'ijon,
No 64
Donderdag 14 föecember 1922
is en Bakkers
37e Jaargang
e Poeders
itte Kruis.
HARST,
s JE,
Meid gevraagd,
Staten-Geoeraal.
Buitenland.
N, 's-Gravenpolder.
ken KRENTEN,
ken ROZIJNEN,
CITRONADE.
- Middelburg.
FEUILLETON.
BINNEN" IJZEREN MUREN
ft ft
om.
i.t
er voor hoofd-
en pijnlijke
»e maandston-
celijke leniging
nezing door de
3 versterken de
rjn gansch on-
missen nooit
y bij alle ziek
in en die welke
omen.
n d e r
St. Nico'aas.
voor Goes en
I
oote partijen
3 aanbod
ijs en monster,
voordeel zijn.
natf ek
:n rug, stijve en
nateD, rugpijn,
spierpijn, kneu-
pijn, lendenpijn,
en en verder alle
andoeningen en
staan zijn tenge-
te koude, geneest
eerljjke wrijfmid-
s Olie van Jacoba
>er. Verkrijgbaar
;on bij de verkoo
iboer's Artikelen.
[OOP:
(blok, Snijmachine,
les, Balans en Scha-
lakmessen en Takels,
linet, Medkist, Spek-
Reepen on Blokken,
twee Fietsen,
it 145, Vlissingen.
COOP:
I f v a a r s,
oij Js. DE VISSER,
COOP:
d, oud 3, 4 of 13
srke VeerwagCi
lor bode of sleper,
LSE, Serooskerke.
egelijk, beschaafd
hulp in de huis-
BLOK, KloetiDge-
;E, hoeve „Paulina
Drukkere-Exploltaïite»
OOSTEFBAAN LE C01NTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tef. no. 259
AAN ONZE ABONNÉ'S
op irorsdhillcnde plaatsen wordt hier
bij foericlht, dat in de tweede helft
van ideue taaand door de Administer
tie dea- Posterijen zal worden be
schiet «ver [het. abonnementsgeld le
kwartaal 1923. Het is mogelijk', dat
in enkele plaatsen, waar de inning
van Wet abonnementsgeld over het
loopefflde kwartaal wat laat geschied
de, soimkhige abonné's in de war zon
den ralken. Vandaar dit bericht.
In den vervolge zal de inning steeds
plaats (hebben als hierboven aange
geven.
DE, UITGEVERS.
Nteuwejaar.
Als alle jaren komen wij' weer eens met
de vraag of het geen tijd wordt te bre
ken met de malle gewoonte van mal
kaar op Nieuwejaarsdag een kaartje te
sturen met een naam er op.
Wat beeft deze malle gewoonte aan
de post al een ongerief en een koude
drukte gebracht.
Natuurlijk moeten de le zenden kaartjes
op een bepaalden datum in December
met een kruis op het omslagje ten post
kantore of ten „kantore" aanwezig zijn
om op 1 Januari bij den geadresseerde
te kunnen worden aan huis bezorgd.
Betrekkelijk is dit ook al een malle
beweging.
Wie gaat er nu, zeg op 24 December,
al zich zetten om vriendelijke gedachten
te verzamelen in 't belang van vriend
of maag voor een jaar dat pas een week
later intreedt, en dan van die vriendelijke
gedachte blijk te geven door een kaartje,
waarop zijn naam staat gedrukt, in een
enveloppe te steken en den vriend of
kermis toe te zenden
Wie blijft zicli nu nog maar immer
verbeelden dat zoodanig een vriend of
kennis daar nu ,zoo bijzonder van gediend
zal zjj», ja er geen spijt van zal hebben,
dat hij au welstaanslialve met een kaartje
van zichzelf aan den („vervelenden") af
zender diens vriendelijkheid dient te be
antwoorden
Wie heeft nu voor dit inderdaad loos
bedrijf (loos beteekent ledig!) nu nog twee
cent per kaartje, of per ansichtkaart, die
men toch ook niet voor niemendal heeft,
over!
We zouden bijna zeggen: wie wil de
gewoonte nog langer aanhouden om, hetzij
per brief van tien, of per briefkaart
van l^l'i cent, op 1 Januari, meer nog dan
op eenigen anderen dag des jaars, zijn
naasten een gelukkig jaar toe te wen-
schen.
Wenschen en bidden wij niet dagelijks,
zelfs voor de dierbaarsten onder onze
dierbaren, het goede, voor eiken dag, of
tijdstip of levensjaar?
Te meer klemmen deze vragen, nu de
oudejaarsavond op Zondag valt en, naar
'te vreetzen is, de postambtenaren weer in
verdubbelden getale op dien dag aan hun
gezin onttrokken, de Zondagsrust en den
dienst des Woords zullen moeten ont
beren; of, indien dit wordt toegestaan,
den nacht van Zondag op Maandag, zul
len moeten bezig zijn met den zenuw-
aehtigen arbeid van kaartjes stempelen
en sorteeren.
Km verbaal uit den Fransch-
Duitschen oorlog.
door
ANNIE LUCAS.
Uitgave Neerbosch' boekhandel.
38.)
Dagelijks worden wij er meer en mleer
aan herinnerd, dat wij burgers zijn van een
belegen-de stad. Heden werd een bevel
afgekondigd, dat alle voorraad van meel
in handen van het Gouvernement gesteld
moest worden. Het vleesch begint reeds
schaarsch te worden en alleen verkrijgbaar
op vertoon van een kaartje en na lang
wachten. De prijzen blijven stijgende, ook
is een dekreet uitgevaardigd, waarbij ver
boden wordt vóór December eenige huur
of pocht te eischen. Moeten wij bedelaars
worden of verhongeren? Het beeft er
veel van. Ik ben te somber gestemd om
verder te schrijven. i
3 October. August is door zijn nieuw ge
loof niet gelukkiger, dat is zeker. Hij ziet
er nog steeds somber en bekommerd uit,
vooral dezen morgen. Gisteren werden een
paar gewonde 'Duitschers in het paleis
van Industrie getracht, waar zich het hoofd
kwartier der Internationale Ambulance be
vindt, maar zij wisten niets aangaande Leo.
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per 3 maanden, franco per post, f 3.—
Losse nummersf 0.05
Prijs der Advertent ten:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 et.
Bij abonnement belangrijke korting.
Waar dan nog bij komt, dat vele klaartjes
en ansichten, ook ondanks de beste be
zorging dooi- 't publiek, en verzorging
dooi' de postambtenaren, hetziji met of
zonder kruis toch niet op den Nieuw
jaarsdag den geadresseerde bereiken.
Zoodat wij al weten wij dat 't niet
helpen zal, dewijl het nog nooit geholpen
heeft! aan iedereen nogmaals de vraag
voorleggen: moet. de malle gewoonte bo
vengenoemd nog langer worden besten
digd, ten koste van tijd en geld en ge
moedsrust en velerlei arboids?
Men vraagt wel eens in de bladen, wan!
neer men een opmerking maakt, dat wie
't er mee eens is, den schrijver dezes
een naamkaartje stuurt.
Welnu, laten wij dan nu mogen af
spreken: al wie het met ons eens is,
toone ons zijn instemming door ons niet
zijn (haar) naamkaartje te sturen. Nu
niet, en natuurlijk ook met Nieuwe jaar
niet.
„Slecht".
Zij praten, ook in onze omgeving,
overal van „verslechtering" van het on
derwijs.
Nu wil verslechteren zeggen slechter
maken hetgeen al slecht is, gelijk verbete
ren doet denkon aan beter maken wat
reeds goed is; en verslimmeren duidt
opi slimmer maken van een toestand,
die al slim is. Nu vergevo men ons dit
laatste germanisme, het is ons alleen
om de toelichting te doen, en om de
inleiding tot de vraag of de aanvallers
van het bezuinigingsontwerp1 met de
keuze van het woord „verslechteren" ook
(1e zelfaanklacht aanvaarden dat het on
derwijs slecht i s
W iji zeggen niet dat het onderwijs slecht
isalleen het woord .„verslechteren", en
dat tegenover eenige wijzigingen, waarvan
eende vermeerdering van 't aantal leer
lingen per klasse, b.v. in plaats van 36
nu 40, een der gewichtigste is, zou ons
aan het twijfelen brengen.
De schrijver vanhet artikel „Slechter"
onderwijs, in „Het Handelsblad", de heer
Elout, gaat dan ook een stapje verder. Wij
namen uit zijn artikel in ons nommer
van Maandag iets over. Hij zegt niet dat
ons onderwijs slecht is; maar hij komt er
toch rond voor uit, dat het nog lang
niet goed is.
„Het Onderwijs", zoo schrijft hij, is
in elkaar gezet door onderwijsmannen en
cle ouders der kinderen hebben er geen
zeggenschap over. Er wordt den kin.
deren een m.assa parate ken
nis ingepompt, die weinig of
geen steun geeft voor het le
ven en waarvan een groot deel
na 't verlaten der school snel
verdampt. Met veel minder leertijd (en
dus met veel minder kosten) kon een
heel ander, een waarlijk vormend on
derwijsresultaat worden bereikt. Wij ho
pen dan ook, dat men, misschien onder
den druk der wetswijziging, hier en daar
hot zoogenaamde „dubbele stelsel" eens
zal gaan toepassen, waarbij een school
gebouw 's morgens door de eene en 's mid.
aags door de andere school wordt ge
bruikt. Dat zou niet alleen ontzaglijk veel
kosten van schoolbouw sparen, maai- ook
den kinderen den vrijen tijd laten waar
op het lund recht heeft voor de gezond
heid van zijn lichaam en zijn geest. Maar
wij zouden, om dat in 't groot te berei
ken, misschien een algemeenen geestelij
ken opstand van ouders moeten krijgen
Ik voor mij verwacht ook geen bericht.
Nina echter wel en de angstige blik van
gespannen verwachting in haar vragende
oogen snijdt mij door da ziel.
Moeder is vandaag te zwak om- uit te
gaan en heden namiddag, toen zij wat rust
nam en Nina zich, zooals zij dikwijls doet
•opgesloten had in haai- eigen kamer, kon
ik de doodsche stilte in het ledige huis
niet langer verdragen. Ik ging dus alleen
naar de tuinen van Luxembourg, in de
,'hoop, dat de frissche lucht en de heerlijke
zonneschijn, de diepe neerslachtigheid, die
mij drukte, zouden verdrijven.
De breede lanen waren druk bezocht,
waarom ik mij naar een stil, minder be
gaan pad wendde, om1 ongezien te kunnen
schreien. Er was iets in de zachte lucht,
dat mijn smart in tranen scheen te kunnen
ioplossen en ik w#ende lang en bitter.
Toen haalde ik Leo's portret en den laat-
sten brief, dien ik van hem gekregen had
uit mijn zak. Het wa3 een kort, lief briefje,
mij gezonden vóór den slag, mijn bijzondev
eigendomwant de twee laatste zijn van
allen gezamielijk en komen slechts zelden
uit moeders handen. Ik draag het briefje
met het portret in een étuitje in mijn zak.
Als tmijn hart onbedwingbaar naar hem ver
langt, dan doet het mijiigfoed, iets aan te
Taken, wat zijn hand mij gezonden heeft.
Is dit zwak en sentimenteel? Ik vrees, dat
menigeen er zoo over denken zou; maar 't
is de waarheid.
Toen ik droevig en vermoeid, maar toch
tegen de dictatuur der onderwij sbazen.''
Men ziet wel, veel moed heeft deze- li
berale schrijver er niet op. Wij gaan dan
ook op zijn opmerkingen niet in. Wij spa
tieerden vourloopig alleen deze eene zeer
juiste: „Er wordt den kindoren een massa
kennis ingepompt die weinig of geen steun
geeft voor het leven." En dat is lang
niet goed, eer slecht te noemen.
Tweede Kamer.
Te elf uur gistermorgen begon de
Kamer reeds weer aan de voorzetting
der behandeling van het onderwijswet-
je. Dhr. v. 'Zadelhof (S. D>. A. R) heeft
eigenlijk in zijn rede weinig nieuws
meer gezegd. Hij critiseerde den mi
nister en den heer v. Wijnbergen, den
eerste, omdat hij de wijzigingen voor
stelt en den tweeden, omdat hij er
zich over verblijdt deze bezuinigin
gen het eerst te hebben aanbevolen.
Verder weidde hij breed uit over het
ingediende petitionnement.
Dhr. v. d. Molen (A.-R.) achtte het
onbillijk, dat den minister allerlei ver
wijten naar het hoofd worden geslin
gerd. De dringende oorzaak Van be
zuiniging ligt niet bij hem, miaar in
den ernstigen financiëelen toestand.
Voorts zegt spr. dat het hem ten
zeerste leed heeft gedaan van den heer
Gerhard te moeten hooren, dat de
rechterzijde deze gelegenheid gaarne
aangrijpt, om terug te kunnen nemen,
wat zij bij de totstandkoming van de
pacificatie heeft moeten toestaan.
Heeft niet de rechterzijde sinds eeu
wen getoond, dat zij voor goed onder
wijs offers wist te'brengen? En dan
wenscht spr. te vragen, waar blijven
de offers van de linkerzijde?
Dat voorts de onderwijzers opleiding
niet kan gebracht worden in de banen
va,n 1920, doet spr. leed, maar waar'
nu de financiën ons dwingen nog eeni
ge jaren op den ouden voet door te
gaan, kan spr. het niet beschouwen
als een ramp voor ons onderwijs.
Voorts wil spr. het verplichte 7e
leerjaar afschaffen. Hij wenscht geheel
andere (middelen om het gestelde doel
te hereiken, want hij heeft vertrouwen
in ons volk. We moeten de zedelijke
verantwoordelijkheid van de ouders
handhaven.
Verder heeft mej. Westerman de op
merking gemaakt, dat de onderwijswet
1920 zoo duur was, maar dhr. v. d.
Molen heeft daarover het meest ge
lezen in de linksche pers. Hij wenscht
daartegen op te merken, dat de Rijks
uitgaven voor het openbaar onderwijs
in 1919 bedroegen ongeveer f 25V2 mil-
lioen tegen een raming voor 1923 van
146V2 imillioen, dus een klim'ming van
f21 'millioen. Daartegenover staat ech
ter, dat de Rijksuitgaven voor het bij-
zander onderwijs in die jaren klommen
van f 37.5 millioen tot f 39.5 millioen,
dus een verhooging slechts met 2 mil
lioen.
Wat voorts htet 'meerdere leerlingen
aantal per klasse betreft, verwacht
spr. liefde en opoffering van htet corps
christelijke onderwijzers, dat reeds
zoovele jaren zich voor ons onderwijs
heeft ingespannen en hij vertrouwt,
verlucht door mijn schreien, langzaam den
weg naar huis insloeg, ontmoette ik een
'dame met een klein meisje, die ik reeds
meermalen met belangstelling had gade
geslagen. Dat zij Engelschen waren zou
ik toch wel begrepen hebben, al had ik
haar niet nu en dan in het voorbijgaan
enkele woorden in die taal hooren spreken.
Zij zijn klaarblijkelijk moeder en dochter.
De dame schijnt zeer zwak en lijdend ta
zijn en het kind ondersteunt en geleidt
'haar met een zorg en teederheid, die mij
dikwijls de tranen in de oogen gebracht
hebben. Beiden zijn in zwaren rouw; de
dame draagt een weduwenkap. Ik zeg, de
dame, hoewel haar japon zeer eenvoudig
en kaal is, en de Meertjes van bet kindi
'van groote armoede spreken. Zij gelijken
piet veel op elkander. De dame heeft
bruin haar en zachte, droefgeestige, don
kere oogen; het mieisje daarentegen glan
zige. blonde lokken, die in dikke krullen
over haar schouders vallen, donkere blau
we oogen en een bijzonder fijne kleur.
Toch is het niet de schoonheid alleen
van het kind, wat mij' aantrekt. Br kan
eigenlijk niet zeggen, welke aantrekkings
kracht mij er dikwijls bijna toe gebracht
heeft baar aan te spreken. Ik geloof, dat
ik het wel eens zou gedaan hebben, als
ik haar alleen gezien had; maar zij laat
haar moeder zeer zelden alleen. D'e Engel
schen zijn ovdr het algemeen zoo terug
getrokken, dat zij het mij wel eens kwalijk
zou kunnen nemen. Vandaag echter heeft
dat zij zullen medewerken, om' ons
te helpen deze tijdelijke moeilijkheden
te overwinnen.
De heeren Bulten (R.-K.) en
Smeenk (A.-R.) waren het echter in
zake [het zevende leerjaar niet met den
heer v. d. Molen eens. Door intrekking;
van het 7e leerjaar, aldus dhr. Bulten,
krijgen we weer een zee van ellende,
wanneer de kinderen weer naar de
fabrieken zullen worden gezonden.
Raat de Minister toqh niet luisteren
naar het betoog in deze van den 'heer
Van der Molen. Spr. hoopt, dat de
Minister de bezuiniging, welke hij door
intrekking van dit leerjaar dacht te
verkrijgen, alsnog op andere uitgaven
zal weten te vinden.
Ook dhr Smeenk vestigde er de aan
dacht op1, dat we hij een uitstel van
het 7de leerjaar van verschillende mis
standen last zullen krijgen.
Nadat nog mej. v. Dorp en de beeren
Moerel (R.K.) en Wijnkoop gesproken
hadden en de heer Heukels (A.-R.)
verandering in do onderwijzers examens
had bepleit, kwam de minister aan het
woord.
Z.Ex. zei, dat de toon van het debat
welwillend Was en het debat zelf zakelijk.
De taak die spr .te vervullen heeft, is
onaangenaam en als sp'r. zijn eigen nei
ging had gevolgd, had hij die taak liever
op' de schouders van eetl ander gelegd.
De begrooting moest met 25 millioen
gulden worden verminderd. In werke
lijkheid is dat bedrag van bezuiniging niet
bereikt, zelfs niet met dit ontwerp. Het
is onjuist dat het lager onderwijs het
meest wordt getroffen. Van de 150 milli
oen gulden op1 deze begrooting zijn 110
millioen voor lager onderwijs.
Bij den tegenwoordigen financieelen toe
stand van het land is onhoudbaar dat
onderwijs 150 millioen gulden kost. Spr.
stond voor een tweesprong, of de sala
rissen van de onderwijzers te verlagen
of hun aantal verminderen. De Kamer
wil van salarisverlaging niet weten, dus
is de Minister gedwongen het tweede
te kiezen. Op de administratie-kosten kan
niet veel bezuinigd worden: er is al
op bezuinigd wat mogelijk was. Op de
scholenbouw kan niet bezuinigd wórden
want er wordt zoo goed als niet meer
gebouwd.
Wat aangaat het terugkomen op de
pacificatie en het z.g. voor-overleg merkt
do minister op, dat hij op het oogenblik
absoluut niet weet, hoe de rechterzijde
in haar geheel tegenover dit ontwerp
zal staan en dat er geen enkel accoord
zijnerzijds met de rechterzijde is getrof
fen. Wel zijn eenige leden van de rech
terzijde bij hem gekomen, die over enkele
punten met hem hebben gesproken, maar
een afspraak is nimmer gemaakt.
Nadat nog enkele leden gerepliceerd
hadden (de heeren Ketelaar en Gerhard
hielden daarbij opgewonden redevoerin
gen) werd nog even met de artikelsgewijze
behandeling begonnen, waarbij natuurlijk
een milde regen van amendementen zal
neerdruppelen.
Mej. Westerman (V.B.) verdedigde een
nieuw artikel 1, volgens hetwelk de mo
gelijkheid weder wordt geopend, ook op
de lagere scholen voor het 7e leerjaar
weder het Fransch als leervak in te
voegen. Dit zou dan beperkt moeten
worden tot het 5e en 6e leerjaar.
De heeren Albarda en Gerhard waren
daar sterk tegen. Ook dhr 'v. d. Molen
het kind mij een grooten dienst bewezen.
Ik was beiden reeds voorbijgegaan en had
bijna het groote hek bereikt, toen ik lichte
haastige voetstappen achter mij hoorde.
Ik keerde mij niet om, voordat een klein
handje mijn arm aanraakte en een lief
stemmetje in gebroken Fransch zeide: Juf
frouw, ik geloof dat u dit hebt laten
vallen. Ik heb dit opgeraapt, eren nadat
n ons was voorbijgegaan.
Het was het etuitje met Leo's brief en
portret. Ja, dat is van.mij, zeide ik, dank
u^zeer, giji weet niet, welk een schat gij
'mij terugbezorgd hebt.
Daar ben ik blijde om!, zeide zij' zacht
en keerde zich om, om iheen te gaan;
maar van do gelegenheid gebruik willende
maken om kennis met haar aan te knoo-
pen, vervolgde ik: Hjeit is 't portretje van
een geliefden broeder en dd laatste brief
idien ik van hem gekregen heb.
D'e blauwe oogen zagen m'ij deelnemend
aan. Is hij in het leger juffrouw?
Ach, mijn kind, wij weten zelf niet, of
hij nog leeft, dan wel, of hij reeds dood!
of gevangen of vrij is, zeide ik, en weder
schoten mijn oogen vol tranen.
Het kind legde haar handjes op de
mijne, zag mij zoo verstandig en vriendelijk
aan en zeide: Dat is al heel treurig. Maar
juffrouw, God woet het en heeft mede
lijden 'met u. Toen werd zij verlegen, alsof
zij vreesde, te vrijpostig te zijn geweest,
en fluisterde zoo iets van moeder, die op
haar wachtte en snelde weg.
moest er niets van hebben. De zes-jarige
eenheidsschool moet blijven de grondslag
voor alle verder onderwijs. De heeren
Tilanus (C.H.) en Dresselhuijs (V.B.) zou
den er echter vóór stemmen.
Ernstige crisis te Lausanne.
Na de conferentie te Londen dreigt ook
die te Lausanne te mislukken. Er is n.b
een ernstige crisis ontstaan, waardoor de
conferentie dreigt uiteen te vallen, over
de bescherming der minderheden.
Curzon zeide, het woord voerend in de
politieke commissie, dat hij openhartig
wenschte te spreken en gesteund werd
door zijn collega's. Hij verklaarde dat de
kwestie der minderheden meer aandacht
trok in de wereld dan iets anders en dat
de conferentie zou worden beoordeeld naar
de oplossing van deze kwestie. Als de
conferentie mislukte op deze kwestie, zou
dan een enkele stem ten gunste der Tur
ken spreken?
De Britsche draadloozc dienst meldt
nog, dat in zijn rede, gistermorgen gehou
den, Ismet Pasja zoo weinig verder ging
dan het eergisteren door hem ingenomen
standpunt, dat lord Curzon, volgens de
berichten der nieuwsagentschappen, te
kennen gaf dat, tenzij een redelijke hou
ding werd aangenomen, de christen-naties
geen andere keuze zouden hebben dan
Lausanne en de conferentie te verlaten.
Protesteerentfe onderwijzers gestraft.
De gemeentraad van Brussel heeft iu
een zitting met gesloten deuren, maatre
gelen getroffen tegen de Brusselsche ou
derwijzers, die gedurende één uur hun
lessen hadden geschorst bij wijze van
protest tegen den Brusselschen gemeente
raad, die weigert de jaarwedden te ver-
hoogen.
Met 29 tegen 17 stemmen en 1 ont
houding werden 34 schuldige onderwij
zers en onderwijzeressen gestraft met drie
dagen schorsing en verlies van salarist
Zes worden gestraft met één dag schor
sing. Er moeten thans nog 400 leden van
het onderwijzend personeel gehoord wor
den.
Tegen die tuchtmaatregelen stemden de
socialisten, de oud-strijders en drie chris
tendemocraten.
Na die geheime zitting had een betoo
ging met meeting plaats, waaraan behalve
de leden van het onderwijzend personeel;
talrijke gemeentebeambten en werklieden,'
deelnamen.
Herrie in het Lagerhuis.
In de gisteren gehouden lagerhuiszit
ting deden zich rumoerige tooneolen voor
bij het stellen van vragen. Ongeveer tien
minuten lang heerschte er groote herrie.
De labour-afgevaardigden, die niet te
vreden waren over het antwoord van
Bonar Law inzake de werkloosheidsbestrij
ding, protesteerden op heftige wijze en
stelden hem allerlei netelige vragen, on
danks het feit dat de speaker aan teen
ander lid het woord had. gegeven om
een vraag te stellen ovier een ander on
derwerp.
Een half dozijn labour-leden stonden
op en schreeuwden hun vragen uit on
der heftige gebaren. De speaker stond
op, maar de labour-afgevaardigden hiel
den niet op. Eén hunner schreeuwde:
Die woorden echter: God weet het en
heeft medelijden met u, blijven mij steeds
in de ooren klinken. Zijl werden met zulk
een innig vertrouwen uitgesproken. Na
tuurlijk geloof ik, dat God alles weet;
want Hij is almachtig en alomtegenwoor
dig; maar het God weet het van het kleine
Engelsehe meisje beleekende meer dan dat.
Zij bedoelde er de belangstellende, indivi-
duëele, bepaalde kennis mede van iemand,
Idic piersoonlijk wenscht alles te weten,
en haar: God heeft medelijden mot u werd
op zeer stelligen toon gezegd, alsof Zijn
teedere bezorgdheid en liefderijke déel-
neming' hoven allen tWijM verheven waren.
Zou dat waar kunnen zijn? Weet God alles
en zorgt Hij voor ons, nietige schepselen,
in den zin, dien Zij' bedoelde? Wat zou dat
een liefelijke gedachte zijn! Ik heb nu
juist zoo'n behoefte aan iemand, die alles
van mij' en de mijnen weet en er belang-
stelling in toont te hebben. In denk, dat
mijn Engielsch vriendinnetje Protestant is;
en die [goede, jonge Duitscher, in wiens
armen Henri de l'Orme gestorven is was
zieker ook een protestant. Nu, .Zij schijnen
zeer schoone gedachten over God te heb
ben en spreken er heerlijk over. Zouden
zij zoo heel groot ongelijk kunnen hebben?
Hoe het ook zij, ik zal mijn hart niet slui
ten voor het lieMijk gevoel van hoop
en vrede, dat die woorden mij geven:
Boef weeft het en heeft medelijden met
(Wordt vervolgd).
