en Laurens nog eens
het li-eve kind zouden mogen zien, voor
dat haar ge-est ontvlood. Mijn arme kleine
Arnold kwam met haar binnen, bevend
en ontsteld. Na een haastigen blik op
de beweginglooae gedaante wierp hij zich
met -een gesmoord-en kreet in mijn armen,
en verborg zijn gelaat aan mijn borst.
Ik nam1 hem op mijn schoot en hij wendde
bezig en d-e verdreven Amonpriesters .laar-
den op wraak en herstel.
Na een 18-jarige regeering sterft Eche
naton en wordt door zijn schoonzoon Sa-
kere opgevolgd. Deze koning; ofschoon
ook Aton-Ra-vereerder, was niet bestand
tegen den Amon-stro-om en werd afgezet.
Opvolger was een anderen schoonzoon van
Echenaton, n.l. Toetenchaton.
Deze sloot m-et de Amonpriesters en-
hun aanhang een verdrag, liet den aan
hangers van Amon vrijheid- van godsdienst
en erkende- m;e-t zijn vrouw, de dochter
'van Echenaton, d-e alleenheerschappij van
god Amon. Nu veranderde ook de koning
zijn naam van Toetenchaton in T'oete-n-
ohomion.
De door zijn schoonvader gestichte resi
dentie werd weer verlaten en Thebe in
eer© hersteld' als- zetel van hof en re-gee-
ring.
Die Amiontempel te Lukso-r wordt door
den koning plechtig bezocht en het nog
onvoltooide aan -dien tempel wordt -opzijn
last afgebouwd-.
Men neemt in de kringen dor geleerden
aan, dat Toetenchamo-n toch in stilte Aton-
Ria bleef vereeren, De Amonl-priesteks,
schijnen hem ni-et te hebben vertrouwd,
i Zijh graf, waarin zijn overschot
mummie nu 33 eeuwen gerust, heeft
is gevonden.
De vraag is nu, of dit graf papyrus-
geschriften beVat, welke ons een licht
kunnen doen opgaan omtrent de refor
matie van veelgodendom in ééngo-dendo-m.
van Toetenohamo-n's schoonvader, moge
lijk, dat nog' eens iets: blijken zal van den
invloed der Hehreën, die in Egypte woon
den en omtetreeks dien tijd in Kanaan
aankwamen, op deze reformatie.
Uit het Ruhrgebied.
We beginnen ditmaal met een gedeelte
over te nemen van een mooie beschrij
ving uit het Vad. van een reis door be
zet Duitschland.
De historie leert, dat het Duitsche volk
zijn sympathiekste bladzijden in het Boek
der Volken schreef in de ure des lijden s;
't Schijnt, dat de historie zich herhalen
gaat. Ik heb nu het Duitsche volk gezien
in den glanstijd van voor den oorlog, in
den kommervollen tijd van den grooten
krijg, in de periode na do nederlaag en
thans in de diepe vernedering van het
geweld.
Welk een afstand moest dit volk in nog
geen tien jaren afleggen! Van voor den
drempel der wereldhegemonie werd het
teruggeslingerd naar den staat van bijna
slavernij. Het verloor veel, haast alles,
maar het maakte en het maakt ook winst:
langzaam maar zeker wint het de sym
pathie terug, welke het in een groot ge
deelte der wereld had verloren.
IA Jieb den Oostenrijkschen en den
Duitschen orïder«ang gezien, madf Welk
een verschil in het lijdensproces! E? Zou
den duizenden redenen opgenoemd kun
nen worden, welke zouden rechtvaardigen,
dat de Duitscher bij de pakken neerzat,
dat zijn oog verduisterde en zijn spieren
slap werden van den Sisyphusarbeid, hem
opgelegd; dat hij 't er bij neer gooide,
dat hij de dingen liet gaan zooals ze
wilden gaan.
Zoo was het beeld in Oostenrijk. Alles
verhongerde, vervuilde, verslonsde. Maar
in Duitschland alzoo „niet. Al daalt de
mark met duizelingwekkende vaart, al is
er dan ook letterlijk nergens een licht-
wederom zijn gelaat af, doch vraagde te
gelijk fluisterend, of hij blijven mocht.
Zoo verliep nogmaals een uur. Onze
lieveling Zo-u ons intusschen niet zoo
vedaten. Ten laatste begonnen de oog
leden te trillen -en gingen de blauwe
oogen wijd open. Nina had een opwek
kend middel bij de hand en gaf het haar.
'Zij naml het en toen kwam een pijnlijke
trek op haar gelaat ten deed zij' een
zwakke poging om haar hand op te hef
fen. Wlat is 'er gebeurd? vraagde zij bijna
onhoorbaar. Ik zette Arnold neet' en boog
mij over .haar heen, want haar oogen
zochten mij. Laat Jezus mij' naar huis!
halen?
Ja, niijn liefste Lili.
E;en glimlach speelde om haar lippen
en zij zeide met Zwakke stem: Hoe lief:
[Hoe goed! Hij' wist hoezeer ik ver
langde te gaan.
Zij sloot haar oogen, opende zie weder,
en zag allen beurtelings met innige lief
de en teederh-eid aan. Toen fluisterde zij:
Een beker een beker koud water!
Nina wilde een glas aan haar lippen bren
gen. Neen, neen, zeide zij' weder, dat
hebt gij' aan mij aan Jezus ge
geven!
Nu eerst begrelep ik haar1 en mijn oogen
vulden zich met tranen. Mijn lieveling,
zeide ik; gij: waart ons ten zegen. Gij hebt
straaltje, al paradeert eiken middag de
vijand op de marktplaats, op eigen on
bezet terrein rijden de treinen nog even
punctueel, zien de spoorwagens er goed
uit, komt zelfs nog onder het rijden de
schoonmaakster schillen en papieren op
ruimen, zijn de uniformen der beambten
keurig en met blinkenden knoop, glimmen
de hotels van properheid, de winkels van
netheid. Michel werkt, sjouwt, houdt den
kop recht, hoe harder men hem slaat.
Elke nieuwe slag van den vijand prik
kelt den Duitscher tot kloeker tegen
weer. Dat is het groote in dat volk. Geen
tegenweer van destructie en sabotage,
maar van arbeid en organisatie.
Toen de bezetting van het Roergebied
werd beantwoord met de spoorwegstaking
zag het er even gek uit. Vooral voor den
vreemdeling. De geheimzinnige macht van
den gulden was op eens gebroken. De
banken kregen van de Duitsche bank elk
maar 10.000.000 Mk. per dag, een f500.
Men begrijpt, dat die in een half uur
reeds verwisseld waren. Wat men ook
bood, men kon niet meer dan 50.000 Mk.
per persoon verkrijgen.
Ieder zamelt in voor de slachtoffers
van het Roergebied. Aan de ontbijttafel
van het hotel komt altijd de ober een lijst
aanbieden voor de slachtoffers. Gezin
nen, die zelf niet weten hoe ze den mond'
moeten openhouden, ontvangen met open
armen de uitgewezenen.
Een groot fabrikant, dien ik in den
trein sprak, drukte zich zoo uit: Ik ge
loof, zei hij, dat Frankrijk ons ongewild
een grooten dienst bewijst. Hij smeedt de
Duitsche eenheid nog vaster aaneen dan
zelfs Bismarck vermocht. Dit woord krijgt
eenige beteekenis als men weet, 'dat de
Franschen in het Roergebied aan de spoor
wegbeambten tot 40.000 M. per dag heb
ben geboden, terwijl bv. een hoofdconduc
teur op het oogenblik 80.000 M. geniet*
De huiselijke ellende is om van te ril
len. Van vleesch is geen sprake meer, van
melk zoo goed als niets, aan nieuwe klee-
ren valt niet te denken. Komt er ziekte,
dan is dit de ondergang, want alle ziekte
en begrafenisfondsen zijn failliet, verple
ging is niet meer te betalen.
Hoewel de haat tegen Frankrijk eiken
dag groeit als een grasspriet onder milden
Meiregen, onthouden de meesten zich van
elk dreigement. Het vertrouwen op kracht
en zwaard heeft plaats gemaakt voor een
zeker mystiek geloof, dat Frankrijk blind
zijn ongeluk zoekt en dat het Recht toch
ten slotte het krachtigst zal wezen.
Ik hen ook nog eens even bij de studen
ten gaan kijken in het oude Heidelberg.
't fs zeker onnoodig te vertellen, dat de
verwijdering tusschen Engeland en Frank
rijk met spanning en zekere vreugde wordt
gevolgd; dat men het Fransch gedoe aan
de Roer met zeker leedvermaak aan
schouwt, maar veel hoop put men uit die
verschijnselen nog niet: men begrijpt, fiat
nog veel geleden zal moeten worden, maar
men voelt ook, dat het met vereende
kracht te dragen Zijn, um ae vijand de
Duitschefs! aanéén siiOerh dat is het, eenig
goede, wat men in hem waardeert.
Ook niet een paar Fransche officieren
heb ik kunnen spreken. Voor zoover ik
kon zien, onthouden de vreemde bezetters
zich %an elke provocatie, ja ik meende
den bijzonderen toon in het merci te hoo-
ren, toen ik een onderofficier, die met
zijn fiets moeilijk door een deur kon, een
handje hielp.
Midden in den plotselingen markenval
kwam ik in het bezette gebied en de dol
ste dingen kun je beleven, 't Is een geluk
geweest, dat de vreemdeling plotseling
ons het levende brood, het levende wa
ter gebracht! Want ik begreep wel, dat
haar woorden zinspeelden op den zegen
dien Jezus beloofd heeft voor den gering-
sten dienst aan oen van zijn kleinen be
wezen.
Nogmaals vloog een helder© glimlach
lover haar gelaat, Zij sprak evenwel niet
meer. Zij lag daar zoo kalm en onuit
sprekelijk vredig, dat zelfs Artiold"s he
vige droefheid bedaarde. Zij scheen nog
één wensch te koestaren. Ik boog mij
over haar heen en toen begreep ik, dat
zij mdj nog een laatsten kus wilde geren.
Daarna zag zij naar Nina en August en
tenslotte naar Arnold. Zoodra zij aan
haar verzoek voldaan hadden, welrd Zij
weder rustig.
Die blauwe oogen werden matter, maar
de glimlach bleef. Daarbuiten ging da
zon prachtig onder, evenals op den avond
van Victors afscheidsbezoek. De zonne
stralen vielen met goudein glans in de
stille ka,mier, toen de pingel des doods:
onze Lili m-et zachte hand aanraakte. Doch
de geest toefde nog, ofschoon de adem
haling bijna niet meer merkbaar was.
Somber, dreigend en eentonig klonk het
kanongebulder. Diat geluid had nu voor
ons een nieuwe, ©en doodelijker beteeke
nis gekregen.
Baar rust werd er echter niet door
zonder geld (rantsoen 50.000 M. per dag)
stond, want anders had hij Duitschland
leeg gekocht. De prijzen konden niet zoo
snel met de Mark mee. Een oogenblik
kocht men een paar prachtige Salaman-
derbottines voor f3.25; een flesch Bech-
steiner. prachtige landwijn, voor 9 cent;
een mooi sephir-overhemd voor fl; sliep
men in eerste klasse hotel en kamer met
hadkamer voor 40 ct.; lunchte men met
drie gerechten, soep, een flesch besten
wijn voor f0.50, was het niet mogelijk
voor het copieuste middagmaal f 1 te be
steden; sjouwde een kruier dankbaar een
kwartier met twee koffers voor 2 ct.;
tramde je 40 minnuten voor U/a ct.
't was krom en in den trein bleef hetj
krom, want, offioieele lichamen bepalen
eens per week de prijzen. Op 1 Februari
werd het spoorwegtarief verdubbeld, maar
toch betaalde ik voor Frankfort-Hannover
(325 K.M.) 9200 M.; voor Hannover
Rentheim (250 K.M.) 6200 M. en voor
BentheimOldenzaal (nog geen 15 K.M.)
9020 M. Is het niet krankzinnig?
Maar ik eindig. Het resultaat van mijn
vele indrukken culmineert steeds weer in
dien éénen hoofdindruk, dat ik nog nooit
zooveel met zooveel waardigheid gedragen
ellende heb gezien.
Wat de gebeurtenissen zelve betreft,
daarvan valt weer niet veel te melden.
Op de grensstations van het Roergebied
worden met de kolentreinen voor het on
bezette gebied ook die voor Italië, Neder
land en Zwitserland nog steeds vastge
houden. Het transito-verkeer tusschen Ne
derland en Zuid-Duitschland en Zwitser
land via Aken is weer totaal gestremd;
Ook het personenvervoer tusschen Aken
en Maastricht staat stil.
In het Ruhrgebied houdt het spoorweg
personeel het lijdelijk verzet vol. Den.
spoorwegambtenaren in het spoorwegdis
trict Keulen, met uitzondering der Engel-
sche zone, is opgedragen de troepen, die
zich voor het leeren van den dienst in
de dienstlokalen bevinden, uit te noodigen
deze te verlaten en in geval van weige-
rinQRiet werk onverwijld te staken. Daar
de Franschen op deze uitnoodiging wel
niet zullen ingaan, kan de stopzetting van
het spoorwegverkeer in het district Keulen
nog heden worden verwacht.
Reden om toe te geven hebben de sta
kers intusschen niet, daar zij geregeld
hnn salarissen uitbetaald krijgen en de
economische toestand vrijwel normaal
blijft. Artikelen van dagelijksche behoefte
en levensmiddelen zijn nog gewoon te
verkrijgen, doch de kleerenwinkels zijn
bijna uitverkocht, daar men vermoedelijk,
uit voorzorg tegen gebrek aan brandstof
fen, zoo goed als alles dat wol en laken
is, heeft ingekocht,
Zware wijn in Noorwegen.
Men weet, dat er een handelsoorlog
gaande is tusschen Noorwegen en Spanje
ell tugSdieQ NoorwegSn un Portugal. Dé
reden is, dat de Noorsche drankwet den
invoer van wijn boven de 14 pet. alcohol
gehalte verbiedt. Daarmede waren de
Spaan sche en Portugeescbe wijnen van
de markt geweerd. Spanje en Portugal
antwoordden met den invoer van Noor
sche stokvisch, die een groot debiet in
die landen had, zoo zwaar met invoer
recht te treffen, dat het op een verbod
leek, en andere maatregelen tegen invoer
en scheepvaart van Noorwegen te nemen.
Het gevolg was, dat de Noorsche visch-
vangst en vrachtvaart groot verlies leden.
Een tijd lang zijn er tusschen de drie
regeeringen onderhandelingen gevoerd om
verstoord. Zij was boven do stortóem ©n
onweerswolken detzer aarde verheven. Wij
dachten, dat de ziel helt lichaam ontvlo
den was, en Nina wilde juist een spie
geltje voor haar lippen houden, torn zij
plotseling nogmaals de oogen opsloeg en
m'ij aanzag. Renée, zeide zlij' met een ver
wonderlijk heldere stem: Het is) een eeuwi
ge liefde! Het volgende oogenblik was
haar geest ontvloden, bovön de startten,
boven de zon, wier laatste stralen nog
op het bed speelden. Zij' was ingegaan
in de eeuwige heerlijkheid, waar zij. voor
altijd van die liefde genieten kan.
Die woorden, gesproken dook1 lippen,
die wij reeds voor altijd gesloten waan
den, miaakten diepen indruk. Op mij ten
minste. Wanneer mijn vreesachtig en zwak
gemoed door twijfelingen geslingerd wordt
en ik op het punt sta uit te roepen; Mijn
sterkte is vergaan, en irnij'n hoop van
den Heer©, dan roept mlij' nogmaals dat
zilveren bazuingeklank van de overzijde
der Jordaan ten strijde, en ik gord mij
wederom aan, sterk in de hoop op de
eeuwige liefde, die dook geen verande
ring van tijd of plaats, door geen zwak
heid, onwaardigheid, of ongeloof kan ge
schokt worden, want zij is eeuwig en on
veranderlijk Vast. Zalig zijn zij, die niet
zullen gezien en nochtans geloofd heb
ben. (Wordt vervolgd.)
