No 151
Maandag 27 Maart 1999
36e Jaargang
Reclames.
Buitenland.
FEUILLETON.
John Ward en züne Vrouw
Drukkers-Exploitanten
©OSTERBAAN LE C01NTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Gees
Tel.: Redactie no. It; Administratie no. 58
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 25»
Zij, die zich met 1 April op ons blad
abonneeren, ontvangen de vóór dien da
tum nog verschijnende nummers gratis.
Woningen.
Vooral o)) hel gebied van woning
bouw is een vooruitzaende blik noo-
clig. Een voo-rlgaau op den weg als
tol ru toe bewandeld leidt ongetwijfeld
tot een staatsbankroeteen verlam
men van den woningbouw doel onge
motiveerd bestendigen allerlei inslui
pend kwaad en ongunstig beïnvloe
den hel, loc'h reeds dalende, zedelijk
peil van het volk.
Onlangs heefl men van bevoegde
zijde er op gewezen, dat zeer wel
hét blijvend sleunen van de bouw
nijverheid gepaard kan gaan met
hóognoodige bezuiniging, b.v. door
ruimtebesparing (d. 1. de woningen iets
minder ruiim doen bouwen) waartoe
de Minister van Arbeid dan ook reeds
is overgegaan, en ook door beperking
van den premiebouw op midden-
sta ndswoningen.
Bovendien werken de omstandighe
den een lager bouwcijl'er in de hand
nu de geregelde aanvoer van hout
uit de Scandinavische en Ooslzee-sta-
len en van steenen uit 'Dnitschland en
België weinig (e wenschen overlaat,
inzonderheid verwacht men in de
sleenfabricage een sterke reactie in de
eerste tijden.
Een groot bezwaar blijven uitma
ken de arbeidsloonen. Volgens don mi
nister bestaat V5 van de woningbouw-
koslen uil arbeidsloon. Een cijfer van
SO pet. is zeer hoog. Er blijkt onwil
bi,i de organisaties van bouwvakarbei
ders om in de gewilde richting mede
te werken. Overmatige looneïsehen zijn
in Nederland oorzaak, dat duizenden
bil duizenden krachtige arbeiders in
de meest ellendige woningomstandig
heden verlceeren en verandert detz'o
houding niet zullen blij'ven ver-
koeren.
In Nieuwer-Amstel slaakt sfuc'a-
■doorspersoneeldaardoor ligt het g e-
h e e 1 e werk stil. Waarom staken
Looneiselien. Hooger loon. Voor 35
uur arbeid werd vorige week nog uit
betaald f 92.50. En nu posten dé sta
kers bij het werk!
Het woningvraagstuk roept om op
lossing. Omdat het kan. Als maar
alle partijen blijk geven van goeden
wil en een helder hoofd. Die Regeering
en de eigenbouwers, de bouwvakar
beiders en de aannemers met de leve
ranciers van materialen, zij' hebben
allen te zorgen voor het uitblijven
van billijke klachten.
Er is een voorbeeld genoeimd, dat de
Regeering een jaar liet. wachten alvo
rens een plan voor 100 woningen,
dooi' den gemeenteraad goedgekeurd,
particuliere bouwers heeten bevoor
deeld te worden boven den vereeni-
gingsbomv; de scherpe controle waar
aan de laatslen zich hebben te onder
werpen bestaat voor de eersten nage
noeg niet.
En nu zijn arbeiderswoningen
gebouwd b.v. te Amsterdam, die f600
huur moeien doen; men moet voor
5 gaar huren en 3 maanden vooruitbe
talen.
Hier dreigen maatschappelijke en
zedelijke gevaren van niet té schat
ten omvang. Het bestendigen van on
doelmatig, slecht gebouwde woningen
voor volkshuisvesting, waarin meer-
Ve Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Per .3 maanden, franco per poot, f3.—
Losse nummersf 8.05
P r ij s der A d v e r t e n 11 n
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 d
Bij abonnement belangrijke korting.
Raar het Engelsch van
MARGARETHA DELAND.
115)
Maar Dale begtrteep het beter. „Hjoe
sterk is de liefde, die bij1 de verschrikking
van den dood alle andere aandoeningen
eensklaps uit 'het hart verdrijft", dacht
hij, toen hij dien avond alleen in zijn©
kamer zat.
Zijne vrouw verdiepte zich daar niet
in; zij was geroepen, en had voor1 dé
noodige verwarmende reiskleeding, geld
en practische zaken gezorgd, waarna zij
weenend naar boven was gegaan. „Arm
kind," zeide zij, .„arm kind. Zij heeft
er nog geen gevoel van."
Eene ramp als deze kon mevrouw Dale
begrijpen; zij had de treurigheid van sterf
gevallen gekend, en haar medelijden ver
drong alle gevoel van ergernis, dat zij
tegen Helena had gehad.
Louise was naar Mercer medegegaan, en
Helena had het haar niet verboden. Helena
scheen niet eens op te merken dat zij bij
haar in het rijtuig zat, en Louise durfde
malen meerdere g'e'zinnen samenwo
nen. Huizen met wanden, vloeren, zol
deringen, daken, dat alles te wenschen
overlaat. Onvoldoende slaapgelegen
heid, privaten en kelders.
Dergelijke toestanden verbitteren,
maken ontevredenheid, onvechl wordt
gevoeld, geesteloosheid wordl ge-
cweekt en slechts leven van brood
en drank wordt hiervan hel einde.
Als allen willen helpen zijn de vra
gen spoedig opgelost. Er wordt veel
gesproken in onze dagen over socia
le hèmoeiïng van de overheid. Waar
om wordt het kostelijke woord uit
de Schriftnaastenliefde niet, meier
of zoo weinig genoemd en overdacht
wal dit woord feitelijk inhoudt
Niettegenstaande bezwaren er aan
verbonden cle pogingen ooi ons volk
'nigoed huis te bezorgen moeten hard
nekkig worden volgehouden, omdat
daardoor de maatschappij'cellen tot
ontplooiing kunnen komen en beter
bestreden kan worden wat het maat
schappelijk leven ondermijnt.
PRESIDENT KRUGER.
Toen in 1885 eenigte burgers aan pre
sident Kruger de ontdekking van nieuwe
goudmijnen kwamen berichten, toonde Oom
Paul niet de minste blijdschap. Een lijd
lang zweeg hij, als in diep gepeins, tot
hij eindelijk antwoordde:
„Spreek mij niet van goud. Goud brengt
meer tweedracht, ongeluk en onverwach
te rampen in zijn nasleep, dan voordeelen.
Bidt God, gelijk ik, dat de vloek dien het
meebrengt, niet ons dierbaar land moge
treffen, juist nu het opnieuw gekomen
is aan ons en onze kinderen. Bidt en
smeekt Hem, die ons geholpen heeft, dat
Hij voortga dit te doen, want ik zeg u, dat
ieder ons goud dat uit onzen grond wordt
genomen, zal worden betaald met stroomen
van tranen, met het levensbloed van dui
zenden onzer beste zonen, wanneer die
zelfde grond moet verdedigd worden tegen
de hebzucht van anderen, die hem alleen
om den overvloed van goud begeeran."1
Deze voorspelling uitte president Kru
ger vijftien jaar geleden tegenover eene
deputatie van burgers, die hem hare op
wachting maakte. Welk een profetie was
dit! De lieer L. Weinthal te Pretoria her
innert er aan in een opstel over Kruger
in de Review of Reviews, dat zal bij
dragen om den Engelschen een beter denk
beeld te geven van karakter en zielegroot-
heid van den man die zoo zwaar door hen
is verongelijkt.
Zoo is het volgende zeer opmerkelijk.
De buitengewone spanning der laatste
maanden, zegt de schrijver heeft Kruger
sterk doen verouderen. En toch behoudt-
hij zijn merkwaardige levendigheid van
geest en wonderbare lichaamskracht.
In de eerste vier maanden, toen, op
enkele uitzonderingen na, overwinningen
werden behaald door de bondgenooten,
was Kruger altijd kalm en herhaaldelijk
spoorde hij de jongeren aan zich te ma
tiger in hun verklaarbare uitgelatenheid.
„Ik zal nooit", schrijft de heer Wein
thal, „de houding van den ouden man
vergeten in den ochtend van 25 Januari,
toen de tijding van het gevecht op Spion
kop hier bekend werd in al haai- gruwelijke
en verschrikkelijke bizonderheden. Hij bad
plechtig voor de zielen dergenen die op
den eenzamen heuveltop gesneuveld waren
voor hun vlag of hun land en verbood
streng alle vreugdebetoon over de groote
nederlaag, door Engeland geleden, tien
maal gruwelijker dan Majuba.
niet spreken. Harte nicht was haar een
raadsel, en het kwam haar4 voor, alsof zij:
haar vroeger nooit had gekend. Helena
zat, met een wit, onbeweeglijk gelaat, voor
over geleund, en hield de hand aan het
portier, terwijl zij, in ademlooze spanning
en zonder een tr'aan in hare oogen, naar!
buiten staarde.
„Mag ik tot Bockhaven met u meegaan?"
vroeg Louise zacht; maar Helena gaf geen
antwoord, voordat zij die vraag herhaald
had, en toen zag zij haar aan met een
schrik, als iemand, die plotseling ontwaakt.
„O, ben je bij me?" zeide zij, „dat is
lief van je, maar je moet niet verder
meegaan dan tot Mercer4." Toen merkte
zij op det het portierraam aan Louise's
kant open was, en boog zich voorover, om
het glas op te halen. Daarna verzonk zij
weder in stilzwijgen.
_Toen zij aan het station waren, nam
rij zelve haar plaatskaartje, en was toen
weder verbaasd het meisje aan hare zijde
te zien.
„Vaarwel," zeide zij, toen Louise haar
kuste, maar er was geen verandering in
haar gelaat, noch van leedwezen noch;
van verlichting, toen hare nicht haar ver
liet.
Hoe lang die reis duurde, wist Helena
niet. Zjj was er niet eens bewust van dat
het eene lange reis was. Toen Gifford
Mevrouw Kruger schreide toen zij uit
generaal Louis Botha's rapporten vernam,
dat niet minder dan 600 lijken van dappere
soldaten onbegraven waren gevonden op
den top van den berg, badend in hun
bloed, verlaten zelfs door hunne makkers
en de ambulances. Zij sprak over de vele
moeders, wouwen en bloedverwanten dezer
arme slachtoffers van een wreeden oorlog
en een nog wreeder diplomatie over zee....
Haar hart bloedde... want hadden zij
en haar echtgenoot niet vier zoons, zes
schoonzoons, drie en dertig kleinzoons en
vele andere bloedverwanten afgestaan voor
den dienst aan het front? Twee kleinzoons
Zijn in den krijg gesneuveld en waarlijk,
de presidentsfamilie draagt hare verant
woordelijkheid als eerste burger-gezin des
lands ten volle.
De acht-urige werkdag is voor president
Kruger niet uitgevonden. Hij is nagenoeg
den heelen dag van 5 u. 's morgens tot
8 uur in den avond met Staatszaken bezig
en vindt niettemin nog tijd, te spreken
over den oorlog en de staatkundige vraag
stukken van het uur.
En daarbij is hij toegankelijk voor de
vele burgers, die naar Pretoria komende,
niet voldaan zijn eer zij den president
hebben bezocht.
Voortdurend brengen wielrijders tele
grammen nieuws van de oorlogsterreinen
en behalve wanneer die „confidentieel''
gemerkt zijn, mag ieder daarvan inzage
nemen. Geheime depêches worden aan
stonds geopend door den geheimsecretaris,
den heer Eloff, een van Krugsr's vele
kleinzoons, die een goede opvoeding in
Europa genoten heeft, die thans voort
durend aan „Zijn Rhog Edele" in het
Brësidentshuis ten dienste staat.
Volgens den schrijver is het Transvaal-
sche telegraphie-departement een der best
ingerichte van Zuid-Afrika, Zelfs in April
waren aan dit departement nog vele En
gelschen werkzaam, die jaren geleden
Transvaalsch ingezetene werden, trouwden
en zich rustig in het land nederzetten,
waar zij nu trouwe burgers Zijn.
Hoe hield Kruger zich, toen de kwade
dager, kwamen omstreeks half Februari;
toen de oude Gronjé, de grimmige leeuw
van Magersfontein, zich overgaf met 4000
man en vijf kleine kanonnen aan lord
Roberts' uitgelezen troepen, 50.000 man
sterk' en van 100 stukken geschut,
voorzien?
,,lk zag' Paul Kruger bijna iederen dag",
zegt de schrijver „dikwijls twee of drie
malen per dag in die maand van tegenspoed
van 14 Febr. tot 15 Maart en ik kan
eerlijk zeggen dat nooit zijn vele groote
karaktertrekken mij meer troffen, dan ge
durende dien tijd van beproeving.
„Niets onzinnigere dan te beweren, dat
hij zijn verstand of zelfbeheersching zou
hebben verloren.
„Kalm, waardig en krachtig in zijn on-
omstooteiijk geloof in zijn zaak ->n liet
woord van God bleef hij veerkrachtig er.
mannelijk sterk."
Driemalen reisde hij naar het front:
in Na.tal en den Vrijstaat.
Te Glencoe weigerde hij de hand te
drukken van de Boeren-commandanten,
die den overhaasten terugtocht van de
lagers bij Ladysmith hadden geleid. „Laf
aards in de uren des gevaars" noemde
hij hen. „Was ik maar vijf jaren jonger",
izoo riep hij hun toe. „Ilc zou zelf u getoond
hebben, wat het beteekent, den vijand
het hoofd te bieden, zelfs als hij tienmaal
zoo sterk is.
Weet men, dat de grijze president bij
Poplar Grove nauwelijks aan den dood
ontsnapte?
haai'- aan het station opwachtte, wierp
zij hem een vragenden blik toe.
„Ja," zeide hij, op hartelijken toon, „je
komt nog bijtijds. Hij wilde niet dat ik
vroeger een telegram zond, Helena; en
ik wist clat je niet zoudt komen voordat
ik zeide: John laat u bij zich roepen."
„Neen,"'antwoordde zij. Hij zeide haar,
op hun snellen rit naar de pastorie, dat
John nu voor de derde maal eene bloed
spuwing had gehad; maar niet vóór den
vorigen avond had hij geweten dat het
einde onvermijdelijk nabij was, en om
zijne vrouw gezonden.
O, wat waren die dorpsstraten zonder
ling welbekend. Was zij wel ooit hier
vandaan geweest? Die maanden in As-
hurst waren als een droom; hier alleen
van werkelijkheid en dood.
Alfaretta kon niet spreken, toen zij hen
aan het hek ontmoette, maar liep naast
Helena en kuste steelsgewijze hare nand
In de studeerkamer brandde licht, maar
Helena stond aan de tafel in de vesti
bule en ontdeed zich van hoed en mantel
„Ik zal hem gaan zeggen, dat ge hier
zijt," sprak Gifford, terwijl hij haar tracht
te tegen te houden, toen zij' de trap wilde
opgaan.
„Hij weet het," zeide zij bedaard, en
liet Gifford en de dienstmaagd in de
vestibule staan.
Na Cronjé's nederlaag snelde Kruger
naar den Vrijstaat om, zoo mogelijk, den
ontmoedigden, beangsten Vrijstaters met
nieuwen moed, met nieuw leven te be
zielen. Bij Popier Grove waagde hij zich
zoo ver vooruit, dat de bommen sprongen
op tien el afstands van zijn rijtuig, tot
ontsteltenis van zijn oogdokter, die hem
vergezelde.
Maar Oom Paul lachte slechts en merkte
op, dat de „pillen dei" koningin", zooals
hij de bommen noemde, voortreffelijk
sprongen.
Het scheelde weinig of de president
was dien dag gevangen genomen. Britsche
cavalerie begon het commando, waarbij
Krugor zich had aangesloten, om te trek
ken en alleen een hevig en moordend
vuur uit de Mausers der dappere bereden
politie van Pretoria, dat de cavalerie op
de vlucht dreef, redde de Republiek1 dien
dag van het grootste verlies, dat haar
had kunnen treffen.
Want rondom president Kruger scharen
zich allen als de verpersoonlijking der
Tfansvaalsche vrijheid en der eenheid van
Zuid-Afrika. Hij blijft wat hij in de laatste
twintig jaren geweest is, de leidende
staatsman in Zuid-Afrika.
Ten slotte schetst de heer Weinthal den
heer Kruger als den grootsten voorstander
van vrede. Paul Kr'uger, die een wonder
baar voorbeeld geeft van diepen gods
dienstzin, op dit einde onzer vrijzinnige
eeuw, bidt dagelijks om vrede, om een
spoedigen, eervollen vrede. Hij is altjjd
bereid geweest, vrede te sluiten en eer
volle voorwaarden aan te bieden.
Dat deed hij reeds in Maart, toen een
vergelijk nog zeer goed mogelijk was.
„En het oogenblik kan komen", zoo ein
digt te schrijver, „dat Albion's trotsche
leiders bitter betreuren zullen, dat zij'
de broederschapshand met den olijftak,
die door de Boerenrepublieken werd toe
gestoken, hebben afgewezen." - („Hbl.)
Naar Genua.
De Zwitsefsche Bondsraad hééft, over
eenkomstig liet verzoek van de regeét'ing
te Moskou, besloten, de sovjet-afgevaardig
den naar de conefrentie te Genua toe te
staan, over Zwitsersch grondgebied te
reizen.
Tc Genua worden uitgebreide veilig
heidsmaatregelen getroffen. De buitenland-
sche regc-eringsveitegenwoovdige'rs zullen
uitstekend worden bewaakt. Zoo zal de
Fransche delegatie door een leger van 82
geheime agenten zijn omgeven. Ook het
Engelsche departement van buitenland-
sche zaken stuurt -een aantal particuliere
dctectieves naar Genua.
Het aantal journalisten, dat te Genua
zal worden toegelaten, zal zooveel moge
lijk beperkt worden. Elke regeering zal
voor de journalisten van haar land borg
moeten staan. Slechts 23 Amerikaansche
journalisten hebben zich tot dusver ge
meld. Dit is weinig, daar op de andere
conferenties de Amerikaansche pers
steeds door ongeveer 80 a 100 medewer
kers vertegenwoordigd was.
Te Bern zullen den 4en April de des
kundigen van de Skandinavische landen,
Nederland, Spanje en Zwitserland bijeen
komen, en op 6 April de officieel® ver
tegenwoordigers dezer landen, teneinde
een gemeenschapptelijke gedragslijn vast
te stellen ten aanzien van een aantal
vraagstukken van economischen aard. Ie
Genua in 't belang der onzijdigen.
Zij hield zelfs niet aan de deur stil;
het scheen niet noodig te zijn voor den
schok der ontmoeting kracht te ver
zamelen; zü was geheel en al kracht en
liefde.
De kamer was slechts verlicht door
den gloed van het haardvuur, en het bed
was in de schaduw.
Zonder 'dat een van beiden een woord
sprak, werden die stervende amen naar
haar uitgestrekt, en zij drukte hem innig
aan haar hart.
Eene plechtige stilte heerechte in het
huis. Herhaaldelijk ging Gifford naar bo
ven, om aan de deur te luisteren, maar
hij kon slechts nu en dan een teeder ge
fluister vernemen.
Wat er tusschen deze beide geliefden,
als voor Gods aangezicht, besproken is,
na zoo lange scheiding, in dit zoo ern
stige oogenblik, dat hebben slechts de
engelen vernomen; deze hebben gezongen
van verzoening en heTeeniging, van jubel
over een zondares die gered en over
een kranke die vertroost werd, en, schoon
reeds met den eenen Voet in de eeuwig
heid, nog aan deze zijde de verhooring
van een zijner vurigste gebeden mocht
genieten.
Dien geheelen winterdag was Gifford
Influenza en de gevolgen.
Velen hebben tot hun schade ondervon
den, dal, de gevolgen van influenza en
griep soms erger dan de kwaal zelf zijn.
Een van de gevolgen is achteruitgang
van de nieren, en dit lean maanden van
pijn en ellende met zich brengen. Bij kou
en koorts toch worden de teere nierorga
nen overspannen door hun pogen om de
ongewone hoeveelheid onzuivere sloffe*
uit het bloed te filtreeren. Zong voor de
nieren bij deze inspanning zou uitpuiling
voorkomen, doch hoe zelden wordt die
£org besteed. En deze verwaarloozing leidt
tot ontsteking van de nieren en blaks,
urinekwalen, onzuiver bloed, niergruis,
nierwaterzucht,, rheUmatiek, steen, rug
pijn,- duizeligheid enz.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen hale*
tegen deze nierverschijnselen. Wees niet
moedeloos door vroegere verwaarloozing;
hoewel vroegere behandeling het besl is,
kan verdere ernstige ontwikkeling voor
komen worden. Dit speciaal geneesmiddel
voor de nieren behaalde zelfs bij gevor
derde en ernstige nier- en blaaskwalea
succes. Duizenden dankbare mannen en
vrouwen hier in het. land danken hun
goede gezondheid aan tijdige behandeling
met Foster's Rugpijn Nieren Pillen.
De handteekening van Jaines Foster
op do verpakking waarborgt de echtheid.
Foster's Rugpijn Nieren Pillen rijn te
Goes verkrijgbaar hij de Paaluw O»,
en te Middelburg' bij fa.. C. Scbulte Go.
a f 1.75 per doos. - (36)
Tegen den honger.
Tot dusver is in Rusland van verplicht©
hulpverleening aan de hongerlijdenden al
leen sprake geweest in dien zin, dat de
vakorganisaties en de afdeelingen der com
munistische partij Min leden een ver
plichte bijdrage tot leniging van den hon
gersnood hebben opgelegd. Het plan be
staat evenwel oen algemeens rijksbelasting
in te voeren, waarvan de opbrengst ten
bate der hongerlijdenden komt. 'Op die
manier wordt ook de bezittende klasse
gedwongen tot leniging van den nood
bij te dragen.
In het district Tsjoewasj lijden van
de 317.000 kinderen -er 170 000 honger.
De verschillende- bulpovglanisaties voeden
1.25.000 kinderen. In het gouvernement
Samara hongeren nog 130.000 kinderen.
De sterfte heeft h'ii-er groote afmeting-en
aangenomen.
In de hongersnoodgebi-eden is biet aantal
paarden met dri-e millioen verminderd.
Uit Kiew bericht men, dat dertig wa
gons levensmiddelen, door den Oekrain-
schen volkscommissaris van buitenland-
sehen hiandel in het buitenland aange
kocht, in Rusland zijn aangekomen.
Dezer dagen verwacht men nog 1000
wagons levensmiddelen uit Tsjech o-Slowa-
kië. Roemenië zendt over Bendjera ma is
en tarwe. Op de zuid-westelijk© spoor
wegen werkt men met koortsachtigen ijver.
Ierland.
Gehoor gevende aan de uitnoodiging
van de Engelsche regeering aan de lor-
sche leiders, naar Londen te komen om
den toestand te bespreken, zullen Griffith
en Dug'gan als vertegenwoordigers van
den vrijstaat zijn te Londen aangekomen.
Tot -dusver is er geen antwoord van den
Ulsterschen premier ontvangen.
E>*3 belooning van 1000 p.st. is uitge
loofd voor inlichtingen, die zullen leiden
tot arrestatie van de moordenaars van de
in zijne bezorgdheid dat Helena te laat
zou komen en zijne droefheid over de
ramp, die dit gezin getroffen had, ver
troost geworden door Johns kalmen moed.
[Hij wist dat de dood nabij was, maar er was
eene uitdrukking van geestverrukking in
zijne oogen, en soms bewogen zijne lip
pen zich tot een dankbaar1 gebed. Mis
schien had zijne lichamelijke uitgeputheid
zijne bekommering over de behoudenis zij
ner vrouw getemperd door eene overtui
ging dat zijn dood het toppunt van Gods
plannen voor haar was. Hij had te kam
pen tegen de verzoeking om grooter4 blijd
schap bij het vooruitzicht van hare tegen
woordigheid te gevoelen dan dankbaar
heid dat God hare ziel zou behouden.
Maar hij twijfelde geen oogenblik of zij
zou hem komen zeggen dat zlij het licht
had gevonden.
En zij heeft 't hem ook gezegd- En
zij heeft hem een dankbaren glimlach ont
lokt. En hij heeft haar gezegend. En zij
hebben elkander gekust. En zijn aangezicht
blonk van den vollen vrede, waarin hij
heenging naar het Vaderhuis. Ja, er is
een hel en een verdoemenis, vreeselijkel
gedachte. Maar Gode rib' .lot voor dez©
twee niet; want: „Zoo is er* dan geen ver
doemenis meer voor degenen, di? in
Christus Jezus zijn-'" (Rom. 8:1'
(Worit vervolgd.)