No 3
36e Jaargang
il
tri
:agers
L
fi
1$
'fi
n\
5 October
van circa
hoornen,
Buitenland.
Binnealand.
ddelburg.
svereeniging
:e Middelburg.
Wijnpeen.
aards Ros,
Dinsdag 4 October 19Ü!
ARZEN,
ft
alfde Vaars
ïlfvaarzen,
ecretaire.
kj
Meid
ode en een
neisje,
elingen en
chters
ff
,1
FEUILLETON.
John Ward en zpe Vrouw.
PRIMA WITTE SUIKER
uur
ild warden
Eoet 10, Court
Bellefleur 46,
se soorten.
den eigenaar
ruisweg Nieuw-
'nlichtingen kan-
r ts:
itoor.
IET BESTUUR.
OOP:
tusachenstel, bij
Nieuw- en St.
rgevorderd seizoen
lerstel van Wagen
j J. WIELEMA-
Middelburg.
OOP:
kening, bij JOH.
SE Lz., Land
en.
F IN RUIL
FVA ARS,
bij S. STROO.
OOP:
ier, bij F. WIELE-
erke.
NGEBODEN:
ïofplein E 294a,.
Iburg.
OOP, i
iarzen, aan de
een Meid ge-
JL, Waarde,
vergevorderde
cnecht
i met boerenwerk
G. óf P. G., bf
mid, Nieuwdorp..
P. DE JONGE
nhoek, No. 66.
„s.
nsibode
J. MOL, Land-
rtsdijk.
gevraagd,
NIERSE, 't Zand'
t Mei
ïkontende Meid
agd,
Meliskerke.
VOLKERS Az,
agd 1
Czn., Krabben-
lan of met Mo®
raagd en een
koop, bg
perd", Aagtekerko.
Vrederust''
h kunnen
n de 18 jaar ge-
om te warden
rerpleging
at f1000, boven
enevens vacantie-
stkleeding.
den Geneesheer-
bovengenoemde
fj i
Uitgave van
de Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGÜÖ,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 70,
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg
FIRMA F. P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers
Gosterbaan Le Cointre, Goes.
De Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maandeü fr. p. post f3.
Losse nummersf005
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent.
DE MACHT DES KONINGS.
Wij Keggen opzettelijk: de maclit
des Konings, en niet de machten
des Konings; de Koning heeft geen
drie machten, al spreekt de Grond
wet van drie, en al gewaagt zij van
één macht, die hij alleen heeft, één
macht, die hij1 met de Staten Generaal
deelt; en één macht die hij eigenlijk
'niet heeft, wijl die alleen door rech
ters, door de wet aan te wijzen, wordt
uitgeoefend. Dit is een gansch valsche
voorstelling.
Wij spreken van de macht des
Konings, en wat die drie .machten"
in de Grondwet aangaat, houden wij
vast aaJn deze definitie: „Die werk
zaamheden waarmee het koningschap
is heiast, kunnen gevoeglijk verdeeld
worden in drie groepenbestuur,
rechtspraak en wetgeving. Dat is wat
de Grondwet abusievelijk verstaat on
der „uitvoerende, rechterlijke en wet
gevende macht".
In eiken staat kan in werkelijkheid
slechts bij één persoon of college de
hoogste macht berusten. Zoo zegt Jhr
mr A. F. de S. L. in zijn „Onze
Constitutie". Deze waarheid is zoo
duidelijk, dat zelfs een kind haar ver
staan, en als 't wil ook toestemmen
kan.
De hoogste macht kan maar één
menscih (of college) bezitten. De
h o-o g s t e machtwaht er is maar
één sterkste. Sterkste, bijv. in gield,
in aanhang, in wapienen, enz.
In beginsel, en dit is de tweede
waarheid, die wij hebben vast te; hon
den, in beginsel is die macht één
en ondeelbaar. Ook dit begrijpt ieder
die wil. Want zoodra die macht ge
deeld wordt, houdt zij op de hoogste
macht te zijn,, sterker nolg, zij' houdt
op macht te zijn.
Vandaar de'ongerijmdheid van de
leer der „trias politica" de drie
staatkundige machten - (die 't voorstelt
alsof er drie machten naast elkander
bestaan, de wetgevende, de uitvoeren
de en de rechterlijke.
Vandaar ook de dwaasheid van de
veronderstelling, dat genoemde drie
machten aan elkander tegengesteld
zouden zijn, gelijk in de Grondwet
waar in (art. 55) vastgelegd wordt, dat
de uitvoerende macht bij dlein Koning
berust; (art. 109) dat de Koning de
wetgevende macht deelt met de Sta-
ten-Generaalen (art. 155) dat de
rechterlijke macht wordt uitgeoefend
door rechters die de wet aanwijst.
Wij (moeten er ons g,oed van door
dringen, dat dit mis is.
Er feijm geen drie machten. En nog
veel minder is er een van deze drie,
die staan zou tegenover een der beide
andere.
Uitvoerende, wetgevende, ^rechter
lijke macht berusten bij' één persoon,
die zijn wil uitspreekt, en dien laat
uitvoeren door wie hij hiermede be
last. Jhr mr A. F. de Savomin Lob
man zegt er van in zijn boven aan
gehaald werk: „Natuurlijk komt een
wet tof stand met gemeen overleg
der Staten Generaal. Maar tusschen
een zoodanige wet en die wetten, wel
ke van den Souvereinen Vorst in 1813
en 1814 uitgingen, zionder eeinig over-
lea bestaat igeenerlei principieel ver
schil. En met. name „de rechterlijke
„macht", die heelemlaal gjeen macht is.
Naar het Engelsch van
MARGARETHA DELAND.
1)
HOOFDSTUK I.
Op den avond vóór den trouwdag van
Helena Jeffrey kwam bet geheele gezin
van de pastorie in den tuin.
„Bij een feestelijke gelegenheid als
deze", zeide de predikant, Dr Howe, zijn
nicht vriendelijk toelachende, „zijn de
harten zóó vol, dait het iedereen in huis
te, benauwd wordt."
Een trouwfeest in Ashurst had dan ook
werkelijk al het bekoorlijke van nieuwheid.
„Laat zien", zeide de predikant, „het Zal
zoowat tien neen, twaalf jaar geleden
zijn dat Mary Drayton trouwde, en dat
was onze laatste bruiloft. Meer ziulke op
windende gebeurtenissen zouden wij niet
kunnen uithouden; daar zouden wij al te
levendig van worden."
Maar van al te groote levendigheid had
Ashurst nogal geen last; veeleer kon het
er op roemen vrij druilig te zijn. De
'drukte en bedrijvigheid van plaatsen, die
met den tijd meegingen, noemde men daar
rumoerig; haastig zijn was strijdig met
gepaste waardigheid, bijna ongemanierd;
en het meest in 'toog vallende kenmerk
van het dorp, dath aan de helling van.
lage groene1 heuvels lag, was de- atmosfeer
van rust en kalmte, die er hee-rschte.,
Die- met gras begroeide dorpsstraat was
bijna twee- mijlen lang, maaar er stonden
weinig buizen. Eén pad, dat naar de pas
torie leidde-, kronkelde om den voet van
den oostelijken heuvel aan het eene einde
van de straat, en aan bet andere uiteinde;
was de met een balksteenen muur afgeslo
ten tuin van de dames Woodhouse.
Tusschen deze twee uiteinden was het
dorp langzamerhand ontstaan; maar zijn
eerste jeugd was reeds zóó lang voorbij,
dat niemand er zich iets van herinneren!
kon; men had het nooit anders gekend dan
zooals het nu was, en alles bleef er bij het
oude. Dat kwam misschien, doordat het
zoo ver van de naaste provinciestad lag,
want Mercer was twaalf mijlen afstands,
en er was geen vooruitzicht op verbinding
door een spoorweg. Eens was er wel over
gesproken; eenige winkeliers, en ook baas
Lash, de timmerman, hadden er 's avonds
waarin zijn eigen ambtenaren betrok
ken zijn".
Al éven onjuist is de opvatting, da.t
de Koning en de Staten Generaal de
wetgevende macht g e z'a m e n 1 ij k uit
oefenen. Dat heeft een in meerderheid
liberale Kamer dn 1848 wel in de
Grondwet gezet, maar daarom is dit
nog niet zoo.
Gelijk wij zeiden maakt de Koning,
clcor middel van Klijn ministers de wet,
in gemeen overleg mlet het volk, dit
laatste door deszielfs vertegenwoordi
gers doch dit is heel iets anders'
dan de bewering dat nu ook dat volk
mee de wet maakt.
Eerst wanneer de Koning onder een
wetsiointweïp zijn handteekening gezet
beeft is 't ontwerp „wet" geworden.
Daarom Ts dan ook onjuist de be
wering van de sociaal democraten, dat
de wetgevende macht diende voorop
te .staan, dewijl de bron van alle be
stuur ien rechtspraak de wetgeving is.
De bron van alle bestuur en recht
spraak ligt in God. God is onze Wet
gever. Hij heeft van zijh gezag doen
afstralen 'op personen en kringenen
die persoon is in ons land de koning.
En die koning voert nu zijn macht
drieërlei uit; dat is derhalve in dë
eerste plaats de uitvoerende macht,
die gaat voorop; en dan de beide
andere.
De sociaal democratische penvoer
ders (Oi.a. Het Volk in haar arti
kelen over Grondwetsherziening")
vergissen zich ïn nog andere beschou
wingen over de Grondwet. Zoo bijv.
beweren zij, dat wij onder „den Ko
ning" in de Grondwet hebben te ver
staan „de Regeering, die wordt ge
voerd door de ministers".
Van oiuds is de minister dienaar
der Kroon geweest; en ook naar ons
recht is hij dit. De naam zegt het
trouwens duidelijk. Een minister wil
zeggen een dienaar. Die predikant bijv.
is dienaar (bedienaar) des (Goddelij-
fcen) Woords: Verbum divini minister;
letterlijk vertaald: van het goddelijke
Woord de dienaar. Vandaar op de
oude kerkbriefjes de aanduiding dei-
predikanten als „mï" (minister die
naar); tegenwoordig is dit precies het
tegenovergestelde: ds, dat is dominuë
heer.
Doch gienoeg hiervan. De minister
is derhalve niet „de mededrager van
de Koninklijke macht" ziooals prof.
Buys in zijn boek „D'e Grondwet"
leert: maar de dienaar van den Ko
ning, en derhalve in de eerste plaats
aan dezen verantwoordelijk) tot. zielfs
van de kleinste kleinigheid is hij re
kenschap aan de Kroion verschuldigd;
de Kroon kan hem elk oogenblik„naar
welgevallen" ontslaan.
Maar zij zijn tevens verantwoorde
lijk aan de Staten Generaal, omdat
bij rechtens verantwoordelijk is voor
de naleving der wetten; .en o.oik om
dat de Staten Generaal niet mógen
critiseeren den Koning zeiven, maar
diens raadgevers. De Koning toch is
onschendbaar. Ook daaromHet
V o 1 k merkt dit terecht op. Maar niet
als Regeering', want dat zijn zij' op
zicbzielven niet, mlaar als raadslie
den der 'Kroion.
staat ziooi weinig tegen de koninklijke
macht over, dat zelfs op dit oogen- Korte berichten.
blik de Koning zelf nog rechtspraak bit Japansche bron is thans in groote
uitoefent, .en juist in die geschillen, lijnen de overeenkomst betreffende het
eiland Yap bekend geworden. Deze over
eenkomst komt .neer op het volgende:
De Vereen. Staten krijgen de beschik
king over den kabel van Yap naar Guam,
Japan over dien van Yap naar Shanghai
en Nederland over dien van Yap naar
Menado.
Ter eere van Olemenceau is een
monument onthuld. De staatsman hield
daarbij zelf een rede en wees op de
fouten der huidige Fransche .regeering,
die, naar zijn meening, veel te veel aan
Duitschland toegaf.
De mijnwerkers te Southlanark (En
geland) namen genoegen met een loons
verlaging, liever dan toe te stemmen in
een werktijd-verkorting.
Tot lid van den gemeenteraad van
Parijs is gekozen een officier-machinist,
die in de gevangenis zit-wegens het over
leveren van zijn schip aan de bolsjewiki'
Morgen keert Lloyd George uit de
Schotsche Hooglanden, waar hij een
maand vertoefd heeft, naar zijn departe
ment terug. Over gebrek aan werk zal
hij wel niet te klagen hebben (Iersche
kwestie, werkloosheid, enz.J
De toestand in Engelsch-Indië wordt
zeer ernstig geacht. Ernstige excessen van
den kant der opstandelingen zijn reeds
voorgekomen.
De arbeiders in de bouwvakken te
Parijs hebben gisteren besloten te gaan
staken. Er was een sterke strooming te
gen, doch men wjst den tegenstanders
te beduiden, dat zoo ze niet wilden sta
ken, men hen er tvel toe zon weten te
dwingen.
Naar de „Times" uit Toronto ver
neemt, heeft dezer dagen de geweldigste
storm, welke sinds jaren in Canada waar
genomen werd, over Ontario en Quebec
gewoed. Van talrijke huizen zijn de da
ken lafgewaaid, hoornen braken als riet
stengels middendoor en het geheel© tele
graaf- en telefoonwezen is gedesorgani
seerd.
Er zijn duizenden dooden en gewonden
gevallen in een grooten en bloedigen veld
slag, die tusschen de Russisch© bolsjewis
tische troepen en de mohammedanen uit
Bakoe, hoofdstad van de Azerbeidjansche
republiek, gisteren heeft plaats gehad.
Een Vickers vliegtuig maakt© gis
teren een proefvlucht boven Kent. Door
den hevigen wind werd het op den grond
geslagen, waardoor het in brand vloog.
De vijf inzittenden kwamen in de vlam
men om.
Broodprijsverlaging te
Amsterdam.
In verband miet da voortgezette daling
der graan- en meelmarkten in Noord-
rika, hebben ook de Nederlandsche meel
fabrikanten him prijzen aanmerkelijk ver
laagd. In slechts vier weken tijds zakfeni
de noteeringen der jn ons land gefabri
ceerd© tarwebloem met nietj minder dan
f2.25 a f2.50 per 100 kilo. Naar aan
leiding van deze scherp© daling der grondt
in Bulchers kruidenierswinkel voor ge
ijverd, omdat zij aan de genade overge
geven waren van Phibbs, den vrachtrijder,
die hun waren op zijn krakenden wagen
langzaam over den stoffigen straatweg uit
Mercer bracht. Maar anderen, die verder
zagen dan hun neus lang was, hadden
tegen een vervoermiddel, dat de weinige
nering, welke zij hadden, misschien nog
zou doen verminderen. Onder de families,
waarbij „nering" niet in aanmerking
kwam, heerschte echter groote eenstem
migheid, hoewel de Daytons iets mom
pelden van verhoogde waarde van den
grond; misschien niet zoozeer met het
oog op de welvaart van Ashurst als om
dat hun bezitting langs de voorgestelde
spoorweglijn lag.
De predikant was standvastig in zijn
gevoelen. „Ik zou niet weten, waar wij een.
spoorweg voor noodig hébben", zeide hij,
zijn voorhoofd met zijn grooten zijden
zakdoek afvegende. „Mijn grootvader heeft
nooit aan zooiets gedacht, dus kan ik er
ook wel buiten, en ik geloof dat het
voor het dorp veel heter is, er geen te
hebben."
Hij zou Voor den aanleg een hoek van
zijn schuur moeten missen, en hoewel dit
het stoffelijk of geestelijk welzijn van
stoffen-prijzen, worden de broodprijzen met
ingang van heden in Amsterdam met 2
cent per 800 gram Verlaagd.
De winkelsluitin.g
De eerste Nederlandsche Veraenigmg van
chocolaterie winkeliers „De cacaoplant"
kal zich, naar de Msb. meldt, in verband
met den toestand waarin de komende wet
geving op de winkelsluiting den kleinen
winkelier dreigt te plaatsen, gaan wijden
aan de Verkrijging van zooveel mogelijke
Vrijheid voor de chocolaterie-winkeliers!
Men zal de regeering dringend vragen
om het werktijdenbesluit voor winkels en
de ontworpen winkelsluitingswet op te
schorten, Voorts om eventueel het plaat
selijk afwijken hij' gemeentelijke verorde
ning op een betere basis te krijgen dan
nu, waardoor voor vele menschen .steen,
moeilijkbeden met de politie ontstaan.
Staking in de
Amster damsche haven,
den Centrales en Chr. Tramsporta--
en den Centralen en Chr. Tramsportari-
beidersbond is een regeling betreffende
de arbeidersreserve in het havenbedrijf
getroffen. De meer reVolutionnair gezinde
elementen onder de hav'en-airbeiders zijn
echter van deze regeling niet gediend en
hebben gisteren een staking in de Am-
sterdamsche haven op touw gezet. Zij
trachtten ook .werkwilligen te bewegemi
den arbeid neer te leggen, wat tot bot
singen met de politie aanleiding gaf. Toch
lag door deze actie het werk op vyele
schepen en terreinen gisteren nagenoeg
geheel stil.
G een m ij nwer kersstaking.
De Ned. Mijnwerkersbond heeft beslo
ten de loonsverlaging onder protest te
-aanvaarden en de collectieve arbeidsover
eenkomst te' aanvaarden. De Christelijke
Bond had reeds Zaterdag aan de directies
bericht, dat hij de eischen der directies
inwilligde en ook de Protestantsch-
Christelijke en Neutrale Bond gaan hierin
mee. De loonsverlaging voor de mijnwer
kers, die voor drie maanden in een con
tract vast ligt, is dus een feit geworden-
Toeslag in D-treinen.
Door de directie der Nede'rl. Spoorwegen
is bepaald, dat in de drie volgende ge
vallen de toeslag voor D-treinen niet be
hoeft te, worden geheven:
le. van reizigers, die genoegen moeten
nemen met een zitplaats, die gemaakt
is door de armleuning op te slaan.
2e. van reizigers, die zich met een
staanplaats tevreden moeten stellen;
3e. van reizigers, aan wie een zitplaats
wordt aangewezen in een lagere klasse,
dan waarvoor hun plaatsbewijs geldig is'
De keizer als peet.
Gisteren heeft de keizer den zoon van
zijn adjudant Von Ilsemann, ten doop ge
houden. De plechtigheid heeft plaats gehad
op 't kasteel van graaf Bentinck te Ame-
rongen. Het kind ontvangt, volgens de
Tel., als eersten naam, dien van keizer
Wilhelm, als tweeden een van de keizerin
en verder namen naar eigen familieleden.
O ud-mi nister Tre ub over de
V a lu ta-k we s t je.
De Temps bevat een interview van
Jean Herbette met Treub, die zich te Ge-
nève bevindt voor de vergadering van
den Volkenbond.
De heer Treub zeide o.m„ dat de Vol
kenbond opgericht is om oorlogen te
voorkomen. Maar de ervaring leert, dat de
feitelijke grond van alle moderne oor
logen een economisch conflict is. Hoe
zal men den vrede kunnen handhaven'
wanneer de economische belangen van
28 cent per pond| met 3 °;0 bon.
Gravinstraat. L. LEIJNSE hoek Markt.
MIDDELBURG.
de verschillende volkeren aan elkaar te.
genovergesteld bleven, zooals men tegen
woordig in Europa ziet?
De economische verwarring, die op het
oogenblik in Europa bestaat, teekent zich
af in de verhouding der valuta. Daaronder
lijden de landen met een hooge waarde
van hun munteenheid niet minder dan
die met een lage. In Holland wordt men
zeer gehinderd door het feit, dat de hooge
stand van den gulden de arbeidsloonen
te hoog en de producten te duur maakt.
„De Nederlandsche handelsbalans zoo
zeide de heer Treub vertoont een pas
sief, dat ik schat op I1/2 milliard gulden
per jaar. Zeer hoog geschat leveren de
inkomens uit het buitenland die niet voort
komen uit feitelijken uitvoer (dividenden,
vracht, enz.) per jaar hoogstens een mil
liard gulden op. Er blijft dus in totaal'
een deficit van een half milliard, waarbij
komt, dat fabrieken en scheepswerven
zonder bestellingen zitten. Hoeveel rijk-
dommen een natie ook vergaard moge
hebben, een dergelijk regiem kan het op
den duur niet volhouden.
Daarom, zoo betoogde de heer Treub;
hebben wij er evengoed als de Fran-
schen, belang 'hij, te komen tot stabili'-
seering van de valuta. Alle maatregelen
die men daarvoor echter tegenwoordig
wel neemt, lijken hem verkeerd, zoowel
wanneer een land met lage valuta de zoo
genaamde luxe-invoeren verbiedt, al s wan
neer een land met hooge valuta invoer
rechten heft onder het voorwendsel, de
eigen industrie te moeten beschermen'
Het eerste lokt represailles uit, het tweede
verhindert de daling van prijzen in de
landen met hooge muntwaarde.
De heer Treub keurt daarom alle na
tionale of internationale dwangmaatregelen
af. Ook is hij tegen inflatie. Wel is waar
profiteert de Duitsche industrie er thans
zeer van dat het Duitsche papiergeld -zich
zoo vermenigvuldigt en zoo zeer in waarde
vermindert, want zoodoende kan niemand
met haar concurreeren, maar het ont
waken zal onaangenaam zijn en dan zal
men wel van methode moeten veranderen'
Men merke echter op, zoo besloot de
heer Treub, dat wanneer een land met
buitengewoon gedeprecieerde munteenheid
zijn goedkoope waar op de buitenlandschet
inarkt gooit, het een wapen maakt van zijh:
eigen financieel© moeilijkheden en van
de verarming van zijn werklieden en em
ployés. Het is een nooddruftsconcurrentie
die het zijn mededingers aandoet. Daar
aan ziet men, hoe moeilijk het probleem
op te lossen is. Men kan het niet regelen'
tegen eenig land, noch buiten ©enig land
om. Alle landen zijn in zekeren zin so
lidair. Het is door het begrip van deze
solidariteit, in breeder kring bekend te
maken, en nader te bestudeeren, dat de
Volkenbond groote diensten kan bewij
zen.
T oezichtop den aardappe-
1 enuitvoer?
De Deenscbe regeering heeft indertijd
een commissie in het leven geroepen;
welke het toezicht en controle heeft over
den lïitvoer van Deensche aardappelen
naar bet buitenland. Naar de „Tel." Ver
neemt, bestaat ook bij de Nederlandsche
regeering het plan binnenkort z.ulk een
controle van Staatswege in te stellen. In
dien onze regeering zoo ver mocht gaan:
Ashurst niet in den weg- had kunnen slaan,
wankelde Howe niet in zijn gevoelen. En
de predikant gaf slechts het gevoelen van
de andere families te kennen, zoodat heft
een geruststelling voor geheel Ashurst
was, toen de ontwerpers van den spoor
weg niet verder gingen dan een uitgraving
aain het eene einde van de weilanden der
Draytons ie maiken; en dat was al zóó lang
geleden, dat de grond, die ©en gele, hobbe
lige wonde tusschen het malsche weide-
groen had vertoond, nu niet klaiver en
wilde rozen was begroeid, en er geen
spoor meer van da verminking door spade
en houweel te zien was.
De kleine boomgaard van knoestige ap-
pelboomen der dames Woadhrnse grensde
aan de eene zijde van die vroegere uit
graving, en held© af naar den moestuin
en de achterdeur van haar oud huis, dat
aan de voorzijde van den weg afgesloten
was .door een hoogen baksteenen muur,
grijs van korstmos, en afbrokkelend op
plaatsen, waar de kalk Vergaan was on
der het klimop; dat er vatn boven in lange
festoenen overheen hing. Het hooge ijze
ren hek was in geen jaren gesloten ge
weest, en, op zijn scharnieren roestende,
tegen den binnenmuur geschoven, waar het
bjjna verborgen was door de ineengewarde
wijngaardranken tusschen de stangen.
De muur omsloot een koelen lommer
rijken tuin; de boomen waren drie ge
slachten oud, en de seringen waren zoo
dicht opeengegroeid, dat zij nauwelijks
licht genoeg hadden om te bloeien. De
palmstruiken langs de bloemperken waren,
in weerwil van het snoeien^ bijna heggen
geworden, z'oodat de paden er tusschen
vochtig waren, en over de zwarte, harde
aarde een waas van mos la.g. Ouderwetscho
bloemen groeiden waar vóór vijftig jaar
ook bloemen gestaan hadden. „Ik zou mat
mijn oogen dicht helt bed met witte viool
tjes wel kunnen vinden", zieide miss R.uth
Woodhouse; en zij wist hoever de lelietejs
der dalen zich' elk Voorjaar voortplantten
en hoeveel er om het andere jaiar van
den .grooten sparreboom gesnoeid moest
worden, om de zon op haar anjelieren te
laten schijnen.
Miss Ruth was altijd zeer mild met
haar bloemen, maar nu er een trouwfeest
op de pastorie was, moest haar tuin er
inzonderheid aam gelooven, en haar neef
zou den volgenden ochtend de bloemen
naar de kerk brengen.
(Wordt vervolgd.)
"V
