No 157
Maandag 3 April
36e Jaargang
Een Zeeuwsclie Veteraan.
Staten-Generaal.
Buitenland.
Reclames.
A
FEUILLETON.
A
Drukkers-Exploitanten
OOSTERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. II; Administratie no. 58
Postrekening No. '36000.
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
De Begrooting van Oorlog.
't Waren spannende dagen, die achter
ons liggen en waarin de begrooting van
Oorlog in behandeling was.
Illet ging er dan ook om.
De buitengewoon trouwe opkomst der
leden duidde al aan, dat bij de eindstem
ming een hevige strijd gevoerd zou
worden.
En de wankele stemmenmeerderheid,
waarbij verschillende amendementen wer
den afgewezen, en zelfs ©en tweetal er
nog doorging, duidde 'er reeds, op, dat
vóór de eindstemming het commando zou
zijn: alle hens aan het dek.
Zón was het.
Met een uitslag, die den Minister een
zwaar bevochten, maar dubbel en dwars
verdiende overwinning bracht.
Die hulde, ook door enkele leden der
linkerzijde aan Minister van Dijk gebracht,
toen zij hem met de aanneming der be
groeting gelukwemschten, beduidt een
openlijk ©eresaluut aan dezen rondborsti
ge© bewindsman, die bij alles open kaart
speelde, maar ten slotte stand hield waar
dit geboden was.
Hulde dan bij het behalen der victorie!
Deze victorie is juist, daarom te roem
rijker, omdat de Minister, ziende op het
spannende bij de eindstemming, zich niet
heeft laten verlokken, om aan zijn tegen
standers, met name aan den Vrijheids
bond: zoodanige concessies te doen, dat
hiermede het eigene karakter van zijn
stelsel zou worden aangetast.
Minister van Dijk liet zich niet'intimi-
deeren door de speculatieve amendemen
ten van een de Muralt c. si
De heeren konden gaan, ondanks hun
dreigementen.
Des te schooner daarom de overwin
ning, waar de -Minister zichzelf bleef.
Eere aan den Minister van Oorlog, die
voor de tweede maal zoo schitterend tri
omfeerde.
De houding van den Vrijheidsbond.
Op onderscheidene punten is Minister
van Dijk zijn tegenstanders tegemoet ge
komen.
De Minister had trouwens al eerder door
begrotingswijzigingen getoond: hij wil be
zuiniging.
Na 's Ministers uiterst conciliante hou
ding mocht men in trouwe verwachten,
dat de Vrijheidsbond van zijn kant al
thans ©enig© meegaandheid zou toonen.
Wie zóó het zich voorgesteld hadden,
zullen wel bitter ontgoocheld zijn.
Als bij de Dienstplichtwet ging het ook
nu voor den Vrijheidsbond om principi-
eele verschillen, en men weet het nu een
maal, bij den Vrijheidsbond moet men niet
aan principes raken.
Die kampementen, die deden het 'ml
En de Minister mocht zoo tegemoet
komend zijn als hij maar kon, het aantel
kampementen desnoods tot twee beperken,
't was den Vrijheidsbonders nog, niet naar
den zin.
Mij had moeten capituleeren 1
De Vrijheidsbond heeft zich, ondanks
het allesbehalve vlekkeloos verleden van
velen zijner aanhangers, in het hoofd ge-
ioor
KEES VAN DEK,-MEER
1)
Veteranen waren bij de Romeinen sol
daten, die hun dienstplicht vervuld had
den, doch nog vrijwillig dienst verrichten,
wanneer zij door een beminden veldheer
werden opgeroepen.
Veteraan, oud-strijder.
Ja, dat was in zekeren zin ook de heer
Adriaan HJollestelle te Tholen, die den
zevenden Mei van dit jaa'r züjn Dösten
jaardag hoopte te vieren, doch den 29sten
Maart j.l. het tijdelijke met Ket eeuwige
verwisselde.
Hij heeft gediend en hij heeft gestreden
en toen hij zijn openbaren diensttijd ver
vuld had, is hij niet stilletjes op zijn
lauweren gaan rusten, maair heeft hij,
schoon niet met luid gerucht, zich telkens
weer een taak gesteld en is hij zijn krach
ten blijven besteden aan de voltooiing vaft
vroeger begonnen, werk en aan het leg
gen van den grondslag voor nieuw werk.
Denken en werken heeft hij schier tot
den laatsten stond gedaan. Wie hem, zelfs
heel kort vóór zijn dood, spraken, moeteo
wel aanstonds getroffen geweest* zijn door
zijn bijzondere geestkracht en werklust.
Met één been in het graf, gelijk de
volksmond het uitdrukt, stond hij met het
andere in 't midden van het onrustige
leven met z'n strijd en z'n vraagstukken.
Vraagstukken ook, die menigeen wei-
zet om dienst te doen als bezuinigings
partij a tort, et a travers.
Daarvoor moet alles wijken, zelfs het
landsbelang.
Maar de Minister Van Oorlog week dan
toch niet, zoodat de Vrijheidsbond met de
kous op den kop naar huis kon.
De Vrijheidsbond betoonde zich niet Veel
minder destructief dan de Vrijzinnig-
Democraten, die hij van deze eigenschap
beschuldigde.
Dat sommige leden bij deze belangrijke
stemming niet aanwezig wanen, kan moei
lijk ter verontschuldiging dienen, hetzij
zij dan den moed misten om tegen te
stemmen, hetzij dat zij verzet tegen de
meening der fractie vreesden.
Die Vrijheidsbond doolde weer '©en stapje
verder van het pad.
En het gezegde werd weer bewaarheid,
dat de eerste stap op den verkeerden
weg d® gevaarlijkste is, daar de tweede,
zooals bleek, al veel gemakkelijker gaat-
Je maintisndrai!
De oorlogsbegrooting is afgehandeld.
Van ©ogenblik tot oogenblik nam de span
ning toe in de Kamer, naarmate de be
slissing naderde. Rechts was trouw aan
wezig. Natuurlijk, daar dreef ©?n begin
sel tot het vervullen van ©en grootschen
plicht. Links was onvoltallig, inzonder
heid de liberalen hebben bun, in den
laatsten tijd verkregen, roem van slap t©
zijn, getoond. Er mankeerden ©r nog al.
Oudegeest, die gemeend had, dat d© stem
ming Dinsdag wel zou. worden gehouden
en daarom misschien in de meening
de Kamer een genoegen te doen pre-,
sent was, bleek Woensdag weer afwezig.
Al zeiden zo het niet, de liberalen waren
het roerend eens met de socialisten. Dat
het liberale beginsel en het socialistische
in den grond der zaak hetzelfde is kwam
hier weer uit.
Een knap, bekwaam Minister van Oor
log, die met groote openhartigheid de
Kamer voorlichtte en uiteenzetting gaf van
zijn schoon© plannen inzake d'e veilig
stelling van het land, moest ervaren, dat
zelfs, al beweerde de liberale heer de Mu
ralt het tegendeel, deze qualiteiten geen
gewicht in de schaal leggen.
Onder laffe vleitaal toch de rooden
helpen om zoo 't kon de Regeering
te laten duikelen, zoover zijn de liberalen
afgedreven 1
Zuinigheid? Kom er maar oml Defensie,
ja in woorden, doch niet metterdaad. Be
ginsel? Troelstra's zweep. Ruggegraat?
Casuïstiek.
Wij weten, dat de Rooms'chten een offer
hebben gebracht en hef, is te loven, dat, zij
met groote' eenstemmigheid Minister van
Dijk zijn bijgesprongen in zijn pogen om
ons land desnoods verdedigd te hebben-
Hulde aan onze fractie, hulde aan de
trouwe wapenbroeders en niet het minst
aan van Dijk, den slagvaardigen strijder,
wien wij toewenschen de zege in nog me
nigten slag!
(Schoon in saamvatting bovenstaand
(artikel, zonder 't te willen of te weten, den
inhoud der beide bovenstaande artikelen,
ons van andere zijd© gezonden, weergeeft,
nemen wij toch ook dit op, om 't belang
licht niet interesseeren, maair die izijn
wei'kzamen geest dagen en weken lang
in beslag nemen. Vraagstukken nochtans,
die voor de wetenschap niet van belang
ontbloot zijn.
Hoe ik mij nu durf vermeten belang
stelling. te vragen voor de levensgeschie
denis van dezen eenvoudigen provincid-
man?
Toen de bekende dominee Emil Frommel
nog een schoolknaap was, hoorde hij bij
een schoolfeest een rede van den ouden
Feetor. De goede oude heer sprak over een
neiging, die alle knapen met elkander get
meen hebben: de neiging om te verzamelen.
De een klimt als een kat in de hoornen
en haalt er dé eieren uit voor zijn ver
zameling en hoopt dan nog op een struis
vogel- of een kolibri-ei, omdat men die
haast niet meer aantreft; een ander jaagt,
kapellen na, tot hij'-ze alle in zijn doos heeft
en daarbij is geen moeite hem te veel.
Weer een ander verzamelt steenen en klopt
op alle bergen en ook wel op de marmeren
console in den salon, om zijn verzameling
uit te breiden en getroost zich de ooi--1
vijgen, die hij hiervoor ontvangt; en nog
een ander doet in rariteiten en oudheden,
en zou zijn boterham willen missen voor
de tanden van den kalif van Bagdad die de
dappere ridder Huon hem indertijd uit den
mond sloeg.
De oude rector zeide toen, dat het Wel)
do moeite waard was om»een verzameling
van iets beters en degelijkers aan te
leggen dan eieren en kapellen, die door!
de mot verteerd worden, en dat is de get-
schiedenis van vader en moeder, groot
vaders en grootmoeders, zoover als men
er iets van te weten kan komen.
Frommel moest hem daarin gelijk geven.
der quaestie, die niet genoeg onder de aan
dacht kan gebracht worden. Red.)
Eerste Kamer.
Ovier het slot der magistrale rede van
den heer Idenburg in de zitting van Vrij
dag nog het volgende.
Over de Indische cultuur zei de oud-
gouverneur-generaal opmerkelijke dingen.
Het stichten van een Indische, universi
teit achtte spreker thans wel mogelijk.
Het Oosten gaat meer en meer open voor
de Westersche cultuur. Men moest echter
er voor waken, dat die cultuur niet opper
vlakkig werd opgevat. Een wezenlijke cul
tuur is onbestaanbaar zonder cultuurwor
tel. En de wortel van de Westersche cul
tuur is het Christendom. Die moet in de
school worden geplant en daarnaast kun
nen Kerk en zending haar eigen werk
doen. Wij hebben een gemeenschappelijke
cultuur, die voortgekomen is uit het chris
tendom.
Want wanneer de eenheid van cultuur
gedachte tusschen ons en Indië op den
duur niet wordt bereikt, dan zullen wij
eenmaal uiteen moeten gaan. Wordt ze
wel bereikt, dan zal dat strekken tot heil
van beiden.
Tweede Kamer.
Wij willen nog ©en en ander ontleenen
aan de rede, die minister v. Ysselsteijn
Vrijdag in de Kamer heeft uitgesproken.
De schuld van het getreuzel met dé Jacht
wet zit voor ©en deel ook bij de boeren-
organisaties, die den minister tot Novem
ber op d© adviezen hebben doen wachten.
Maar het nieuwe ontwerp is nu klaar en
zal de Kamer Maandag óf Dinsdag herei
ken. Bij dat ontwerp wordt het jacht recht
gegeven aan den gebruiker van den grond
en worden de heerlijke jachtrechten af
geschaft. Wat het pachlcontract aangaat,
de Staatscommissie hoopt in 1932 klaar t©
komen. Maar of d© minister deze zaak
nog tol oplossing zal kunnen brengen,
betwijfelt, hij.
Verder h'eeft de minister drie weken oen
uitvoerverbod van aardappelen uitgevaar
digd, omdat hij verwachtte dat er anders
gieen aardappelen in ons land zouden over
blijven. Men kan zeggen: dan moet men
maar pap eten. Maar de Nederlanders zijn
nu .eenmaal op aardappelen gesteld, Die
gewoonte van aardappelen eten is hier nu
eenmaal ingeburgerd. De toestand is nu
echter veranderd en de minister wil nu
het uitvoerverbod niet meer hanteeren als
pi-ij sregelaar.
Voor de ontginning van woeste gronden
wordt zooveel mogelijk gedaan. Van parti
culiere zijde worden groote ontginningen
niet meer ondernomen, omdat er te veel
gekl'hij moet. Daarom dienen kleine ter
reinen uitgegeven, met voorschot, om door
ontginning ons land te vergroóten.
Die conferentie van Genua.
In Engelsche kringen, die in nauw col)-'
tact staan met de regeering en met do
inii.waiiin
Want, zoo redeneerde hij, de kleine mensch
treedt niet alleen in de geschiedenis van-
zijn familie, maar ook van; zijn volk,;
evenals een boerenjongen in zijns vaders)
jas, die van onderen nog een handbreed'
wordt opgenomen. Men ziet door de fa
miliegeschiedenis als door een klein raam
pje in de groote vaderlandsche ein wereld
geschiedenis, en men leert er geschiede
nis door, zonder dat men het zlelf weet, ten
minste zonder schoolblijven en tranen.
Sedert Frommel die rede had gehoord,
is hij een verzameling van familiegeschie
denissen gaan aanleggen. H'i? is gaan'
luisteren naar de verhalen van vader of
grootmoeder en hij teekende alles op wat
de vermelding waard was. Zijn familie was
hem er dankbaar voor. Hij heeft cle ge
schiedenissen toen door den druk ver^
eeuwigd en een breede lezerskring ïn
Duitschland en over de grens heeft ervan
genoten en geleerd en is er door gesticht.
Welnu, ook de heer Hollestelle heeft
zijn kinderen onder de boekenverzameling
ook de familiegeschiedenissen nagelaten.
Zijn nagedachtenis zal er te meer om
geëerd worden.
En nu ga ik, op mijn manier, wat over
vertellen uit die veelszins merkwaardige
historiebladen. De lezers z'ien dan doclr
deze levensbeschrijving als door een kleiig
'raam in de provinciale historie niet alleen,
maar evenzeer in de geschiedenis van het
sociale leven.
Bit laatste vooral gaf mij den moed
om vrij uitvoerig stil te staan bij het verre
verleden, dien „goeden ouden tijd", die
ook al de menschen van zorg en strijden
moede maakte.
Overigens zijn de gegevens niet slechts
van lokaal belang. De schrijver leidt den
voorbereidingen voor de confeirenlie van
Genua, verwacht men de volgende resul
taten van do besprekingen aldaar.
Ten eerste dat do alglemeeno econo
mische principes er zullen Worden vastge
legd, die voor do velschillende Europee-
sche staten bindend zullen zijn.
Ten tweede, dat. er zekere special©
voorstellen zullen Worden aangenomen ter
voorziening in bepaalde omstandigheden
en moeilijkheden. De grootste dier special©
moeilijkheden zal natuurlijk Rusland zijn
en men is er ten volle van doordrongen,,
dat hier m'et de allergrootste voorzichtig
heid moet worden te werk gegaan, wil
paen zich niet aan feen echec blootstellen.
De Mijnwerkersstaking in de Ver. Staten.
Overeenkomstig het stakingsbevel heb
ben de mijnwerkers in alle mijnencenti'a,
uitgezonderd in Kentucky, wiaar de ar
beidscontracten voor 5000 arbeiders nog
oen jaar gelden (hot werk neergelegd,
1300Ï) man blijven aan den arbeid voor
het instandhouden der mijnen. Naar schat
ting worden 18000 spoorwegmannen in
Pensylvanië Werkloos tengevolge van de
mijnwerkers-staking.
Ex-keizer Karei overleden.
Van het eiland Madeira, Waarheen
ex-keizer Karei van Habsburg na zijn
tweeden mislukten staatsgreep werd ver
bannen, komt het na. de laatste gunstige
berichten nog onverwachte, tragische be
richt, van diens overlijden.
Keizer Karei, voluit.Frans Josef Lode-
wijlt Hubertus George Mario was '17 Au
gustus 1887 als zoon van aartshertog
Otto Frans Josef geboren. Zijn vader over
leed 1 November 1906 te W'eenen Op 21
October 1911 was keizer Karei te Schwar-
zau am Steinfelde in het huwelijk getreden
met Z-ita, prinses van Bourbon-Pafma. Uit
-dit huwelijk zijn zeven kinderen geboren.
Vijf zoons en tw'e-e dochters.
Het is wel teekenend, dat men indertijd
van deze vrouw, die tot hot laatste toe
zoo'n overweldigende rol in het politieke
leven van Karei van Habsburg heeft ge
speeld, al dadelijk meer wist te vertellen
dan van haar keizerlijken gemaal. Deze
prinses had een groot deel va.n haar
jeugd in Engeland doorgebracht en wel in
het B-en-ediktijner klooster van de abdij
van Cecilia te Rijde op het eiland Wight.
Zou wellicht deze- jeugdherinnering nog
onlangs hebben bijgedragen tot de pogin
gen, welke van haar zij-do in het werk
zijn gesteld om het verbanningsoord der
Habsburgsche -dynastie verlegd te krij
gen naar genoemd eiland? Aan do sterk
godsdienstige trek, welke keizerin Zita
steeds heeft gekenmerkt,-zal haar klooster-
opleiding niet vreemd zijn geweest. liet
is bekend, dat zij onder leiding van
zeer begaafde nonnen geschiedenis, filoso
fie, en Latijn beeft gestudeerd, waarbij
zij het vooral in het laatste vak zeer ve»'
heeft gebracht.
Op 23 Nov. 1916 heeft ICarel van
Habsburg met zijn gemalin den troon
office'el bestegen. Toen heeft voor het
laatste het plechtig huisceremonieel der
Habsburgers de aloude zalen van het
paleis te Schönbrunn met luister vervuld.
De woelige Novemberdagen 1918 brach
ten' ook voor keizer Karei het einde
lezer eerst naar Noorct-Reveland, naar Co-
lijnsplaat. La-ter gaat hij naar Gotes en
E-lllewoutsdijk, nog later naar Ierseke. Ten
slotte -eerst volgt hij mij naar Tholen, waar
de heer Hollestelle op meer dan een plaats
werkzaam was ien waar hij in het stille
stadje aan het veer zijn laatste levensjaren
sleet.
Hij was geboortig van Colijnsplaat.
Op 7 Mei 1832 zag hij daar het eerste
levenslicht. Onder een eenvoudig dak in
de Achterstraat.
Zijn voorouders waren sinds onheuglijke
tijden i n dit dorp gevestigd.
Op 19 April 1684 zijn daar gehuwd Ma-
rinus Cornelis van Heinkenszand en Trijntje
Joos van Colijnsplaat. Van geen der echte
lieden werd de geslachtsnaam genoemd,
doch uit een kinderdoop op 15 Februari
1C85 bleek, dat de moeder heette Trijntje
Joos Flancke, en later jkfwam aan het
licht, dat de vader eigenlijk heette Marinus
Cornelis Hollestelle.
pet op 15 Ftejbpua-ri ,1685 gedoopte
kind, Cornelis Hollestelle genaamd, huwde
later met Anthonia Verschelling. Hij wa3
een achtenswaardig man, ouderling in de
Ned. Hervormde Kerk. Hij overleed 18
April 1753. D'e geschiedschrijver heeft
verder slechts opgeteekend, dat voor het
gebruik der mantels en het rouwkleedi
bij de begrafenis ruim 18 scheidingen aan
de kerk werd afgedragen.
Overigens is van de drie op hem vol
gende geslachten weinig of niets meeoj
bekend.
Ik vind nog slechts aangestipt- dat in het
midden der zeventiende eeuw te Heinkens
zand een Cornelis Hollestelle heeft geleefd,
wiens zoon Marinus zich te Colijnsplaat
vestigde, terwijl diens broeder Johannes
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
A b o it n e m n t s p r ij s
Per 3 maanden, franco per post, f 3.—
Losse nummers f 0.06
Prijs der Advertentiën:
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 o|.
Bij abonnement belangrijke kortln#.
Goede gewoonten, goede gezondheid.
Een minder goede gezondheid komt
zelden zonder oorzaak. Personen, die te
veel rooken, te veel alchohol gebruik»»,
laat naar bed gaan en geen lich'dWm»-
beweging in de buitenlucht nemion, moe
ten in gezondheid achteruit gaan. Be»
leefwijze is te laken.
Slechte gewoonten overladen het btoed
met vergiftig urinezuur, dat zich' ophoopt
en de nieren verzwakt. Want de niere»
werken als bloedfiltere; als zij gezond
zijn, filtreeTen zij do onzuiverheden wit
het bloed, maar zij verzwakken bij over
spanning. Bij zwakke nieren geschiedt de
filtratie onvolkomen en blijft hlet scha
delijk urinezuur in het gestel achter. Dit
is de oorzaak van rugpijn, urinekwule»,
duizeligheid, onnatuurlijke loomheid, var
lies aan gewicht, aanleg voor water
zucht, ontsteking van de nieren of blaa*,
rheumatische pijnen en zenuwachtigheid.
Goede gewoonten verschaffen een goe
de gezondheid 'door afvoer van het
urinezuur en verlichting van de taak der
nieren. Laat Foster's Rugpijn Nieren Pil
len u hierin bij'staanzij' versterken zwak
ke nier-en, lenigen do urin-ekanalen e»
'regelen de blaas. Zij slagen zelfs - iw
gevorderde gevallen van nierwaterzucht,
rh'eumatiek, steen en dergelijke urinezuur-
kwalen. Gebruik van Foster's Rugpij»
Nieren Pillen, indien noodig, is op zich
zelf een goede gewoonte; gij kunt geen
verstandiger begin mak-en dan met dit
speciale nitergeneesmiddel.
Te Goes verkrijgbaar bij de Paauw
Co., en te Middelburg bjj fa. C. Schuit©
Co. h fl.75 per doos. 39
zijner regeering. Iiij werd uitgebannen en
vertoefde eenig'en tijd aan het meer van
Gonève. Door middel van het bekend©
Paaseh-avontuur (de eerste staatsgreep)
trachtte Karei weer op den troon te ko
men. Onverwacht meldde de koning zich
op Paasch-Zondag in de hoofdstad van
Hongarije. De regeering was ©venwel niet
van zijn tqrugkeer gediend en Karei zocht
toen zijn verblijf in Luzern. De fweede
staatsgreep (22 Oct. 1921) ligt nog v-ersch
in ons aller geheugen, toen' Ka rol en
Zita p-er vliegtuig in Steina-mang-er land
den. Ook deze onderneming slaagde ech
ter niet -en per Engelsch oorlogsschip
werden beiden naar het nieuwe ballings
oord, Madeira, gevoerd. Het einde van
dezen nog jongen vorst is wel tragisch.
Korte berichten.
In Ierland blijkt d© toestand nog zeer
gespannen te zijn. De overvallen houden
aan.
De Bolsjewiek Tschitscherin en d©
zijnen zijn geheimzinnig te Berlijn aan
gekomen.
Het is stormweer in het Engelsche
Kanaal. Hevig© winden, gepaard met
sneeuwbuien, woeden er. De reddings
boot-en van verschillend© plaatsen zijn
door schepen op zee te hulp geroepen.
Ook uit Wales en het midden van Enge
land komen berichten van hevigen wind
en sneeuwstormen. Te Londen zelf is het
zeer kond en er waait ©en gure wind.
te Heinkenszand zou zijn gebleven.
Dat de naam Hollestelle al vroeg aan
het polderwezen verbonden was, moge blij
ken uit het feit, dat in de 15e eeuw onder
Ovezand een polder, Hollestelle geheeten,
was.
De grootvader van den heer A. Holle
stelle, Marinus Hoheptelle genoemd en
gesproten uit de hierboven aangeduidei
Colijnsplaatsche familie, werd op 25 Juli
1760 geboren; zijn ouders waren Cornelis
Hollestelle, geboren 25 Januari 1798 ©4
Hendrika de Kok.
Deze laatsten spelen natuurlijk een be
langrijke rol in de levensgeschiedenis van
hem, wi-en wij dez© regelen wijden. De bij
zonderheden, welke over hun doen en
en laten, hun kennen en kunnen, zijn opge
teekend, op zichzelf doodgewone dingen,
geven een treffend beeld van het leven in
de 18e ©euw ten platteland©, en, zooals ik
reeds opmerkte, daarom vooral wil ik niet
nalaten, den lezer daarvan een en andei
mede te deelen.
Vader Hollestelle kon lezen noch schrij
ven; hij had nooit ter school gegaan,
want het gezin, waartoe hij behoorde, was
talrijk en daarbij niet met aardsche goe
deren gezegend, terwijl'de vader al vroeg
aan. het gezin was komen te ontvallen.
Moeder de vrouw, schoon op 7-jarigen
leeftijd al wees, kon evenwel leZen. Dat
was voor haar man, die niettemin groote
belangste-lljng had voor het geschreven
woord met een uitkomst. Als hij eens
onder het werk een stuk drukwerk vond,
stak hij dit bij zich om het zijn vr'ouw
's avonds te laten vertolken.
(Wordt vervolgd.)
