No 124
Donderdag 23 Februari 1922
36e Jaargang
FEUILLETON.
John Ward en zijne Vrouw?
De Zeeuw
den voorstel Snnz'ake het tapverbod.
Dhr. Paul vraagt of dhr. Maljaars het
door hem toegezegde ontwerp-tapverbod
reeds heeft ingediend. Dhr. Maljaars zegt,
dat hij het ontwerp bij .zich heeft. Waar'
het nu niet aan de orde komt, zal hij
het ontwerp de volgende week inzenden.
Nog was ingekomen een schrijven van
Ged. Staten, waarbij gevoegd was het
adres van de hoeren Zijlstra c. s., reedS
door ons gepubliceerd, ten opzichte van
de salarisverordeningen der gemeente
ambtenaren
De voorzitter Vraagt of de raad het goed
kan vinden deze zaak in handen van
B. en W. te stellen om advies. De heel!
Cornelissen wil de zaak "direct afhan
delen, wat wordt aangenomen met 10
tegen 6 stemmen. Tegen de heeren Ton,
De Veer, Streefkerk, van der Kuip', Bou
dewijnse en Vertregt.
De heer 'Comelisse meent dat kan wor
den geantwoord, dat er voor den raad ab
soluut geen (reden is tot nadere overwe
ging. I-Iet zou beneden de waardigheid van
den raad 'zijn op dit schrijven in te gaan.
De voorzitter zegt, dat hij reeds een
ontwerp-antwoord voor zich heeft en doet
daarvan voorlezing. In dit ontwerp wordt
et. o,. a. op gewezen, dat de zes adressan
ten aan 'Ged. Staten steeds spireken ovei'
het goedkeuren van salarisverordeningen,
maal' daar dit niet tot de competentie
van Ged. Staten behoort, zouden deze het
adres niet ontvankelijk moeten verklaren.
Bovendien is het makkelijk cïitiek uit
te oefenen, als men niet verantwoordelijk
is voor den goeden gang van zaken in
de gemeente.
Dfe Voorzitter isjtelt Verdol' vooir de ge
heimhouding der besloten vergadering van
1 (Februari op te heffen, en de- notulen
die'r vergadering aan Ged. Staten over
te leggen.
De hee'r van Schouwen zou daaraan
echter nog Willen toegevoegd zien, dat de
commissie van financiën mtedeg'ing met
het voorstel, gezien het besluit en haar
voorstel Van verleden jaar. Het gemeente-
personeel 'mag biet de dupe worden van
het feit, dat toevallig de begrooting van
Middelburg later is goedgekeurd dan die
van andere gemeenten.
Met 10 teigen 6 stemmen wordt besloten
dit aan bet rapport toe- te voegen. Tegen
de heeren Paul, van der Harst, de Veer,
Onderdijk, Streefkerk en Boudewijnse.
Besloten wordt de redactie van het ant
woord verder, aan B. en W. over te laten
en ide geheimhouding dool" den burgemees
ter bedoeld op te heffen.
De voorzitter deelt mede, dat de hooifd-
ingenieur van den rijkswaterstaat alle me
dewerking heeft toegezegd om .zooveel mo-
gelijk werkloozen uit Middelburg bij het
verbreeden van den Rijksweg, te doen te
werk stellen.
Tot lid van het bestuur der Godshuizen
wordt benoemd de heer H. Dronkers met
9 Stemmen, tegen 7 op den heeir i.ur. H.
F. Lantshefer.
In verband met de nieuwe leerplichtwet
wordt de oude commissie tot wering van
schoolverzuim ontbonden Verklaard en
dezelfden opnieuw benoemd.
Alsnu komt ter tafel het voorstel van
B. en W. inzake het wetsontwerp tot
wijziging van de grenzen tusschen Mid
delburg en 'Koudekerke, waarbij B. en W.
nog iets verder zouden willen gaan dan
in het wetsontwerp, aangegeven en de
commissie van fabricage het grondgebied
van Koudekerke wil voegen bij .Middel
burg tot aan den Abeelschen zandweg.
Dhr. Paul .zegt, dat met deze annexatie
niet te veel spoed is betracht, reeds!
voor 100 jaar werd de noodzakelijkheid
der grenswijziging gevoeld. Het is goed
gezien van R en W, dat zij deze zaak
bij Ged. Staten aanhangig maakten. Het
plan heeft een goed onthaal gehad bij
Ged. Staten, ma,ar met bij Koudekerke.
Spir. zegt, dat er twee kwesties zijn, de
annexatie zelf en de agitatie er "tegen.
Het is inderdaad juist, zooals B. en W.
hebben aangetoond, dat de toestand ter
plaatse geographisch fout is'.
Velen wonen op 't Zand om zich aan
de belastingen 'van Middelburg te onttrek-L
ken. Daarom zal spr.'s fractie voor de
annexatie stemmen.
Jammer vindt spr. het, dat B. en W.
niet direct gekomen zijn met de financieel®
gegevens. Het nieuwe gedeelte van Mid
delburg zal gelijk moeten worden be
schouwd ten opzichte van 'rioleering, gas-
en waterleiding en electrisch licht. Deze
laatste drie zaken zullen zichzelf kun
nen bedruipen.
Men moet 'de zaak echter niet alleen
van de financieel® zijde bekijken, maar
ook denken aan de mogelijkheid van uit
breiding van dfe gemeente.
Als de gemeente Koudekerke Middel
burg zoo waarschuwt voor een finan-|
cieelen strop', dan zou spr. zeggen, dat
Koudekerke blijde moest zijn er af te
zijn. Er is .nog een schrijven gekomen
van de bewoners van 't Zand, maar de
daarin genoemde argumenten beteekenen
ook weinig. De commissie van 13 uit
de burgerij moest een studiecomtaissie zijn
en 'de kiesvereenigingen trachtten dan ook
de zaak 'óp te lossen dooi' persopen
candidaat te (stellen, die niet vooruit zich
uitspraken voor- of tegenstander te zijn.
Zooals uit de verslagen der vergaderin
gen van Handelsbelangen en de Hanze
bleek, waren deze slecht bezocht. Het
Was Idan ook volgens spr. een opge
schroefd stelletje van enkele, niet nader
met name, ite noemen personen. Er kwam!
bij de verkiezing slechts der 'kiezers1
op, dus dit 'is geen uitspraak van de bur
gerij.
Het rapport !van de commissie is voor
spr. dan ook van nul of geener waarde,
de 'leden de;r commissie zijn verbonden
tegen annexatie te zijn.
De voorzitter zegt, dat de opgaven van
de opcenten op de vermogensbelasting
door het rijk niet werden verstrekt. Het
contract met (de Vlissingsche gasfabriek
is wat Ide inhoud betreft, aan B. en W.
niet bekend.
De heer Vertregt ,zegt, dat toch andere
dan financieele overwegingen den door.
slag moeten 'geven.
In den laatsten tijd heeft men de uit
breiding der stad gezocht naar den kant
van Veere, maar ieder kan inzien, dat men
slechts noodgedrongen dien kant is 'uitge
gaan. 't Is eigenlijk tegen den draad in.
Een 'goede, een natuurlijke groei ,zoekt den
kant op waar de verkeersmiddelen liggen
en die vindt men niet aan de Noord-
maar aan de Zuidzijde der stad.
Behalve vele andere, is dit ook één der
motieven, waarom grenswijziging in de -
aangegeven richting moet worden gezocht.
De heer Streefkerk kan geen moreel be
zwaar tegen grenswijziging vinden. De an
nexatie is dringpnd noodig, ook al zou
er iets meer belasting voor betaald moe
ten worden. Spr. meent, dat men nog
verder moet gaan en wel zooals de com
missie van fabricage aangaf.
De heer Van Schouwen zegt, dat men
meer van het begin af eerst over het
belang van Middelburg had moeten spre
ken en in de tweede plaats over dat
van 't Zand.
Drukkers-Exploitainten
OOSTERBAAN LE COINTRE GOES
l
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. ino. 259;
Plaatselijke keuze.
In onze driestar „Verworpen" hebben
wij deze week onzen spijt betuigd over
de verwerping van het ontwerp je-Rutgers.
Daar wij in deze asterisk ons aan een
■overdreven woordenkeus hebben schuldig
gemaakt wij gebruikten namelijk het
woord „drooglegging" dienen wij nog
wel even op dit onderwerp terug te komen.
Van drooglegging was namelijk in be
doeld ontwerp heelemaial géén sprake.
De opzet er van was alleen en
niets meer bet scheppen der mogelijk
heid van verbod van verkoop van sterken
'drank in bepaalde gemeenten, wanneer
{de volksovertuiging der meerderheid tot
dezen maatregel drong.
Wanneer bijvoorbeeld, zeg 75 procent
der kiezers in een bepaalde gemeente,
aan de overheid vroeg om op te hef
fen zij 'tdan ook na voorafgaande
waarschuwing de vergunningen om in
herbergen sterken drank, jenever, bran
dewijn en cognac te schenken, zou de
overheid daartoe moeten overgaan.
Ziedaar alles.
Er werd niet in gerept van geheelont-
houdersdwang; er werd aan 't gebruik van
sterken drank in de woning, aan 't be
stellen in andere gemeenten van sterken
drank heelemaal niets in den weg gelegd;
niets van dit alles.
Er werd aan de vrijheid zelfs geen
stroohalm in den weg gelegd.
Waar dan ook de tegenstanders scherm'-
den met 't argument, dat 'thier een be
gin zou zijn van Amerikaansche droog
legging, daar waren zij er zoo goed als
naast-
Wel wordt er over die drooglegging
heel wat flauwigheid verkocht, waartegen
do Amerikaansche predikant Krenten eeni
ge maanden geleden kwam protesteeren,
doch met die Amerikaansche vei'bods-
wetten had het wetje-Rutgers niets van
doen.
Voorloopig is dit ontwerpje derhalve van
de haan.
Tapverbod.
Nu 'tontwerpje-Rutgers voorloopig van
de baan is, behooren onze gemeentera
den in plaatsen waar de drankwetovertne-
dingen in haar veelvuldigheid daartoe aan
leiding geven, toch iets te doen om den
drankduivel te weerstaan.
Een der maatregelen, hun aangewezen,
is het tapverbod.
Het tapverbod is reeds hiér en daar
in de gemeenteverordening opgenomen-
Doe] er van is den drankverkoop op be
paalde dagen te beperken.
De landsregeering is er niet tegen; mits
aan een bepaalde voorwaarde is voldaan.
En de Hooge Raad heeft, beslist, dat een
tapverbod met de Drankwet niet in strijd
is. De Hooge Raad gaat hierin blijkbaar
nog verder dan de Rijksregeering. Deze
toch keurt het tapverbod voor h e e 1 e
dage n alleen goed, wanneer daar zijn
„omstandigheden op grond van welke mis
bruik van sterken drank te vreezen is".
De Hooge Raad daarentegen verwerpt
deze voorwaarde, omdat „de wet die voor-
Hvaarde alleen stelt voor algeheele slui
ting van vergunningslokaliteiten, en niet
voor het tapverbod. dat de gemeenteraad
geheel naar zijn vrij oordeel mag uitvaar
digen".
Natuurlijk moet nu worden afgewacht
of de Landsregeering zich bij deze wets.-
Uitlegging neerlegt. Doch nu reeds staat
vast, dat tot een tapverbod voor ge
deelten van dagen ©en gemeente
raad bevoegd is.
Legt de Regeering zich bij de opvatting
Naar het Engelsch van
MARGARETHA DELAND.
95)
Met eene plotselinge opwelling wendde
zij zich tot hem, hijgend en met trillende
lippen. „Mijnheer Forsythe," zeide zij,
„ik
Maar hij stond op. „Nu zal ik moeten
heengaan," zeide hij, met zijne natuurlijke
stem, waaruit de heldere toon van zooeven
geweken was, en waarin nu zelfs iets
onrustigs lag. ,,'t Is laat, en moeder heeft
misschien nog 't een of ander noodig
ge weet dat zij altijd iets noodig heeft.
Wij zullen uwe goedheid nooit kunnen
vergeten, Miss Louise. Vaarwel vaar-
wel.-'"
Hoewel hij dit laatste woord langzaam
uitsprak en hare hand drukte, was hij
het volgend oogenblik weg. Louise stond
ademloos. Zij bracht de banden aan haar
hoofd, als om de verwarring har er ge
dachten te stillen. Wat beteekende dat?
Was het alleen om haar te laten zien dat
hij haar nog beminde? Zou hij terug.!-
komen?
van den Hoogen Raad neer, des te betel".
Dan toch staat, ook de rechtsgeldigheid
van 't tapverbod voor g e h e e 1 e dagen
vast.
Dit is derhalve af te wachten.
Nu Icrijg'en zij tegelijk ook meer dan
landers de ambtenaren van het openbaar
ministerie mee; begrijpelijk is dat deze
rechtsgeleerden eerst aarzelden, doch van
nu af is meerdere doortastendheid in het
vervolgen ook van die zijde te verwach
ten.
Is 't derhalve met de plaatselijkekeuze
misgeloopen, het tapverbod kan althans
iets goed maken.
De vrouw.
Met behulp van eenige radicale, of wilt
ge, roode Roomscben en twee anderen
is een. meerderheid beschoren gewordie)u
aan den wensch dat. het zitting nemén'
der vrouw in rechterlijke colleges moge
lijk worde.
Dit is de consekwentie van de actie
voor gelijkstelling van man en vrouw,
waarvan ook het algemeen vrouwenkies
recht een der uitingen is.
Er zullen mettertijd nog wel eenige be
trekkingen 'bij komen, waartoe de toe
gang ook aan de vrouw moet vrij staan-
Op kansels en katheders, in rechtszaal
en kabinet, in directiés en hoogiere admini
straties, overal zal men de vrouw binnen
halen-. UitwisSiChing' van het door God ge
wilde soortverschil.
En toch zal al dit pogen ten slotte
'op teleurstelling, allereerst voor de vrouw
uitloopen.
Zij zal toch lp alle colleges, waar zij
toegang heeft, de witte raaf blijven, of al
thans verre in de minderheid. Zij mialg; izoo-
als dr. Kuyper in 1914 zoo kernachtig! op
merkte, iz,ij rnaig; op 't politieke erf omdrib-
belen, maar haar terrein wordt het nooit.
Zij moge er zich zekere positie pogen te
veroveren, en ten deele hierin slaglen,
een positie der eere wint zij op dat erf
in haar concurrentie met den man nooit-
Natuurlijk is 'teen daad van politiek
vooruitzien, wanneer de link.sche partijen,
nu 't vrouwenstemreéht werd ingevoerd,
dat zij trachten de vrouw in 't gevlei te
komen. Bijv. met een motie voor benoem
baarheid 'der vrouw tot rechter, of met
bezorging van een plaatsje in de Kamer
aan eene vrouw.
Maar de antirevolutionaire partij ziet
in de eerste plaats naar verstandige man
nen 'uit, de verstandige vrouw komt later.
Gemeenteraad van Middelburg.
In de Woensdagmiddag onder voorzit
terschap van den -burgemeester gehou
den vergadering van den gemeenteraad
van Middelburg was de heer Adriaanso
door uit'stedigheid afwezig.
De ïeeds vermelde ingekomen stukken
werden voor kennisgeving aangenomen.
Verder was nog; ingekomen een adres van
de Vereeniging Kindervoeding, vragende
een extra-subsidie van f 500. Wordt in
handen van B. en W. gesteld om pirae-
advies.
Van G. J. Lambertz is nogmaals een
verzoek ingekomen om schadevergoeding-
Wordt voor kennisgeving aangenomen.
Van de afdeeling Middelburg van den
Ned. Bond van Hotel-, Restaurants- en
Koffiehuisexploitanten is een verzoek in
gekomen om het tapVe'rbod in te trekken,
waarbij zij toezeggen aJIes te zulten doen
om 'het drankmisbruik te beperken, zal
worden behandeld bij het nog aangehou-
Toen Helena, zich hare belofte herinne
rende, in de zijkamer kwam, vond zij die
verlaten, en Louise was met haar ver-
verdriet en schrik in hare eigene kamer
alleen, terwijl Dick Forsythe, onder het
naar huis gaan in den regen, met woede
in zijn hart bij zichzelven zeide: „Ik heb
een einde aan uwe plannen gemaakt' Zij
ssal op mij wachten, al is het zes jaar. 't Is-
maar goed dat zij niet weet dat ik buitens
lands ga. Ik zal aan moeder zeggen, dat
zij er niet van moet spreken. Moeder had
wel gelijk dat ik haar maar voor 't vra
gen had 1"
HOOFDSTUK XXV.
Heiena's verlangen om naar John terug
te gaan deed haar besluiten Maandag te
vertrekken, in plaats van tot Woensdag te
wachten, wanneer de veertien dagen, die
zij voor haar bezoek bestemd had, om
waren.
„Ik moet gaan," zeide zij, glimlachend
om Dr. Howe's spotternij. „Ik kan niet
langer van huis blijven. En je komt spoe
dig bij me, niet waar, lieve Louise?"
Zelfs dat zij eiken dag een brief van
John ontving had haar niet voor heimwee
kunnen behoeden. Die brieven waren haar
zoo welkom, hoewel zij vol smeekingen en
beden waren dat zij, tot heil harer ziel,
'1 U I j
hare geloofsdwaling mocht inzien. Maar
er straalde zulk eene teederheid door dat
alles heen, dat Helena ze aan hare lippen
drukte en zacht zeide; „Ik kom spoedig
weer bij u thuis, lieve."
In een van zijne laatste brieven had hij
haar gesmeekt er, per omgaande, punt
voor punt op te antwoorden.
Dit deed zij, ten slotte zeggende: „La
ten we nu voor goed dit onderwerp laten
varen. Nooit, zoolang ik mijn verstand be
zit, zal ik die verschrikkelijke leer ge^
looven nooit1 Waarom zouden wij er
dan verder over spreken? Ik weet dat het
uwe vrees voor de eeuwigheid is, die u
er toe brengt om te beproeven mij er aan
te doen gelooven, maar, lieve, als de
eeuwigheid daarvan afhangt, is het voor
mij reeds beslist; laten wij ons te zamen
in dezen schoonen tijd verblijden terwijl
wij kunnen. O, ik kom spoedig thuis; ik
kan aan niets anders denken."
En zij telde de uren, die nog verloopen
moesten eer zij vertrok. Toen de ochtend
was aangebroken, met zijne heldere Juli-
lucht, en groote witte wolken achter de
heuvels scholen, straalde haar gelaat van
blijdschap, ondanks haar medelijden met
Louise's droefheid.
„Wat zie je er vergenoegd uit1" zeide
Louise, op ernstigen toon, terwijl zij He
lena voor den toiletspiegel met zijne wit-
en vergulde lijst haar hoed zag opzetten.
Helena had niet geweten, dat hare oogen
eene lachende uitdrukking teekenden, en
met een gevoel van zelfbeschuldiging zag
zij naar Louise's bleek gelaat. „Dat is
omdat ik John zoo spoedig zal zien," ant
woordde zij verontschuldigend. „Dat kan
ik niet helpen."
„Ik zal u verschrikkelijk missen her
nam Louise.
„Maar bedenk hoe spoedig je in Lock-
haven zult zijn; en dan zul je wel wat
sterker wezen, en opgeruimder ook," zeide
Helena bemoedigend.
Want Louise was zóó afgemat, zóó uit
geput, dat menigeen in hare plaats zich
ziek genoemd zou hebben; zooals zij nu
was, kon zij niet tegen den langen rit naar
Mercer heen en terug, en dus moest He
lena alleen gaan, want Dr. Howe moest
voor eenige uren Ashurst verlaten, om
elders eene trouwplechtigheid te vol
trekken.
„Eer de dag om is, zul je regen heb
ben," zeide hij, toen hij haar in het
rijtuig hielp, „en dat is op reis niet
kwaad dan stuift het zoo niet. 't Is
schande dat ik juist den anderen kant uit
moet. Waarom konden die menschen niet
morgen trouwen, in plaats van vandaag?
Of waarom kon jij geen viei'-en-twintig
uur langer blijven? Je kon het geen mi-
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAQ
Abomnemeintsprlfs:
Per 3 maanden, franco per post, f 3.
Losse nummers f (f.05
t
Prijs der Advertsntiën:
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 of
Bij abonnement belangrijke korting.
Geographisch ,zou niemaaid een grens
maken 'als er nu is, misschien alleen de
burgemeester van Koudekerke, die de
grens wellicht door de Langeviele en de
Noord straat .zou laten loopen. Do be wo
ners van 'tZand genieten van de Kunst,
van het vakonderwijs enz. te Middelburg
.zonder aan de extrakosten daarvan mede
te betalen. Noodig; .zijn betere afvoer van
faecaliën, regelmaat bij de bebouwing'. Als
men later tot annexatie .zou. overgaan,
zoU er een warboel worden gevonden.
De beer Boasson motiveert eveneens
.zijn stem. voor de Uitbreiding.
De beer De Veer zegt, dat het voorstel
van B. en W. geen bestrijding ontmoet
heeft en hij dus .zou kunnen zwijgen,
maar de b'ungers hebben recht om het
standpunt van B. en W. te hooren toe
lichten.
Persoonlijk is spr. overtuigd, dat de an
nexatie is in het belang van Middelburg.
Geographisch hoort 't Zand bij' Middelburg.
Hoe meer het bebouwd wordt hoe hoo-
g|er de kosten, van overname.
De grenswijziging is dan ook noodig,
al kost het geld. Toch is het begrijpelijk'
dat de Zanden aars bang zijn voor de belas
ting. Spr .keurt het af, dat men zooi
met de belastingen gewerkt heeft én op hef!
jnammonisme; dat in ieder toch leeft. Hij!
noemt dit een verkeerde politiek.
Beziende de moreele zijde van liét
vraagstuk zegt spr. dat hier toch géén!
sprake is van teen annexatie, en hij staat
verbaasd, dat daar juristen ook over medé
spreken. Het is. bespottelijk, dat te verge
lijken met Z.-Vlaanderen. De bewoners
van 'tZand zijto. daar niet gaan wonen;
uit liefde voor Koudekerke, maar omdat
voor hen te Middelburg geen plaats was of
pmdat zij bang waren voor de belastingen.
Bij' de artikel sge wij ze behandeling van
bet wetsontwerp werd alleen stil gestaan
bij' art. 1, dat het te annexeeren gebied
omschrijft.
De heer Boudewijnse zeide dat de com
missie van financiën zich vereenigt met
die van fabricage om uitbreiding te ver
zoeken tot den Abeelschen zandweg.
Na nog eenige discussie werd met
algemeene stemmen besloten,
zich met het wetsontwerp te
v e r e e n i .g e n, maar den wensch uit te
spreken dat de grens langs den Abeel
schen zandweg zal loopen.
Bij bet voorstel om den grond, nu voor
den Buitentuin verhuurd en in erfpacht
bij de Nijverheidsveneemiging, in erfpacht
te gieven aan de Godshuizen voor 3 cent
per vierk. M. per jaar, verdedigt de heer
Vertregt het voorstel van de meerderheid
van de commissie van financiën olm' 5 cfemt
in plaats van 3 cent te berekenen.
De voorzitter zegt, dat het wel mogelijk
is dat de godshuizen 5 cent kunnen be
talen, maar het is hier een goed doel
én bet aspect van het Bolwerk blijft be
houden.
De heer Boudewijnse onderschrijft dit-
Men vergete niet, dat de Godshuizen zich
.tegenwoordig zelf bedruipen, maar bijv.
in de jaren 1855 en. 1856 moesten resp.
bijdragen uit de gemeentekas worden be
taald van f 6000 en f8600. Nu is er géén
subsidie meer. De heer Vertregt trekt zijn
voorstel in. Het voorstel van burg. en
weth .wordt z.h.s. aangenomen.
Nadat een voorste] van dein heer Streef
kerk om voor kracht bij een installatie
minder dan 3 K.W.U. tot 300 K.W-U 22
cent te berekenen, maar daar boven 17.
'cent, door B. .en W. was overgenomen en
de heer de Vieer had veranderd, dat dé
verordening in plaats van met de meter-
bpneming in Nov. j.l., met die van Maart
nuut langer van huis uithouden1 Nu, dat
is ook wel goed zoo behoort het te
,zijn. Ik hoop dat Ward, even verlangend
is om je weer bij zich te hebben als jij
om weg te loopen en ons te verlaten;
misschien kan hij je wel missen." De pre
dikant lachte om Heiena's vertrouwenden
blik. „Het bevalt me maar half dat je
zoo alleen gaat," liet hij er op volgen.
„O, het zal heel goed gaan," zeide
Helena blijmoedig. „Ik twijfel niet of er
ligt een brief van John voor mij aan het
postkantoor, en dien zal ik afhalen als
ik het dorp doorrijd. Dan heb ik wat te
lezen."
„Dat zal toch den heelen weg naar
Lockhaven niet duren," merkte Louise aan.
„O, ja, dat zal het wel," antwoordde
Helena, op een toon, die van blijdschap
bijna als een lach klonk. „Dat weet je
zoo niet, Louise."
Louise glimlachte droevig; zij zat op
de stoep, met de armen lusteloos op hare
knieën over elkander geslagen, en hare
oogen met een afgetrokken blik op den
tuin gericht.
„Daar is Giff," zeide Helena, hare reis-
tasch en eenige boeken op de andere bank
van het rijtuig in orde schikkende. „Ik
heb nog juist tijd om hem vaarwel te
zeggen."
(Wordt vervolgd.)
