sdiHjuinfj voer 7 jaar:
ie „Plantlnst",
\o 88
Donderdag IS Januari 1039
36e Jaargang
ne tam Poters,
zijn publiciteit,
m annonceeren.
)uw- en Weilanden»
TE KOOPS
lij ST. gabriëlse,
eJIe- Jiirr
ïrde Schaaphond,
Ikóop
[roonerwten,
ur
>te
Knecht
i
ni
b J
lenstbode J
FEUILLETON.
John Ward en zijne Vrouw.
Goudreinet 13
Reine d'Or 12;
ispels .13Peeën
ai'oten 3—12,5:
4,5; Koolrapen
16; Selderie 14
ojje kool 3,5 —18
per stuk.
,Zuid-Bovelarid"
ouclreinetten 18--
ure Bellefleur 10
Canada Reiiiottan.-
ulpa 12; Reiuecte
tamme d'Oranje
18; Zoele Belle-
,;-15GeUl. Ho-
15; Diverse ap-
15—23; Gieser
Pondsperen 20
6; Diverse peren
4256Kroten
Wijnpeeün 2 —4;
ion 23; Kleine
joters, 2.805.20
Noten 52 cent
—f3.76 per sluk.
■RBERICHT.
den ochtend
elcl door het
mt te De Bilt.
777.5 te Tou-
orcie.
nd van 12 Jan.
tot noord we s-
ide bewolking'
1- of hagelbuien.;
Ier a.d Kadam, met
56 A. 39 c.A., than»
|>or dhr. A. Eckiiakdt.
de bouw- en wei-
kn de gebouwen met
en 14, 17, 19 en 21
uur a. d. hofstede.
worden ingewacht
In 2 solide borgen,
an. 1922, ten kantore
IN DISSEL te Goes,
1 inlichtingen zijn te
toegangsbewijzen a
Verstrekt.
kalf, keur uit twee.
Oostkapelle^ 4
idbouwers.
ScSieSpen te koop,
IKOOP:
IURGRAAF,
Wemeldinge.
ird op stam.
IN OVERBEEKE,
Ï1S. JP/
KOOP
|nd en kiemkracht
idres ADR. MESU,
s.
3 IS
ig met tuin beschik-
VAN NIEUWEN-
jolder.
enstbode
MATTH. KÓLE,
Wemeldinge.
J terstond J
enstbode
D. J. BOO NE,
|4 Goes.
It Mei f
In een Knecht
H U IJ S M A N,
rstelling met Maart
met Mei een Meid
MOL, Oudelande.
der tegenwoordige
M. OSSEWAAR-
;e Markt 12, Goe&.
Drukkers-Exploitanten
QOSTERBAAN LE COINTRE GOES
Bureaux: Lange Vorststraat 6870, Goes
Tel.: Redactie no. 11; Administratie no. 58
Bijkantoor te Middelburg:
Firma F. P. DHUIJ, L. Burg. Tel. no. 259
IZeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Ab on n e m en t s p rijs:
Per 3 maanden, franco per post, 13.—
Losse nummers
f 0.05
Prijs der Advertentiën:
1—4 regels fl.20, elke regel meer 39 et
Bij abonnement belangrijke korting.
HET BIOSCOOPGEVAAR.
De bioscoop wordt steeds meer een
ernstig gevaar voor ons volk-
Het winstbejag van de ondernemers,
doet hen speculeeren op de zinnelijke en
■onreine lusten van den zondigen mensch.
De reclame alléén is veelal reeds schan
delijk en gevaarlijk voor de volkszeden.
Eu dan komen de voorstellingen zélf, er
■nog overheen.
Onder ons staat 't dan ook wel vast,
dat het bezoek van de bioscoop in zijn
tegenwoordigen vorm, ongeoorloofd is en
aan ieder ontraden moet worden.
Of een wet, die de film aan strenge'
keur onderwerpt, en al wat onheilig, ze-
dekwetsend of ruw 'is weert, voldoende,
verbetering zal brengen, betwijfelen wé
•echter. Want, behalve in de opgevoerde
stukken zelf, zit er een groot gevaar in
de principieele onwaarachtigheid, de vol
strekte en konsekwente onechtheid van',
■de wijze van voorstelling. De vluchtige,
onwezenlijke, snel elkaar verdringende
indrukken werken oppervlakkigheid en on
waarheid in de hand.
En toegepast op gewijde onderwerpen,
halen ze deze nteer, ontwijden ze.
Als we dus waarschuwen tegen die bios
coop, doen we dat óók, ja vooral te
gen de zoogenaamde Bijbelsche films.
Argelooze zielen mochten anders eens
denken, dat oen Bijbelsche film wel iets
goeds kan geven e;n misschien wel stich
telijk kan zijn.
Als zc echter lezen, wat de liberale pers
vertelt van de film „Het Oude Testament",
Zullen ze wel overtuigd zijn.
De „Telegraaf", die anders voor geen
kleintje vervaard is, was verontwaardigd
over zooveel ontwijding van het heilige.
En de „Nieuwe Rotterdammer Cou
rant" komt nu met ©en verslag over de
opvoering van „Het Oude Testament" in
■de bioscoop, waarvan we iets willen na
vertellen.
De schrijver begint met te zeggen, dat
hij er onbevooroordeeld heenging.
Wel had de film Christus gekruisigd
hem verleden jaar ontstemd, maar het
artikel van Ds. van Wijngaarden, on
langs in de „Telegraaf", dat op deze nieu
we verfilming van Bijbelstof opmerkzaam
maakte, en - zij het onder voorbe
houd de mogelijkheid erkende van eten
bi oscoOpvertoioninig, die aanvulling zou
kunnen zijn van het onderwijs in de'
Bijbelsche geschiedenis, had hem doen
hopen nu iets beters te zullen zien.
De .werkelijkheid was echter ontnuchte
rend. Het milieu der Bijbelsche verha
len kan niet door 'ttrilheeld van de
bioscoop worden verduidelijkt.. Voor het
godsdienstonderwijs is de bioscoop 'niet
bruikbaar. De poging, de bioscoop te her
vormen, door klassieke of gewijde onder
werpen te kiezen, is reeds bij voorbaat
lot mislukking gedoemd.
De man van de „N. R. Crt." zegt dan
van deze Oud-Testa mentische film:
„Het kwetsende van de film is dl©
godslasterlijke banaliseering banaal, ge
ineen maken van de behandelde stof.
En het komt er misschien weinig op
aan, of deze Christus dan wel Jozef en
zijn bloeders treft.
Waar haalt men vroegen we ons
■ook nu weer af toch zulk een luguber©
collectie sjappie touwers Vandaan, die al
le onechtheid van den zelfkant van 't
ménschdoin in hun wanstaltige en wal-
gingwekkende tronies hebben geconden
seerd! De overdadigste koningsgewaden
noch de oosteTsche opschik hunner om-
Naar het Engelsch van
MARGARETHA DELAND.
>66)
Mevrouw Grier had vier luidruchtige
kinderen, die allen tegelijk spraken en
gestadig door hunne moeder verboden
moesten worden, zoodat John en Helena
ten minste het stilzwijgen konden bewaren;
maar het was toch hard zoo lang aan tafel
te zitten, terwijl hunne harten met onge
duld verlangden om elkander te verstaan.
In eene tusschenpoos van verademing,
toen het middagmaal bijna afgeloopen was
en twee van de kinderen van hunne liooge
stoelen afgeklommen en de kamer uitge
zonden waren, begon mevrouw Griel' over
de preek te spreken.
„Het was een indrukwekkende preek,''
zeide zij; „het schijnt dat niemand zulk
eene leer, als door u verkondigd werd,
weerstaan kon. Ik had echter wel ge-
wenscht, dat gij ons uwe meening te ken
nen hadt gegeven over kinderen, die wij
verloren hebben. Tusschen Gtóer en twee
van de ouderlingen bestaat daarover ver
schil van gevoelen."
geving, kunnen ons een oogenblik doen
vergeten, dat dit vreeselijk bakkes, of het
Christus dan wel Pharao voorstelt, het
meest onwaardig bestanddeel van den nog
niet aan menschelijkheid toezijndan geest
van het beest: homo sapiens vertegen
woordigt.
Of' men Jozef dan wel Christus tot
onderwerp neemt, hij ontkomt niet aan
het paardenspel. En de grimassen van
den clown kunnen hem niet worden be
spaard. Of het naar Golgotha gaat, dan
wel om kóren naar Egypte, als er maar
gehotst en gehannest kan worden met
paarden én kameelen en drommen en'
menigten; als men zich maar kan ver
meien in equilibristische toeren en acro
batische kunsten; als men maar mas-
saas kan laten krioelen en wriemelen en
ten overstaan van de wemelende en war
relende oploopén vluchtelingen en ver
volgers elkaar kan laten narennen.
O, dit sollen en sjouwen in een af
grijselijk jakker tempo; dit helsch gevlieg
met waaiende haren en wapperende baar
den, maarmenschenonteercndst vrv
alles: die plotselinge verschijning van am-
Serhalfmaal levensgroote facies, die met
hun béte oogen rollen en met hun stom
pte snoeten mummelen, zoodat men in
't onzekere blijft of ze pruimen dan wrel
ontroerd zijn.
Deze schipper van de kaai, die zich'
aandient als Pharao van Egypte, en die
Vader Jacob, zóó weggeloopen uit Om-
me&chans of Veenhuizem, zij getuigen met
den griezeligen film-Christus onweerspre
kelijk, dat een vergelijk tusschen Bijbel en
bioscoop tot. de onmogelijkheden be
hoort."
Tot zoover deze schrijver-
Natuurlijk nemen wij niet ieder woord
voor onze rekening. "En ook leggen wij'
een anderen maatstaf aan, ter beoordee-
ling van wat wél en wal niet geoorloofd is,
tlan hij.
Maar dan klemt, waar deze schrijver
reeds zóó oordeelt, te meer onzie waar
schuwing tegen liet verderfelijke bioscoop-
spel.
Gewoonlijk is het zedenbedervend en
ruw. Maar ais het 't heilige neertrekt in
z'n bezoedelde sfeer, wordt het dubbel'
goddeloos.
De bioscoop kan niet anders dan door
ons gemeden worden.
In eiken vorm en te aller tijd.
En vooral door jonge menschen, voor
wier ontvankelijke geest het bioscoopbe-
izoek ,zoo gevaarlijk is.
Allen, die 'twel meeroem met onze
jeugd, hebben hier een taak.
Vooral de ouders en de onderwijzers!
kunnen in dezen veel kwaad voorko
men.
En dan niet door halfheid.
Maar dooi1 absolnut stelling te nemetn
tegenover de bioscoop, die voor jonge»
menschen nooit aan te 'bevelen is, wijl ze
verleidt, tot het zoeken van steeds prik
kelender voorstelling. (Friesch DagbJ.)
DE BARRIèRE KERKEN.
XI.
No'g dikwijls m'oet ik dietaktein aan
de twiete', miij overigens onbekende, da
mes uit ijeieuwardem., idie heel wat
jaren geleden op' een door verschil
lende hojndietrldtallen geestverwanten
bezochte vergadering een plaats 'in
mijn naaste omgeving hadden gevon
den mij verzochten, of ik, zoo ik
„Wat zegt broeder Grier er van?" vroeg
John.
„Hij zeg't dat zij allen behouden zijn,"
antwoordde mevrouw Grier, het hoofd
schuddende. „Maar de ouderlingen zeggen
dat de geloofsbelijdenis ons leert dat de
uitverkoren kinderen behouden zijn, en
daaruit volgt natuurlijk dat de niet uit
verkorene verloren zijn. Mijn vader was
een echt ouderwetsch Christen, mijnheer
Ward, en ik moet zeggen dat ik geleerd
heb dat te gelooven en daar houd ik mij
aan. Kom, Ellen, ga eens met je zusje
in den tuin, als een braaf meisje."
Zij nam het 'kind van hare knieën en
legde haar handje in die van hare oudere
zuster.
„Mevrouw Grier," riep Helena, rad spre
kend, „gij zegt dat te gelooven, maar als
gijooit een kind had verloren, houd ik
mij' verzekerd dat gij' het niet zoudt kunnen
gelooven."
„Ik heb er een verloren, mevrouw,"
zeide mevrouw GrieT, terwijl hare dunne
lip een weinig trilde en hare oogen voch
tig werden „maar dat maakt geen ver
schil in de waarheid; bovendien hebben
wij de gezegende hoop dat het een uit
verkoren kind was."
iHet zou wreed geweest zijn te vragen
wat de reden van die hoop was, en Helena
luisterde liever met een zuclit van verlich
ting naar hetgeen John zeide; hij was,
den betrokken persoon kende, haar
eens een met name genoemden predi
kant wilde aan wijzien. Hel viel mij'
niet moeilijk aan dit verzoek te .vol
doen, want het betrof een in zijn
Middel burg sc hen tijd zeer op 'den voor.
grond getreden en trouwens tot aan
zijin. doiod. in zijin kring algemeen ge-
vierden predika'n t. Deze vraag gaf van
zelf richting aan ons verder gesprek
en het is mij altijd bijgebleven, hoe
een der danies ten slotte ha.ar tot
aan vereering grenzende hoogachting
voor bedoekten predikant aldus uit
drukte: ja, ja, hij peelt Klaarhamer,
maar 'hij is een „klare hamer" ook.
Nu wil ik aanstonds toegeven, dat
het alle aanbeveling verdient bij een
Gordeeil over een persoon diens naam
buiten beschouwing te laten boven
genoemde dame, bij wie het Friesche
bloed stellig haar oordeel beïnvloedde,
mloge het tién goede gehouden worden
toc'h ben ik, toen ik do stof ver
zamelde voor de volgende rbededee-
ling, er ook niet aan ontkomen om
verband te leggen tusschen iemands
naam en zijn daden.
Wij willen nogmaals den kerkeraud
van Veurne in een van zijn functies
gadeslaan 'en wel in zake de voogdij
over minderjarigen en zullen daarbij
kennis maken met een Auditeurmili
tair, wiens optreden van dien aard
was, dat .gemelde ontmoeting mij op
nieuw voor den geest kwam en mij
meermalen de verzuchting deed sla',
ken: „Waren zijn daden toch maar
in overeen stemming geweest m'et zijn
naana, voor hoeveel onaangenaamhe
den ware de kerkeraad gespaard! ge
bleven."
Handelingen, giehouden op' idcn 4en
Nov. 1721:
Heeft de Predicant in otoivragle ge.
/bragt, of de Kerkeraal niet. diende te
waaken over de nagelatene kinderen
van wijlen wed. Doijma, die alle drie
onmondig sijn, en, d'ewijil geen mom
baars zijn angesteh, heden krijfgsraa't
sonde gehouden worden.
Waarop is geresolveieit olm' amlstoms
request op tte stellen en te vertonen
an de Golmlmiaindeireh.de officier deistes
guamisoens, hijr geinsie'ereert.
Aan de Weled. gestr. Heer De Heer
Daul'nix, Lt. Coll. in 't regt. van de
Gen. Maj. de Lislemarais, alth'ains Colm-
miandeerende'tguarnisoen van den
Staat te Veurne.
Vertoont irbeit een diep respect de
kerkeraat der Gereformeerde gemieanito
te Veurne, dat zij uit de mond van
den Predicant doses guamisoens sijn
gewaar geworden, dat op den 2 die
ses dein Auditeur-Militair des-es guar-
niisoens met twe officiers Commissa
rissen sijn g-esonden ten huise van
wijlen wed. Uoijma, om t& .inventa-
riseeron des sel'fs nagelatene effecten,
en verders verstaan, dat op' helden
daarover krijigs'raat sal gehouden wor
den
Dewijl 'nu Weled- gestr. Heer De
Kerkeraal van da gereformeerde ge-
meinte pe> Veurne oordeelt, dat s'ij als
voogden en mombaars van die' nage
latene onmondige kinderen moeten
worden angetmleirkt, so versoékt den
jgem.lte kerkeraat, dat door de Wel-
Ed. gestrenge krijgsraat tegen de Na
latenschap van wijlen wed. Dojjm'a,
'niets verders mag' worden ge Enta
meert., of daarover geregtelijk giebe-
soignieert tot vermijdinge van' verdere
ten minste niet van die verschrikkelijke
leer.
„Neen," zeide hij, „ik ben het met uw
man eens. 'tls wel waar dat de kinderen
in zonde geboren en als zondaars dooir
God veracht cn verafschuwd zijn. Jona
than Edwards noemt hen, zooals gij weet
„adders", wat, natuurlijk, een harde uit
drukking is voor de waarheid dat zij zon
daars zijn. Maar door de oneindige barm
hartigheid zijn zij behouden, omdat Chris
tus voor hen gestorven is, niet uit zich-
zelven; althans die ouders, welke Gode
door 't geloof zijn ingeplant, mogen op
grond van Gods Verbond en beloften aan
de zaligheid hunner jonggestorven kin
deren niet twijfelen,,.
'Mevrouw Grier schudde het hoofd. „Ik
houd mij aan de catechismus," zeide zij;
en met een scherp lachje liet zij er op
volgen: „Maar omtrent de heidenen zijt gij
zuiver in de leer, dat moet ik zeggen."
Helena huiverde, en dit ontging hare
gastvrouw niet, die met levendige nieuws
gierigheid naar haar zag. Zij had ook van
de loopende geruchten te Lockhaven ge
hoord.
„Maar," ging zij voort, „ik zie ook niet
in hoe iemand op dat puht anders dan
zuiver in de leer kan zijn, hoewel het ver
bazend is wat de menschen niet al betwij
felen, zelfs wat voor anderen zoo klaar als
de dag is. Ik heb mijn vader dikwijls hoo-
olnkosten, tot tijd 'en wijle', da:t of
door haar Ed. Mo. of wei door den
Hove vain Vrtelslanf, in welke provincie
de ouderen der nagelatene vvesen en
solve twe kinderen geboren sijn, of
wei allernaast d.ei nabestaande 'vrien
den als Grootmoeider, Oom en Moij,
die nog in leven en als borgers in
de Provincie van Vrieishmt, t.w. in de
Steden van Leeuwarden en Doclkum,
daarin, so als na regten sal behoren,
suilen voorsten hebben.
Pqotes(eerende de Kerkeraat tegens
alle verdere ondernemingen, schade
en onkosten, die daaruijt souden moo-
gen resulteerai.
Ingegeven te Veurne den 4 No-v.
1721, uijt 'kerkelijke last, genu ami.
w.g. Geril. Roering, predikant, H.
W. Kaaks, C. van der Schiet, A. W.
Stout, Ml. Coninck.
Hijr ■op is gevolgt des© resolutie:
Dé Ed. Gestr. Krijgsraat, gieisien
hebbende 't request, gepnesenteert
door de kerkeraat deses guamisoens
van Veuroei, Nopende de Nagelatene
onmondige kinderen en de Nalaten
schap van de geseijde Wed. P. Doiij'mia:
staan hel versoiek, daarin vermeit, an
de kerkeraat toe, mits dal se sullen
gehouden sijn, die ontfangene goede
ren. volgens dein inventaris, daar af
gemaakt, op hef heigeere'n van den
President van de Wel Ed. Gestrenge
krijgsraat an dein sol ven te verant
woorden, end'e te restitueren, als oodk
an de Ed. Aaigtbare Heer De Magis
traat van Leeuwarden, en nabestaan
de vrienden te schrijven, en 't selve
antwoord an den President van den
Krijgsraat te clommunicoeienom' nef-
fcns hem daarover te delibeeireerein,
en verdors raat te plegen, wat daar
omtrent behoort gedaan te worden,
en verder te aulhoriseeren die beijide
Commissarissen en den Aud. militair
om alle de speciën yan gelde, als
■effecten, hijr vermeit, over te geven
an de kerkeraat, mits dat die sal ge
houden sijn, daar van te geven va-
lable aöquijt ©nde ontlais'tinge-, en dat
cioipiije .autentique deses sal worden
ovcrgielovert an den gesieiijlden kerke
raat, als media cloipijie! aulhéotique van
hare gepresenteerdé requesl.
Aldus gedaan en geresolveert in
den krijgsraat te Veurne den 4 Nov.
1721. Was geteijlkentP. L. Daulnix.
onderstond!.: ALAHI) ENGELHART.
Aud. militair.
'T welk© op dein 5 Nov. ons is ge-
insinueort ten den 'dito- overleveringe
van die goiedierein gedaan ten stietrf-
huise, maar heeft dein Auditeur ge-
weijgert om inventaris over te leve
ren, waarop de Kerkeraat is' gehou
den op den 7 dito en besloten om
ons bij requeste wederom te adreis-
seerein. an den President van de krijgs
raat bij khigte, als volgt:
De Toestand.
Hei volgende voorstel omtrent de Duit-
sche schadeloosstelling en de verdeieling
er van Wordt thans in Cannes besproken,
naar Fransche berichten uit gezaghebben
de bron aangeven.
Dit jaiar zal Duitschland aan zijin
schuldeischers te betalen hebben:
ren zeggen dat het behoorlijk vasthouden
aan de leer der vergelding noodzakelijk
is voor het eeuwige leven. Dat ,zult gij
toch zeker wel gelooven, mijnheer Waifd,
al zijt gij ten opzichte van kinderen een
ruimere belijdenis toegedaan."
„Ja," zeide John droevig, „dat moet
ik wel; want niet aan vergelding gelooven
is zooveel als te zeggen dat het offer
van het kruis een nutteloos offer was."
„En mevrouw Ward denkt er, natuurlijk,
ook izoo over ging mevrouw Grier op een
scherpen toon voort. „Zij houdt het er,
natuurlijk, ook voor dat het geloof aan
de hel noodzakelijk is om in den hemel
te komen?"
„Neen," zeide Helena, „daar houd ik
het niet voor, mevrouw Grier."
De predikant zag zijn vrouw met toe
nemende bezorgdheid aan.
Mevrouw Grier sloeg hare magere han
den, die veel van vogelklauwen hadden,
samen. „Niet?" riep zij, met een schelle
stem. „Wat moet ik hooren! En wat denkt
gij dan van de heidenen? Denkt gij niet
dat zij verloren gaan!"
„Neen," zeide Helena wed#'.
Mevrouw Grier deed een klokkend ge
luid van verbazing hooren en zag Ward
aan, maar hij zeide niets.
„Wel," riep zij uit, „als ik niet dacht
dat de heidenen verloren waren, zou ik
het nut van het verlossingsplan niet in-
Engeland
Frankrijk
België
Italië
Japan
Andere Geallieerden
Millioenen goudmark.
In natura. In geld
1Ö0 190
1250
125 530
240
7
28
Tezamen 1750 720
Het is echter een Fransch voorstel en
Engeland zal er nog wei bezwaren tegen
hebben.
De Lok. Anz. verneemt echter, dat nog
geen overeenstemming tusschen Engeland
en Frankrijk is bereikt. De Duitse,liers^
stellen hun verwachtingen niet hoog, ook
niet, wat het onderhoud met hun delegatie
betreft. Zij zijn van meening, dat zij na
de gewone beleefdheidsformules dezelfde
verklaringen zullen hooren als indertijd
te Spa. en Londen. Het zal wel weer
gaan: Onderteekent de betaling van 720
tnillioen of er komen sancties.
De situatie wordt echter voor Briand
jiiterst moeilijk- Men is in Parijs zeer
ongerust, dat hij voor den Engelschen
aandrang zal bezwijken en op sommige
punten toegeven.
Hoe sterk die ongerustheid is blijkt
niet alleen uit het fait, dat een in de
Kamei' ingediend voorstel van Leon D iu-
dot, om onmiddellijk de besprekingen over
de conferentie te Cannes te oplenen
ofschoon het we'rd verworpen bijna
200 stemmen haalde, maar ook hieruit,
dat de commis'sie van financiën uit de
Kamer zich met de conferentie heeft be
zig gehouden en de volgende motie aan
nam
commissie van financiën, onge
rust over den aanslag, dien de conferen
tie op de hechten van Frankrijk betref
fende bet herstel schijnt te plegen, be
wogen dooli' den terugslag, die daaruit
voor de verwoeste gebieden en het. herstel
der financiën zou kunnen voortvloeien,
herinnert de regeering er aan, dat geen
enkele opoffering mooi' kan worden toe
gelaten."
Deze motie werd met 23 'togen 2 s'teinl-
men aangenomen.
De laatste berichten omtrent de stem
ming in Parijs zijn da,n ook zeer ernstig.
Volgens de „Libe'rté" is de Fransche
ministeraad in zijn zitting van Dinsdag
tot overeenstemming over de volgende
beginselen gekomen
lo. Geen enkele vermindering van de
Dnitsche herStelschuId toe te staan.
2o. Niet ,af te zien van de bezetting' van
het Rijnland.
3o. De Fransche rechten om, indien
de omstandigheden dit eischen, militaire
en economische sancties toe te passen,
te handhaven.
Dat ziet ter dus nogal kras uit. Nu,
men kan dan ook zonder overdrijving
zeggen, dat de meerderheid der Fran-
schen hoogst ontevreden is over den loop
van zaken te 'Cannes. De eerste grief
loopt natuurlijk over do door Duitsch
land te betalen schadeloosstelling.
Een tweede grief, is, dat Briand niet
heeft weten te voorkomen, dat door da
wijze, wU-arop het vraagstuk vdn heit
Fransch-Engelsch garantieverdrajg gesteld
is, Frankrijk in de positie gekomen 'isj
van een armen bedelaar, die zooiets zoo.
hard noodig heeft, terwijl Lloyd George
derol speelt van den grand seigneur,
die dan wel helpen wil, wanneer men
aan zekefe voorwaarden voldoet.
Maar wat wel de meeste woede ge
wekt heeft, is dat Briand heeft toege
zien! Zij moeten het immers wel zijn! Bo
vendien, de Schrift zegt .zoo duidelijk:
zoovelen als er onder .de wet gezondigd
hebben, zullen door de wet geoordeeld,
dat wil zeggen verdoemd worden; maai1
wie zonder de wet gezondigd hebben, zul
len ook zonder wet verloren gaan; dit
geldt van de heidenen".
„Als dat zoo ware", riep Helena, met
plotselinge drift, „dan zou ik eene heidin
willen wezen. Ik zou mij schamen behou
den te worden als zoovelen verlofen gaan."
Zij zweeg; de zielsfoltering, die op Johns
gelaat te lezen stond, sloot haar den mond.
„Nu," zeide mevróuw Grier, die in dit
tooneel werkelijk vermaak vond, „ik moet
zeggen dat ik er verbaasd over ben. Dat
had ik nooit kunnen gelooven! Gelooft
gij dan ,s Heeren eigen woord niet? Ge
kunt het anders toch duidelijk lezen in
Rom. 212.
Zij vouwde hare handen over elkaar en
zag mevrouw Ward scherp aan. Helena
kleurde van verontwaardiging onder de
verachtelijke nieuwsgierigheid van haai"
blik, en zij wendde zich, als om zijne be
scherming in te roepen, tot John.
„Mijne vrouw denkt nog niet zoo ge
heel en al als wij," zeide hij zachtmoedig;
„gij weet dat zij nog niet zoo lang als wij
bij onze kerk' geweest is."
(Wordt v r o' d)
