*o 41
lloiiderdaK 37 November 1921
36e Jaargaug
Uit den Goesclien Raad.
Gemeenteraad van Middelburg.
FEUILLETON.
John Ward eii zijne Yrouw.
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes,
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRA AT 70,
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L. BURG-
Drukkers
Oosterbaan Le Coint.re, Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden fr. p. post f3.—
Losse nummersf 0.03
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct
Bij abonnement belangrijke korting
Bewijsnummers 5 cent.
mm Me éM. *mh>tuauei*yrr.<n.jj*rrme!j' 111
SOCIAAL-POLITIEK PROGRAM VAN
HET CHRIST. NATION. VAKVERBOND.
Zondagsrust.
Krachtige bevordering der Zondagsrust,
in het bijzonder met betrekking tot de
openbare middelen van vervoer en de pu
blieke diensten.
O n d e r w ij s.
Nadere uitwerking van de gelijkstelling
tusschen openbaar- en bijaonder onder
wijs, voorzoover het de positie der onder
wijzers belieft. Uitbouw van de regeling
der rechtspositie van bet onderwijzend
personeel en een betier systeem van sala-
rieoring. Regeling van het leerlingwezen.
Ruime beschikbaarstelling van beurzen
voor kinderen uit den arbeidersstand,
waarvan blijkt, dat zij aanleg voor hoogere
studie bezitten.
Publiekrechtelij ke regeling
van d en arbeid.
Wijziging van de wet op het arbeidscon
tract, inzonderheid verplichtend stellen
van de naleving der artikelen 1638 o, en
d. Nadere regeling van het collectief ar
beidscontract, waardoor verkregen wordt
onder bepaalde voorwaarden wettelijke
sanctie der collectieve arbeidsovereenkom
sten en bindend-verklaring der contracten
voor ialle bij het bedrijf betrokkenen. Een
en ander ter voorbereiding van een meer
omvattende publiekrechtelijke bedrijfsorga
nisatie. Invoering van arbitrage-commis
sies uit de patroons- en arbeidersvakverf-
eenigingen, ter beslechting van geschillen
'tusschen werkgevers en werknemers met
verplichting, dat behoudens dringende
redenen niet tot staking of uitsluiting
mag worden overgegaan, voordat een ge
schil bij zulk een commissie is aanhangig'
gemaakt en door deze een uitspraak is
gedaan.
Wettel ij ke Atbeidersbescher-
m i n g.
Regeling van den arbeidsduur, ook voor
volwassenen, in het landbouwbedrijf. Ver
bod van loonarbeid voor kinderen beneden
114 jaar. Invoering van veiligheidsmaatre-
igelen voor het landbouwbedrijf met invoe
ring van een landbouwarbeidsinspectie.
Spoedige totstandkoming eener bouwvei-
lighei-dsw-et. Zoo- ver mogelijke beperking,
Ivan den loonarbeid der gehuwde vrouw1.
Instelling van loonraden ter vaststelling
van minimumloonen voor die bedrijven
jwaarvoor dit noodzakelijk mocht blijken'
|p.a. voor de huisindustrie. Wettelijke rege
ling en, voorzoover mogelijk, afschaffing
der huisindustrie.
Sociale Verzekering.
Invoering der Ziektewet-Talma, waarbij
Öe geheele premie ten laste van het be
drijf worde gebracht, en de uitkeering
worde bepaald op minstens 80 pet. van
bet loon. Invoering van een ziekenverzor-
jgingswet. Uitbreiding van de ongevallen-
zekering tot landbouw en visseherij. Wij-
teiging der Invaliditeitswet, bepaaldelijk'
van de loonklassenindeeling. Wettelijke re
geling der werkloosheidsverzekering. Wet
telijke regeling der arbeidsbemiddeling.
Aloederschapsverziekering. Instelling van
een Rijksfonds voor kindertoeslag.
Overheid als werkgee fster.
Spoedige totstandkoming van de wette
lijke regeling der Rechtspositie voor het
personeel in publieken en semiiepublieken
dienst. Een beter systeem van salarieering.
/Nadere regeling en verbetering der p-einsi-
oenen. Regeling van de vertegenwoordi
ging van het personeel in het beheieal
■der publieke bedrijven.
Economische m a a t re gelen.
Strenge keuring1 van levens- en genot
middelen en, voorzoover noodig, toezicht
.op de prijsbepaling der eerste levensbe
hoeften. Bevordering; van de ontwikkeling
der economische nulpbronnen in eigen
land en in de koloniën. Waar het parti
culier initiatief te' kort schiet, of algemeene
volksbelangen door de vrije bedrijfsuitoefe
ning worden geschaad, worde zoo noodif
overgegaan tot Staatsexploitatie.
Winkelsluiting.
Wettelijke regeling der winkelsluiting
mede tot bevordering der Zondagsrust.,
Volkshuisvesting.
Ruime steun aan womingbouwvereeni-
gingen tot verbetering der volkshuisves^
ting. Steun aan het particulier initiatief ter
bevordering van arbeiders- en midden;-
standswoningbouw. Waar het particulier
initiatief te kort schiet, worde door de
Gemeentelijke Overheid overgegaan tot
zelfbouw.
Alcoholisme.
Invoering van het stelsel van plaatse
lijke keuze. Beperking van den drankver
koop in die gemeenten, waar bij een re
ferendum de verkoop van alcoholische
dranken wordt bestendigd.
Belastingen.
De belasting worde naar .draagkracht
geheven, waarbij inzonderheid gerekend
I worde met de groote gezinnen. Geen indi-
trecte belastingen op noodzakelijke ver- jj
bruiksartikelen.
17 November.
De 17e November zal een belangrijke
datum blijven in de geschiedenis van
i ons onafhankelijk volksbestaan.
De gedachten onzeir puden gaan terug
tot :den mooien 17en November 1863,
i toen alom in den lande, dooir jong en
oud, dóoï arm en rijk liet halve-eeuw-
i feest onze!r hernieuwde nationale vrijheid
gevierd werd, gelijk dit den 18 October
te voben door onze Duitsch'e naburen
geschied was.
j Europa had gezucht onder het ijlzeïien
juk van Napieoleons regeering. Die volken,
die geboeleerd hadden met de goden
deW eeuw, zuchtten nu onde-r den ijlzetnen
schepten voor den autocraat, die uitver
koren scheen om de revolutie te bedwin
gen. Die verheffing tegen dan tiran werd
algemeen. Napoleon moest leeren, dat
bondgenooten, die men tot slaven maakt,
j ten Laatste, wanneer de keten breekt,
i in h'et vijandelijk gelid staan.
Rusland was vocffop- gegaan. Pruisen
volgde. Zweden trad schoorvoetend bij.
Eindelijk besliste ook Oostenrijk tenvoor-
deele der verbonden mogendheden. Ein-
geland bood flinken steun. Ein zoo, we'rd
j de vrijwording van Diuitsc'hland in den
volkenslag bij' Leipizig op 16, 18 en 19
October beslist. Tegen wil en dank door
j de bevolkingen meegesleept, grepen th'ansi
zelfs vorsten, die aan Napoleon de broe-
derhand gereikt of hem de voeten ge
kust hadden, tegen den .machteloos ge
worden beschermheer naar het zwaard.
Ook Nederland wiaakte op en begon
izi-ch te roeren. Eerst in die stilte: het sla-
j ven juk maakt traag! Dloch onder de be-
J zielende leiding van het edele Drieman-
t schap Van Voorhout en Kneuterdijk her-
i nam de vrijheidsgeest de overhand, en
i zoo werd, 17 'November 1813, openbaar
met den Fransch'en geweldenaar gebro
ken, en deed opnieuw een Oranje zijh
blijden intocht in het bevrijde vaderland.
De volksstem, negentien jaar gesmoord,
brak los, in de eenzelvigheid der vader-
landsche wenschen. O r a, n j e -boven
werd de kreet, niet do kreet eener partij1,
maar de ontboezeming der natie; de va-
derlandschc; leus, de uitdrukking, in Ne-
deilaudsche volkstaal, van dankbaar her
denken en blijmoedig uitzicht.
Oranje en Nederland Nederland en
Oranje waren weer een!
Men beeft in 1833 en 1913 deze mooie
gebeurtenis openbaar, en andere jaren,
telkenmale weet1, in alle softe, met dank
baarheid herdacht.
,,Men" dat is niet, helaas niet meer,
de natie. E.en deel, gelukkig echter nog
slechts het kleinste deel, heeft aan deze
herdenking geen behoefte; erger nog het
belacht (of vloekt) hot Koningschap, het
welk van deze omwenteling van 17 No
vember 1813 de vrucht was.
Iloe dit zoo komen kon!
Het is op den dag zeiven reeds der uit
roeping van Neerlands onafhankelijkheid
door godvruchtige Nederlanders geprofe
teerd, en in de eerstvolgende jaren door
hunne zomen herhaald, dat de vreugde
over Neerlands herstel in desillusie zou
overgaan.
Bilderdijk, Groen van Prinsterer, da
Costa, zij hebben gewaarschuwd, geroe
pen, geschreeuwd tegen de revolutie die
gehuldigd bleef, ook waar zij ter deure
verwezen was.
Nederland heeft niet beseft de verderf e
lijkbeid der theorieën schrijft Groen in
zijn Handboek zeer terecht wier logi
sche ontwikkeling, wier praktische wer
king bet beleefd had. Wel gruwde men vaïi
de Fransche omwenteling in Jacobijnschen
/of Napoleontischen vorm; maar in deze
gedaanteverwisseling, in dit overgaan van
revolutionaire wanorde naar reactionairen
dwang, werd niet de tweeërlei vrucht
gezien van denzelfden giftigen wortel;
werd niet de loop en afloop eener intellec-
tueele wereldbeweging, de proefondervin
delijke weerlegging eener valsche wijsbe
geerte, met boete 'en verootmoediging, mlet
nationale zelfkennis, erkend.
„Integendeel; man zag slechts de feilen
der toepassing, terwijl men met des te
meer ingenomenheid aan het beginsel g-e-
bechtbleef. Er was, zoo dacht, zoo sprak
men, ontaarding geweest, overdrijving, af
wijking, buitensporigheid. De kiem moest
jbe meer behouden en gewaardeerd wor
den, nadat ze bijna verstikt was door bet
onkruid. Andermaal, doch met wijze be
dachtzaamheid en zelfbeheersching dit
maal, zou vooruitgang der Menschheid
op de ontsloten baan van zelfvolmaking
worden beproefd. Zoo bleef 1789 het
staatsrechtelijke jaartal. Zoo werd aan een
van honger beginsel losgemaakte^, levens
beschouwing, onder den titel van L i b e-
r 1 i s m e, hulde gebrcht
In de striemingen dezer taal proeft men
cle- smart van hem die striemde, de pro
fetie van erger. En met smart in de
ziel geeft men den geestelijken vader on-'
'zier partij gelijk waar hij besluit: „Zoo
yerviel of bleef Nederland met Europa-
in bet dwaalspoor, waar Langs het naar de
dagen van 1830 en 1848, en naar hetgeen
verder op de revolutionaire lijn eener stel
selmatige godvergetenheid ligt, zou wor
den geleid."
- Aan deze sombere, doch juiste profetie
meenden wij op dezen gedenkdag ter
-waarschuwing te mogen e:n te moeten
herinneren.
Ditmaal hadden we weer eens een
avondvergadering. V-e-le malen achtereen
vergaderde onze Raad in de middaguren,
maar dezen keer prefereerde de voorzit
ter weer eens het klokje van achten als
aanvangisu'ur. Wie denken zou, dat de
publieke tribune nu weer eens wat dichter
bezet zou zijn, vergist zich. De zeer wei
nige- belangstellenden, die er aanvanke
lijk waren, kwamen al heel spoedig1 bui
ten te staan vanwege de geheime verga
dering, die van half negen tot bijna half
tien du'urde, enze lieten zich ver
der niet meer zien.
Het is zoo de- -gewoonte geworden, dat
na de voorlezing der ingekomen stukken
de eerstvolgende minuten gebruikt wor
den om op de bij rondvraag, in een vorige
vergadering ter sprake gebrachte punten
nog eens even in te gaan. Zoo- werden
-ook nu allerlei medede-eliriigen gedaan
over verkeersspiegels, vliegende winkels,
enz. En ook kwamen we te weten, dat de
stormschade aan de gemeente-gebouwen
nogal meevalt. Met ongeveer f 500 zal
't wel afloop-en.
Voor de electriciteitsvoorziening van
onze stad werd het eerste balletje opge
worpen. Men zal in onderhandeling tre
den met d-e P.Z.E.M. en ter bevoegder
plaatse inlichtingen inwinnen omtrent het
iconc.-contract, dat 't gemeentebestuur van
wege deze maatschappij fe voorgelegd. Tal
van particulieren en neringdoenden -zul
len ongetwijfeld van dezen eersten stap
met blijdschap kennis- nemen, want 't is
zeker niet te veel gezegd: ieder, die weet,
wat electrische verlichting is, wenscht
de.z-e in zijn woning of zaak te zien aan
gebracht. Vandaal' .zeker ook de bezorgd
heid van enkele Raadsled-en met on.ze
gasfabriek, ofschoon'wij hen natuurlijk
er in 't minst niet van verdenken, dat
-zij Go-es het electrisfh licht zouden wil
len onthouden, om toch ma'ar te- voor
komen, dat de glasfabriek een strop wordt.
Hun blik is natuurlijk veel ruimer en
wijder. Dat zou ook al te kle-insteedsch
-zijn.
Immers hoeveel plaats-en zijn er niet,
waar men voor de verlichting electrici-
teit en vo-or het koken, etc. gas gebruikt.
En wat bet eene gemeentebedrijf aan ca
paciteit verliest, -zou toch het andere weer
winnen.
Van het gasbedrijf gesproken daar
over hoort men in den iaatsten tijd zeer
ernstige klachten, die ook in den Raad
tot uiting kwamen. Algemeen is de grief,
dat bet gasverbruik over zekeren termijn
aanmerkelijk hoog-er is dan over gelijke
tijdsruimte- in 't vorige jaar. De voorbeel
den, die de voorzitter daarvan gaf, wa
ren al heel frappant en bij menig; par
ticulier hoorden wij gelijke klacht. Dhr.
De Die, lid der Gascommissie, g|af daar
voor een verklaring, die wel eenig licht
geeft, maar toch niet afdoende kan ge
acht worden. Deze beweerde, dat door
de waterstofgias-iftstalialie, die aan o-n.ze
glasfabriek verbonden is het aantal ca-
1-oriën warmte aanzienlijk verminderd is.
Wij willen dit niet tegenspreken (alleen
is het alleszins billijk, dat dan de- gas-
prijs naar verhouding minder z.ij dan in
andere plaatsen, waar men dez-e instal
latie niet kent), maar merken op, dat dit
procédé toch ook reeds den vo-rigen win
ter werd toegepast. Zijn dus de bedoelde
klachten gegrond en de genoemde fei
ten zijn haast te overtuigend, om er aan
te twijfelen dan moet hiervoor een
andere oorzaak zijn.
Verder willen wij het openlijk uitspre
ken, dat hetgeen de wethouder Mr. Stïe-
ger, als voorzitter der g-as-commissie hier
over zei, zoo weinig bevredigend was.
„Ga met uw klachten naar den Direc
teur der Gasfabriek", ziedaar alles. Maar
met -zulk een antwoord stelt men de bur
gerij, die bijna unaniem klaagt, niet te
vreden. Dan moet er meer gebeuren, want
waarvoor is er anders een glas-commissie?
Desnoods late men door onpartijdige des
kundigen onderzoeken of er nu toch wer
kelijk aan het warmtegelialtp van bet gas
iets mankeert. Er zijn tal van gemeenten
dezer dagen publiceerden we een
lijstje waar het gas of minder öf
gelijk in prijis is dan in Goes. En als
dan nu moest wo-rden vastgesteld, dat
de kwaliteit hier veel te wenschen over
liet, zou de vergelijking toch al te on
billijk worden.
Verdere belangrijke besluiten werden er
in de raadsvergadering niet genomen. De
belastingkwestie werd nogmaals uitge
steld. Wij merken alleen op, dat met 10
van de 12 stemmen tot bureau-chef van
den Keuringsdienst werd benoemd dhr.
Ilaeck te Zevenbergen, die gelijk wijl
in ons nr. van Dinsdag, meldden door
de onverdraagzame houding van een deel
Zevenbergsche Roojmsch-Kath-oiieken pon
der betrekking zou geraken.
Interessant was w-el het debat tusschen
-den heer Vieningis (wiensi protest de ,,N. Z,.
Crt." woordelijk meende te moeten opne
men) en den siagvaardiigen voorzitter over
de opvoering! van „Allerzielen", maar onze
lezers stellen natuurlijk te weinig belang
in de tooneelwer-eld en zeker in dit so
cialistische toonee-lstuk, om daarvan nog
meer te zegg-en.
In de gisteren gehouden vergadering
van den gemeenteraad waren de heeren
Boudewijnse en Streefkerk afwezig, als
mede weth. Dfe Veer; die naar Den Haag
was om de zaak van de door Ged. Staten
niet goedgekeurde salarisregeling voor den
Raad van State namens de gemeente te
verdedigen. De voorzitter deelde o.a. mee,
dat het voetbalterrein achter de meelfa
briek ook onder toezicht van de commissie
voor het sportterrein is gesteld. Rij de
m-ededeeling van de ingekomen stukken
deelde de voorz. mede, dat het in de be
doeling van R. en .W ligt de verhooging
der rijksuitkeering in het algemeen te
doen strekken tot vermindering der be
lastingen. Inzake de kwestie der markt-
gelden Zullen R. en W. trachten langs of-
ficienzen weg te Weten Ce komen of er
kans is dat hoogere marktgelden voor
hiet-stadgenooten wordt goedgekeurd.
Inzake de stormschade op 6 N,ovembei!
zeide de voorzl., dat de opbrengst der)
getroffen boom,en het herstel der andere
schade zal kunnen dekken. InZake het
schrijven van den heer Verhorst over het
voetballen op het Molenwater stelde de
voorz'. voor; dit in handen van R. en W'.
te stellen ter afdoening. Dhr' Onderdijkl
Zegt: toch met de bedoeling het Molen
water als speelterrein te behouden? Die
voorizi. wil dit ook, maar men zal trachten
het speelveld wat verder van de huizen
te brengen.
De verzoeken inzake de zuigelingen
bescherming, politiepersoneel, en kinder
speeltuin worden in handen van R. en W.
gesteld om advies.
Besloten wordt in navolging van an
dere gemeenten aan den minister te ver-
Zoeken, de huisslachtingen niet in de
Naar het Engelsch van
MARGARETHA DELAND.
33)
-o
Nu kwam D'enner, en terwijl hij1 nog
bezig was zijn buiging te maken, kwamen
de Forsythes binnnen. Dick k'eek over
de hoofden van de kleine gastvrouwen
heen alsof hij iemand anders zocht, en
zijn moeder verklaarde op kwijnenden
toon, dat het „een heele onderneming"
voor haar was 's avonds uit te gaan.
Louise en de predikant kwamen tegelijk
met Kolonel Drayton, en miss Deborah
slaakte- -een ziucht van verlichting', dat
het wildbraad niet zou behoeven te wach
ten.
Toen nam miss Deborah den arm van
mevrouw Fo-rsythe, terwijl miss Rluth en
Dick den kleinen optocht sloten, en zoo
trokken zij naar cle eetkamer en namen
plaats aan de tafel, "die van zilver en
kristal schitterde en door glimmende was
kaarsen verlicht was. Het was niet bij
de gezusters opgekomen, Dick naast Lou
ise te plaats-en. Mevrouw Drayton was- de
idame aan zijn rechterzijde, en Louise zat
tusschen twee zulke onbsteekenende per
sonen als Denner en Dale.
Dick had aan tafel het hoogste woord,
en naar alles wat hij zeide werd met
aandacht, zielfs met eerbied, geluisterd.
Maar het was voor Louise een verlichting,
dat zij niet met hem behoefde te spreken.
Zij zat nu naast Denner, en luisterde naar
diens eentonigen woordenvloed van beu
zeltaal, die haar nauwelijks tijd liet om
te antwoorden. Daar was zij blijde om;
want hoewel naar zacht blozend gelaat
een weinig voorovergebogen was en z\
er uitzag als de verpersoonlijking' van
maagdelijke onschuld en eenvoudigheid,
was Louise's geest vervuld van de gedach
ten, die haar in den Iaatsten tijd kwelden;
wikkend en wegend, oordeelend en kam
pend om het raadsel, dat zij voor zichz.elve
bieizig Was, optelossen, en altijd in dezelfde
verlegenheid. B-eminde zij D-ick Forsythe?
Er was geen twijfel in haar ziel, dat het
leven, door hem vertegenwoordigd, haar
wel beviel; doch verder 'kon zij niet gaan.
Maar hij was Zoo vriendelijk, vond zij,
en hij hield zooveel van haar. Als Dick
hier de vraag, die hem op de lippen
zweefde, had kunnen fluisteren, zou Lou
ise's liefde nabij ,genoeg geweest zijn om
„ja" gezegd te hebben.
Het diner was bijna afgeloopen; het
laatste luchtige gesprek was begonnen,
dat een einde zou nemen door een bui
ging van miss Deb-ora tegen mevrouw
Forsythe, en de dames doopten haar no
ten in -den wijn, half luisterend en half
wachtend op het sein o-m op te sitaan.
„Wat missen wij Gifford bij' zulk een
gelegenheid!" zeide Dale tot miss Ruth.
„Ja", was het antw'oord, „die lieve Giff.
Wat zou ik gaarne gewenscht hebben dat
hij hier was! Hij' zon er zoo 'n pleizier
in gehad hebben mijnheer Forsythe té
ontmoeten."
Louise moest onwillekeurig glimlachen,
en de loop harer' gedachten nam eensklaps
een wending. Zij had weder dien geuri-
gen zomeravond in den tuin der pastorie
voor oogen, en hoorde den wind door
de populieren suizen en het trillen van
een krachtige stem aan hare zijde.
Zij was meer dan ooit zichzelve een
raadsel, toen de dames naar de zitkamer
teruggingen. Mevrouw Forsythe kwam
naar haar toe, terwijl zb door de vestibule
liepen, en nam de hand van het jonge
meisje in de hare.
„Wat zal ik u dezen winter missen,
Louise!" zeide zij met haar Zachte, kla
gende stem. „Gij zijt zoo goed voor mij
geweest; een dochter had mij niet meer
oplettendheden kunnen bewijzen. En ik
zou ook van een eigene dochter niet meer
kunnen houden." Zij streelde zacht de
hand, die zij, vasthield. „Dicfc is niet
heel gelukkig, mijn lieve."
„Dat spijt mij; zeide Louise stamelend.
Zjj waren nu aan de deur der zitkamer,
en mevrouw Forsythe fluisterde het meisje
t-o-e: „Ik hoop ik vertrouw dat hij
het -zijn zal, eer wij' A slum verlaten."
Louise wendde zich eensklaps af; h-o-e
k-on izij die- zachte, ziekelijke vrouw be
droeven
„Zij tzial later wel ,zien wat Arabella
Forsythe er voor eene is", dacht mevrouw
Dale, „iaat zjj voor het tegenwoordige
maar van haar' houdem" Zij liet de ge
legenheid ook niet voorbijgaan om haar
invloed tot bereiking van het gewenschte
doel aan te wenden.
Louise was, op miss Deborah's verzoek,
naar de piano gegaan en begon met haar
lieve meisjesstem een van die ouderwet-
sche liederen te zingen, waarvan de zus
ters zooveel hielden. Maar' haar stem beef
de en zij miste een noot, want m'evrouw
D-ale had de groep dames bij den haard
verlaten en boog zich over haar schouder.
„Je weet dat. ,ze Zaterdag' h-eengaan,
Lóuise", zeide 'zij'. „Wees nu, wat ik je
bidden mag, een verstandig meisje. Ik
heb nog nooit 'n man izoo- v-eriie-fd gezien.
Je iztalt volkomen igelukkiig met hem .zijn,
als je maar verstandig wilt wezen! Ik
hoop dat je morgen alleen znlt zijn."
Toen de heeren binnenkwamen, liep
Dick Forsythe regelrecht naar Louise, die,
in het schijnsel van de waskaarsen in de
armblakers, aan de oude piano zat.
j Zij hield op, en liet haar Jianden op
de gele toetsen zakken.
„Toe, speel voort", verzocht hij-.
„Neen", antwoordde zij; ,,'tis hier te
koud; laten wij hij- het Vuur gaan", en
meteen glipte zij weg en was in een
oogenblik aan haar vaders zijde. Daarna
was zij stil totdat het tijd was om af
scheid te nemen, want niemand ver
wachtte dat zij zou spreken; maar' Dick
was de ziel van het gezelschap. Later in
den avond, even voordat het gezelschap
zou uiteengaan, werd Denner verzocht te
zingen.
Hij stond op, knikte, en zag zijdelings
naar Ddck Forsythe; hij meende dat hij
yniet bij stem was. Maar miss Deborah
drong er met groote beleefdheid op aan.
„Als miss Ruth zoo goed zou willen
zijn mij te accompagneeren", zeide Den
ner, „wil ik het Vel beproeven."
'Miss Rpth was beschroomd om in het
publiek te spelen, maar Denner moedigde
haar aan. „Ge moet uwe beschroomdheid
overwinnen, miss Ruth", zeide hij. „Ik
ik weet wel dat het zeer lastig is;
maar men moet het niet als 'tware een
gewoonte laten worden. Men moet het
op nog jeugdigen leeftijd overwinnen."
(Wordt vervolgd.;
i.. i lil i
