DE ZEEUW
Gemengd Nieuws.
Leestafel.
TWEEDE BLAD.
Uit deri Goeschen Raad.
VAN
VRIJDAG 16 DEC. 1922. No. 66.
DF. VRUCHTEN DER SOCIALE
VERZEKERING.
Sinds 15 October 1922 plukken ver
.zekerden, die daarvoor in aanmerking ko
nten, nieuwe Vruchten der sociale ver
zekering, in dit geval van de Invaliditeits
wet. .Want 15 October 1922 is de datum,
waarop 159 weken verstreken zijn na de
inwerkinglreding dezer wet, zijnde 5 De
cember 1919. Deze 150 weken waren als
wachttijd gesteld voor hen, die in aan
merking zouden kunnen konten voor een
invalidileitsrenle. Hieronder hebben we l.o
verstaan, een jaarlijkschè vergoeding we
gens liet gemis van een zeker deel der
arbeidskracht, door welks bezit men an-
(Iers in zijn onderhoud kan voorzien. Deze
wachttijd is en blijft voor alle verzeker
den en do nog te verzekeren personen
bestaan; doch de hierboven genoemde da
tum is hierom van belang, omdat van
dil, tijdstip af de rente-uitkeeringen zijn
aangevangen. Do verzekerden, die-
van het begin af verzekerd zijn en die
vcmiecnen voor .zoo'n rente, in aanmer
king Ie komen, kunnen hun aanspraken
doen gelden, door zich bij do Raden van
Arbeid daarvoor aan te melden. Wie weel,
voor hoeveel ongelukkigon dit weer een
•zegen zal zijn!
Want ongetwijfeld mag men van „een
zegen" spreken, als men, invalide gewor
den, daartegen verzekerd wa,s. Wal; toch
wil het eigenlijk zeggen, vezekord te zijn?
Het is: zich zooveel mogelijk vrijwaren
voor de gevolgen eener ongunstige mo
gelijkheid. Deze mogelijkheid kan velerlei
zijn; als de meest bekende noemen we:
ziekte, overlijden, ongelukken, brand, in
braak, enz. enz. Ongetwijfeld zal men
liet plaatje kennen eener Rotterdamsche
Verzekeringsmaatschappij, waarop afge
beeld een jonge man, oen boompje plan
tende en op zijn Ouden dag, toen de-boom
groot en sterk was geworden,' de vruch
ten plukkende. De verzekering is hierdoor
'symbolisch weergegeven. Want liet ver
zekeren op jeugdigen leeftijd hieeft geien
ander doel, dan b.v. in tijden van ziekte
en hij ouderdom, als de arbeidskracht ge
broken is, in het onderhoud te voorzien
of er voor een gedeelte in tegemoet te ko
men. Een verzekering op het leven, een
pensi'Ocnverzekeriiig, een verzekering te
gen invaliditeit, houdt dus als grondbegrip
in: het sparen gedurende vele
j ar e n, d u s a.an te va nge n o p
jeugdigen leeftijd, om op latc-
ren leeftijd of hij intreden van
.invaliditeit, de v.nic li ten d a a r -
v a n t e p 10 k k c n.
Deze kennis draagt een ieder bij: zich,
die door ziekte is getroffen en daardoor
weet, wat liet. zeggen wil, week in, week
nit aan het ziekbed gekluisterd 'te worden,
waardoor de meest kommervolle omstan
digheden zich kunnen voordoen. En dan
de ouden van dagenI Ik weet niet of
gij ze bijgewoond hebt in uw leven van
(lie oudjes die tegen „het oud worden"
zoo vreeselijk opzagen, omdat hel o'ud
worden meestentijds gepaard gaaf met de
komst van allerlei gebreken, waardoor de
dagelijksche arbeid moet worden vaarwel
gezegd en dit hcleckont: armoede en ge
brek of afhankelijkheid van de kinderen.
En wat dit laatste zeggen wil, is ondubbel
zinnig vastgelegd in liet algemeen bekende
spreekwoord, hetgeen helaas nog steeds
voor waarheid geldt: „Eén vader kan be
ter acht kinderen onderhouden, dan acht
kinderen één vader". Velen wenschtcn
daarom niets liever dan op zóó'n leef
tijd te sterven, dat zij, zonder afhankelijk
le zijn geweest, grafwaarts zouden wor
den gedragen. Maar men heeft dit niet in
de hand en velen werden toch in de
groolslo ellende gedompeld', omdat door
hun ouderdom hun arbeidskracht hun ont
viel. Men moet al deze dingen ondervon
den 61' van zeer nabij meegeleefd hebben
om hot verschrikkelijke daarvan te besef
fen. Voor een groot gedeelte liggen deze
li'agischc toestanden in liet verleden, om
dat de ouderdomsuitkeeringen volgens de
Ouderdomswet en de Invaliditeitswet
rcèds de eerste verlichting hebben ge
bracht.
Doch de jeugd, de jonge mannen e.i
vrouwen, die al deze zorgen nog' niet ken
nen, zij zijn het juist,- die het groote nut
van de verzekering moeten leeren inzien
en juist zij staan hiervan het verste 'af.
W ant zooals gezegd, ds verzekering 'is
hierojo gebaseerd, dat men in den eersten
bloeitijd van zijn arbeidskracht, reeds zorgt
voor zijn later onderhoud, voor het geval,
dat die arbeidskracht hen ontvalt.
Maar de jeugd denkt alleen maar aan
het- heden, zij genieten het leven bij den
dag, omdat or nog zoo oneindig veel dagen
zullen volgen. D'e tijd, om, voor dn periode
van lichamelijke en geestelijke inzinking
te gaan zorgen, ligt o, nog zoo ver af;
men zegt: ik wil er te zijner tijd wel eens
aan denken, maar bedien niet, wellicht
juiorgen enbet blijft morgenD'e zorg
voor de verzekering kan dus
niet aan d e j on geren oive rg ela
ten worden; de ouderen hebben
daar in v oor t e g aan en p p zffj n tij ff
de ver zekering als e. On v e r p licli-
t i n g aan de jongeren over f e
dragen.,
Zooals bij alles, d© financiën spelen ook
hierbij' een rol. Verkeer en de ouderen in
©en dusdanige maatschappelijke positie-, dit
zij van hun middelen nog wat kunnen a-fzion
deren, zij zullen eerder tot het aangaan
oen-er verzekering overgaan. 1> groei van
de particuliere verzeke ings-maatschappjö-
en is hiervan het bewijs. Maar Int ove.'-
grootc deel der bevolking leiofde maar in
iden blinde voert; grooten-derff door on
vermogen, maar vaak ook door onwetend
heid werd er aan geen andere verzekering
•gedacht, dan aan die tegen ziekte en bij
overlijden.
Rn wat onder de volksmassa nu een
maal geen „mode" is, heeft geen kans van
slagen I Er zou dus op de een of ander©
"wjjze krachtig moeten worden ingegrepen,,
om de bestaande sleur en onwetendheid
te breken. Daarvoor was de machtige arm
Idor Riegeoring noodig, te meffr, omdat bij
het invoeren eener verzekering voorzie
ningen zouden moeten worden getroffen
ten opzichte van hen, die grein gelegen-
iheid m'eer tot sparen hadden, omdat zij
daarvoor te oud waren geworden en he.,
'(voor deze catagor'ie c-en te hard gelag
zou zijn geweest, wanneer de verzekering
alleen zou zijn ingesteld geworden vooii'
de jongeren.
Wat zich als een ongelukkige omstan
digheid deed gevoelen is, dat de inwer
kinglreding der Invaliditeits- en Ouder
domswet plaats vond, kort nadat de ver
schrikkelijke wereldoorlog Was geëindigd,
die een massa kapitaal had vernietigd
etv waarvan de gevolgen zich helaas nog
bitter lang zullen doen gevoelen. Daarom
valt het wat zwaar om do afwerking van
do sociale wetten voortgang, te doen heb
ben, doch dit hebben wij alleen te aan
vaarden als een betreurenswaardige feit!
1}oor de groote offers aa n den
oorlog moet de g r o o t e u i t b o u w
der sociale verzekering er bij
inschieten. Wanneer zal de tijd ge
komen zijn dat wc kunnen zeggen: door
deg r o o te offers a an de sociale
v e r z e k e r i n g m o e t de o o r 10g -e r
bij inschieten! Want dit moet de
ware Itocstand worden en wanneer do
volkeren dat aanvaarden als do glorie
van hun macht, zal-de wereld ongetwijfeld
een ander aspect krijgen, en zal voor
liet gansche menschdoin de allerschoon
ste vrucht zijn verkregen.
Buiten 'den invloed van de minder
goede tijdsomstandigheden Hebben de in
gevoerde verzekeringswetten nog onder
oen impopulariteit te lijden, die zij1, uit
hoofde van de vruchten die zij afwerpen,
niet verdienen. En die impopulariteit
komt nog wel van twlee zijden, n.l. van
hen, die de verzekering hebben te betalen
en van- hen, voor wien de verzekering
geldt. J)e tegenkanting der eerste groep
is verklaarbaar; altijd ontmoet men, als
liet op betalen aankomt, onvriendelijke
gezichten, maar wat te denken van het
feit dat de tegenkanting der eerste groep
nog .niet zoo groot is als do onverschillig
heid van de tweede groep'? Die ovlks-
psychologie is moeilijk te verklaren. Zij,
die er meer mede in 'hun loven in aan
raking zijn geweest Weten u te vertellen,
dat a'ileen ff oor hardnekkige propaganda
i'cts bij de gemeenschap is" te bereiken. De
eerste sociale verzekeringswet is daar een
treffend voorbeeld van. Na. lange jaren
blootgestaan te hebben aan scherp© cri-
tiek, zoowel van, werkgevers- als van
werknemerszijde, heeft de Ongevallenwet
zich en no.gj.wel heel langzaam inge
burgerd. Heftiger, hoewel de actie der
tegenstanders volkomen hetzelfde aspect
vertoont, waren do aanvallen, Welke tegen
de Invaliditeitswet bedoeld waren doch
die tegen do Raden van Arbeid, die met
de uitvoering waren belast, gericht wer
den.
De Raden, eigenlijk ingesteld voor de
uitvoering der Ziektewet, zouden als ne
ventaak ook voor andere verzekerings
wetten hebben te zorgen, in casu de
Invaliditeitswet. Door den loopi der po
litiek bleven' ze alleen belast met hun
neventaak en hoe lastig deze dan ook
mocht blijken te zijn, de Raden konden
toch niet aan het doel der opzet beant
woorden. omdat zo ingericht waren voot
„breeder" werk. En in de critiek werd
juist dit zwakke punt als doelwit gebruikt.
Zoo hadden de Raden dan, naast de
moeilijke taak, verbonden aan de uitvoe
ring der I.W., ook nog de tegenkantingen
te overwinnen. Met een vooropgezet voor
oordeel ontvangen, hebben zij -zich echter
mot energie aan hun taak gewijd, waar
door zij i'eeds velen aan zich hebben ver
plicht em misschien ia de tijd niet zóó ver
meer af, dat zij meer algemeen© waardee
ring zullen ontmoeten, wegens de buiten
gewone inspanning die zij zich hebben
getroost om den weg te vinden in het dool-
hpf dei' verzekeringswetten, oen weg waar
van zij, blijkens tijdschriftartikelen, rond
uit verklaren, dat zij die nog niet volko
men gevonden hebben. Telkens treden nog
.allerlei moeilijkheden aan den dag, zoodat
wij kunnen constateeren, met alles nog
laan het begin te staan. Tegenover de ver
zekerden hebben de Raden zich bui
tengewoon v e r d i e n s t e 1 ij k g te-
m a a k t door de opsporing der
vruchten; die de J.W. inhield en
het aanwijzen van den besten
weg om die vruchten deelach
tig te worden. Iiet, go-ede in de wet is
door liet harde werken der Radén naar
voren gebracht en zonder de Raden zou
liet contact tusschen de Rank en de ver
zekerden, en de verder daarbij betrokke
nen als werkgevers enz., nimmer op zoo'n
Wijze zijn gegroeid als thans bet geval is.
De vruchten der Invaliditeitswet zijn nog
niet groot te noemen, doch men bedenke,
dat gedurende 30 jaren de overgangsbepa
lingen van ki'acht blijven en de hoogete
uitkeeringen, berekend naar de gestorte
premiën, pas in 1949-1950 zullen aanvan
gen. En laat ons dan hopen dat in die,
overgangsjaren, maar liefst zoo spoedig
mogelijk, de administratieve omslachtig
heid tot de kleinste' proportie zal zijn te
ruggebracht. Dan zal ongetwijfeld de po
pulariteit dei' Invaliditeitswet toenamen en
het schoon© in die wet beter naar voren
komen. Want dat zij veel schoons bevat
is onbetwistbaar; zoowel de 65-jaffge
die de vruchten der Ouderdomsrente ge
niet als de weduwe, die reeds op 60-jai'i-
gen leeftijd die vruchten kan plukken,
zelfs eerder, als zij als invalide kan wor
den aangemerkt, om niet tc spreken van
de vruchten, in den vorm van weezen:
voute tot het jongste kind den leeftijd
van 14 jaar heeft bereikt, kunnen daarvan
getuigen. En nu van 1.5 October (a.s.j af
'de uitkeering aan invaliden kan worden
toegekend, zullen nog meerderen gelui
genis van liet goede kunnen afleggen. En
nog een grooter weldaad dan liet toeken
nen eener rente mag de poging, om inva
liditeit to voorkomen, worden genoemd.
Dit wordt getracht te bereiken door een
vroegtijdig ingrijpen in liet ziekteproces
door de meest deskundige verpleging le
verstrekken. Want voor den betrokkene is
liet heel wat aangenamer zijn invaliditeit
te voorkomen, dan zich een rente toe
gekend te zien.
Daarom kan lien, die verplicht verze
kerd zijn, niet genoeg, op het hart worden
gedrukt, dat zij al hel mogelijke in hel.
werk dienen te stellen om op do hoogte
van de beteokenis, der Invaliditeitswet
tc komen, opdat'do onschatbare vruchten,
die deze wet voor hen bevat, niet voor
hen verloren gaan.
(V er zekering sgid s
Kan dat?
Herhaaldelijk is, ook in ons blad, de
waarschuwing' uitgegaan lol alle bezwaar
den legen het zegeltjes plakken, dat
ook wanneer de regeering die verplich
ting lol zegeltjes plakken opheft men
noemt dat euphcmistisch „verzekerings-
dwang"! toch de verplichting blijft
bestaan om, zij 't in anderen vorm, bij
te dragen aan de verzorging van den toe.
Jkomsligen ouden dag of mogelijke krank
heid of (tijdelijke of blijvende) ongeschikt-
heid tot den arbeid, een iegelijk de zijne
of hare,- van de „onderhoorigon".
Daf kan nu eenmaal niet anders.
Gewerd dei-gelijken bezwaarden ook
hierin vrijstelling, dan zon dit een onrecht
vaardigheid zijn jegens nict-boz waarden.
Het Kamerlid Kersten vroeg in de Twee
de Kamer aan den Minister van Arbeid,
om „bij alle verzekeringswetten een vrij
stelling Ie bewerken voor de genioedsbe-
zwaarden zonder h o n fin aciëcl
zwaarder te drukken".
De laatste, door ons gespatieerde woor
den, door hem in de Kamerzitting van
10 November gesproken, zijn voor tweeër.
lol uitlegging, vatbaar. Zij, kunnen belec-
kenen: laat deze menschen nu'niet meer
betalen boven hunne verplichting. Maar
zij zouden ook deze beduidenis kunnen
hebben» ontsla hén van dien wettelijk.cn
plicht en daarmee ook van don geldelijken.
Daarom, waar wij gaarne bet verzoek
van den heer Kersten steunen, sla hier
bereids voor ons vast dat de eerstge
noemde 'uitlegging de juiste is, welke in
houdt: liet zegeltjes plakken ga er af,
doch een weg worde gevonden dat uwe
werkgevers zonder gewetensbezwaar -mee
betalen aan de uitvoering (van alle wet
ten, dus ook) van de verzekeringswetten.
De vraag: Kan dat? achten wij voor
bevestigende beantwoording vatbaar. Maai
de andere uitlegging, bij welke de mo
gelijkheid geschapen wordt dat een werk
gever het personeel in zijn dienst bij
snikte, invaliditeit of ouderdom bef bun
wettelijk toekomende onthoudt, steunen'wij
niet, en beantwoorden dan ook in zulk een
geval de vraag of 'L kan zo-o stellig mo
gelijk: noen, zoo kan liet niet.
Én zo-o behoort het ook niet.
Wie, zooals gisteren, zes -en ©en half
uur in de raadszaal doorbrengt, heeft wel
stof om een overzicht te schrijven, vooral
als daarbij onderwerpen als werkloozen-
zorg em d-e g-enieents-be gi'oo ting aan de
orde komen. Dan kómen in den regel de
tongen los en weert zich in 't bijzonder de
woordvoerder der S. 1). A. P. Om met
dezen laatste te beginnen,, liet verslag in
do beid© vorige nummers vermeldde nogal
uitvoerig, wat deze spreker meende te
moeten zeggen. Wij meeeen trouwens, dat
hij nooit te klagen heeft, dat zijn woorden
onjuist in de Go-esche bladen worden ver
meld. Tóch meende hij Donderdag de pers
een aanmerking te moeten maken, dat zij
geen melding heeft gemaakt van een door
hem voorgelezen brief. Och ja, die lieeren
zijin altijd ontevreden, ook op z'n tijd te
genover do pers. Zelfs in den Rotterdam-
schen raad werden deze week van roödie
zijde gelijke klachten geuit. Maar 't blijkt
weer eens, dat sociaal-democratisch© le
den gr,aag voó'r 't publiek spreken en dat
z-e angstvallig toezien of dc verslagen wel
volledig zijn.
Nu we het toch 'over dezen i'o-oden
woordvoerder hebben, willen we er nog
wel meer van zeggen. In het raadsverslag
don lezer zal het wel opgevallen zijn
staan enkele van zijn uitlatingen opge-
teekend, die den man en misschien wel
de S. 1). A. P. te Goes in haar geheel
type-eren. Wie toch uitdrukkingen als:
,,1-arie-koek", „belatafelen", „geen snars
va-n weten", enz. bezigt, bewijst daarmee,
dat bij óf niet weet hoe zich in een
net gezelschap te gedragen, öf daarmee
wel op de hoogte is, maar opzettelijk de
regels der beschaving veronachtzaamt.
Ho-e liet zij, tiet peil der ï'aadsdebatten
daalt do-or deze minder nette wo-orde-n.
Dat het den sociaal-democraten maai
slecht beviel, dat niemand, buiten hun
fractie het woord voerde over de werk
loosheid, bleek wel des avonds, toten dhr',
de Die herhaaldelijk zei, daf, „de heereu bij
de bespreking dei' werkloosheid dc klein
hadden". Nu kunnen wij ons best begrij
pen, dat nóch de refhtscho nóch de libe
rale heeren lust gevoelden lot oen her
nieuwde bespreking. Een vrij groote com
missie uit den Raad had deze kwestie
goed onder 't oog gezien en 't rapport
door B, en W. overgelegd liet aan duide
lijkheid en volledigheid niets te wensehen
over zoodat liet moeilijk viel nieuw© ge
zichtspunten te openen. Dat van gemeente
wege ongehuwde werkloozen, geen kost
winner zijnde, niet wo-rd-en gesteund, daar
over verblijden wij ons. Indien er één
groep is - de goeden niet te na gespro
ken die den werkloozensteun door
kroeg- en bioscoopbezoek in een slecht
daglicht plaatst, dan is liet wel deze. Dit
neemt echter niet weg, dal een bedrag van
f 12, dat nu bij de werkverschaffing' wordt
uitgekeerd, voor een hoofd van een groot
gezin toeli niet toereikend kan worden
genoemd. Ook bier blijken misschien do
nadeclcn van het te veel over één kam
tc willen scheren. Met het kindertal had
toch wel e» nigszins gerekend dienen te
worden.
Laten wij hopen, dat de crisiswerk
loosheid in Goes dezen winter niet erger
wordt. Dan komen we er nog niet zoo
slecht af.
Na enkele stemmingen, die als altijd
veel lijd vroegen, kwam men aan do
G e me e nlebegro o li i ïg
De belangrijkste, daarbij besproken
kwesties zijn: presentiegeld, ainbaclrts- en
vakschool en intrekking premievrij pen
sioen. Wie bel Raadsverslag gelezen heelt,
zal nog moeilijk kunnen beweren, dat (Ie
financieelo commissie en de A.-R.- en
C.-H.-fractie niet voor bezuiniging zijn.
Vóór afschaffing der presentiegelden
stemde de geluide rechterzijde ('uitgezon
derd dhr. Vienings) plus dhr. Constandse,
Al spaart dil nu per jaar geen duizenden
voor de gemeente uit, liet door den Goes-
schei Raad gegeven voorbeeld dwiu'gl
toch bewondering af, vooral als men iets
weèt van het vele werk aan het Itaiads.
lidmaatschap verbonden. Dit college beeft
anders dan de Tweede Kamer den
moed om met zichzelf te beginnen, als
liet op bezuinigen aankomt. Men staal
dan ook zooveel sterker, als 'I er toe
komen moet, de salarissen der ambtenaren
en werklieden in een of anderen vorm
te verlagen.
En dal, hieraan niet le ontkomen is,
heeft dhr. Goeclbl-oed met de cijfers van
den ffoofdelijken Omslag duidelijk aan
getoond. De belastingdruk wordt ondrage
lijk. Misschien' had liet ook wel de moeite
geloond eens te berekenen, hoeveel dui
zenden de gemeente (loos in totaal aan
salarissen en kronen per jaar moet be-
talon en hoeveel dit per hoofd bedraagt.
Daarmee zeggen we nog niet, dat in
trekking van het preinievrij-petisioen vooi
alle groepen personeel op dit oogenblik
billijk zou zijn. Inderdaad kan bet 1100
dig zijn, enkele onbillijkheden in de sala-
risregolingen weg te nemen, vooral vooi
„do werkers met het hoofd", als we ben
zo-O' eens mogen noemen in onderschei
ding van de gemeente.worklieden. Deze
zaak is, gelijk men weel, nog niet van
do baan, zoodat .we or nog wel nieei
van ho-o-ren.
Eigenaardig was hel; in dit verband to
moeten hooren, hoe gering een sociaal-
den .oental de Amslerdanisclio gezinnen-
statistiek aanslaat. Dat moest zijn partij
genoot Wibaut eens weten 1 Toen liet om
verhocging ging, ja, toen stonden de beo
ren imct. die cijfers op en ze gingen er mee
naar bed en nu hébben ze op eens wei
nig waadde meer!
lOver de eigenzinnige houding van bet
Bestuur der Anibachts- en Vakschool wer-
Iden harde nootjes gekraakt. En de voor
zitter kon er in besloten zitting nog veel
ïheer van meedeelen! Uit zijn woorden
konden we wel opmaken, dat er niet die
bestuursleden niet tc praten valt. Ze zeg
gen eenvoudig op grond van een (blijk
baar ongelukkige) wet: „dat heb je te
betalen" en daarmee uit. Zeker 'uit dank
baarheid jegens de gemeente Goes, die,
toen die beide scholen enkele jaren ge
leden in den nood -zaten, telkens bij
sprong! En zoo zitten we dan nu met
een inrichting als dè Vakschool voor Meis
jes, waarop van de -zijde der gemeente
de minste controle ontbreekt. Dln\ dood
bloed laakte dil terecht in scherpe be
woordingen.
Nadat" nog het „Schuttershof-contract"
op pootjes was gezet, kónden we te' half
elf vertrekken.
Onregelmatigheden b ij e n
b o u w v e r -e e n i g i n g. In den gemeente
raad vain Sittai'd heeft de burgemeester
mededeeling gedaan, dat naar aanleiding
van ingekomen klachten een onderzoek is
inigesteld naar het financieel beheer van
do bouwv-ere-eniging Woningzorg te Sil-
tard. Deze bouwvereoniging bouwde op
(kosten van rijk en -gemeente en zou bij
den bouw van 21 woningen in 1921 door
liet onkundig laten aan liet gemeentebe
stuur dat eT een staat van minder werk
ten bedrage van f 16,033,601/2 ontstaan
was, dit bedrag-te veel va-n de gemeente,
resp. liet rijk ontvangen hebben.
Het bestuur van de Vereniging is
thans gesommeerd deze f16.000 met rnte
binnen 14 dagen in de gemeentekas terug
te storten.
Van andere zijde vernemen wij, dat niet
het bestuur der. bouwverecniging, hoewel
feitelijk aansprakelijk, schuld aan een en
ander zou hebben, doch de architect in
kwestie, die met opzet hel bestuur ver
keerd zou hebben ingelicht.
Ho aannemers der huizen hadden het
werk lang na den opleveringstijd nog niet
af. Herhaaldelijk werd bij den architect
hierop aangedrongen, totdat ten slotte
deze laatste voorstelde dat de bouwvere
niging de afwerking zelve ter hand ?.ou
nemen. De kosten hiervan, zijnde f 16.000
ongeveer, zouden bestreden worden door
staten van minder wci'k op te maken. Dc
aannemers zouden echter toch hun volle
aannenungssoni ontvangen, omdat deze
van afkorting niets wilden weten. Doordat
liet bestuur steeds geloofde aan de woor
den van den architect, werd dc staat van
minder wèi'k niet ingeleverd. (Tel.)
Een rat als brandstichter.
Doordien een int de isolcering van een
electrischen kabel heeft weggevreten, is
er in den nacht van Zaterdag op Zondag
kortsluiting en brand ontstaan in een ijzer
gieterij te Sheffield. Dc fabriek brandde
grootendeels af en 600 man zijn wci'klo-os
geworden. Kleine oorzaken, groote go-
volgen
V r o u w en ter dood veroo r-
d o e 1 d. Nadat men sinds 20 jaar in Enge
land de lerdoodvei'oordecling van een
vrouw bijna als oen onmogelijkheid was
gaan beschouwen, zijn deze week drie
van dergelijke vonnissen geveld.
Maandag was het vonnis in de be
luchte Ilfoi'd-zaak gevallen, waarbij de 28-
jarige nirs. Thompson, wegens medeplich
tigheid aan den moord op haar echtgenoot
tot den strop veroordeeld werd. D|e zaak
diende voor de Old Barley en rechter
Shearman sprak hel vonnis uil-
Dooi' een samenloop: van omstandig
heden moest dezelfde rechter bij dezelfde
rechtbank wedeEöin uitspraak doen in
twee zaken, waarin vrouwen van moord
beschuldigd waren. En daar de jury in
beide gevallen dc beklaagden „schuldig"
verklaarde, viel ook hier weer het dood
vonnis.
Oud- en Nieuwjaar, door dr A.
Kuyper Kampen, ,1. II. Kok.
De uitgever Kok gaat voort met de
bezorging clei' herdrukken van de nu bijna
veertig jaar geleden in de Heraut ver
schenen meditaties van wijlen dr Kuy
per, meditaties, die in 1887 en '88 vooi'
'■t eerst in boekvorm verschenen on do-or
ze-er velen met zogen en genot zijn gev-olgd.
Kerstnacht, Oud- en Nieuwjaar, Paasch-
morgen, Pinksterdag, ziedaar het keurige
viertal' dat achtereenvolgens verscheen of
verschijnen zal. Terecht herinnerde die ge
liefde schrijver in de inleiding tot deji
eersten druk van „Oud- en Nieuwjaar"
aan de stenftne Gods, die wij ook op Oude
jaarsavond en Nieuwjaar in onze con
sciëntie beluisteren. Zij dit ook nu dc
ervaring van het opvolgende geslacht, dat
Zich haaste-n zal, gelijk 't vorige, ook
deze sclioo-tie reeks te bezitten.
Hoofddoel -en Gedachtengang van
Lucas' Evangelieverhaal, door dr S.
Greydanus. Kampen, J. H. Kok.
Prof. Greydanus heeft zijn „rede, ge
houden bij de overdracht van het Rec
toraat dei' Theologische School van de
Gerei'. Kerken in Nederland, -den 6 De
cember 1922" in licht -gegeven. Dat
uitgeven van dergelijke redevoeringen is
een goede gewoonte. Niet alleen cura
toren, studenten, en andere geleerden be-
ho-or-en zulk een r-odc te hooren, maar d-e
overige leden dei' gemeente behooren haar
Ie kunnen lezen; opdat zij op do hoogte
blijven van hetgeen ook op 't terrein der
Wetenschap en der Critiek van geloovig
gereformeerde zijde, inzonderheid door de
hoogleeraren wordt aangevoerd om de on
houdbaarheid van 't standpunt dei' be-
slrijders van liet Schriftgezag te bewij
zen. Daartoe biedt de lezing van boven
genoemd doorwrocht geschrift weer al
leszins dc gelegenheid. Ook het overzicht
en de toespraken zullen met waardeering
worden gevolgd.
Bijbel, dat is de gansche Heilige
Schrift, deel 3 tot 5. Kampen,
.1. H. Kok.
Wij vestigen op deze uitgaaf andermaal
-de aandacht. Deze Bijbel is de tweede
druk van den getrouwen herdruk dor
„Gansche Heilige Schrift' bevattende al
de canonieke boeken des Ouden en Nieu
wen Testaments, door last van de Hoog-
Mog. Heeren S-taten Generaal der Ver-
eenigde Nederlanden, en volgens besluit
der Synode Nationaal gehouden te Dor
drecht in de jaren 1618 en 1619", „vroe
ger uitgegeven door Jacob en Pieter
Iieur". De-druk is anders en de randteei
kenaars zijn „noten" geworden, hetgeen
een groot gemak is. .Wie gewoon is zijn
bijbel te lezen en daarbij d© kantteekenin-
gon te raadplegen, weet dat hij nogal
eens zoeken moet naar de verklaring,
omdat zij te ver van hot vers afstaat.
In dezen Bijbel heeft men 'tnommer on
deraan de bladzijde maar te zoeken, of
liever Ij ij zoekt niet, want het springt
■terstond in 'toog.
Tim off he us van deze week geeft een
photo- vail Mussolini, groote overeenkomst
mot Napoleon. Als een staaltje van
Duitschlands nood geeft 't blad een photo
van eeu mijnwerker en. een van een predi
kant eener 'Duitsche gemeente, de-zelfde
persoon: Zondags op den kansel, door
de weck in de mijn. Een mooi optimistisch
opstel over de haven van Vlissingen; een'
ander over Gewrichtsrheuniatiek en Spier-
rhe'umatiek. Enkele mooie illustraties met
bijschriften. Brieven IV uit Evolvena, door
II. S. S. Kuyper.
