MER
Celling
eliing
telling
■elling
telling
Mi
to
ilinsdag 13 September ItlSfci
35e Jaargang
Insulaire Hypotheekbank te Zierikzee.
erkoopersj
TARWE,
mermanskuecht,
Buitenland.
6% Pandbrieven a 100,2 °0
Binnenland.
Widdefb
U'S.
blinkend
che Baai.
;en
enierszaak,
FEUILLETON.
De zendeling Dr Livingstone.
f 313.550
2 700.350
4 828 200
9.750 000
!S.
LIJZEN.
rE KOOP:
Werkmanswoning»
a gas en
waterleiliog'
gebruik. Te berrage®
'OK, 's-Heer Hendriks-
Goes
E KOOP:
llmina Tarwe,
op siam en monster...
IL. M., bij A. WISSE, f
;obapolder.
mderdag a. s.
Kalfvaarzen
te ruil, bij OTTO j
fL, Veestal ling, Bedde-
liddel burg.
E KOOP: jj
oed beklante
dorpen in Zuid-Bere-
erstond te aanvaarden
Irieven lett. M Bureau
te Goes.
rE KOOP:
ands Werkpaa
OUWER, Seisweg,
kpaardr'
Der
komende Knecht
ij C. DG VISSER,
gevraagd M
jAEIJ, Wolphaartsdjik-
TE WERKSTER
or Dinsdag en Woe
nsdag alleen.
TAAN, Goesche Met*
Goes.
ïovember of eerder
Dienstbode
,D.BOOGERD,'sHee^
e.
Uitgave van
«aaml. Venn. LUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
lANGE VORSTSTRAAT 70,
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
jIRMA F. P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers
p03terbaan Le Cointre, Goes.
I'.Zeeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprqsi
Prjjs per 3 maanden £r. p. post f3.—
Losse nummersf 00#
KMWXMSWfl*VN»l«lA«r,\»W-l
•X r.'*UV*»WC'J.
.ri-v,v,., vv^.k.1vrv«Kiï«.viiisw9i*UMp»UAHM«taMtt
De Toestand.
Dat het conflict tusschen Oostenrijk en
Hongarije nog niet is opgelost, zal wel
„iemand bevreemden, die begrijpt, waar
om het. hier gaat. Het blijkt ook a.l weer
hieruit, dat de Ententeheeren wel heel
jaxdir vredes-verldragen in elkaar kunnen
jjimieren, maar niet bij machte zijn ze ten
uitroer te brengen of te doen brengen.
Zeker, Hongarije moet West-Hongarije aan
Oostenrijk afstaan, maar waarmee zal men
de Hongaren tot gehoorzaamheid dwingen,
als ze pertinent blijven weigeren? Oosten-
Hjk zelf kan weinig verweer doen; liet
is machteloos. Het heeft nu reeds do
algeheele ontruiming van West-Hongarije
bevolen, omdat men Üe sterkte der Hon-
uaarsche honden en troepen niet weet.
En /eer terecht schrijft een Oosbenrijksch
blad:
„Indien de Entente voortgaat zooals
lot nu toe de belangen van Oostenrijk
Ie miskennen, blijft slechts over West-
Hongarije onmiddellijk te ontruimen en
aan de wereld bekend le maken, dat de
Hongiaarsche opstandelingenaanvoerders
als Hejjas, Pronay en Oston hing sterker
rijn dan Frankrijk, Engeland en Italië,
doch dat het vredesverdrag van St. Ger
main is vernietigd."
In den boezem der Duitsche republiek
heerscht ook nog, twist en verdeeldheid.
Men weet, dat na, den moord op Erz-
beiger waarvan de daders nog steeds
niet bekend .zijn de politiek der Duit
sche regeering sterk tegen de monarchis
ten en Duitsch-nationalen ingaat. Het gaat
volgens haar om 't behoud der republiek.
Maar van zulk een politiek wil de
Beiersche regeering niet veel weten. En
vandaar, dat er een conflict is ontstaan
tusschen Berlijn en München. Beieren
vil in eigen territoir tamelijk vrij zijn
en verlangt handhaving: van den uitzon
deringstoestand, tot de toestand zich op
bevredigende manier gewijzigd heeft. En
Berlijn wil van die middelen, die Mün
chen meent noodig te hebben om de
brdo te handhaven, niets of weinig weten.
(Wie van beide nu zal toegeven of welk
compromis zal worden getroffen, is nog
niet met zekerheid te zeggen.
Het valt niet mee, om met de Bolsje
wisten zakelijk te handelen. Dat heeft
alw'eer de door den opipersten raad in
gestelde internationale commissie tot
hulpverleoning .ondervonden. Rusland lijdt
honger en de ellende is in sommige
districten 'onbeschrijfelijk. Maar zelfs zulk
een hongersnood buiten de rooide volks
menners te hunnen voordeel© uit. Wil
len dit althans doen. Zij eischen, dat de
verdeeling der levensmiddelen het eerst
moest, geschieden aan het leger en aan
de vloot, daarna aan de in Staatsdienst
staande personen. Dit zou een monster
achtige grap .zijn en «.p deze wijze
zou nren er aan medewerken om aan
de horden van Lenin en Trotsky een
gemakkelijk leven te bezorgen.
De hulp der geallieerden wordt ver-
wWrpen, als de eischen dier heerschers
niet worden geaccepteerd. Vandaar, dat
bovenbedoelde commissie waarschijnlijk
zal worden ontbonden. Arm Rusland
Vele jaren geleden woonde er een
lieve spinnersjongen in de Schotsche stad
Glasgow. Hij spon gedurende de zomerva-
cantie, om voor het geld dat hij daarmee
verdiende, des winters te kunnen school
gaan. Hij was altijd even vlijtig, hetzij1 in
de school, hetzij in de spinnerij. Op de
school deed hij veel kennis op, en de
heste daarvan is de kennis van God,
Daarna verlangde hij zendeling te worden
cn Bod opende hem daartoe den weg,
toen hij er den leeftijd toe bereikt had.
Het zendelinggenootschap zond hem
laar Zuid.Afrika, Daar trouwde hij met
'Ie dochter van een goed en beroemd zen
deling, en eenigen tijd bleef hij bij zijnen
schoonvader arbeiden. Maar hij verlangde
°m het binnenland van Afrika te onder,
koeken. Ook daartoe opende God hem den
en hij vertrok geheel alleen, doch
Jten, niet alleen, want God was met
hem. Op onze gewone kaarten van Zuid-
Wnka zjjn groote witte plekken om aan
duiden dat wij niet weten wat Haar is
17 zondwoestijenen denken wij. Maar Dr.
Livingstone want zoo heet hij' be.
dat het overheerlijke landstreken
door breede rivieren doorsneden en
Een Duitsch socialist in België.
De aanwezigheid van den Duitschen so-
cialist Sassenbach te Molüanwelz (Hene
gouwen), waar hij deelneemt aan de syn-
dikale week is oorzaak geweest van 'hevige
wrijving in de laatste dagen tusschen den
bond, van oud-strijders en de socialisten,
zoodat het zelfs tot vechtpartijen is geko
men, waarbij het vaandel van de oud-strijl-
ders gescheurd werd. Daarna heeft de
bond van oud.strijders aan den burge
meester en aan Sassenbach brieven ge
zonden, en aan den minister van justitie,
waarin het vertrek van Sassenbach bin
nen een etmaal geëischt wordt. Anders
zulle nkrasse. maatregelen tegen beun ge
nomen worden.
Litwinoff over den hongersnood.
De „Daily Telegraph" is in het bezit
gekomen van een brief, door Litwinoff
gericht aan izijn broeder, die sovjet-ver
tegenwoordiger in hot buitenland is. De,zo
brief is door Litwinoff geschreven na
izijn terugkomst van een officieele reis,
welke hij in de door den honger geteis
terde districten aan de Wolga heeft ge
maakt.
In Orel vond hij den toestand beter
dan hij had gedacht, maar in Samara
was de hongersnood afschuwelijk. In dit
gouvernement wa,s de oogst absoluut ver
nietigd door de drie maanden geduurd
hebbende droogte. Alle achtergebleven in
woners in dit gouvernement waren van
honger gestorven.
Litwinoff verklaart verder in .zijn brief,
dat het onheil, dat, Rusland getroffen
heeft, veel erger is en in zijn gevolgen
vreeselijker dan de hongersnood van het
jaar 1891. Litwinoff, alhoewel zelf bolsje
wiek, zegt dat een groot .gedeelte van
het onheil te wijten is aan wat hij noemt
„RUiSland's clowneske regeering".
In verschillende districten van het gou
vernement Samara, schrijft Litwinoff ver
der, worden kinderen door hun ouders
als slaven verkocht voor eenige poeds
meel.
Het blad „Bednotia" .zegt: wat armoede
beteekent beseft men, als men weet, dat
de boeren van Samara, Oefa en Sim
birsk zich voeden met klei, die te vuur
wordt verhard eu met water vermengd,
waarna een beetje g,ist en meel daarbij
wordt gevoegd,.
De hongersnood in onze korenschuur.,
Van R ussische,; niet -oi s ew i ekscho
zijde, verneemt de N. R. C.
De hongersnood in Rusland, die
zicih uitstrekt over een gebied, dal
grooter is dan de geheele rest van
Europa,, is thans reeds versclhrikfce-
lijk, maar hetgeen oip dit oogenblik
met den grootsten nadruik aan de we
reld moet gezegd worden, is, dat do
verschrikkingen van dit jaar niet tö
vergelijken zullen zijn met de vreese
lijfce, onvermijdelijke ramp van hel
volgende jaar.
Met cijfers wordt dit vermoeden toe
gelicht. Volgens officieele mededee
1 togen ontbreekt er 34.261 maal dui
zend poed zaad. Een verbijsterend cij
fer, als men weet dat een poed een
gewicht heeft van zestien kilo-. Zoo
veel zaad is immers niet aan te halen.
En dit geldt alleen nog maar van
bat Wolg age bied en eenige naburige»
gouvernementen. Dlaar ontbreekt voor
de winterzaad-ioppervlakte 34 milli
oen poed. Een geheele reeks van goe-
vernementen en gebieden, waaronder
PANDBRIEVEN in omloop op
81 December 1905
31 December 1010
31 DeceniPsr 1915
1 Juli 1921
VERKRIJGBAAR:
UITLOTING in 25 jaar a pari.
De Directie
J. J. COCK. H. J. KOR.LVINKE.
De Pandbrieven zijn voor directe afleveriiur in voorraad bij bet Bijkantoor der
Bank, Koepoortstraat 27 te Middelburg, boheorder de heer H. C. REDERS.
bewoond door negers, die bij lange na
zoo ondeugend niet zijn als die welke aan
de zeekust wonen. Zij hadden nog nooit
een blanke gezien; wel hadden zij van de
Engelschen gehoord en noemden hen „een
volkstam die de zwarten liefheeft". Dat
komt zeker omdat de Engelschen de sla:
vemij te keer gaan en menigen slaaf
hebben bevrijd, die weer naar zijn vader
land is teruggekeerd.
Was het geen gevaarlijke reis? Dat ge
loof ik. Hij moest door dikke bosschen
heen. Ik wil u iets van zulk een bosct
vertellen.
Inplaats van bladerrijke, veeltakkige
boomen bij ons, verheffen daar slanke
palmboomen, als reusachtige varenkrui
den, hunne geweldige groote bladen als
waaiers. Bloemen in vreemde gedaante
en schitterende kleuren groeien rondom!
hunne stammen en stronken, maar zonder
geur. Wat zou een reiziger wel willen
geven voor het gezicht van een made
liefje of voor den geur van violier! Dan
zijn er vreemde vogelen van even schit
terende kleuren, maar zij zingen niet en
wie zou niet gaarne het prachtige gève-
(terfe ruilen voor den eenvoudigen looi van'
een leeuwerik of het gekweel van den
kiemen, bruinen nachtegaal? De heete
benauwde lucht in zulk een Afrikaansch
woud'zou u bijna doen stikken, en bo
vendien is het gras de schuilplaats van
ontelbare vergiftige dieren, van welke
bet gebied Saxatof, hel. gebied van
de Duitsche Commune, de Tsjoewa-
ken-republiek, hét goeverneto'ent Wjat-
ka en andere, met een gezamenlijke
oppervlakte van 2 milli oen. van hel
allerbeste akkerland, hebben geen en
kelen korrel om te zaaien Wat
voor Rusland het winlerz'aad betee
kent, kan men opmaken uit het feit,
dat in. eèri normaal jaar op den ge-
beielen oogst (winterrogge, wintertar
we, zoimerroigge, zomertarwe, gerst,
mais, linzlei, gierst, boekweit, erwten
en boonen) 37.8 pelt. winterrogge ia
e'n 11.5 pet. wintertarwe, betgeen to
taal 49.3 pet. van den geheelen Oogst
uitm'aakt, terwijl de zotmerrogge 0.8
eln. de zomtertarwe 18.8, tezamen 19.6
pet. van den oogst oplevert. Wanneer
men nu hierbij nog bedenkt, dat rogge
het hoofdelement Van de voedingspro
ducten van de geheele boerenbevol
king van Rusland is, ja vaak het
uitsluitend voedingsproduct, dankomit,
bij de verhouding van 37.8 pol. win
terrogge op den totalen oogst, het niet
voorzien in wantarzlaad neer op on-
vermijdelijken 'hongerdood voor een
groot deel van de (Russische bevolking!
Hier komt nog bij het kolossaal ge
brek aain, 'zlaad in de gouvernementen
Nisjni-Nofgorod, Plensa, Ekaterinislaf,
in bet Koebangebied en in de Krim,
die ook' door totaal misgewas getrof
fen zijn, terwijl in nog veertien gou
vernementen en gebieden de oogst be
rieden bet. gemiddelde gebleven is.
Zoo staan wij voor een schrikke
lijke ramp. Hot hongerende Oost-En-
rolpa hleleft zijn akkers niet kunnen
bebouwen en het volgend jaar zal
eiein nog grooter Catastrofe brengen.
Toch vers age1 men niet! Sprak
niet de Heiland in een zijner gel ij
j ken is yen zelfs van een booderdvou-
I dig© vrucht?
Maar dan moei. 'tganscih© overige
Europa belpiehi; door aan Ruist.nd de
mogelijkheiu te verschaffen het vol
gend jaar {s'ijn akkiers te 'bebouwen
en bet den tijd tot aan den nieuwen
oogst te hielpen overleven.
Van Battenberg. i
Het overlijden van prins bodewijk
van. Battenberg, onder de telegram
men gisteren gemeld, geeft gelegen
heid de familie-geschiedenis van de
Batteinbergs op te halen. Prins Ale
xander van Hessen, oudste broer van
Groothertog bodewijk III van Hessen,
was in 1851 m'et de linkerhand ge
trouwd met de Poolscihe gravin Julia
sommigen «net een enkelen beet onmiddel
lijk den dood berokkenen. Wandelt men
zelfs op een pad, men mag wet heen
en weer. met een stok op het gras slaan
om de schorpioenen en stangen te ver
schrikken en zoo weg te jagen.
Nu in zulke bosschen moest Dr. Living:
stone ook al zwerven. Wat al leed heeft
hij doorstaan! Een en dertig maal werd
hij door de koorts aangetast en eens
sprong een leeuw op [hem aan en brak zijn
arm. Maar waar hij menschen ontmoette,
daar waren zij zeer vriendelijk. Zebra's
en giraffes leerde hij als een zeer smake
lijk voedsel eten.
Somtijds hoorde men maanden achter,
een niets van hem en zijn vrienden vrees
den dat hij dood was. Eens ondernam)1
zijn schoonvader, de zendeling Moffat, het
hem een pak brieven te zenden. Doch hij
wist niet waar Livingstone was. Hij
schreef er het adres op en zond het pak
aan den nahurigen volksstam, met verzoek
het verder te zenden in de richting, die
men wist dat Livingstone in het eerst
genomen had. Dit pak bereikte een ri
vier a.an wier tegenover elkander liggende
oevers twee stammen woonden, die m'et
elkander in oorlog waren. „Hier is een
pakje voor den goeden blanken man, Dr.
Livingstone,'' riep de stam op den zuide
lijken oever aan dien, welke den noorde
lijken bewoonde, „kom over en haal het".
„Gij wilt ons misleiden," antwoordden
v. Hau'klei, die bij gelegenheid van dit
huwelijk; den titel van gravin van Bat
tenberg ontving. Zeven jaar later werd
deze titel verhoogd tot. prinses van
Batte'nberg en bepaald dat bij over
zou gaan op hare nakomelingschap.
Uit het huwelijk was in 1854 bodewijk
van Battenberg geboren, die in 1884
te Darmstadt zijn nicht prinses Vio.
toria trouwde, die de dochter was
van bodewijk IV, groothertog van
Hessen en prinses .Alice, de dochter
van koningin V icltottm.
Prins bodewijk va.n Battenberg werd
als Engelscihman genaturaliseerd en
was bij de Britsclhe marine tot de
hoogste rangien opgeklommen. De
openbare meening in Engeland dwong
hem, den man van Duitsche geboorte,
ontslag te nemen. In 1917 deed hij op
verzoek van den koning afstand van
zijn Duitsche titels en kreeg hij ver
gunning om den Enigelsclhen naam
Mounitbatten, ©en letterlijke vertaling
van Battenberg, aan te nemen. Tege
lijk werd hij' tot pair verheven.
IJ.it het huwelijk van prins bode
wijk zij'n twee dochters en 2 zoons
gehoiren. Van hen is prinses Alice,
de oudste, getrouwd met prins An
dreas van Griekenland; prins George,
de oudste van de twee zoons, is in
1916' getrouwd toet gravin Nadia Tor
by, dochter van grootvorst Michael
Michaelowitsj van Rusland en gravin
Tor by.
Korte berichten.
-Gisterochtend is een deel van de
izolilering der Sint Anaakerk te Broeken-
be'rg bij Brussel ingestort, 3 personen
werden gedood, verschillende andere ern
stig gekwetst. Het ongeluk wordt toege
schreven aan de hevige storm welke des
nachts boven Brussel heeft gewoed.
Bij Gleiwit.z is een geheime bijeen
komst van Poolsche opstandelingen-leiders
gehouden, die besloten heeft voor 15 Sept.
ie Sosnowice kennis te geven van het
aantal opstandelingen in Opper-Silezië, op
wier deelneming: aan een vierden opstand
in elk district kan worden gerekend.
De hertog: van Devonshire, de aftre
dende gouverneur-generaal van Canada
heeft in een rode tot steun van den
Volkenbond igleizegd, dat Canada, niet een
enkel gewapend man had, om zijn drie
duizend mijlen lange grens, te bewaken.
In Oostenrijk hebben verkiezingen
voor de soldatenraden plaats gehad. Het
resultaat is, dat er 351 socialisten en 48
communisten gekoizen zijn. Van de weer-
de noordelijke bewoners, „in h-et pak zjjh
tooverkrachtige middelen; wij willen niet
komen." „Wij zullen het hier laten,"
riepen de anderen weer; „als het verloren!
raakt is het voor uwe rekening." De noor
delijke bewoners kwamen tot hetere ge
dachten, staken de rivier over, haalden
het pak en brachten het naar een klein
eiland in de rivier, waar zij er een hut
over heen bouwden, en waar de zende
ling het een jaar later goed en wel be
waard vond.
In vier jaren reisde hij meer dan 3000
uren gaans af, waar nog nooit te voren
een blanke geweest wasj en, gelijk gij
denken kunt heeft hij zeer veel belangrijk
en belangwekkend nieuws uit de binnen
landen van Afrika medegebracht. Hij was
16 jaar oud toen hij Engeland verliet,
en in al dien tijd heeft hij bijna geen
Engelsch meer gesproken; en hoewel hij
toen nog niet eens volle 40 ja'ren oud whs,
was zijn gelaat geheel gerimpeld en bijna
zoo zwart als van een neger, door al de
vermoeienissen en de hitte die hij had
doorstaan. Daarna is hij weder naar En
geland teruggekeerd. Daar werd hij met
groote blijdschap ontvangen; maar hij zou
er niet lang blijven. O neen, de Makoio-
la's w'achtten op hem1 Hij1 voelde groot
verlangen hen tot den Heere Jezus Chris
tus te voeren. God heeft beloofd de hei
denen aan zijnen Zoon te geven; en Dr.
Livingstone wenschte, dat de gemeenten
Prjjs der Advertentiön:
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 3® c&
Bjj abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent
baarheids partij is geen enkel candidaat
gekoizen.
In don loop van de vliegimeeting te
(Mende is een vliegtuig, bestuurd door
luitenant Lopi,as in zee gevallen. De avia-
teur verdronk.
Bu re au erati e.
Dezer dagen onlving een monteur bij
de posterijen in een provinciestadje een
schroevendraaiertje pi.m. 6 c.M. lang,
■zioo'n dingetje uit een mecanodoos no. 0
voor onize jongens, waarde pl.m. 2
mark 8 cent.
De betrokken ambtenaar ontving: dit
dingetje niet zooals iemand, die een sleu
tel laat nazenden, maar als aangetee-
kend stuk, maximum waarde f600, fijn
in houtwol verpakt it) een doos. Den vol
genden dag ontving hij een gesloten brief
met een staatje, waarop de schroeven
draaier was aangemerkt. Dit staatje moest
de man terugzenden
De heer Perdok. voorzitter van de cen
trale van vereenigingen van personeel in
Rijksdienst berekent voor de „N. R. Ct."
wat dit igrapje kost en komt tot de vol-
gende berekening: waarde schroeven
draaier 8 cent, verpakloon 6 ct., afschrij
ven uit het magazijn 3 ct., houtwol en
doos 7 ct., touw 1 ct., expeditie aantee-
kenen 50 ot., enveloppe 2 ct., schrijfloon
brief en staat 8 ct., port 10 ct., terug
zending staat, enveloppe en port 12 ct,
totaal f 1.07.
En in dit alles is nog, niet begrepen wat.
'j er verspeeld is aan tijdverlies.
Wij vragen ons af of dat een der oor-
- (zaken is, tengevolge waarvan de posterijen
steeds met verlies werken.
De scheidingslijn.
Het liberale oud-Kamerlid Rooidhuijzen
schrijft in Het V a d e r 1 ia n d de vol
gende herinnering:
„Toen Brielle bezig was te werken voor
die vestiging van een H. B. S. met 5-jari-
gen cursus, gaf dit aanleiding tot een sa-
imenkoinst hier ter stede tusschen de Com-
i missie van Toezicht van de daar bestaan-
de II. B. S. met 3-j. cursus en ons,
den afgevaardigde voor het district. De
voorzitter van die commissie, een van
i de orthodoxe Ned. Herv. predikanten van
j Brielle gaf, toen hij met ons; (kennis maakte
Iizijn genoegen te kennen, dat hij1 nu per
soonlijk ontmoette den man, waiarop hij
reeds tweemaal izijn stem had uitgebracht.
En toen wij verwonderd opkeken, zei hij:
U begrijpt toch zeker wel, dat ik U altijd
de voorkeur zal geven boven den Kuy-
periaan? Malar aoo mochten wij ant
woorden juist omdat de tegenpartij
rekening hield met deze mentaliteit van
de leden van de Ned. Herv. Kerk, is zij
den laatsten keer met een Christelijk-
Historiische tegen ons uitgekomen; dat
was dan zeker toch uw man? Heelemaal
niet, was het antwoord, de Christelijk-
Historische kan mijn stem krijgen, zoo
dra hij los zal staan van Kuyper en
Rome. Wij veroorloven ons deze uitwei
ding om eens te laten zien, hoe die
scheidslijn tusschen links en rechts door
Dr. Kuyper getrokken, in de werkelijk
heid slechts voor een groot deel in de
verbeelding bestond."
Jfï
Een wel wat oppervlakkig; (praatje om
er de realiteit van de scheidingslijn mee te
willen ontkennen.
zich op Gods beloften beroepen, en boden'
naar Afrika zouden zenden om dit schoon©
land onder de heerschappij van Koning
Jezus fe brengen.
Maar hoe zulk een groot werk tot stand
te brengen?
„Het is niet door groote vergaderingen,
mooie redevoeringen en veel beweging,
dat iets groots gedaan wordt," antwoordde
Dr. Livingstone. „Nèen het is door hard
en ijverig werken, te werken in de
stilte te werken onder een gevoel van
Gods tegenwoordigheid waar men zich
ook bevinde, en te werken zonder ver
wachting van vruchten te zien."
Welk een antwoord; waardig om ge
schreven te worden in letteren van goudf!
Dat ieder, die een groote zaak heeft on
dernomen deze woorden gedenke. Neem
gij ze, mijn lezer! in uw geheugen op.
Wij worden zoo lichtelijk ontmoedigd, en
klagen zoo gauw, dat wij de vruchten
van onzen arbeid niet zjen. Maar, wat
maakt dat uit? God heeft ons een werk
te doen gegeven, en dat moeten wij doen
en „het is door hard te werken, door
te werken in stilte, te werken onder
een gevoel van Gods tegenwoordigheid
waar wij ons ook bevinden en door te
werken zonder verwachting van vruchten
te zien, dat iets groots tot stand komt."
Zoo 'is het.
-
I
i I