No 53
Slonderdag 1 December 1931
36e Jaargang
Buitenland.
Binnenland.
^ÊÊÈËÈË!êë$38&
FCuiLLETON.
Uitgave van
de Naami. Venn, LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRA AT 70,
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers
0<#sterbaan Le Cointre, Goes.
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDA®.
Abonnementsprijs!
Prijs per 3 maanden fr. p. post f3.—
Losse nummersfO.Ofl
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct,
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent.
ONZE VLOOT.
Het ontwerp-Vlootwet, dat dezer dagen
in de afdeelingen der Tweede Kamer is
onderzocht, heeft de bedoeling een vaste
lijn te brengen in de uitgaven voor onze
marine Tot nog toe is het maar al te zeer
geweest: vandaag dit type en morgein
weer een ander. Die eene minister brak
af wat de ander die hem voorafging was
begonnen; en meermallen bleek een type
waaraan men jaren bezig was, bij des-
zelfs voltooiing reeds weer uit den tijd.
Zoo kregen zij gelijk die beweerden dat
er geld verknoeid werd aan onze Marine,
en nam in de kringen onzer Marine
officieren de tegenzin toe tegen den dienst
op zoo'n manier. Er was geen eenheid.
De heer Elout herinnert er aan in „De
Toorts": „Zoo hebben wij, hier en in
Indië een allegaartje gekregen van enkele
kleine pantserschepen, ©enige minder klei
ne pantser schepen, een paar oude krui
sers, wat torpedobooten enkel© duikboo-
ten (véél te weinig 1), eenige oude kanon-
neerbooten ©n eiem paar pantserbooten."
Komt nu de Vlootwet tot stand, dan is 't
met die altijddurende onzekerheid, onvast
heid en onbestendigheid onzer Marine ge
daan. En dan krijgt men het minimum
van lietgeen voor de verdediging onzer,
kusten en koloniën noodig is.
Wij herinneren er aan dat men dan
kal krijgen: voor Indië 2 kruisers, 12 tor
pedojagers, 18 onder aeeboo tan, 8 flottielje-
vaartuigen, 6 mijnenleggers, 450 mijnen,
een duikboot-moederschip, 72 verken
ningsvliegtuigen, 18 jachtvliegtuigen, 18
gevechtsvliegtuigen; en voor het moeder
land: 18 duikbooten ,16 mijnenleggers,
3500 mijnen, 4 pantserbooten, eenige ka.
nonneerbooten, 45 verkenningsvliegtuigen,
15 jachtvliegtuigen en eenig hulpmateriaal,
terwijl 1 plantsierschip, dat er nu eenmaal
is, voorloopig behouden blijft-
Gaar de gemiddelde levensduur van een
marineschip op 12 jaren is te stellen,
zal er een vlootfonds worden gevormd om
de totale uitgaven over 12 jaren te ver
doelen, zoodat er elk jaar een kleine 20
millioen op de begrooting komt, waarvan
de helft voor Indië en de hèlft voor het
moederland. Voorts zullen er in Indië
vier vlootsteunpunten worden ingericht,
waarvan de kosten, ook weer door fonds
vorming te verdeelen over een aantal
jaren (30) een kleine 6 millioen per jaar
zullen bedragen en geheel ten laste van
Indië komen.
Het is een heele uitgaaf, gedurende
twaalf jaren telken jare tien millioen len
laste van Nederland (en evenzooveel ten
laste van Indië). Maar men zal er dan
ook voor krijgen, zoowel hier als in Indië,
een maritieme verdediging die ook volgens
het a o vies van den Raad van Defensie,
goed is er althans aan minimum-ei ichen
voldoet.
Gelijk een blijkbaar deskundige in „De
Nederlander' opsomt:
Fen vloot, en nnjnenverspErring, die
naar deskundige berekening voldoende zijn
tot veidediging der Nederlandsche kust,
en die in Indië niet alleen de nadering
en ontscheping van landingstroepen ern
stig soudei kunnen bemoeilijken; maar
die ooi: een oorlogsvloot geruimen tijd
zo: dei kunner ophouden, totdat hulp van
een andere groote mogendheid mocht ver
kregen zijn."
Nu wij voorloopig slechts voor zes jaar
gaar. bouwen, en 'thier slechts het uiter
ste minimum geldt, is er naar wij meenen
geen enkele geldige reden om ons tegen
dit vh tplar te verzetten.
Jölm Waré en zpe Vrouw.
Naar het Êngelsch van
MARGARETHA DELAND.
40.) -o_
Ge man, die de whiskey had gered,
stond waggelend op zij'n beenen, m'et een
open mond, tegen een stapel hout te
leunen, en verwachite leen berisping van
den predikant; maar Davis liet zijn hoofd
hangen en zocht in den Kak van zijn
boezeroen naar een pijp, die hij begon te-
stoppen, wat hem zoo onhandig afging
dat hij de helft van de tabak uit het
zakje op den grond strooide.
„Tom," zeide de predikant eindelijk, ,,je
moest nu met mij naar huis gaan En, Jim,
wil je me die flesch gevtem?"
„Ik kan niet naar huis gaan, dominé- Ik
moet wat voor de kinderen fcoopen. Zo
heeft me gezegd dat ik dat doten moest."
„Heb je dat nog niet gedaan?" vroeg
John. Tom lachte onnoozel.
„Nog niet, dominénog niet
„Luistert, mannen," hernam John op
■strengen toon. „Jelui hebt je aan dat
kind op weg naar de hel laten zien. Als
hij zich dat gezicht kan herinneren, zal het
zijne ziel redden."
Integendeel, nu de conferentie te Was
hington een teleurstelling bracht, zoodat
van vermindering van bewapeningen van
de zijde van Amerika en Japan in de
Stille Zuidzee geen sprake kan zijn. zoo
dat het vlootplan althans voor Indië niet
kan worden ingekrompen, bestaat 'er alle
reden voor de Staten-Generaal om dit ont
werp aan te nemen. De beslissing, zal
zeker niet moeilijk zijn voor wie geloof
heeft in de toekomst en liefde heeft voor
zijn volk.
De toestand.
Het belangrijkste dat op internatio
naal gebied te venmeiden valt, is wel
de mogelijkheid, dat aan Du i tschland
een moratorium (uitstel van betaling)
zal worden verleend.
Eerst, is de beleende DiuitsOhe groot
industrieel S tinnes naar Engeland ge
weest. Over wat hij daar kwam! doen
en over de vraag, wie hem 'had uit-
genoodigd, loopen de meeningen zeer
iiiteen. liet heeft er alles van. dat
de Engelsche regeering hem .officieel
of officieus heeft gevraagd, maar dat
zij dit voor den bondgenoot Frankrijk
niet weten wil. Hef Hhld. althans be
weert positief, dat de uiibnoodiging van
Lloyd George zelf is uitgegaan. Stin
nes had hier wel ooren naar, maar
wilde vooraf weten, waarvoor hiji nu
eigenlijk naqr Engeland werd geroe
pen, waarop Lloyd George antwoord
de, dat het den economisehen toe
stand in het alge-mleen betrof, en in
het bijzonder de mogelijkheid van 'n
moratorium en een beraadslaging om
trent het eventueel gebruik maken van
de handelsbetrekkingen met, Rusland.
Een persoonlijke uitnoodigfng van
Lloyd George aan Stinnes, om opzijn
landgoed te logeeren, werd hieraan
toegevoegd. Hiervoor bedankte Stin
nes onder het voorwendsel, dat hij
te Londen een eigen hotel bezit en
daar wilde loigeeren.
Het schijnt vast te staan, (Jpt Stin
nes vol vertrouwen van z;ijn reis is
teruggekeerd.
Nu de vroegere Duitsche minister
voor het herstel, Rafhehau, echter het
Kanaal is .overgestoken, vergezeld van
een economisehen deskundige, dr Si
mon, is het niet langer mogelijk om
te twijfelen aan het "op gang komen
van een hoogst belangrijks" gedadh-
tenwisseling .over het "brandende fi-
nanciëele vraagstuk.
En het resultaat van al dez© besprekin
gen moet volgens de Daily Mail zijn, dat
de Engelsche regeering een moratorium
zqjl ./aanbevelen, dat, ten opzichte van
de Duitsche schulden aan de geallieer
den, over twee of drie - jaren zal loo
pen. Alléén onder zulk eene- conditie,
zoo meent men in bevoegde kringen, zal
een vroege 'herleving van den handel
met Duitschland mogelijk worden.
'Zooals de zaken -er nu voor staan,
betaalt Duitschland zijn reparaties door
liet in omloop brengen van meer-en-meer
papieren geld. hetwelk tot gevolg heeft:
het verder dalen van de waarde.van de
rna'rk. Daarom zal het een eerste conditie
zijn voor eenige geallieerde concessie, dat
de Duitsche regeeriug zal ophouden met
de onzinnige vervaardiging van papie
ren-munt.
Tom Davis huiverde, toen de predikant
het woord „hel" zeide. Op een jankenden
dronkenmalnstoon zeide hij: „Neen, do-
Itniné, neen, ik zal mij beteren." John
wist welke snaar hij in zijn verlaagd ge
moed moest aanroeren. GeteiV liefde, geen
hoop, geen schaamte, kon voor Tom Da-
vis een prikkel tot een schijn van ma
tigheid zijn, maar alleen vrees. „Ik ga mlet
u mee," sprak hij voort, heen en wiaer
zwaaiende en zich met de ©ene hand
aan den houtstapel, waartegen hij leund©,
vasthoudende, „Dat is de laatste maal,
dominé. Ge zult me zoo niet weer zien."
Dit zeide hij hikkend, en daarop lachte
hijmaar zich terstond bezinnende, trofc
hij een strak gezicht.
De andere mannen slopen wieg, want de
(predikant had de flesch genomen en Tom
volgde hem naar zijn huis.
Het knaapje was weder aan liet bouwiein
van zijn blokhuis gegaan; bij dien hoop
zaagsel in dien beschutten hoek vond
hij het veel aangenamer dan in zijn wo
ning.
John verliet Tom Davis aan zijn deur.
De man zag bedremmeld, maar schaamte
of besef van zonde was niet op zijn
gelaat te zien. Het was onaangenaam door
den predikant, betrapt te zijn, en hij was,
beangst door dat verschrikkelijk woord,
dat zijn beneveld hoofd gestadig moeite
deed te vergeten.
Langzaam maar zeker schijnt dus ook
buiten Dnitschland hot besef door te drin
gen, dat het een anderen weg met
Duitschland op moet, dat men er zóó
niet komt.
Natuurlijk is men in liet onverzoenlijke
Frankrijk nog zoovel'; niet. Men acht het
daar als een grief tegen Engeland en
Duitschland, dat 'zoowel Rathenau als
Stinnes Parijs zijn voorbij gegaan en zich
eerst tot' 'Londen 'hebben gewend, of
schoon Frankrijk de voornaamste schuld-
eischei' is. Maar de Düitschers weten wel,
wat ze doen!
i
Uit Britsch-lndië.
Te Bangelorc liad, als gevolg; van de
arrestatie van een paar Mohammedanen
wegpns het veroorzaken van een onwettige
volksverzameling in verhand met -een
hartal (boetedag), een opstand plaats, die
tot bloedvergieten heeft geleid- Een groote
menigte, die ontstemd was over het feit,
dat de winkeliers gieen gehoor wilden
igeven aan den hartal, hield een demon
stratie, die verscheidene uren duurde. De
politie arresteerde een tiental demon
stranten, hetgeen tot gevolg- had, dat de
menigte een demonstratie hield voor iiet
politiestation, waar jij hen vastberaden
poging deed om de gearresteerden te" be
vrijden. Toen de militairen verschenen,
bedaarde de tierende menigte. De Mo
hammedanen vielen de militairen echter
in den rug aan, die daaróp vuur gaven
en twee personen doodden en zes wond
den.
De opstandige Mopliabs trekken voor
de militairen naar onherbergzame hergen
en ravijnen terug, Personen, die het ter
rein kennen, Uiten de meening; aldus meldt
men uit Allahabad aan de „Daily Tele
graph", dat 'het verspilling van tijd' en
'kracht is, de rebellen op deze wijze te
vervolgen. "Ten,zij zij naar open terrein
komen, kunnen alleen vliegmachines en
bommen hen uit de bergen verdrijven.
Einde van het communisme?
Uit Tberyoki wordt aan de „Vorwarts"
'gemeld, dat tijdens de onlangs gehouden
I internationale communistische week Si-
j novjeff moet verklaard hadden, dat liet
I einde der communistische internationale
nadert. In plaats van den burcht van het
kapitalisme te bestormen, worden wij zelf
J als het ware belegerd. Sinovjeff weet ziulks
aan de slechte organisatie en de moei-
j lijkheden, door do sociaal-demoeraten in
den weg gelegd. Een gi-oote belemmering
1 is ook gelegen in den huidigen Russischen
toestand, welke afschrikt.
Het papier opgeruimd.
Volgens een bericht uit Moskou heeft
1 de Volkscommissaris voor Financiën een
1 decreet uitgevaardigd, waarbij de R'ussi-
j: sche financiën worden hervormd op me-
I taaibasis. De nie'uwe roebel die zal wor-
t den uitgegeven ,zal gelijk staan met
10.000 roebels volgens de tegenwoordige
f papierwaarde. Deze financiëele hèrvoi*-
jj minigi ,zal vanaf 1922 voor geheel Sovjet
Rusland 'gelden.
De tramstaking te Brussel.
De burgerwacht heeft gister den tram-
I dienst opnieuw uitgebreid. De diensten
j worden nu, behalve door studenten, ook
waargenomen door particulieren uit den
1 gegoeden stand. Zoo hebben wij, schrijft
jj de „Msb." gereisd met een tram, die
bestuurd werd door een in kostbaren pels
jas gehulden heer, een bolhoed op, prach
tige schoenen a,an en een fijne Havana
John ging alleen voort- Hij liep lang
zaam met de oogen afgetrokken en pein
zend op den grond gevestigd. „Arme Da-
vis!"-zeide hij bij zichzelven, „arme1
Vent!" De toekomst van dien man schelen
den predikant hopeloos toe, en terwijl
hij daarover dacht, riep hij zich te bin
nen hoe het vrouw Davis speet, dat hij
in zijn preek niet. van de hel had ge-
Sproken
John zuchtte. Zijn droefheid over He
iena's ongeloof nam door zijn stilzwijgen
toe; echter gevoeld© hij dat _het met zijn
liefde onbestaanbaar was zijn droefheid
voor baar te verbergen.
„Ik beroof haar, door haar daarm met
te laten deelen dacht hij; „maar ik
durf nog niet met haar spreken."
De predikant draalde en bleef staan,
om naar de bevroren rivier en d© rij mo
lens, die zich tegen de lucht aftteekenden
te zien. Hij verliet het pad ©n liep langs
iden kant van het ijs, en luisterde naar hut
borrelen van het water er onder.
Dicht bij den stroom was een loods
gebouwd, als bergplaats voor een hand-
brandspuit- Zij was in (zoo lang niet ge
bruikt dat de brandemmers, die er aan
hingen, 'geborsten waren door het loslaten
(van de roestige ijzeren banden, en uit een
paar de bodem gevallen was. De deur
van de loods hing krakend op haar ééne
scharnier, en John merkte dit in 't voor
in den mond. Al de lijnen worden, streng
bewaakt.
Het besluit van de maatschappij der
Brusselse,he tram, dat maatregelen zul
len worden genomen voor het aannemen
van nieuw personeel, indien de stakers
binnen 48 uur 't werk niet hebben her
vat, heeft bij deze laatsten groote ont
stemming verwekt.
Rosa de Guchtenaere.
Morgen wordt de bekende Vlaamsche
aktiviste Rosa de Guchtenaere na drie
jaar gevangenschap in vrijheid gesteld.
Men weet, dat .zij, hoewel ziek zijnde, van
geen voorwaardelijke vrijlating wilde hoo-
ren, niettegenstaande het aandringen van
den onlangs afgetreden sodalis,tisch-en mi
nister van justitie Yandervelde. Rosa de
Guchtenaere za.1 Zondag aanstaande te
Gent, haar geboortestad, door de radi
cale Vlamingen worden gehuldigd.
Korte berichten.
De „Times" verneemt, dat het op het
oogenblik zulk een warboel is in Portugal,
dat de kwestie van buitenlandsche inter
ventie en onder mandaatstelling ernstig1
door de mogendheden wordt, overwogen.
Naar verluidt, ,zijn Frankrijk, Italië en
Spanje een dergelijke oplossing van de
crisis gunstig gezind.
De typografenslaking is voor geheel
Italië weder geëindigd.
Het rijkskabinet en vertegenwoor
digers van 't Pruisische ministerie zijn bij
een gekomen, om den door de duurte
geschapen toestand te bespreken. Besloten
werd, een wetsontwerp uit te werken tot
verscherping., van de maatregelen tegen
den woeker. Vooral zal worden ing©g:re-
pen wat betreft de melkvoorzïening, daar
deze o.a. ontoereikend is en gevaren op
levert voor de volksgezondheid.
De nieuwe Belgische senaat zal sa
mengesteld zijn uit. 73 katholieken, 52
socialisten en 28 liberalen.
Volgens de „Lok. Anz." loopt
het gerucht, dat binnen enkele da
gen Berlijn bet tooneel van nieuwe
plunderingen zal zijn. Die belhamiels
zouden over een nieuwe taktiek om
onlusten te verwekken, hebben be
raadslaagd. In btpaalde wijken zou
den zij schijnplunderingien op touw
willen zetten, om aldus" een deel der
politie te binden, terwijl de hoofdacitie
terzelfder tijd in efn andere, wijk
plaats heeft. Een overrompelingsma-
noeuvre dus 'in grooteri stijl!
Op de lijn WaclhtebefceiMoer-
beke is de reizigerstrein-, die gisteren
om 5.20 n.m. uit Selzaete vertrok,
in botsing gekomen met een locomo
tief, die van Moerbeke kwam. Er zlijn
17 gewonden, waaronder twee ernstig.
De jury heeft Landgu
s c h u 1 d ig v e r k 1 a a rd aan m, O' o rd,
valschheid in geschift© en
diefstal. De rechtbank heieft
daarna uitspraak gedaan en
L a n d r u t e r d o o d v e r oo r d e©l d.
Lezingen over Indië.
Op verzoek van het Christelijk Comité
voor Indië heeft de heer W. de Vries Gzn,
Oost-Indisch Hoofdambtenaar met verlof,
Waldecklaan 6 te Hilversum, zich bereid
verklaard om waar dit verlangd wordt,
bijgaan op. Het was intusschen donker
geworden, en hij sloeg den wieg naar
huis in. 1
„Ja," zeide hij bij zichzelven; einde
lijk moet mijn vrouw de rampzaligheid
van haar ongeloof onder het oog
gebracht worden. Ik moet haar bedroeven
(door 'het haar dringend voor te houden
haar ,die, geloof ikj nog geen verdrietig
'oogenblik heeft gehad zoolang wij ge
trouwd zijn,- maar al was 'tniet tot heil
van hare eigene ziel, ik mag, o-m haar
(te sparen, mijne ge-metent© ni©t_ naar het
ibrood des levens laten hongerten. Ik mag
fnntrent het gevaar van den zondaar het
iStilzwijgen niet bewaren. Maar het zal
haar verdriet doen dat is zeker!'1'
John had zoo lang getalmd, dat, de ver
zoeking stoutmoedig was geworden en
(zich niet langer onder den dekmantel van
verstand verborg, maar er openlijk voor
durfde uitkomen, dat hij' schroomde ziijn
vrouw verdriet te doen. Nog draalde hij;
jechter waren er oogenbliktoem dat hij zich-
(zelven een lafaard noemde, wat hij ook tot
zijn verdediging aanvoerde. Maar voordat
hij1 aan de deur 'van de pastorie kwam,
dacht hij zoo feeder over Helena, dat hij
tweder zeide: „Nog niet, bet schijnt haar
zloo te bedroeven over zoo iets te rede
twisten. Ik moet het uitstellen totdat ik
haar voor de waarheid win door de kracht
van haar eigene dringende schoonheid.
lezingen over Nederlandsch-Indië te hou
den. Wie hiervan gebruik wenseht te ma
ken heeft zich spoedig tot hem te wenden.
Ondersteuning afgekeurde mi
litairen.
Oud-militairen die na 31 Juli 1914 voor
(len dienst werden afgekeurd wegens
ziekten of -gebreken, gedurende het mo
bilisatietijdperk in den dienst ontstaan of
in belangrijke mate ve-rergterd kunnen voor
zoover zij tot nu toe verzuimden eten aan
vrage om steun in te dienen, ook omdat
zij na 1 Januari 1920 zijn afgekeurd,
voor ondersteuning in aanmerking Worden
gebracht, zoo die ziekten of gebreken niet
aan eigen schuld zijn fe wijten en belang
rijken achteruitgang in geldelijke vterdien-
s-ten hebben veroorzaakt.
Zij, die in het genot zijn van militair pen
sioen, komen voor deze ondersteuning niet
in aanmerking. De daartoe strekkend© ver
zoeken moeten voor 1 Januari 1922 tot
den Minister van Oorlog worden gericht.
Bovenstaande bepaling geldt ook voor
de weduwen en wetezen dei' bovengenoem
de militairen voor zoover zij geen militair
pensioen genieten.
Zij die van oordeel zijn, dat hun te
kort is gedaan bij het toekennen ©ener uit-
keering, kunnen zich bij een mlet redenen
omkleed schrijven tot den Minister van
Oorlog wenden, die na .advies van een
door hem in te 'stellen commissie, beslist-
Militaire onregelmatigheden.
Bij een aanvullingsbegrooting van oor
log over 1919 wordt een bijlage veit-
strekt behelzende bijzonderheden over 17
gevallen, waarin in 1919 bij de militaire
administratie een kastekort werd gecon
stateerd, dat uit 's rijks kas aangevuld
moest worden. In het geheel is in dat
jaar f 37.005.841/2 vverdwenen.
In 8 va-n de 17 gevallen verdween het
geld door diefstal of inbraak, althans vol
gens de opgave. Uit gesloten kamers of
gesloten kisten heettte eensklaps het geld
verdwenen. In geen dier acht gwallen
konden de daders worden ontdekt- Acht
raadselachtige gevallen dus. Eenmaal be
trof het een som van ruim f 15.000. In
6 andere gevallen was „onnauwkeurig^
administratie" de oorzaak van het verdwij'-
nen en op een geval na bleek telkens
de, betrokken administrateur niet verant
woordelijk te kunnen worden gesteld. In
de overige gevallen werd „ontrouwe ad
ministratie" geconstateerd, maar bleek
slechts heel weinig van het verduisterde
bedrag te verhalen, melestal doordat de
schuldige de plaat gepoetst had. Het gle-
heel geeft ntu (tiiet bepaald den indruk
van nauwgezetheid der militaire admini
stratie.
De woningbouw beperkt.
Aan de Memorie van Antwoord op het
.voorloopig verslag nopens het eersfiei
hoofdstuk der Staatsbegrooting is het. vol
gende ontleend
De regeering is tot de overtuiging geko-
fne-n, dat het zonder algeheel© ontwrich
ting van de Staatsfinanciën niet mogelijk
is, op den voet der laatste jaren dooj
te gaan met de beschikbaarstelling van
gelden voor de bevordering van den wo
ningbouw. Die beschikbaarstelling heeft
een dergelijken omvang verkregen, dat het
voor den Staat niet mogelijk zou zijn
de benoodigde sommen uit leaning te ver
krijgen. Onder deze omstandigheden zou
voortzetting van het Systeem, waarin ten
'opzichte van het bedrag elke grens ont
breekt, onvermijdelijk moeten leiden tot
Van lieverlede zal ik haar aandacht er op
vestigen. En trapsgewijze moet ik mijne
Ijueeken nadrukkelijker maken."
Helena kwam hem aan de deur te ge-
Uioet. „Wat kom je laat," zeide zij, zijn
koude vingers tegen hare warm© wang
(drukkende en ze tusschen hare handen
verwarmende-
Hij buk te Zich, am haar te kuss-en;,
alvorens zijn overjas uit te trekken, glim
lachend om haar geluk en het zijne.
„Wat is het koud 'en guur!" zeide zij.
.„Kom in de studeerkamer; ik heb teen lek-
!ker vuur voor je aangelegd. Zon je niet
denken dat het gaat sneeuwen? Hoe is 't
met je zieke vrouw?"
„Beter,'^antwoordde hij, terwijl hij'haar
in de kamer volgde. O, Helena, wat is het
thuis toch aangenaam! Ik heb n sedert van
middag niet gezien."
Zij lachte, en toen drong zij er op aan,
|dat 'hij in zijn studeervertrek zou blijven
zitten, totdat zij hem zijn avondeten had
gebracht, om het daar bij het vuur te
gebruiken. Hij sloeg haar gade met leen
weelderig gevoel van rust en tevredenheid,
want hij was zeer vermoeid en ztear ge
lukkig.
(Wordt vervolgd.;