No 63
Dinsdag 13 December 111511
36e Jaargang
Buitenland.
FEUILLETON.
Mn Ward en zpe Vrouw.
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRA AT 70,
(Telefoon No. 11).
Eureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ
L. BURG.
Drukkers
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
veZeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden fr. p. post f3.
Losse nummersf 0.0a
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 et
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent.
HET VROUWENKIESRECHT.
De motie-Sneek, in oins nummer van
17 October j.l. afgedrukt, wordt door ons
verondersteld bekend te zijn. Zij klaagt
over wegdoezeling van 'beginselen in zake
.Onderwijs, Kiesrecht en Overheidsbemoei
ing, tegen „de onmiskenbaar duidelijkiq
uitspraken van Ons Program van Beginse
len" in, vraagt of wij iniet op Groens
voorbeeld terug moeten naar ons isole
ment; en vervolgt: ttaar a.r. beginsel geen
vrouwen stellen voor Kamers, Staten en
Raden, positie nemen teglein Vrouwenkies*-
recht, zoowel het actieve als het passieve,
en krachtig weer gaan propageertem het
Huisman skie srecht.
Bij de toelichting dezer motie door ds.
Dethmers ter deputa ten vergadering wer1
den de klachten en verlangens nog eens
aangedikt en de opmerking herhaald, dat
de strijd tegen het individualistisch alge-
men mannen en vrouwenkiesrecht steeds
verflauwt, de revolutionaire kiesnechtide©
door een deel van onze leidende mannen
wordt aanvaard, en de gedachte aan het
huismanskiesrecht wordt verloochend-
Het algemeen applaus dat den beschul
diger uit Friesland ten deel viel, ver
tolkte wel eenigszins de stemming, die
in den lande heerscht, en door De Stan
daard in haar verslag aldus werd weer
gegeven: „het bijna protestloos zich neer
leggen bij hei algemeen mannenkiesrecht,
het evenzoo stilzwijgend aanvaarden van
het passieve vrouwenkiesrecht bij de
jongste grondwetsherziening, de betrekke
lijk rustige houding bij het actieve kies
recht der vrouw, het onvoldoend opkomen
voor een weer organisehen vorm van uit
oefening van het kiesrecht deed bij velen
in den lande de vrees rijpen dat het sig
naal op onveilig zou moeten worden ge
steld. Wij hebben toch ons program van
beginselen, zoo werd geklaagd. Kan dat
maar zoo ter zijde worden gesteld? Bietee
ken t dat niets .'meer in ons politiek leven?"
Het best is dat wij tegenover diez©
klachten de feiten laten spreken.
Minister Cort v. d. Linden diende in
de oorlogsjaren zijn ontwerp Grondwets
herziening in, waarin hij vooral de aan
dacht gericht hield op het Onderwijs en
het Kiesrecht. Hij doorzag met zijn staats-
mansblik den ernst der tijden, en verstond
dat de schoolstrijd en de kiesrechtstrijd
altijd beletselen zouden blijven voor een
meer nationale saamwerking tot stoffelijke
en zedelijke verheffing der natie. Daarom'
zoo meende hij moesten dezie twee
brandende quaestiën worden opgelost- En,
^schoon voor zij npersoon tegenstander van
vrije school en algemeen kiesrecht heide,
besloot, hij toch deze beide twistappels
zoo mogelijk te verwijderen. Daartoe confe
reerde hij met. voormannen der verschil
lende partijen; en zoo kwam hij met zijn
ontwerp grondwetsherziening, hetwelk ne
vens de financieele gelijkstelling inzake
het onderwijs wilde brengen het algemeen
kiesrecht. Tot het neerleggen van het ac
tief vrouwenkiesrecht in de grondwet wil
de hij nog niet komen, wel tot de aan
vaarding van het passieve vrouwenkies
recht.
Bij de debatten bleef natuurlijk, het ac
tieve kiesrecht der vrouw niet buiten be
spreking.
Toen is door de antirevolutionaire par
tij, bij monde van haar toenmaligen voor
zitter, den iheer v. d. Voort van Zijp, tegen
.'beide actief en passief vrouwenkiesrecht
positie gekozen, en de vaststelling van
het algemeen stemrecht in de grondwet
Naar het Engolsch van
MARfiARETHA DELAND.
47.) o—
„Nu moet ik heengaan," zeide zij op
staande. „Morgen kom ik weer bij u."
Vrouw 'Davis stond ook op en hief
haar betraand gelaat, met zijn bevenden
glimlach, tot hare vertroostster op. „Wilt
gij niet even in de andere kamer komen?"
vroeg zij. „Ik zou u gaarne de kist eens
laten zien. Ik heb de beste genomen,
die ik krijgen kon, maar ik was er niet
trotsch op. Nu is het heel anders."
Zij gingen te zamen de kamer binnten.
Vrouw Davis weende zacht'. Zij streek
met hare 'hand over het gelakte deksel
van de kist, met een teedierheid, alsoJ
het gelaat van Tom, dat er door bedekt
was, bare aanraking kon gevoelen.
„Hoe bevalt ze u?" vroeg zij. „Ik wilde
voor Tom doen wat ik kon. Ik heb de
besie genomen, die ik krijgen kon- Miin-
heer Ward heeft mij wat geld giegeven, en
dat heb ik daaraan besteed. Ik heb er
maai' niet aan gedacht, dat ik later mis
schien honger zal moeten lijden. Ja, mie-
op principiëele gronden bestreden. De heer
Beumer bestreed het stelsel van den mi
nister, voerde het pleit voor bet gezins
hoofdenkiesrecht en keerde zich even
eens krachtig tegen het passieve en ac
tieve vrouwenkiesrecht. Die heer Ilutgers,
jdie inzake het passieve vrouwenkiesrecht
leen eenigszins ander standpunt innam, gaf
een goed betoog voor het organische kies
recht en voerde eveneens het pleidooi voor
'het huismianskiosrecht. De heer Brummel-
kaïnp bestreed eveneens het vrouwenkies
recht, hetwelk nog in verschillende rede
voeringen werd bezien in verband met
de 'beweging voor de emancipatie der
vrouw, waarvan het revolutionair karakter
werd in bet licht gesteld. Tegen den stem
plicht voerde de heer Bieuiwer het woord-
Toen nu de lieer Lobman eien amende
ment voorstelde om het passieve vrouwen
kiesrecht uit de voorstellen ter herziening
;van de grondwet te lichten, greep de ge-
heele a.r. club dit amendement aan en
'steunde hel. Alleen die heer Rutgers
stemde tegen. i
Wat de financieele gelijkstelling aangaat,
.door de heele club werd goedgevonden dat
daze in de Grondwet werd vastgelegd. Dat
zou, dunkt ons, iedereen gedaan hebben.
Integendeel eiein ernstige grief zou hun
ten deel gevallen zijn van de gehe,ele
partij, indien zij het niet hadden gedaan.
Doch hierover later.
Toen nu de eindstemming plaats had,
stond de partij voor de vraag: afstemmen
öf aannemen. Werd de Grondwet afge
stemd, dan ging de winst inzake onder
wijs te loor: de financieele gelijkstelling.
Dit durfde ze niet. Daarom stemde zij
feftor, en aanvaardde daardoor „nolens vo-
lens" de bepalingen inzake hiet kiesrecht'.
Een derde was niet mogelijk. i
Naar onze meening heeft d'e a.r. Kamer -
club daar goed aan gedaan.
Nu kwam in !het voorjaar 1919 het voor
stel Marchant inzake het actieve vrou
wenkiesrecht.
Dit voorstel werd in de Tweede Ka
mer bestreden door den beer de Wilde,
die namens de groote meerderheid van de
antirevolutionaire club sprak. Twee ledtem
van de club, de lieeren Smeenk en Schou
ten, stemden voor liet voorstel, de andiere\
stemden tegen. Ook in de Eerste Kamer
werd het voorstel bestreden en stemdeiri
de hieeren de Waal Malefijt, v. d. Rerg en
nu wijlen 't Hooft er tegen, terwijl de hiee-
tren nu wijlen Bavinck en v. Hardenbroek
er voor stemden.
Het is inderdaad te betreuren, dat er
'geen een stem migheid in deze quaestie is
geweest. Het jieieft de actie, ook in de
Pers, verzwakt.
Intusschen moet dit een les blijven voor
onz epart'ij om, wanneer er in 't. vervolg
tweeërlei opvatting opkomt in principieel©
quaestiën als die van het vrouwenkies
recht, de geschillen dan eerst in dert
boezem der partij besproken en beslist
worden. In principieele gevallen wekt het
schouwspel de helft, der a.r. leden voor
een zaak en de andere er legen eem
(gevoel van mistrouwen, en spruit allicht
een verboden wortel van bitterheid op.
Wat nu de'quaestie van het huismans-
kiesrecht aangaat, houde de .partij, zoo
in als buiten de Kamer, vast aan het
beginsel van organisch kiesrecht, en huis-
manskiesrecht, en blijve daarvoor strijden
gelijk van ouds. Natuurlijk nie-t a la 'Cato
iCarthago moet vallen! maar toch
door, gelijk o.a. bij de Staatsbegrooting,
telkens op de zaak terug te komen, en
een principieel debat uit te, lokken, gelijk
vrouw, ik gevoel nu dat ik God werkelijk
kan liefhebben, omdat Hij goed voor Tom
is. Maar, mevrouw Ward, de dominé moet
dan al bijzonder braaf zijn, dat hij kan
gelooven, dat. God mijn Tom naar de
hel kan zenden, en hij Hem toch kan
liefhebben. Dat zou ik niet kunnen."
„O, hij is zoo braaf!" zeide Helena uit
den grond vain haar hart.
De wind deed de sneeuw opstuiven,
terwijl zij in de koude avondschemering!
naai' huis liep, blies ze aan hoppen, en
liet er kale plekken tusslchein. De ruïne
van de werf was geheel verlaten in de-
koude, die zich scherper deled gevoelen
nu de zon onder wa,s; de smeltende
sneeuw op de verkoolde planken was tot
lange ijskegels bevroren, en terwijl zij
even naar de zwarte puinhoopen stond
te zien, brak een van de planken af en
viel krakend neer.
Een van die zonderlinge invallende her
inneringen schoot haar Voor den geest; hiet
uitblinken van een vliegende witte duif
'tegen het donkerblauw van elen Julilucht;
de 'kleurenpracht van bloemen, op die|
pastorie, en de fijne geur van reseda's.
Misschien riep het contrast van de vin
nige koude en de toenemende avondsche
mering haar dit tooneel voor oogen; zij
zuchtte.
Juist toen zij uit de buurt van de werf
kwam, hoorde zij haar naam noemen en
Groen, van Loon, Keuchenius en anderletn
'steeds deden in de quaestie van de vrije
school.
Liberalen en vrijheid.
Men moet ons niet kwalijk nemen, maali'
wanneer wij op !he-t blad van de hel'eenig-
de liberalen het woord „Vrijheid" zien
staan, bekruipt ons Itelkens een gevoel
van spijt, dat dez-e herleefde partij haar
verleden verloochent öf Vergeten is. In
den schoolstrijd van 1857 tot 1918 ge
voerd, is maar al te zeer gebleken, dat
de lib-e'nale partij: nimmer de pairtij der
Vrijheid was.
Wel willen wij Inaar den aard der
naastenliefde trachten te gelooven, dat
zij dn den loop der jaren heeft verteerd
de vrijheid van den andersdenkende aan
banden te i-egigen. Maar dan moet zij
voo'Hal niet ophouden, ook in Iiaar pers
hare vrienden, voorzoo-veil' die nog van
Verre staan, tot die vrijheid op te voeden.
Noig slechts kort geleden stond in het
„Nieuwsblad van Kollum en ...omstreken"
de volgende treurige advertentie:
„Arbeiders en vaklieden van Oud-
woudeDe Vrijzinnige werkgevers te Oiiicf-
woude velrklaren bij dezen, 'dat zij! in
ernstige overweging nemen, geen werk
te Verleenen aan arbeiders of klandizie
aan vaklieden, die hun kinderen naar de
eventueel op te richten bijzondere school
op; (de Wijgeest zenden: wel wanneer die
kinderen blijven op de openbare of reeds
bestaande bijzondere scholen. Zij wor
den hiertoe gedwongen, doordat de voor
standers van de door hen ge-wen-schte
school herhaaldelijk pressie 'uitoefenen o>p
ouders van kinderen dar openbare school
om! 'ze hiehVan af te nemen."
Het geval van Saaksumhuizen, ook al
uit het Noo'rden, ligt ook nog te zeer
in 't geheugen. En het verbod tot. het
houden van de Uniecollecte te Dlordrecht,
aan welk verbod de liberale burgemees
ter zich schuldig maakte, is van zoo jeug
digen datum, dat wij moeilijk kunnen ge
looven, dat dit voorval, ook 'hun, die
zoo 'reppen van de Vrijheid, niet tel
kens nog bij 't uitspr'cke i van dit schöono
woord, te binnenschiet.
De hongersnood in Rusland.
In Oost-Rusland woedt de hongersnood
no'g steeds voort en in eenige gebieden
wordt de toestand nog steeds erger. Zoo
maakt de Bednota een bericht uit Zarizvm
openbaar, waarin het luidt:
In [het dorp Rodjanoje in het district Za-
i'izyn ;zijn 7 (boeren krankzinnig geworden.
In de dorpen van het district Nikolajewsk
worden bedorven overblijfselen van dieren
Ige gieten en verder eten in tal van streken<
de menschen koolbladeren ten gras, tiie
zelfs 'het vee niet ©et en die alleen door
kameelen verteerd kunnen worden. In de
kinderbewaarplaatsen is soms in ver
scheidene dagen in het geheel geen eten.
In een van die bewaarplaatsen, waar d'e
kinderen sedert vijf dagen niet gegeten'
hadden, zijn zie weggeloopen en men weet
niet waar zie zijn
De vrouw van Landru.
Tijdens het proces-Landru zal bij me
nigeen de vraag opgekomen zijn wat Ier
'toch van Landru's vrouw, zijn eerste, zijn
>vettige vrouw geworden is. De oorrasiopn.
zag Gifford Woodhouse naar haai' toe
komen. „Gij zijt. zefcel bij die arme vrouw
Davis geweest?' 'zeide hij, toiem hij bij haar
was en haar de ledige mand uit de hanci
nam.
„Ja," antwoordde zij zuchtend. „O, Gif-
ford, wat is dat alles verschrikkelijk
alles wat die menschen zeggen en wer
kelijk gelooven!" En nu vertelde zij hem
-van den ouderling Dean, en iets van haar
gesprek met vrouw Davis. Gifford luister
de, ietn zijn gelaat nam een ernstige uit
drukking aan.
„Van uw standpunt, Helena, was het
eigenlijk niet verstandig zoo openlijk voor
[uw gevoelen uit te komen," antwoordde-hij.'
„Bedoel je omdat ik de vrouw van
den predikant ben?" bracht zij glimlachend
daartegen in. „Al ben ik dat, mag ik
toch wel mijn eigen overtuiging hebblem,
ten zoo iets kon ik niet stilzwijgend aan-
hooren. Als je denkt, dat John niet wil
hebben dat iemand voor zijn gevoelen
.uitkomt, dan ken je hem niet." Gifford
durfde niet zeggen dat John tegen het
gevoelen zelf zo-u zijn. „Maar misschien
heb ik wel wat te sterk gesproken; het
zou mij spijten als ik onheuseh was ge
weest, zelfs jegens dien ouderling Dean."
„Nu," zeide Gifford twijfelachtig, „ik
hoop maar dat hij zich niet geroepen
jgevoelt u „onderhanden te njemien"."
Zij lachten, maar de jonkman liet er op
dent van een Londensch blad geieft er
het antwoord op. Juffrouw Landru drijft
onder een aangenomen naam mlet haar
beide zoons een k'Ieinlei bakkerij in een
achterafstraat van Clichy, de noordelijke
voorstad van Parijs. Juffrouw Landru moet
een doodgewone vrouw zijn om te zien,
het type van een Parijsche vrouw uit
den kleinen burgerstand. Juffrouw Landru
heeft tegen den correspondent gezegd, dat
ze maar één verlangen had: het verleden
te vergeten, opnieuw te beginnen. Zij ver
telde, dat de eerste zes jaar van haar
huwelijk, waarin hun vier kinderen ge
boren zijn, gewoon-gelukkig zijn gewelest-
Daarna is Landru den verkeerden wieg en
zijn de levens der ecchtgenooten uit el
kaar geaan.
Juffrouw Landru liet niet veel los over
■haar samenleven met den moordenaar van'
Gamhais. Zij heeft zelf, toen Landru pre
ventief zat, zeven maanden in hechtenis
doorgebracht wegens de valsche hand-
teekenmg, die zij gezet had toen zij met
Landru aan een bank een geldswaardig
stuk, afkomstig van een van T,andru's
slachtoffers, was gaan inwisselen. De rech
ter had echter erkend, dat zij geheel on
der Landru's invloed gehandeld had.
Korte berichten.
Naar uit Sint Etienne wordt gemeld,
hebben de mijnwerkers aldaar besloten
vandaag een staking van 24 uur te procla-
meeren om te protesteeren tegen de loons-
laging en de ai'beidscrisis in het algemeen.
Om wraak te nemen, ziijn te Berlijn
een ongeveer 300 jongelui met de roode
vlag voorop een uitdragerswinkel van een
vrouw binnengedrongen, waar zij verwoes
tingen aanrichtten en plunderden.
Gedurende de laatste weken open
baart zich in Londen een nieuwe epidemie
van influenza. Het getal der gevallen met
doodelij'ken afloop bedraagt ongeveer het
dubbele van dat tijdens de epidemie van
het vorige jaar. Men vreest, dat het vele
reizen in de aanstaande Kerstdagen een
verspreiding der besmetting in de hand
zal werken.
Volgens berichten van Kreta hebben
de opstandelingen 120 gevangenen uit de
groote gevangenis te Itsedin bevrijd. D'e
regeei'ing heeft opnieuw militaiere ver
sterkingen naar Kreta gezonden.
Volgens den correspondent van de
„Morning Post" te Belfast nemen de anti-
Britsche gevoelens daar toe ten gevolge
van Engeland's gedrag tegenover Ierland.
In de kerken is Zondagochtend meermalen
gesproken van het „perfide Albion" en
bij jpolitïeke bijeenkomsten is de gewoonte
om het Engelsche volkslied te zingen ach
terwege gebleven.
Te Senjen, in het noorden van Noor
wegen, is een fabriek gebouwd voor het
drogen van viseh in het luchtledig; vol
gens een door den Noorschen ingenieur
Kofoed gevonden procédé.
iMorgenbladet zegt, dat deze visch eerst
o pde binnenlandsche markt zal worden
gebracht en daarna, bij uitbreiding 'van
het bedrfjf, ook op de buitenlandsche. De
visch kan bij „koken of bakken worden
behandeld als versche visch en de smaak
moet voortreffelijk ziijn.
Daar de Zuid-Slaven ten gevolge
van de weersomstandigheden ler niet in
zijn geslaagd voor den lOeii Deeembejr
Albanië te ontruimen, heeft de giezantien-
ralad hun 10 dagen uitstel verleend.
De Albaneezen hebben het district der
Mirdieten bezet zonder moeilijkheden en
volgen een tegemoetkomende en bevredi
gende politiek.
Ter gelegenheid van het in ontvangst
nemen v,an den Nobel-prijs te Stockholm
heeft de Framsche schrijver Anatolo Franc©
een redevoering uitgesproken, waarin de
volgende woorden voorkomen: „De vr©e-
selijkste der oorlogen is gevolgd door ©en
verdrag, dat geen vredesverdrag is, maar
de voortzetting van dein oorlog. Europa zal
er aan ten ondergaan, indien niet eindelijk'
de rede haar intrede doet in haar raad
kamers."
Uit Tokio 'wordt gemeld, dat den 11 en
December eeri moordaanslag zou zijn ge
pleegd op den Japanschen min is te .pre
sident Taka Haski.
De Duitscbe regeer in g heeft, in ver
band met bet feit, dat het aantal bui
tenlanders, dat zich, in strijd met de be
staande bepalingen, zonder behoorlijk pas
poort naar het bezette en onbezette ge
bied begeeft, gestadig toeneemt, de paa-
'oontrole ook aan de Westelijke gnems van
het bezette Rijnland verscherpt. Politie
dienaren zullen bovendien zooveel moge
lijk nagaan, of vreemdelingen in het be
zit zijn van een volgens de voorschriften
geviseerden pas. Als eien ongeoorloofd©
overschrijding der grenzen vastgesteld
wordt, moet het viervoudige worden be
taald van het in het land van herkomst
Voor een visum geldende bedrag. Boven
dien kunnen in zoo'n geval de betrokke
nen uit liet land gezet of gestraft wordJefn-
1 volgen: „Als men er toch goed over na-
I denkt, is er geen wangeloof of blakrampien-
,heid, die niet baar oorsprong heeft in
©en waarheid, en niets is mieier waar dan
dat zonde ©euwig gestraft wordt, 'tls
ialleen maar dat zij er God verantwoorde
lijk voor stellen niet zichzelven; maar
ik hoop, dat de manier, waarop u ge
sproken hebt, Ward niet in moeilijkhe-
jden zal brengen."
Helena lachte, ondanks' hare neerslach
tigheid. „Wel, Gifford," sprak zij, „ik ben
niet van u gewoon, dat je de zaken zoo
donker inziet, en nog wel zoo'n kleinig
heid. Baas Dean heeft waarschijnlijk geien
woord onthouden van wat ik hem gezegd
heb, en als ik het hem niet zlelve zeg',
zal John ei' nooit iets van hooren."
HOOFDSTUK "XIII.
De winter ging in Ashurst rustig en
stil voorbij; het eenige, wat belangstel
ling wekte, was Heiena's brief over dien
brand en Kolonel Draytons aanval van
jicht.
Het leven had er, voor zooverre ieder
een zich. kon herinneren, zijn ouden loop
van kerkelijke feestien, theevisites en de
Zaterdagavond-partijtjes in de pastorie.
Maar onder eentonige kalmte kan zwar©
spanning schuilen, en dat was het geval
in Ashurst.
W ijz iging der Spoorweg
tarieven?
Door het Dagelijksch Bestuur van het
C. N. V. werd aan den Minister van
Waterstaat een schrijven gezonden, waarin
er op wordt gewezen, dat de Mipistejr
zijn invloed zal aanwenden om te voorko-
inen, dat de Werkmanskaarten op de spoor
wegen worden afgeschaft en de prijs der
abonnementen wordt verhoogd.
In dit schrijven wordt gezegd, dat af
schaffing van de werkmanskaarten velen
arbeiders op een belangrijke vermeerde
ring van uitgaven zal komen te staan,
wat voor velen niet te dragen zal zijn-
Tegen het vervangen der werkmanskaar
ten door trajectabonnementen met den gel
digheidsduur van één maand worden be
swaren geopperd, omdat dit den arbeiders
voor het risico plaatst, dat zij bij ontslag,
hun abonnement een deel van den tijd,
waaawer het loopt, niet zullen kunnen
benutten.
Invoering van dezen maatregel zal liet
zoeken naar werk buiten de woonplaats
tegenhouden ,wat zeer ongiewenscht is.
Tegen het verhoogen van den prijs dei
abonnementskaarten worden bezwaren in
gebracht, omdat een groot aantal handels
reizigers voor wie in dezen tijd van ma
laise de strijd om het bestaan toch releds
buitengewoon zwaar is, extra wordt be
last.
Tenslotte betwijfelt het Dag. Bestuur
van het C- N. V., of doorvoering vaa
die voorgenomen maatregelen wel tot het
beoogde doel, n.l. vermeerdering van ont
vangsten, zal leiden. Het meent, dat door
beperking van het reizen juist hiet te
genovergestelde hot. geval zal zijn.
Demer beproefde, met weinig goed ge
volg. d© besluiteloosheid te verbergen,
waaraan zijn hart, nog ten prooi was.
Want de ingeving, aan Jephta ontleend,
(was gebleken vruchteloos te zijn. Hij had
echter wel beproefd 'er naar te werk te
gaan. Een p aar da gein nadat hij op den
inval was gekomen, die het huiselijk ge
bed zoo gestoord had, ging Denner uit,
om zijn lot beslist te zien. Het was ver
bazend hoe kieskeurig hij dien ochtle'nd)
op zijn linnengoed was, en hij trok zijn
beste kleeren aan; hiet gewicht van de
gelegenheid in aanmerking riemende, zag
'hij er niets onbehoorlijks in zijn zwarten
rok aan te doen. Hij droeg zelfs zijn nieu
wen hoed, dien hij nog niet meer dan
,zes maal had opgehad misschien bij
feen begrafenis of op elen kermis 'sedert
hij hem, drie jaar geleden, gekocht had.
Het was een heldere, koude dag, en
het manneken stapte vlug den wieg langs
naar de woning der beide zusters. Hij ge
voelde zich zoo luchtig van hart als een
jongeling, die uit vrijen gaat met tamelijk
veel zekerheid van geen blauwtje te zul
len loopen. Hij. neuriede zelfs een min
neliedje, waarbij hij met zijn rotting de
maat sloeg, toen hij zich plotseling in.
zijn hoop teleurgesteld zag.
(Woedt vervolgd.)
