E
rto 26
Maandag 31 October 1921
36e Jaargang
f:
J
B
O
O
N
fn
en
UL
fff
m
fits
tj
11'
iii
Reclames.
Staten-Generaal.
GOES
Tel.55
IUIS
Ir's
er te (tode-Pekela.
EDE.
fle id f
tmeisje
John Ward en zijne Vronw.
21.)
r
een doos
)BALSEM
|voor Brand-
Winter-
oer doos.
snij- (y
In
X&'k
de handen
pfdzeer
Itslag.
van
aetten en
kinderen,
tnd-, snij
wonden,
|envoeten,
[pen, ruwe
[dverschil-
barsten,
beenen,
Idende in-
i aambeien
|met
75 cent
Se verkoo-
prtelboer's
RVeder ver-
Ven zich te
|e Kouink-
Fabriek
Stheeman
I tot
f y
1AGD, hofstede,
1 ia Zeeland, op
lelegen. Bedrijf
|els pacht komt
Up gebruik
I oogst 1922.
I onder No. 2„
te Goes.
OP
ES,
ïorn. A. MOL..
in ruil:
14 Mangelrasp
4 Kortmolens
kracht, een zeer
juffrouw, een
Ischillende soor-
ld, Serooskerke.
OP:
raars,
lij J. LAMPERT
loes gevraagd
enstbode,
het huishouden
)gaaf van loon
iureau van dit
CRUCQ, Bakier
IULST, Hout-
vraagt
meisje.
gezin te Sche«
f G G., Loon-
fr. no. 597 aan
ïkh. Rotterdam-
stbode,
Onderwijzer,
Kloetinge A 48-,
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRA AT 70,
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
FIRMA F. P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per "3 maanden fr. p. post f3.
Losse nummersf0.06
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct.
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent.
Aan de Chr. Besturen
bonden in Nederland.
Do propaganda voor ontZ© Christelijke
Vakbeweging zal in. de komende maanden
met kracht, moeten worden aangevat.
Ook onze Christelijke Vakbeweging is in
den laaitsten tijd in ledental achteruitge-
loopen. Dien achterstand Zullen we zoo
spoedig mogelijk weer moeten inhalen en
hef geleden verlies zal in winst moeten
worden omgezet. Wij moeten zoo spoedig
mogelijk ons ledental opvoeren, tof wjj de
honderdduizend vol hebben. Het is vol
strekt geen onbereikbaar ideaal: Honderd
duizend Christelijke arbeiders in onze
Christelijke Vakbeweging.
Onze tegenstanders, speciaal het socia
listische N.V.V., willen in de maanden
October en November een aanval wagen
ook op onze leden, om die in hun gelede
ren over te brengen.
Voor dien aanval behoeven wij niet be
ducht te Eijn. Er zullen maar weinigen
•rijn ouder on'za leden, die zich ondanks het
socialistisch-revolutionnaiir karakter van
het op *èt klassenstrijd standpunt staande
N. V. V. laten verschalken.
Toch zal het goed zijn, onzie loden te
waarschuwen, met hen over het verschil
ïusschen onze Christelijke en de Moderne
Vakbeweging te spreken en voor hen nog
eens karakter, doel en beginselen" onzer
beweging, in tegenstelling met de socia
listische, syndicalistische en „neutrale"
Vakbeweging uiteen te Kotten.
Dat hebben we ook noodig, om onder
-onze leden meer bezieling, meeir geestdrift,
meer liefde, enthousiasme te brengen en
aa® te wakkeren. Want niet slechts nega
tief hebben we onze leden te waarschuwen
voor de niet op den bodem de*" Christelijke
beginselen staande Vakbeweging, wij heb
ben ook positief te arbeiden voor de uit
breiding onZer beweging. Wij hebben toch
■een dterke Christelijke Vakbeweging meer
Ban ooit in deze dagen noodig.
Wij wekken U daarom pp, in den ko
monden winter de propaganda krachtig ter
hand te nemen.
Die (propaganda Zlal intensief moeten
•worden gevoerd, maar vooral systematisch
moeten worden opgezet.
Wjj Zouden het volgende onder uwe
aandacht willen brengen:
1. Het houden van openbare,
vergaderingen met debat.
Met bet houden van dergelijke vergade
ringen zal men spaarzameljjk moeten zijn.
De resultaten van dergelijke vergaderingen
Zijn in de meeste gevallen niet in over
eenstemming met de moeite en kosten
ervan, ook al, omdat wij op "deze verga
deringen niet hen bereiken, die we juist
moeten hebben.
Toch kan het noodig zijn; eens in een
«dergelijke vergadering onze beginselen te
verdedigen, waarbij onze tegenstanders ge
legenheid hebben, ons te bestrijden en hun
beginselen tegenover de onze te stellen.
Mocht een dergelijke vergadering door
U noodig worden geacht, dan verzoeken
wij U, met .ons te correspondeeren over
.bet aanwijzen van een spreker.
2. Het houden van cursusver
gaderingen voor onKe leden
en geestverwanten.
In het bijzonder dringen wij' aan op het
houden van dergelijke vergaderingen.
In verband met hetgeen wij boven reeds
schreven, behoeven wij hierover weinig
te zeggen. Wij moeten met onze leden be
spreken onze beginselen, hot karakter en
het doel onzer beweging.
Wij moeten onze leden, vooral de dui-
FEUILLETON.
Naar het Engelsch van
MARGARETHA DELAND.
De houthakker lag in den diepen slaaft'
waarmede hij 'n roes eindigde. Hij had zijn
jas tot een kussen opgerold en den eenen
arm over zijn purperrood opgezet gezicht
geslagen. Alleen de snorkende open mond
kwam te zien. Zijn gespierde handen hin
gen slap, en de geheele machteloos daar-
neder liggende gestalte leverde een jam
merlijk schouwspel op van dien toestand
van bewusteloosheid, die den mensch tof
beneden, het dier verlaagt. Het „noodlot"
was Tom Davis te sterk geweest. Zijn
geboorte en de omstandigheden van zgn
nutteloos leven hadden hem tot die laagte
gebracht, om al dieper en dieper
Maar de predikant nam het „noodlot
niet in aanmerking toen hij zich omwendde
en naar den dronken man zag. Een strenge
uitdrukking verving den glimlach op zijn
gelaat, waarmede hij even te voren Molly
had toegesproken.
„Dat is nu de derde maal, zeide hij,
„idat zoo iets gebeurt, nadat Tam' bij 'mij
gekomen is en mij gezlegd heeft dat hij
zijn best zou doen om matig te zijn."
zienden, die de laatste- jaren bij ons ge
komen Zijn, scholen.
Wij moeten hun de overtuiging bijbren
gen, of -hen in de overtuiging versterken,
dat het niet in de eerste plaats gaat om
materieel 'gewin, om stoffelijk voordeel,
maar dat het dienen van het recht Gods
op den voorgrond moet staan in onzen
socialen strijd. In dat licht moeten de
vragen van onzen tijd met onze loden
beproken worden. Op deze wijze moet
moer bezieling, meer geestdrift gewekt.
Do cursusvergaderingen orga-iise'ue
men zooveel mogelijk met krachten uit
eigen kring. Een vier- a vijftal van der
gelijke vergaderingen dezien winter lijkt
ons voldoend. Beschikt men in "het ge
heel niet over krachten, die in Staat zijn»
inleidingen voor dergelijke Vergaderingen
te geven, dan wende men zich daarvoor
tot ons.
3. De huisbezoek-propaganda,.
Het is noodzakelijk, dat deze aangevat
wordt.
Door hef C. N. V. wordt voor de propa
ganda onder de on- en verkeerd georga-
niseerden een manifest ter verspreiding
disponibel gesteld.
Wanneer echter dart manifest kionder
meer verspreid wordt, dan zlijn dalar heol
Weinig resultaten van te wachten. Daarom
moet dit wprk anders aangepakt.
Hier moet vooral systematisch opge
treden. Uw Besturenbond moet uw woon
plaats in wijken indeel engetracht moet,
voor ©Ik© wijk Zooveel mogelijk de namen
en adressen te verkrijgen van ongeor
ganiseerde en van verkeerd georganiseer
de Christelijke arbeiders. Hierbij moeten
de leden een handje helpen, door den amen
van de on- en verkeerd georganiseerd-en,
waarmede zij werken, aan het Bestuur van
den Besturenbond q/> te geven.
Hoeft men deZe adressen, dan moet er
een flink aantal leden en bestuursleden,
Öer afdeelingen beschikbaar zijn voor de
huisbezoek propaganda. Deze moeten het
manifest aan de ongeorganiseerden in de
wijk, die zij fe bewerken krijgen, bezor
gen en daarop na enkele dagen ontwoordi
komen halen. Dan moet met de ongeor
ganiseerden over do noodzakelijkheid van
Christelijke vakorganisaties worden go-
sproken ©n den verkeerd georganiseerden
moet hun dwaling onder 't oog worden'
gebracht.
Of bij deze propaganda een „centkalc
propaganda commissie" moet optreden,
zoodat, om een voorbeeld te noemen, een
bouwarbeider met een kleermaker op stap
jgaait, dan wel, of men elke afdeeling de
on- en verkeerd georganiseerd® in het
eigen vak ter bewerking opdraagt, laten
wij ter beslissing aan U over. In de eene
plaaits Zal men de voorkeur geven aan een
centrale propaganda commissie, vooral als
!men over niet Zoo heel veel krachten be«-
schikt, terwijl men in andere plaatsen mis
schien er de voorkeur aan geeft, ongeor-
.ganiseerden door eigen, vaikgenooten te
laten bewerken. Hoofldzhak is, dat hert
werk gebeurt. Uw besturenbond moet daar
bij leidend optreden.
Vooral ook mogen bij deze propaganda
niet vergeten worden, zij, die reeds lid
van onze Vakbeweging zijn geweest, maar
die ons den laatsten tijd hebben verlaten.
Dat is een groot aantal. Het ledenverloop
is bij verschillende van onze vakbonden
zelfs zeer groot.
De namen en adressen dezer personen
zijn, dunkt ons, gemakkelijk te verkrijgen.
In de meeste gevallen .zullen de afdeelin
gen zelf dezp wel kunnen verschaffen.
Mocht dat niet het geval zijn, dau advi
see ren wij u, u te dezer zake tot de
respectievelijke Hoofdbesturen te wenden,
om deze namen en adressen te verkrijgen.
Allen, die in 1920 en 1921 onze beweging
hebben verlaten, moeten bezocht worden
en ernstig moet met hen daarover gespro
ken worden.
4. Contact met. de Kerk
Het kan gewenscht zijn, dat de be
sturen onzer Besturen-bonden zich wen
den tot de Kerkeraden in hun plaats, om-
deze te wijzen op de groote befeekfenis on
zer Christelijke Vakbeweging. Daarbij kan
dan medegedeeld worden dat de propa
ganda thans krachtig wordt ingezet.
Aan de Kerkeraden kan verzocht, te
willen bevorderen, dat ons werk in den
dienst des Woords en der gebeden gedacht
wordt en dat door de ambtsdragers der
kerken bij het huisbezoek ook gewezen
wordt op de roeping van de Christëueu
op sociaal gebied.
5. De Christelijke Persx
Ten slotte wijzen wij u op onze plaatse
lijke Christelijke pers. Ook deze moeten wij
benutten voor onze propaganda. De bestu
ren onzer Besturenbonden gelieven zich
met de redacties der plaatselijke Christe
lijke bladen in verbinding te stellen over
de beste wijze, waarop deze in de ko
mende maanden onze beweging kunnen
steunen.
Vrienden, allen aan den arbeid!
Wij kunnen niemand missen!
Op, voor onze Christelijke Vakbewe
ging!
Het Dag. (Bestuur vin het C -N. V.
K. Kruithof, Voorzitter.
H. A me link, Secretaris.
„Dat weet ik,' 'antwoordde de vrouw,
de jas, dia zij verstelde, omkeerende en de
lamp een weinig naar zich toe schui
vende om meer licht te hebben; „en 'tis
ontzettend hard voor mij; daar gaat al
ons geld mee heen. Ik kan geen schoenen
voor de kinderen bekostigen, laat staan
fatsoenlijke kleeren aan mijn lijf om Zon
dags naar de kerk te gaan. 't Is hard voor
mij; mijnheer Ward, dat kan ik u zeggen."
„Maar voor hem is het nog harder,"
hernam John. „Denk aan zijne onster
felijke ziel. O, vrouw Davis, wijst gij hem
wel op de toekomst, die hij zich be
reidt?"
„Ja," antwoordde zij, ik zeg hem tel
kens dat hij naar de hel zal gaan; maar
het helpt niet. Tom is anders wel bang
voor de he>l, dat is het eenige wat hem
looit op den rechten weg heeft kunnen hou
den. Na een van uw preeken heb ik
helm den drank hooren aifZweren. Dat is
nu twee maanden geleden. In al diep
tijd ben ik niet in de kerk geweest vóór
verleden Zondag; en ik hoopte weer zoo
iets van de hel té hooren, mijnheer Ward,
om het Tom te kunnen vertellen, maar
toen hebt gij er niet over gepreekt. Niet
dat de preek daarom niet goed was,"
lief zij er op volgen, blijkbaar om' beteefdj
te willen zijn.
John kleurde. „Ik ik weet dat ik het
niet gedaan heb, maar de liefde Gods
Hervormingsdag.
De 31ste October, door da. Costa zoo
schoon bezongen in zijn „Vijf en twintig
jaren" en tot voor een drie kwart eeuw
geleden in de kerken trouw van den kan
sel herdacht, blijft altijd een belangrijke
datum iu de wereldhistorie. Die Kerkher
vorming, op den 3Ien October 1517 te
Wittenberg begonnen wij veronderstel
len de bijzonderheden er van, vooral na
'tjaar 1917, onder ons bekend! is de
kleine vonk geweest, die den gezegenden
wereldbrand heeft aangestoken.
De herinnering aan di^n door da Costa
bezongen „stond" kon wel een feestelijk
karakter hebben voor een iegelijk, die
evangelische waarheid op prijs stelt, en
den schadelijken invloed op de zielen be
treurt welke van de Roomsclie Kerk uit
gaat.
Doch deze „feestvreugde" lieeft reeds
sedert lang een bitteren bijsmaak gekre
gen, door den grooten afval die in alle lan
den der wereld zich in de uit Rome
uitgeweken kerk openbaart.
Welk een ongeloof, welk een verwarring,
welk een revolutie-verheerlijking, vrucht
o.a. van de leervrijheidin de kerk der
Hervorming'. En dan, wie beeft niet terug
op de klanken die men verneemt van
de zijde der honderdduizenden, welke met
die kerk en met allen godsdienst gebro
ken hebben.
Want meer nog dan de macht van
Rome is de invloed van die Protestanten
te vreezen, welke openlijk 't Gezag Gods
en de Waardigheid van Gods Woord aan
randen en de menschen, inzonderheid de
rijpere jeugd, afvallig maken van der
ouderen geloof.
En 'tis zeer te bejammeren, dat op de
zen heuglijken Protestantendag moet wor-
taloet ons t© meer dringen, vrouw Davis,
dan de vrees voor de hel."
Vrouw Davis zuchtte. De geestelijke.toe
stand van Tom, die een oogenblikkelijke
belangstelling had gewekt, was vergeten
door de gedachte aan haar eigen verdriet.
„Nu 'tis ontzettend hard voor mij," her
haalde zij, met een 'lichte trilling van
hare onderlip.
John beschouwde haar met een uitdruk
king van diep medelijden. „Ja," zeide hij,
„hard voor u, om de eeuwige rampzalig
heid, waarin uw man zich kan storten.
Niets is verschrikkelijker dan zoo iets te
moeten denken van iemand, dien wij lief
hebben. Laten wij trachten hem 'te red
den; Ibdd Itiert allen tijde, bid Zonder op
houden voor zijn ofi sterfelijke ziel, dat hy
den dag der behoudenis niet late voorbij
gaan en berouw heeft als het te laat is
om genade te vinden bij God. O, hoe
verschrikkelijk is het, te weten dat de
dag der genade voor altijd voorbij is 1 Heeft
niet de Heere gezegd: „Want mijn Geest
zal niet altijd strijden met den mensch."?"
Hij trad naar den dronken man toe,
knielde naast hem neder en nam een van
zijn machtelooze handen in de zijne.
Vrouw Davis legde haar naaiwerk neder
en sloeg hem gade.
Misschien bad de predikant terwijl hij
daar geknield lag, hoewel zij hem niet
kon hooren; maar toen hij overeind rees
den bekend: wij' zijn uit Rome ditgegaan,
omdat wij Protestanten zijn, maar met
u, die u zeiven Protestanten noemt hebben
wij geen gemeenschap. Erger nog, meer
dan Rome zijt gij te vreezen. Met Rome
hebben wij nog veel dat ons in den strijd
tegen u verbindt. Uw ongeloof is oneindig
erger dan Rome's bijgeloof. Het voert ons
arme volk en de gansche wereld, voor
zoover zij van God zich heeft afgekeerd,
rechtstreeks ten verderve.
Protestanten! Schoone naam. Hij is de
uitdrukking van geloofsmoed; doch gij,
met uw eenzijdige vrijheidsleus, hebt hem
tot een caricatuur gemaakt. Brekende met
't een, hebt ge geweigerd 't andere te aan
vaarden; hétgeen is tegen de Goddelijk»
wet, want de Heere onze God breekt nooit
af, zonder tevens iets beters in de plaats
op te richten.
En zoo hebt gij van de Hervorming,
die de meest onbepaalde onderwerping
aan het Woord is, een prikkel tot de
valsche vrijheid gemaakt, die de meest
volstrekte losbandigheid iss en in den
tweeden Psalm zoo tragisch juist getee-
kend wordt.
Dat is de klacht, dat is de aanklacht,
die ons voegt op eiken 31en -October,
ook heden.
Toch hebbe deze klacht, deze aan
klacht niet den boventoon.
Den boventoon hebbe de zelfaanklacht,
dat wij die in waarheid Protestanten zijn,
door zoo weinig als ware Protestanten
uit te komen, mede aan dien grooten afval
der valsche Protestanten naar de Revo
lutie schuldig staan,
j Wij die de zonen der Reformatie zijn,
j hebben door onze persoonlijke en maat-
schappelijke zonden, door onze zwakke
j protesten tegen de zonde, tegen de aan-
j vaarding van 's Heeren eere op elk gebied,
tegen de revolutie in eigen kring en naasto
omgeving, tegen de valsche vrijheid, die
de vrijheid des Evangelies miskent, tot de
verwording van Kerk en Staat en Maat
schappij medegewerkt.
Moge daarom op dezen heugelijkén feest*
dag, waarop God den Heere de dank toe
komt voor hetgeen Hij op 31 October
1517 heeft gewrocht, de taal der veroot
moediging .zich mengen in den feesttoon
„o God, wees mij zondaar genadig".
Tweede Kumer.
Van de vrij onbeteekenende discussies
van Vrijdag zullen wij slechts weinig zeg
gen, vooral, omdat bij de replieken door
de sprekers vaak hetzelfde wordt
betoogd, als in eerste Instantie is ten beste
gegeven. In hoofdzaak werd de middag
besteed aan een politiek hanengevecht tus-
schen Troelstra en v. Ravesteijn en hoewel
zoo iets op zichzelf niet onaardig is, is
het toch feitelijk jammer van den natio-
nalen tijd, die er mee wordt verknoeid.
Uit de wir-war-rede van eerstgenoemd©
teekenen wij op, dat hij in de grondwet
gaarne geregeld zon zien de medezeggen
schap der arbeiders en de gelijkstelling
in elk opzicht van man en vrouw. Verder>
dat hij den heer Kolkman uitnoodigde te
komen met een initiatief-voorstel, om het
processie-verbod uit de Grondwet weg te
nemen. Och, och, wat wil de S. D. A.
P. toch gaarne met de Roomschen een
vrijage beginnen! s
Eindelijk, dat de sociaal-democraten de
en haar goeden avond zeide, kon zij zien,
dat zijne oogen een bekommering teeken
den, die zlij niet! begreep, een med|eflij%
den, dat boven hare bevatting was.
Molly kwam naast haar beschermer
staan, terwijl hij een oogenblik in de deur
vertoefde, nam zijn hand in de hare en
streelde die zacht.
„Ik boud veel van u, dóminé," zeide
zij, „omdat gij zoo goed zijt."
Johns gelaat klaarde plotseling op; de
liefde van kinderen was ©en groote vreug
de voor hem, en de aanraking van die
kleine bandjes gaf hem den onbeschrij-
felijken troost der hoop. God, die de
kindsheid met 'lieftalligheid bedeeld heeft,
zou barmhartig jegens Zijn eigene kinde
ren zijn. Hij zou hem tijd geven, Hij
zou den dag der genade niet terughouden;
voorzeker zou de ziel van Tom Davis nog
behouden wotden. Onder die gedachte
school de hoop dat ook voor Helena de
dag der genade verlengd mocht worden,
maar dit wilde hij zichzelven niet beken-
nen; hij wist niet dat hij een oogenblik
vreesde of zij de waarheid wel spoe
dig (Kou aannemen. Hij meende, dat
hij 1 op haar kon vertrouwen, maar
nog meer vertrouwde hij op d©
dringende kracht, van de waarheid zelve.
Hij zag naar Molly en legde zijn hand zacht
op haar blond hoofdje. „Wees een braaf
meisje, mijn lieve Molly," zeide hij, en
Waterzucht en de Nieren.
Waterzucht is ophooping van water in
het lichaam, doordat de nieren niet in
staat waren om het af te voeren. Het
is niet een ziekte op zich zelf, maar
een verschijnsel van een organische ziek
te. Of gebrekkige nieren, of een hartkwaal
kunnen de oorzaak zijn, doch daar nier
kwalen zoo vaak het hart aantasten, zijn
gewoonlijk de nieren schuldig.
's Morgens optredende verschijnselen
van waterzucht (pafferigihcid onder de
oogen en in het gezicht.) wijzen op een
nieralandoening1. Zwellingen van de voe
ten en handen na inspanning, vooral
's avonds, kunnen aantoonen, dat het hart
is aangedaan.
Dikwijls treedt waterzucht door -nier-
zwakte tijdens zwangerschap op. Dit wordt
verklaard door het feit, dat de nieren
dan meer bloed te filtxeeren hebben. Deze
overspanning kan de nieren verzwakken.
Andere indirekte oorzaken van water
zucht zijn bloedarmoede, overwerking en
.zorgen. In verwaarloosde gevallen kun
nen de beenen en het lichaam enorm
opzwellen, en de buik, de borst en de
hersenen worden aangedaan.
Ileete luchtbaden zijn nuttig;, doordat
zij de huidporiën openen en reinigen,
en geregelde stoelgang is noodzakelijk.
Deze beide voorzorgen verlichten het werk
van de nieren. Maar gebruik oma deze
organen te helpen en te versterken Fos
ter's Rugpijn Njeren Pillen. Duizenden
zijn blijvend gebeterd door dit speciale
niergeneesmiddel.
Te Goes verkrijgbaar bij de Paaüw
Co. en te Middelburg: bij fa. C. Schulte
Co. A f 1.75 per doos. (40)
opening der Kamers niet bijwonen, om
dat ja, omdater na afloop al
tijd geroepen wordt: „leve de Koningin"
en „hoera voor den Prins". Zie, als deze
demonstratie nu eens achterwege bleet
dan zulten de sociaal-democraten op Dins
dag drie in September voortaan present
zijn. We weten het nu!
Dhr. v. d. Laar (Chr. Soc.) kwam nog
eens op de Oranje-liefde der Roomschen
terug. Hij schijnt er een eer iu te stellen,
deze menschen zooveel mogelijk te prik
kelen. Hij noemde althans verschillende
uitingen in Katholieke organen en school
boeken, speciaal over Prins Willem I. Er
kend moet echter, dat hij zijn citaten
goed gekozen had. Het is te betreuren,
dat in een deel der R. K. pers en:
schoolboeken zóó over den Vader des
j Vaderlands geschreven wordt.
De rede van v. Ravesteijn was eenvou-
dig ongenietbaar. Blijkbaar was hij nie*
voldoende geprepareerd iets, wat hem
al eens meer overkomen is en wilde
hij daarom Dinsdag liever aan 't woord
komen. Maar dat ging niet. De Msb. heeft
voor de aardigheid geteld hoe vaak hij de
uitdrukking „Mijnheer de Voorzitter" be
zigde en kwam tot het respectabele ge
tal: 362. Dit eerbewijs voorkwam echter
niet, dat hij het tegen het einde zijner
rede nog aan den stok kreeg met den;
voorzitter.
De algemeene beschouwingen die
uitermate taai geweest zijn werden
gelukkig gesloten. De minister bewaarde
maar hetgeen hij te zeggen had tot de arti-
j kelen. Vermelden wij nog, dat dhr- J. G.
Suring als Kamerlid is toegelaten,
met een stille zegenspreking over het on-
1 gelukkig gezin, verwijderde hij zich.
Maar wat vrouw Davis gezegd had van
haar naar de kerk gaan om een preek over
ido hel De hooren, en hare merkbare te
leurstelling bleef hem bij. Langzaam liep
hij naar de pastorie, met gebogen hoofd,
zijn handen 'op Zij!n rug gevouwen en ©en
bezorgde uitdrukking op zijn gelaat. „Ik
zal elke gelegenheid waarnemen om over
zeker te wachten straf te spreken, als.
ik mijn gemeente bezoek", zeide hij bij
zichzelven, „maar niet van den kansel,
dat .Helena! het hoort nog niet. ïnl
haar gemoedsgesteldheid, nu Zij er het
ontzettend gewicht nog niet van inziet,
zou heit geen goed doen. Ik zal 'beproeven
(haar gaandeweg aan te toonen wat zij
Knoet gelooven, en baar gedachten o> de
waarheid richten. Dat is voor het tegen
woordige genoeg, dat isl het verstandigste,"
En toen kwam het weer in zijn hairt op,
hoe gelukkig izij: samen waren. Hij bleef
ben oogenblik stilstaan. Zag naar de ster
ren op, en zeide, met diep ontzag in zijn
stem: „Mijn God, wat Zijt Gij goed, wart
ben ik gelukkig!!" Hoe is 't mogelijk, dat
hij 'zichzelf zoo kon wijsmaken op den
rechten weg te Zijn, nadalt hij' een ander
juk had aangetrokken met een ongeloa-
vige!
i (Wordt Vervolg].) j.
»hü
i' ;i-j
iff:
