BANK-ASSOCIATIE
Wally Sigaren,
liddelbyrs
a
n\
n
'f}
n
rA
FVo 13
Zaterdag 15 October litSI
36e Jaargang
n
p,
f A. A J
Kapitaal en reserves f 19,500,000
Buitenland.
Staten-Generaal.
Binnenland.
Afslag.
LEIJNSE,
voor 7 jaren,
x Motor,
icht of halfwas,
e Dienstbode v
ienstbode j
d benoodigd,,
te Dienstbode, i]
houdster,
FEUILLETON.
Join Ward en zflne ïrouw.
KANTOOR GOES.
GROOTE MARKT 24. TELEF. 1NTERC. No. 41 en 227.
Alle Bankzaken.
Brand- en Inbraakvrije Kluisinrichting.
Loketten vanaf f 10,-- per jaar.
P. BOER, Nieuw-Amsterdam
ALOM VERKRIJGBAAR. Ht
N. V. NEDERL. SIG. FABRIEKEN
„GLOBE" UTRECHT.
vau le kwaliteit
Varkensvleesch,
i of Rollade f 1.10,
Worst of Gehakt
pek f 0 65, mager
uzel gesmolten of
90. Alle dagen ie
eld Rundvleeseh
).70, alles per 5 ons.
:den spoedig thuis-
Aanbevelend,
2, MIDDELBURG.
November a s.
der Baarsdorp, aan
;root 2 H.A. 19 A.,
it bij Jan Simonse.
iljetten in te leve-
ore van Notaris
of op Dinsdag t5
KOOP
it. Te bezichtigen
ielhandelaar, Korte
ddelburg.
KOOP f,,
en staat zijnd J
nrijwiel.
igdamme.
;en November a,s.
IWERSE, Mr Smid,/ A
Hand- of aan-
icht gevraagd en
d te koop, bij
rISSE, Grijpskerke,
Pekelingen.
ijk met Mei een
it benoodigd, bij «.,l|
L S E P zOost- /Cl
n Handknecht be-
et paarden om kan
OONE, Moesbosch,
necht en een Meid
A. JANSE,v Klevers-
N MEID J
ABR. FRANGKE,
orp).
N MEID
M. HOUTERMAN,
eg, „Meilust".
aankomende Meid
V. JOBSE, V e e r e,
mogelijk
naar bekwaamheid.
LABEUR, Gentsche
Berchem St.*Agathe
vember
P. VAN DUKE,
iw- en St. Joosland,
ienstmeisje
A. CORBIJN, Tram-
liddelburg.
tomende Meid
C. DEKKER,
B. KOOLE, Souburg.
id gevraagd,
30UWER, Seisweg,
ber gevraagd
nacht, niet beneden
loog loon, bij CHR.
Sumatraweg 27 a,
iwonend Rentenier,
jaar, P.G., vraagt een
e
sren- of burgerstand,
ijke werkzaamheden
iter A, bureau van dit
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LAN&E VORSTSTRAAT 70,
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg
FIRMA F. P. DHUI.T L. BURG.
Drukkers:
Oosterbaan &LeCointre, Goes.
ve Zeeuw
VERSCHIJNT ELKjEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3- maanden £r. p. post f3.
Losse nummersfO.OÖ
Prijs der Advertentiën:
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 c£
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent.
,wwahv<wiï«a»
DEPUTATENVERGADERING.
Reeds vroeg in den morgen zag men
groepjes antirevolutionairen, in weerwil
ran de, overigens welkome, stortregens,
de wandelstokken in de hand, naar
de oude Kanaalstraat, nu Dr. Kuiper
straat, wandelen, om het Kuyperh'uis te
bazichtigen. Ook wij maakten de voor ons
niet onbekende wandeling. Wat wij Zagen,
hopen wij later wel eens mede te deelen.
ofschoon van de toelichting' ons nogal
een en ander ontging. Gelukkig werd de,ze
schade vergoed door het boekske „Het
Kuyperhuis", waarin de lez,er(es) alles
vinden zal wat hij (zij) weten wil.
Van het Kuyperh'uis ging 't, ook weer
in groepjes, naar de Zaal in den Dieren
tuin; langzamerhand Vulde zich de zaal.
Oude en nieuwe kennissen ontmoetten el
kaar weer eens. Fries en Zeeuw, Twen
tenaar en Brabanter drukten malkaar weer
eens de hand, en brachten onder rustigen
kout elkander bereids in de stemming,
die in daverend applaus oversloéig, toen
uit een deur voor 't podium de heeren
Colijn en Idenburg, voorzitter v en vice-
voorzitter van het Centraal Comité met
den secretaris mr. De Wilde, en de overige
leden binnen kwamen, en aan de be
stuurstafel plaats namen, de Zeeuwen ver
tegenwoordigd door den Zeeuw mr. De
Veer, naast wien de oud-Zeeuw ds. Hof
stede had plaats genomen, terwijl de oud-
Zeeuw mr. De Wilde t'usschen dezen en
den Voorzitter gezeten was.
'tWas stil toen te ll1/., uur de hamer
viel, en de Voorzitter opgaf te zingen
Ps. 277 (Zoo ik niet had geloofd dat
in dit leven). De eenige toon die, vooral
thans, onze .zoo zwaar beproefde partij,
bij deze eerste ontmoeting; harer gede
puteerden .zonder haren leider paste. Daar
na ging de heer Colijn voor in gebed,
en las hij Psalm 97, de grondslfyg van
de aangrijpende toespraak, waarin de man
van de praktijk, de Christen met den
hreeden blik aan het woord was, en'
waarin momenten voorkwamen, die de
stilte bijna hoorbaar maakten.
Zoo onder anderen toen de spreker zijne
hoorders terugriep naa.r het ©ogenblik toen
onze geliefde leider ten grave daalde.
MaaT de zenuw ontspande zich in een
luid applaus, toen hij als ter loops, op
merkte, dat de keuze van hem, Kuypers
opvolger, „in zoover beantwoordt aan
Uwe verwachting, da,t die nieuwe voorzit
ter reeds duchtig wordt aangevallen".
Het algemeen hartelijk applaus getuig
de van de hartelijke liefde voor den nieu-
kven leider, i rnvien de partij zoo smadelijk
door Van Kol bejegend was.
Dit trad echter nog helderder in het
licht, toen, terstond na de toespraak die
zoo aangrijpend met het woord uit Deu-
lernomium 32: 11 (Gelijk een arend zijn
nest opwekt) besloten was, de grijze heer
D. 'Mulder uit Zierikaee, Zeelands be
minde veteraan opstond en het woord
vroeg, naar 't podium ging en van daar
een welsprekend woord van dank tot den
voorzitter richtte voor diens openings
woord; en daaraan de herinnering verbond
aan de wespen, die aan den goeden naam
onzer partij en onzer voormannen in het
bijzonder aan dien van den voorzittelr
knagenwaarna hij zich tot de vergadering
wendende, en, mede namens eenige
.ZeeUwsche broederen, de volgende motie
voordroeg:
De a.-r. partij, op 14 Oct. 1921 in bui
tengewone verg. bijeen, kennis genomen
hebbende
a. van de ongemotiveerde beschuldigin
gen door dhr. v. Kol in de vergadering
der le Kamer tegen den voorzitter van
het Centraal-Comité uitgesproken,
Naar het Engelsch van
MARGARETHA DELAND.
10.) _o_
Toen zag zij, over hare bril heen, hare
nicht aan: „Ik wacht hier even omdat j
ik aanstonds naar de keuken moet om
naar mijn koek te zien. Betty's moeder
.is ziek en zij moest vandaag volstrekt
naar haar toe, en nu moet ik voor alles
zorgen. "Maar ik kan niet leeg zitten, 't
Is alaof die zieke familie van dienstboden
het er om doet om ons te plagen!"
Zg hield zoolang met haar spel op
totdat zij al de lepels geteld had. en begon
toen weder. Maar onder het spelen kon zij!
toch wel spreken en wees het een en
ander aan, dat bij het trouwfeest niet
recht 'naar haar zin was geweest.
Terwijl mevrouw Dale zorgvuldig hare
kaarten opnam, kwam bij Louise de vraag
op of hare tante zich wel ooit met iets
„het hoofd gebroken" zö|u hebben. He
iena's huwelijk, dat voor Louise een zoo
gewichtige gebeurtenis was geweest,
b. van de brochure, waarin deze be
schuldigingen heeten gestaafd, doch in
werkelijkheid slechts zijn herhaald, spreekt
haar diepe verontwaardiging uit over zulk
een taktiek van verdachtmaking en ver
klaart
ongeschokt vertrouwen te blijven stellen
in haren voorzitter, met de bede, dat de
leid.ng der partij lange jaren bij hemi
moge berusten.
Nog eens, dat was een treffend oogen-
blik. Wij lazen de aandoening op menig
gezicht; de vergaderden begroetten de mo
tie met groote sympathie, aan 'tapplaus
kwam schier geen einde. En spontaan
klonk Da Costa's triomflied op„Zij zullen
't niet hebben". En daarna de bekende
zegenbede uit Ps. 134. De voorzitter, zicht
baar bewogen, ,zei: „Broeder Mulder, die
van de dagen van Groen af reeds vooraan
hebt 'gestaan, ik dank U; broeders, ik
dank u allen".
Niet minder greep aan bet welkomst
woord tot de ministers Heemskerk (van
Justitie) en Van Dijk (van Oorlog), en den
oud-minister De Vries (van Financiën).
De Voorzitter dankte de beide eerstge-
noemden, dat zij van hunne hooge plaats
ook nog de trouw aan de broederen in
den lande bewaarden, en dit door hunne
tegenwoordigheid toonden. Maar toen riep
er eenLaat minister v. Dijk zich dan ook
eens laten zien; wij kennen hem niet'.
En onder groot gelach rees de mi
nister van oorlog va,n zijn zetel en werd
daverend toegejuicht. Dit applaus viel ook
ten deel aan minister De Vries, die een
afzonderlijk welkom kreeg omdat hij zich
terstond na zijn verdwijning uit het ka
binet weer bij de broederen had aangeslo
ten. Wij vonden 't niet aangenaam, aldus
Spr., dat een lid onzer partij met
de zwaarste portefeuille werd belast, toch
aanvaardden wij de eer, door uw opne
ming. in 't kabinet onzer partij betoond.
Maar .zoo voegde de voorzitter er bij
wij betreuren ten izeerste de wijze waarop
het kabinet u, minister De Vries, "heeft
losgelaten. Dat de voorzitter hier w'aarheid
sprak, toonde het applaus dat. algemeen
bij deze woorden losbrak.
Natuurlijk, voegde spr. er aan toe, onder
ietwat zwakker applaus dan zoo even,
is de a.-r. partij ruim genoeg v'an hart
om den w-enseh uit tie spreken, dat uw
opvolger veel goeds zal mogen 'tof stand
brengen Voor ons^ land, en wij vergeten
daarbij niet, dat "deze ook is een onzer
geestverwanten, zij 'ij ook in ruimeren zin,
en een man vhm groote gaven.
Een mooi oögenblik was het ook, toen
na de vaststelling der acte in zake het
Kuyperhuis, de voorzitter opstond met:
„Broeders en Zusters. Op laatst
genoemd woord volgde ©enig gelach, als
of de Voorzitter zich vergist had. De
meesten wisten nieij, dat er ook „zusters"
hanwezig waren. Do voorzitter merkte dan
ook op, dat er drie vrouwelijke depuMlen
aanwezig waren Van de ki'esvereeniging
te Rotterdam, De drie vrouwen stonden
op, en werden luide toegejuicht.
Een dezer drie mevrouw Breedveld
voerde 'des namiddalgs nog. even het
woord een welsprekend woord,
dat van hoogstaande opvatting ha
rer taak getuigde ©n d® vergadering-
was attent genoeg om dit eerste optreden
eener vrouw in de vergadering van de-
putaten met applaus te begroeten, of
schoon enkelen daarin wel zullen belem
merd zijn geworden door de herinnering
aan het bekende „'dat uwe vrouwen in
de gemeente zwijgen". Let echter wèl:
in de gemeente.
(Slot volgt.)
scheen voor haar van niet meer betee-
kenis te zijn dan de kaarten kleur bij
kleur te leggen.
„Welnu," zeide mevrouw Dale, toen zij'
het onderwerp van het trouwfeest had
uitgeput, „Ik hoop dat het huwelijk ge
lukkig mag uitvallen, maar ik weet het
waarlijk niet. Sedert ik dien mijnheer Ward
gezien heb, komt het mij wel wat gewaagd
voor. In de eerste plaats, is hij een man
van weinig wilskracht daar ben ik
zeker van, omdat hij volkomen bereid
schijnt Helena in alles haar ziin te geven
en dat is niet zooals liet zijn moest
de man moet het hoofd zijn! En dan, wie
heeft ooit van zijne familie gehoord? Hij
is ergens uit het Zuiden van daan geko
men, geloof ik, maar hij wist mij niet
eens den naam van zijn overgrootvader
te zeggen. Onder ons gezegd, ik betwij1-
fel of hij1 er wel ooit een gehad heeft
Ik wil er toch maar het beste van ho
pen- En wat ik vooral voor haar hoop,"
liet zij' er op volgen, eensklaps aan haar
koek in den oven denkende, „is dat zij!
geen last met dienstmeisjes mag hebben.
Ik zeg maar, het geluk van het huiselijk
leven hangt vap de keukenmeid af. Als
Betsy van ochtend niet was weggegaan,
had ik bij u kunnen komen om u te
helpen. Na een trouwdag is er zooveel
WERTHEIM GOMPERTZ 1834 EN CREDIETVEREENIGING 1853.
Honderden zijn door mij opgeleid voor
politieagent en kommies. Wilt ge ook
iets worden? Schrijf dan aan PI»
Korte berichten.
Tie Weeinen heeft een geweldige
demonstratie tegen de Joden plaats
giehad. Het aantal beloogers bedroeg
Wel 18000, waaronder vele vrouwen.
Vele Joden werden afgeranseld, om
dat men hen voor kettinghandelaars
en woekeraars hield.
Het Duitsdhte rijkskab-inet besloot
vooralsnog niet af te treden, althans
officiieele berichten omtrent Opper-
Silezlië af te wadhte'n. Intusschen gaan
geruchten over ontstemming ,te Lon
den.
De EngelschIerse he conferen
tie hield ziich be'zlig met de regeling
van den wapenstilstand. Die bespre
kingen hebben een normaal verloop.
Tuss'chien Engeland en Duitsch-
land hebben den iaatsten tijd bespre
kingen plaats over den modus: van
betaling der 47 millioen pond ster
ling, dit jaar aan Engeland door
D'uitschlaind te voldoen, vermoedelijk
zal oolk Ib'ien opzichte van Engeland
hOt systeem, van leveranties in natura
worden toegepast.
TweedB Kamer.
Gisteren werd alweer een nieuw Ka
merlid geïnstalleerd en wel de S. D.
A. P.'er Braambeek (gekozen in de
vac.-Hiermans). Besloten werd het
wetsontwerp tot .regeling van den
rechtstoestand van ambtenaren van de
aglemda af te voeten tot na biet. Kerst
reces en er de voorstellen tot Grond
wetsherziening op te plaatsen. .Don
derdag zal men eenige interpellaties
afdoteln. Die wijziging van het Indische
regeeringsreglement werd, .nadat en
kele amendementen waren verworpen,
■aangenomen unlet 57 tegen 24 stem-
mie'n. Daarna begon de" Kamer aan
de herziening der 'invaliditeitswet.
De afvaardiging naar
Ge n ve.
Aan „Het Volk" en aan „De Tele
graaf" heeft de heer Oudegeest een en
te doen."
„Dat is zeer vriendelijk van u," zeide
Louise, „maar Jeanne en ik konden het
wel af. Miss Deborah kwam o(m frtij te
helpen, maar wij' waren al klaar."
„Miss Deborah," riep mevrouw Dale uit.
„Och, aan hare hulp zou je niet veel gehad
hebben; zij is zoo onpractisch. Maar 't
is gelukkig dat je Jeanne hebt. Wacht
maar totdat je een eigen huishouden hebt,
jongejuffrouw, dan zal je eens zien wat er
al komt kijken!"
„lik heb geen haast om een eigen huis
houden te hebben," zeide het meisje glim
lachend.
„Omdat je een dwaas kind bent," sprak
mevrouw Dale .fluks. „Je zoudt veel ge
lukkiger zijn als je getrouwd en geves
tigd waart. Ik moet echter zeggen dat er
weinig kans op is, of je moest ook eens
uit logeeren igaan, zooals Helena gedaan
heeft. Er is maar één jongeling in Ashurst,
pn die gaat nu heen. Maar wat dat betreft,
Gifford Woodhouse en gij zijt als broer en
zuster. Geen vrouw is werkelijk gelukkig
voordat zij getrouwd is."
„Ik geloof dat ik daar het best over
oordeelen kan," antwoordde Louis©. „Geen
meisje kan gelukkiger zijn dan ik ben. Ik
hoor zoo gaarne dat vader mij zijne „dwin-
gelandes" noemt! Ik verlang niets beters'
ander verteld over de benoeming van den
Nederlandschen arbeidsafgevaardigde naar
de Conferentie van GenèVe en ov'er do
bespreking tusschen de AmSterdamsche In
ternationale (I. V. V.) en de Christe
lijke Internationale (I. C. V.)
Dat is zijn recht En hij heeft ©r gelijk
bij, dat hij het standpunt v'an het I. V. V.
wat verdedigt.
iMaar hij verzwakt ,zijn eigen positie door
de wijze, waarop hij het doet. Er staan
in het stuk meerdere onwaarheden, waar
van verschillende niet als vergissingen
te 'beschouwen zijn.
Wij zullen de voornaamste rechtzetten:
1. Oudegeest zegt: Bij die gelegenheid
(toen hij in Genève was) kwam ik in
aanraking mot een lid van het Inter
nationaal Bureau der Christelijke Vak
beweging.
De heer H. Henseler, met wien Oude-
geest gesproken heeft, is een ambtenaar
van het Internationaal Bureau Van den
Arbeid, ©en man uit de Duitsche Chris
telijke Vakbeweging, maiar die geen be
stuurslid is van het I. C. V. en daar
van ook geen enkele opdracht had.
2. Oudegeest: „Het gevolg was, dat
ongeveer half September te Brussel een
vergadering plaats vond van het Bureau
der Christelijke Internationale".
Niet juist. De heer Henseler kwam als
vertegenwoordiger van het Internationaal
Arbeidsbureau naar de Internationale
Christelijke Arbeidsters-Conferentie te
Brussel op 12 en 13 September. Hij trof
daar de drie leden van het Dagelijksch
Bestuur, Scherrer, Amelinlk en Onderge-
teekende, waarvan de beide Iaatsten toen
voor hot'eerst hoorden v'an de besprekin
gen, die Henseler met Oudegeest en an
deren had gehad.
3. Oudegeest: „De heer Serrarens moet
daar verklaard hebben, dat hij niet' gaarne
een goede samenwerking der beide Inter
nationalen in het belang der Arbeidscon-
ferenties in den weg zou willen staan.
Daarom Was hij bereid izich als Neder
landsche Arbeidersvertegenwoordiger (©-
rug te trekken..
Het Bureau der Christelijke
Internationale adviseerde
d a a r o p d e n heer Serrarens, zich
in verbinding te stellen met
minister Aalberse en dezen te
verzoek en zich terug te mogen
dan dat."
„Zottepraat," sprak mevrouw Dal© be
slissend. „Als je een man hadt, die u
z ij n e dwingelandes noemde, zou het dui
zendmaal beter zijn. Ik denk altijd als wij
bidden voor „allen, die veriaten en in ver
drukking" zijn, dat de oude vrijsters daar
mee bedoeld worden. De „vaderlooze kin
deren en de weduwen" worden wel be
dacht, en waarom niet de arme verlaten,
ongehuwde vrouwen? Ik vind het eigenlijk
wel wat zelfzuchtig van Archibald dat hij u
altijd zoo thuis houdt. Mijne dochters zou
den nooit tot hare bestemming gekomen
zijn als ik ze altijd in Ashurst had laten
blijven. 'Ik heb grooten lust uw vader
te zeggen dat hij' zijn plicht niet doet.
Je moest een winter in de stad doorbren
gen."
„Ik hoop dat gij' hem zoo iets nief
zult zeggen." riep Louise „Ik zou voor
alles ter wereld Ashurst niet willen veria
ten, en ik gevoel mij hier recht gelukkig,
dat verzeker ik u."
„Wees toch zoo kinderachtig niet," her
nam mevrouw Dale bedaard, „en meen
ook niet, dat je de eenige bent, die veel
van uw vader houdt. Hij was mijn broeder,
vier-en-dertig jaar voordat hij uw vader
was. Ik sprak alleen uit bestwil voor u,
en voor hem ook, want hij zou zeker
trekken ten gunste van een ver
tegenwoordiger van het N. V. Y.
Dit is volstrekt' onwaar.
'Amelink en Serrai'ens hebben in de
bewuste bespreking dadelijk verklaard, dat,
gegeven de geschiedenis van de benoe
ming, de Nederlandsche Vakcentrales er
geen .oogenblik aan zouden denken hun
standpunt fe wijzigen.
Ondergeteekende voegde er echter bij1,
dat hij zijn persoon daarbij niet op den
voorgrond stelde en daarom' er prijs op
stelde, dat in de volgende dalgen de Voor
zitter Scherrer zich nog persoonlijk op
de hoogste zou stellen van de meening
van het Katholieke en Christelijke Vak-
verhond.
Wat dan ook geschied is.
Ik wil .echter dit even vastleggen:
Noèh het Dagelijksch Bestuur, noch heit
Bestuur, noch ;een dier Bestuursleden, heeft
Ondergeteekende geadviseerd zich terug
te trekken.
De zaallc der benoeming is ©en Neder
landsche aaiak, waarmede de Christelijke
Internationale niet .gemoeid was.
4. Als Oudegeest zegt: „Serrarens deel
de miede, dat de Christelijke Internatio
nale zijn kandidatuur had gepousseerd",
speelt of een slecht gehoor of een slecht
geheugen hem1 parten.
Door mij is gezegd, dat onze Neder
landsche Vakcentrales de benoe
ming van een afgevaardigde als een recht
hadden gevorderd, hadden „gepousseerd"
en daarom er niet aan denken konden!
nu overstag te gaan.
5. Oudegeest: „Heit bleek, dat Thomas
en Scherrer evenals ik, nog in de meening
verkeerden, dat Serrarens overeenkomstig
het Brusselsche besluit, zich teruggetrok
ken had."
Ik begrijp niet, hoe Oudegeest den durf
heeft, dit aan organisatie-mannen op de
mouw te spelden.
1 October had de bewuste bespreking
plaats. 30 September begon de vergade
ring Van het Bestuur van hefe I. C. V.
Dit weet Oudegeesï.
En nu beweert hij, dat op 1 October
de voorzitter Scherrer nog meende, dab
ik mij teruggetrokken had.
Dat heeft Scherrer nooit gemeend. Ove
rigens het zoogenaamde Brusselsche „ad
vies" wordt hier „besluit" en dan komt
Oudegeest verder tot „rechtstreeksche
woordbreuk."
Dit vindt Oudegeest misschien handig,
maar het is oneerlijk.
Hoe .is nu eigenlijk de kern van do
zaak?
Oudegeest had aan Henseler concessies
in uitzicht gesteld, welke het I. V. V,
wel zou willen doen inzake de vertegen
woordiging op de Conferenties.
Een samenwerking werd door hem mo
gelijk geacht op den grondslag van even
redige vertegenwoordiging met onderlinge
verdeeling der zetels van afgevaardigden:',
zoodat voor de Internationale Christelijke
Vakbeweging een tweetal manda
ten van afgevaardigden beschik
baar zouden komen en voor de tech
nische adviseurs een nadere regeling zou
zijn te treffen.
Ook over een zetel in den Raad van
Beheer zou te spreken zijn.
Dat werd in uitzicht gesteld als ge-
Volg van d© samenwerking.
Oudegeest stelde zich voor, dat de Hol-
landsche benoeming alsnog te wijzigen zou
kijn.
Dat Oudegeest alleen concessies in uit
zicht stelde, om nu langs dezen weg in
Holland Zijn zin te krijgen, nu bleek,
dat Regeering noch Vakcentrales voor de
gelukkiger zijn als je getrouwd waart."
Hier hield zij even op, om hare kaarten
op te nemen en ze in hoopjes te verdeelen,
en begon toen, Louise, die bij hare woor
den een ongeduldig gebaar had gemaakt, te
berispen
„Die driftige maniertjes, die je hebt,
zijn zeer onaangenaam," sprak zij; „mijne
meisjes deden nooit zoo iets. Ik weet
niet hoe je aan die onwelvoegelijke aan-
wendsels komt; van je vader leer je ze
niet. Het komt zeker doordat je in 't geheel
niet uitgaat; je komt nooit onder de men-
schen. Daar valt mij wat in. Ik' heb een
brief van Arabella Forsythe. Ik weet niet
of ge u de Forsythes nog herinnert; ziji
hebben hier wel gelogeerd. Laat zien, vijf
tien jaar geleden was de laatste maal, ge
loof ik. Zij hebben nu het leege huis, hier
kort bij, voor den zomer gehuurd. Zij was
eene Robinson; geen Ashnrstsche familie
niet hier geboren, maar heel fatsoenlijk-
Haar vader was een knoopenfabrikajnt en
heeft haar veel geld nagelaten. Zij: is met
een zekeren Forsythe getrouwd, die later
gestorven is. Zij heeft een zoon van uw
leeftijd, die eenmaal ontzaglijk rijk zal
worden: hij is ongetrouwd. Wie zal zeg
gen wanneer er ooit weer een jonkman,
die een goede partij is, jp (Ashurst zaL
komenI"- (Wordt vervolgd,)