DE ZEEUW
TWEEDE BLAD,
Dit de Pers.
Buitenland.
Semeagd Nieuws.
VAN
ZATERDAG 16 SEPT. 1922, No. 296.
Zullen de oogen opengaan?
In de laatste dagen, zegt „De Ned.",
verschenen in de Pers enkele berichten,
die op den Nederlander, die nadenkt, een
pijnlijken indruk moeten maken.
Bij de vlootrevue op de reede van
GuetaGa in Spanje tot viering va,n het
vierde eeuwfeest van de eerste reis om
de wereld door Juan Sebastian Ü'Elcano,
waren verschillende mogendheden door
schepen har,er Rijks-marine vertegenwoor
digd. Amerika zond het pantserschip Mar-
conic, Frankrijk zond leen kruiser en twee
torpedoboolen, ook ©en Engelsch en een
Portugeesch oorlogsschip namen aan de
vlootrevue deel. Van de Spaansche Ma
rine waren 6 onderzeebooten, 6 torpedo
booten en 2 groote schepen aanwezig.
Nederland, de belangrijke koloniale mo
gendheid, welker zeevaarders den roem
hunner Spaansche voorgangiers verduister
den, had geen schip gezonden. De Ne-
derlandsche Pers had het ons reeds ver
kondigd: er was geen enkel schip be
schikbaar, om aan de vlootrevue te Gue-
tuaria deel te nemen.
Reeds op zich zelf stemde dit feit niet
bepaald verheffend. Men kon echter trach
ten de beteekenis er van weg te rede-
treeren. Een eeuwfeest en een vlootrevue,
hoe belangrijk ook, zij zijn niet bepaald
noodzakelijk; en in kwade dagen wordt
alleen het noodzakelijke betracht.
Maar hetgeen nu te Smyrna gebeurt
of heter gezegd, niet giebeurt, is wèl nood
zakelijk.
De bevolking van Smyrna verbeert in
gi'ooten angst. De belangrijke stad dreigt
het middelpunt te worden van zeer bloe
dige botsing. En die de toestanden kent
in deze Turksche omgeving, met haai- fa-
nitisme, baar wreedheid en hare tuchtloos»
benden hij weet, dat moord en plunde
ring niet onmogelijk zijn.
Smyrna heeft een vrij talrijke Neder-
landsche kolonie. Eeuwen geleden dreven
de Nederlanders reeds een bloeienden
handel op de Levant. Men gpreekt te Smyr
na nog van een Nededandsch kerkje en
kent er de overblijfselen van een Neder-
landsche gemeente. Deze kolonie deelt met
alle vreemdelingen in Klein-Azië den angst
en de onrust, door het naderend gevaar
geschapen.
Alle mogendheden, die in Smyrna be
langen hebben, zenden zoo spoedig moge
lijk eenoorlogschip tot bescherming harer
landgencoten. De consultaten van Frank
rijk, Engeland en Italië worden door eigen
schepelingen bewaakt.
Maar Nederland, dat in Smyrna veel te
verliezen heeft Nederland, dat tegen
over Mahomiedanen en Aziaten zulk een
moeilijke stelling heeft te handhaven -
Nederland heeft voor Smyrna geen oor
logsschip beschikbaar. De blijdschap en
geruststelling, ook hunne vlag op dereede
te zien wapperen, wordt aan de Nederlan
ders te Smyrna onthouden. Ten slotte zal
het handelsstoomschip „Dieucalion" te
Smyrna blijven, om zoo noodig de Neder-
landsche kolonie, aan boord te' nemen
en Engeland zal de welwillende hand uit
strekken om de Nederlanders te Smyrna
te beschermen.
Het blad vervolgt -dan:
Wij zijn dankbaar voor deze daad vaa
vriendschap. Maar met vreeze denken wij
aan de toekomst. Geen schip: voor Gue-
taria, geen bescherming voor de landge-
nooten te Smyrna. Welke gedachten m'oet
dit wekken aan de Departementen van
Buitenlandsche Zaken en Marine in Lon
den en Washington?
„Bestaat er geen Nederlandsche zee
macht sneer? Maar hoe dan als Engelsche
en Amerikaansche belangen in Oost-
Indisch Nederland bedreigd mochten wor
den door binnenlandsche of buitenland
sche troebelen? Zal de Nederlandsche
Regeering, zonder vloot dan in staat zijn
tot handhaving van haar giezag?
joen in bet gelijknamige tijdperk van het
vorige jaar.
Onder dit licht behoort men deze week
de Miljoenen-Nota te beschouwen.
Welk g'ezicht de Natie wel trekken zul
als dat kindje binnenkomt?
De verantwoordelijke Ministers van En
geland en Amerika zullen deze vraag ont
kennend moeten beantwoorden. Zijl zullen
genoodzaakt zijn onzen Oost-Indischen Ar*
chipel op te nemen in den kring, voor
welks beveiliging en verdediging zij-zelf
te 'zorgen hebben; want de mogendheid,
die er in naam de Souvereiniteit uitoefent,
schijnt tot deze beveiliging en verdediging
niet in staat. Nederland gaf zijn Marine
en daarmede, in beginsel, zijn gezag
prijs. i
Dieze dingen zijn zeer ernstig. Bij1 de
heerschende moeilijkheden in jEuropa kan
aan Nederland, uit den band met Oost-
Indië, nog veel goeds 'toevloeien; maar
dan moet ook blijken van ernst, moed en
energie.
De a.s. behandelingl der Vlootwet vormt
een keerpunt in onze vaderlandsche en
koloniale geschiedenis. Zullen de oogen
open gaan?
Tweesnijdend zwaard.
Wij lezen in de „Residentiebode":
Het is 'een waarheid als een koe en
een reeds diswijls herhaalde waarheid,
dat staking en uitsluiting zwaarden zijn,
die naar twee kanten wonden slaan.
Er zijn gevallen van staking, dat de
arbeiders winnen en er vallen uitsluitin
gen aan te wijzen, die den patroons de
overwinning brachten. Doch daar staan
tegenover nog meer gevallen, dat de sta
king zoowel als de uitsluiting op een
nederlaag uitliepen voor hen, die ze uil-
lokten.
En bovendien, de overwinning wordt
steeds duur gekocht, onverschillig of de
patroon dan wel de arbeider de over
winnaar is.
Een en ander blijkt wel het duidelijkst,
als men de resultaten van staking en uit
sluiting in cijferbeeld voor zich ziet.
Het bureau voor de statistiek publiceer
de zijn gegevens betreffende deze materie
over 1920 ©n de „Maas en Waler" ver
bindt ©r volgende conclusies aan:
„In dat jaar werden genoteerd 156 sta
kingten en 25 uitsluitingen, waarbij d© sta
kingen 1930 ondernemingten omvatten en
de uitsluitingen 1084.
En hoe liep het nu af?
Voor zoover bekend eindigden van. de
stakingen
ten gunste der werklieden
ten nadeele der werklieden
door schikking
Van de uitsluitingen eindigden:
ten gunste der patroons
ten nadeele der patroons,
bij schikking
Dus in slechts 71 van 427 gevallen van
staking bereikten de stakers hun doel,
terwijl zij in 158 gevallen vergeefs het
werk neerlegden en in 198 gevallen moes
ten besluiten tot een schikking met de
patroons.
Dat resultaat is inderdaad niet van dien
aard, dat het de animo voor staking hij de
arbeiders kan versterken. Slechts 16 pCt.
der stakingen had het gewenschte succes.
De patroons kunnen uit deze gegevens
leeren, dat ook de uitsluiting lang niet
altijd brengt wat men verwacht. Immers
slechts in 9 van d© 23 gevallen eindigde
zij ten gunst© der patroons. Ook hier
motesten de conflicten ten slotte voor een
groot deel worden opgelost door arbi
trage.
De conclusie moet dus luidengeen.
der beide partijen heeft bij stakingen en
uitsluitingen veel kans op succes.
Enwat gaat er niet bij verloren*
Voor 1920 waren de verloren arbeids
dagen
van stakers
van werklieden, die wegens het
staken van anderen niet kon
den werken
van uitgestotenen
van anderen, die wegens de uit
sluiting niet konden werken
71
158
198
9
6
8
1.679.900
39.817
608.644
5.575
Samen 2.333.936
Stel nu het gemiddelde dagloon voor
1920 eens op f 4. Dan beloopt de schade
voor de arbeiders aan gederfd loon naar
de 10 millio©n. En wat hebben de onder
enemingen nog toegegeven, die door sta
king of uitsluiting werden getroffen? Dat
is niet onder cijfers te brengen.
En dan hebben we alleen nog maar de
materieele schade.
Maar wie becijfert ons het moreel ver
lies? Wat hebben staking en uitsluiting
in 't 'hart van patroon en arbeider al
Bokserswerk.
Men weet, dat sinds Clemenceau
zijn voornemen te kennen heeft ge
geven, om naar 'Amerika te gaan, het
brieven en telegïamiben regent bij den
oud-premier.
Dezer dagen ontving Clemenceau
o.in. van een ondernemenden Am'eri-
kaanschen directeur van een groote
zaak het volgende telegram: „Drie le
zingen per week gedurende acht we-
p' -00-000 dollar. Sein besluit",
hn Clemenceau seinde, maai' heel
eenvoudig „Zend uw laanbod aan den
bokser Carpentier".
De toestand in Ierland.
Volgens berichten uit Dublin hebben
migunu uil mui BratiniH'y
fehad. Waarschijnlijk zal bij vandaag
oor Lloyd George worden ontvangen.
Verder verluidt te Berlijn, dat Hayen-
stein moigelij'k naar Amsterdam zal
komen om1 met den president van de
Nederlandsche bank te confereeren.
D»e 23 uur staking der zeelieden
was Zaterdag .algemeen te Marseille,
Bordeaux en Duinkerken. T'e Nantes,
Lorient, Calais en Larochelle werd
niet gestaakt.
Vijf huizenblokken, scheepswer
ven en paKhuizen zijn door een brand
te New-Orleans verwoest. Veertig,
vrachtwagens, beladen met koopwaar,
zijn vernield. De schade g'aat de vijf
millioen dollar verre te hoven.
T'e Gent overleed, plotseling de
heer Emiel Coppieters, socialistisch'
senator, en wethouder van financiën
der stad Gent, en koninklijk hoofd
commissaris voor de verwoeste stre
ken aan de kust. Hij was 71 jaar oud.
Uit Stuttgart wordt bericht, dat
tengevolge v.an de aanhoudende slech
te weersgesteldheid het oogstwerk in
de hooger gelegen districten van
Wiirttembeilg zeer veel vertraging
heeft ondervonden. De tarwe staat nog
bijna (geheel buiten of is nog in den
niet gezaaid aan verbittering en haat?
Hoeveel leed en lijden veroorzaakten zij
aan vrouw en kinderen? Hoeveel huise-
lijken vrede en geluk hebben zij tijde
lijk of voorgoed verwoest?
Zeker, de staking kan rechtvaardig zijn.
De uitsluiting eveneens. Doch beide par
tijen .mogen steeds bedenken, dat zij dit
zwaard niet kunnen hanteeren zonder ook
zich zelf te wonden.
Bedenken ook, dat schier elke over
winning, zoo ze al behaald wordt, toch te
duur wordt gekocht.
Voor beid© partijen moge dit een réden
zijn om bij voorkomend geschil ernstig
©n oprecht te streven .naar arbitrage."
Minister van IJsseisteijn.
De Nederl. wijdt een waardeerende be
schouwing aan Min. van IJsseisteijn en
zegt:
De heer Van IJsseisteijn aanvaardde op
9 September 1918 het Ministerschap on
der zeer moeilijke omstandigheden. Zijn
optreden was voor velen een reden tot
verwondering.
Bogend op een eervolle loopbaan, als
ingenieur, directeur der gemeentewerken
te Rotterdam en Directeur-Generaal van
den Arbeid zou een benoeming tot
Minister van Waterstaat of Minister van
Arbeid niemand hebben verwonderd. Maar
aan het hoofd van het Departement van
Landbouw en Handel verwachtte men den
benoemde niet.
Na vier jaren beklaagt echter noch de
landbouw, noch de handel zich over het
Ministerschap van den heer Van IJssei
steijn. Integendeel, zij zijn hem dankbaar
en zien hem noode heengaan.
u De heer Van IJsseisteijn is een prac-
tisch man, met veel zaakkennis en een
dubbele dosis gezond verstand. Het steu
nen, waar mogelijk, van het bedrijfsleven,
zonder gevaar te loopen andere belangen
te schaden, is ©en der grootste moeilijk
heden, waarvoor 'een Regeering zich ge
plaatst ziet.
De heer V,an IJsseisteijn heeft in dit op
zicht, eerst als Algemeen Secretaris vaa
het Kon. Nationaal Steuncomité en (in
die qualiteit) als raadsman vah de toen
malige Ministers daarna gedurende zijn
vierjarig Ministerschap meer goeds voor
ons volk gedaan dan velen weten.
Hij kon het uiteraard niet allen naar
den zin maken, hij oogstte niet altijd dank,
niet zelden was miskenning zijn deel, aan
menigen vinnigen aanval stond hij bloot
maar die zijn arbeid van nabij gade
sloegen weten hoe hij altijd vervuld was
van het zoeken van den hesten weg en
hoe hij in het vinden van dien weg niet
zelden slaagde.
Opgetreden in een tijd, dat het econo
misch leven veelszins was verwrongen
door allerlei buitengewone maatregelen
(er waren niet minder dan 212 crisis-com-
missiën) slaagde Minister van IJsseisteijn
er in al d©ze belemmeringen geleidelijk
op te ruimen. Dat de toenemende interna
tionale malaise het hem onmogelijk maak
te meer te doen voor de werkelijke opbeu
ring van het bedrijfsleven, was in den
laatsten tijd den Minister een oorzaak van
zorg en teleurstelling.
Bij zijn aftreden als Minister brengen
wij den heer Van IJsseisteijn dank voor
het vele goede door hem voor de ontwik
keling van het bedrijfsleven bij ons volk
gedaan. Keere hij, na een voorspoedige
reis, in groote gezondheid weder in ons
midden terug!
Het vredeswerk van het Nederlandsche
Roode Kruis,
Al .mogen wij uit eigen ervaring niet
zoo heel veel weten van het werk van
het Roode kruis in aolrlogstijd, w 'ijfhebben
toch hier te Middelburg bij1 de aankomst
'van de gewonden in het najaar van 1914
het goede werk der transportcolonnes kun
nen waarnemen in onze naast» omgeving,
namelijk te Vlissingen, heeft de colonne
zoo vaak werk gehad, waarvan wij' in
ons blad zoo vaak in de oorlogsjaren kon
den getuigen, dat men zich eenig© voor
stelling kan maken van het nut dat deze
internationale instelling in tijden van oor
log verricht.
Maar de Roode Kraisvereenigingen in
alle landen en ook het Nederlandsche Roo
de Kruis heeft begrepen, dat naast de
oorlogstaak o>ok een vredestaak voor hen
is weggelegd. Want nog nooit is de wereld
zoo gedreigd door volkziekten als in deze
vreeseljjke tijden na den oorlog. De bes
scherming der volksgezondheid is een
vraagstuk, dat de aandacht van de geheele
wereld trekt en daarom is' aan de Roode
Kruisvereenigingen in heel de wereld de
taak opgelegd een dringend beroep te
doen op samenwerking, niet slechts uit
menschlievendheid tegenover andere vol
ken, maar ook in het welbegrepen eigen
belang. Zooals gezegd ook het Nederland
sche Roode Kruis heeft die taak aanvaard.
Naast steun aan noodlijdende streken in
het buitenland, mede om te Voorkomen, dat
ook wij' door een vloedgolf van pestilen
tiën worden overstroomd, weet het, dat
,ook in eigen land nog veel ter bevordering
van de hygiëne te doen valt. Het is de
plicht van allen om de juiste begrippen
van hygiëne aan het geheele volk bij te
brengen, zoo mogelijk overal voorlichting
te verschaffen en bekwame krachten te
vormen, die deze noodige, maai* ontzaglijk
groote taak op zich willen nemen. Dik
wijls zullen dezle tegelijk met het voor
komen van ziekten ook hulp ter' genezing
moeten brengen. Het Nederl. Roode Kruis
zal samenwerking zoeken met nationale
vereenigingen op dit terrein reeds werk
zaam en haar financieel steunen. Men wil
geen concurrentie scheppen maar samen
werking. Voor dit alles is gteld noodig,
maar ook' voor het instandhouden' van de
transportcolonnes, de hulpverleening bij
rampen en de opleiding van Roode Kruis-
zusters en helpsters, terwijl bovendien, hij
de jeugd de Roode Kruis-gedachte moet
worden opgewekt, waarvoor de hulp van
de onderwijzeressen en onderwijzers zeeif
op prijs zal worden gesteld.
Om dit alles mogelijk te maken, heeft
het hoofdbestuur dezer menschlievende
vereeniging besloten, jaarlijks een Roode
Kruis-dag te houden in alle plaatsen waar
afdeelingen of comité's bestaan. Als ieder
'Nederlander dan minstens 10 cent geeft
Hal de vereeniging haar taak kunnen aan
vatten en zoo goed m'ogelijk vervullen.
De eerste Roode Kruis-dag is bepaald
op Zaterdag 30 September a.s. en ook
de afdeeling Middelburg treft voorberei
dingen, om dien dag door den verkoop
van Roode Kruis-vlaggetjes haar aandeel
te kunnen geven in den opbrengst van
dien dag. Doch daarbij' is' het bestuur in
Onderhandeling met vereenigingen ©n per
sonen, die waarschijnlijk genegen zijn be
langloos mede te werken aan een uit
voering of iets dergelijks, op dien dag
of een der daaraan volgende^ om. zio© de
af te dragen som nog belangrijk te kun
nen verhoogen.
Wij Hullen daarover pog wel nader
mededeelingen kunnen doen, maar thans
meenden wij reeds eenigszins uitvoerig Je
moeten mededeelen, voor welk een goed
doel op 30 September een aanslag op de
portemonnaies van onze stadgenooten Hal
worden gedaan.
mciu ub vuijg'ünut; koi itr~
Hare Majesteit de Koningin heeft
mij opigedr,algen deze buitengewone
zifting der Staten-Generaal in Haren
naam te sluiten.
Sedert de opening is slechts een lut
tele tijd verstreken en hoewel de twee
de lezing van 'de voorstellen tot Grond
wetsherziening nog ter hand genomen
kon worden, hebben de omstandighe
den niet toegelaten in deze zitting
het aangevangen werk te voltooien.
In naam! van Hare Majesteit de Ko
ningin en daartoe door Haar gemach
tigd, verklaar ik deze buitengewone
zitting der Staten-Generaal te zijn ge
sloten.
De weg
R o 11 e r d a 'm Den H a a, g.
De aanleg van den nieuwen bree-
den straatweg van Den Haag naar
Rotterdam wórdt, naar het Vaderland
meldt, uitgesteld. De regeering 'heeft
de gelden er voor glescihrapt in ver
hand met de bezuiniging', 't Is wel
jiaJmhrer, want slechter "en gevaarlijker
weg dan deze is moeilijk denkbaar!
Ottol ander.
De heer P. A. Ottolander, pud-ad-
ministrateur der koffieondereming
„Kajoemas", res. Besoeki, eiland Java,
Een bosch onder het bosch.
Door de diepe uitgravingen in den
Afexanderpolder is het mogelijk gewmest
d© kleilaag onder het meters dikke veen
bloot te leggen, dat in den polder den,
bovengrond uitmaakt. En daarmede wa
nen tevens blootgekomen de resten van
het oerwoud, dat in overoude tijden groei
de op dien kleibodem. v
Ir. "Wijnbergen, meer bijzondei' belast
mtet h©t toezicht op en de leiding van. de
opspuitingswerken, heeft zich voor dit ge
ologisch verschijnsel zeer geïnteresseerd
en ©r de aandacht ook op gevestigd vaa'
d© mannen der wetenschap in den lande,
die er leveneens belangstelling voor heb
ben. Dezen hebben zich van hun kant
niet onbetuigd gelaten en velen hebben
het merkwaardige terrein bezocht.
Niet dat het ©en onbekende zaak be
treft, de aanwezigheid van' resten van hoo
rnen in 'het veen is algemeen bekend".
Mien noemt ze 'kienhout, maar het komt
zielden voor, dat er ergens de veenlaag;
gteheel is afgegraven en men dus loopen
kan tusseh'en d© wortelstokken, van het
ondergegane geboomte.
Merkwaardig blijft het intosschen, dat
we nu gaan proheeren een nieuw bosch te
planten zes meters boven het in oeroude
tijden ondergegane woud van eiken, es-
schten, olmen, hazelaars en wat er nog
mieeT heeft gegroeid.
van aen neer de Vos inzake de stoomboot-"
diensten in Zeeland. Dit rapport is eerst
deze week ingekomen em wordt na eenige
discussie aangehouden.
Voor kennisgeving wordt aangenomen
het verzoek om' adhaesie aan een adres
van de Kamer te Breda inzake bezorgen
van stadstelegrammen op Zondag.
Bij het voorstel om voor kennisgeving
aan te nemen het adres van de Kamer te
Assen, inzake het plakken van renteaegels,
meent de heer Enzilin, dat men dit adres
wel degelijk steunen moet, ook al zijn er
plannen om het zegeltjes plakken af te
schaffen. De Kamer moet een stuwkracht
zijn, en niet afwachten wat de Tweede
Kamer zal doen. Dit voorstel wordt aan
genomen met 16 tegen 3 stemmen, die der
heeren Stofkoper, Boudewijnse en Van
Raai te.
Het bureau stelde voor het adres van
de Kanxer te Tilburg inzake weder-invoei-
ring van kilometer-boekjes voor kennis
geving aan te nemen. De heer Jeronimus
zegt, dat mien wel in iedere vergadering
iets zal hooren van ©en verzoek om ver
laging van de tarieven bij de spoorwegen.
Hij meent, dat de Kamer voor eens en
voor altijd moet bepalen, hoe zij daar
tegenover staat. Het vragen om: lagere
tarieven is zonder nadere overweging even
onbilliik als het vragen om meer loon en
Hoe lang het geleden is, dat hier in de
buurt een eikenwoud groeide, valt moei
lijk te zeggen, maar de veenformalie bo
ven d© klei moet, wat dikte betreft, op
minstens 2000 jaar geschat worden.
Hoe dat woud in een veenplas kon.
Veranderen is nog niet verklaard, maar
in elk geval staat het vast, dat er tusschen
den hoogen grond achter de duinen en de
Utrechtsche zandgronden eerst een inzin
king is geweest of ontstaan, die vol kon
slibben met klei, waarop toen wouden
konden groeien, tot op een bepaalden tijd
een deel van dat woudgebied weer on
der water raakte, zoodat de boomen af
stierven en wegrotten en zich een paar
duizend jaren lang veen kon vormen bo
ven op d© kleilaag, die het oorspronkelijke
zand bedekt.
Vooral het eikenhout is nog zeer gaaf
en Ir. Wijnbergen heeft in zijn keet heel
merkwaardige stukken verzameld. Ook
heeft hij een hazelnoot gevonden in het
veen. Resten van dieren zijn niet ontdekt,
daarvoor is liet veen niet afgesloten, ge-
hoeg geweest. (R. Nwsbl.)
Het B a h a s m e. De stichter van
den „Eenheidsgodsdienst" is de Ooster-
sche zon-aanbidder Baha, giestorven in
1821. Zijn verderfelijke anti-christelijke
©eredienst, geleid door den in Nov. 1921
gestorven zon-aanbidder Abdul Baha, heeft
zich ook snel in Amerika verbreid. Sinds
Baha dit land bezocht, verwelkomd op
preekstoelen van Episcopaalschc, Bapti3-
tische en andere kerken, waar hij in het
Perzisch sprak en bad, het gelaat naar
het Oosten gekeerd, is deze Satanische
sekte gegroeid. De aanhangers, waaronder
velen uit rijke en beschaafde klassen, on-
gieredd© menschen, zijn nu van plan een
wonderlijk gebouw op te richten aan den
oiever van het Michigan-meer. Het vol
gend© hierover lezen we in de „Boston
Transcript"
„In de openbare bibliotheek alhier 'ligt
een interessante serie van voorloopige
plannen, ter inzage, ontworpen door den
beer Charles Mason Remery, tot het bou
wen van d© Mash-rak-el-Azkar (Bahaï-
tempel). Deze moet komen te staan aan
d'en oever van het Michigan-meer te Chi
cago. De serie bevat 9 ontwerpen en ver
handelingen van dit vraagstuk en wel in
de volgende stijlen: Klassiek-Romeinseh,
Byzantijnsch, Arabisch-Moorsch, Perzisch,
Indisch, Romaansch, Gothisch, Renaissan
ce en Modern. Elk ontwerp is uitgewerkt
en wordt tentoongesteld in gekleurde per
spectieven.
De heer Remery is buitengewoon pro
fessor in de bouwkunde aan 'de George
Washington universiteit. Voor studeeren
den in de bouwkunde zullen zijn plannen,
die zoovele genial© oplossingen van een
moeilijk vraagstuk aan d© hand doen, van
veel belang blijken te zijn. Mash-rak-el-
Azkar beteeken t letterlijk: „Het, Eindpunt
van Gods bedoelingen". De tempel met
zijn verschillende bijbehoorende gebouwen
voor opvoedkundige en filantropische doel
einden, zal gebouwd worden uit vrijwil
lige bijdragen, die belangstellenden in de
Bahaïstische beweging zullen bijeenbren
gen. Men wil zoo de algtemeene gods
dienstige broederschap bevorderen.
De tentoonstelling der plannen heeft ten
doel het volk bekend te maken met het
wierk en de ideeën, die in dezen grooten,
modern ingerichten tempel voor alge
meen© aanbidding, belichaamd zullen wor
den. Zoowel in zijn bouwkundigen opzet
en practisch filantropischen dienst als in
zijn plaats bieden aan allerlei geloofsrich
tingen ©n godsdiensten, zal hij dienen tot
vereenigingspunt vain algemeene aanbid
ding.
Hoewel d© eigenlijke tempel het cen
trale middelpunt moet worden vah een
complex van gebouwen, toonen de tegen
woordige plannen alleen den tempel met
omringende parken en lanen." Tot zoo
ver de „Boston Transcript".
Wij hebben medelijden met het Michi-
gan-mieer. Het Bahaïsme maakt groote
propanganda en zal voortgaan d©_ rijke,
de z.g. beschaafd© klassen tot zich te
trekken, vooral de vrouwen, die altijd wat
nieuws zoeken en van Gods Woord niets
afweten en al lang den rug toegekeerd
hebben naar bet Licht. Waarlijk, het kaf
is bezig samengebonden te worden 'ter
verbranding. (Het Zoeklicht).
geving aangenomen.
(Slot volgt).
Middelburg. Bij de politie werd gisteren
aangifte gedaan van diefstal van '4 mand
aardappelen en later van een portemonnai©
met geld uit een pantalon van een der
voetbalspelers in het kleedlokaal op het
gemeentelijk Sportterrein.
Zaterdagmiddag werd op! de schiet
baan aan den Nieuwlandschen dijk een
wedstrijd gehouden voor de leden van
de afdeelingien Middelburg, Arnemuiden
en St. Laurens van den bijzonderen vrij-
willig'en landstorm.-
'Die wedstrijd werd geoplend met een
hartelijk woord van welkom door den
res. kapitein, den heer Graaf huis, ter
wijl later de afdeelingen werden voor
gesteld aan den com'raandant van de bij
zondere vrijwillige landstorm in Zeeland,
majoor Bretschneider, die een en ander
mededeelde betreffende de nogi te houden
Verbands(korpls)wedsti'ijden, doch tot te*
leurstelling van de leden moest imededee-i
len, dat de Nationale schietwedstrijd in
den Haag dit jaar niet doorgaat.
Er werd geschoten in twee afdeelingen,
A. voor de schutters eerste klasse en
Bi. voor die der tweede klasse. De eerste
prijs in afd. A een zilveren medaille,
geschonken door gravin douarière van
