,P I>K ZEEUW l 1%<i iq 'im ig Bericht. min bles XeniLp. ef-Bakker. TWEEDE BLAD. üit de Pers. it Se Praracie. Leestafel. •den verkocht, ÏKOOP- UTRECHT !ëi 1101, 79 houdster. 1 V Uit den Goeschen Raad. DE BOKKENRIJDERS. e helfS wan 3S?si n t3e Vaas-stad d, met Zijttantareg weg op liet terrein angeduid. perceel, met Uit lij ksweg; o.a. zeer olkstuiiitjês. s VAN DISSEL. ugrijpelijkerwijze trument dat is. Men houde er steeds iu het het goedkoopste doch hetsoliede wel fDKOOP oop van een in- en blijft steeds van vertrouwen. >t aantal beroeps- rticulieren. Onze hebben een magazijn dat ichting tot koop worden ge- orteering piano's naken mede het aan iedereen i instrument naar an te schaffen en orgels wor- jaar schriftelijk J. reden om inlicli- ezoekt onze Ma K0°p: y|J sikschapen ELSE, Plomput, te KOOP: s Speenlammers SfSE Pz„ 't Zand D 25- KOOP: P. S. GESCHIERE, ©ede", Koudekerke KOOP: met 2 Lammers, ER, Oude Vlissing- KOOP: 3et. C VAN BOVEN o.32, Krabbendgke. ragd aan de CoSp. Serse&e tegen 15 iet vrije woning plus zet. Brieven te rich- ril a. s aan JACOB Secretaris Coöp. ndijk, Ierseke. ij een alleenwonend in, een Meid-Huis» G., middelbare leef den boerenstand, der letter P, N.V. MESTDAGH, Vlissingen,. VAN ZATERDAG 22 APRIL 1922, No. 172. Een vrij lange agenda met over 't alge meen weinig beduidende punten en veal formaliteiten, de Gemeente-financiën be treffende, hadden onze Raadsleden Donder dagmiddag te verwerken. In een volgende vergadering, die niet lang op zich zal la ten wachten, zullen misschien belangrijker zaken als de bestemming te geven aan het Landbouwproefstation, de sociëteits kwestie, een „gaSj-adres" aan de orde komen. Laten we uit de vergadering van Don derdag hier en daar een graantje pikken. Vrij spoedig was beslist, dat onze ge meente niet meedoet aan het grapje, om den len Mei (den rooden dag) tot feestdag voor 't gemeente-personeel te maken. Heb ben de heeren misschien verkiezingspropa ganda noodig, nu zij zoo met een der gelijk verzoek komen? De voorzitter moest weer eens de (hei- laas) gebruikelijke klacht uiten over 't schandelijk gedrag van een deel der Goesche straatjeugd, die het blijkbaar maar niet gedoogen lean, dat op ©enig plekje binnen Goes een plantsoentje wordt aan gelegd. Met handenvol worden de bloe men uit de perken gestolen. Zoo lang zamerhand komt men tot de conclusie (voor sommige paedagogen misschien wel een echt-ouderwetseh standpunt) dat een flink pak slaag op hét corpus van den boosdoener, die op heeterdaad betrapt wordt, bet eenig afdoend middel zal blij ken te zijn. De oppositie van vele Gemeentebesturen tegen den nog weinig populairen Keurings dienst van Waren schijnt op Gedep. Sta ten wel ©enigen indruk gemaakt te heb ben. Althans dit College wilde 'terdege het mes in de begrooting van dozen dienst zetten. Onze lezers zullen kich herinneren, dat ook wij het vorig jaar meermalen gewezen hebben op de reusachtige uitga ven, die .de wet op de keuring van le vensmiddelen voor de gemeenten, maar speciaal voor de centrum-gemeenten, mee brengt. E,en zekere geruststelling is het dan in ieder geval, dat er door de daar voor aangewezen colleges gestreefd wordt naar zuinigheid. Hoe het zij, de Keurings dienst krijgt geen automobiel en, dank zij verschillende omstandigheden, is zijn begrooting met f32.500 verminderd. Een interessant juridisch debat ontwik kelde zich over het voorstel om bij ver ordening alle gebruik van het vestwater te verbieden. Zooals ieder, die in het Goesche Jeruzalem geen vreemdeling is, wel vermoedde is uit een simpele opmer king van den voorzitter wel duidelijk ge worden: de waterieidingrmaa.tschappij is aan dit voorstel niet vreemd. En dit was een van de punten, "die dhr. Goedbloed aan critiek onderwierp. Heeft deze Maat schappij behoefte aan meerdere aansluitin gen, all right, maar dan niet door dwang maatregelen via de Gemeentebesturen. Dit is dan ook o. i. het ©enige onaange name kantje aan deze zaak. Want mr. Goedbloed l)Ieek verder wel weinig te ge voelen voor verordeningen, die alleen uit hygiënisch oogpunt noodig zijn, maar dan zoo zouden wij willen opmerken, zou men ook de geheel© levensmiddelen keuring wel op zij kunnen zetten. Alleen gevoelen we met hem de moeilijkheid, om zulk een verordening te handhaven. Ten slotte een discussie over' de kerk restauratie. Vrij algemeen was de klacht, dat de commissie voor deze restauratie (die natuurlijk een zeer verdienstelijk werk verricht en aanspraak maakt op aller er kentelijkheid) wel wat veel de geheim houding betracht. De burgerij, zelfs het college van B. en W., weet van de restau ratie zelve heel weinig af. Laten we ho pen, dat zij den wenk begrepen heeft en wat meer belangstelling voor haar werk weet te wekken. Het zal ongetwijfeld de zaak zelve ten goede komen. Wat het bedrag der subsidie betreft, de goed© wil bleek wel bij alle partijen aanwezig, om meer dan f750 per jaar te geven, maar de eisch der bezuiniging klinkt van alle kanten zoo gebiedend, dat er moeilijik aan valt te ontkomen. Mogen ©r spoedig betere tijden aanbreken, dan zal ook de restauratie van onze mooie kerk met be kwamer spoed kunnen geschieden! FEUILLETON. In den laatsten tijd heeft men meer malen gelezen van inbraken en beroovin- gen in Zuid-Limburg of in de daaraan grenzende Duitsche grensgemeenten en daarbij is soms gesproken van moderne Bokkenrijders. Die naam herinnert aan 'n dievenbende, die daar in de achttiende eeuw huisde eu wier daden nog altijd voortleven in de volksverhalen. Veel van hetgeen van de Bokkenrijders verteld wordt, behoort tot het rijk deir phantasie. Maar zeker is het ook, dat tl een geduchte bende vormden, die over ge heel Zuid-Limburg en ver daar buiten haar vertakkingen bad. De aanvoerders waren dikwijls voorname lieden, die voor het oog der wereld braaf en godvruchtig leef den ieders vertrouwen genoten en daarvan gebruik maakten om achter de dingen te komen, die voor de bende van belang wa ren. Op verschillende ver van elkaar gele gen plaatsen tegelijk en op geheimzinnige- wijze hadden de inbraken der bende plaats. Dit was oorzaak, dat het eenvoudige, bijge- loovige volk geloofde, dat ze met den duivel in verbinding stond. Op zwarte bokken zouden de dieven met ongeloof lijke snelheid de lucht doorklieven vandaar de naam Bokkenrijders. Men ver haalde, dat ze boven een bloedig lijk een vreeselijken eed van trouw en gehoor zaamheid zwoeren, dat Satan bij hunne samenkomsten het voorzitterschap be kleedde en de plaatsen aanwees, waar schatten verborgen waren en meed van die dingen, die de eenvoudige menschen met schrik en angst vervulden. Volksopvoeding. De Nederlander schrijft: Wellicht de zwaarste van alle opvoed kundige taken ligt thans op de schouders van de leiders der arbeiders-beweging. Zij zullen niet mogen hooren naar on zuiver-reactionaire kreten; maar evenmin naar klanken, die alleen maar opstoken en aanvuren zonder te letten op ernstige j sociale en economische overwegingen. Zoo gering als voor hen het eerste ge- Vaar is, zoo groot is het tweede voor hen. Want hier werkt het element van de propaganda in ongnnstigen zin. Zoolang de arbeiders-beweging verdeeld is, zal schier iedere actie den invloed daarvan ervaren, en zal dus niet, wat toch onmis baar was, alle aandacht zich conoentree- ren op de vraag, die in geding is; op die vraag als zoodanig en zonder meer. In tegendeel zal men nu zien, dat telkens de vraag, wat een andere groep zal zeggen, mee invloed oefent op het besluit, dat ten leste wordt genomen. Want dit be sluit zal arbeiders trekken tot deze orga nisatie en hen van de anderen vervreem den; of.... het zal precies het omge keerde do-en. Zoo wordt de kwestie onophoudelijk' scheef gesteld en scheef beantwoord. Rjeden te meer voor arb eiders-leiders, die zich van hun verantwoordelijkheid bewust zijn, om zich aan heel deze zui- ging der concurrentie te onttrekken eu de- zaak alleen als zaak te zien. Maar hiertoe is meer noodig dan een geschoolde groep van ernstige leiders; hier is evenveel behoefte aan een breede arbeidersmassa, die hoog genoeg staat en breed genoeg ziet om zulk 'een leiding te willen. Wij staan hier voor wisselwerking. Hoe zuiverder de massa voelen gaat, hoe meer de leiders kunnen wagen en bereiken. Hoe zuiverder de leiders spreken, des te meer rijst het peil van het geheel. Degenen, die de arbeiders-beweging een deel achten van de groote cultuur-bewe ging onzer dagen en haar daarmee een ©ereplaats gieven, haar zetten onder breed aspect wij werken hier gaarne mede die zullen moeten inzien, wat .grootsche eischen die blik in onze dagen toet zich brengt. En wie het eerste doen met luider stemme, doch het laatste als consequentie weigeren, die blijven ver beneden hun taak. Zij zullen moeten weten, dat de ge schiedenis over hen vonnis zal vellen, ook al leveren de eerste maanden of jaren propaganda winst op. Wij denken aan dit alles met nam© in verband met 'één der meest brandende vragen van onzen tijd: de volkshuisves ting. Het woningtekort tast welhaast alle sociaal-zedelijke goederen aan: liet gezins leven, de opvoeding, de zedelijke verhef fing, de persoonlijke bezinning. Wij be hoeven ier geen woord aan te spillen. Er mo-et dus in extra-vlug tempo worden gebouwd. Waut het tekort moet worden ingehaald. Maar dit gaat niet zonder de extra-me-dewerking der bouw-arb eiders. Zullen zij dezie medewerking verlee- nenb.v. door in den zomer langer De voornaamste oorzaak van het ont staan der Bokkenrijders was de treurig© toestand, waarin destijds de bevolking van Limburg verkeerde. De onophoudelijke in kwartieringen en strooptochten deï sol daten gedurende de oorlogen der 17e en 18e eeuw, hadden het land verarmd. Her haaldelijk mislukken van den oogst en ziekten onder het vee hadden het overige gedaan om den boer geheel ten gronde te lichten. Daarbij kwam, dat Limburg toen versnipperd was in verschillende kleine landjes, zoodat de bewoners als liet ware binnen enge grenzen opgesloten v/aren en handel en nijverheid door de tollen bijna onmogelijk gemaakt werden. Zoo werd er weinig geld verdiend en toch moesten zware belastingen opgebracht worden. De landman werd moedeloos en kreeg afkeer van den arbeid, die hem toch niet baatte. Velen gaven zich over aan drankmisbruik en geraakten steeds ver der op den verkeerden weg. Ten slotte verloren ze allen godsdienst en het einde was, dat ze bij de Bokkenrijders terecht kwamen. Wie tot de Bokkenrijders toetrad moest eerst zweren, dat hij God en alle heili gen verzaakte en zich overgaf aan den duivel' en dat hij al het kwaad zou doen, dat hem mogelijk was. Eigenaardig is het, aat de Bokkenrijders gewijde plaat sen, meestal kapellen uitkozen om dien eed af te leggen. Zulke kapellen waren die van St. Leonardus bij 's Hertogen, rade, die van St. Roza op den Kollen-, berg bq Sittard, eene bij Urmond aan de Maas en eene in het bosch bij Schaas- berg. „Aan het altaar in de kapel stond eenen gekleed met een langen roklaar of toge aan in het zwart. Nevens hem een twee den, met een boek in zijne handen en op dan normaal te werken? Wij zeggen: „bij voorbeeld", omdat dit zeker niet de eenige oplossing is. Met meer inspanning wer ken en werken met meer beleid kan men wellicht in acht uur leveren wat bij trek- de-lijn-werk in tien of elf uur nog niet geleverd wordt. Hier is een vraag, die d© arbeiders zelf in de eerste plaats moeten beantwoorden, omdat strakke bepalingen bij onwilligen toch slechts weinig baten. Zij zullen haar moeten b ean t woorden met de bij-bereke ning, dat zij daarmee werken zullen aan het zedelijk leven en de geestelijke ver heffing van zich-zelf en hun eigen „klasse"-genooten in de eerste plaats. Het moet vaststaan, dat sneller bouw- tempo onmisbaar is. Het moet overwogen worden, of verlenging van werktijd hier baten kan door meer productie en baten mag, wijl de winst aan goede woningen het tijdelijk offer van vrijen tijd waard is. Wie hier ontkennend antwoorden zal, zal andere wegen moeien wijzen. In deze sfeer m-oet de gedachtenwisse- ling worden ingezet en moet met spoed ©en antwoord zijn verkregen. Ziehier nu, hoe ©en sociaal-democra tisch dagblad den voorslag van een langer werktijd aanvat, d. i.hoe dit blad zijn taak als opvoeder der arbeidersw-ereld ver staat. De voorslag was gedaan door mr. Bruynzeel. Er zijn bouwvakarbeiders, die m©e- nen, dat ze met acht uren arbeid in vaak brandende zon hun plicht hebben gedaan jegens de gemeenschap. Er zijn er, die van de lange dagtaak ook een deel durven opeisch'en voor eigen ge not. Er zijn er, die meenen, dat zij ook van den schoonen zomertijd, van de natuur, van de bloemen en bosschen, van zee en hei, van duinen mogen ge nieten, evengoed als mr. Bruynzeel en z'n klassegenooten, die den '16-urigen zomerdag besteden om in het zweet huns aanschijns uit te rusten. Zij wijzen op de klassegenooten van mr. Bruynzeel, die het recht nemen om niet den halven, maar den vollen zo merdag werkloos te doen vervliegen. Zij wijzen op de duizenden hunner eigen klassegenooten in tal van bedrij ven wier handen tot werkloosheid ge doemd worden, alweer niet den halven, maar den ganschen zomerdag. Er zijn er zelfs, die de vrije uren, ter wijl de zon nog schijnt, die doorge bracht worden in het gezin, in de na tuur en in volle vrijheid geenszins „ver loren tijd" ac-hfen. Noch voor zichzelve, noch voor het gezin. Deze brutale en veeleischende indivi duen, die meenen, dat de zon voor hen schijnt en de bloemen voor hen bloeien, behoort aan het verstand te Worden gebracht, dat zij er slechts zijn om Woningen te bouwen. En voor niets anders. Over de vraag, die gesteld Was, valt Igecn enkel woord. Over andere vragen val len vele Woorden. De arbeider leert niet zien, waarom het gaat. Hij1 leert wel iets anders zien. Alle dingen leert hij aanstonds zien onder het licht van den klassenstrijd, Waardoor de zaak hopeloos is bedorven. Wij wachten het sociaal-democratisch getuigenis af, dat briest tegen deze on waardige wijze van voorstellen. En wij' vertrouwen, dat een reeks arbeiders de ,religieus-georganiseerden eerst, maar dezen toch niet alleen aan zulk een leiding het laatste restje van vertrouwen opzeggen zal. Wij zouden dan in een al talrijker kring aan het vraagstuk kunnen beginnen. Beginnen! want in een uiteen zetting als de bedoelde zijn wij daaraan zelfs nog niet toe. Middelburg. In de Donderdagavond gehouden algemeene vergadering van het altaar stonden 2 brandende koersen. Op den voet of voor het altaar lag een crusifix en ook somtijds een beeld van Maria, de allerheiligste Maagd en Moeder Gods. De zweerder of degene, die zijnen eed moest afleggen, 'kwam te rugg'ewaarts naar de kapel in en dan werd hem ge vraagd door den getallaarden naar ziijnen naam, qualiteit, ouderdom, enz. Alsdan moest hij opsteken de twee vingers van den linker hand met zijn rechten voet staande op het op den vloer liggende crusifix of beeld van de allerheiligste Maagd Maria en den eed zweren." (1) De geschiedenis der Bokkenrijders woii'dt wel eens in drie tijdperken verdeeld. Het eerste loopt dan van 173-1 tot 1756: het tweede van 1762 tot 1776. Herhaaldelijk werden kerken bestolen. Ook werd dik wijls ingebroken bij boeren, vooral bij die afgelegen woonden. Dikwijls werden de bewoners met een prop in den mond aan handen en voeten gebonden, soms ook vermoord. Dikwijls ook werden de eige naars gedwongen de plaats aan te wijzen, waar hun geld of kostbaarheden verbor gen waren. Gewoonlijk waren de dieven gemaskerd. Zelfs indien de beroofden ie mand herkenden, durfden ze dikwijls niets zeggen, want dan hadden zete verwach ten, dat ze vroeg of laat werden ver moord en hun huis in brand gestoken werd. Ook wanneer een lid de bende ver liet, had hij van de wraak der Bokkenrij ders het ergste te vreezen. Verraad kwam bij de bende dan ook zelden voor en wan neer een lid gevangen genomen werd, weigerde hij gewoonlijk medeplichtigen te 1) Zie S. J. P- Sleinada (pseudoniem voor A. Daniels de naam van achter naar voren gelezen „Oorsprong enz., 1779. de Vereenigmg tot bevordering van het Vreemdelingenverkeer in Walche ren, onder voorzitterschap van den heer H. J. G. Hartman, werd door den secretaris, den heer F. A. Hiller, het jaarverslag uitgebracht over 1921, waaraan het volgende is ontleend: Dank zij de medewerking der grens- autoriteitén, de betrokken tramweg- directies, en de Nederlandsche spoor wegen, werden de marktdagen te Mid delburg weder door honderden bad gasten uit de Belgische badplaatsen bezocht. Ook met auto's komen de Engelschen, Franschen en Belgen naar hier, echter mankeeren nog de Ame rikanen en Duitschers, terwijl ook Hol landers minder naar Zeeland kwamen dan vorige jaren. Er werden 442 Ne derlandsche, 37 Fransche en 70 En- gelsche gidsen verkocht en resp. 27, 13 en 19 gratis uitgereikt, totaal dus resp. 549 en 59. Er werden 90 fiets kaarten verkocht en 30 gratis uitge reikt, terwijl 5000 Engelsche en 5ÖÜ0 Fransche folders werden gedrukt. Op het register werd geteekend door 996 personen namens 2380 bezoekers, waarvan uit Nederland 1847, Enge land 150, Ierland '5; Frankrijk 50; België 210; Duitschland 27; Tjecho- Slowakije 5, Oostenrijk 3; Zwitserland 7; Portugal 1; Luxemburg 2; Rus land 1; Italië 1; Noord- en Zuid- Amerika 45, Ned.-Indië 13; Australië 2 en Californië 1. Schriftelijke inlichtingen werden aari 122 particulieren of vereenigingen uit 82 plaatsen in Nederland verstrekt. Voor de bosschen van Westhove, Duinoord en Berkenbosch werden 562 wandelkaarten uitgereikt. De trap te Valkenisse had door storm enz. veel geleden, en zou f 600 aan herstel heb ben gekost. Zij is nu kosteloos af gestaan aan dèn lieer van Ham, op voorwaarde, dat deze de trap in goe den staat en ten genoege van het polderbestuur onderhoudt. Herinnerd wordt aan het ditmaal houden der ringrijderij op het terrein van de Landbouwtentoonstelling en dit met groot succes. De secretaris brengt in dit verslag hulde aan hel afgetreden bestuurslid den heer A.. W. Berdenis van Berle- kom. Aan het slot deelt de secretaris met vreugde mede, dat er in 1921 80 nieu we leden tot de vereenigmg toetra den, zoodat op 1 Jan. 1922 het le dental 403 bedroeg met een contribu tie van f 835, sinds de oprichting is dit op één jaar na het grootste "aan tal leden, namelijk in 1906, toen er 408 waren, doch 'liet bedrag aan con tribution is no,g niet eerder bereikt. Behalve het jaarverslag bracht de heer Hiller, in navolging van zijn voorganger in 1902 en 1912 een over zicht uit over de werkzaamheden der vereenigmg in het derde tiental jaren van haar bestaan, van 1912 tot 1922. Sedert 1892 werden gedrukt 17200 Nederlandsche, 8100 Fransche, 3C00 Engelschen 2000 Duitsch-Engelsche gidsen, waarvan op 1 Januari j 1. nog in voorraad waren resp. 1, 734, 801, en 0, er waren dus in totaal 28764 giase'n verspreid. Het aantal gedrukte reclamekaarten of folders, dat gedrukt werd, bedroeg 17000 Nederlandsche, 108.000 Fransche, 33000 Engelsche en 16900 Duitsche, in totaal 174900 fol ders, die xnjna allen zijn verspreid. Bovendien werden mét steun van de vereenigmg nog door de Mij. Zeeland folders in Amerika uitgegeven betrek king hebbende op Middelburg en Wal cheren, terwijl de vereenigmg sinds 1913 22000 folders in het Neder- landsch, Fransch, Euitsch en En- gelsch uitgaf, 21000 briefkaarten en ruim 66000 slnïtzegels. In 1913 en 1914 werd voor het laatst in buitenlandsche tijdschriften rri-ir-mnrr-i~r-mri—rrnmnrri-nTf-f ir-i-«ir |-r mmi m»i'nnmi noemen; zelfs de hevigste folteringen wa ren dikwijls niet in staat de gevangenen tot spreken te dwingen. Door de overheid (zoowel door de Staat- sche als door de Oostenrijksche) werd tegen de Bokkenrijders strong opgetreden, vooral in het tweede tijdvak. Wel vijf- of zeshonderd personen werden op verschil lende wijzen ter dood gebracht. Geen dorp in het land van Valkenburg en 's-Hjer- togenrade, of het leverde zijn slachtof fers. Te streng zelfs werd door de rech ters te werk gegaan. Adriaan Louis Pélérin, eene rechtsge leerde uit dien tijd, die jaren lang in de Staatsche rechtbanken zitting had, ver klaart dat velen zijn opgehangen voor misdrijven, die met een paar dagen ge vangenisstraf voldoende gestraft zouden zijn geweest. Meer dan eens. scheen het kwaad geheel uitgeroeid, doch telkens dook na verloop van eenigen tijd weer pen nieuwe bende op. In 1776 scheen het eindelijk met de Bokkenrijders voor goed gedaan te zijn. Zij, die aan den arm der gerechtigheid ontkomen waren, hadden in België, Duitschland en Holland een schuil plaats gezocht. Toch ontstond in 1790 een nieuwe bende, die haar hoofdverblijf te Meersen had. Ze bestond grootendeels uit Joden, die vooral aan den Rijn en in België hun diefstallen pleegden, doch ook het Zuiden van Limburg onveilig maakten. 'Daarmee begint het derde tijdvak van de Bokkenrijders, dat van 1790 tot 1798 ge duurd heeft. De aanvoerders dezer bende waren Bos- beck en Picard, twee der beruchtste gauw dieven van hun tijd. Intusschen kwamen hier de Franschen en van uit Parijs wer den strenge bevelen gegeven om krachtig tegen de bènde op te treden. Verschil lende leden werden thans gevangen ge- geadverteerd. Aan tentoonstellingen werd sinds 1912 niet deelgenomen. Zeer dikwijls schonk de vereenigmg medailles óf <jeld voor tentoonstellin gen, wedstrijden, voor wegsverbete- ring afkoop tollen, enz. enz. In de argeloopen 10 jaar werden een 7-tal concerten gegeven en had een lezing plaats vanwege de veree nigmg, namelijk over het carillon. Als werkzaamheden van verschillenden aard worden genoemd het uitgeven sedert 1902 van lijstjes met de be kende hotels en pensions in Walche ren, het sedert 1913 verkoopen van 3400 kaartjes van Walcheren, voor namelijk voor wielrijders, de schitte rend 'geslaagde tentoonstelling van Zeeuwsehe kleederdrachten in '1913. Verder worden nog genoemd de ringrijderijen en de propaganda tijdens de jaarvergadering van de A. N. V. V. in 1920. Tevreden kan men echter niet zijn, want een ledental van 403 met een contribut:ecphrengst van f 835 is voor een stad met bijna 20.000 in woners bedroevend weinig. De beide verslagen werden goed gekeurd eu besloten werd ten einde propaganda te maken het tienjarig overzicht te doen drukken. Aan den secretaris werd dank gebracht voor zijn moeite. Door den penningmeester, den heer mr. H. Doorenbos, werd rekening en verantwoording uitgebracht over het afgeloopen vereenigingsjaar. Ontvangen werd f2631.85, terwijl de uitgaven, inbegrepen kwaad slot vorig jaar ad f 1085.GöVs, bedroegen f3654.59 zoodat het kwaad slot thans bedraagt 11022.74. De aftredende be stuursleden, de heeren E. M. Alberts, F. A. Hiller, mr. II. Doorenbos en T. de Meester werden herkozen. St. Philipsland. Alhier is biji afwezigheid van de bewoners ingebroken in de bak kerij' van P. E. Uit de toonbanklade wordt een bedrag van 15 A f 16, uit een kast in de voorkamer een gouden horloge en een dito broche en uit de bakkerij twee hammen. Of nog meerdere goederen gesto len zijn, is nog niet kunnen vastgesteld worden. M. Ct. D e S p i o g e I bevat o.a. goed geslaagde kiekjes van de Deputatenvergadering. Voorts verschillende landelijke tooneeltjes en photo's van den feestavond van het Standaardporsoneel. Timotheus van deze week bevat weer een overdenking van wijlen generaal Von Viebahn „Betaalbare wissels" (Ps. 1272). In de Indrukken van den Hoofd redacteur komt een stukje voor hetwelk de lezers van Timotheus, voorzoovor zij zonen in militairen dienst hebben, althans wat 't slot van 't stukske betreft, hun ter lezing moeien mee geven. Een mooi stuk leest men bij de Illustratie „De gratie". Mej. H. S. S. Kuyper is al aan haar ze vende opstel in „De symboliek der ber gen" toe. Reeds meermalen bewonderden we onder meer haar fijn en juist taalge voel, en doen dit ook weer, wanneer wij lezen van „het Smalle pad dat ten leven leidt". Men spreekt toch niet van een „nauwe" weg al vertaalden onze over- zetters hiet zoo uit Matth. 714. De Iezer(es) zal verder met genot luisteren; naar haar beschouwing der twee wegen, waartoe ze in Silvaplana gebracht werd. De Vriend der Gezondheid geeft weer gezonde wenken aan vragers die met krankheden -bezocht zijn. P. S. Wegens een verschrijving van den recensent kwam in de beoordeeling van dr. de Moors Rombrandt-Album het woord „Theater" t© staan, wat natuurlijk „Album" had moeten zijn. nomen, doch ondanks de dringende orders van hoogerhand, werd tegen hen niet veel uitgericht. Volgens het groote beginsel! der Fransche vrijheidsmannen, mocht ieder gevangene zelf zijn verdedigers uit het volk kiezen en mocht de verdediger den beschuldigde in de gevangenis be zoeken zoo dikwijls hij wilde. Het gevolg daarvan was, dat allerlei schurken als verdedigers optraden en zoo vrijen toe gang tot de gevangenissen kregen, dat ge tuigen omgekocht, en stukken nagemaakt of vervalscht werden, vooral als de be schuldigde iemand was, die goed betalen kon. Eerst in 1798 kwam er verbetering. In dat jaar kwam er een geheele verandering lop rechterlijk gebied. Die kleine districten 'werden samengesmolten tot grootere, zoo dat de misdadigers niet meer zoo gemak kelijk de grenzen over konden om aan de plaatselijke justitie te ontkomen. Verder Werd een bevel tot inhechtenisneming! door de geheele republiek uitvoerbaar verklaard. Daardoor kon de politie beter met vereenigde kracht te werk gaand )Een goede maatregel was ook het oprich ten der Fransche gendarmerie, wier voor naamste taak Was het toezicht over vreem delingen en verdachte personen. Met kracht werd thans tegen de dievenbende opgetreden en het gelukkig gevolg was, dat ze weldra voor goed verdween. Doch de naam der Bokkenrijders, die ruim eene halve eeuw, zij het met tusschenpoozen, de schrik van Zuid-Limburg zijn geweest, is blijven bestaan en talrijk zijln de groote en kleine verhalen, waarin ze de hoofd rol spelen.

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1922 | | pagina 5