m 4
f/é>
\%J%
jm
Hf
/l
m
W oensdag 5 October lffi
36e Jaargang
Wally Stpren,
I
Bnitenland.
Reclames.
/VINKEL
SLUIJS.
koop
EËNt
evraagd
pelen
WATER
RZE N,
aarzen
aars,
gevraagd, j
t gevraagd,
I en een
oodigd,
tomende
Mei/;
Middelburg
enmeid.
FEUILLETON.
John Ward en zijne Vrouw.
M. y. NEQERL. 3IG. FABRIEKEN
„GLOBE" - UTRECHT.
Zeeuwsche Stemmen.
liddelburf
rtikelen
:r die voor
winkel be-
ip cadeau.
H.A.)
Melis Pz.,
Hofstede
inlichtingen
Melis Pa.,
BLAUPOT
ns kantore
oeten wor-
®p Dondtr-
argerbestaan
worden in-
ge beschrij-
arden,welke
morden, met
s van huur,
of koopsom
ueelen tuin,
van dit blad
e en Roode
gegroeid in
te Krabben-
C. LOBBE-
üjke.
hoeveelheid
jvens Water»
w Koorkerk-
urg.
P:
ng, bij JOH.
Lz., Land-
ruil:
eeren assenv
■gen, houten
assen enz.
Oostkapelle.
stera en met
enoodigd, bij J7
Landzicht", f t/
)P
zen, aan de
en Meid ge-
Waarde.
3P
October, big
Kz., C 105,
OP
J. DE
zijnde Jj /K
te koop. f
antoor Melis-
f met Mei
leliskerke.
CM, Waarde,
enoodigd, f
Oostkapelle.
JAN, te Arne-
of met Mei
VIALJAARS, te
Meid of aan»
gevraagd, bij
N, Grrjpskerke,
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
70,
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT
(Telefoon No: 11).
Rureau te Middelburg
FIRMA F.-P. DHUIJ -7' L. BURG.
Drukkers
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
Een interview met den afgetreden Gou
verneur-Generaal van Nederlandscb-lndië.
De inlandsche beweging. De
Volksraad. De internatio
nale verhouding. Nederland
en Indiër
Wij lezen in H et Vaderland:
De'afgetreden Gouverneur-Generaal van
Ned.-Indië mr. J. P. Graaf van Limbnrg
Stirum, heeft dezer dagen de welwillend
heid gehad, een vertegenwoordiger van tiet
Persbureau Aneta te ontvangen op het
buitengoed LTsselvlieidt. te We,zepi, bij
Zwolle, waar hij tijdelijk verblijf houdt'
In de eerste plaats kwam begrijpelijker
wijs bij dit onderhoud de inlandsche be-
fweging ter sprake.
Deze beweging, aldus de heer van Sti
rum, zal, afgescheiden van de Verschil
lende vereenigingen, waarin zij zich uit
Boedi Otomo, de Regentenvereeniging Sa-
rekat Islam, Insulinde elke Regeering
welwillend tegenover zich zien staan. Stel
lig heeft de stichting van de afdeeling B
■van de Sarekat Islam de inlandsche bewe
ging geschaad, zooals ook geschied is
door aan den dag gekomen geknoei hier
en daar met de geldmiddelen.
De inlandsche beweging heeft kundige
leiders, mannen van ervaring noodig; de
hooger ontwikkelden zullen zich daarvoor
beschikbaar moeten stellen, opdat de bes
ten de leiding nemen. Dan zal er grooter
zuiverheid komen, volstrekte eerlijkheid
•in elk opzicht. Dan is nuttige arbeid te
verwachten, om in samenwerking met het
Nederlandsche gezag de volken van Indië
vooruit te brengen. Dat deze vooruit wil
len, snel, juicht de heer van Stirum toe-
Zal Indië snel en ongestoord op den weg
vorderen ,dan is eenerzijds vertrouwen
noodig in de bedoelingen van de Indische
Regeering, anderzijds bewijs van hart en
genegenheid voor het bestuurde land. Dat
vertrouwen critiek en oppositie niet uit
sluit, spreekt vanzelf, zij houden de over
heidsorganen wakker.
Hieraan knoopte zich de vraag vast,
wat de heer van Stirum dacht van de
rol, die ten deze de Volksraad kan ver-
'vullen.
De Volksraad, aldus luidde het ant
woord, is het zegenrijkste ,wat in de
laatste jaren in Indië is tot stand (gekomen-
Hij is een openbare tribune, waar be
zwaren en wenschen worden besproken,
waar de Regeering gelegenheid heeft, haar
politiek uiteen te zetten en critiek te be
antwoorden, feiten in het volle licht te
(plaatsen; waar zij rekenschap kan geven
■van haar bedoelingen en handelingen. De
instelling 'heeft gelegenheid gegeven om
wantrouwen weg te nemen en vertrouwen
te wekken. Als. één treffend staaltje uit
wede, herinnerde de heer van Limburg
Stirum er aan, dat in 1917 in de inland
sche wereld een tekort van vertrouwen
bestond in de bedoeling der Regeering
ten aanzien van het onderwijs. De eer
ste zitting van den Volksraad gaf in 1918
den Directeur van Onderwijs gelegenheid
tot een volledige uiteenzetting van de on
derwijspolitiek der Regeering. Het wan.
trouwen maakte toen plaats voor volko
men instemming en vertrouwen. Er is
ten deze dan ook reden tot groote dank
baarheid voor ieder, wien het belang van
Indië ter harte gaat.
Ten aanzien van de inlanidsiCihe vakbe
weging meende de heer van Stirum, dat
dikwerf uit het oog wordt verloren dat
hetgeen elders scholing en organiseeren-
den arbeid gedurende tientallen van jaren
noodig heeft gehad om te groeien, niet in
Indië met enkele vergaderingen en moties
is in het leven te houden. Wel zijn orga
nisaties van meer ontwikkelden ,b.v. die
der inlandsche onderwijzers en opzichters,
Naar het Engelsch van
MARGARETHA DELAND.
2) o-
Gilford Woodhouse was onlangs uit
Europa teruggekomen; en hoewel hij drie
jaar gereisd had, dachten zijn tantes er
niet aan hem' anders te behandelen dan
toen hij nog een schooljongen was. Zij
„zonden den lieven Gi'ff' hier of „brach
ten hem daar" en maakten plannen voor
hem, zonder dat het bij1 haar opkwam, dat
hfj wel een eigen wil kon hebben. Mis
schien bevorderde zijn stilzwijgen dien in
druk, want zoolang hij1 er niéts tegen had
in te brengen als zij hém1 dit of dat lieten
doen, kwam het er weinig op aan of hij
ten slotte toch juist deed wat hij verkoos.
Dit was zelden in strijd met de verlangens
der twee zusters, want zij waren Zóó onder
den ..stillen invloed van zijn wil, dat zijn
wenschen als vanzelf de har© waren. Maar
niemand zou meer Verbaasd geweest zijn
dan die twee tantes, als men haar gezegd
veZeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden fr. p. post f3.
Losse nummersfO Ott
Prijs der Advertentiën:
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 et
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent.
nuttig werkzaam en heeft hun overleg
met de Indische overheid tot bevredigende
.uitkomsten geleid.
Op onze vraag, hoe de heer van Lim
burg Stirum dacht over onze verhouding
tot Japan, was het antwoord: Die verhou
ding is voortreffelijk. Er is geen enkele
reden om met meer belangstelling te vra
gen naar onze verhouding tot Japan, dan
'b.v. naar die tot Engeland. Voorheen moge
clat anders zijn geweest, maar de betrek
kingen tusschen beide landen zijn door
den oorlog veel enger geworden, en daar
bleek ,dat de Indische Regeering geen on
derscheid maakt tusschen Japanners,
Amerikanen en Europeanen, vestigden Ja-
pansche maatschappijen zich in Indië en
stroomde Japaqsch kapitaal daarheen.
Het onderhoud kwam nu op de betee-
kenis van Nederland voor Indië. Daarbij
wees de heer van Limburg Stirum op
het feit, dat Nederland in de wereld zeer
hoog ptaat aangeschreven. Minister van
Kamebeek is gekozen tot voorzitter van
den Volkenbond, mr. Loder is benoemd
tot rechter in het Internationaal Hof van
Justitie, op het .gebied van wetenschap
en kunst, van handel en scheepvaart beeft
ons land een uitnemenden naam in het
buitenland. Dat is voor Indië van groot
■belang, waar het ,zich opgenomen ,zïet
in een cultuurgemeenschap die in de we
reld in de voorste rij staat op menig ge
bied.
Wat de op zijn reis, na, het neerleggen
van de landvoogdij, opgedane indrukken
betreft, deelde de heer van Limburg Sti
rum mede, dat hij met veel belangstelling
de werking; van die bestu'urssfelselisi der
Engelsche dominions ter plaatse heeft
waargenomen. Nieuw-Zeeland lijkt hem,
wat klimaat en bodem betreft, een der
beste landen voor emigratie van Neder
landsche landbouwers. Een betere scheep
vaartverbinding met. Indië is in het belang
van den handel van Indië en Nieuw-
Zeeland noodig. Thans wordt deze via
Sydney gedreven, wat voor den Indischen
handel niet de meest wenschelijke toe
stand is.
Wat den heer van Limburg Stirum
voorts op zijn reis vooral getroffen heeft
is de geringe bekendheid omtrent Ned-
Indië, ook in Amerika, waar men toch
groote zaken met Indië heeft gedaan'
Hier wordt evenwel den laatsten tijd mooi
werk gedaan door den Handelsattaché van
het gezantschap, en door de Nederland
sche Kamer van Koophandel in New-York,
en het tijdschrift Holland and her Colo
nies. Dat werk achtte de heer van Stirum
niet genoeg te prijzen. In Australië bleek
men beter met onze Oost op de hoogte,
waartoe ook de geregelde stoorravaartver-
binding met Java het hare heeft bijge
bracht.
Na de hoop te hebben uitgespro
ken, dat het toerisme ook het
Nederlandsche meer belangstelling
voor Indië zou toonen, uitte de heer van
Limburg Stirum zijn leedwezen over het
gebrek aan lust onder de Nederlanders
om naar Indië te gaan, naar dit mooie
land, dat velen een mooien werkkring
biedt, waar het leven in elk opzicht de
laatste jaren zooveel aantrekkelijker is
'geworden en waar de Nederlander trotscb
kan zijn op wat zijn voorouders en tijdge
noot-en hebben tot stand gebracht. De toe
loop van artsen, ingenieurs, juristen, on
derwijzers is beslist onvoldoende. Het
ware een uiterst bedenkelijk feit, a,ls
onze landgenooten niet in staat of bereid
bleken, te voldoen aan de Toenemende
behoefte van Indië. Nederland moet be
reid zijn z'n beste zonen daarvoor af te
staian. Als dat niet geschiedt, aou dit 'n ial-
lerbedenkelijkst teeken van onmacht zijn.
'n Kleine Boll, gemeente vroeg dezer.
had, dat haar neef uit zichzelven op heltj
denkbeeld was gekomen om zich in de stad
LockhaVen als rechtsgeleerde fe vestigen.
Zij waren het volkomen met hem eens
geweest toen hfj zeide, dat nog een andere
zaakwaarnemer dan Denner in Ashurst
niets anders zou te doen hebben dan zijn
eigen testament te malken; en zij hadden
goedkeurend geknikt, toen de jonkman er
bijvoegde, dat het alles behalve vriendelijk
zou zijn zich te Mercer te Vestigen, ter
wijl Denner nog hoopte daar cliënten te
vinden en eenmaal 's weeks een uur lang
in een donker achterkamertje, dat hem
tot kantoor diende, op hen zat te wachten.
Zij kwamen weliswaar nooit; maar Gif-
ford was eenmaal ook door Denner onder
richt in de rechtsgeleerdheid en mocht
hem wel lijden, dus kon hij niet iets doen,
dat den schijn vain onheuschheid had. En
toen hij verder aanmerkte datj er in Lock-
haven, jeen plaats in haar opkomst, wel
vooruitzichten schenen te zijn, ©n dat het
er wel aardig zou wezen als Helena Jef
frey, wanneer zij mevrouw Ward was ge
worden, daar ook kwam], glimlachten de
beide dames Woodhouse, en zeiden dat dit
een zeer goed plan wats, en dat zij hem
ALOM VERKRIJGBAAR. ($6
een gemeentearts, waarop zich 125 gega
digden aanmeldden en ,als Indië artsen noo
dig heeft, moeten vreemdelingen worden
uitgezonden, omdat Nederlanders zich niet
beschikbaar sjellen. De heer van Stirum
noemde dat onbegrijpelijk qn slechts te
verklaren uit den hang van vele Hollan
ders aan moeders rokken, zoomede aan
onvoldoende bekendheid van de over
groot© meerderheid der Nederlanders met
land en volk van Indië. Toch wordt er
hier te lande naar het schijnt veel gedaan
om kennis te verspreiden en belangstel
ling te wekken, doch wellicht is de werk
wijze nog te verbeteren.
CCXXXXVIII.
In de laatste „Zeeuwsche Stem"
sprak ik de hoop uit, dat de land
bouw- en Korunginne-l'eesten te Mid
delburg en Vlissingen naar wensdh
zouden slagen en dat zij zoowel door
patroon als knecht en arbeider zou
den bezocht kunnen worden. Welnu,
de feesten zijn thans achter den rug.
Dagen lang bevatte oioik „De Zeeuw"
de uitgebreideverslagen van tentoon
stelling en Vorstelijk bezoek en wie
gedurende die dagen mede in de Wal-
chersche steden of op het terrein ge
weest is, heeft miet eigen oogen kun
nen zien, hoe velen van de feestvreug
de igeooiten en de mooie resultaten van
onzen landbouw aanschouwd hebben.
Al had het bezoek aan de tentoon
stelling des Dinsdag's, Woensdags en
Zaterdags grojoiter kunnen zijn, de Don
derdag en Vrijdag overtroffen de ver
wachtingen. De Zeeuwstihie landbouw
is schitterend voor den dag gekomem
maar of deze zoo grootse,n opgezette
expositie niet boven 'zijn (krachten ging,
zal de financiëele uitkomst moeten
leeren.
Wat in die daigen echter heel dui
delijk gebleken is, is wiel, dat de liefde
tot het Vorstenhuis in Zeeland nog
altijd groot is. Wat was het volk en
thousiast, als het de Koningin en het
Prinsesje kon toejuichen. Dat ging al
les even spontaan en daar was niets
kunstmatigs bij. Zelfs onze Koningin
was door dezé huldiging zóó getrof
fen, dat 'zij het herhaaldelijk betuigde,
dat de geestdrift ongekend was. Nog
'altijd weet zij de liefde van ieder
rechtgeaard Nederlander te winnen
en ook ons Prinsesje is reeds aardig
op weg, om dit voorbeeld na Je
volgen.
Och, laten we allen maar eerlijk
zijn. Als daar de Koninklijke auto
aan komt rijden en het gejuich der
menigte steeds dichterbij Komt en ge
eindelijk de Vorstelijke personen van
nabij kunt zien, dan gaat er toch al
tijd nolg een ontroering door u. Er
zijn wel van die menscihen, die dat
probeeren te ontkennen en het zöo
koud kunnen zeggen: „de Koningin
is ook maar een gewoon mensen",
maar of 'ze aan die ontroering ontko
men, als ze daar onze Koningin vlak
voor zich zien en allen rondom hen
geestdriftig jubelen,, öclh kom, wie ge
looft het eigenlijk. Ik heb zelfs wel
in bet voorjaar naar Lockhavem zouden,
zenden en blijde waren dait zij op dien
inval gekomen waren.
Op dien Juni-avond hadden zij hem ver
zocht betreffende de bloemen, een bood
schap naar de pastorie te doen. „De lieve
jongen is wel blij er heen te gaan", zei.de
miss Deborah zuchtend, to,en zij za,g hoe
bereidvaardig hij heenstapte; „hij heeft er
veel gevoel van dat zij trouwt, hoe jong
hij ook is."
„Ben je daair wel zelrer Van, Deborah?"
vroeg miss R,uth, twijfelachtig. „Het heeft
bij mij nooit zoo vastgestaan, dat hij' veel
belang in haiar stelde."
„Bij. mijl wel", antwoordde rnisis Deborah
scherp. „Ik heb, altijd beweerd, dat zij
voor elkander geboren waren."
Maar Gifford Woodhouso's vroolijke grij
ze oogen onder zijn rechte bruine wenk
brauwen teekenden niets wat naar die
wanhopige uitdrukking van ©en ongelukkig
minnaar geleek; integendeel floot hij zacht
door zijn blonden knevel heen; terwijl hij1
de laain naar de pastorie doorliep ©n daar
na het pad op, om bij het gezelschap
in den tuin fe komen.
De vier personen, die daar bijeenzaten,
gezien, dat ras-ecihte sociaal-democra
ten, die altijd vul qfsdhuw over dat
gehate Koningschap spreken, toch nog
uitluiopen (natuurlijk probeeren ze dan
door huin bekenden niet gezien te
worden), als de Koningin in hun na
bijheid komt.
Komt. nu die ontroering door de
praal en pracht, waarmee onze Vorstin
is omringd? Ach, wielneen. Er is schier
geen Hof in Europa of daarbuiten,
waar bet zoo eenvoudig toegaat als
aain 't Nederlandsche. En wie ook nu
weer getuige is geweest van het Ko
ninklijk bezoek, zal het wel met me
eens zijn, dat er van uiterlijke
grootscihheid en luister al heel weinig
te bespeuren viel. Een enkele auto
heuscih doodgewone auto's een
'klein getal chauffeurs en ander dienst
personeel en da,n... het Vorstelijk ge
zin allereenvoudigst gekleed, zonder
©enige modezucht. Vooral dat laatste
mag wiel eens gezegd. Wij hebben het
Sroute voorrecht een Koningin te heb-
en, die aan de dwaze grillen der
geen eer en fatsoen ontziende mode
niet. toegeeft. Zij is daarin een voor
beeld tot beschaming voor vele da-
'mes, dië denikeii, .zich een zeker air
te geven door de onzedelijke mode
onzer dagen tot in het uiterste te
volgen.
Ook onizie sociaal-,democratische
vrouwen mogen hieraan wel eens wor
den herinnerd. Wie wel eens verga
deringen bijwoonde, waar deze aan
wezig warén, heeft wel gezien, dat
Zij op een andere wijze meenen haar
waardigheid" te moeten hoog houden
dam ,onzie Koningin. Zeker, het is- o
zoo gemakkelijk te spotten met bet
Koningschap, maar veel meer dan af
gunst is dit vaak niet. En komen de
sociaal-democraten in de meerderheid,
wordt er hier of daar een S, D. A.
P.'er geroepen tot ©en booge positie,
dan hebben 'zie van bun gewichtigheid
zulk ©en verheven indruk, dat ge er
om lachen 'moet of er u aan ergeren.
Zi,e 'maar naar Duitschland. Daar
'is een .sociaal democraat, de vroegere
zadelmakersknedhit Ebert, president.
Maar als 'ge denkt, dat die zijn kracht
in ©envoud zoekt, hebt ge het mis.
Zeker, veel hiooirt ge van hem niet
en Zijn regeeringlsdaden schijnen tegen
woordig zoowat alleen te bestaan in
het schorsen van enkele bladen, die
niet naar Zijn zin schrijven (echt so
ciaal-democratisch!), maar zoo nu en
dan behaagt het den president wiel
eens zich te vertonnen. Doch wat er
dan gebeurt is een vrij getrouwe na
bootsing van hetgeen bij keizer Wil
helm geschiedde. Zelfs heeft Ebert de
omkieschheid gehad, zlich te laten foto
grafeeren in badöostuum, iets, wat bij
mijn weten de keizer nooit heeft toe
gestaan.
Neen, nogmaals, praal heeft onze
Koningin niet noodig. De meesten on
zer zien haar zelfs het liefst zoio een
voudig mogelijk, zoo in haar gewone
doen en laten. Toone,eitjes als de Prin
ses, dansend met de Westkappelsche
kinderen en de Koningin in gesprek
met een bedremmeld Zeeuwsch ventje
of meisje, zie, die Zijn om nooit .te
vergeten. De liefde tot Oranje zit er
reeds diep in en behoeft er niet meer
ingebracht te woirden. Bij tal van ge
legenheden uit Ze zich spontaan.
Dat bleek' ook in Rotterdam, ja in
Rotterdam, het roode broeinest, waar
©en Heykbop en ieen De Zeeuw mee
nen den schep-ter te kunnen Zwaaien
©n waar in November 1918 de revo
lutie zou geproclameerd worden. En-
waren zeer stil; Dr Howe, wiens sigaar
bij elk haalt],e, dat hij er aan deed, fon
kelde als een grooter glimworm dan die,
welke in die duisternis begonnen, te glin
steren, was de eenige, die geneigdheid
toonde om1 te spreken. „Is alles nu voor
morgen gereed, meisjes?" zeide hïj, de
aseh vain zijn sigaar op de leuning van
zijn tuinstoel afkloppende. „Koffers ge
pakt en toiletten klaar? We mochten je
wel hier houden, Helena, om alles weer in
orde te brengen, nadat het huis zoo op
stelten beeft gereden; vind je dat ook
niet, Louise?"
Hier onderdrukte de predikant een
geeuw.
„Over orde behoeft gij u niet ongerust
te maken, vader", zeide Louise, haar roode
lippen in een min of meer pruilende plooi
trekkende; terwijl zij haar hoofd, dat tegen
den schouder Van haiar nicht leunde, op
hief, „maar ik zou wel willen dat we
Helena hier konden houden."
„Hoor je dat* mijnheer Ward?" hernam
de predikant. „Ja; wij1 zullen allen heit
kind zwaar missen. Gifford Woodhouse zei
Vandaag no,g, dat Ashurst veel aan haar
zal verliezen. Dat is een compliment voor
Kinderen
/J
lijden al te vaak aan huidaa 11 doerfingen
als uitslag, gordelroos, dauwworm enz.
Een probaat geneesmiddel vindt gij in
Forster's Zalf, prijs f 1.75 per doos, alom
verkrijgbaar. (6)
fcele daigen vóór haar Zeeuwsch uit
stapje. bracht de Koningin ook daar
©en bezoek. En wat bleek nu Dat
men vooral in de volksbuurten, ,waar
men toch zéker de rooden zou zoeken,
zich beijverd had allerlei versierin
gen, eerepoorten, enz. aan te bren.-
fön en dat het socialisdsch blad De
oorwaarts" moest erkennen, dat de
blijdschap ,oo!k daar zich ongedwon
gen had geuit. Dat teeként!
Z©ker, vele van die menscihen (al
thans van de mannen; de vrouwen
'zijin nog zoo rood niet, als men het
wel wil doen voorkomen) stemmen
misschien straks op de sooiaal-demo-
clraten. Waarom?' Omdat hun wordt
voorgespiegeld, dat alleen de S. D.
A. r. materieel voordeel bréngt en
voor 't belang van den werkman vecht.
Niet, omdat zie zoio principiëel repu
blikeins dh en anti-koningsgezind zijn.
Voor ons, Christelijke pairtijen, weer
een reden te méér 'om niet socialisme
in zijn waren aard aan het volk voor
te stellen.
Zie, daar hebben we meteen een
deel van onze taak voor den a.s.
winter. Een winter, die voor den poli-
tieken strijd van het hoogste belang
is. Immers in Juni van 't volgend jaar
wacht ons de strijd, die buitengewoon
zwaar zal zijn. Om ons daarvoor te
wapenen, hebben we slechts één win
ter meer tot onze beschikking. Onze
vijand moiet. in zïjln ware gedaante
gêteékend worden en ons arsenaal
moet, terdege van nieuwe wapenen
worden .voorzien. Het gaat nog altijd
en zeker in 1922 Om onze heiligste
goederen. Diat daarom alle lakschheid
wijk©.
Het veïgaderseizloen is weer aange
broken. De avonden gaan zich weer,
leenen voor vergaderingen en enkele
Kies vereenigingen hebben het plan
voor de campagne dan ook reeds op
gemaakt. Bravo voor deze! Maar ook
de andere moeten uit den zomer slaap
ontwaken en met frisscihen moed aan
den arbeid.
JAN VAN 't LAND.
De toestand.
Zooals bekend is, moest Hongarije vóór
4 October antwoorden op het ultimatum
der Entente inzake de overdracht van'
West-Hongarije ,aan Oostenrijk. Welnu, op
het laatste moment heeft het geantwoord
en in naam gevolg gegeven aan de eischen
der Entente. Wij zeggen opzettelijk: „in
naam", want het wordt met West-Honga
rije precaes dezelfde kwestie als met
Triëst, dat door d'Annunzio bezet werd,
De Hongpiarsche regeering; kan nu, gemak
kelijk zeggen: „wij willen West-Hongarije
aan Oostenrijk overdragen", maar daar
mede is het nog niet voor overname door
Oostenrijk geschikt, want het zit vol met
allerlei Hongaarsche troepen. En nu be
looft de Hongaarsche regeering wel de ge
regelde troepen te zullen terugtrekken,
maar er zwerven bovendien nog talrijke
benden rond, die naar het schijnt onder
commando staan van den oud.premier
Friedrich.
je, Helenaj! Wait is dat jongmensch. ver
anderd in die drie jaren, diat hij buiten
lands is geweest!Hij is een man gewor
den. Ho© oud is hSj' nu? Wij, toudsreni
van dagen, kunnen ons zoo moeilijk voor
stellen dat kinderen tot menschen zijn
opgegroeid."
„Giff is zes en twintig jaair", zeide
Louise.
„Ja, zioo is 't", h'ernam Dr Howe. „D!a,t
had ik moeten weten; hij is in hefelfde
jaar geboren als je broer; en die zou nu
zes en twintig jaair geweest! zijn, hls hij
in 't leven gebleven was. Een knappe jon
gen, die Gilford! Het spijt me, dat hij
zich niet in Mercer gaat vestigen. Hij
is van meemimg, dat hij daardoor Dsnner
in den weg zou; staan. Maar Denner heeft
nooit in zijn leVen een zaak buiten As
hurst gehad, 't Is toch een bewijs van
goedhartigheid in den jongen, ©n ik ben
blij;, dat hij; naar Lorikbaven gaat. Dan
kan hij een oogje op Helena honden en ons
vertellen, of zij zich met gepaste waardig
heid gedraaigt. Ik geloof dat je wel yan
hemi zult honden, mijnheer Ward John,
wil ik zeggen."
(Wordt vervolgd.).'
9