BANK-ASSOCIATIE Wally Sigaren, liddelbyrs a n\ n 'f} n rA FVo 13 Zaterdag 15 October litSI 36e Jaargang n p, f A. A J Kapitaal en reserves f 19,500,000 Buitenland. Staten-Generaal. Binnenland. Afslag. LEIJNSE, voor 7 jaren, x Motor, icht of halfwas, e Dienstbode v ienstbode j d benoodigd,, te Dienstbode, i] houdster, FEUILLETON. Join Ward en zflne ïrouw. KANTOOR GOES. GROOTE MARKT 24. TELEF. 1NTERC. No. 41 en 227. Alle Bankzaken. Brand- en Inbraakvrije Kluisinrichting. Loketten vanaf f 10,-- per jaar. P. BOER, Nieuw-Amsterdam ALOM VERKRIJGBAAR. Ht N. V. NEDERL. SIG. FABRIEKEN „GLOBE" UTRECHT. vau le kwaliteit Varkensvleesch, i of Rollade f 1.10, Worst of Gehakt pek f 0 65, mager uzel gesmolten of 90. Alle dagen ie eld Rundvleeseh ).70, alles per 5 ons. :den spoedig thuis- Aanbevelend, 2, MIDDELBURG. November a s. der Baarsdorp, aan ;root 2 H.A. 19 A., it bij Jan Simonse. iljetten in te leve- ore van Notaris of op Dinsdag t5 KOOP it. Te bezichtigen ielhandelaar, Korte ddelburg. KOOP f,, en staat zijnd J nrijwiel. igdamme. ;en November a,s. IWERSE, Mr Smid,/ A Hand- of aan- icht gevraagd en d te koop, bij rISSE, Grijpskerke, Pekelingen. ijk met Mei een it benoodigd, bij «.,l| L S E P zOost- /Cl n Handknecht be- et paarden om kan OONE, Moesbosch, necht en een Meid A. JANSE,v Klevers- N MEID J ABR. FRANGKE, orp). N MEID M. HOUTERMAN, eg, „Meilust". aankomende Meid V. JOBSE, V e e r e, mogelijk naar bekwaamheid. LABEUR, Gentsche Berchem St.*Agathe vember P. VAN DUKE, iw- en St. Joosland, ienstmeisje A. CORBIJN, Tram- liddelburg. tomende Meid C. DEKKER, B. KOOLE, Souburg. id gevraagd, 30UWER, Seisweg, ber gevraagd nacht, niet beneden loog loon, bij CHR. Sumatraweg 27 a, iwonend Rentenier, jaar, P.G., vraagt een e sren- of burgerstand, ijke werkzaamheden iter A, bureau van dit Uitgave van de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO, gevestigd te Goes. Hoofdbureau te Goes: LAN&E VORSTSTRAAT 70, (Telefoon No. 11). Bureau te Middelburg FIRMA F. P. DHUI.T L. BURG. Drukkers: Oosterbaan &LeCointre, Goes. ve Zeeuw VERSCHIJNT ELKjEN WERKDAG. Abonnementsprijs: Prijs per 3- maanden £r. p. post f3. Losse nummersfO.OÖ Prijs der Advertentiën: 1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 c£ Bij abonnement belangrijke korting. Bewijsnummers 5 cent. ,wwahv<wiï«a» DEPUTATENVERGADERING. Reeds vroeg in den morgen zag men groepjes antirevolutionairen, in weerwil ran de, overigens welkome, stortregens, de wandelstokken in de hand, naar de oude Kanaalstraat, nu Dr. Kuiper straat, wandelen, om het Kuyperh'uis te bazichtigen. Ook wij maakten de voor ons niet onbekende wandeling. Wat wij Zagen, hopen wij later wel eens mede te deelen. ofschoon van de toelichting' ons nogal een en ander ontging. Gelukkig werd de,ze schade vergoed door het boekske „Het Kuyperhuis", waarin de lez,er(es) alles vinden zal wat hij (zij) weten wil. Van het Kuyperh'uis ging 't, ook weer in groepjes, naar de Zaal in den Dieren tuin; langzamerhand Vulde zich de zaal. Oude en nieuwe kennissen ontmoetten el kaar weer eens. Fries en Zeeuw, Twen tenaar en Brabanter drukten malkaar weer eens de hand, en brachten onder rustigen kout elkander bereids in de stemming, die in daverend applaus oversloéig, toen uit een deur voor 't podium de heeren Colijn en Idenburg, voorzitter v en vice- voorzitter van het Centraal Comité met den secretaris mr. De Wilde, en de overige leden binnen kwamen, en aan de be stuurstafel plaats namen, de Zeeuwen ver tegenwoordigd door den Zeeuw mr. De Veer, naast wien de oud-Zeeuw ds. Hof stede had plaats genomen, terwijl de oud- Zeeuw mr. De Wilde t'usschen dezen en den Voorzitter gezeten was. 'tWas stil toen te ll1/., uur de hamer viel, en de Voorzitter opgaf te zingen Ps. 277 (Zoo ik niet had geloofd dat in dit leven). De eenige toon die, vooral thans, onze .zoo zwaar beproefde partij, bij deze eerste ontmoeting; harer gede puteerden .zonder haren leider paste. Daar na ging de heer Colijn voor in gebed, en las hij Psalm 97, de grondslfyg van de aangrijpende toespraak, waarin de man van de praktijk, de Christen met den hreeden blik aan het woord was, en' waarin momenten voorkwamen, die de stilte bijna hoorbaar maakten. Zoo onder anderen toen de spreker zijne hoorders terugriep naa.r het ©ogenblik toen onze geliefde leider ten grave daalde. MaaT de zenuw ontspande zich in een luid applaus, toen hij als ter loops, op merkte, dat de keuze van hem, Kuypers opvolger, „in zoover beantwoordt aan Uwe verwachting, da,t die nieuwe voorzit ter reeds duchtig wordt aangevallen". Het algemeen hartelijk applaus getuig de van de hartelijke liefde voor den nieu- kven leider, i rnvien de partij zoo smadelijk door Van Kol bejegend was. Dit trad echter nog helderder in het licht, toen, terstond na de toespraak die zoo aangrijpend met het woord uit Deu- lernomium 32: 11 (Gelijk een arend zijn nest opwekt) besloten was, de grijze heer D. 'Mulder uit Zierikaee, Zeelands be minde veteraan opstond en het woord vroeg, naar 't podium ging en van daar een welsprekend woord van dank tot den voorzitter richtte voor diens openings woord; en daaraan de herinnering verbond aan de wespen, die aan den goeden naam onzer partij en onzer voormannen in het bijzonder aan dien van den voorzittelr knagenwaarna hij zich tot de vergadering wendende, en, mede namens eenige .ZeeUwsche broederen, de volgende motie voordroeg: De a.-r. partij, op 14 Oct. 1921 in bui tengewone verg. bijeen, kennis genomen hebbende a. van de ongemotiveerde beschuldigin gen door dhr. v. Kol in de vergadering der le Kamer tegen den voorzitter van het Centraal-Comité uitgesproken, Naar het Engelsch van MARGARETHA DELAND. 10.) _o_ Toen zag zij, over hare bril heen, hare nicht aan: „Ik wacht hier even omdat j ik aanstonds naar de keuken moet om naar mijn koek te zien. Betty's moeder .is ziek en zij moest vandaag volstrekt naar haar toe, en nu moet ik voor alles zorgen. "Maar ik kan niet leeg zitten, 't Is alaof die zieke familie van dienstboden het er om doet om ons te plagen!" Zg hield zoolang met haar spel op totdat zij al de lepels geteld had. en begon toen weder. Maar onder het spelen kon zij! toch wel spreken en wees het een en ander aan, dat bij het trouwfeest niet recht 'naar haar zin was geweest. Terwijl mevrouw Dale zorgvuldig hare kaarten opnam, kwam bij Louise de vraag op of hare tante zich wel ooit met iets „het hoofd gebroken" zö|u hebben. He iena's huwelijk, dat voor Louise een zoo gewichtige gebeurtenis was geweest, b. van de brochure, waarin deze be schuldigingen heeten gestaafd, doch in werkelijkheid slechts zijn herhaald, spreekt haar diepe verontwaardiging uit over zulk een taktiek van verdachtmaking en ver klaart ongeschokt vertrouwen te blijven stellen in haren voorzitter, met de bede, dat de leid.ng der partij lange jaren bij hemi moge berusten. Nog eens, dat was een treffend oogen- blik. Wij lazen de aandoening op menig gezicht; de vergaderden begroetten de mo tie met groote sympathie, aan 'tapplaus kwam schier geen einde. En spontaan klonk Da Costa's triomflied op„Zij zullen 't niet hebben". En daarna de bekende zegenbede uit Ps. 134. De voorzitter, zicht baar bewogen, ,zei: „Broeder Mulder, die van de dagen van Groen af reeds vooraan hebt 'gestaan, ik dank U; broeders, ik dank u allen". Niet minder greep aan bet welkomst woord tot de ministers Heemskerk (van Justitie) en Van Dijk (van Oorlog), en den oud-minister De Vries (van Financiën). De Voorzitter dankte de beide eerstge- noemden, dat zij van hunne hooge plaats ook nog de trouw aan de broederen in den lande bewaarden, en dit door hunne tegenwoordigheid toonden. Maar toen riep er eenLaat minister v. Dijk zich dan ook eens laten zien; wij kennen hem niet'. En onder groot gelach rees de mi nister van oorlog va,n zijn zetel en werd daverend toegejuicht. Dit applaus viel ook ten deel aan minister De Vries, die een afzonderlijk welkom kreeg omdat hij zich terstond na zijn verdwijning uit het ka binet weer bij de broederen had aangeslo ten. Wij vonden 't niet aangenaam, aldus Spr., dat een lid onzer partij met de zwaarste portefeuille werd belast, toch aanvaardden wij de eer, door uw opne ming. in 't kabinet onzer partij betoond. Maar .zoo voegde de voorzitter er bij wij betreuren ten izeerste de wijze waarop het kabinet u, minister De Vries, "heeft losgelaten. Dat de voorzitter hier w'aarheid sprak, toonde het applaus dat. algemeen bij deze woorden losbrak. Natuurlijk, voegde spr. er aan toe, onder ietwat zwakker applaus dan zoo even, is de a.-r. partij ruim genoeg v'an hart om den w-enseh uit tie spreken, dat uw opvolger veel goeds zal mogen 'tof stand brengen Voor ons^ land, en wij vergeten daarbij niet, dat "deze ook is een onzer geestverwanten, zij 'ij ook in ruimeren zin, en een man vhm groote gaven. Een mooi oögenblik was het ook, toen na de vaststelling der acte in zake het Kuyperhuis, de voorzitter opstond met: „Broeders en Zusters. Op laatst genoemd woord volgde ©enig gelach, als of de Voorzitter zich vergist had. De meesten wisten nieij, dat er ook „zusters" hanwezig waren. Do voorzitter merkte dan ook op, dat er drie vrouwelijke depuMlen aanwezig waren Van de ki'esvereeniging te Rotterdam, De drie vrouwen stonden op, en werden luide toegejuicht. Een dezer drie mevrouw Breedveld voerde 'des namiddalgs nog. even het woord een welsprekend woord, dat van hoogstaande opvatting ha rer taak getuigde ©n d® vergadering- was attent genoeg om dit eerste optreden eener vrouw in de vergadering van de- putaten met applaus te begroeten, of schoon enkelen daarin wel zullen belem merd zijn geworden door de herinnering aan het bekende „'dat uwe vrouwen in de gemeente zwijgen". Let echter wèl: in de gemeente. (Slot volgt.) scheen voor haar van niet meer betee- kenis te zijn dan de kaarten kleur bij kleur te leggen. „Welnu," zeide mevrouw Dale, toen zij' het onderwerp van het trouwfeest had uitgeput, „Ik hoop dat het huwelijk ge lukkig mag uitvallen, maar ik weet het waarlijk niet. Sedert ik dien mijnheer Ward gezien heb, komt het mij wel wat gewaagd voor. In de eerste plaats, is hij een man van weinig wilskracht daar ben ik zeker van, omdat hij volkomen bereid schijnt Helena in alles haar ziin te geven en dat is niet zooals liet zijn moest de man moet het hoofd zijn! En dan, wie heeft ooit van zijne familie gehoord? Hij is ergens uit het Zuiden van daan geko men, geloof ik, maar hij wist mij niet eens den naam van zijn overgrootvader te zeggen. Onder ons gezegd, ik betwij1- fel of hij1 er wel ooit een gehad heeft Ik wil er toch maar het beste van ho pen- En wat ik vooral voor haar hoop," liet zij' er op volgen, eensklaps aan haar koek in den oven denkende, „is dat zij! geen last met dienstmeisjes mag hebben. Ik zeg maar, het geluk van het huiselijk leven hangt vap de keukenmeid af. Als Betsy van ochtend niet was weggegaan, had ik bij u kunnen komen om u te helpen. Na een trouwdag is er zooveel WERTHEIM GOMPERTZ 1834 EN CREDIETVEREENIGING 1853. Honderden zijn door mij opgeleid voor politieagent en kommies. Wilt ge ook iets worden? Schrijf dan aan PI» Korte berichten. Tie Weeinen heeft een geweldige demonstratie tegen de Joden plaats giehad. Het aantal beloogers bedroeg Wel 18000, waaronder vele vrouwen. Vele Joden werden afgeranseld, om dat men hen voor kettinghandelaars en woekeraars hield. Het Duitsdhte rijkskab-inet besloot vooralsnog niet af te treden, althans officiieele berichten omtrent Opper- Silezlië af te wadhte'n. Intusschen gaan geruchten over ontstemming ,te Lon den. De EngelschIerse he conferen tie hield ziich be'zlig met de regeling van den wapenstilstand. Die bespre kingen hebben een normaal verloop. Tuss'chien Engeland en Duitsch- land hebben den iaatsten tijd bespre kingen plaats over den modus: van betaling der 47 millioen pond ster ling, dit jaar aan Engeland door D'uitschlaind te voldoen, vermoedelijk zal oolk Ib'ien opzichte van Engeland hOt systeem, van leveranties in natura worden toegepast. TweedB Kamer. Gisteren werd alweer een nieuw Ka merlid geïnstalleerd en wel de S. D. A. P.'er Braambeek (gekozen in de vac.-Hiermans). Besloten werd het wetsontwerp tot .regeling van den rechtstoestand van ambtenaren van de aglemda af te voeten tot na biet. Kerst reces en er de voorstellen tot Grond wetsherziening op te plaatsen. .Don derdag zal men eenige interpellaties afdoteln. Die wijziging van het Indische regeeringsreglement werd, .nadat en kele amendementen waren verworpen, ■aangenomen unlet 57 tegen 24 stem- mie'n. Daarna begon de" Kamer aan de herziening der 'invaliditeitswet. De afvaardiging naar Ge n ve. Aan „Het Volk" en aan „De Tele graaf" heeft de heer Oudegeest een en te doen." „Dat is zeer vriendelijk van u," zeide Louise, „maar Jeanne en ik konden het wel af. Miss Deborah kwam o(m frtij te helpen, maar wij' waren al klaar." „Miss Deborah," riep mevrouw Dale uit. „Och, aan hare hulp zou je niet veel gehad hebben; zij is zoo onpractisch. Maar 't is gelukkig dat je Jeanne hebt. Wacht maar totdat je een eigen huishouden hebt, jongejuffrouw, dan zal je eens zien wat er al komt kijken!" „lik heb geen haast om een eigen huis houden te hebben," zeide het meisje glim lachend. „Omdat je een dwaas kind bent," sprak mevrouw Dale .fluks. „Je zoudt veel ge lukkiger zijn als je getrouwd en geves tigd waart. Ik moet echter zeggen dat er weinig kans op is, of je moest ook eens uit logeeren igaan, zooals Helena gedaan heeft. Er is maar één jongeling in Ashurst, pn die gaat nu heen. Maar wat dat betreft, Gifford Woodhouse en gij zijt als broer en zuster. Geen vrouw is werkelijk gelukkig voordat zij getrouwd is." „Ik geloof dat ik daar het best over oordeelen kan," antwoordde Louis©. „Geen meisje kan gelukkiger zijn dan ik ben. Ik hoor zoo gaarne dat vader mij zijne „dwin- gelandes" noemt! Ik verlang niets beters' ander verteld over de benoeming van den Nederlandschen arbeidsafgevaardigde naar de Conferentie van GenèVe en ov'er do bespreking tusschen de AmSterdamsche In ternationale (I. V. V.) en de Christe lijke Internationale (I. C. V.) Dat is zijn recht En hij heeft ©r gelijk bij, dat hij het standpunt v'an het I. V. V. wat verdedigt. iMaar hij verzwakt ,zijn eigen positie door de wijze, waarop hij het doet. Er staan in het stuk meerdere onwaarheden, waar van verschillende niet als vergissingen te 'beschouwen zijn. Wij zullen de voornaamste rechtzetten: 1. Oudegeest zegt: Bij die gelegenheid (toen hij in Genève was) kwam ik in aanraking mot een lid van het Inter nationaal Bureau der Christelijke Vak beweging. De heer H. Henseler, met wien Oude- geest gesproken heeft, is een ambtenaar van het Internationaal Bureau Van den Arbeid, ©en man uit de Duitsche Chris telijke Vakbeweging, maiar die geen be stuurslid is van het I. C. V. en daar van ook geen enkele opdracht had. 2. Oudegeest: „Het gevolg was, dat ongeveer half September te Brussel een vergadering plaats vond van het Bureau der Christelijke Internationale". Niet juist. De heer Henseler kwam als vertegenwoordiger van het Internationaal Arbeidsbureau naar de Internationale Christelijke Arbeidsters-Conferentie te Brussel op 12 en 13 September. Hij trof daar de drie leden van het Dagelijksch Bestuur, Scherrer, Amelinlk en Onderge- teekende, waarvan de beide Iaatsten toen voor hot'eerst hoorden v'an de besprekin gen, die Henseler met Oudegeest en an deren had gehad. 3. Oudegeest: „De heer Serrarens moet daar verklaard hebben, dat hij niet' gaarne een goede samenwerking der beide Inter nationalen in het belang der Arbeidscon- ferenties in den weg zou willen staan. Daarom Was hij bereid izich als Neder landsche Arbeidersvertegenwoordiger (©- rug te trekken.. Het Bureau der Christelijke Internationale adviseerde d a a r o p d e n heer Serrarens, zich in verbinding te stellen met minister Aalberse en dezen te verzoek en zich terug te mogen dan dat." „Zottepraat," sprak mevrouw Dal© be slissend. „Als je een man hadt, die u z ij n e dwingelandes noemde, zou het dui zendmaal beter zijn. Ik denk altijd als wij bidden voor „allen, die veriaten en in ver drukking" zijn, dat de oude vrijsters daar mee bedoeld worden. De „vaderlooze kin deren en de weduwen" worden wel be dacht, en waarom niet de arme verlaten, ongehuwde vrouwen? Ik vind het eigenlijk wel wat zelfzuchtig van Archibald dat hij u altijd zoo thuis houdt. Mijne dochters zou den nooit tot hare bestemming gekomen zijn als ik ze altijd in Ashurst had laten blijven. 'Ik heb grooten lust uw vader te zeggen dat hij' zijn plicht niet doet. Je moest een winter in de stad doorbren gen." „Ik hoop dat gij' hem zoo iets nief zult zeggen." riep Louise „Ik zou voor alles ter wereld Ashurst niet willen veria ten, en ik gevoel mij hier recht gelukkig, dat verzeker ik u." „Wees toch zoo kinderachtig niet," her nam mevrouw Dale bedaard, „en meen ook niet, dat je de eenige bent, die veel van uw vader houdt. Hij was mijn broeder, vier-en-dertig jaar voordat hij uw vader was. Ik sprak alleen uit bestwil voor u, en voor hem ook, want hij zou zeker trekken ten gunste van een ver tegenwoordiger van het N. V. Y. Dit is volstrekt' onwaar. 'Amelink en Serrai'ens hebben in de bewuste bespreking dadelijk verklaard, dat, gegeven de geschiedenis van de benoe ming, de Nederlandsche Vakcentrales er geen .oogenblik aan zouden denken hun standpunt fe wijzigen. Ondergeteekende voegde er echter bij1, dat hij zijn persoon daarbij niet op den voorgrond stelde en daarom' er prijs op stelde, dat in de volgende dalgen de Voor zitter Scherrer zich nog persoonlijk op de hoogste zou stellen van de meening van het Katholieke en Christelijke Vak- verhond. Wat dan ook geschied is. Ik wil .echter dit even vastleggen: Noèh het Dagelijksch Bestuur, noch heit Bestuur, noch ;een dier Bestuursleden, heeft Ondergeteekende geadviseerd zich terug te trekken. De zaallc der benoeming is ©en Neder landsche aaiak, waarmede de Christelijke Internationale niet .gemoeid was. 4. Als Oudegeest zegt: „Serrarens deel de miede, dat de Christelijke Internatio nale zijn kandidatuur had gepousseerd", speelt of een slecht gehoor of een slecht geheugen hem1 parten. Door mij is gezegd, dat onze Neder landsche Vakcentrales de benoe ming van een afgevaardigde als een recht hadden gevorderd, hadden „gepousseerd" en daarom er niet aan denken konden! nu overstag te gaan. 5. Oudegeest: „Heit bleek, dat Thomas en Scherrer evenals ik, nog in de meening verkeerden, dat Serrarens overeenkomstig het Brusselsche besluit, zich teruggetrok ken had." Ik begrijp niet, hoe Oudegeest den durf heeft, dit aan organisatie-mannen op de mouw te spelden. 1 October had de bewuste bespreking plaats. 30 September begon de vergade ring Van het Bestuur van hefe I. C. V. Dit weet Oudegeesï. En nu beweert hij, dat op 1 October de voorzitter Scherrer nog meende, dab ik mij teruggetrokken had. Dat heeft Scherrer nooit gemeend. Ove rigens het zoogenaamde Brusselsche „ad vies" wordt hier „besluit" en dan komt Oudegeest verder tot „rechtstreeksche woordbreuk." Dit vindt Oudegeest misschien handig, maar het is oneerlijk. Hoe .is nu eigenlijk de kern van do zaak? Oudegeest had aan Henseler concessies in uitzicht gesteld, welke het I. V. V, wel zou willen doen inzake de vertegen woordiging op de Conferenties. Een samenwerking werd door hem mo gelijk geacht op den grondslag van even redige vertegenwoordiging met onderlinge verdeeling der zetels van afgevaardigden:', zoodat voor de Internationale Christelijke Vakbeweging een tweetal manda ten van afgevaardigden beschik baar zouden komen en voor de tech nische adviseurs een nadere regeling zou zijn te treffen. Ook over een zetel in den Raad van Beheer zou te spreken zijn. Dat werd in uitzicht gesteld als ge- Volg van d© samenwerking. Oudegeest stelde zich voor, dat de Hol- landsche benoeming alsnog te wijzigen zou kijn. Dat Oudegeest alleen concessies in uit zicht stelde, om nu langs dezen weg in Holland Zijn zin te krijgen, nu bleek, dat Regeering noch Vakcentrales voor de gelukkiger zijn als je getrouwd waart." Hier hield zij even op, om hare kaarten op te nemen en ze in hoopjes te verdeelen, en begon toen, Louise, die bij hare woor den een ongeduldig gebaar had gemaakt, te berispen „Die driftige maniertjes, die je hebt, zijn zeer onaangenaam," sprak zij; „mijne meisjes deden nooit zoo iets. Ik weet niet hoe je aan die onwelvoegelijke aan- wendsels komt; van je vader leer je ze niet. Het komt zeker doordat je in 't geheel niet uitgaat; je komt nooit onder de men- schen. Daar valt mij wat in. Ik' heb een brief van Arabella Forsythe. Ik weet niet of ge u de Forsythes nog herinnert; ziji hebben hier wel gelogeerd. Laat zien, vijf tien jaar geleden was de laatste maal, ge loof ik. Zij hebben nu het leege huis, hier kort bij, voor den zomer gehuurd. Zij was eene Robinson; geen Ashnrstsche familie niet hier geboren, maar heel fatsoenlijk- Haar vader was een knoopenfabrikajnt en heeft haar veel geld nagelaten. Zij: is met een zekeren Forsythe getrouwd, die later gestorven is. Zij heeft een zoon van uw leeftijd, die eenmaal ontzaglijk rijk zal worden: hij is ongetrouwd. Wie zal zeg gen wanneer er ooit weer een jonkman, die een goede partij is, jp (Ashurst zaL komenI"- (Wordt vervolgd,)

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1921 | | pagina 1