tven
i
]k
ur
ÏRARENS,
nj
r Nederland
DE ZEEUW
illlRANEN
lleasttode,
lienstfiode f
ikeihuis
S J/f
te ZWOLLE
TWEEDE BLAD.
Dit de Pers.
GOES.
ïelminatarwe
Rogge
ir Rogge
fintergerst
I October
en (Goliath's)-
rielsdijk.
Goes.
edrag uit:
A
J b'ers
ITU GEKEURD.
loudsfer. pf
[AN LEERDAM,
iland.
jd in een Chris-
It EStlgifc)
jf mondeling aan
A P.DERUIJ.
Axel.
of later
en nacht.
ÏDERSE, Fruit-
|kt 11, Vlissingen.
gevraagd
letsehverk, door
Jrijpskerke.
1EVRAAG3
iitsch Orgel.
opgnaf van prijs
ihandel FANOY,
irg.
i OP: 3
|stroa en ongev.
.sestenpeën.
en St Jooslandf.
>0p; J i/
RUIME WONING
and te Vlissingen,
tin den geschikt,
len. Adres: Koude-
12- Vlissingen.
OOP: t
ischust- enA
ibakkerij.
)RN, W ol faartsdijk
staire.
V
eboden mahonie
goed onderhouden
'H, Molenberg K.
OOP: Ij fi
en a 15 cent.
Tr, Biezelinge.
AO voor uw
oor zaad zijn
voor herfsï-
i ZEEUWSCH
-espondentie.
en voor Dames en
ijne keuken, huis-
en waschbehande-
9 7—9 uur in de
C. SIMMERMANS.
leplaatst.
°i
0
en f 100
sloot.)
F. J. BOLT.
VAN
ZATERDAG 9 SEPT. 1922, No. 290.
Nationale inzameling.
De omgeving van liet schitterende praal
graf van den Zwijger verkeert in aime-
Jijken, vervallen staat.
Daaraan wil men een einde maken. Een
Comité is samengesteld uit allerlei le-;
vensklingen en standen en partijen om de
omgeving van dit luisterrijk, grootsche mo
nument te restaureeren. Daarvoor is geld
noodig. 's Rijks kas kan op heden de
uitgaaf niet dragen. Nu wil men allen
doen bijdragen,'centen, dubbeltjes, kwart
jes van kleinen en grooten. 't Wordt dan
ieen nationaal bedrag. Er is veel noodig.
In het volgende jaar hoopt ons volk le
herdenken het feit van het 25-jarig Regee-
ringsjubileum onzer Koningin.
Evenals bij het optreden van onze Ko
ningin in 1898 wil men nu een nationaal
cadeau aan Hare Majesteit aanbieden. Zal
het nationaal zijn, dan moeten allen, ook
de allergering sten, in staat zijn bij te dra
gen. Dat kan door een collecte, waarin
ieder vrij te geven, wat hij of zij dienstig
acht.
Andere volken hebben voor hun vor
stelijke dooden majesteitelijke rustplaatsen,
ons volk, dat groot is geworden en vrij
onder Oranjes bestuur, heeft nog slechts
het monumentale praalgraf in een afzich
telijk verworden omgeving.
Op één na (Willem III stadhouder
koning) rusten de voornaamste Oranjes
in den Delftschen kelder, waarboven zich
het sierlijke praalgraf verheft, opgericht,
zooals het opschrift vermeld: „God al
machtig ter ©ere en ter eeuwige gedach
tenis van Willem van Nassau, Prins van
Oranje, als een Vader des Vaderlands, de
welke den dienst der Nederlanden meer
waard heeft geacht dan de welvaart en de
voorspoed van hem en de zijnen; de ware
religie, mitsgaders de privelegiën van den
Lande wederom ingevoerd en in zijn ouden
staat heeft gebracht."
Op het praafgraf staat o. m. het beeld
Fortitudo met in plaats van 'een helm
„een beckeneel van een leeuw op 't hoofd"
en een doomtak in de rechterhand om'
daarmede de voorzichtigheid aan te dui
den, maar ook versiert de Aurea libertas,
•de gulden vrijheid, dit treffelijk monument-
Prins Willem de Eerste en nadien heel
het huis van Oranje-Nassau, heeft door
betooning van kloekmoedigheid in bange
jaren, van onbaatzuchtigheid bij 't bren
gen van groote persoonlijke offers, van
geloofsvertrouwen, toen welhaast alles
wankelde, de onderdanen, liefgehad en
geregeerd. Oranje is geweest een treffelijk
instrument Gods, door hetwelk de Heere
in ons land veel goeds heeft gewrocht;
aan dit huis dan ook gebracht mede in
den hierboven omschreven vorm, de eer
biedige en dankbare hulde van het ge
fakete Nederlandsche volk, dat ook thans,
nu de geruchten van oorlogen opnieuw
ons doen sidderen, niets vurigers begeert
ten van den Hemel afsmeekt, dan om le
mogen leven en voortbestaan onder het
Oranjehuis in een vrij en onafhankelijk
Nederland.
Wie 't aanbevelen.
Het plan van het Nationaal Comité tot
Restauratie van het Koor der Nieuwe Kerk
te Delft, door onzen geachten medewer
ker in bovenstaande driestar zoo uitne
mend gemotiveerd, wordt in onze provin
cie aanbevolen per circulaire, door: het
E'ere-comité van het Nationaal Comité tot
Restauratie van het Koor der Nieuwe
Kerk te Delft: Jhr. Mr J. W. Quaries van
Ufford, Commissaris der Koningin in de
provincie ZeelandJ. H. Rlum, Lid van
Ged. Staten van Zeeland, te Duinvliet bij
Domburg; Jhr. J. H. O. van den Bosch,
Comm. der Kon. Marine, Middelburg; K.
J. A. G. baron Collot d'Escury, burgem. te
Hontenisse; Mr P. Dielemau, Lid van Ged.
Staten, Middelburg; P. Dumon Tak, bur
gemeester te Middelburg; Mr A. J. F.
Fokker van Craij®steijn van Rengerskerke,
Lid van de Eerste Kamer der Staten-Gen.
Zierikzee; J. F. Heemskerk, Lid van de
Tweede Kamer der Staten-Gen., Middel-
uali hel zeggw.ss*. Lid van de Eerste
Deventer, dat hel (JIuts
legen den Islam moet afleggen,en
CCMl. |M„ I,, bum, .ui II
Kamer der Staten-Gen., Goes; J. A. van
Rompu, Lid van Ged. Staten van. Zeeland,
Terneuaen; Mr F. J. Sprenger, Lid van
Ged. Staten van Zeeland, Middelburg; Mr
A. A. de Veer, Lid van de Eerste Kamer
der Staten-Gen., Middelburg.
Dagelijksch Bestuur van bet Provinciaal
Comité voor Zeeland: C. A. van Woelde-
ren, burgemeester te Vlissingen, voorzitter;
F. Bisschop, gemeente-secretaris te Vlis
singen, algem. secretarisJhr. F. Hooft
Graafland, ban kier te Middelburg, Dam
G 54, penningmeester.
Provinciaal Comité voor Zeeland: Zuid-
Beveland: J. N. Elenbaas, burgemeester,
Kruiningeu; J. L. Richel, burgemeester,
Borssele; Ds P. J. Steinz, predikant, Goes.
Noord-Beveland: S. de Regt, Wisse-
kerloe; M. J. Verhorst, burgemeester, Wïs-
sekerke.
Schouwen ten Duiveland en St. Philips-
land: N. A. Berkhout, burgemeester, Brou
wershaven; A. van der Weijde, lid van
Ged. Staten, Zierikzee.
Tholen: A. F. Hansens, burgemeester,
Stavenisse; W. Moelker, lid Prov. Staten,
Tholen; P. van Rees, burgemeester, Poort
vliet.
Walcheren: IJ. P. baron van der Borch
tot Verwolde, burgemeester, Koudekerke;
Mr R. M. van Dussieldorp, burgemeester,
Westkapelle; P. J. Elout, wethouder en
directeur Zeebad, Domburg; Mr A. Meer
kamp van Embden, 'rijks-archiv., Middel
burg; Jhr W. Z. van Teijlingen, burge
meester, Oostkapelle; Ds G. J. Weijland,
voorz. Synode N. H. K., Veere.
Zeeuwsch Vlaanderen, Midden: F. Bbk,
burgemeester, Axel; L. W, G. Hoefnagels,
burgemeester, Sas van Gent; J. Huizingu,
burgemeester, Terneuzen.
Zeeuwsch Vlaanderen, West: J. C. A. L.
Berkers, burgemeester, Sluis; A. A. Hen-
drikse, burgemeester, IJzendijke; M. W.ag-
tho, burgemeester, Groede.
Zeeuwsch Vlaanderen, Oost: F. J. L. M.
van Waesbergbe, burgemeester, Hulst; C.
IJsebaert, 'burgemeester, St. Jansteen.
Het raakt uw zaak.
Tunc tua res agitur, waarschuwde reed3
voer vele eeuwen de Romeinsche dichter:
het raakt uw zaak, wanneer de muur van
uwen buurman begint te branden. En het
brandt daar vlak over onze Oostergrenzen.
Het Duitsche geld heeft bijna zijn waar
de ep de internationale markt verloren,
waarvan in de eerste plaats natuurlijk
©en chaos in het eigen land gevolg zdl
worden, maar dan ook gevaar voor ge
heel Europa dreigt. Terecht seinde de
Bond van Vakvereenigingen aan 'de Brit-
sche Kameraden, dat het verdwijnen van.
aestig millioen koopers uit de wereldmarkt
en een moordende concurrentie tegen lan
den met hoogere valuta het gevolg moet
zijn. Althans wannje©r de Duitschers niet,
gelijk de Russen deden, de ruïnes nog
verergeren, maar trachten zich er door
heen te slaan. En dit zijn ze van plan,
gelijk ook weer blijkt uit den oproep tot
vrijwillig overwerk, aan de arbeiders ge
richt.
We zien daaruit, dat die Duitsche ar
beiders een juist inzicht in den toestand
hebben, dat zi, niet de vruchten op zich-
zelve maai' den boom als het eerste en
voornaamste beschouwen, waarvoor te
zorgen valt, om de toekomst te verbe
teren.
Ook hebben ze aangedrongen op ver
bod djer fabricage en import van luxe-
waren, opdat niet geld en kracht worde
verspild aan 't overbodige, terwijl het
noodig'e ontbreekt.
Er is nu eenmaal niets aan te doen: de
gteheele economische wereld is door den
oorlog verarmd en we zullen de tering
naar de nering hebben te zetten om een
faillissement te ontgaan, en herstel moge
lijk te maken. We zullen onzen stand heb
ben te verlagen en van veel moeten af
zien, wat we ons vroeger of tijdelijk kon
den veroorloven.
En daarin moeten alle landen en volken
medewerken, al zijn er onder, die nog
financieele dijken kunnen, opwerpen; ten
slotte wordt 'de vloed zoo hoog, dat oók
deze moeten bezwijken. (Centrum.)
Ernstige versobering-eisch.
Meer en meer, izegt „De Standaard",
wordt in de centrale landen de ellende
izichtbaar die de depreciatie van de munt
na .zich sleept.
Het grootste lijden wordt het meest in
stilte geleden. Wel .zijn er altijd groepen,
die voordeel weten te trekken ook Uit de
slechtste omstandigheden en deze groepen
^toonen bun weelde gaarne in het publiek,
maar daardoor schrijnt het lijden van wie
ten slotte door de groote duurte het nood
zakelijkste levensonderhoud ontberen
moet, te meer.
Wie zal ons de ellende schetsen van de
duizenden, die allengs hun inkomen tot
nul zien gereduceerd zonder te beschikken
over een eerlijk middel om hun positie te
verbeteren.
In Oostenrijk heeft men voor de ambte
naren en arbeiders, die in vakorganisatie
sterk stonden, de gevolgen nog langen
tijd kunnen keeren. En misschien heeft
men in dien kring wel gemeend, dat een
ghuden tijd aanbrak.
Maar de afgrond, waarheen men holde,
komt al nader. En thans is de wanhoop
over de daling van de waarde van het
geld, algemeen.
Men heeft .zich eenigen tijd kunnen
vastklampen aan den schijn, maar de
werkelijkheid breekt met steeds grooter
kracht door dezen schijn henen.
De ellende voor elke volksgroep is
slechts een kwestie van tijd. En van boe
korten tijd
In den spiegel, dien de centrale landen"
ons bieden, kan ons volk het beeld ook
van onze toekomst zien, als wij niet tijdig
de bakens weten te verzetten.
Ernstige versobering op elk gebied
blijft eisch.
En eerst als een eendrachtig werken in
die richting mogelijk wordt, .zal het ons
gelukken het groot gevaar, dat dreigt, te
ontgaan.
If
Gasthuis of Chr. Ziekenhuis.
Door het Gasthuisbestuur is in de
maand Juli een circulaire gericht tot
de Burgerlijke Armbesturen. Diaco
nieën en 'Kerkvoogdijen, om ten be
hoeve van de uitbreiding van het
Gasthuis eene jaariijksGhe bijdrage te
willen beschik'b er stellen.
Waar blijkbaar zeer slecht aan
dezen oproep is gehoor gegeven, wer
den de verschillende colleges nog eens
aan deze zaak herinnerd.
Dit a'les reeft den indruk van een
edelen wedloop om de eerste te zijn,
die zich van dc financiën weet mees
ter te maken.
En aan wien dies de zege is?
Het laatste mag betwijfeld.
Immers, we mogen met grond ver
trouwen, dat de verschillende licha
men, die in aanmerking komen om
financieelen steun te bieden, zich
scherp zullen oriënteeren, terdege zul
len onderzoeken in welke richting
moet gestuurd.
Do bes'issing is zoowel van princi-
pieelen als van practischen aara.
Het beginsel kan op den duur geen
genoegen' nemen met betgeen een
zoogenaamd neutraal Gasthuis ons te
bieden heeit.
Wat door ons op bet gebied van
'krankzinnigenverpleging imet zooveel
zegen in V rederust" werd bereikt,
moet ook mogelijk zijn op het terrein
der ziekenverpleging.
Daarbij komt dat de uitvoering,
zooals het Gasthuisbestuur zich die
denkt, steeds een behelpen zal zijn
en niet de gewensohte oplossing biedt.
Burgerlijke en kerkelijke colleges
hebben dus wel na te gaan, hoe hun
uitspraak luiden zal.
Hun uitspraak is van principieelen
en van practischen aard. Hun uit
spraak beslist voor jaren. Men over-
wege dan ook wèl.
_.«igelegdof ze wel dit hgei
r feu of ze wel dat had door-
„tuuriijk was de afloop van het
np_ „onbevredigend. En to'en ging de
"t, i l" -na te hebben verklaard dat
(Vrij O6 nog even rijp voor de hel was
voren en dat hij nog „.niets voor
«raar had."
Den geheelen nacht daarop heeft het
arme kind liggen gillen: „verloren, ver
loren!" E.n zóó is "ze gestorven.
ZietdaaT' wat sommigen verstaan onder
de blijde boodschap van Gods genade te
verkondigen aan hun medemensch
Op de begrafenis, die na eenige dagen
werd gehouden, werden beide „zielverzor
gers" gevraagd, die oefenaar en de do-
miné.
Toen de kamer reeds was gevuld en de
oefenaar reeds aan bet woord, kwam de
dominé binnen. Maai' zoodra de eerste den
laatsfcen gewaar werd, wendde hij zich tot
den huisvader met. de woorden:'„wat mot
'hie hier? Het licht en de duisternis kun
nen niet en soamengaon. Hie deruut of ik
demut."
Toen besloot de huisvader, dat hij dan
toch den beste maar moest behouden en,
al was 't rn'et ©enige aarzeling, hij zei
toch: „nou, dan wou 'k wel, dat de do-
mkié maar heengong." En zoo geschiedde.
lUU'Uüïï"
.u-Th ih'iiiiijirniy
zijn hierin de eersten.
p'pëii van aen Amstëidamschen straat
weg nabij Utrecht op den grond sloeg.
Onmiddellijk need de geneeskundige
dienst van Utrecht uit om hulp te bie
den, doch wonderlijk genoeg bleken de
vliegenier en zijn mecanicien beiden vol
komen ongedeerd te zijn, al was de laat
ste sterk onder den indruk van het ge
beurde. De rechtervleugel van het vlieg
tuig, een Spijker-toestel, genumtoerd 38,
is totaal versplinterd.
Valsche munters gesnapt.
Dezer dagen is in Aken een vrouw uit
Heerlen (gearresteerd, die een valsch bank
biljet ter inwisseling had aangeboden.
Uit het onderzoek is gebleken, dat de man
van de gearresteerde de valsche bank
biljetten in Aken heeft vervaardigd, daar
in bijgestaan door verschillende personen.
Tot dusver "zijn vier personen gearresteerd,
die verdacht worden bij deze zaak be
trokken te zijn.
Nader schrijft de „Limb. Koereir":
Door den commissaris van Heerlen
werd, in samenwerking met de Akener
politiè, de echtgenoote van bovenbe
doelden verdachte aangehouden. Al spoe
dig bleek, dat dit een goed begin was,
want bij het voorloopig verhoor zou de
vrouw reeds hebben bekend, dat zij een
valsch biljet in een magazijn te Heer-
Er is ©en werkprogram voor het toekom- ingegrepen en getracht worden tot een
stige Kabinet ©n met dat werkprogram is zoodanige samenstelling van het budget
AAI» rr JnV 7~) I. i v» 4a b av\ ,7 i- J 11.I t T. t T
De politieke toestand.
Onder den titel „Het Eerste Station"
wijdt „De Standaard" een hoofdartikel aan
den huidigen politieken toestand. De ver-
eischte overeenstemming tusschen den ka
binetsformateur en de drie groepen de?
rechterzijde is verkregen, maar daarmee,
schrijft het blad, beeft men het eind
station nog niet bereikt.
L"™*~TnTei'uaa,l/,T>ii'ïic o")éiimgs''n ting v;ui
de ni'uwé Dai 1 Eireann (hel lersehe
-vriiiiiüJ. tvrcicfcn T7ii nrvrnvrvciK. CIC1
mot te beschermen door ze op te bergen
met naphtaline. Minder algemeen is be
kend, dat hieraan ernstige nadeelen ver
bonden zijn. Het „Maandbl. t.d. Verval-
schingen" schrijft, dat niet alleen dik
wijls de scherpe reuk uit de kleeren niet
meer weg te krijgen is, al stelt men het
goed aan de open lucht bloot maar dat
de naphtaline ook een ernstig vergift is.
Bij de fabrikage van deze stof wordt
hiermede ook rekening gehouden en ruime
ventilatie der lokalen voorgeschreven.
Maaar in het particuliere huishouden- ko
men wel ©ens gevallen voor van vergifti
ging, waarbij de slachtoffers klaagen over
hevige hoofdpijn en brakingen, zooals van
iemand, die geslapen had op een divan,
waarvan de kussens met naphtaline be
handeld waren.
"Volgens den scheikundige Berthelot
heeft naphtaline ook1 volstrekt geen anti
septische werking; op zijn hoogst houdt het
wat insecten op ©en afstand, doch de lar
ven blijven leven en worden later niet
verhinderd hun vernielingswerk te volvoe
ren.
Het gebruik van naphtaline in het huis
houden is volgens dezen geleerde niets
dan een huishoudelijke dwaling.
door de drie groepen der Rechterzijde
thans instemming betuigd.
Op den grondslag van dat ontworpen en
aanvaarde program, moet do formateur nu
op zoek naar een aantal ambtgenooten, die
bereid gevonden worden op die basis een.
portefeuille te aanvaarden.
En de onderhandelingen daarover kun
nen natuurlijk nog allerlei verrassing .bren
gen, al verwachten wij die niet bepaald.
Toch hadden we niet allereerst Hierop
het oog.
Onze gedachte was toen meer bepaald
bij de beteekenis der verkregen overeen
stemming zelve. Het is uit den aard der
zaak op zichzelf al niet zoo heel een
voudig om voor ©enige jaren de saamwer
king te verzekeren van een drietal groe
pen, die bij alles wat zij gemeen heb
ben toch ook ieder weer haar eigen
wenscben uiten en van uit een aparien
gezichtshoek de dingen bekijken.
Maar dubbel moeilijk wordt dat onder
de omstandigheden waarin we thans ver-
keeren. Daar is één practisch, de heele
politiek beheerschend vraagstuk, waarvan
men omvang en beteekenis niet geheel
bepalen kan en waarmee men toch reke
ning moet houden.
Het is de toestand van 's lands finan
ciën in de komende jaren. Op dat terrein
werkt men voortdurend met onbekende
factoren en men kan zelfs den toestand
van het jaar 1923 nog slechts zeer on
volkomen overzien. Hoe het zal zijn in
1924 len 1925, er is niemand die het ook
maar bij benadering kan aangeven. Men
kan de richting we] aanwijzen van het
verloop van 's lands inkomsten, maar over
cijfers beschikt men niet. En wie ze noe
men gaat voor de jaren 1924 en 1925
gooit ter mét de muts naar.
Dit alleen mag als vaststaande worden
aangenomen dat de daling van de inkom
sten afgezien van wijzigingen in ons
tegenwoordig belastingstelsel zal door
gaan tot in het jaar 1925. Dat wil derhalve
zieggen, dat, ook al slaagt men er in voor
het jaar 1923 de Staatsuitgaven in over
eenstemming te brengen met de inkom
sten, men in 1923 'en 1924 weer voor oen
soortgelijk probleem zal staan als waar
voor men fhans in 1922 staat. Soort
gelijk, dat is al wat men er van zeggen
kan. De bedragen waarover het gaan zal,
zijn echter, zooals we reeds opmerkten,
volstrekt onbekend. Maar daarom ook was
het uitgesloten, dat men maatregelen bera
men kon voor hetgeen geschieden moet
om het hoofd te kunnen bieden aan den
toestand, zooals die zich aan het eind
van het volgend jaar zal voordoen.
We verduidelijken dit met enkele cijfers.
Onderstel dat de inkomsten voor het jaar
1923 eens 100 millioen lager geraamd
moeten worden dan de uitgaven voor
het loopende jaar 1922 hebben bedragen,
dan moeten die uitgaven toet 100 millioen
omlaag, om' voor 1923 een sluitende be-
g|rooting te verkrijgen. Maar' stel nu, dat
de inkomsten over 1924 opnieuw 100 mil
lioen lager zijn dan die over 1923, dan
zou de begrooting aan uitgaven voor 1924
andermaal m'et 100 millioen omlaag moe
ten. Het is duidelijk dat we dan te staan
komen voor een geheel andere inrichting
van onze Staatshuishouding: dat de wij
zer van de klok dan achteruit zou moeten
worden gezet. Hoe men dit ook betreuren
mocht, er zou geen ontkoming aan zijn.
Maar het spreekt van zelf, dat in zulke
omstandigheden nieuw overleg, nieuw be
raad noodig zou zijndat men thans
niet beraadslaglen kon over een hypothe-
tischen toestand waarvoor we na 1 of 2
jaar geplaatst kunnen worden.
Het ;wap met het oog hierop-, dat wij
spraken van het eerste Station. Het over
leg tusschen de drie groepen kon zich
voor zooveel de financiën betreft, niet
verder uitstrekken dan tot wat noodigj twas
voor het jaar 1923.
Geheel bevredigend is dit natuurlijk
niet, maar het kon niet anders. Het
vraagstuk van het herstel van het finan
cieel evenwicht vereischt groote omzich
tigheid, wil men aan gewichtige volksbe
langen geen onberekenbare schade toe
brengen. Maar daaruit volgt dan ook,
dat men niet in een paniekstemlming din
gen moet gaan doen die later wellicht
zouden blijken niet noodigj te zijn ge
weest. Voor 1923 moest natuurlijk worden
<7Tfl i" n<TlT^hïik('TlT'niTruTuJc*'"'Ctclx
wc da( welen en (och ies
dien da<? aan den minister eervol ont
slag verleend.
Een definitieve oplossing van de
crisis is hiermede niet bereikt. In
verband hiermede 'kan worden gemeld,
dat de heer en mevrouw van IJssel-
steijn voor particuliere aangelegen
heden naar Zuid-Atrika gaan, en van
daar bun reis vervolgen naar Indië,
om het reeds lang voorgenomen be
zoek aan hun zoon te Medan te
brengen, In den loop van het volgend
jaar hoDen zij naar Nederland terug
te keeren.
AMSTERDAM. V.D. Naar het Hbld.
van particuliere zijde verneemt, is
Joh. Al. Messchaert te Zurich over
leden. Messchaert werd in 1857 te
Hoorn geboien en was vele jaren lee-
raar aan de Muziekschool te Amster
dam en trad in binnen- en buitenland
op.
LONDEN. Hei Duitsche stoomschip
„Harmonia" is op zijn reis naar Ha
vanna, achttien mijlen ten westen van
Vigo gezonken. Allé passagiers werden
door draadloos te hulp eeroepen sche
pen gered.
te geraken, dat er redelijk uitzicht bestond
op evenwicht tusschen de inkomsten en
uitgaven; zij1 het niet onmiddellijk, dan
toch in een nabije toekomst. Maar daarbij
moest men natuurlijk een nog verdere
daling der middelen voor het oogenhlik
buiten beschouwing laten.
Dat komt, naar onze stellige overtuiging,
later. Het mïddelencijfer zien we in (de
toekomst zakken tot een bedrag dat niet
veel boven de 400 millioen per jaar
zal zijn en om de uitgaven daarmee
in overeenstemming te brengen, zal nog
heel wat meer overleg en beraad noodig
zijn dan nu vereischt werd met het oog
op den toestand zooals die zich over
1923 voordeed. Men bedenke slechts, dat
de gewone uitgaven voor 1922 nog op
rond (650 millioen staan.
Al is het dat op andere punten van
Staatsbeleid een bevredigende oplossing
verkregen werd, die de geheele driejarige
periode dekt, voor zooveel de financiën
betreft, zal men er zich op- voorbereid
moeten houden, dat de omstandigheden
nopen zullen tot telkens hernieuwd be
raad. Dit is misschien wat ongewoon,
maar de omstandigheden waaronder we
leven zijn evenmin gtewoon. En het feit,
dat de eerste hindernis, voor zooveel
de partijen en den formateur betreft, zon
der noemenswaardige moeilijkheden werd
genomen, stemt tot vertrouwen voor de
toekomst. Ieder heeft bij de onderhande
lingen wel eens wat moeten laten schie
ten (wat hem' lief was, maai' ernstige be
zwaren zijn er niet geweest. En voor zoo
ver wij "in staat zijn om- dit te be-
oordeelen, zat bij' allen de ernstige (wensch
voor, oto dan heer Ruijs in zijn poging
te doen slagen.
Naast den gelukwensch met het aan
vankelijk succes uit ons blad daarbij
gaarne den wensch, dat de formateur nu
spoedig met zijn ambtgenooten aan den
arbeid zal kunnen gaan.
Spoorwegstaking.
Nog altijd wordt de samenwerking der
vijf s p o<or w eg p er so n eel -org anis a ti es en met
name de grondslag van samenwerking,
waaro-ver ook wij onze smartelijke ver
bazing hebben te kennen gegeven, in de
Chr. pers druk besproken.
Zoo schrijft o.m. de „N. H. Crt.", verge
lijkende Nederland met Duitschland en
Zweden:
Zweden heeft ook zijn spoorweg
staking.
En wat stelde het socialistische ka
binet zich ten taak?
Neutraliteit?
Volstrekt niet.
Het verkeer ,zou zoo goed mogelijk
gehandhaafd worden ter wille van de
algemeene volksbelangen.
Ook Duitschland kent zijn spoorweg
stakingen.
En ook daar bleven de socialistische
regeerders er niet passief tegenover
staan. Krasse maatregelen werden geno
men ter bescherming van staat en maat
schappij. Ziware straffen werden uitge
deeld.
Zelfs de socialistische „Vorwarts"
veroordeelde het werken met dreige
menten ten scherpste.
Zou het overheidspersoneel daarin
worden vrijgelaten dan beteekende dit
aldus de redeneering van het hoofd
orgaan der Duitsche socialistische par
tij het einde van den staat en van
alle socialistisch streven. Het breken
van een staking van dergelijk personeel
was derhalve in het algemeen belang.
De socialistische spoorwegmannen in
Nederland bekommeren izioh echter om
deze ervaringswijsheid niet. Zij' dreigen.
Het is niet te verwachten, dat in Ne
derland de autoriteiten minder inioed
izouden hebben dan de socialistische re
geerders in het buitenland.
Is het dan niet onverantwoordelijk
tienduizenden arbeiders op te zweepen,
totdat zij straks niet meer te houden
zijn
Fn als er dan eens slachtoffers val
len, iets wat in de gegeven omstandig
heden dan onvermijdelijk schijnt?
De ieiders van het spoorwegpersoneel
mogen wel toezien.
llun treft dan niet de schade, maar
wel de ontzaglijke verantwoordelijkheid
van duizender levensleed.
beoordeeld, waarbij dan de vraag zal over-
Jaalaan, door G. Harders, vertaald
door mevr. J. P. Wesselink-Van
Rossum. Nijkerk, G. F. Cal-
lenbach.
BERLIJN. V.oE'cns bericht uit Odes-
sa hebben de roode legers Sebastopol
In on ge jeugd maakten wij kennis met
de Roodhuiden in N.- en Zuid-Amerika,
door middel van de romans van Gustave
Aimaril en Fenimoore Cooper, wij ver
slonden de schier ongeloofelijke verha
len over Comanchen en Apachen en Au-
ca's en hoe zij meer heeten miogen, 'die
vervolgde en geplaagde stammen met hun
ridderhelden, hun verklaarbare wraak
zucht, hun martelaren. Maar nu, .een
halve eeuw later zijn andere schrij
vers naar voren gekomen, niet toet span
nende verhalen van krijgsmoed en krijgs
list <en krijgsmisdaden, maar met weerge
ving van feiten uit de Zendingsgeschiede
nis; want ook tot deze heidensche stam
men hebben Duitsche zendelingten het
Evanglelie gebracht, en velen hebben hei
aangenomen. Hieraan komt „Jaalaan" ons
herinneren in den vorm van dezen aan
grijpend schoonen roman of is 'talles
geschiedenis? iwijj denken 't haast. Wijwen-
schen het verhaal niet te resumteeren,
wij zouden den indruk er van maar
bederven. Wij prijzen alleen maar de
keurige karakterteekeningen die er in
voorkomten, van het nobele tot God be-
