!\o 105
Woensdag 1 Februari 1929
36e Jaargang
Reclames.
In Griep-ti]den-
Reclames.
Buitenland.
Drukkers-Exploitanten
OOSTERBAAN LE CÖINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 68—70, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
NIET GELUKKIG.
Dr Dresselhuis omreist stad en land om
velen te overtuigen van vde beteekenisi
van den Vrijheidsbond. Natuurlijk wor
den in 'groote openbare samenkomsten
de beginselen van den jongen bond den
volke uiteengezel.
Zoo dezer dagen in Groiniftgen. Ook
hier werd een uiteenzetting gegeven van
wat de overgebleven liberale groep onder
onze natie wil.
De Vrijheidsbond streeft naar hef, voor
komen, dat onrecht wordt gepleegd van den
een tegen den ander, naar het voorkomen,
dat ile menschen, die buiten hun schuld
arm of invalide zijn, ten onder gaan en
naar de zorg, dat ieder kans krijgt zich
een plaats in de maatschappij te verove-
veroveren.
Streeft de Vrijheidsbond gerechtigheid
na, 'men kan hierin zien een dén rug
toekeeren aan de oude „liberale" opvat
ting. Objectieve rechtshandhaving is nim
mer het sterkste punt in het liberale,
program geweest. Wij willen nu niet op
halen hoeveel onrecht de liberalen ons
berokkend hebben op het onderwijsterrein,
te meer niet omdat hier en daar nog
wel wordt toegegeven, dat, de houding
van liberale regéeringen voorheen weinig
rechtvaardig was. Dat de beginseltoelich
ting inzake het recht, door Dr Dressel
huis met eenig voorbehoud door oris wordt,
vernomen men .zal het ons niet ten kwade
duiden, na de houding van de fractie
Vrijheidsbond in het, parlement bij de be
handeling van de nieuwe dienstplichtwet.
Dat onrecht ons volk aangedaan, niet be
hoorlijk toegerust te kunnen zijn lag
het in de hand van'den Vrijheidsbond
mocht de vijand onzer vaderen erve be
treden is schandelijk en kan door geen
behendigen zwaai of door drogredenen
worden verbloemd.
Zoet is het geluid, dat de liberale voor
trekker doet. hooren omtrent armen en
ongelukkigen. De toon, die hier klinkt
is aangenaam om aan te hooren. Deson
danks laat het zich niet loochenen dat, 'de
'liberale machthebbers in hun gloriedagen
van dezè beginselen weinig getoond heb
ben te verstaan.
Met Voorbijzien van de'n glans der eeu-
wige dingen hadden de stoffelijke voor
hen veel waarde.
Hoor in 1825 Bilderdijk zingen:
„Is armoe en verval, waar je in verkwijnt
en zucht,
Daar weelde tergend brast van uwer han
den vrucht;
Ja 't laud bezwijkt van d'armen.
Naai' Fredexiksoord daarmee, dan zijn we
ervan verlost,
'tls rapshuisboeverij, waarover we ons
erbarmen
Wien is 't reeds te veel wat e e r 1 ij k e
armoe kost?
Zij hongeren ja 't. is waar, zij vinden niet
te werken,
Doch waaartoe zijn zij nut nut, zoo 't
werk voor hen ontbreekt."
In deze regelen is gestriemd, vlijm
scherp, de liberale naastenliefde in voor
bijgevlogen jaren.
En vijftien jaar later komt da Costa
aanvullen
Gemor bij d'arbeid, die geen
b r o o d g e e f t, jokdierbandien,
geworpen om den hals van vrijen
Luister naar wat Groen van Prinsfe-
Irer in de Kamer omstreeks het midden
'der vorige eeuw de liberale heeren tegte-
FEUILLETON.
John Ward en zyne Vrouw.
Naar het Engelsch van
MARGARETHA DEL AND.
80)
Helena schudde het hoofd. „Neen, ik
vrees dat ik dat niet kan beloven. Ik
geloof, natuurlijk, wel dat de gevolgen
der zonde eeuwig zijn; de uitwerking op
het karakter moet eeuwig zijn, en dat
moet, dunkt mij, soms genoeg eene hel
wezen. Maar ijk zal er nooit of nimmer'
aan gelooven, zooals gij."
„O, Helena," zeide haar echtgenoot, „ik
kan niet ophouden te hopen, (zoolang ik
nog kan bidden!"
Helena zuchtte. „Ik wenschte dat je
kon begrijpen hoe nutteloos dat praten
over hemel of hel is, of hoe het mij tegen
tegen de borst stuit. God te dienen uit
vrees voor de hel, is als het spreekwoord:
„Met eerlijkheid komt men het verst,''
't is yernederend. En ik! vind het zoo
zelfzuchtig zooveel over zijne eigene be
houdenis te denken 't is bekrompen,
John. Het verlossingsplan, waarvan de ou
derlingen altijd den mond vol hebben,
moet voert": „men lette op don kommer-
vollen toestand der lagere bevolking". Als
„minderheid" kon deze slechts smart dra
gen om de rechteloosheid. Het is waar
lijk niet zonder, reden geweest, dat „Recht
voor allen" de wereld werd ingezonden.
Er op schimpen, ja, dat liet men niet
na en speculeerde daarbij op de instem
ming van den dommen, grooten hoop.
De liberale partij, die voorheen zoo goed
weet had van doctrinaire staatkunde,
waardoor in een keurslijf van systeem!
het volksleven gewrongen moest worden
n|u opkomen voor aller recht door on
trecht te beteugelen, het is om warm van
te worden! Voorloopig laten wij Dr. Dres
selhuis het genoegen zijn kiezers te in
teresseeren voor het Recht. Onze 'behoefte
gaat uil naar geloof en daarom haasten
wij niet en werken staag, zonder nieuwe
leuzen door. Onze anti-revolutionaire 'be
ginselen kennen naast geloof ook hope,
die nimmer beschaamt en liefde, die de
meeste is van deze drie.
Vooraan staan in den strijd tegen groole
volkszonden, is geenszins af te keuren j
een open oog voor sociale nooden, eert
ieder. En daar zijn groote volkszonden,
ontheiliging van Gods naam en van Gods
dag, dobbelspel en drank en ontucht. En
,daar zijn sociale nooden.
1 In behagelijke rust zijnde, is de man
van teêre consciëntie voortdurend ge
stoord de laatste tientallen van jaren en
hij moest wakker worden tengevolge van
'd(e aanzwellende geluiden, die uit de diep-
iten van het maatschappelijk leven opste
gen en stijgen. Kreten om redding en
verlossing uit knellende tevensverhoudin'-
jgen uit duizenden en nóg eens duizenden
schorre kelen. Dat geschiedde onder het
liberate bewind weinige jaren nog maar
terug. Gaai nu de Vrijheidsbond niet af
op de feiten inzake verzorging van armen
en invaliden, maar streeft zij naar voorko
men van armoede en ongeluk, dan 'be
luisteren wij in het program van de li'be-
Krale voortrekkers ©en nieuwen toon. Eer
lijk moet het ons uit het hart, dat hier,
vooreerst, scherp moet worden toegezien
in hoeverre dat streven naar voor k o -
ming kracht zal worden bijgezet, welke
middelen worden voorgehouden hiertoe te
'geraken, alvorens dez© werkzaamheid van
,den Vrijheidsbond te beoordeelen.
Wil de Vrijheidsbond dit doen zonder
geld uit cte Staatskas, zonder ambtenaren?
Zullen de heeren zelf wat in de beurs tas
ten? Welke contrölemaalregelen zullen
worden ingevoerd? Begrijpelijk is het, na
de bezuinigingsernst der laatste maanden
van die zijde te hebben leeren kennen;
rlat wij niet meenem, dat d© staat aan dit
voorkomen van armoede en invaliditeit"
veel zal kunnen doen. Nieuwe kantoren
of uitbreiding van bestaande en dus:
meerdere ambtenaren, dat bedoelt de Vrij
heidsbond niet.
't.Is waar het hóórt prettig aan, zooveel
■zorg; het leest genoegelijk in de propa
ganda-rede van Dr Dresselhuis. Maar
met beloven komt niemand veel verder en
de historie geeft ons recht voorloopig
wantrouwig te staan tegenover zooveel
weekhartigheid.
Het derde punt ieder de kans zich
een plaats in de maatschappij te ver
overen - is evenzeer belangrijk. Qok
de kennisname van dit plan moet ons
harte goed doen, waar in bet verleden de
liberalen er zich zoo weinig; om bekom
merden blijkbaar boe anderen vaarden.
•Wij denken hierbij aan de bezetting van
allerlei openbaar ambt. Dr Dresselhuis
sprak in Groningen. Historisch hadden de
liberalen wel wat zorg voor Groningen.
komt eigenlijk op niets anders neer dan
op vrees voor de hel en hoop op den
hemel, en is dat niet zelfzuchtig? Gedurig
verdiept men zich in de vraag: „Waarom
ie de zonde met hare eigene straf in de
wereld? Wat beteekent dat alles? Waar
is God, en waarom laat Hij liefde en dood
in dezelfde wereld zijn?
„Die vragen spruiten voort uit het ge
mis van geloof aan rechtvaardigheid," zei-
de hij met 'vuur; „als je het ware besef
hadt van rechtvaardigheid en barmhartig
heid, zou het overige u duidelijk zijn'"
Zij kwam naar hem toe, en naast hem
knielende legde zij haai' hoofd op zijne
knie. „O, John, hoe kan ik u morgen
verlaten?"
Zoo zaten zij dikwijls uren achtereen,
onderrichtend, bewijzend, betoogend, altijd
met de teederste liefde en het grootste
geduld; Helena luisterend, met zulk eene
zachtmoedigheid, dat hare vaste ontkennin
gen haar echtgenoot de hoop niet deden
opgeven. Hij had haar dien Zondagavond,
na zijn preek over de Ruitenlandsche Mis
siën, aangetoond wat hij zijne ontzettende
Zonde achtte: hij had om harentwil zijne
gemeente het brood des levens onthouden,
en uit vrees van den volkomen vrede in
hun Beider leven te verstoren ©n haar
een ©ogenblik verdriet te doen, voor zijn
plicht jegens hare ziel teruggedeinsd.
doet ter voorkoming en hcslrijdaig Je
Abdijsiroop haar plicht
Immers van do 52 gemeenten waren er,
met uitzondering van Nieuwe-Pekela, 51
liberaal bestuurd. Drente bezat voor wei
nige jaren terug van de 33 burgemeesters
32 liberalen. In Friesland stond het op
43 gemeenten 36 liberaal, 4 antirevolutio
nair en 3 Chr.-Historisch. Oyerijsel bs-
zat in dien lijd met 61 gemeenten 56
liberale burgemeesters, 4 Roomsch-Katho-
lieke'n en 1 Chr.-Historisch man. Zuid-
Holland had omstreeks 1901 plm. 180 ge
meenten waarvan 163 een liberale burgen
■meester bezaten, elf een antirevolutionair
èn 3 oen R.-Kath. dn 3 een Chr.-Hislorisch
burgemeester. Noord-Holland lelde toen
144 gemeenten, waarvan 122 met een libe
rale burgemeester begiftigd Waren en
Voorts 3 A.-R., 3 C.-H. en 6 R.-Kath. Zee
land bezat toentertijd 'van de 103,burge
meesters 76 liberalen, 12 R.-Kath„ 11
A.-R. en 1 Chr.-Hist.
Vat men nU. nog, in het oog, dat het
kabinet Mackay een dertig burgemeesters
van Rechts in het ambt, had gesteld, zoo
dat voordien slechts een veertig nief libe'.
ralen benoemd wapen, dan moet men
zich toch verbazen over de geweldige'
ommekeer die er nu heeft plaats gevon
den door ieder een „kans" toe te kennen.
Niet alleen wij staan afwachtend 'te
genover deze plaats gunning aan „ieder";
bij ons bestaat een sterk vermoeden, dat
lie Roomsch-Katholieke landgenoolen van
dit .voornemen van den Vrijheidsbond m:et
gemengde gevoelens kennis nemen. In
1909 telde men onder de 22 curatoren
Onzer universiteiten 3 R.-Kath.; onder de
253 door Rijk of gemeente 'benoemde
hoogleeraren 5 Roomschen.
Het jaarboek voor Notarisambt en Re
gistratie in 1910 vermeldde 3 gfiheele ar
rondissementen Zierikzee, Heereveen
en Assen en 46 (er zijn er in het geheel
107) kantons, waarin 250 notarissen werk
zaam zijn met geen enkelen Roomsch -
Katbolieken notaris. Buiten Brabant en
Limburg zijn er 19 Rechtbanken, waarbij
7 R.-Kath. rechters benoemd waren in
1910 en in Brabant en Limburg met 4
rechtbanken 6 niet-Roomschen. In het
noorden des lands op 19 rechtbanken 7
Roomschen; in de zuidelijke provinciën
op 4 rechtbanken bijna zooveel protes
tanten. En dam nog in aanmerking ge
nomen, dat we toen 1910 hadden na de
gezegende periode 19011905.
In 1910 is een onderzoek ingesteld in
25 Noord-Bia'bantsche gemeenten niet
meer dan 5000 inwoners met het resultaat
dat van de 25 postdirecteuren 5 Roomsch
waren en van de 37 commiezen 35 niet-
Roomsch. In een gemeente waar 41 pet-
van de bevolking Roomsch was, zijn van
de personen, die voor hulpbesteller bij
de posterijen in aanmerking kwamen,
waaronder ruim 50 pet. Roomschen, in zes
jaar tijd 15 hulpbestellers aangesteld,
vyaarvan geen enkele Roomsch-Katholiek.
Tn de inspectie Leeuwarden werkten 'bij
de post 642 beambten, waarvan 19 Room
schen, in Groningen van de 825 beambten
24 Roomschen. In 's Hertogenbosch van de
753 beambten 378 niet-Roomschen. In
de stad Rotterdam waren in 1910 van de
1266 hoogere gemeentediensten 177 door
Ro om sch -Kath olieken vervuld.
Eerst had Helena dit niet kunnen ge
looven. Zij kon niet begrijpen, dat niet
aan een eeuwige straf te gelooven een
punt van ernstig gewicht voor haaf echt
genoot kon Zijn. Het kostte haar moeite
zijne betoogen met eerbied aan te hooren.
„Wat komt het er op aan?" bleef zij
zeggen. „Wij hebben elkander lief; wat
doet het er dus toe wat wij gelooven?
Geloof wat je wilt, lieve. Ik geef er niet
om! Heb mij maar lief, John. En als mijne
denkbeelden uwe gemeente ergeren, laten
wij Lockhaven dan verlaten; ik kan er ook
wel van zwijgen, als ik er maar niet toe
gedwongen word te zeggen wat ik voor
waar houd."
En dan beproefde John haar aan tè
toonen hoe hij zijne gemeente onrecht had
aangedaan en aan zijne geloften ontrouw
was geweest, en dat hij zijne kudde niet
mocht verlaten voordat hij het onkruid,
dat zijne zorgeloosheid had laten groeien,
had uitgeroeid, en dat haar stilzwijgen
niet genoeg was om het kwaad in hare
eigene ziel uit te roeien. En van hoeveel
gewicht was dat niet!
„O," riep hij eens, toen zij laat in den
avond zoo gesproken hadden, „is het leven
uwer ziel niet van gewicht, Helena? Als
ik u den eeuwigen dood tegemoet z:e
gaan, omdat ifk in mijn plicht jegens u
te kort ben geschoten, kan ik mij dan te-
Wiyir wij het voorloopig bij deze paar
cijfers willen laten en ons verheugen over
de goede voornemens van de liberale hee
ren, daar wachten wij op de inlossing van
do gédahfi beloften en de vrees zal zich
niet meer van ons meester maken, dat
bver een Roomschen keurmeester in Haar
lem, die ook een kans wilde hebben,
Urenlang gezwetst wordt.
Waarlijk het werd hoog tijd dat de
heeren uit een ander vaatje gingen tappen.
Geen legende.
Men maak! ons er attent opi, dat 't geen
legende is, dat onze club deel heeft ge
had in" de sanctioneering van het vrou
wenkiesrecht.
Inderdaad dit was ons ontgaan
is indertijd art. 80 in 't ontwerpt Grond
wetsherziening-Gort v. d- Linden zonder
hoofdelijke stemming aangenomennadat
de voorzitter der club, de heer Van der
VooirL van Zijp, haar houding aldus had
gemotiveerd„Zoowel het individualis
tisch kiesrecht als de stemplicht en het
openzetten van de deur voor het vrou
wenkiesrecht blij'vcn bij ons óp princi-
picelc grondón bezwaar ontmoeten. Doch
dit neemt niet weg, dat wij! op die be
zwaren' die herziening niet zullen doen
afstuiten."
Een motivedringi, terecht door „I-Iet
Gerei'. .longelingsblad" gewraakt.
Trouwens wij zeiven schrcVen er van,
terslond na do beslissing, in ons no. van
16 Nov. '1916:
•„Een motiveering die onsyhet moet
ons van het hart niet sympathiek
is. Immers wijl verzetten ons togen de
mogelijkheid van het vrouwenkiesrecht;
tegen algemeen mannenkiesrecht, als uit
sluitende het gezinshoofdenkiesirecht, en
tegen den stemplicht; en toch stemde
rechts als één man voor. „Om de Grond
wetsherziening niet in gevaar te bren
gen We, blijven het betreuren, dat
de strijd om ons beginsel hier moest
eindigen met. ovejrboordwerpjng van dat
beginsel."
Overigens mag niet uit 't oog" verloren
worden, dat aan deze stemming een war
me bestrijding van het algemeen en het
vrouwenkiesrecht was voorafgegaan,
waarin de heeren v d. Voort v. Zijp,
Beumer en Brummelkamp zich weerden,
terwijl door den hoer Rutgers een uit
nemende uiteenzetting werd gegeven van
hel organisch gezinshoofdenkiesrecht.
Tegen het passieve kiesrecht der vrouw
stemden 's anderen 'daags de anti-revo-
lutionairen Scheurer, v. d. Molen, v. d.
Voort v. Zijp en De Monté ver Loren. De
heer Lobman bad in een magistrale red©
dat kiesrecht bestreden.
Té) wijl bij de jongste behandeling der
Grondwetsherziening het voorstel-Mar-
chant, ten opzichte van het actieve vrou
wenkiesrecht onzerzijds krachtig Werd be
streden door den beer Die' Wilde, de
onzen, op twee na, stemden allen tegen.
in dit verband zij tevens nog herinner!,
dat de groote meerderheid onzer Kamer
leden zich tegen uitbreiding van den leer
plicht heeft schrap gezet.
i
Een voordeelig verschil. v
Het komt wel voor in onze dagen,
dat het werkmanshart, zeker wel besef
fend geen plaats te kunnen nemen in
de gelederen der moderne afbeidsbewe'-
ging, vraagt: waartoe kan ik mij! aan
sluiten bij de Christelijke vakorganisatie.
Diep1 gevoeld wordt dan jj^ak, wanneer
vreden stellen met te zeggen: „Wij hebben
elkander lief?" Omdat ik u liefheb kan
ik niet zwijgen. O, ik ben schuldig jegens
u -ik heb u niet genoeg liefgehad!
Ik heb mij vergenoegd met het tegenwoor
dig geluk mijner liefde - mijn geluk!
Aan het uwe heb ik niet gedacht!"
Zoo hadden zij telkens en telkens weer
dit onderwerp behandeld, totdat het He
lena afgezaagd toescheen, en nu zaten
zfj in de donkere boekerij, met lange tus-
schenpooZen van stilzwijgen.
'Alfaretta bracht de lampen binnen. In
het vooruitzicht van mevrouw Wards af
wezigheid voor een veertien dagen en
met.het oog op het loon, had haar vader
nog' den dienst niet opgezegd. „Boven
dien," dacht hij, „zal mevrouw Ward mis
schien. overtuigd zijn en tot bekeering
komen, nadat zij onderhanden genomen
is."
Helena was opgestaan en schreef eenige
instructiën voor hare dienstmaagd: wat
er voor dominé gekocht moest worden
en hoe er voor zijn gemak gezorgd moest
worden. Toen zij hare pen nederlegde,
zag zij naar haak echtgenoot. Hij zat
voorover leunende, met het hoofd op zijne
hand gebogen en de oogen bedekt.
„Helena," zeide hij, met een zachte,
bedwongen stem, „laat mij u nog een
maal dringen; en dan zlullen wij er, voor-
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnemelntsprijs:
Per 3 maanden, franco per posf, f 3.i
Losse nummers f 0.05
Prijs der Advertentiën:
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 of
Bij abonnement belangrijke korting.
Tegen leverkwalen. j
galzucht, hartwater, verstopping en nlt^
voedingsstoornissen gebruike men do zeer
zacht werkende Foster's Maagpillen, welke
geen krampen veroorzaken en geen ver
stoppende reactie Rebben. Prijs f 0.65 per
flacon, alom verkrijgbaar. (7)
hel om belangen, stoffelijke voordcelen,
alleen gaat, de moderne arbeidersgCoepee-
ring meer aanbiedt dan dl®, welke "het
uitgangspunt van haar streven vindt in
het Woo'M van God.
De geloovige workmansziel is meer
gekeerd naar de geestelijke betrekkingen,
gelijk de waterplant steeds houdt do
bloemkens naait* het licht; de om louter
tijdelijk gewin kampende arbeider gaat
ér in op, als de kansen op meer en beter
vériioogd worden.
Is dan van concurreercn geen sprake
en blijïl uit de hoera-stemming pn een
groot ledental, er komen oogenblikken
van strijd vanWego het schijhbaar onbe-
duidendi? en onaanzienlijke in streven
«en resultaten daarvan in eigen kring.
En toch is er geen enkele reden om
mistroostig te zijn.
Toch zijn die bijl ons zijn meer dan die
bij hen zijn.
Verstaat de Christelijke patroonsorgaP
nisalie, de Christen-werkgever het vra
gen van dezen lijd, dan zal, waar het
uitgangspunt ook hier is: het Woord van
God, juist toenadering en over en weer
elkander verslaan de eónig mogelijke ver
houding scheppen, die tot oplos'sing van
schérpe maatschappijVragen voeren kan.
Doordat beider uitgangspunt hetzelfde
is en daardoor beider gelijkheid door God
gekend wordt, komt ©en voordeelig ver
schil naar voren; waaromtrent het goed
is ernstig na te denken.
Een gerechtelijke dwaling vermeden.
In verband met Belt gedurende de
laatste weken in ons land biesproken
vraagstuk van de waarde van getuige-
nissén en bet z.g. herkennen van
verdachte personen, is het van belang
m'elding te maken van oen m|isv;aUmg,
welke te Brussel heeft plaats gehad'.,
Eenige dagen geleden was een ze
kere Boris gearresteerd onder be
schuldiging personen te hebben afge
zet. Hij was door zeven van zijn
slachtoffers bepaald herkend, en aan
zijn veroordeeling viel niet te twijc
félen. Terwijl die beklaagde zijn dag
vaarding reeds ontvangen had, werd
oen ander'e man, Ilemrnelers genaamd,
wonende te Elsehe, voor dezelfde fei
ten als die, welke Lom ten last wer
den gelegd, aangehouden. De rechter
van instructie, door dit samentreffen
getroffen, verhoorde Hemmelers, die
bekende de afzettingen le hebben ge
pleegd.
Hemmelers ging als volgt bei werk:
liefdadige personen, die tijdens den
oorlog pakjes naar de krij'gsgevangel
nen in Duitschland zonden, bezocht
hij onder een valschen naam, en be
dankte hen voor de hulp diei zij hem
tijdens zijn gevangenschap hadden
verleend. De liefdadige personen vroe
gen alsdan naar den gehMijken toe
stand van hun beschermeling en stoip1-
ten hem nog één of twee bankjes van
dat je heengaat, niet meer over spreken."
Zij zuchtte. „Ja, lieve, zeg alles wat
je wilt."
Na een oogenblik stilzwijgen stond John
pp, en zag haar aan. „Ik schrik er zoo
voor dat je heengaat. Ik begrijp het niet;
't is meer dan droefheid ien het gevoel
van eenzaamheid dat ik u eenige idagen
niet bij mij heb. 't Is iets, waaraan ik
geen naam weet te geven, maar iets ver
schrikkelijk werkelijks. Misschien is 't het
gevoel dat boetedoening voor mijne Zonde
jegens u buiten mijn bereik wordt gesteld.
Je zult zijn, waar ik u niet kan helpen
of u de waarheid aantoonen. Je zult trach
ten die te vinden! Ik weet dat je het
doen Zult. Maar nu, op dezen laatsten
avond, moet ik U nog eens smeeken uw
hart voor den Geest Gods te openen. Ach,
mijne Helena, ik heb gezondigd tegen den
Hemel en tegen u, maar mijne straf zal
zwaarder zijn dan ik dragen kan, te we
ten dat ik naar den hemel ga zonder u.
Wel weet ik dat ten slotte in mijn God
al mijn heil is en mijn eer; maar hoe
gaarne ,zou ik u deelgenoote zien van
't heil, mij toebeschikt en immer ook
u verkrijgbaar."
Hij liep de kamer op en neder, met
samengewrongen handen en eene uitdruk
king van wanhoop op het gelaat.
(Wordt vervolgd)
