No 53 Slonderdag 1 December 1931 36e Jaargang Buitenland. Binnenland. ^ÊÊÈËÈË!êë$38& FCuiLLETON. Uitgave van de Naami. Venn, LUCTOR ET EMERGO, gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Goes: LANGE VORSTSTRA AT 70, (Telefoon No. 11). Bureau te Middelburg: FIRMA F. P. DHUIJ L. BURG. Drukkers 0<#sterbaan Le Cointre, Goes. De Zeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKDA®. Abonnementsprijs! Prijs per 3 maanden fr. p. post f3.— Losse nummersfO.Ofl Prijs der Advertentiën: 14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct, Bij abonnement belangrijke korting. Bewijsnummers 5 cent. ONZE VLOOT. Het ontwerp-Vlootwet, dat dezer dagen in de afdeelingen der Tweede Kamer is onderzocht, heeft de bedoeling een vaste lijn te brengen in de uitgaven voor onze marine Tot nog toe is het maar al te zeer geweest: vandaag dit type en morgein weer een ander. Die eene minister brak af wat de ander die hem voorafging was begonnen; en meermallen bleek een type waaraan men jaren bezig was, bij des- zelfs voltooiing reeds weer uit den tijd. Zoo kregen zij gelijk die beweerden dat er geld verknoeid werd aan onze Marine, en nam in de kringen onzer Marine officieren de tegenzin toe tegen den dienst op zoo'n manier. Er was geen eenheid. De heer Elout herinnert er aan in „De Toorts": „Zoo hebben wij, hier en in Indië een allegaartje gekregen van enkele kleine pantserschepen, ©enige minder klei ne pantser schepen, een paar oude krui sers, wat torpedobooten enkel© duikboo- ten (véél te weinig 1), eenige oude kanon- neerbooten ©n eiem paar pantserbooten." Komt nu de Vlootwet tot stand, dan is 't met die altijddurende onzekerheid, onvast heid en onbestendigheid onzer Marine ge daan. En dan krijgt men het minimum van lietgeen voor de verdediging onzer, kusten en koloniën noodig is. Wij herinneren er aan dat men dan kal krijgen: voor Indië 2 kruisers, 12 tor pedojagers, 18 onder aeeboo tan, 8 flottielje- vaartuigen, 6 mijnenleggers, 450 mijnen, een duikboot-moederschip, 72 verken ningsvliegtuigen, 18 jachtvliegtuigen, 18 gevechtsvliegtuigen; en voor het moeder land: 18 duikbooten ,16 mijnenleggers, 3500 mijnen, 4 pantserbooten, eenige ka. nonneerbooten, 45 verkenningsvliegtuigen, 15 jachtvliegtuigen en eenig hulpmateriaal, terwijl 1 plantsierschip, dat er nu eenmaal is, voorloopig behouden blijft- Gaar de gemiddelde levensduur van een marineschip op 12 jaren is te stellen, zal er een vlootfonds worden gevormd om de totale uitgaven over 12 jaren te ver doelen, zoodat er elk jaar een kleine 20 millioen op de begrooting komt, waarvan de helft voor Indië en de hèlft voor het moederland. Voorts zullen er in Indië vier vlootsteunpunten worden ingericht, waarvan de kosten, ook weer door fonds vorming te verdeelen over een aantal jaren (30) een kleine 6 millioen per jaar zullen bedragen en geheel ten laste van Indië komen. Het is een heele uitgaaf, gedurende twaalf jaren telken jare tien millioen len laste van Nederland (en evenzooveel ten laste van Indië). Maar men zal er dan ook voor krijgen, zoowel hier als in Indië, een maritieme verdediging die ook volgens het a o vies van den Raad van Defensie, goed is er althans aan minimum-ei ichen voldoet. Gelijk een blijkbaar deskundige in „De Nederlander' opsomt: Fen vloot, en nnjnenverspErring, die naar deskundige berekening voldoende zijn tot veidediging der Nederlandsche kust, en die in Indië niet alleen de nadering en ontscheping van landingstroepen ern stig soudei kunnen bemoeilijken; maar die ooi: een oorlogsvloot geruimen tijd zo: dei kunner ophouden, totdat hulp van een andere groote mogendheid mocht ver kregen zijn." Nu wij voorloopig slechts voor zes jaar gaar. bouwen, en 'thier slechts het uiter ste minimum geldt, is er naar wij meenen geen enkele geldige reden om ons tegen dit vh tplar te verzetten. Jölm Waré en zpe Vrouw. Naar het Êngelsch van MARGARETHA DELAND. 40.) -o_ Ge man, die de whiskey had gered, stond waggelend op zij'n beenen, m'et een open mond, tegen een stapel hout te leunen, en verwachite leen berisping van den predikant; maar Davis liet zijn hoofd hangen en zocht in den Kak van zijn boezeroen naar een pijp, die hij begon te- stoppen, wat hem zoo onhandig afging dat hij de helft van de tabak uit het zakje op den grond strooide. „Tom," zeide de predikant eindelijk, ,,je moest nu met mij naar huis gaan En, Jim, wil je me die flesch gevtem?" „Ik kan niet naar huis gaan, dominé- Ik moet wat voor de kinderen fcoopen. Zo heeft me gezegd dat ik dat doten moest." „Heb je dat nog niet gedaan?" vroeg John. Tom lachte onnoozel. „Nog niet, dominénog niet „Luistert, mannen," hernam John op ■strengen toon. „Jelui hebt je aan dat kind op weg naar de hel laten zien. Als hij zich dat gezicht kan herinneren, zal het zijne ziel redden." Integendeel, nu de conferentie te Was hington een teleurstelling bracht, zoodat van vermindering van bewapeningen van de zijde van Amerika en Japan in de Stille Zuidzee geen sprake kan zijn. zoo dat het vlootplan althans voor Indië niet kan worden ingekrompen, bestaat 'er alle reden voor de Staten-Generaal om dit ont werp aan te nemen. De beslissing, zal zeker niet moeilijk zijn voor wie geloof heeft in de toekomst en liefde heeft voor zijn volk. De toestand. Het belangrijkste dat op internatio naal gebied te venmeiden valt, is wel de mogelijkheid, dat aan Du i tschland een moratorium (uitstel van betaling) zal worden verleend. Eerst, is de beleende DiuitsOhe groot industrieel S tinnes naar Engeland ge weest. Over wat hij daar kwam! doen en over de vraag, wie hem 'had uit- genoodigd, loopen de meeningen zeer iiiteen. liet heeft er alles van. dat de Engelsche regeering hem .officieel of officieus heeft gevraagd, maar dat zij dit voor den bondgenoot Frankrijk niet weten wil. Hef Hhld. althans be weert positief, dat de uiibnoodiging van Lloyd George zelf is uitgegaan. Stin nes had hier wel ooren naar, maar wilde vooraf weten, waarvoor hiji nu eigenlijk naqr Engeland werd geroe pen, waarop Lloyd George antwoord de, dat het den economisehen toe stand in het alge-mleen betrof, en in het bijzonder de mogelijkheid van 'n moratorium en een beraadslaging om trent het eventueel gebruik maken van de handelsbetrekkingen met, Rusland. Een persoonlijke uitnoodigfng van Lloyd George aan Stinnes, om opzijn landgoed te logeeren, werd hieraan toegevoegd. Hiervoor bedankte Stin nes onder het voorwendsel, dat hij te Londen een eigen hotel bezit en daar wilde loigeeren. Het schijnt vast te staan, (Jpt Stin nes vol vertrouwen van z;ijn reis is teruggekeerd. Nu de vroegere Duitsche minister voor het herstel, Rafhehau, echter het Kanaal is .overgestoken, vergezeld van een economisehen deskundige, dr Si mon, is het niet langer mogelijk om te twijfelen aan het "op gang komen van een hoogst belangrijks" gedadh- tenwisseling .over het "brandende fi- nanciëele vraagstuk. En het resultaat van al dez© besprekin gen moet volgens de Daily Mail zijn, dat de Engelsche regeering een moratorium zqjl ./aanbevelen, dat, ten opzichte van de Duitsche schulden aan de geallieer den, over twee of drie - jaren zal loo pen. Alléén onder zulk eene- conditie, zoo meent men in bevoegde kringen, zal een vroege 'herleving van den handel met Duitschland mogelijk worden. 'Zooals de zaken -er nu voor staan, betaalt Duitschland zijn reparaties door liet in omloop brengen van meer-en-meer papieren geld. hetwelk tot gevolg heeft: het verder dalen van de waarde.van de rna'rk. Daarom zal het een eerste conditie zijn voor eenige geallieerde concessie, dat de Duitsche regeeriug zal ophouden met de onzinnige vervaardiging van papie ren-munt. Tom Davis huiverde, toen de predikant het woord „hel" zeide. Op een jankenden dronkenmalnstoon zeide hij: „Neen, do- Itniné, neen, ik zal mij beteren." John wist welke snaar hij in zijn verlaagd ge moed moest aanroeren. GeteiV liefde, geen hoop, geen schaamte, kon voor Tom Da- vis een prikkel tot een schijn van ma tigheid zijn, maar alleen vrees. „Ik ga mlet u mee," sprak hij voort, heen en wiaer zwaaiende en zich met de ©ene hand aan den houtstapel, waartegen hij leund©, vasthoudende, „Dat is de laatste maal, dominé. Ge zult me zoo niet weer zien." Dit zeide hij hikkend, en daarop lachte hijmaar zich terstond bezinnende, trofc hij een strak gezicht. De andere mannen slopen wieg, want de (predikant had de flesch genomen en Tom volgde hem naar zijn huis. Het knaapje was weder aan liet bouwiein van zijn blokhuis gegaan; bij dien hoop zaagsel in dien beschutten hoek vond hij het veel aangenamer dan in zijn wo ning. John verliet Tom Davis aan zijn deur. De man zag bedremmeld, maar schaamte of besef van zonde was niet op zijn gelaat te zien. Het was onaangenaam door den predikant, betrapt te zijn, en hij was, beangst door dat verschrikkelijk woord, dat zijn beneveld hoofd gestadig moeite deed te vergeten. Langzaam maar zeker schijnt dus ook buiten Dnitschland hot besef door te drin gen, dat het een anderen weg met Duitschland op moet, dat men er zóó niet komt. Natuurlijk is men in liet onverzoenlijke Frankrijk nog zoovel'; niet. Men acht het daar als een grief tegen Engeland en Duitschland, dat 'zoowel Rathenau als Stinnes Parijs zijn voorbij gegaan en zich eerst tot' 'Londen 'hebben gewend, of schoon Frankrijk de voornaamste schuld- eischei' is. Maar de Düitschers weten wel, wat ze doen! i Uit Britsch-lndië. Te Bangelorc liad, als gevolg; van de arrestatie van een paar Mohammedanen wegpns het veroorzaken van een onwettige volksverzameling in verhand met -een hartal (boetedag), een opstand plaats, die tot bloedvergieten heeft geleid- Een groote menigte, die ontstemd was over het feit, dat de winkeliers gieen gehoor wilden igeven aan den hartal, hield een demon stratie, die verscheidene uren duurde. De politie arresteerde een tiental demon stranten, hetgeen tot gevolg- had, dat de menigte een demonstratie hield voor iiet politiestation, waar jij hen vastberaden poging deed om de gearresteerden te" be vrijden. Toen de militairen verschenen, bedaarde de tierende menigte. De Mo hammedanen vielen de militairen echter in den rug aan, die daaróp vuur gaven en twee personen doodden en zes wond den. De opstandige Mopliabs trekken voor de militairen naar onherbergzame hergen en ravijnen terug, Personen, die het ter rein kennen, Uiten de meening; aldus meldt men uit Allahabad aan de „Daily Tele graph", dat 'het verspilling van tijd' en 'kracht is, de rebellen op deze wijze te vervolgen. "Ten,zij zij naar open terrein komen, kunnen alleen vliegmachines en bommen hen uit de bergen verdrijven. Einde van het communisme? Uit Tberyoki wordt aan de „Vorwarts" 'gemeld, dat tijdens de onlangs gehouden I internationale communistische week Si- j novjeff moet verklaard hadden, dat liet I einde der communistische internationale nadert. In plaats van den burcht van het kapitalisme te bestormen, worden wij zelf J als het ware belegerd. Sinovjeff weet ziulks aan de slechte organisatie en de moei- j lijkheden, door do sociaal-demoeraten in den weg gelegd. Een gi-oote belemmering 1 is ook gelegen in den huidigen Russischen toestand, welke afschrikt. Het papier opgeruimd. Volgens een bericht uit Moskou heeft 1 de Volkscommissaris voor Financiën een 1 decreet uitgevaardigd, waarbij de R'ussi- j: sche financiën worden hervormd op me- I taaibasis. De nie'uwe roebel die zal wor- t den uitgegeven ,zal gelijk staan met 10.000 roebels volgens de tegenwoordige f papierwaarde. Deze financiëele hèrvoi*- jj minigi ,zal vanaf 1922 voor geheel Sovjet Rusland 'gelden. De tramstaking te Brussel. De burgerwacht heeft gister den tram- I dienst opnieuw uitgebreid. De diensten j worden nu, behalve door studenten, ook waargenomen door particulieren uit den 1 gegoeden stand. Zoo hebben wij, schrijft jj de „Msb." gereisd met een tram, die bestuurd werd door een in kostbaren pels jas gehulden heer, een bolhoed op, prach tige schoenen a,an en een fijne Havana John ging alleen voort- Hij liep lang zaam met de oogen afgetrokken en pein zend op den grond gevestigd. „Arme Da- vis!"-zeide hij bij zichzelven, „arme1 Vent!" De toekomst van dien man schelen den predikant hopeloos toe, en terwijl hij daarover dacht, riep hij zich te bin nen hoe het vrouw Davis speet, dat hij in zijn preek niet. van de hel had ge- Sproken John zuchtte. Zijn droefheid over He iena's ongeloof nam door zijn stilzwijgen toe; echter gevoeld© hij dat _het met zijn liefde onbestaanbaar was zijn droefheid voor baar te verbergen. „Ik beroof haar, door haar daarm met te laten deelen dacht hij; „maar ik durf nog niet met haar spreken." De predikant draalde en bleef staan, om naar de bevroren rivier en d© rij mo lens, die zich tegen de lucht aftteekenden te zien. Hij verliet het pad ©n liep langs iden kant van het ijs, en luisterde naar hut borrelen van het water er onder. Dicht bij den stroom was een loods gebouwd, als bergplaats voor een hand- brandspuit- Zij was in (zoo lang niet ge bruikt dat de brandemmers, die er aan hingen, 'geborsten waren door het loslaten (van de roestige ijzeren banden, en uit een paar de bodem gevallen was. De deur van de loods hing krakend op haar ééne scharnier, en John merkte dit in 't voor in den mond. Al de lijnen worden, streng bewaakt. Het besluit van de maatschappij der Brusselse,he tram, dat maatregelen zul len worden genomen voor het aannemen van nieuw personeel, indien de stakers binnen 48 uur 't werk niet hebben her vat, heeft bij deze laatsten groote ont stemming verwekt. Rosa de Guchtenaere. Morgen wordt de bekende Vlaamsche aktiviste Rosa de Guchtenaere na drie jaar gevangenschap in vrijheid gesteld. Men weet, dat .zij, hoewel ziek zijnde, van geen voorwaardelijke vrijlating wilde hoo- ren, niettegenstaande het aandringen van den onlangs afgetreden sodalis,tisch-en mi nister van justitie Yandervelde. Rosa de Guchtenaere za.1 Zondag aanstaande te Gent, haar geboortestad, door de radi cale Vlamingen worden gehuldigd. Korte berichten. De „Times" verneemt, dat het op het oogenblik zulk een warboel is in Portugal, dat de kwestie van buitenlandsche inter ventie en onder mandaatstelling ernstig1 door de mogendheden wordt, overwogen. Naar verluidt, ,zijn Frankrijk, Italië en Spanje een dergelijke oplossing van de crisis gunstig gezind. De typografenslaking is voor geheel Italië weder geëindigd. Het rijkskabinet en vertegenwoor digers van 't Pruisische ministerie zijn bij een gekomen, om den door de duurte geschapen toestand te bespreken. Besloten werd, een wetsontwerp uit te werken tot verscherping., van de maatregelen tegen den woeker. Vooral zal worden ing©g:re- pen wat betreft de melkvoorzïening, daar deze o.a. ontoereikend is en gevaren op levert voor de volksgezondheid. De nieuwe Belgische senaat zal sa mengesteld zijn uit. 73 katholieken, 52 socialisten en 28 liberalen. Volgens de „Lok. Anz." loopt het gerucht, dat binnen enkele da gen Berlijn bet tooneel van nieuwe plunderingen zal zijn. Die belhamiels zouden over een nieuwe taktiek om onlusten te verwekken, hebben be raadslaagd. In btpaalde wijken zou den zij schijnplunderingien op touw willen zetten, om aldus" een deel der politie te binden, terwijl de hoofdacitie terzelfder tijd in efn andere, wijk plaats heeft. Een overrompelingsma- noeuvre dus 'in grooteri stijl! Op de lijn WaclhtebefceiMoer- beke is de reizigerstrein-, die gisteren om 5.20 n.m. uit Selzaete vertrok, in botsing gekomen met een locomo tief, die van Moerbeke kwam. Er zlijn 17 gewonden, waaronder twee ernstig. De jury heeft Landgu s c h u 1 d ig v e r k 1 a a rd aan m, O' o rd, valschheid in geschift© en diefstal. De rechtbank heieft daarna uitspraak gedaan en L a n d r u t e r d o o d v e r oo r d e©l d. Lezingen over Indië. Op verzoek van het Christelijk Comité voor Indië heeft de heer W. de Vries Gzn, Oost-Indisch Hoofdambtenaar met verlof, Waldecklaan 6 te Hilversum, zich bereid verklaard om waar dit verlangd wordt, bijgaan op. Het was intusschen donker geworden, en hij sloeg den wieg naar huis in. 1 „Ja," zeide hij bij zichzelven; einde lijk moet mijn vrouw de rampzaligheid van haar ongeloof onder het oog gebracht worden. Ik moet haar bedroeven (door 'het haar dringend voor te houden haar ,die, geloof ikj nog geen verdrietig 'oogenblik heeft gehad zoolang wij ge trouwd zijn,- maar al was 'tniet tot heil van hare eigene ziel, ik mag, o-m haar (te sparen, mijne ge-metent© ni©t_ naar het ibrood des levens laten hongerten. Ik mag fnntrent het gevaar van den zondaar het iStilzwijgen niet bewaren. Maar het zal haar verdriet doen dat is zeker!'1' John had zoo lang getalmd, dat, de ver zoeking stoutmoedig was geworden en (zich niet langer onder den dekmantel van verstand verborg, maar er openlijk voor durfde uitkomen, dat hij' schroomde ziijn vrouw verdriet te doen. Nog draalde hij; jechter waren er oogenbliktoem dat hij zich- (zelven een lafaard noemde, wat hij ook tot zijn verdediging aanvoerde. Maar voordat hij1 aan de deur 'van de pastorie kwam, dacht hij zoo feeder over Helena, dat hij tweder zeide: „Nog niet, bet schijnt haar zloo te bedroeven over zoo iets te rede twisten. Ik moet het uitstellen totdat ik haar voor de waarheid win door de kracht van haar eigene dringende schoonheid. lezingen over Nederlandsch-Indië te hou den. Wie hiervan gebruik wenseht te ma ken heeft zich spoedig tot hem te wenden. Ondersteuning afgekeurde mi litairen. Oud-militairen die na 31 Juli 1914 voor (len dienst werden afgekeurd wegens ziekten of -gebreken, gedurende het mo bilisatietijdperk in den dienst ontstaan of in belangrijke mate ve-rergterd kunnen voor zoover zij tot nu toe verzuimden eten aan vrage om steun in te dienen, ook omdat zij na 1 Januari 1920 zijn afgekeurd, voor ondersteuning in aanmerking Worden gebracht, zoo die ziekten of gebreken niet aan eigen schuld zijn fe wijten en belang rijken achteruitgang in geldelijke vterdien- s-ten hebben veroorzaakt. Zij, die in het genot zijn van militair pen sioen, komen voor deze ondersteuning niet in aanmerking. De daartoe strekkend© ver zoeken moeten voor 1 Januari 1922 tot den Minister van Oorlog worden gericht. Bovenstaande bepaling geldt ook voor de weduwen en wetezen dei' bovengenoem de militairen voor zoover zij geen militair pensioen genieten. Zij die van oordeel zijn, dat hun te kort is gedaan bij het toekennen ©ener uit- keering, kunnen zich bij een mlet redenen omkleed schrijven tot den Minister van Oorlog wenden, die na .advies van een door hem in te 'stellen commissie, beslist- Militaire onregelmatigheden. Bij een aanvullingsbegrooting van oor log over 1919 wordt een bijlage veit- strekt behelzende bijzonderheden over 17 gevallen, waarin in 1919 bij de militaire administratie een kastekort werd gecon stateerd, dat uit 's rijks kas aangevuld moest worden. In het geheel is in dat jaar f 37.005.841/2 vverdwenen. In 8 va-n de 17 gevallen verdween het geld door diefstal of inbraak, althans vol gens de opgave. Uit gesloten kamers of gesloten kisten heettte eensklaps het geld verdwenen. In geen dier acht gwallen konden de daders worden ontdekt- Acht raadselachtige gevallen dus. Eenmaal be trof het een som van ruim f 15.000. In 6 andere gevallen was „onnauwkeurig^ administratie" de oorzaak van het verdwij'- nen en op een geval na bleek telkens de, betrokken administrateur niet verant woordelijk te kunnen worden gesteld. In de overige gevallen werd „ontrouwe ad ministratie" geconstateerd, maar bleek slechts heel weinig van het verduisterde bedrag te verhalen, melestal doordat de schuldige de plaat gepoetst had. Het gle- heel geeft ntu (tiiet bepaald den indruk van nauwgezetheid der militaire admini stratie. De woningbouw beperkt. Aan de Memorie van Antwoord op het .voorloopig verslag nopens het eersfiei hoofdstuk der Staatsbegrooting is het. vol gende ontleend De regeering is tot de overtuiging geko- fne-n, dat het zonder algeheel© ontwrich ting van de Staatsfinanciën niet mogelijk is, op den voet der laatste jaren dooj te gaan met de beschikbaarstelling van gelden voor de bevordering van den wo ningbouw. Die beschikbaarstelling heeft een dergelijken omvang verkregen, dat het voor den Staat niet mogelijk zou zijn de benoodigde sommen uit leaning te ver krijgen. Onder deze omstandigheden zou voortzetting van het Systeem, waarin ten 'opzichte van het bedrag elke grens ont breekt, onvermijdelijk moeten leiden tot Van lieverlede zal ik haar aandacht er op vestigen. En trapsgewijze moet ik mijne Ijueeken nadrukkelijker maken." Helena kwam hem aan de deur te ge- Uioet. „Wat kom je laat," zeide zij, zijn koude vingers tegen hare warm© wang (drukkende en ze tusschen hare handen verwarmende- Hij buk te Zich, am haar te kuss-en;, alvorens zijn overjas uit te trekken, glim lachend om haar geluk en het zijne. „Wat is het koud 'en guur!" zeide zij. .„Kom in de studeerkamer; ik heb teen lek- !ker vuur voor je aangelegd. Zon je niet denken dat het gaat sneeuwen? Hoe is 't met je zieke vrouw?" „Beter,'^antwoordde hij, terwijl hij'haar in de kamer volgde. O, Helena, wat is het thuis toch aangenaam! Ik heb n sedert van middag niet gezien." Zij lachte, en toen drong zij er op aan, |dat 'hij in zijn studeervertrek zou blijven zitten, totdat zij hem zijn avondeten had gebracht, om het daar bij het vuur te gebruiken. Hij sloeg haar gade met leen weelderig gevoel van rust en tevredenheid, want hij was zeer vermoeid en ztear ge lukkig. (Wordt vervolgd.;

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1921 | | pagina 1