WalSy Sigaren,
No 38
Woensdag November 1931
1
36e Jaargang
nd.
jrafie.
Buitenland.
Reclames.
bode
j
en een Meid
vos,
nde Meid
eid
nstbode ipfl\
huishouding
«d Af 4
shoudsfer,
MA
enstbode,
U ALOM VERKRIJGBAAR.
N. V. NEBERL. 8IG. FABRIEKEN
„GLOBE" - UTRECHT.
FfUILtETOM.
Jolm Ward en zijne Vrouw.
fpi J
f
A
Jien 812,
55, Peren
ager-aars 60
- per K.G.
roodë koo!
yi—V', an-
20, alles per
L9, Peen 7
457, alles
—12, petier-
Pi eter Kje-
na Meijaai'd,
aan Walho-ut
a, d. v. Jo-
.beth Duijn-
r. Johannes
sse20, J o-
Pietier War-
Mennes; 26,
van Seho-uch
ansa, 80 j.
28, Adriana
Marinus van
,nge n.
jen de Jong,
veg 2 in J.
rmeente-Sec-
woonhuis
Stationsplein
h. v. d. Dir.
stnaa.t.
Graan hlande-
ïsionnair in
der Wart,
gel 148.
van waren
erbeek, Bie-
iester, Mole-
v. d. Bulk,
Aouderij.
ERICHT.
.en morgen
door het
De Bilt.
1.1 te Dy on,
van 2 Nov.:
chtiige Zuid-
e wind. Be-
;ht met re-
anUknecht ge-
larden om kan
SiE, Moesbosch,
t#ty
:erke.
„Groot-
t&l'k I
DINGEMANSE,
cht).
HOUTERMAN,
gevraagd,
>rp, van goede
Adres letter B
G. WAGEN-
ikstraat, hoek
-65 jaar, goede
:erd, bij J. DE
d
UIS te Vlis-
and.
leamoeder aan
reet /"tl
n. Zich te ver;
's avonds bij
3 BURGER—
'ge-
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGQ,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRA AT 70,
(Telefoon No. II).
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
VeZeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per "3 maanden fr. p. post f3.
Losse nummersf0.08
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 et
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent
itKAF'itMAillU
BETERE TIIDEN.
De felle crisis, welke thans heerscht
en met ontzetting doet vragen, hoe ver
en hoe lang nog deze vernietigende in
vloed zal doorwerken, hoeveel bedrijven
am haar ten offer zullen vallen, aleer
haar sl-oo-pend werk uit verzadigdheid
oen eind zal nemen, en óf d-eae ramp
wel uit Bich zelve tot stilstond zal komen;
deze economische verlamming is evenzeer
een gevolg Van de Sterke verstoring in
de normale verhouding tusschen vraag
en aanbod, als de- „gunstige" conjunctuur
■van enkele jaren geleden dat was.
Een dergelijke verstoring geeft aan
leiding to-t een strijd tusschen productie
en verbruik, doch ontaardt daarbij in een
strijd tusschen producenten en verbrui
kers, waarbij -de- verstoring door die groep,
welke o-p dat oogenblik door de omstan
digheden de machtigste is, op de spits
gedreven en tot onnatuurlijke afmetingen
opgezweept wordt. Voor enkele jaren wa:-
ren het meerdere producenten, welke de
natuurlijke verstoring, dooi- achterhouden
van waren ©na. nog verscherpten, than.s
zijn het verbruikers, welk©- door het op
schorten van orders in afwachting van
eventueel lagere prijzen, de crisis aan
wakkeren.
Dergelijke kortzichtige beïnvloeding
wreekt .zich spoedig; reeds nu
wordt menig verbruiker zich bewust, uit
verminderde dividenden, waardevermin
dering, dat hij niet alleen verbruiker was,
■doch tevens een gelijkwaardig belang had
bij de productie; binnenkort, als tal van
bedrijven misschien zullen zijn stop gezet,
als werkloosheid hand o-ver hand toe
neemt, de Staat door groote offers den
nood moet lenigen, de belastingen daar
door noodzakelijk nog veel drukkender
zullen wo-rden, dan zal menigeen beseffen,
dat -er ge-en belangenstrijd bestaat tusschen
producenten en verbruikers, doch slech's
sprake kan zijn van aanpassing van pro
ductie -en verbruik aan elkaar, waarbij de
rnensch in plaats van verscherpend, rege
lend mo-et optreden.
Degenen, -die in hun. partiëele functie
van verbruikers, door o-nnoodig opschorten
van orders der crisis voedsel ge-ven, ©n
daardoor de productie bemoeilijken, zullen
als gevolg van deze handelwijze, de be
drijven gedecimeerd uit de slachting te
voorschijn zien treden, -en daardoor de
'kiem leggen voor later beperkter -pro
ductie, te gering aanbod ©n hernieuwde
verstoring van het evenwicht tusschen
vraag en aanbod, maar nu naar den
and-eren kamt.
De kortzichtige verbruiker zal alles zien
'inzinken, be-halve de staatszorg en de-
belastingen.
E-en middel o-m -de crisis tegen te gaan,
bestaat in het zooveel mogelijk op gang
houden der bedrijven, door die werkzaam
heden, welk© rijp zijn ter uitvo-ering, -die
Orders, welke kunnen worden' uitgegeven,
nu ook inderdaad op te dragen, n dat
de bedrijven daaraan behoefte hebben om
te kunn-en blijven bestaan. D-e crisis dient
fe-ge-moet getreden te worden, wil ze niet
doorwoekeren tjat er niets meer te ver
nielen valt.
H-et bovenstaande is daartoe een middel.
Schijnbaar vraagt dit op het oogenblik
(persoonlijke offers; de blijmoedigheid, tot
het brengen daarvan, is te putten uit -den
intrinsiek gunstigen toestand vara 's we
relds productiemiddelen, de verwachting,
welke men mag koesteren, dat wij een tijd
van maferie-ele welvaart tegemoet gaan.
Want, al mo-ge ook de- toestand in hei:
scheepvaartbedrijf b.v. medewerken tot
den crisis, m-en zal moeten toegeven, dat
de rijkdom aan scheepsruimte- (welk© groo
ver is -dan ooit tevoren, ondanks de- vernie
tiging in de-n oorloglallesbehalv© reden
(moge vorm-en tot gedruktheid, doch zeer
Stellig binnenkort, zoodra het gebruik dier
.tonnage weer georganiseerd zal zijn, kan
bijdragen tot de- materiëele welvaart van
alle volkeren. Even stellig mag dit wor
den verwacht van de ontzaglijk toege
nomen fabricaige-capaciteit der wereld door
meerder© fabrieken, en beter inrichting,
vervaardiging van kunstmest uit de lucht,
de ontginning van nieuwe gronden, de
machinale landbewerking, allee werkt bin
nen kort samen tot intenser productie,
zoowel Van grondstoffen als van afge
werkte fabrikaten.
Wip beleven thans een tijdperk van aan
passing -en organisatie-; hoe e-endrachtiger
de samenwerking is tusschen producenten
en verbruikers, hoe minder stooten deze
aanpassing zal ople-vereu, hoe- vlugger het
fevenwicht een evenwicht op hoo-ger
peil dan ooit te- voren tusschen pro
ductie en verbruik ,za.l zijn ingetreden.
Eenheid van belangen tusschen produ
centen en verbruikers, dat is het, waarop
gewezen m-o-et worden.
En voorts o-p hei denkbeeldige element
in -deze crisis, welke thans nog voor niet
meer dan misschien 10 pot berust op wer
kelijk ingetreden economische ontwrich
ting, doch voor het overige op vrees voor
'uitbreiding daarvandeze Uitbreiding, met
haar onafzienbare- gevolgen vo-or iedereen,
helpen tegenhouden, is de- bedoeling van
Idit artikel.
•irrrminiiïi nmiiiiariiiniMn 11—m
aanvallen, het bolsjewisme in Rus
land geen internationale, doch een bin-
n-enlandsch-e aangelegenheid is.
Gelijk, z-o-o merkt prof. Fabiu-s in zijn
„Studiën" terecht op, .„gelijk wanneer het
h-uis van uw buurman in brand staat,
zoolang 'uw woning no-g, niet d-o-or het Vu-ur
is aangetast, de brand immers alleen een
zaak van uw buurman is"
Hoewel cijfers in het algemeen niet
.bevorderlijk zijh voor -de lezing van, een
artikel, m-e-enen wij toch ter illustratie
enkele geitellen te moeten noemen,
waaruit de- ontzaglijke- -toename blijkt van
«te uitkeeringen, welke de werkelo-osheidi
veroorzaakt.. i
De onderstaande bedragen bevatten uit-
keie-ringen aa'n de- werklo-o-Zen, welke uit
teer ingen -echter slechts een klein d-eel
van het gewone loon uitmaken.
1916: f593.000, 1917: f779.000, 1918:
J 1.204.000. 1919: f 1.822.000 1920:
i 14.522.000.
Naar het Engelsch van
MARGARETHA DELAND-.
23.) o—
In den tuin was het vol geuren en
kleuren van allerl-ei soort van bloemen
in d-e net onderhouden perken, e-n bont
kleurige vlinders fladderden er boven als
bloesems, die van bun stengels waren
afgewaaid. Louise was_ bloemen gaan
plukken voor de vazen, die 't haar lust was
den gebe-elen zomer gevuld te zien. Zij
was- blootshoofds.; de wind speelde door
de krulletjes om haar voorhoofd; haar
lichtblauw kl-eed was van voren leein weinig
opgenomen tot ©en schoot om haar reeds
verzamelden voorraad te bergen; eenige
pluimvarens sleepten bijna op den grond,
i-n hare rechterband, waarmede zij haar
kleed ophield, had zij een grooten ruiker
rozen en in hare linker twee zonnebloe
men, zóó lang van stengel dat zij boven
haar hoofd uitstaken, die de vestibule
mo-esten versieren. Forsythe kreeg haar
dadelijk in het oog toen hij het hek sloot,
en spoedde zich het pad op, om haar hare
geurige vracht te helpen dragen. Hij had,
als gewoonlijk, een boodschap te brengen.
Juist omgekeerd!
Maak de toestanden beter, zegt de so
cialist, en dan zullen de menschen be
ter worden.
Maar de Christen we-et beter.
Worde het mënschenhart beter door de
genade Gods en, dat weet hij, door dien
beteren m-ensch zult gij betere toestanden
krijgen.
Onderwijs en Ouders.
Naarmate de wetgever en de omstandig-
digheden samenwerken onn de kracht en
de bete-ekenis der -leus: het ond-erwij-s de
taak der ouders- te verzwakken, moet deze
drieërlei roeping ons te duidelijker voor
o-ogen staan, gelijk van oude
De wet o-p den Leerplicht bezielde ons-
met nieuwen moed. -
Het Unie-rapport doet ons werken met
a-lle macht.
De Unie-Collecte doet ons ge-ven met
v-olle maat.
i Bolsjewisme.
Lord Cecil pioet gezegd heb-ben, dat
zoolang de bolsj-ewiki. geen ander volk
„Moeder laat u haar compliment doen,
Miss Louise, en zegt dat zij zich niet
wel genoeg gevoelt om van middag uit
rijden te gaanmaar morgen zal zij gaarne
komen, .als gij haar wilt meenemen."
„O, ja, zeker!" riep Louise, op haar
levendigen toon. „Maar h-et spijt me dat zij
vandaag niet wèl is."
Dick haalde even te schouders op.
„Och, het zal zoo erg niet wezen," zeide
hij. „Ik geloof dat zij er een aardigheid van
maakt. Maar zoudt ge mij wat bloemen
voor haar willen medegeven?"
Natuurlijk wilde L-ouise dat met all-e -ge
noegen. doen, maar Dick stond er op,
dat .zij eerst die, welke zij eerst ge
plukt had, i'n water zetten en dan eenige
versche voor zijn moeder* plukken zon.
„Gij ziet, ik ben er bijzonder op gesteld,
dat zij de beste heeft:" daarop lachten zij
beiden. Gezamenlijk -lachen om een kleine
scherts geeft -een zeer vriendschappelijk
gevoel.
Zij gingen naar de zij-portiek, di-e in de
schaduw was, en Louise en Sally haal
den al de vazen, kommen en s-chalen, waar
bloemen in gezet of gelegd konden wor
den, en schaarden -ze o-p een rij op. de
bovenste trede. Toe nbracht Dick een em
mer water uit den put, en L-ouise ging
een tuinschaar halen om d-e lande stelen
af te knippen; en eindelijk waren zij klaar
om aan 'twerk te gaan, met al de b'loe-
Db Toestand.
Gelijk de berichten reeds .hebben ge
meld, heeft de Sovjetregleering tot de
Britsche regeering een nota gericht, waarin
.ze zich bereid verklaart de Russische
schulden van vóór 1914 dus niet de
öorlogs-schulden te erkennen, indien
aan zekere voorwaarden, o.a. de erkenning
van de bolsjewistische regeering, zou wor
den voldaan.
V-an h-0-e weinig practische beteekènis
dit voorwaardelijk aanbod ook moge
zijn, bet bewijst toch we'l, dat de rood©
bewindvoerders d-e mislukking v-an hun
systeem m-oet-en erkennen. Men moè't well
een nieuw-e'n koers inslaan, of men Wil
of niet. Aanstonds moeten wij echter
hieraan de waarschuwing toe-voegen, om
niet te optimistisch te zijn. Zoolang im
mers die „theoretici' 'in Rusland aan het
bewind blijven en niet door een Wettig ge
kozen regeering worden vervangen, is- er
weinig h-oop. Dit blijkt ook wel uit boven
bedoelde nota zelf. Anders had de voor
waarde een-er erkenning d-er Sovjetreglee
ring ni-e-t behoev-en te worden gesteld. Een
democratische Russische regeer'ng zou im
mers niet lang op erkenning behoeven te
wachten.
De Britsche pers is dan ook' zeer ge
reserveerd ten opzichte van dezen nieuwen
zet van de Sovjet-regeering.
De Fransche pers is nog m-eer terughou
dend. De Echo de Paris waarschuwt te
gen a-lle -optimisme. T<en eerste hebben
de sovjets geen ro-ode duit; ten tweede
zijn zij steeds in het -nakom-en van hun
verplichtingen te k-orl geschoten. De Gau-
1-ois zegt, dat de bolsjewiki -een zaakje
voorstelden, waarvan zij alleen alle voor-
d-eelen zouden trekken, daar zij toch de
verplichtingen, die zij aan zouden gaan,
ni-et na -z-ouden k-o-men. Het blad noemt
de n-ota een bluf en een valstrik.
Lloyd Geoige heeft dan n'u over de Ier
sche kwestie 'n lange rede gehouden cn 't
viel hem niet moeilijk een overweldigende
meerderheid -om zich heen te verzamelen.
M-en moet echter goed in het oog hou
den, waar het -over ging. Lord Robert
Cecil's amendement, dat de politiek van
de- regeering in Ierland in de drie jaar die-
a-an de onderhandelingen voorafgingen, af
keurde, was buiten d-e -orde gesteld. Was
hierover gestemd, d-an was de uitslag zeker
niet zoo gunstig voor Lloyd George ge
weest. De motie van kolonel Gretton
richtte zich daarentegen tegen het feit
dat er met Sinn-Fein onderhandelingen
w-aren aangeknoopt, dus eigenlijk tegen het
feit dat de regeering, in plaats van te
men tusschen he'n in en Max deftig als
chaperon naast Louis-e zittende.
De predikant hoorde hunne stemmen
en hun veelvuldig gelach, en begon te
bedenken dat hij er eigenlijk wel bij mocht
komen; mijnheer Forsythe moest zie-n dat
te Ashurst jonge meisjes onder gesta
dig ouderlijk toezicht waren; maar hij
geeuwde een paar malen en vond dat
hij daar zoo gemakkelijk op het koele
leder van de sofa lag, en dutte we-er
in voordat hij, met den open brief in
zijn hand, de portiek uitkwam.
Dick had zijn hoed vol witte, lichtrood©
en wijnkleurige stokroz-e-n, die hij van hare
stengels had geknipt en juist op een
platte schaal legdedus stond hij niet
op, maar zeide: „HalloI" tot antwoord
o-p "het „Goeden morgen!" van den pre
dikant, en zag glimlachend naar hem o-p.
De- gulle vriendschappelijkheid van den
glimlach was het, wat de oudejre lieden
-in Ashurst deed vergeten dat hij hen
m-e-t zoo weinig eerbied behandelde.
„Louise," zeide haar vader, „ik heb
een brief van Helenaheb je haar ook iets
te- zeggen als ik haar antw-oord? Mijnheer
F-orsythe zal het wel ni-et kwalijk nemen
dat je dien brief leest?"
„Wel neen," antwoordde Dick. ,,'t Is mij
bijna alsof ik mevrouw Ward ken, zoo dik
wijls heeft Miss L-ouise mij over -haar
gesproken."
blijven oorlogvoeren, den minnelijken weg
tot regeling v-an het Iersche vraagstuk'
verkoos. En 'tis- geen woind-er, dat deze
motie verworpen werd.
Overigens was de rede van Lloyd Geor
ge lang geen optimistische. Men lette
slechts op het slot
,,14-o-e gelukkig -zou ik geweest zijn, in
dien ik bad kunnen med-edeelen, dat de
b'loedveete van zoovele e-euw-en nu ten
einde is, doch ik mag de mogelijkheid
niet ontveinzen, dat ik weldra een onge
lukkige verklaring -zal moeten afleggen, n.l-
dat het onmogelijk is de Iersche kwe-stie
op te lossen, zonder gevaar voor bef
verlies van onze eer."
Dat ziet er dus z-o-o heel gunstig niet uilt.
„Zelfmoord" op groote schaal1.
In e-en zeker Ho-agaarsch dorp werden,
gewoonlijk per jaair 60 Ijot- 80 kinderen
geboren. Daarom! w&s het meer dan opmer
kelijk, -dat -er in de laiatete zes maaanderl
slechte één op h-e-t wereldtooneel ver
schenen was en ziijn koimstj bij' de'n Burger
lijken stand had gemeld. D© burgemeester
kreeg achterdocht -en -droeg het onderzoek
op aan ©en detective, di-e den schuldige
spoedig in verzekerde bewaring stelde:
de dorpsdokter. De bevo-lkihg, die db -po
gingen Van dezen philantroo-p-, om h-et
geboortecijfer „o-p peil" te brengen, maar
al te- -z©er waardeerde, kwam1 in oproer -en
eischte de onmiddellijke invrijheidstelling
van hun ge-nie-eslkiundige- beschermheilige.
Bij de huistooeking 'bij- den geneesheer
werden lijsten gevo-n-dfen, m©t de nam-en
van honderden vrouwen, -die van den die-hst
van fden geneesheer in dezien gebruik
ge-maaikti hadden, de arme-n .en cnvermo-
gende-n tegen betaling van kl-eine- bedragen
da rijken tegen sommen, .die- varieerden
van 3000 to-t 10.000 kro-ne-n, D-ez-e ge
schiedenis is 'in tweeërlei- o-pzicht merk
waardig. In dei -eerste plaats, dat het mo
gelijk is, dait} op e-en dergelijke- wijze een
geboortecijfer van 6080 daalt -to-; 2.
In de- tweed© plaaits, dat op hei; platteland,
zij het -dan o-ok i-n Ho-ngarij-ei, -de b-erolk-ng
Zoo door -en door gedegenereerd is, dat
h-et op ©en zoo- reusachtige schaal „zielf=
moord" pl©egt.
Portugal.
Een c-orrespondoent van d-e Times Le
Lissiabon vertelt van den bte-ednacht, waar-
jL-n minister-president Granj-o is vermoord.
De moord vond 's Woensdags plaats, om
•half elf 's av-o-nds. Om half twee dien mid
dag Ih-ad hij, nadat de president h-et ontslag
van zijn ministerie had jaanvaard, -zich naar
zijn woning in een der buitenwijken bege
ven. Hoewel zijn weg hem langs het re
volutionaire kamp voerde, deed men geen
poging h-em gevangen te nemen. Thuis
schijnt hij evenwel toch een waars-chuwing
ontvangen te hebben, dat hij in gevaar
v-erkeerde, w-ant door de tuinen achter
zijn hnis zocht hij een schuilplaats bij
s-enor Cunha Leal, e-en oud-minister van
financiën, -een der revolutionairen wel,
maar -op w-ie-ns persoonlijke trouw Granjo
rekende. Leal, wien men eerder al ver
zocht had zich aan het ho-ofd van de
beweging te plaatsen, vertrouwde er op,
dat zijn persoonlijke invfioed groot genoeg
zou zijn, om zijn huis -en Granjo tegen
aanvallen te beschermen, doch zag zich
teleurgesteld. Een knecht van e-en d-eir
buren verraadde Granjo's wijkplaats en
de revolutionairen kw-am-en hem. opeischen.
Leal weigerd-e zijn gast uit te leveren, doch
gaf t-e-n sl-otte toe, o-m, o-p belofte van
persoonlijke veiligheid voor zijn gast, zelf
met dezen naar het tuighuis der marine
„Hoe kluchtig, haar „mevrouw Ward"
te Ti-ooren n-oemen!" zeide L-ouise, den
bri-ef van 'haar vader aannemende.
„Mij dunkt, zij moet wel een hekel
aan Lockhave-n hebben," ging Dick voort.
„Ik ben daar een paar dagen geweest, 't Is
een nare plaats; veel armoede onder d©
werklui. En 'tis heel -onplezierig zoo iets
te zien. Ik heb menschen gekend, die zei
den dat een goed diner hun no-g beter
smaakte ials zij buiten een bedelaar za-
gen 1-oopen. Maar zoo -hen ik niet. Ik
houd niet van naarheid te zien; dit be
droeft me, en ik kan het iniet uit mijn
hoofd zetten."
L-ouise,- die Helena's brief -las, waartn
.zij uitw-eidd-e over al de ellende, welke
zij in L-ockhaven zag, vond dat Forsythe
een gevoelig hart had. Helena verdiepte
zich, bij het aanschouwen van zoovee'
lijden -om haar heen, in het vraagstuk, dat
reeds zoo oud is als de 'wereld zelve, en
zij vroeg: Waarom
Dr. Howe had opgemerkt, dat eenige van
hare- vroegere brieven ook reeds in dien
g-eest waren, en hij wist niet -of hij er eich
over moest ergeren of er zijne schouders
voor ophalen. „Wat ter were-ld," zeide hij,
to-en Louise hem den brief teruggaf
„wat ter wereld bedoelt het kind met mij
te vragen -of ik niet d-eink wacht, waar
is di-e volzin?" De predikant tastte naar
zijn bril, en met zijn -onderlip vooruitge-
Altijd in huis.
De ontsmettende, verzachtende en he©-
lend-e eigenschappen van Foster's Zalf ma
ken deze onmisbaar voor huiduitslag, kl»
V-en, huidvlekken, -eczema, psoriasis, en
d-e verschillend© vormen van aambeien.
Spoedige aanwending brengt weldra biat.
Houidt Foster's Zalf altijd in huis; prij's
.f 1.75 per dó-os, alom verkrijgbaar. 9
te gaan. Daarbuiten werden zij op vij
andige kreten onthaald. Over wat binnen
g-es-chiedde, 1-oopen de lezingen uiteen. Lieal
werd met geweld van Granjo gescheiden'
en -ontving een schot in den hals toen
hij zich verweerde,
Granjo vluchtte naar de officierskumer
en is daar, of volgens ©en and-ere -lezing
aan boord van d-e Vasco di Pama doodge
schoten. Naar verluidt kreeg de man, die
zich niet kon verdedigen, niet minder dan
25 spboten.
Even vroeger of -even later onderging
overste Ciarlos da Maia, oud-minister van
marine, dien men uit zijn huis in de alge
legen voorstad Amadora had gesleept het
zelfde Hot.
Twee uur later bracht men twee nieuw©
slachtoffers op het arsenaal, den luitenant
ter zee le klasse F-reitas da Si-lva, die op
dezelfde manier als Granjo en Maia werd
vermoord en kolonel Botelho de Vacson-
cell-os, die eveneens üit .zijn huis gehaald
werd, -drie schoten kreeg en later 'bewus
teloos naar het hospitaal is gebracht.
Dit geschiedde te middernacht, doch om
twee uur trok een gewapende groep er o-p
een vrachtauto op uit om Machado Santos^
den „stichter van de republiek" te'halen.
Hun plan scheen bekend en het heet, dat
journalisten h-em hebben vergezeld. De
admiraal werd van bed gelicht, kreeg even
tijd om zich te k'leed-en en afscheid te
nemen e-n moest toen plaats nemen in
de auto, naast den chauffeur. Na een
k-orten rit hield de auto plotseling stil. Er
klonk -een schot, toen nog, vijf. De moor
denaars hielden e-en voorbijgaand huurrij--
tuig: alan en .zeiden tot den passagier, dat ,zij.
het noodig hadden om e-en lichaam naar
het lijkenhuis te brengen. Dat was het.
lijk van den stichter der republiek. Hij hing
voor-over uit de vrachtauto, dood, zijn
zatkken beroofd van alles- van waarde enf
ontd-aan van zijn trouwring. De moorde
naars gingen kalm te voet naar huis.
E:fkoning Karei.
Naar uit Parijs gemeld wordt, zal Horty,
bij proclamatie, koning Karei van den
troon vervallen verklaren. De.z,e procla
matie zal ter ratificatie aan het Ho-ngaar-
sche parlement worden voorgelegd. He,-
den ,za.l de geziantenraad het verbannings
oord vtoo-r koning Karei vaststellen. Voo-r-
1-oO'pig .zal hij naar Gtalatz worden overge
bracht,
V-olgens berichten uit Berlijn', begint de
kleine entente in te binden. Het oorlogs
gevaar wordt dan ook veel geringer ge-acht.
De groote mogendheden hebben de klei
tere- entente doen weten, dat zij niets zul
len nalaten om in Centraal Europa den
vrede te handhaven en dat de kleine
'entente dan ook maar vertrouwen in de
groote bondgen-o-oten moet hebben.
Toeristenlijken teruggevonden.
D-e- langdurige droogte en de lange
h-e-ete sz'oïïiler hebben a-e gjetschers ,pn
binleeuwv-eld-en zoio zeer do-en wegs'mel-
s-token en .zijn g[rij,ze wenkbrauwen ge
fronst, liet hij zijn oogen over d-e bladzijde
gaan. „O, ja, daar is het: „Vindt gij niet,"1
zegt zij, „dat men bij het voor oogen
hebben van zooveel lijden onder het'
menschdo-m, dat niet anders dan nad-eeli-g
op den zedelijken toestand kan werken,
onverantwoordelijk lijden, om zoo te zeg
gen, moeilijk aan de persoonlijke zorg
van God kan gelooven?" ,,'t Is onzinnig
dat Helena zoo spreekt! Wat weet zij van
.zedeliiken toestand" en „onverantwoor
delijk lijden"? Ik .z.al taar zeggen dat zij
beter doet haar mans kousen te stoppen,
in plaats van haar hoofd te breken met
theologische vraagstukken, die te hoog
voor haar .zijn.
„Maar vader," sprak Louise, terwijl zij
zorgvuldig de dorens van een rozestengel.
knipte alvorens de blo-em in een -groote-
kom met water te leggen, „zulke vragen
kunnen toch al licht bij iemand opko
men."
„Be-gin jij ook al zoo te praten?" riep
de predikant wrevelig uit. „Eén in de
familie is genoeg!"
„Wel ja,' 'zeide Dick Forsythe vroolijk,
waar dient het toe zijn hersens te ver
moeien met dingen, die men toch niet
begrijpen kan?"
(Woedt vervolgd.)
1
j
#1
