EKT P?
eerste"blKdT
IDDELBURG.
Mo SÖ8
Zaterdag 3© September 19%%
36e Jaargang
P'l
BAÜK-ASS0CSAT1E
ZENumcHmmio
Middelburg.
De nieuwste
PARAPLÜIES
Zeeuwsche
«bloem
■fVTEN fj13
e Snikerijelen.
Dit lie Pers.
Buitenland.
KANTOOR QOES
CREDIETEN - EFFECTEN - COUPONS
DEPOSITO - REHEMSNG-COURUNT
alorifères,
Geëmailleerd
andere.
ring
i van
jende bekend.
in de f ij n s t e
tot de
aller
goedkoopste
rkt -
lezers zou gaarne
ngen hebben over
van f500, f 1000
onder letter S
dit blad te Goes.
Knecht
lankomende Me
benoodigd,
Dit nummer bestaat uit twee bladen
FEUBLLETQM.
"t- 'j
Uw ontbijt de
jn „De Groene Draak"
DELBURG.
bloem staat onder
iet bureau voor het
levensmiddelen te
>r het plaatsen van
ies v. d. Alg. Coöp.
5R. NEDERLAND",
ichten aanInspectie
57 te Schoondijke.
koop: f'imh
ve Menwagens, 1
HAMSE, Wagen-
d.
KOOP: f j f
rie (18 mnd), Loop-
voer Stalmest, bij
V, Stat., Zoutelande.
KOOP: t!
ndel BAURDOUX,
;rstond
jb
H. G. DE JONGE,
!S.
|ende knecht f'/'
P. DE VISSER,
ïtplicht
DEES, Biezelingi
E BEEK EKonin®
3 vraagt met Nov.
gnstbode.^
r. DEKKER,
Meliskerkc.
eid gevraagd en
icerne klaver te
te Koudekerke. Jè.
UIJFHOUT, y y*-
Biggekerke
t Mei
R, Oostkapelle.
Drukkers-Exploitanten
OOSTERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Tiel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Postrekening No. 36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel', no. 259
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
A b o n n e m en ts prljt:
Per 3 maanden, franco per pott f 3.—
Losse nummers f 0.05
Prijs der Advertentlën:
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct,
Bij abonnement belangrijke korting.
Stervend Rusland.
Wij verzonden nu aan het Nansen-
Comité in totaal f83. Wij blijven ons
bereid verklaren voor doorzending
uwer gavenOok de kleinste glfit
wordt, dankbaar aanvaard. Wij ontvin
gen nu weer ivanN. N. te Goes f 2.50;
X. IJ. Z, f2.50; A. van A. geb. de
K. te N. f2.50; N. N. te Schoondijke
5; N. N. te O.-V. f 10. Totaal f22.50.
Nederland iein Noorwegen.
Ten slotte beeft onze Koningin ook
Noorwegen bezocht en daar kon de vreug
de onvermengd zijn, want Nederland en
Noorwegen hebben, voor zooverre wij we
ten, nog noo.it met elkander gestreden.
In de Deensche gelederen hebben vroe
ger ook Noren tegenover ons gestaan.
Misschien kwamen de Noormannen vroe
ger ten deele ook uit Noorwegen, ofschoon
gewoonlijk, zooals wij reeds in een ander
artikel opmerkten, Denemarken als hun
zetel wordt aangemerkt, maar het zelf
standige rijk: „Noorwegen" is nog jong
en beeft als zoodanig nog bijna geen ge
schiedenis. In die weinige jaren evenwel
waren do betrekkingen bij uitstek vrede
lievend. Aanvankelijk is Noorwegen zelf
standig geweest, maar reeds zeer vroeg
kwam het land onder Denemarken. Eerst
heeft d« Unie van Calmar van 13971450
de drie Noorscbe rijken vereenigd, maar
toen die Unie was verbroken kwam Noor
wegen onder Deensche heerschappij. Dat
duurde tot 1814 toen bij den vrede van
Kiel Noorwegen bij Zweden werd gevoegd.
Deneinarken moest worden gestraft omdat
bet een bondgenoot was'geweest van Na
poleon. En terwijl de andere verbondenen,
na Leipzig, Frankrijk binnen vielen, ging
de vro©g.ere Fransche maarschalk Berna-
dotte, die door den kinderloozen Zweed-
schen koning als troonopvolger was aan
genomen, Noorwegen veroveren. Hij wilde
wel strijden tegen Napoleon, maar niet
d© grenzen schenden van zijn vroeger va
derland en scheidde zich dus na Leipzig
van zijn bondgenooten af. Reeds toen, in
1.814, trachtten d© Noren weer geheel
zelfstandig t© worden. Zij begeerden niet
het Zweedscbe juk tegen het Deensche te
i'uilen. Zij voelden de kracht in zich op
eigen beenen te .sf^an en hebben in 1905
hun wil doorgezet.
Inmiddels was de geschiedenis van de
vereenigd© landen bijna voortdurend een
a geschiedenis geweest van strijd. Aanvan
kelijk ging "alles nog redelijk goed. In
1864 werd zelfs het vijftigjarig bestaan
der vepeeniginjg van beide landen ook in
Noorwegen gevierd, al was het dan ook
niet met zooveel hartelijkheid, als in Zwe
den, maar de d'emocratische begrippen
vooral brachten steeds meer verwijdering.
De Noren waren uiterst democratisch en
radicaal gezind, terwijl de meer aristocra
tisch© Zweden met een zekere minachting'
neerzagen op de minder welvarende en
minder, beschaafd© Noren, die niet, evenals
de Zweden, op een helden-tijdvak konden
wijzen. Geleidelijk begonnen ten slotte de
Noren stuk voor stuk hun zelfstandigheid
aan de onwillige banden der Zweden te
ontwringen. Eigen taal, eigen leger en
eigten vloot, eigen vertegenwoordiging,
eigen financiën, eigen administratie, eigen
vlag, eigten wapen, eigen ridderorden, dat
waren ten slotte de vruchten van jarenlam-
Getrouw aan de Hollandsche Vlag.
In de Indische geschiedenis treffen we
we weinig voorbeelden aan van belange-
looze trouw aan het Neideirlandsch gezag
van de zij'de der Inlandscbe vorsten. Eigen
belang en vrees bepaalden gewoonlijk hun
houding, zoodat van troiuw eigenlijk .gtesn
sprake was.
Een treurig bewijs daarvan gaf de re
gent van Rangkalang op Madoera in 1811.
Hij had. vele redenen om de Hollanders
dankbaar te zijn; Daendels had hem en
zijn zonen mtet gunstbewijzen overladen.
En toch koos de Regent bij' de eerste ver
schijning der Engelschen op Madoera de
zijde der veroveraars. Hij liet zelfs de
dienaren der regeering in zijn gebied op
pakken, binden en aan de Engelschen uit
leveren.
Zijn beide zonen, die met 1000 man naar
Java overgestoken waren op de oproeping
van Janssens, liet hij terugroepen, toen
gen strijd, maai' toen de Noren eindelijk ook
eigten consuls begeerden en eigen diplo
maten, toen barstte de boml los. Zweden
had de houdinig der Noren lang verdra
gen en ter wille vaji :den vrede veel toe
gegeven. De koning van Zweden had van
de zijde der Noren vele beleedigingen
moeten verburen, vooral als bij Noorwe
gen bezocht en het bijna jaarlijks moeten
aanzien, dat de Noorsche afgevaardigden
op kleingeestige wijze beknibbelden op'
het inkomen der kroon, maar toen de
Noren voor het uiterlijk de souvereiniteit
van Zweden aantastten, was het m'et toe
geven uit. De koning weigerde in 1905 de
w'et te bekrachtigen, die aan Noorwegen
eigten consuls gaf en toen was de cri
sis acuut geworden.
Zweden stond toen voor de keuze om;
met geweld van wapienen de Noren te
dwingen in de Unie te blijven, zooals
Noord-Amerika gedaan had mlet de Zui
delijke staten en Oostenrijk met Hongarije,
of om aan d© Nonen, zonder strijd,' vol
ledige zelfstandigheid toe te staan en
wijselijk koos het, ten slotte 'de laatste
partij.
Het liet Noorwegen geheel los, zooals
wij1: België en Denemarken: IJsland, en
van dat ooigenblik af werd de verhouding
tusschen beide landen weer vriendschap
pelijk. Noorwegen bood .zelfs aan een
Zweedscben prins de kroon over Noorwe
gen aan, zooals de Belgen aanvankelijk
onzen Erfprins als koning hadden begeerd
en eerst, toen de Zweedsche koning wei
gerde; Idlaarin toe te stemmen, werÜ eon
Deensche prins o,p den Noorschcn troon
geplaatst.
Een ding stond bij de Noren vast,
hoe radicaal en hoe democratisch zij'
ook waren, zij wilden liever een vreem
den vorst, die, omdat hij erfelijk was,
buiten en boven de partijten staan kon,
dan een republikeinsch land dat door
partijschap werd verscheurd en wij kun
nen dat inzicht slechts waardeeren.
Economisch is de toestand van Noorwe
gen niet ongunstig. Die welvaart is toene
mende. Het land; heeft een zeer groote han
delsvloot en uitstekende zeelieden. De
Noren zijn voor een groot deel vracht
vaarders, wat zij vroeger ook waren.
De landbouw heeft in Noorwegen niet
veel te beteebenen, omdat de grond er zich
niet altijd toe leent, maar het land heeft
veel hout, veel visch en rijke mijnen.
Noorwegen gaat dus een schoone toe
komst tegemoet. Politiek is het nu tot rust
gekomen. Het heeft van buitenlandsche vij
anden weinig te vreezen. Een groot leger
en «en sterke vloot heeft het nietnoodig.
Het kan zich rustig blijven, ontwikkelen en
zich geheel wijden aan de werken des vi"e-
des. Het heeft dus alles wat een klein land
behoeft en zooi heit nog eenige jaren kan
doorgaan op den nu ingeslagen weg van
eigen nationaal leven, zal het zich steeds
meer op het gebied der beschaving doen
gelden. („Nederlander")
De ernstige toestaind.
Hoe gevaarlijk en gespannen de toe
stand in het nabije Oosten nu is moge
blijken uit het feit, dat de Britsche mi
nisters gedurende de laatste 48 uur reeds
vier of vijf maal kabinetsraad hebben
gehouden.
Over den oogenblikkelijken toestand
'zegt de „Times", dat alle uiterlijke tee
kenen er op wijzen, dat de situatie, zooi-
als die aan de regeering bekend is, ern
stiger isdan het publiek meent.
Voor de verdediging 'van Oonstantinopel
en de zeeëngten zou heel wat meer mi
litaire macht moeten worden gebruikt, dan
het hem bleek, dat de Engelschen op dit
oogenblik de machtigste waren.
Bij .dat lafhartig gedrag steekt de han
delwijze van den Regent van Soemenap
zeer gunstig af. Zijn geschiedenis en die
van zijn even dapperen zoon willen we in
't kort mededeelen.
Vooral voor onze inlandsche leerlingen
'lijkt deze geschiedenis mie> <zieer geschikt'
om te vertellen. Na de voorspoedige ver
overing van Java in 1811, sloegen dei
Engelschen ook 'toog op Madoera. De
Regent van Soemenap Panembahan Nota
Koesomo, trachtte de landing der Engel-
'schen te beletten.
Met zijn dappere Madoeireezen streed
hij manmoedig tegen de veroveraars en
dreef hen tot tweemaal toe terug. Het
mocht echter niet baten: ook op Madoera
werd de driekleur neergehaald tot groote
droefheid van den Panembahan. Korten
tijd daarna stierf de oude vorst.
Op zijn sterfbed liet hij zijn z,oon belo
ven, dat hij hem onder de Hollandsche
vlag begraven zou.
Getrouw aan zijn belofte; liet de Prins
twee Hollandsche vlaggen boven het lijk
zijns vaders hangen.
WERTHEBM GGMPERTZ 5834 EN CRE5IIETVEREENIGING 1853.
GROOTE MARKT 24
TEL. INTERC. No. 41 en 227
BRMD. m INBRAAKVRïJE KLUIS STICHTING
het publiek tot nog to© wel durft ver
moeden. Fn de positie van Thraeië ver
oorzaakt niet mimici- bezorgdheid, dan
de Dardanellen of Constantinoipel.
De Turksche verklaringen, dat den na
tionalisten moet worden toegestaan, naar
Europa over ,te steken, om. aldaar hun
broeders in Thraeië te beschermen tegen
do z.g.n. gruwelen d>*r Grieken, zijn maar
al te zeer herhaald.
Khemal Pacha is naai' Angora vertrok
ken, waar hij de nationale vergadering
zal raadplegen over de uitnoodigingsnota
der geallieerden. Franklin Bouillon is
Imede naar Angora gereisd.
De Khemalisten in de neutrale zóne
zijn bij hun opmarsch bij, de eersle ver
sperringen der Engelsche troepen aange
komen. Men hoopt door onderhandelingen
t'usschen de plaatselijke commandanten te
komen tot instelling eener voorloopige
neutrale zóne.
Zelfs in üuitschland oefenen de Oos-
tersche gebeurtenissen hun invloed uit.
In Beieren is in verband met de Turk
sche successen een nieuwe monarchis
tische actie ingezet. Ëncherich hield een
opruiende rede legen de rijksregecring.
Overal schijnt krachtig monarchistische
propaganda gevoerd te worden.
Over de omwenteling in Griekenland
wordt nog gemeld, dat het volk zich den
revolutiedag samendrong in de straten,
doch dat de troepen, geholpen door re
servisten, die pas onder de wapenen wa
ren geroepen, en nog geen uniform be-
(zaten, de orde in de stad wisten te hand
haven. Tegen elf. u:ur kwam het bericht,
dat muitende troepen, voorafgegaan
door cavalerie en verkenners, nauwelijks
nog 30 kilometer van de stad af waren
an dat zij vasthielden aan hun eisch,
dat de koning zou aftreden.
Terwijl de troepen de menigte van de
pleinen en hoofdstraten verdreven, be
gon het plotseling: te regenen, na een
periode van absolute droogte, die meer
dan twee maanden had geduurd. De bij-
gelooviige menigte, die zich herinnerde,
dat in 1917 ook een periode van lange
droogte den dag," dat Constantijn voor
den eersten keer afstand deed, eindigde,
zag er een voorteeken in van den a.s.
troonsafstand.
Overal klonken hoera's voor Venizelos.
De koning bracht een onrustigen nacht
door, terwijl zijn ministers delibereerden
en het onderling oneens bleven.
Tegen vijf 'u'ur 's morgens bracht Papou-
los het bericht, dat de stad zou worden
bestormd tenzij de koning aftrad. Daarop
teekende, na eenig verder beraad, Con
stantijn te 9 'u'ur de acte van afstand,
die reeds te twaalf uur in facsimile ge
drukt overal werd aangeplakt.
(De opvolger, Koning George, is de
oudste .zoon van koning Konstantijn. Hij
werd in 1890 geboren, en h'uwcle het
vorige jaar prinses Elizabeth van Roeme
nië. Toen' koning Konstantijn de eerste
Die Engelschen zagen het met leede
oogen aan, maar konden er niets aan doen.
De dag van de begrafenis brak aan en
de twee vlaggen gingen mee in den stoet.
Maar dat was al te erg. De Hollandsche
vlag was immers uit Indië verdwenen.
De Engelsche gezagvoerder gelastte den
Prins de beide vlaggen weg te nemen.
Als hij dan met alle gewield vlagg'en wilde
gebruiken, dan moest hij maar Engelsche
nemen.
Onverschrokken antwoordde "de Prins:
„Ik volbreng de bevelen, die mijn vader
m'ij op zijn sterfbed gaf. Ik beloofde mijn
vader, liever te sterven, dan de Hollan
ders ontrouw te warden".
De Engelschen waren woedend, maar
iduxfden geen geweld te gebruiken; ze
wisten, dat de krissen der Madoereezen
zeer los in de scheede zaten. Uit protest
verlieten ze echter den kraton en weiger
den den overledene de laatste eer te be
wijzen. De begrafenis had verder onge
stoord plaats. Op het graf va,n den Sultan
werd de Nederlandsche vlag geplant en
zeven dagen lang wapperde daar de drie
kleur, beschermd door een wacht van 100
getrouw© Madoiere-ezen.
anaal aftrad, in 1917, inoest hij, alhoe
wel hij de oudste rechten had, voor zijn
broeder Alexander plaats maken. De ge
allieerden wenschten hem toen niet als
koning te aanvaarden, daar hij, naar het
heette, te veer onder den invloed zijns
vaders stond.)
Turkije.
Mohammed VI, do Sultan, die volgens
©en bericht in de N. R. C. thans inderdaad
aan zijn needs ©enigen tijd aangekondigd
voornemen.' om af. te treden gevolg schijnt
te hebben gegeven, werd 3 Juli 1918, na
den dood van zijn broer Mohammed V, tot
den troon geroepen. Mohammed VI was
een zwak vorst en regeerde, siuds hij zich
niet tegen de onderteekening van het vre
desverdrag te Sèvres had verzet, no.g al-
leien bij d© gratie der geallieerden over
het door hen bezette gebied, waar dan. nog
d© hoog© commissarissen de lakens uit
deelden. Naar men weet, heeft Moestafa
K ern al, dien de Sultan twee jaar geleden
ter dood had laten veroordeelen, gewei
gerd het hem door Mohammed gezonden
telegram van 'gelukwens ch in ontvangst
te nemen. Daarmede was het pleit tegen
Mohammed beslist, zijn aftreden nog
slechtseen kwestie van dagen.
Abdoel Medjid, de troonopvolger, is de
tweed© zoon van sultan Abdoel Aziz en
den 30en Mei 1.868 aan den Bosporus ge
boren. Mohammed VI en Abdoel Medjid
zijn volle neven. De nieuwe Sultan, over
wien de N. R. C-. in haai' avondblad van
Woensdag «enige bijzonderheden heeft mee
gedeeld, heeft zijn sympathie voor Kemal
en zijn verdriet over den smaad, welken
zijn neef over het land gebracht had, nim
mer onder stoelen of banken gestoken.
Na Abdoel Medjid is prins Selim, de
oudste zoon van Abdoel Hamid II, aan dte
beuri van opvolging.
Zuid v r lichten-sc haarschte.
De „Evening News" brengt het voor de
Engelsche gastronomen verbijsterende
nieuws, dat de nooit-volprezen en wereld
vermaarde plum-pudding, zonder welke het
in Engeland nu eenmaal gteen Kerstmis kan
zijn, z'n bestaan voor dit jaar op allerge
vaarlijkste wijze bedreigd ziet.
Een deskundige op het gebied van den
handel in zuidvruchten heeft dit nieuwtje
aan het blad meegedeeld.
De oorzaak? De gebeurtenissen in Smyr
na, die de prijzen van gedroogde vruch
ten reeds tot het dubbele der oorspron
kelijke noteering hebben doen oploopen,
zoodat een rozijnen-, krenten- en vijgen-
duurt© en schaarschte niet meer ver ver
wijderd schijnt.
Het is nu de tijd, waarop de koopers
hun bestellingen voor het Kerstmis-fruit
doen. Maar daar groote hoeveelheden vij
gen en rozijnen te Smyrna verbrand zijn,
zal de aanvoer in Engeland vermoedelijk:
gering zijn.
Een troost, alhoewel een schrale, blijft
Ten slotte hadden de Engelschen res
pect voor zooveel trouw en benoemden den
Brins tot opvolger van zijn vader.
Deze prins wordt door Hollanders en
Engelschen om '.strijd geprezen om zijn
rechtschapenheid en trouw. Zijn kennis
van de oude Kawi-taal, waarin hij zich
Idoor de Baliërs had laten onderwijzen,
maakte hem onmisbaar voor Raffles bij
Idiens studie van Java's oudheden. Vele
oude inscripties zijn door hem ontcijferd.
Raffles getuigt van hem, dat hij ©en schat
van kennis bezat, waardoor hij' allen, die
met hem omgingen, aantrok en verbaasde.
Ook zijn belangstelling voor de hem toe
vertrouwde bevolking wordt zeer gepre
zen.
Ofschoon de Prins een goed vriend van
Raffles was, zag 'hij in 1816 toch met
groote blijdschap de Nederlandsche drie
kleur terug, waaraan zijn vader hem een
maal trouw had doen zweren.
In 1825 nam' hij eerst deel aan den
'veldtocht tegen Boni ©n toen in datzelfde
jaar Ddpo Negoro de oproervaan ontplooi
de, was .de Prins dadelijk bereid om met
zijn dappere Madoereezen aan de zijde der
gouvernemjep te troepten te strijden.
overspanning, slapeloosheid, onrust.
Gebruik MIJN HARDT'Ó
Zenuw-da biet ten.
1st.
iW
Per koker>75d. bijApolh. en drogisten.
er voor de plum-pudding-liefhebbers nogj
over. En dat is deze, dat de verpakte, fa
briekmatige' plum-pudding niet onder de
gevolgen van den oorlog in het Oosten zal
te*lijden hebben. De voor die pudding be-
noodtgde vruchten zijn reeds lang' geleden;
gekocht.
Maai' wat gaat er boven de versche,
eigen .gemaakte plum-pudding?
De toestand in de hongersnoodgjebieden
in Rusland.
Het onders tteuniings comité van Nan sen
publiceert het volgende communiqué:
Dl' Hugh, lid der afdeeling voor de epi
demieën van den Volkenbond, rapporteert
in ©en telegram uit Moskou, dd. 18 Sept.,
dat d© toestand veel ernstiger is dan men
bij het begin van den zomer had voorzien.
Hongersnood ten besmettelijke ziekten'
hteerschen in de gouvernementen Nikola-
jef, Odessa en Cherson. De typhus is over
al verspreid en er wordt geen enkele maat
regel genomen om die ziekte te bestrij
den. Die autoriteiten beschikken zelfs niet
over voldoende levensmiddelen om de hos
pitalen daarvan t© voorzien.
Men. verwacht dat tegen half November
d© voorraad levensmiddelen zal zijn uitge
put, zoodat dan meer dan 2.000.000 men-
schen gebrek zullen lijden.
Volgens de jongste onderzoekingen is
in het Wolgagebied een tekort van een
mihioen ton graan. Volgens alle rapporten
der buitenlandsche missies zal de hon
gersnood in dit gebied binnen drie maan
den algemeen zijn.
Bedding door trouwriniglen.
Onder de 61/2 millioen inwoners van
Oostenrijk zullen er zich naar. oppervlak
kige schatting, ongeveer 2 milUoen be
vinden die getrouwd zijn en dus trouw
ringen dragen. Deze ringen zijn in Oosten
rijk, zooals in alle beschaafde landen,
meerendeels van goud.
Dit feit heeft, volgens de „Tel.", een
■genialen kop op de idee gebracht een deel
van de gouddekking der nieuwe Oosten-
rijksche circulatiebank te putten uit de
trouwringen der Oostenrijkers.
Een trouwring heeft gemiddeld een
gewicht van 5 gram en vertegenwoordigt
een waarde van 14 kronen in goud. Twee
millioen tro'uwringen beteekenen dus ,28
millioen kronen. Wanneer n'u alle ge
trouwde menschen hun ring ter beschik
king van den staat stelden zöu dus onge
veer een derde van 't kapitaal der nieuwe
circulatiebank reeds opgebracht zijn. Na
tuurlijk kunnen niet zonder meer alle
trouwringen opgevorderd worden, doch
daar de aandeelen der nieuwe circulatie
bank de waarde van 100 Zwitsersche
franken zullen hebben en deze aandeelen
in vieren gesplitst Uitgegeven kunnen
worden zoo zou ieder getrouwd paartje
tegen afgifte der trouwringen bezitter
kunnen worden van zulk een vierde aan
deel en nog genoeg geld terug bekomen
om zich twee ijzeren of andere ringen te
laten maken. De idee is er, n'u nog de wet
en dan de ringen als het tenminste
niet blijkt, dat het grootste gedeelte der
Oostenrijksche trouwringen al lang bij de
bank van leening verpand is.
Korte berichten.
Alle onderwijzers van de lagere scho
len in heel Salzburg hebben het werk
gestaakt, omdat aan hun eisch van on
verwijlde uitbetaling van achterstallig sa-
De Gouverneur-Generaal van der Ca-
pellen vond, dat de dappere vazal recht
had op een bijzondere onderscheiding. Hij1
mocht zeker wel dezelfde belooning heb
ben, die den regent van Bangkalang door
de- Engelschen geschonken was als loon
voor zijn verraad.
De Prins, die tot nu toe den titel van
Panembahan gevoerd had, werd door den
Landvoogd op een schitterend feestmaal
genoQ'digd en ontvang daar den persoon
lijken titel van Sultan, onder den naam
van Pakoe Nataningrat.
De Prins was diep ontroerd en ver
klaarde, dat zijn trouw aan het Gouver
nement er niet door vermeerderd kon
worden, daar die reeds volkomen was.
Hij zou er naar streven den Sultan niet
minder aangenaam aan het Gouvernement
te doen zijn, dan de Panembahan geweest
was. i
Nog vele jaren heeft de brave Vorst
de belangen van zijn onderdanen behar
tigd; in 1854 overleed hij1 in zij'n kraton in
den ouderdom van 73 jaar.
