No 151 Maandag 27 Maart 1999 36e Jaargang Reclames. Buitenland. FEUILLETON. John Ward en züne Vrouw Drukkers-Exploitanten ©OSTERBAAN LE C01NTRE GOES Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Gees Tel.: Redactie no. It; Administratie no. 58 Bijkantoor te Middelburg: Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 25» Zij, die zich met 1 April op ons blad abonneeren, ontvangen de vóór dien da tum nog verschijnende nummers gratis. Woningen. Vooral o)) hel gebied van woning bouw is een vooruitzaende blik noo- clig. Een voo-rlgaau op den weg als tol ru toe bewandeld leidt ongetwijfeld tot een staatsbankroeteen verlam men van den woningbouw doel onge motiveerd bestendigen allerlei inslui pend kwaad en ongunstig beïnvloe den hel, loc'h reeds dalende, zedelijk peil van het volk. Onlangs heefl men van bevoegde zijde er op gewezen, dat zeer wel hét blijvend sleunen van de bouw nijverheid gepaard kan gaan met hóognoodige bezuiniging, b.v. door ruimtebesparing (d. 1. de woningen iets minder ruiim doen bouwen) waartoe de Minister van Arbeid dan ook reeds is overgegaan, en ook door beperking van den premiebouw op midden- sta ndswoningen. Bovendien werken de omstandighe den een lager bouwcijl'er in de hand nu de geregelde aanvoer van hout uit de Scandinavische en Ooslzee-sta- len en van steenen uit 'Dnitschland en België weinig (e wenschen overlaat, inzonderheid verwacht men in de sleenfabricage een sterke reactie in de eerste tijden. Een groot bezwaar blijven uitma ken de arbeidsloonen. Volgens don mi nister bestaat V5 van de woningbouw- koslen uil arbeidsloon. Een cijfer van SO pet. is zeer hoog. Er blijkt onwil bi,i de organisaties van bouwvakarbei ders om in de gewilde richting mede te werken. Overmatige looneïsehen zijn in Nederland oorzaak, dat duizenden bil duizenden krachtige arbeiders in de meest ellendige woningomstandig heden verlceeren en verandert detz'o houding niet zullen blij'ven ver- koeren. In Nieuwer-Amstel slaakt sfuc'a- ■doorspersoneeldaardoor ligt het g e- h e e 1 e werk stil. Waarom staken Looneiselien. Hooger loon. Voor 35 uur arbeid werd vorige week nog uit betaald f 92.50. En nu posten dé sta kers bij het werk! Het woningvraagstuk roept om op lossing. Omdat het kan. Als maar alle partijen blijk geven van goeden wil en een helder hoofd. Die Regeering en de eigenbouwers, de bouwvakar beiders en de aannemers met de leve ranciers van materialen, zij' hebben allen te zorgen voor het uitblijven van billijke klachten. Er is een voorbeeld genoeimd, dat de Regeering een jaar liet. wachten alvo rens een plan voor 100 woningen, dooi' den gemeenteraad goedgekeurd, particuliere bouwers heeten bevoor deeld te worden boven den vereeni- gingsbomv; de scherpe controle waar aan de laatslen zich hebben te onder werpen bestaat voor de eersten nage noeg niet. En nu zijn arbeiderswoningen gebouwd b.v. te Amsterdam, die f600 huur moeien doen; men moet voor 5 gaar huren en 3 maanden vooruitbe talen. Hier dreigen maatschappelijke en zedelijke gevaren van niet té schat ten omvang. Het bestendigen van on doelmatig, slecht gebouwde woningen voor volkshuisvesting, waarin meer- Ve Zeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG Abonnementsprijs: Per .3 maanden, franco per poot, f3.— Losse nummersf 8.05 P r ij s der A d v e r t e n 11 n 1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 d Bij abonnement belangrijke korting. Raar het Engelsch van MARGARETHA DELAND. 115) Maar Dale begtrteep het beter. „Hjoe sterk is de liefde, die bij1 de verschrikking van den dood alle andere aandoeningen eensklaps uit 'het hart verdrijft", dacht hij, toen hij dien avond alleen in zijn© kamer zat. Zijne vrouw verdiepte zich daar niet in; zij was geroepen, en had voor1 dé noodige verwarmende reiskleeding, geld en practische zaken gezorgd, waarna zij weenend naar boven was gegaan. „Arm kind," zeide zij, .„arm kind. Zij heeft er nog geen gevoel van." Eene ramp als deze kon mevrouw Dale begrijpen; zij had de treurigheid van sterf gevallen gekend, en haar medelijden ver drong alle gevoel van ergernis, dat zij tegen Helena had gehad. Louise was naar Mercer medegegaan, en Helena had het haar niet verboden. Helena scheen niet eens op te merken dat zij bij haar in het rijtuig zat, en Louise durfde malen meerdere g'e'zinnen samenwo nen. Huizen met wanden, vloeren, zol deringen, daken, dat alles te wenschen overlaat. Onvoldoende slaapgelegen heid, privaten en kelders. Dergelijke toestanden verbitteren, maken ontevredenheid, onvechl wordt gevoeld, geesteloosheid wordl ge- cweekt en slechts leven van brood en drank wordt hiervan hel einde. Als allen willen helpen zijn de vra gen spoedig opgelost. Er wordt veel gesproken in onze dagen over socia le hèmoeiïng van de overheid. Waar om wordt het kostelijke woord uit de Schriftnaastenliefde niet, meier of zoo weinig genoemd en overdacht wal dit woord feitelijk inhoudt Niettegenstaande bezwaren er aan verbonden cle pogingen ooi ons volk 'nigoed huis te bezorgen moeten hard nekkig worden volgehouden, omdat daardoor de maatschappij'cellen tot ontplooiing kunnen komen en beter bestreden kan worden wat het maat schappelijk leven ondermijnt. PRESIDENT KRUGER. Toen in 1885 eenigte burgers aan pre sident Kruger de ontdekking van nieuwe goudmijnen kwamen berichten, toonde Oom Paul niet de minste blijdschap. Een lijd lang zweeg hij, als in diep gepeins, tot hij eindelijk antwoordde: „Spreek mij niet van goud. Goud brengt meer tweedracht, ongeluk en onverwach te rampen in zijn nasleep, dan voordeelen. Bidt God, gelijk ik, dat de vloek dien het meebrengt, niet ons dierbaar land moge treffen, juist nu het opnieuw gekomen is aan ons en onze kinderen. Bidt en smeekt Hem, die ons geholpen heeft, dat Hij voortga dit te doen, want ik zeg u, dat ieder ons goud dat uit onzen grond wordt genomen, zal worden betaald met stroomen van tranen, met het levensbloed van dui zenden onzer beste zonen, wanneer die zelfde grond moet verdedigd worden tegen de hebzucht van anderen, die hem alleen om den overvloed van goud begeeran."1 Deze voorspelling uitte president Kru ger vijftien jaar geleden tegenover eene deputatie van burgers, die hem hare op wachting maakte. Welk een profetie was dit! De lieer L. Weinthal te Pretoria her innert er aan in een opstel over Kruger in de Review of Reviews, dat zal bij dragen om den Engelschen een beter denk beeld te geven van karakter en zielegroot- heid van den man die zoo zwaar door hen is verongelijkt. Zoo is het volgende zeer opmerkelijk. De buitengewone spanning der laatste maanden, zegt de schrijver heeft Kruger sterk doen verouderen. En toch behoudt- hij zijn merkwaardige levendigheid van geest en wonderbare lichaamskracht. In de eerste vier maanden, toen, op enkele uitzonderingen na, overwinningen werden behaald door de bondgenooten, was Kruger altijd kalm en herhaaldelijk spoorde hij de jongeren aan zich te ma tiger in hun verklaarbare uitgelatenheid. „Ik zal nooit", schrijft de heer Wein thal, „de houding van den ouden man vergeten in den ochtend van 25 Januari, toen de tijding van het gevecht op Spion kop hier bekend werd in al haai- gruwelijke en verschrikkelijke bizonderheden. Hij bad plechtig voor de zielen dergenen die op den eenzamen heuveltop gesneuveld waren voor hun vlag of hun land en verbood streng alle vreugdebetoon over de groote nederlaag, door Engeland geleden, tien maal gruwelijker dan Majuba. niet spreken. Harte nicht was haar een raadsel, en het kwam haar4 voor, alsof zij: haar vroeger nooit had gekend. Helena zat, met een wit, onbeweeglijk gelaat, voor over geleund, en hield de hand aan het portier, terwijl zij, in ademlooze spanning en zonder een tr'aan in hare oogen, naar! buiten staarde. „Mag ik tot Bockhaven met u meegaan?" vroeg Louise zacht; maar Helena gaf geen antwoord, voordat zij die vraag herhaald had, en toen zag zij haar aan met een schrik, als iemand, die plotseling ontwaakt. „O, ben je bij me?" zeide zij, „dat is lief van je, maar je moet niet verder meegaan dan tot Mercer4." Toen merkte zij op det het portierraam aan Louise's kant open was, en boog zich voorover, om het glas op te halen. Daarna verzonk zij weder in stilzwijgen. _Toen zij aan het station waren, nam rij zelve haar plaatskaartje, en was toen weder verbaasd het meisje aan hare zijde te zien. „Vaarwel," zeide zij, toen Louise haar kuste, maar er was geen verandering in haar gelaat, noch van leedwezen noch; van verlichting, toen hare nicht haar ver liet. Hoe lang die reis duurde, wist Helena niet. Zjj was er niet eens bewust van dat het eene lange reis was. Toen Gifford Mevrouw Kruger schreide toen zij uit generaal Louis Botha's rapporten vernam, dat niet minder dan 600 lijken van dappere soldaten onbegraven waren gevonden op den top van den berg, badend in hun bloed, verlaten zelfs door hunne makkers en de ambulances. Zij sprak over de vele moeders, wouwen en bloedverwanten dezer arme slachtoffers van een wreeden oorlog en een nog wreeder diplomatie over zee.... Haar hart bloedde... want hadden zij en haar echtgenoot niet vier zoons, zes schoonzoons, drie en dertig kleinzoons en vele andere bloedverwanten afgestaan voor den dienst aan het front? Twee kleinzoons Zijn in den krijg gesneuveld en waarlijk, de presidentsfamilie draagt hare verant woordelijkheid als eerste burger-gezin des lands ten volle. De acht-urige werkdag is voor president Kruger niet uitgevonden. Hij is nagenoeg den heelen dag van 5 u. 's morgens tot 8 uur in den avond met Staatszaken bezig en vindt niettemin nog tijd, te spreken over den oorlog en de staatkundige vraag stukken van het uur. En daarbij is hij toegankelijk voor de vele burgers, die naar Pretoria komende, niet voldaan zijn eer zij den president hebben bezocht. Voortdurend brengen wielrijders tele grammen nieuws van de oorlogsterreinen en behalve wanneer die „confidentieel'' gemerkt zijn, mag ieder daarvan inzage nemen. Geheime depêches worden aan stonds geopend door den geheimsecretaris, den heer Eloff, een van Krugsr's vele kleinzoons, die een goede opvoeding in Europa genoten heeft, die thans voort durend aan „Zijn Rhog Edele" in het Brësidentshuis ten dienste staat. Volgens den schrijver is het Transvaal- sche telegraphie-departement een der best ingerichte van Zuid-Afrika, Zelfs in April waren aan dit departement nog vele En gelschen werkzaam, die jaren geleden Transvaalsch ingezetene werden, trouwden en zich rustig in het land nederzetten, waar zij nu trouwe burgers Zijn. Hoe hield Kruger zich, toen de kwade dager, kwamen omstreeks half Februari; toen de oude Gronjé, de grimmige leeuw van Magersfontein, zich overgaf met 4000 man en vijf kleine kanonnen aan lord Roberts' uitgelezen troepen, 50.000 man sterk' en van 100 stukken geschut, voorzien? ,,lk zag' Paul Kruger bijna iederen dag", zegt de schrijver „dikwijls twee of drie malen per dag in die maand van tegenspoed van 14 Febr. tot 15 Maart en ik kan eerlijk zeggen dat nooit zijn vele groote karaktertrekken mij meer troffen, dan ge durende dien tijd van beproeving. „Niets onzinnigere dan te beweren, dat hij zijn verstand of zelfbeheersching zou hebben verloren. „Kalm, waardig en krachtig in zijn on- omstooteiijk geloof in zijn zaak ->n liet woord van God bleef hij veerkrachtig er. mannelijk sterk." Driemalen reisde hij naar het front: in Na.tal en den Vrijstaat. Te Glencoe weigerde hij de hand te drukken van de Boeren-commandanten, die den overhaasten terugtocht van de lagers bij Ladysmith hadden geleid. „Laf aards in de uren des gevaars" noemde hij hen. „Was ik maar vijf jaren jonger", izoo riep hij hun toe. „Ilc zou zelf u getoond hebben, wat het beteekent, den vijand het hoofd te bieden, zelfs als hij tienmaal zoo sterk is. Weet men, dat de grijze president bij Poplar Grove nauwelijks aan den dood ontsnapte? haai'- aan het station opwachtte, wierp zij hem een vragenden blik toe. „Ja," zeide hij, op hartelijken toon, „je komt nog bijtijds. Hij wilde niet dat ik vroeger een telegram zond, Helena; en ik wist clat je niet zoudt komen voordat ik zeide: John laat u bij zich roepen." „Neen,"'antwoordde zij. Hij zeide haar, op hun snellen rit naar de pastorie, dat John nu voor de derde maal eene bloed spuwing had gehad; maar niet vóór den vorigen avond had hij geweten dat het einde onvermijdelijk nabij was, en om zijne vrouw gezonden. O, wat waren die dorpsstraten zonder ling welbekend. Was zij wel ooit hier vandaan geweest? Die maanden in As- hurst waren als een droom; hier alleen van werkelijkheid en dood. Alfaretta kon niet spreken, toen zij hen aan het hek ontmoette, maar liep naast Helena en kuste steelsgewijze hare nand In de studeerkamer brandde licht, maar Helena stond aan de tafel in de vesti bule en ontdeed zich van hoed en mantel „Ik zal hem gaan zeggen, dat ge hier zijt," sprak Gifford, terwijl hij haar tracht te tegen te houden, toen zij' de trap wilde opgaan. „Hij weet het," zeide zij bedaard, en liet Gifford en de dienstmaagd in de vestibule staan. Na Cronjé's nederlaag snelde Kruger naar den Vrijstaat om, zoo mogelijk, den ontmoedigden, beangsten Vrijstaters met nieuwen moed, met nieuw leven te be zielen. Bij Popier Grove waagde hij zich zoo ver vooruit, dat de bommen sprongen op tien el afstands van zijn rijtuig, tot ontsteltenis van zijn oogdokter, die hem vergezelde. Maar Oom Paul lachte slechts en merkte op, dat de „pillen dei" koningin", zooals hij de bommen noemde, voortreffelijk sprongen. Het scheelde weinig of de president was dien dag gevangen genomen. Britsche cavalerie begon het commando, waarbij Krugor zich had aangesloten, om te trek ken en alleen een hevig en moordend vuur uit de Mausers der dappere bereden politie van Pretoria, dat de cavalerie op de vlucht dreef, redde de Republiek1 dien dag van het grootste verlies, dat haar had kunnen treffen. Want rondom president Kruger scharen zich allen als de verpersoonlijking der Tfansvaalsche vrijheid en der eenheid van Zuid-Afrika. Hij blijft wat hij in de laatste twintig jaren geweest is, de leidende staatsman in Zuid-Afrika. Ten slotte schetst de heer Weinthal den heer Kruger als den grootsten voorstander van vrede. Paul Kr'uger, die een wonder baar voorbeeld geeft van diepen gods dienstzin, op dit einde onzer vrijzinnige eeuw, bidt dagelijks om vrede, om een spoedigen, eervollen vrede. Hij is altjjd bereid geweest, vrede te sluiten en eer volle voorwaarden aan te bieden. Dat deed hij reeds in Maart, toen een vergelijk nog zeer goed mogelijk was. „En het oogenblik kan komen", zoo ein digt te schrijver, „dat Albion's trotsche leiders bitter betreuren zullen, dat zij' de broederschapshand met den olijftak, die door de Boerenrepublieken werd toe gestoken, hebben afgewezen." - („Hbl.) Naar Genua. De Zwitsefsche Bondsraad hééft, over eenkomstig liet verzoek van de regeét'ing te Moskou, besloten, de sovjet-afgevaardig den naar de conefrentie te Genua toe te staan, over Zwitsersch grondgebied te reizen. Tc Genua worden uitgebreide veilig heidsmaatregelen getroffen. De buitenland- sche regc-eringsveitegenwoovdige'rs zullen uitstekend worden bewaakt. Zoo zal de Fransche delegatie door een leger van 82 geheime agenten zijn omgeven. Ook het Engelsche departement van buitenland- sche zaken stuurt -een aantal particuliere dctectieves naar Genua. Het aantal journalisten, dat te Genua zal worden toegelaten, zal zooveel moge lijk beperkt worden. Elke regeering zal voor de journalisten van haar land borg moeten staan. Slechts 23 Amerikaansche journalisten hebben zich tot dusver ge meld. Dit is weinig, daar op de andere conferenties de Amerikaansche pers steeds door ongeveer 80 a 100 medewer kers vertegenwoordigd was. Te Bern zullen den 4en April de des kundigen van de Skandinavische landen, Nederland, Spanje en Zwitserland bijeen komen, en op 6 April de officieel® ver tegenwoordigers dezer landen, teneinde een gemeenschapptelijke gedragslijn vast te stellen ten aanzien van een aantal vraagstukken van economischen aard. Ie Genua in 't belang der onzijdigen. Zij hield zelfs niet aan de deur stil; het scheen niet noodig te zijn voor den schok der ontmoeting kracht te ver zamelen; zü was geheel en al kracht en liefde. De kamer was slechts verlicht door den gloed van het haardvuur, en het bed was in de schaduw. Zonder 'dat een van beiden een woord sprak, werden die stervende amen naar haar uitgestrekt, en zij drukte hem innig aan haar hart. Eene plechtige stilte heerechte in het huis. Herhaaldelijk ging Gifford naar bo ven, om aan de deur te luisteren, maar hij kon slechts nu en dan een teeder ge fluister vernemen. Wat er tusschen deze beide geliefden, als voor Gods aangezicht, besproken is, na zoo lange scheiding, in dit zoo ern stige oogenblik, dat hebben slechts de engelen vernomen; deze hebben gezongen van verzoening en heTeeniging, van jubel over een zondares die gered en over een kranke die vertroost werd, en, schoon reeds met den eenen Voet in de eeuwig heid, nog aan deze zijde de verhooring van een zijner vurigste gebeden mocht genieten. Dien geheelen winterdag was Gifford Influenza en de gevolgen. Velen hebben tot hun schade ondervon den, dal, de gevolgen van influenza en griep soms erger dan de kwaal zelf zijn. Een van de gevolgen is achteruitgang van de nieren, en dit lean maanden van pijn en ellende met zich brengen. Bij kou en koorts toch worden de teere nierorga nen overspannen door hun pogen om de ongewone hoeveelheid onzuivere sloffe* uit het bloed te filtreeren. Zong voor de nieren bij deze inspanning zou uitpuiling voorkomen, doch hoe zelden wordt die £org besteed. En deze verwaarloozing leidt tot ontsteking van de nieren en blaks, urinekwalen, onzuiver bloed, niergruis, nierwaterzucht,, rheUmatiek, steen, rug pijn,- duizeligheid enz. Foster's Rugpijn Nieren Pillen hale* tegen deze nierverschijnselen. Wees niet moedeloos door vroegere verwaarloozing; hoewel vroegere behandeling het besl is, kan verdere ernstige ontwikkeling voor komen worden. Dit speciaal geneesmiddel voor de nieren behaalde zelfs bij gevor derde en ernstige nier- en blaaskwalea succes. Duizenden dankbare mannen en vrouwen hier in het. land danken hun goede gezondheid aan tijdige behandeling met Foster's Rugpijn Nieren Pillen. De handteekening van Jaines Foster op do verpakking waarborgt de echtheid. Foster's Rugpijn Nieren Pillen rijn te Goes verkrijgbaar hij de Paaluw O», en te Middelburg' bij fa.. C. Scbulte Go. a f 1.75 per doos. - (36) Tegen den honger. Tot dusver is in Rusland van verplicht© hulpverleening aan de hongerlijdenden al leen sprake geweest in dien zin, dat de vakorganisaties en de afdeelingen der com munistische partij Min leden een ver plichte bijdrage tot leniging van den hon gersnood hebben opgelegd. Het plan be staat evenwel oen algemeens rijksbelasting in te voeren, waarvan de opbrengst ten bate der hongerlijdenden komt. 'Op die manier wordt ook de bezittende klasse gedwongen tot leniging van den nood bij te dragen. In het district Tsjoewasj lijden van de 317.000 kinderen -er 170 000 honger. De verschillende- bulpovglanisaties voeden 1.25.000 kinderen. In het gouvernement Samara hongeren nog 130.000 kinderen. De sterfte heeft h'ii-er groote afmeting-en aangenomen. In de hongersnoodgebi-eden is biet aantal paarden met dri-e millioen verminderd. Uit Kiew bericht men, dat dertig wa gons levensmiddelen, door den Oekrain- schen volkscommissaris van buitenland- sehen hiandel in het buitenland aange kocht, in Rusland zijn aangekomen. Dezer dagen verwacht men nog 1000 wagons levensmiddelen uit Tsjech o-Slowa- kië. Roemenië zendt over Bendjera ma is en tarwe. Op de zuid-westelijk© spoor wegen werkt men met koortsachtigen ijver. Ierland. Gehoor gevende aan de uitnoodiging van de Engelsche regeering aan de lor- sche leiders, naar Londen te komen om den toestand te bespreken, zullen Griffith en Dug'gan als vertegenwoordigers van den vrijstaat zijn te Londen aangekomen. Tot -dusver is er geen antwoord van den Ulsterschen premier ontvangen. E>*3 belooning van 1000 p.st. is uitge loofd voor inlichtingen, die zullen leiden tot arrestatie van de moordenaars van de in zijne bezorgdheid dat Helena te laat zou komen en zijne droefheid over de ramp, die dit gezin getroffen had, ver troost geworden door Johns kalmen moed. [Hij wist dat de dood nabij was, maar er was eene uitdrukking van geestverrukking in zijne oogen, en soms bewogen zijne lip pen zich tot een dankbaar1 gebed. Mis schien had zijne lichamelijke uitgeputheid zijne bekommering over de behoudenis zij ner vrouw getemperd door eene overtui ging dat zijn dood het toppunt van Gods plannen voor haar was. Hij had te kam pen tegen de verzoeking om grooter4 blijd schap bij het vooruitzicht van hare tegen woordigheid te gevoelen dan dankbaar heid dat God hare ziel zou behouden. Maar hij twijfelde geen oogenblik of zij zou hem komen zeggen dat zlij het licht had gevonden. En zij heeft 't hem ook gezegd- En zij heeft hem een dankbaren glimlach ont lokt. En hij heeft haar gezegend. En zij hebben elkander gekust. En zijn aangezicht blonk van den vollen vrede, waarin hij heenging naar het Vaderhuis. Ja, er is een hel en een verdoemenis, vreeselijkel gedachte. Maar Gode rib' .lot voor dez© twee niet; want: „Zoo is er* dan geen ver doemenis meer voor degenen, di? in Christus Jezus zijn-'" (Rom. 8:1' (Worit vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1922 | | pagina 1