PICO'S ZEtiOWIIFiWniS
flECO'S lEiOWTAlLETIEN
Kerknieuws.
Onderwijs.
Predikbeartea.
Laad- en TiiinJteuw.
üit de Pers.
Geneigd Nieuws.
tegen Zenuwkoorts, Zenuw in de
tanden, zware Zenuwhoofdpijn.
tegen Examenvrees, Slapeloosheid,
Gejaagdheid.
H.V. v.h. SCHULTE k Co.,
~H.r*>*>va"mxars.vrr pycuxsi'vm-!? joxjv**vu'ttrjowxxKi*:.'!*? ,»a«,
per poeder 3 cent,
Per doos a 25 stuks 11.70.
per koker 60 cent,
Verkrijgbaar voor engroe a
RSÏEtfBELBURG.
mmy i "~T"T.~T3 "Tg"!. T'",'11" *-vmm m n noji i1
polder, in plaats van den heer W. A.
ran Nieuwenhuijzen, benoemd tot dijk
graaf, de volgende aanbeveling opge
maakt: 1. de heer Cr. J. de Wilde2e.
dhr D. J. Am.pt Gz., en 3e dhr. P. Pol
man.
Ned. Ilerv. Kerk.
Drietal te Delft: G. Alers te Nieuwlekkerlancl,
.P Kuylman te Houten en A. H. van Voort
huizen te Huizen.
Beroepen te Ouderkerk a. d. IJsscl: C. B.
Holland te Kampen; te Beets-OudendykM. G.
Vorstman te Sint Jacobiparochi; te Staphorst:
J. van Amstel, cand. te Zeist; te Tienhoven
(U.)J. K. F. Mantz te Wolfaartsdijk.
Aangenomen naar Laren (G.) door O. Noord
mans te Suameer.
Bedankt voor .Witmarsum door D. Bakker
te Akersloot.
Geref. Kerken.
Bedankt voor Brussel door P. Deddens te
Den Briel.
Ev. Luth. Kerk.
Aangenomen naar Middelburg-Vlissingen door
D. J. Leepel, O.-I. pred. miet verlof, te Hil
versum.
VBOLPHAARTSDIJK. In de Donderdag j.l.
gehouden verg. v. kerkvoogden der Herv. Kerk
alhier, werd afwijzend beschikt op een herhaald
verzoek van een 12-tal pachters, om verminde
ling van pachtsom van hun gepacht Bouwland,
als zijnde hiervoor geen terman aanwezig.
Mede wijzen Kerkvoogden er op, dat, gezien
de financieele toestand waarin de Kerk ver
keert, het onverantwoordelijk zoude zijn om
dit verzoek in te willigen.
„Njirrebrodde".... In de Chris
ten-Krijgsman schrijft M. K(oomslra) 't vol
gende over dit Friesche woord
„Dou njirrebrodde! ik soil dy reitsje!"
Met deze dreigende woorden voor mijn
moeder tegen mij uit, toen ik, in mijn jeugdige
lichtzinnigheid, of kinderlijke onbedachtzaam
heid, de huiselijke wetten wat al te veel
geschonden had.
Op znlk een oogenblik zegende ik mijn
lange beenen en moeders zwaarlijvigheid, waar
door de mogelijkheid bestond, dat ik mü
spoedig op een eerbiedigen afstand verdekt
kon opstellen, zoodat er van het „reitsjen"
(raken) niets terecht kwam.
Maar wat was toch eigenlijk een „njirre
brodde"
Niemand die het wist.
Een langen tijd heb ik gedacht, dat het 't
een of ander afschuwelijk gedrocht was, dat
enkel bestond in moeders fantasie-en. Maar
toen ik reeds lang de kinderschoenen was
ontgroeid, kreeg ik in handen een vertaling
van de Evangeliën in hot Fricsch, en tot
mijn groote verbazing zag ik daar het woord
ad deren-ge broedsel, dati in mijn
moedertaal bleek te zijn njirrebrodde n.
Zoo kan het dus gebeuren dat iemand, door
dien hSji zijn eigen taal niet kent, zichzelf op
een leelijkfe wijze blameert. Want hoe gering
mijn moeder zichzelf ook schatte, nooit zou ze
erkend hebben een adder te zijn en ik haar
gebroedsel
En daarin had ze gelijk. Want ook ik !kan
met den psalmdichter zeggen: ,,0 Heere, ik
ben een zoon Uwer dienstmaagd".
C o 11 a t i e-r e c h IIn de thans her
ziene Grondwet zijn de heerlijke rech
ten betreffende voordrachten of aanstel
ling van personen tot kerkelijke betrek
kingen, afgeschaft.
D© „N. R. Ct." heeft nog eens „nage
gaan van hoe grooten omvang het kwaad
van het collatie-recht is". Meer dan een
eeuw na de Fransche Revolutie heeft zich
Sn de Herv. kerk de feodale heerschappij
op ontstellende wijze gehandhaafd. Van
de 1435 Gemeenten zijn op dit oogenblik
nog niet minder dan 315 met collatie,
electie of approbatie bezwaard. Niet min
der dan 22 percent, bijna een kwart dus
van alle Ned. Herv. Gemeenten in ons
vaderland, zijn op eenigetiei wijze in haar
keuze van voorganger gebonden aan be
schikkingen van derden, die niet zelden
hun rechten gebruiken, als hadden ze
Inderdaad waarlijk moreele aanspraken op
de beroeping van den predikant.
Friesland telt één collatie, Drenthe 6,
Noord-Brabant met Limburg samen elf,
.Utrecht 15, Noord-Holland 18, Overijsel
19, Zeeland 27, Gelderland 49, Zuid-Hol-
Ijand 77 en Groningen 92. In menige Ge
meente hebben de Kerkelijke colleges de
collaties aangekocht en ter beschikking
van de stemgerechtigde lidmaten gesteld.
Doch in Groningen treffen Wij voorbeel
den aan van de collatie, zooals zij den
bezitter tot wapen kan dienen en haar
scnadelijkheid als machtsmiddel in de hand
van onbevoegden openbaart.
Is in de noordelijke provinciën het
héérlijk recht betreffende voordracht of
laanstelling van personen tot kerkelijke be
trekking meestal verbonden aan 't bezit
van onroerend goed; Zuid-Holland dankt
zijn groot aantal collaties aan de „am-
bachtsbeeren" en „ambachtsvrouwen", die
louter aan hun titel het recht ontleenen
dein predikant te kiezen. Gelderland is het
typische gewest van ,de edelen, die als
bewoner van een kasteel tevens den
dorpspredikant voor hun hoorigen aan
stellen. Ook in Zeeland, Utrecht en Over
ijsel draagt de collatie nog haar zuiver
feodaal karakter.
Hallo]
In een achterbuurt van een groote stad,
In een slopje vunzig en warm,
Daar liep een zuster van 't Leger des
Heils,
Met een korfje leeg aan haar arm.
Zij knikt er naar rechts en glimlacht naar
links,
Heeft een woordje voor groot en klein
Je krijgt er den indruk die arme buurt
Is bepaald nu eens haar domein!
De oudjes strekken de bevende hand
Naar 't zonnige zustertje uit
En moedertjes, bleek en afgfetobt,
Die tikken haar soms aan de ruit.
En die geeft zij dan, of zoo'n warmen blik,
Vaak komt z' op den koop dan nog toe
Ein hielpt hen héél vlug door den arbeid
heen
'Al is zij ook zelf soms héél moe.
Dien dag had zij weer zooveel leed gezien!
Heur hart was met weemoed vervuld
„Hallo! kleine meid" zij streelt
met haar hand
Een meisje in lompen gehuld!
Een oogenpaar ach! vol van kin
derwee,
Dat kijkt zoo heel dankbaar haar aan
>,God zegen je liefje," zegt zij nog
zacht
■Toen is zij weer verder gegaan.
Dan op eens daar hoort zij een
kinderstem
„Och Zuster! och Zuster!" zij kijkt
En ziet er het zelfde meisje alweer
iMet een kleintje, dat op haar lijkt.
Het ééne bundeltje armoe dat houdt
Een ander Jhéél vast om het lijf
(Zooals er de kindertjes poesjes doen)
Met de beentjes vooruit héél stijf!
„Wel zei de zuster en 't meisje,
het hijgt:
„Mijn broertje mijn broertje da's hij
Die wou óók zoo graag dat ueens: „Hallo
God zegen je" tegen hem zei."
„Hallo lieve schatjesl hallo!
hallo!!"
Zoo teer legt zij d' arm om hen heen
„God zegen je beidjes" zij kust hen
warm
Ach, hoe r ij k ging dat tweetal heen
De zuster? Zij bad: „Heer als 'kniets
kan doen
Da'n maar zaaien véél liefde op aard,
En warmen verkleumde harten voor U
Da'n is 't leven het leven waard!"
Pniël. Oelestine Oliphant-Schoch.
„Twee zielen in één
horst". Volgens een hoofdonderwij
zer, die in de „Westminster Gazette"
over het verlegen kind schrijft, heeft
de ziel van elk kind twee zijden; de
eene is gekeerd naar het schoollokaal,
de andere is bestemd voor gebruik in
de rustige, zooi goed als niet bezielde
huiselijke omgeving, zoodat men het
kind met Fairst zou ihogen klagen:
„Twee zielen wonen ach, in deze
borst".
De Engelscihe schrijver meent, dat
de omgeving van het kind voor een
groot deel schuld (heeft aan deze qua-
liteit. Terwijl de teruggetrokken jon
gen net zoo' dom schijnt als de stoel,
waarop hij zit (heen en weer te draai
en, zit hij overvol met eerzucht en
idealen, die |hij voor zichzelf houdt.
Hij gelooft, dat een beschermend glim
lachje zijn deel zal zijn, als hij erover
spreekt. En zijn geestdriftig hart zegt
hem, dat een 'glimlach niet voldoende
is. Hij heeft iemand noodig, die met
denzelfden hartstocht zijn mededeelin-
gen beheerseht, aanhoort, als waaT-
mee hij die gevoelt. Met minder kan
hij zich niet tevreden stellen en dus
spreekt hij over die dingen alleen met
zijn vrienden of met een onderwijzer,
„aie hem begrijpt".
De moeder, die haar jongen liefst
zoo' hoog mogelijk wil zien stijgen op
de maatschappelijke ladder, zóu alles
willen doen, om 'hem te begrijpen. Elke
zijde van zijn karakter heeft vorming
noodig en de eene zijde hangt af van
de andere en daarom snoet de huise-
llijke omgeving voor den jongen zoo
warm mogelijk zijn. Aanmoediging op
school is niet voldoende. Bij de mees
te kinderen is het deel van het gees
telijk leven, dat me tde studie niets
heeft uit te staan, in het algemeen
verwaarloosd. En (het gevolg hiervan
is, dat zoovele honderden moeders
vinden, dat hun kinderen zoo terug
houdend zijn".
Dergelijke dingen zijn zegt „de
Rott". ook in onze taal meermalen
gezegd, o.m. door Dr Gunning en mej.
I. Kooistra. Het overnemen van het
stukje hierboven dat wij op onze beurt
weer aan (het „Hbl." 'ontleenen, be
doelt alleen te laten zien, dat het
met het Engelsche kind al niet anders
is, als (met het Nederlandsche.
N. Prov. Gro-n. Crt.
St. Maartensdijk. De voordracht ter
vervulling der vacature voor hoofd der
openbare lagere school alhier bestaat
uit de (heeren F. H. Roosendaal te
Middelburg, P. J. Noom te Baren-
drecht, en A. Blok te Kloetinge.
AC C.
Ncd. Herv. Kerk.
Goes, vm. <ls Steinz, nm. ds Homburg, av.
dhr Hekclaar uit Breda.
'-■-j.'j.llb'
Wanneer moeien we snoeien?
Op deze vraag geeft het weekblad „De
Veldbode" het volgende antwoord:
Wij zouden daarop een kort antwoord kunnen
geven en zeggen: gij kunt den ganschen winter
door snoeien, nl. als liet niet vriest,, b.v.
vanaf 1 Nov. tot 1 April. Alzoo beginnen,
zoodra het blad gevallen is en zorgen klaar
to zijn, als de knoppen beginnen te zwellen.
Men begint in het najaar bij voorkeur niet
met do vruchtboomen, tenzij het oude boomen
geldt, waaruit men slechts met behulp van
zaag of beitel wat te dunnen heeft, waar
het dus enkele dikke takken betreft. Overigens
neemt men in het najaar allereerst de hossen
en de sier- en bloomheesters en boomen,
welke het eerst hun blad hebben laten vallen.
Do andere volgen dan successievelijk. Vóór
Nieuwjaar kan men dan al heel wat afgewerkt
hebben en wat men niet gereed heeft kunnen
krijgen, wordt daarna afgemaakt: desnoods
kan men met die heesters doorgaan tot April.
Wel moet er aan worden gedacht, dat
heesters, die vroeg beginnen to werken ol
vroeg gaan bloeien, 't allereerst worden ge
nomen; eschdoorn bijv. neemt men vóór Febr.
Als het goed weer is, kan men na Nieuwjaar
met de vruchtboomen aanvangen, eerst do
appels, daarna de peren en abrikozen en in
het laatst van Maart begin April, de druil
buiten. In het laatst van Maart snoeit men ook
de rozen. Als men zoo handelt heeft men
een mooie verdeeling van het werk en men
kan alles geleidelijk verrichten.
Axel. Dinsdag werd alhier de eindles
gehouden van den meisjescursus voor
huishoudkunde, uitgaande van de Zecuw-
sche Landbouw Maatschappij, waaraan 18
jonge dames deelnamen. De cursus word
geleid door mej. J. M. Lindenbergh en
den heer P. Lefeber, die de leerlingen
een algemeene mondelinge repetitie lieten
houden over hetgeen ze geleerd hadden.
Namens het hoofdbestuur der Z. L. M.
werden de leerlingen, onderwijzers en ver
dere aanwezigen toegesproken door den
heer Tj'. B. E. lvielstra, daar de voorzit
ter, do heer mr P. Dieloman verhinderd
was tegenwoordig te zijn.
Een der leerlingen dankte bestuur en
leeraren voor het genotene en bood deze
laatsten een geschenk aan, waarop weer
de noodige dankbetuigingen volgden.
Gediplomeerd werden: Tanneke de
Feijter, Adriana Ramondt, Catlina de
Feijter, Adriana van Hoeve, Pieternella
van Hoeve, Pieternella Dekker, Neeltje
de Putter, Tacomina Dieleman, Helena
en Maatje van Cadzand, Adriana en Cor-
nelia van 'tHoff, Germaine Kemery, Cor.
nelia Koster, Pleuntj'e D'ieleman, Johanna
Butler, Hondrina Houg en Francina Ver-
couteren. M. Ct.
Ambtelijke salarissen.
Onder dit 'kopje schrijft „De Stan
daard"
Er mag natuurlijk geen sprake van
zijn, dat de ambtelijke salarissen een
soort sluitpost Normen op de begroo
ting, maar laan den anderen kant staat
evenzeer vast, dat het totaalcijfer der
salarissen (meer dan 250 millioen per
jaar) zoo groot is, dat oen herstel
van het financieel evenwicht niet kan
worden verkregen, ;a,ls men de sala
rissen er buiten Iaat.
Toegegeven moet ook worden, dat
op de salarissen niet in de eerste
plaats moet worden bezuinigd. Velen
schijnen te meenen, dat dit wél is
geschied en dat men er eerst toe had
moeten overgaan nadat de z.g. eco
nomische bezuinigingen uitgeput wa
ren. Die opvatting is intusschen on
juist. Tegenover e-en 15 millioen gul
den, verkregen uit de toepassing der
pensioenkorting, staan 33 millioen
reëele bezuinigingen uit anderen hoof
de en 37.5 millioen als te verwach
ten gevolg van aanhangig gemaakte
wettelijke maatregelen, of van lang
zaam afloopende wachtgelden. Der
halve 15 millioen tegenover 70 mil
lioen. Men kan dns waarlijk niet zeg
gen, dat het herstel thans wordt na
gestreefd ten koste der ambtelijke sa
larissen alleen.
Omtrent verdere plannen is onze
meening bekend. Wij zijn van oordeel,
dat een herclassificatiè onraadzaam
is, voor de groepen van verplaatsbar
re ambtenaren. Daarentegen hebben
wij er geen bezwaar tegen, dat de be
zoldiging der z.g. onverplaatsbiaren
(wij denken b.v. aan brievenbestellers
e.d. groepen) meer in overeenstem
ming wordt gebracht, met den p 1 a a t-
s e 1 ij k e n lóonstandaard in de vrije
beroepen. Wij jachten dit zelfs gè-
wenscht.
Voor zooveel de verplaatsbaren be
treft, brengt herclassificatie slechts be
zuiniging in een ver verschiet. Im
mers, wie thans door biet Rijk bezol
digd wordt, behoudt waarop hij in het
bestaande systeem recht heeft. Dat
wil dus b.v. zeggen, dat een onder
wijzer, thans in Amsterdam Werk
zaam, bij overgang naar een plaats,
die thans tot de 3e klasse behoort,
geen grootere korting zal ondergaan
dan 8 (pet., ook al werd die gemeente
in de 5e klasse gerangschikt.
Zoo althans hebben wij het begre
pen. Dus treft het eventueel grootere
verschil slechts de nieuw aangestel-
den, maar dan schept men voor een
lange reeks van jaren tweeërlei sala
risstandaard voor gelijk werk in de
zelfde plaats, wat óns onhoudbaar
schijnt.
Nu laten we nog rasten de vroeger
reeds genoemde bezwaren als: niet
gemotiveerd verschil tusschen stad en
platteland en jhet groote verschil in
don grondslag voor het pensioen, dat
door een verder doo-rgevoegde clas
sificatie ontstaat.
We verstaan dan ook volkomen, wat
ons van zeer vele zijden door belang
hebbenden gezegd wordt: als er ten
slotte nog meer gebeuren moet dan
de opgelegde pensioenkorting1, laat dat
dan geschieden door een kleine kor
ting over de geheele linie, voor allen
gelijk, in stede van door een herclas
sificatiè. Dat is wat ooik wij van den
beginne af aan betoogd hebben. Zulk
een kleine korting van algemeenen
aard, als ze onvermijdelijk mocht blij
ken, zet 'meer zoden aan den dijk', dan
de plannen, die nu in behandeling
zijn, en ze is veel billijker, omdat
(men het dan niet verhaalt op een
deel van het ambtenarenkorps.
Wij hopen, dat een verdere verla
ging niet noodig zal blijken, want wij
achten, in het algemeen, de salaris
sen niet te hoog, zoolang de levens
standaard blijft als hij is. Maar als
het imoet, dan moet' het. Men ver-
gete niet, dat in de vrije maatschap
pij de salarissen en loó-nen nog ster
ker gedaald zijn en dat de door deze
groepen op1 te brengen belastingen me
de dienen om de ambtelijke salarissen
te betalen. Der ambtenaren belang is
allerminst gediend inlet een steeds aan-
groeienden wrevel in de vrije maat
schappij. Men valt zoo' licht in de
fout de zeer enkele gegoeden te be
schouwen als de doorsnee van alles
wat niet ambtelijk is en imjen vergeet
zoo licht, dat er buiten de ambtelijke
wereld tegenwoordig een leed door
leefd wordt, welks bitterheid het leed
der ambtenaren zeer verre overtreft.
Die 't lijk verbrandt, verbant den Dood.
Als een heuvel van steen rijst het op
boven ide heideen vervulde het gemoed
van den voorbijgaanden landbouwer met
een onverklaarbaren schrik. De naam, Hu
nebedden, graven der machtigen, bleef
bewaard: maar sinds een halve eeuw zette
de onderzoeker er zich bij neer, nam spade
en schop ter hand, ontblootte de' steencn
van het stof der eeuwen, en vond de urne
met de saamgegaarde- assche van onze
voor-v oor-vaderen uit den grijzen morgen
nevel onzer geschiedenis.
To-en de Evangelie-boden hier in het
land der Batavieren, Germanen, en Kani-
faten kwamen, vonden zij een IJeidensch
volk, dat zijn do-oden verbrandde.
Doch ia-Is het 'geloof in Christus door
breekt, de opstanding uit dei dooden ge
loofd wordt, dan neemt het lijkverbranden
af en houdt tenslotte op. B-olgraven ta
worden -om- clp het geluid deir Bazuinen
te ontwaken; het wordt hun levensgedachto
en stervensvreug'de.
Dain gaan de Christen-geworden heide
nen ter ook' op uit, o-m aan andere heidenen
in Oopt en West, en buiten hun'gewesten
zelfs, de -opstanding der dooden te ver
kondigen, en hen te- beletten, hup dooden
te verbranden.
Het streed immers imet het geloof in
den -opgestane-n Christus?
En thans: een modern heidendom ver
vangt -do Christelijke zede, en de lijkver
branding vangt weer aan; oogluikend zell's
hier toegestaan.
De „B-erichte-n en Mededeeling'en der
Vereen, voor Facultatieve Lijkverbranding"
vertellen, dat 14 Nov. de 1062ste ver
brand was, en dat de oucK-Vo-orzitten*
der vereeniging den zevenden Juni over
leed. Eenige weken voo-r zijn overlijden
zoo lezen we, verklaarde hij, „dat het
hem interesseerde, welk stoffelijk overschot
als het -duizendste- in ons Crefmatorium
verascht zou worden"'t was het zijne-.
Met het Christendom en de gedachte
tier c-pstanding heeft men afgedaan. Dö
Zondag, de Christelijke Zondag, heet hier1
een zoogenaamde-n rustdag. Men zinkt in
't heidendom terug'. En toch - als de kist
op het wagentje achter de ijzeren deuren
verdwijnt, dan speelt het orgel een
koraal!
Zou Iraen dat niet liever vervangen door
het versje van Nic. Beets, dat zieker1 wel
de gedachten vertolkt van elk voorstander
van verbranding:
„Ten vuren, ten vuren
Met Vrouw en kroost, al klinkt bet ruw-'
;tls goed voor u
Dan kun je langer duren
Wel eens zoo' lang als nu.
E© lijk'en, de lijken,
Ontvolken veel te lang het land
't Is zonde en schand'
Dat zal statistisch blijken,
Zo o dra men ze verbrandt.
Naar d'oven, naar d'o-ven!
Die 't lijk verbrandt, verbant den dood,
Den stervensnood
En brengt het leven boven
-Voorwaar, onz* eeuw is groot!"
Amster damm-er
Ongelukken. D© weduwe J. K.
te Groningen heeft een speld ingeslikt
en is aan de gevolgen overleden. Te
Grijpskerk (Gr.) bad Woensdagavond een
rlroevig ongeluk1 plaats. D© Hl-jarig© doch
ter van -den aldaar liggend-en schipper
B. raakte op ©en of andere wijze in liet
water cn werd plm. 7 minuten later leven
loos opgehaald. Te droever, daar voor
2 jaar een 29-jarige zoon op gelijke wijz«
hei; leven verloor.
Zijn halve leven in de ge
vangenis. De 42-jarige schoenmaker J.
L. 'te D-en Haag, heeft terecht gestaan we
gens diefctal van eenige bontvellen, cou-
ponstoffen on een mantel. Hij' befccndei vol
ledig. Hij was ©enige maanden geleden uit
de (gevangenis in Leeuwarden ontslagen,
na -een straf van 6 jaren te hebben onder
gaan, had alle mogelijke moeite gedaan
om werk te vinden, maar niemand wilde
hem Idie totaal 20 jaar in de gevange
nis had doorgebracht nog in dienst
hebben. E-isch 2 jaar gevangenisstraf.
Wilde z w ij n e n. Nabij Cherbourg
(Frankrijk) zijn eenige jachtopzieners, die
de velden inspecteerden, door een troep
wilde zwijnen aangevallen. Een der woeste
dieren bracht drie der mannen zöer ern
stige verwondingen toe; voor* het door
een (goed gericht schot Icon neergelegd
worden.
Hondsdolheid. To Zwolle zijn
vier personen en zes honden door- een
hond, idie bleefc' lijdende te zijn aan hon-.ls-
do'beid, gebeten. Een der personen is
reeds naar Utrecht overgebracht. In de
gemeente Zwolle mogen nu de honden
niet meer losloope-n.
- Enorme 1 egpr-estaties. Voor
eenigen tijd vermeldden we, dat van1 drie
toornen kippen (Barnevelders) elk van zes
stuks, in een tijdvak van 12 maanden
door -elk toom afzonderlijk ruim 1000 eie
ren werden gelegd, thans zijn door ©ea
inwoner van Oost- en West-Souburg .even
eens van ©en toom van zes kippen in
het tijdperk vanaf' 29 November tot en met
28 November 1922 geraapt 1309 eieren.
B-ovendicn is het zeldzame ervan, dat van
voornoemde kippen er nog steeds dri-e aam
den leg zijn. („Rott.")
Die geschiedenis te Bergen.
Mevrouw Höfe-r, de moeder van do beide
kinderen, -die door den officier van Jus
titie te Utrecht, in afwachting van deen.
definitieve beslissing do-o-r de rechtbank-
aan -don Voogdijraad zijn toegewezen, heeft
zich thans uit eigen beweging aan den in-
vloeud van zuster Bé onttrekken en haai*
intrek genomen in pension „J'ohanna",
waar Guus is ondergebracht.
Zij schreef haar advocaat, zoo meldt de
„Tel.", dat zij onder (§leen voorwaarde
weor naar zuster Bé terug wil en hoopt,
dat haar zwager, ©em zekere* gepensio
neerd© kapitein Drabbo, die tot dusver
zonder ©enige controle haar vermogen be
heerde -en er steeds op stond, dat zij ook
na het [g ebeurd© bij zuster Bé bleef, hoewel
hij zich nimmer van den toestand dea)
kinderen -op -de hoogte had gesteld, zich
hiermede nu zal v-ere©nigen.
Om de duiten. Het vermoeden,
dat de gewezen officier, diei te Amsterdam
is aangehouden wegens oplichting, nog
ta'eer op zijn kerfstok zo-u hebben, dan
toen bekend was, is juist gebleken. Be
halve ©en tiental zaken, met welker on
derzoek de recherche reeds bezig was,
zijn -er nog een twintigtal ge/vallen ter'
harer kennis gebracht. De aangehoudene
blijkt reeds vanaf 1904 zijn practijben uit-
jgeo-efend te heb-bön. De man is in zijn
vroeger leven sergeant geweest en is in
(de mobilisatie bij' keuze tot officier fcleb
vorderd. Van verschillende vrouwen heeft
hij' miaanden achtereen telkens grootere
of kleinere bedragen aan geld weten los
te (krijgen. Ook verschillende mannen heeft
hij er laten inloopen. ITij vroeg hen geld
te leen en liet dan brieven zien van men-
schen m©t een betrouwbaren naam, van
wie hij geld heette te vorderen hebben.
Wat hïji eens „geleend" had, betaalde
hij nooit weer terug. Een. tijdje is hij als
kantoorbediende in dienst geweest hij een
maatschappij. Hij werd daar ontslagen om
de chronische manier van geld leen-en bij
her personeel.
Echtelijke twist. Te Botter
dam moest ©en man zich verantwoorden
wegens mishandelingvan zijn echtgenoot®.
Toen hij- in het beklaagdenbankje verscheen
bleek, dat hij doof-stom was en in dit geval
verejscht d-e wet een tolk. De cenigo tolk
(tie bijl de hand was, was;de vrouw,
Idie hij' mishandeld had en deze kan toch
moeilijk do dubbele rol van aanklaagster-
getuige ien tolk tegelijk spelen. Men he
lsloot de zaak daarom te verdagen. D-e
vrouw verteld© nog, -dat zij allang weer
verzoend is miet haar man. Hijl -.mishandelt
haar -niet moer -en „zij is niet haatdragend".
D© rechtbank zal ©r nog eens over den
ken. Misschien' g^aat -de zaak nog wel
in de doofpot.
Een vitriooLwerpster. Het
O.M. bij de Haag'sche rechtbank vorderde
4 jaar gevangenisstraf tegen de 55-jariga
vrouw, die e-en juffrouw met vitriool in
het gelaat had geworpen wegens een lief
deszaak. De vrouw had haar gezicht ver
loren.
Arme luidj-es! Te Amsterdarrj
sloeg aan de Marinekade 's nachts plot
seling ©en woonschuit om. D-e jongeman,
zijn vrouw en kind werden met moeite!
feered. Wadend do-or het water kon hfitö
droge bereikt worden. D© arm© luidje3
verloren alles, zelfs hun kleeding.
-Wilde zwijnen geschoten.
Donderdag zijn in de buurt van Coevorden
twee, vermoedelijk uit Duitschland geko
men, wilde zwijnen geschoten, waarvan
een 125 pond woog. Er is vervolgens f 100
voor geboden. Hoeiwel men in d© laatste
jaren geen wilde zwijnen hier heeft aan
getroffen, vreest men, dat ©r thans meer
rondzwerven.
