m 4 f/é> \%J% jm Hf /l m W oensdag 5 October lffi 36e Jaargang Wally Stpren, I Bnitenland. Reclames. /VINKEL SLUIJS. koop EËNt evraagd pelen WATER RZE N, aarzen aars, gevraagd, j t gevraagd, I en een oodigd, tomende Mei/; Middelburg enmeid. FEUILLETON. John Ward en zijne Vrouw. M. y. NEQERL. 3IG. FABRIEKEN „GLOBE" - UTRECHT. Zeeuwsche Stemmen. liddelburf rtikelen :r die voor winkel be- ip cadeau. H.A.) Melis Pz., Hofstede inlichtingen Melis Pa., BLAUPOT ns kantore oeten wor- ®p Dondtr- argerbestaan worden in- ge beschrij- arden,welke morden, met s van huur, of koopsom ueelen tuin, van dit blad e en Roode gegroeid in te Krabben- C. LOBBE- üjke. hoeveelheid jvens Water» w Koorkerk- urg. P: ng, bij JOH. Lz., Land- ruil: eeren assenv ■gen, houten assen enz. Oostkapelle. stera en met enoodigd, bij J7 Landzicht", f t/ )P zen, aan de en Meid ge- Waarde. 3P October, big Kz., C 105, OP J. DE zijnde Jj /K te koop. f antoor Melis- f met Mei leliskerke. CM, Waarde, enoodigd, f Oostkapelle. JAN, te Arne- of met Mei VIALJAARS, te Meid of aan» gevraagd, bij N, Grrjpskerke, Uitgave van de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO, gevestigd te Goes. 70, Hoofdbureau te Goes: LANGE VORSTSTRAAT (Telefoon No: 11). Rureau te Middelburg FIRMA F.-P. DHUIJ -7' L. BURG. Drukkers Oosterbaan Le Cointre, Goes. Een interview met den afgetreden Gou verneur-Generaal van Nederlandscb-lndië. De inlandsche beweging. De Volksraad. De internatio nale verhouding. Nederland en Indiër Wij lezen in H et Vaderland: De'afgetreden Gouverneur-Generaal van Ned.-Indië mr. J. P. Graaf van Limbnrg Stirum, heeft dezer dagen de welwillend heid gehad, een vertegenwoordiger van tiet Persbureau Aneta te ontvangen op het buitengoed LTsselvlieidt. te We,zepi, bij Zwolle, waar hij tijdelijk verblijf houdt' In de eerste plaats kwam begrijpelijker wijs bij dit onderhoud de inlandsche be- fweging ter sprake. Deze beweging, aldus de heer van Sti rum, zal, afgescheiden van de Verschil lende vereenigingen, waarin zij zich uit Boedi Otomo, de Regentenvereeniging Sa- rekat Islam, Insulinde elke Regeering welwillend tegenover zich zien staan. Stel lig heeft de stichting van de afdeeling B ■van de Sarekat Islam de inlandsche bewe ging geschaad, zooals ook geschied is door aan den dag gekomen geknoei hier en daar met de geldmiddelen. De inlandsche beweging heeft kundige leiders, mannen van ervaring noodig; de hooger ontwikkelden zullen zich daarvoor beschikbaar moeten stellen, opdat de bes ten de leiding nemen. Dan zal er grooter zuiverheid komen, volstrekte eerlijkheid •in elk opzicht. Dan is nuttige arbeid te verwachten, om in samenwerking met het Nederlandsche gezag de volken van Indië vooruit te brengen. Dat deze vooruit wil len, snel, juicht de heer van Stirum toe- Zal Indië snel en ongestoord op den weg vorderen ,dan is eenerzijds vertrouwen noodig in de bedoelingen van de Indische Regeering, anderzijds bewijs van hart en genegenheid voor het bestuurde land. Dat vertrouwen critiek en oppositie niet uit sluit, spreekt vanzelf, zij houden de over heidsorganen wakker. Hieraan knoopte zich de vraag vast, wat de heer van Stirum dacht van de rol, die ten deze de Volksraad kan ver- 'vullen. De Volksraad, aldus luidde het ant woord, is het zegenrijkste ,wat in de laatste jaren in Indië is tot stand (gekomen- Hij is een openbare tribune, waar be zwaren en wenschen worden besproken, waar de Regeering gelegenheid heeft, haar politiek uiteen te zetten en critiek te be antwoorden, feiten in het volle licht te (plaatsen; waar zij rekenschap kan geven ■van haar bedoelingen en handelingen. De instelling 'heeft gelegenheid gegeven om wantrouwen weg te nemen en vertrouwen te wekken. Als. één treffend staaltje uit wede, herinnerde de heer van Limburg Stirum er aan, dat in 1917 in de inland sche wereld een tekort van vertrouwen bestond in de bedoeling der Regeering ten aanzien van het onderwijs. De eer ste zitting van den Volksraad gaf in 1918 den Directeur van Onderwijs gelegenheid tot een volledige uiteenzetting van de on derwijspolitiek der Regeering. Het wan. trouwen maakte toen plaats voor volko men instemming en vertrouwen. Er is ten deze dan ook reden tot groote dank baarheid voor ieder, wien het belang van Indië ter harte gaat. Ten aanzien van de inlanidsiCihe vakbe weging meende de heer van Stirum, dat dikwerf uit het oog wordt verloren dat hetgeen elders scholing en organiseeren- den arbeid gedurende tientallen van jaren noodig heeft gehad om te groeien, niet in Indië met enkele vergaderingen en moties is in het leven te houden. Wel zijn orga nisaties van meer ontwikkelden ,b.v. die der inlandsche onderwijzers en opzichters, Naar het Engelsch van MARGARETHA DELAND. 2) o- Gilford Woodhouse was onlangs uit Europa teruggekomen; en hoewel hij drie jaar gereisd had, dachten zijn tantes er niet aan hem' anders te behandelen dan toen hij nog een schooljongen was. Zij „zonden den lieven Gi'ff' hier of „brach ten hem daar" en maakten plannen voor hem, zonder dat het bij1 haar opkwam, dat hfj wel een eigen wil kon hebben. Mis schien bevorderde zijn stilzwijgen dien in druk, want zoolang hij1 er niéts tegen had in te brengen als zij hém1 dit of dat lieten doen, kwam het er weinig op aan of hij ten slotte toch juist deed wat hij verkoos. Dit was zelden in strijd met de verlangens der twee zusters, want zij waren Zóó onder den ..stillen invloed van zijn wil, dat zijn wenschen als vanzelf de har© waren. Maar niemand zou meer Verbaasd geweest zijn dan die twee tantes, als men haar gezegd veZeeuw VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG. Abonnementsprijs: Prijs per 3 maanden fr. p. post f3. Losse nummersfO Ott Prijs der Advertentiën: 1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 et Bij abonnement belangrijke korting. Bewijsnummers 5 cent. nuttig werkzaam en heeft hun overleg met de Indische overheid tot bevredigende .uitkomsten geleid. Op onze vraag, hoe de heer van Lim burg Stirum dacht over onze verhouding tot Japan, was het antwoord: Die verhou ding is voortreffelijk. Er is geen enkele reden om met meer belangstelling te vra gen naar onze verhouding tot Japan, dan 'b.v. naar die tot Engeland. Voorheen moge clat anders zijn geweest, maar de betrek kingen tusschen beide landen zijn door den oorlog veel enger geworden, en daar bleek ,dat de Indische Regeering geen on derscheid maakt tusschen Japanners, Amerikanen en Europeanen, vestigden Ja- pansche maatschappijen zich in Indië en stroomde Japaqsch kapitaal daarheen. Het onderhoud kwam nu op de betee- kenis van Nederland voor Indië. Daarbij wees de heer van Limburg Stirum op het feit, dat Nederland in de wereld zeer hoog ptaat aangeschreven. Minister van Kamebeek is gekozen tot voorzitter van den Volkenbond, mr. Loder is benoemd tot rechter in het Internationaal Hof van Justitie, op het .gebied van wetenschap en kunst, van handel en scheepvaart beeft ons land een uitnemenden naam in het buitenland. Dat is voor Indië van groot ■belang, waar het ,zich opgenomen ,zïet in een cultuurgemeenschap die in de we reld in de voorste rij staat op menig ge bied. Wat de op zijn reis, na, het neerleggen van de landvoogdij, opgedane indrukken betreft, deelde de heer van Limburg Sti rum mede, dat hij met veel belangstelling de werking; van die bestu'urssfelselisi der Engelsche dominions ter plaatse heeft waargenomen. Nieuw-Zeeland lijkt hem, wat klimaat en bodem betreft, een der beste landen voor emigratie van Neder landsche landbouwers. Een betere scheep vaartverbinding met. Indië is in het belang van den handel van Indië en Nieuw- Zeeland noodig. Thans wordt deze via Sydney gedreven, wat voor den Indischen handel niet de meest wenschelijke toe stand is. Wat den heer van Limburg Stirum voorts op zijn reis vooral getroffen heeft is de geringe bekendheid omtrent Ned- Indië, ook in Amerika, waar men toch groote zaken met Indië heeft gedaan' Hier wordt evenwel den laatsten tijd mooi werk gedaan door den Handelsattaché van het gezantschap, en door de Nederland sche Kamer van Koophandel in New-York, en het tijdschrift Holland and her Colo nies. Dat werk achtte de heer van Stirum niet genoeg te prijzen. In Australië bleek men beter met onze Oost op de hoogte, waartoe ook de geregelde stoorravaartver- binding met Java het hare heeft bijge bracht. Na de hoop te hebben uitgespro ken, dat het toerisme ook het Nederlandsche meer belangstelling voor Indië zou toonen, uitte de heer van Limburg Stirum zijn leedwezen over het gebrek aan lust onder de Nederlanders om naar Indië te gaan, naar dit mooie land, dat velen een mooien werkkring biedt, waar het leven in elk opzicht de laatste jaren zooveel aantrekkelijker is 'geworden en waar de Nederlander trotscb kan zijn op wat zijn voorouders en tijdge noot-en hebben tot stand gebracht. De toe loop van artsen, ingenieurs, juristen, on derwijzers is beslist onvoldoende. Het ware een uiterst bedenkelijk feit, a,ls onze landgenooten niet in staat of bereid bleken, te voldoen aan de Toenemende behoefte van Indië. Nederland moet be reid zijn z'n beste zonen daarvoor af te staian. Als dat niet geschiedt, aou dit 'n ial- lerbedenkelijkst teeken van onmacht zijn. 'n Kleine Boll, gemeente vroeg dezer. had, dat haar neef uit zichzelven op heltj denkbeeld was gekomen om zich in de stad LockhaVen als rechtsgeleerde fe vestigen. Zij waren het volkomen met hem eens geweest toen hfj zeide, dat nog een andere zaakwaarnemer dan Denner in Ashurst niets anders zou te doen hebben dan zijn eigen testament te malken; en zij hadden goedkeurend geknikt, toen de jonkman er bijvoegde, dat het alles behalve vriendelijk zou zijn zich te Mercer te Vestigen, ter wijl Denner nog hoopte daar cliënten te vinden en eenmaal 's weeks een uur lang in een donker achterkamertje, dat hem tot kantoor diende, op hen zat te wachten. Zij kwamen weliswaar nooit; maar Gif- ford was eenmaal ook door Denner onder richt in de rechtsgeleerdheid en mocht hem wel lijden, dus kon hij niet iets doen, dat den schijn vain onheuschheid had. En toen hij verder aanmerkte datj er in Lock- haven, jeen plaats in haar opkomst, wel vooruitzichten schenen te zijn, ©n dat het er wel aardig zou wezen als Helena Jef frey, wanneer zij mevrouw Ward was ge worden, daar ook kwam], glimlachten de beide dames Woodhouse, en zeiden dat dit een zeer goed plan wats, en dat zij hem ALOM VERKRIJGBAAR. ($6 een gemeentearts, waarop zich 125 gega digden aanmeldden en ,als Indië artsen noo dig heeft, moeten vreemdelingen worden uitgezonden, omdat Nederlanders zich niet beschikbaar sjellen. De heer van Stirum noemde dat onbegrijpelijk qn slechts te verklaren uit den hang van vele Hollan ders aan moeders rokken, zoomede aan onvoldoende bekendheid van de over groot© meerderheid der Nederlanders met land en volk van Indië. Toch wordt er hier te lande naar het schijnt veel gedaan om kennis te verspreiden en belangstel ling te wekken, doch wellicht is de werk wijze nog te verbeteren. CCXXXXVIII. In de laatste „Zeeuwsche Stem" sprak ik de hoop uit, dat de land bouw- en Korunginne-l'eesten te Mid delburg en Vlissingen naar wensdh zouden slagen en dat zij zoowel door patroon als knecht en arbeider zou den bezocht kunnen worden. Welnu, de feesten zijn thans achter den rug. Dagen lang bevatte oioik „De Zeeuw" de uitgebreideverslagen van tentoon stelling en Vorstelijk bezoek en wie gedurende die dagen mede in de Wal- chersche steden of op het terrein ge weest is, heeft miet eigen oogen kun nen zien, hoe velen van de feestvreug de igeooiten en de mooie resultaten van onzen landbouw aanschouwd hebben. Al had het bezoek aan de tentoon stelling des Dinsdag's, Woensdags en Zaterdags grojoiter kunnen zijn, de Don derdag en Vrijdag overtroffen de ver wachtingen. De Zeeuwstihie landbouw is schitterend voor den dag gekomem maar of deze zoo grootse,n opgezette expositie niet boven 'zijn (krachten ging, zal de financiëele uitkomst moeten leeren. Wat in die daigen echter heel dui delijk gebleken is, is wiel, dat de liefde tot het Vorstenhuis in Zeeland nog altijd groot is. Wat was het volk en thousiast, als het de Koningin en het Prinsesje kon toejuichen. Dat ging al les even spontaan en daar was niets kunstmatigs bij. Zelfs onze Koningin was door dezé huldiging zóó getrof fen, dat 'zij het herhaaldelijk betuigde, dat de geestdrift ongekend was. Nog 'altijd weet zij de liefde van ieder rechtgeaard Nederlander te winnen en ook ons Prinsesje is reeds aardig op weg, om dit voorbeeld na Je volgen. Och, laten we allen maar eerlijk zijn. Als daar de Koninklijke auto aan komt rijden en het gejuich der menigte steeds dichterbij Komt en ge eindelijk de Vorstelijke personen van nabij kunt zien, dan gaat er toch al tijd nolg een ontroering door u. Er zijn wel van die menscihen, die dat probeeren te ontkennen en het zöo koud kunnen zeggen: „de Koningin is ook maar een gewoon mensen", maar of 'ze aan die ontroering ontko men, als ze daar onze Koningin vlak voor zich zien en allen rondom hen geestdriftig jubelen,, öclh kom, wie ge looft het eigenlijk. Ik heb zelfs wel in bet voorjaar naar Lockhavem zouden, zenden en blijde waren dait zij op dien inval gekomen waren. Op dien Juni-avond hadden zij hem ver zocht betreffende de bloemen, een bood schap naar de pastorie te doen. „De lieve jongen is wel blij er heen te gaan", zei.de miss Deborah zuchtend, to,en zij za,g hoe bereidvaardig hij heenstapte; „hij heeft er veel gevoel van dat zij trouwt, hoe jong hij ook is." „Ben je daair wel zelrer Van, Deborah?" vroeg miss R,uth, twijfelachtig. „Het heeft bij mij nooit zoo vastgestaan, dat hij' veel belang in haiar stelde." „Bij. mijl wel", antwoordde rnisis Deborah scherp. „Ik heb, altijd beweerd, dat zij voor elkander geboren waren." Maar Gifford Woodhouso's vroolijke grij ze oogen onder zijn rechte bruine wenk brauwen teekenden niets wat naar die wanhopige uitdrukking van ©en ongelukkig minnaar geleek; integendeel floot hij zacht door zijn blonden knevel heen; terwijl hij1 de laain naar de pastorie doorliep ©n daar na het pad op, om bij het gezelschap in den tuin fe komen. De vier personen, die daar bijeenzaten, gezien, dat ras-ecihte sociaal-democra ten, die altijd vul qfsdhuw over dat gehate Koningschap spreken, toch nog uitluiopen (natuurlijk probeeren ze dan door huin bekenden niet gezien te worden), als de Koningin in hun na bijheid komt. Komt. nu die ontroering door de praal en pracht, waarmee onze Vorstin is omringd? Ach, wielneen. Er is schier geen Hof in Europa of daarbuiten, waar bet zoo eenvoudig toegaat als aain 't Nederlandsche. En wie ook nu weer getuige is geweest van het Ko ninklijk bezoek, zal het wel met me eens zijn, dat er van uiterlijke grootscihheid en luister al heel weinig te bespeuren viel. Een enkele auto heuscih doodgewone auto's een 'klein getal chauffeurs en ander dienst personeel en da,n... het Vorstelijk ge zin allereenvoudigst gekleed, zonder ©enige modezucht. Vooral dat laatste mag wiel eens gezegd. Wij hebben het Sroute voorrecht een Koningin te heb- en, die aan de dwaze grillen der geen eer en fatsoen ontziende mode niet. toegeeft. Zij is daarin een voor beeld tot beschaming voor vele da- 'mes, dië denikeii, .zich een zeker air te geven door de onzedelijke mode onzer dagen tot in het uiterste te volgen. Ook onizie sociaal-,democratische vrouwen mogen hieraan wel eens wor den herinnerd. Wie wel eens verga deringen bijwoonde, waar deze aan wezig warén, heeft wel gezien, dat Zij op een andere wijze meenen haar waardigheid" te moeten hoog houden dam ,onzie Koningin. Zeker, het is- o zoo gemakkelijk te spotten met bet Koningschap, maar veel meer dan af gunst is dit vaak niet. En komen de sociaal-democraten in de meerderheid, wordt er hier of daar een S, D. A. P.'er geroepen tot ©en booge positie, dan hebben 'zie van bun gewichtigheid zulk ©en verheven indruk, dat ge er om lachen 'moet of er u aan ergeren. Zi,e 'maar naar Duitschland. Daar 'is een .sociaal democraat, de vroegere zadelmakersknedhit Ebert, president. Maar als 'ge denkt, dat die zijn kracht in ©envoud zoekt, hebt ge het mis. Zeker, veel hiooirt ge van hem niet en Zijn regeeringlsdaden schijnen tegen woordig zoowat alleen te bestaan in het schorsen van enkele bladen, die niet naar Zijn zin schrijven (echt so ciaal-democratisch!), maar zoo nu en dan behaagt het den president wiel eens zich te vertonnen. Doch wat er dan gebeurt is een vrij getrouwe na bootsing van hetgeen bij keizer Wil helm geschiedde. Zelfs heeft Ebert de omkieschheid gehad, zlich te laten foto grafeeren in badöostuum, iets, wat bij mijn weten de keizer nooit heeft toe gestaan. Neen, nogmaals, praal heeft onze Koningin niet noodig. De meesten on zer zien haar zelfs het liefst zoio een voudig mogelijk, zoo in haar gewone doen en laten. Toone,eitjes als de Prin ses, dansend met de Westkappelsche kinderen en de Koningin in gesprek met een bedremmeld Zeeuwsch ventje of meisje, zie, die Zijn om nooit .te vergeten. De liefde tot Oranje zit er reeds diep in en behoeft er niet meer ingebracht te woirden. Bij tal van ge legenheden uit Ze zich spontaan. Dat bleek' ook in Rotterdam, ja in Rotterdam, het roode broeinest, waar ©en Heykbop en ieen De Zeeuw mee nen den schep-ter te kunnen Zwaaien ©n waar in November 1918 de revo lutie zou geproclameerd worden. En- waren zeer stil; Dr Howe, wiens sigaar bij elk haalt],e, dat hij er aan deed, fon kelde als een grooter glimworm dan die, welke in die duisternis begonnen, te glin steren, was de eenige, die geneigdheid toonde om1 te spreken. „Is alles nu voor morgen gereed, meisjes?" zeide hïj, de aseh vain zijn sigaar op de leuning van zijn tuinstoel afkloppende. „Koffers ge pakt en toiletten klaar? We mochten je wel hier houden, Helena, om alles weer in orde te brengen, nadat het huis zoo op stelten beeft gereden; vind je dat ook niet, Louise?" Hier onderdrukte de predikant een geeuw. „Over orde behoeft gij u niet ongerust te maken, vader", zeide Louise, haar roode lippen in een min of meer pruilende plooi trekkende; terwijl zij haar hoofd, dat tegen den schouder Van haiar nicht leunde, op hief, „maar ik zou wel willen dat we Helena hier konden houden." „Hoor je dat* mijnheer Ward?" hernam de predikant. „Ja; wij1 zullen allen heit kind zwaar missen. Gifford Woodhouse zei Vandaag no,g, dat Ashurst veel aan haar zal verliezen. Dat is een compliment voor Kinderen /J lijden al te vaak aan huidaa 11 doerfingen als uitslag, gordelroos, dauwworm enz. Een probaat geneesmiddel vindt gij in Forster's Zalf, prijs f 1.75 per doos, alom verkrijgbaar. (6) fcele daigen vóór haar Zeeuwsch uit stapje. bracht de Koningin ook daar ©en bezoek. En wat bleek nu Dat men vooral in de volksbuurten, ,waar men toch zéker de rooden zou zoeken, zich beijverd had allerlei versierin gen, eerepoorten, enz. aan te bren.- fön en dat het socialisdsch blad De oorwaarts" moest erkennen, dat de blijdschap ,oo!k daar zich ongedwon gen had geuit. Dat teeként! Z©ker, vele van die menscihen (al thans van de mannen; de vrouwen 'zijin nog zoo rood niet, als men het wel wil doen voorkomen) stemmen misschien straks op de sooiaal-demo- clraten. Waarom?' Omdat hun wordt voorgespiegeld, dat alleen de S. D. A. r. materieel voordeel bréngt en voor 't belang van den werkman vecht. Niet, omdat zie zoio principiëel repu blikeins dh en anti-koningsgezind zijn. Voor ons, Christelijke pairtijen, weer een reden te méér 'om niet socialisme in zijn waren aard aan het volk voor te stellen. Zie, daar hebben we meteen een deel van onze taak voor den a.s. winter. Een winter, die voor den poli- tieken strijd van het hoogste belang is. Immers in Juni van 't volgend jaar wacht ons de strijd, die buitengewoon zwaar zal zijn. Om ons daarvoor te wapenen, hebben we slechts één win ter meer tot onze beschikking. Onze vijand moiet. in zïjln ware gedaante gêteékend worden en ons arsenaal moet, terdege van nieuwe wapenen worden .voorzien. Het gaat nog altijd en zeker in 1922 Om onze heiligste goederen. Diat daarom alle lakschheid wijk©. Het veïgaderseizloen is weer aange broken. De avonden gaan zich weer, leenen voor vergaderingen en enkele Kies vereenigingen hebben het plan voor de campagne dan ook reeds op gemaakt. Bravo voor deze! Maar ook de andere moeten uit den zomer slaap ontwaken en met frisscihen moed aan den arbeid. JAN VAN 't LAND. De toestand. Zooals bekend is, moest Hongarije vóór 4 October antwoorden op het ultimatum der Entente inzake de overdracht van' West-Hongarije ,aan Oostenrijk. Welnu, op het laatste moment heeft het geantwoord en in naam gevolg gegeven aan de eischen der Entente. Wij zeggen opzettelijk: „in naam", want het wordt met West-Honga rije precaes dezelfde kwestie als met Triëst, dat door d'Annunzio bezet werd, De Hongpiarsche regeering; kan nu, gemak kelijk zeggen: „wij willen West-Hongarije aan Oostenrijk overdragen", maar daar mede is het nog niet voor overname door Oostenrijk geschikt, want het zit vol met allerlei Hongaarsche troepen. En nu be looft de Hongaarsche regeering wel de ge regelde troepen te zullen terugtrekken, maar er zwerven bovendien nog talrijke benden rond, die naar het schijnt onder commando staan van den oud.premier Friedrich. je, Helenaj! Wait is dat jongmensch. ver anderd in die drie jaren, diat hij buiten lands is geweest!Hij is een man gewor den. Ho© oud is hSj' nu? Wij, toudsreni van dagen, kunnen ons zoo moeilijk voor stellen dat kinderen tot menschen zijn opgegroeid." „Giff is zes en twintig jaair", zeide Louise. „Ja, zioo is 't", h'ernam Dr Howe. „D!a,t had ik moeten weten; hij is in hefelfde jaar geboren als je broer; en die zou nu zes en twintig jaair geweest! zijn, hls hij in 't leven gebleven was. Een knappe jon gen, die Gilford! Het spijt me, dat hij zich niet in Mercer gaat vestigen. Hij is van meemimg, dat hij daardoor Dsnner in den weg zou; staan. Maar Denner heeft nooit in zijn leVen een zaak buiten As hurst gehad, 't Is toch een bewijs van goedhartigheid in den jongen, ©n ik ben blij;, dat hij; naar Lorikbaven gaat. Dan kan hij een oogje op Helena honden en ons vertellen, of zij zich met gepaste waardig heid gedraaigt. Ik geloof dat je wel yan hemi zult honden, mijnheer Ward John, wil ik zeggen." (Wordt vervolgd.).' 9

Krantenbank Zeeland

De Zeeuw. Christelijk-historisch nieuwsblad voor Zeeland | 1921 | | pagina 1