DE ZEEUW
NT
dabocmen
pELSURG
Gemengd Nienws.
TWEEDE BLAD.
Rotterdam.
feuilleton.
ven, zonder
aak verli est.
:ering, con-
naakt ze wit.
ïg bijblijven-
den adem
den mond.
gom stilt den
vermoeid-
pakje. Ze
gbaar, doch
overtuigt U.
dat het echte
Wrigley's
zijn.
ZSEK vindt U
reds.
fFfECTÊH
:ening-Courant
id Bankpapier
rsen
IJNENs
2. ea f 160
1.55
1.60
van Dorpj
inschrijving:
lienstboda
iEGSTER
BINNEN IJZEREN MUREN
Importeurs i
Firma
B. MEINDERSMA,
DEN HAAG.
AMSTERDAM.
SNEER
VAN
ZATERDAG 2 DEC. 1921. No. 54.
Oude en Nieuwe
35 Kerstliederen,
s f025.
ïderen. Prijs f 0.25.
Prijs f0.75.
lere Kerstliederen.
f0.10 per No.
rag, verhoogd met
2-
srdant.
jevensverzekering-
jr EOES en om
en reeds bestaand
in aanmerking
over veel vrijen
liikken en in staat
te stellen.
D Bureau van dit
|iengeweide in den
le bekomen en in-
len in te leveren
jiber a.s. bij den
den Wilhelmina-
Handig kunnende
Boon, tegen 1 Jan.
edelft, Middelburg.
.traamwerpleginfl
Billijke condities.
Goês.
T. B.C.-BESTRIJD ING.
Uit ,,D'0 (Zeeuw" van 22 Nov. '22
blijkt, dat Gedeputeerde Staten van
Zeeland aan «lc Provinciale Staten ad-
viseeren afwijzend te bfescWk'ken op
liet verzoek van de vereeniging1 „Sa
natorium Zeeland" om voor een be
drag van 7Vs ton borg te blijven ten
dienste van de oprichting van een sa
natorium.
Begrijpen wij 'de korte toelichting
van Ged. Staten goed, dan vindt dit
afwijzend advies i 11 hoof dzaalk zijn
grond in den twijfel of wel in de
verschillende sanatoria samen gebrek
aan plaatsruimte in volstrekten zin
bestaat. Met die verschillende sana
toria worden bedoeld alle thans be
staande sanatoria in Nederland. Vol-
tens jneening Van Ged. Staten zouden
eze ook wel plaats bieden voor de
patiënten uit onze provincie, terwijl
in Zeeland op zichzelf de behoefte
aan een volledig sanatorium niet van
voldoenden omvang zou zijn.
Is deze opvatting van Ged. Staten
juist, dan valt het voorzichtig beleid
Van Ged. Staten te prijzen. Immers
zoo> wordt voorkomen, dat we in Zee
land een 'sanatorium krijgen, dat zelf
aan finantiëele tering zou lijden en
bovendien nog de exploitatiefcansen
van reeds bestaande sanatoria ongun
stig zou beïnvloeden.
De vereeniging „Sanatorium Zee
land" is 'meer.optimistisch, d.w.z. deze
meent, dat de behoefte wel groot ge
noeg is.
Als we nu aannemen, dat de ver
eeniging Ged. Staten van voorlichting
gediend heeft >en beide dus over de
zelfde gegevens beschikten bij het be
palen van bun meening, dan valt het
verschil van inzicht, zeer op en mag
wel eens uitgezien worden naar meer
dere gegevens.
lieertmisschien de een gerekend
met gegevens uit het verleden, en de
ander met de feiten van het heden?
Een gegeven van reoenten datum;
treffen wij aan in de Sociale Ver-
zekeringsgids van '15 November 1922.
Jamlmler genoeg ivoor de vereeniging
en het op zichzelf schoon® doel door
haar nagestreefd, wordt in dat blad
eveneens geconstateerd, „dat deze cij
fers geenszins wijzen op een tekort
aan sanatorium-ruimte'De cijfers,
waarvan hier sprake is, geven o.a.
een overzicht van het aantal rente-
ka,art-bezittende t. b. 0.-lijders, dat tot
op 1 Juli 1922 voor rekening van
de Raden van Arbeid is verpleegd.
Het aantal der,genen, die op deze wiize
worden geholpen, is stijgende en (les
ondanks is het aantal op plaats wach
tende t. b. 0.-lijderl dalende.
Zonder nu hieruit nog de (gevolg
trekking te [maken, dat er thans geen
behoefte aan fvierpleegruimte mleer be
staat (we denken in dit verband aan
de in wording zijnde consultatie-bu-
reaux) moeten we toch' bekennen, dat
de opzet van een sanatorium als dooi
de vereeniginig tot op heden voorge
staan, ons thans zeer gewaagd zou
voorkomen.
Het laatste woord is'hiermede over
de kwestie echter niet gesproken.
Bleef het hierbij, dan bleef er ook
voor onze (Zeeuwsche t. b. o.-piaitiënten
wel eenige behoefte aan verpleeg-
ruiinte en zou ook blijven de noodzaak
OM de kuur in, ver van huis en haard
gelegen, sanatoria door te maken. De
onaangenaamheden en kosten daaraan
verbonden zijn overbekend.
Onze gedachten [gingen dan ook zoe
kend in (andere richting naar een op
lossing, waarbij de door Ged. Staten
gevreesde moeilijkheid zich niet voor
doet en toch bok het doel k'a,n
worden bereikt.
Een verhaal uit den Fransch-
Duitschen oorlog,
door
ANNIE LUCAS.
Uitgave Neerbosch' boekhandel,
ol.)
Om herhaling te vermijden, zal ik mij
nu eens bekorten, dan weder mijn giet-,
heugen te hulp roepen, om gapingen aan
te vullen en de ontbrekende schakels in
te lasschen. Verscheidene dagen gingen
voorbij zonder aenige aanteekening van
mijn hand, omdat de moed mij ten eenen-
tnalc ontzonk. Dat zijn echter dagen, wier
gebeurtenissen niet op zand, maar met
letters van vuur in mijn hal't geschreven
zijn, waarvan de sporen onuitwischbaaT
zullen blijven, en hier 0p aarde altijd een
gevoelige plek zullen nalaten, hoewel ik
er in do eeuwigheid misschien voor zal
danken. Want ik houd het daarvoor, dat
het lijden dezes tegtenwoordigen tijds niet
is te waardeeren bij de heerlijkheid, die
aan ons zal geopenbaard worden. Want
onze licht© verdrukking', die haast voor
bijgaat, werkt ons een gansch uitnemend
gewicht van heerlijkheid.
Ik zeg dit niet, omldat ik nu nog, even
als in d» dagen van mijn blindheid, hopen
Zulk een oplossing toeenen wij ge
zien te hebben .door het beschouwen
van de wederwaardigheden van het
ziekenhuis te Noordgouwe (bij Zierik-
zee). Opdat ieder in staat zij zelve
zijn meening ten dezen te vormen,
deelen wij in 't kort een en ander
v,a.n dit ziekenhuis mede.
Uit het pas verschenen jaarverslag
over 1921 nemen wij over:
„Mej. Schagen van Zoelen, inspec-
trice v,an 'het Staatstoezicht op de
Volksgezondheid, vond de omgeving
hier uitstekend igeschi'kt voor gene
zing van t. b. c.-patiënten en het zie
kenhuis de inrichting, die de t. b. c.-
bestrijding voor deze eilanden ter hand
moest nemen. We moesten een lighal
bouwen".
Deze gedachte [kwam, zij het toet de
fewone vertraging', waaraan dergelijke
ingen meestal onderhevig zijn, .tot
uitvoering.
Uit het invalidileitsfonds werden de
noodige gelden geleend en binnen en
kele welken 'komt de lighal gereed.
Daarmede is dan de verpleegruimte
met'ongeveer 12 bedden toegenomen.
Nu ligt hierbij dadelijk die vraag
voor de [hand of het ziekenhuis te
Noordgouwe, uit finantiëel oogpunt ge
zien, wel een verstandige daad heeft
verricht.
Het antwoord op deze vraag geeft
o. i. -hetzelfde jaarverslag. Daaruit
blijkt, dat er, door toename van het
aantal t. ib. c.-patiënten, hetwelk voor
rekening van den Raad van Arbeid te
Goes in het ziekenhuis werd ver
pleegd, verpleegruimte te kort was,
zooaat moest worden gewoekerd toet
de ruimte en totinwendige vertim
mering de toevlucht genomen. Maar
dit kon [otik wel, want, en nu citeeren
wij even het verslag, „deze patiënten
maken voor onze inrichting een bron
van inkomsten van beteekenis nit".
Het ziekenhuis te Noordgouwe is
eigendom van een vereeniging. In Ja
nuari 1921 nam de algemteene ver
gadering dezer vereeniging zich voor
om, imlet het oog op de telken jare tet-
rugkeerende tekorten, de inrichting
met al Ihaar hebben en houden aan
te bieden laan de gezamenlijke gemeen
ten van Schouwen en Duiveland.
Vooraf echter Vond men het gera
den om! het beschikbare effectenka
pitaal om te zetten in een Röntgen-
hoogtezon- en verlichtingsinstallatie.
En dit 'geschiedde en ook kwam
er een lighal maar of toen nu ook
nog dadelijk het ziekenhuis zal weg
geven, staat te bezien. Er is althans
nog; niets van gekomen.
Volkomen begrijpelijk, want er 'is
sedert 1921 [heel wat veranderd.
Met (lit stukje geschiedenis uit het
Zeeuwsche ziekenhuiswezen voor oogten,
stelle men zich de vraag of het doel:
verbetering der verpleging van t.b.c.-pa
tiënten, niet ware te bereiken, door aan
elk ziekenhuis, dat zich daarvoor leent,
een paviljoen voor verpleging van t.b.c.-
lijders te verbinden?
Finantiëele bezwaren als verbonden aan
den opfzet van een volledig sanatorium
zijn hier Minder! te vreezen. De uitbreiding
der verpleging kan. ook veel meer gelei
delijk gaan en lean tevens met de dadelijke
behoefte rechtstreeks verband houden.
Mogelijk, dat dergelijke oplossing niet
„ideaal" wordt gevonden. De deskundi
gen schijnen het er niet over eens. te zijn.
Maar waar allen, deskundigen en leeken,
het wel over eens zullen zijn is dit,
dat de tijden er naar zijn bmi bij gebrek
aan brood, „korstjes van piastei te eten".
Het draait nu tegenwoordig immers
toch alles, misschien somtijds meer dan
vèrstandig is, om „versobering". Niemand
evenwel zal beweren, dat het niet ver
standig is om, bij twijfel over 'den hesten
wog, in dergelijke omstandigheden den
veiligslen en goedkoopsten te kiezen.
Dirie opmerkingen voegen wij' nog .hier
aan toe. In de eerste plaats, dat het
Noordgouwsche voorbeeld er op' wijst,
dat de t.b.c.-verpleging de exploitatie
kansen van een ziekenhuis verbeteren
kan.
In de tweede plaats, dat er reeds thans
verschillende ziekenhuizen in onze pro-
durf, dat het lijden van onze arme, stof
felijke lichamen en harten ook maar ©eni
germate een boete zou kunnen zijn voor
onz'ö zonden, en ziel en geest geschikt
maken voor de eeuwigheid. Neen, het
bloed vari Jezus Christus is een verzoening
voor onze zonden, dat alleen. Het bloed, uit
vrije genade op Golgotha gegeven, kan al
leen reinigen van alle zonden. Niet op ver
dienstelijke werken, gebeden en geschen
ken, niet op de louterende vlammen van,
het vagevuur, maar alleen op de ééne
offerande^ het ééne offer, eenmaal voor1
allen .gebracht, is mijn hoop, mijn ver
trouwen gevestigd. .Maar zo© ons leven
onveranderd, Frankrijk vrij en voorspoe
dig hetzelfde gebleven ware, zoo ik niet
had behoeven te treuren hij' de graven
mijner 'geliefden, zou ik dan niet,en ik
niet alleen, maar zouden niet zij, die mij
liever zijn dan mij'zielf, tevreden geweest
zijn m'et de oude omhulsels en zelfs nu
nog zonder hoop ©n zonder God in de
wereld zijn, verward in leugens en bou
wende op een valsohe hoop? Waren het
niet de smart, het bange afwachten, de
pijnlijke verliezen, de vernietiging van
aardsch geluk' en aardsche liefde, die ons
drongen om' de met tranen gevulde oogen
naar boven te slaan en die onze ooren
openden voor de stem; van Hem, die liefde
is, dien wij' tot nu toe slechts gekend had
den als Schepper en Rechter? Als del
zee kalm is, de lucht helder, de wind)
gunstig, dan bekommert de zeeman er
vincie schijnen ingericht voor een goede
t.b.c.-verpleging (te Middelburg, Noord
gouwe, Bergen op1 Zoom) en verbetering
en uitbreiding in dit opzicht ook te wach
ten is bij het R.K. Ziekenhuis te Vlissin-
geh. Ook in 'tland „van d'Ee tot Honle-
nisse en van Sluis tot aan Cadzand" is
wel reeds verpleegruimte beschikbaar. In
de derde plaats, dat steaks -ook in Zeeland
liet consultatiebureau van de t.b.c.-bestrij-
ding zij'n werk gaat beginnen. Wil dit
bureau niet meer dan noodzakelijk is be
voorrechten de plaats van vestiging van
den leider van dit bureau boven andere
streken, dan zal noodig zijn, dat deze
t.b.c.-specialist op meerdere plaatsen óf
zelf óf door evcntueele assistentie, zit
ting en spreekuur houdt en doet houden.
De patiënten dienen dan te worden on
derzocht en daarvoor is een ziekenhuis,
waarin men beschikt over de noodige
diagnostische hulpmiddelen, noodig.
Wij' herhalen nu onze vraag van zoo
strak£, doch in gewijzigden vorin en dan
wordt het deze:
„Heeft de vereeniging Sanatorium
Zeeland 'gewerkt m'et gegevens van enkele
jaren terug en/of mede niet gerekend met
(de m en bij' ziekenhuizen in d© laatste
jaren bijgekomen verpleegruimte voor t.b.c.
lijders.
En wlij' voegen een ander© vraag' daar
bij, 'n.l.: „Kan ook niet do vereeniging „Sa
natorium Zeeland" enkele bakens verzet
ten nu het getij' is verloopen en gaan
werken voor ©en sanatorium, waarvan de
paviljoenen op elk eiland onzer provincie
(worden 'gevonden?" Men vergebe hierbij
hiet het nut, dat het eonsultatieMAireau
daarbij' kan afwerpen. Juist dit zal veel
Meer de lijders op tijd ontdekken en wij
twijfelen niet, of dit bureau zal de daar
voor geschikte patiënten voor huisverple-
ging, sanatoria en ziekenhuizen kunnen
aanwijzen.
Zij, die autorijden.
De „Msb." meldt- uit Berlijn: In de Diait-
sche bladen neemt het aantal adverten
ties der goud-en-juweelen-opkoopers, in de
straten het aantal „Einkaufscentralen" met
den dag toe. Nooit waren da tijden zoo
rooskleurig voor die roofvogels in rnen-
schengedaante. Zij koopen alles op: goud,
zilver, antiquiteiten, boeken, automobielen
en huizen, geld ©n aand&e-len.
Omstreeks anderhalf jaar* geleden, toen
de mark ruim honderdmaal meer waard
was dan vandaag, was Berlijn een stille
stad, tooi mien althans in aanmerking" neemt
dat zijn bevolking ongeveer even. stil 'is
als die van Parijs. Het rij verkeer is nieï
veel unie-er ontwikkeld als in een stad ala
Amsterdam. Ander-half jaar geleden za,g
men lange rijen auto's bij dei standplaatsen
De chauffeurs konden uren lang hun le
vendige debatten houden zonder vrees ge
stoord te worden. Niemand maakte- van do
auto gebruik. D'at was te duur voor een
inwoner van het afgetakelde, versjofeldu
Berlijn.
Nu zijn de tarieven ongeveer dertig
maal hooger; de salarissen en inkomsten
0er Berlijners zijn gemiddeld misschien
vijftien maal fgrooter. Minder dan ooit
kunnen zij zich dus een luxe auto-rit ver-
oorlooven. En toch! De stille millioenen-
stad van anderhalf jaar geleden is weer
een rumoerige wereldstad geworden. In
schier onafgebroken files' suizen d© auto's
langs de Linden. Maar ga eens. een kwar
tier op een druk punt van de Linden of
de Botsdamerplatz, of van ©3n der hoofd
straten in' het Westen staan, en sla del
automobielen, di© voorbij racen, eens aan
dachtig gade. Ge behoeft werkelijk Ber
lijn en den Bsrlijner niet door en door te
kennen om op te merken, dat nauwelijks
in één van de tien karren -e©n BerlijneF
of zelfs ©en Duit-scher rijdt. Want sinds
de (featrieven der auto's (thans 500 maal
het door den taximeter aangegeven be
drag) nog veel onbetaalbaarder geworden
zijn dan zij een jaar geleden reteds waren,
heeft de algemeetoe toestand zich van
het standpunt van den valuta-vreemdeling
af zoodanig' verbeterd, .datde wan
staltige chevaliers d'industrie uit alle lan
den, met inbegrip van het onze, naar
Berlijn zijn gestroomd om er te rooven
zich niet om, dat er geen loods aan boord
is. Als de weg gemakkelijk is, de zonne
schijn liefelijk en de bloemen 'bont ep
overvloedig zijn, dan neemt het kind de
aangeboden hand zijns vaders niet aan.
Als het bloed krachtig door de aderen
vloeit-, de stap veerkrachtig is en het ge-
hcele g'estel gezond ©n flink, dan wil men
niets weten van de bittere medicijn. Maar
wanneer- de levenszee onstuimig bewogen
is en het zwakke bootje hulpeloos rond
drijft in'nachtelijken stom en dichte duis
ternis, wanneer de weg oneffen en steen
achtig is, wanne-er lichaam' en ziel bezwij
ken, 'dan is het oogenblilc daar, waarop
de gtro.ote Loods, die de Weg, de Waar
heid ©n het Leven is, het roer vat en
fluistert: Ik ben het, vrees niet; waarop
de Vader in den hemel de uitgestoken,
zwakke hand grijpt ©n zegt: Vrees niet,
Ik help u; waarop de groote Heelmeester1
die niet kwam voor de gezonden, die Hem
niet van' nood© hadden, maar voor hen, die
ziek zijn, nader treedt met den beker le
vend water, het water, dat springen
zal tot in het -eeuwige leven. Dat hebben
wij- ondervonden.
HOOFDiSTUK XI.
IJ z e r e 11 m u r e n.
Ik ontwaakte de-zen morgen met een
gevoel alsof er iets gebeurd was, of iets
gebeuren zou. Het was de nawerking van
Victors woorden, die hij Nina en mij gis
terenavond lachend nariep: Zorgt maar,
wat er nog te i'ooven valt. En daar die 1
heeren het altijd geweldig druk hebben,
en daar zij bovendien bovenmensch©lijk,
lui zijn (gelijk alle roofdieren) kunnen' zij
'niet buiten ©en auto. Hebben zij geen
zaken aan de hand, dan rijden, ze toch in
[een auto, omdat het zoo goedkoop is,
vergeleken bij het geld, dat zij „verdienen"
fcf bij' het buitenlandsch© geld, waarin zij
van 's morgens vroeg tot 's avonds laat
alles wat zij koopen, verkoopen of aange
prijsd zien, in gedachten omzetten.
Wie zichzelf ©enigszins respecteert, en
piet geheel vrij is van menscholijk op
zicht, rijdt, 200 het niet strikt noodzakelijk
is, niet in een auto door het centrum van
Berlijn. Want wat daar in een auto rijdt,
stelt zich bloot aan de verdenking'' te fce-
hooren tot het slag niewbakken cosmopo-
lieten, dat vooral uit Amerika, Scandina
vië, Nederland, Zwitserland en Spanje, zoo
veel maanden per jaar in Berlijn rondzwalkt
otmi er te koopen en te verkoopen, wat los
'en vast zit. Het recept om aldus veel
gield binnen te halen, is eenvoudig. Men
heeft- zich slechts te wenden tot hen, die
in geldverlegenheid zitten, en dat zijn
zoowat negen-en-negentig op- de honderd
Berlijners en dezen verkoopen kost
bare bezittingen, waarvan' zij evenwel geen
dag leven kunnen, nog steeds gaarne voor
het minimutol-bedrag, dat de binnen- of
bui'tenlandsche woekeraar er voor over
heeft, ©n dat hun althans in .staat stelt
zich uit de uiterste moeilijkheden te red
den. I .1
Deze woekeraars en hun aanhang zijn
het, die de automobielen bövolken; de
fnecsten hunner rijn nog jonge menschen,
want er schijnt oen soort na-oorlogs-he
gewetenloosheid te bestaan, waarvoor de
lodderen ni-obvatbaar zijn. Bij' tweeën, drie|,
en rijden ze, in hun auto's door de hoofd
straten: ongegeneerd achterover zittend,
de onuitputtelijke protssigaar tusschen de
dikke lippen, alles taxeerend met hun on
beschaamde blikken, lachend om Berlijn,
rijn verval, zijn goedkoopte.
M&t een auto door de Sahara.
Vier Franscheneen ingenieur, een
ontdekkingsreiziger ,een luitenant ten een
geograaf zullen probeeren do Sahara door
te rijden met een auto. Ze zullen vertrek
ken van Toeggoert (departement van
Constantino) en zich begeven naar Tocm-
boektoe (Oost Soedan) en dus dwars
door de woestijn een afstand van 3000
K.M. afleggen. De woestijn I Betooverend
woord, dat de verbeelding der menschen
prikkelt van hun jeugd af aan. De enorm©
zandzee, de heldere hemel, de karavanen,
de luchtspiegelingen, iedereen kent ze.
Prachtige to-oneelen, maar men kan ze
niet, zonder aan gevaren te zijn blootge
steld, waarnemen. Een ..gloeiend heets
zon en af en toe ijskoude nachten, op
één dag ©en verschil in temperatuur van
40 graden; dan aanvallen van roever-
henden, die de Sahara doortrekken ©n
dan bovenal tenslotte nog het water
gebrek. In sommige deelen der Sahara,
o.a. bij Tannezroeft, heeft men in een
gebied met een straal van 500 K.M. geen
enkelen put.
De leden der missie kennten al deze ge
varen. £ij zullen zich er echter nie.t door
laten weerhouden.
Wat is dan wel het doel van dezep
langdurigen, gevaarvollen tocht? Een dei
leiders van de expeditie heeft aan een
vertegenwoordiger van de „Pel.it Parisien"
dienaangaande het volgende medegedeeld;
Wij willen de mogelijkheid' oantoonen
van het tot stand brengen van een snelle
verbinding dwars door de Sahara, het
geen van groot belang is ook voor de
koloniale politiek, zoowel op economisch
als -op militair gebied. Er bestaan inder
daad ontwerpen van spoorwegen. Dal
zijn karweitjes, welker uitvoering 6 k 12
jaar zo-u vergen. De voorbereidende werk
zaamheden zouden bovendien buitenge
woon moeilijk zijn en alleen de automobiel
lca-n d©ze enorme taak vergemakkelijken.
Soms zullen de koene automobilisten
duizenden kilometers moeten afleggen, uit
sluitend op compas rijdende.
Toeggoert, dat de Arabieren het harl
der woestijn noemen, is een oase, waai
meer dan 170.000 palmboomen staan.
Het is een marktplaats; welke zeer druk
wordt bezocht door de nomaden van de
Sahara. Van Toeggoert gaat de tocht
dat 'gij vannacht in heldinnen veranderd
wordt, jonge darmes. Morgen wordt gij
wakker in een belegerde stad, denkt ©r
aan! Ik geloof, dat wij alles behalve als
heldinnen spa-aken en keken onder het
gesprek, dat hij met oom Louis gevoerd
had. Do zekerheid, dat wij' eindelijk ge
heel en al afgesloten zijn van de buiten
wereld, dat deze groote, schoone stad wer-
kelij'k een groote gevangenis is, dat de
laatste spoorwegverbinding verbroken is,
is ons vooral daarom zoo pijnlijk, omdat
nü allo hoop op tijding van Leo, zoo wij
tenminste nog tijding van hem krijgen
kunnen, opigiegeven moet worden, totdat
alles afgeloopen is.
Ik weet wek dat ik volstrekt geen hel
din ben. Ik vrees, dat wij verkeerd gedaan
hebben met -er in toe te stetoimen, dat
moeder in Parijs bleef. Zij' zag er bijzon-
Her slecht uit. Zij' tenminste heeft alle
hoop laten varen van Leo nog terug te
zien. Zij zegt het wel niet, maar ik kan
het zien, indien de stad bestormd wordt-
zooals vei-en meenen, dan zullen de angst
en het rumoer haaT den dood aandoen.
En moet het beleg lang duren, dan w©et
ik niet, ho© wij het maken zullen, maar
vrees, dat wij ons allerlei ontberingen
zullen moeten getroosten. Maar zooals
Victor zegt, ik zei altijd naar de
schaduwzijde ©n vergeet, dat er geen reden
is oml zoo bang te zijn. Parijs zal niet
genomen worden. De forten moeten eerst
bemachtigd worden en dat zal'een zware
na-ai' Oeai'gla. De 200 K.M. lange weg
loopt dwars door een eindelooze zand
vlakte, waar men slechts hier en daar be
groeide plaatsen vindt, welke het echtei
mogelijk maken, de kameelen te doen gra
zen. Ook zijn er vrij veel putten, hetgeen
voor een evenlueelen spoorweg van geen
gernge beteekenis is. De automobilisten
hopen drie dezer putten te gebruiken.
De eerste stopplaats, Oeargla, is zeer
Schilderachtig. Er zijn daar mooie oude
moskeeën met slanke minarets. Van
Oe-argla gaat de reis naar Inifel. Daar
vindt men als blijvende bevolking drie
Franscho- radio-telegrafisten en vier in
landers. Om hier le komen, moet een af
stand van 350 K.M. door liet woestijnge
bied worden afgelegd.
Onderweg passeert men de Gara Kfma,
een. tafelberg, welke in voorhistorische
tijden bewoond moet zijn geweest, want
men heeft er verschillende voorwerpen uit
het steenon tijdperk aangetroffen. Thans
is men in die buurt tamelijk veilig. Voor
de Fransche bezetting was dat anders en
m 187G zijn er daar nog twee blanke
miss i omarissen vermoord
Van Inifel gaat de reis naar In Salal
en dan eerst beginnen de eigenlijke moei
lijkheden. Bij Aïn Guettara werd in 1918
nog een heele karavaan afgemaakt. Dat
is hel land der luchtspiegelingen. Voordat
men hier aankomt, moet men rijden over
een bijzonder week zand. Is men daar een
maal., dan zijn ze zoo wat op de helft van
de reis.
Van In Salah gaat het naar Hoggar.
Daar leeft de voorname stam der Toearegs,
d© menschen zonder geschiedenis. De
vrouwen dragen daar niet, zooals overal
elders, een sluier. De mannen daarentegen
zijn ©r wel gesluierd en dragen de litham,
een zwarten sluier, welke bun gelaat be
dekt- en welken ze nooit afleggen. Ten
Zuid-Westen van Tamanrasset strekt zich
't onbekende gebied, het uitgestrekte
Tlanezroeft, land van den dorst, uit. Vijf
honderd kilometer moeten worden afge
legd zonder een enkele bron tegen te
komen. Naar den Niger gaande kan men
wel eens minder aangename ontmoetin
gen hebben, daar leven zeer roofzieke
stammen. Tot Boerem krijgt men 'een heel
onbekend stuk en dan gaat men, den Ni
ger volgende, naai' Toemboektoe, waar de
reis eindigt.
De auto's, waarmede de tocht wordt ge
maakt, z,ijn wit geschilderd en twee er
van zijn voorzien van een machinegeweer.
De wielen zijn omgeven door rupsbanden,
welke het mogelijk maken over het zand
te rijden, zonder er te diep in weg te zak
ken. Voorraad benzine, levensmiddelen,
enz., wordt met de auto's meegenomen.
•Men hoopt 5 December a.s. van Parijs te
Vertrekken, om dan tusschen 10 en 15
December Toeggoert te verlaten. 10 Ja
nuari zal men, als alles goed gaat, te
Toemboektoe aankomen.
Waardevermindering'. Te
Rieijen (N.-Br.) beeft Woensdag dei verkoop
plaats [gehad van een moderne stoonitim-
merf'abriek met bübehoarend© machineri-
en, annex ©en heerenhuis en vijf arbeiders
\voning'en. Die totale opbrengst van de
gebouwen, die nauwelijks twee jaar oud
zijn, en van de zoo gtoed als nieuwe werk
tuigen was f42.750. B,ij de-oprichting werd
de waarde van ©en en ander geschat op
f200.000. Het fabrieksgebouw, dat naai
de laatste ©ischen ïs ingericht, ging' voor
f12.000; het heeft rond f60.000 gekost.
Melkbezorgen op Zondag.
Naar de „Rsb." verneemt is dezer dagen
Ide indiening van ©en voorstel bij den
Gemeenteraad van Den Haag te verwach
ten, waarbij- het bezorgen van melki op.
Zondag verboden wordt.
Ontrouwe penningmeester.
Na aangifte van het Bondsbestuur te> Am
sterdam is te Utrecht aangehouden de
24-jarig© penningmeester van de afdeeling
Utrecht van den Alg. Ned. Bond van Meu
belmakers ion Aanverwante Vakgenooten,
verdacht van verduistering van ruim f 2500
ten nadeel© zijner1 afdeelingi.
taak zijn, hoewel Victor toegeeft, dat zij
vooralsnog slecht bemand zijn. De kanon
nen zijn o.o-k nog niet in orde, -evenmin als
de kasematten.
Zij zullen echter weldra uitstekend in
lorde zijn, zegt hij. Hij werd wrevelig,
toen ik vraagjde, hoe het gaan moest, daar
Kolonel Labaudière er gisteren nog over
klaagde, dat er zoo groot gebrek was aan
'g'cweren en ammunitie. Daar nu d© rails
alle opgebroken zijn, begrijp ik niet, hoe
wij- ze van buiten af zullen krijg'en. Ik
'wilde, dat ik uitscheiden kon mijaelve met
al die dingen te kwellen. Maar het is zoo
moeilijk te weten wat waar is, als men
zooveel tegenstrijdige opmerkingen hootrt
maken.
Oom Lo-uis zegt, dat de toestand, waarin
de forten verkeeren, opzettelijk anders
wordt voorgesteld dan hij is, om nog meer
kracht bij' te zetten aan de heftige be
schuldigingen tegen [het Keizerlijke be-
'[wind. Alles 'wordt overdreven, opdat de
slechte inrichting des te m©er in het oog
springe; maar zegt oom, de harde lessen,
die Frankrijk in deaen strijd heeft moeten
leeren, zullen niet onvruchtbaar zijn, maar
'wel -der moeite waard. Hij! heeft groot
vertrouwen in Generaal Trochu, onzen land
genoot; want hij komt evenals wij' uit
Bretagne. Hij is iemand, die overal raad
voor weert, en heeft herhaaldelijk gezegd,
Hat hij rich1 voor deze 'taak berekend
achtte.
(Wordt vervolgd).
'I
'i
