Maandag 5 September li)5i
35e Jaargang
Reclames.
Buitenland.
FEUILLETON.
JULIUS PAUL BL0CH,
"M> 585
Uitgave van
ie Naaml. Venn. LUCTOR ET EMERGÓ,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes
LANGE VORSTSTRAAT 70,
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg:
ClRMA F. P. DHU IJ L. BURG.
Drukkers
Oosterbaan &Le Cointre, Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden fr. p. poet f3.—
Losee nummersf 0.06
Prijs der Advertentin
14 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent.
De opstand in Britsch Indië.
Belichten uit- Engelisch Indië spreken
van een concentratie- der Moplah-opstan-
dringen, ten getale- van 5000, rond de,
moskee van Irurangadi. Naar verluidt,
peigeren zij met de autoriteiten te onder
handden en de wapens af te geven. De
rebellen hebben rond de moskee loop
graven aangelegd en de leiders hebben
pchin den tempel verschanst.
Er is een hevig gevecht aan den gang
tusschen opstandelingen en Engelsche
troepen. Deze laats'ten zijn er echter in
geslaagd de leiders der opstandelingen ge-
rangen te nemen.
Dc gouverneur van Madras heeft een
toespraak gehouden tot den raad van Ma
dras, waarin hij o.m. zeide: De regee
ring' is niet alleen bezorgd over den toe
stand in Malabar, maar ook over dien
•van elders. Overal ondermijnt dezelfde
oproerige propaganda het wettelijk gezag,
maar de regeenng is vast besloten wet
en orde te handhaven.
De Armeniërs-moorden.
Naar de Times" uit Constamtinopd ver
neemt, is de stad Zeytun, de laatste.
Armeenscbe stad in Zuidelijk Klein-
Azië, gevallen. De Armeniërs sloegen 2
aanvallen van de Turken af en riepen
daarop de hulp der Fiansche troepen in,
maar deze weigerden. De derde aanval
der Turken had meer succes.
700 inwoners, mannen en vrouwen,
poogden dan te'ontvluchten naar de Fran-
sche zone, maar de meerderheid werd
gedood of verdronk. 270 personen zijn
te Zeytun achtergebleven. Omtrent hun
lot is niets bekend. Sinds Februari 1920
zijn in Cilicië ongeveer 25.000 Armeniërs
vermoord
Met vacantie aan den Rijn.
Een medewerker van de „Stan
daard" schrijft, onder bovenstaand op
schrift, aan zijn blad -een aardige cor
respondentie, waaraan biet volgende is
ontleend
„Onnen Si© miclh aucih sagen oh;
ich soi gut nach das Margairetenhof
laufe?
„Zegt u 't maar in 't Hodlandsch me-
taeer; dan verstaan we allebei beter."
„0, is u ©eik. Hollander? Ha, ha,
die is goed:
Ja, ik zag? al tegen m'n vrouw: het
grimhbelt hier van de Hollanders!"
De landgenoot, die ons op 'n wan
deling jn 'I. Zevengebergte met deze
vraag amuseerde, had moeilijk beter
woord kunnen gebruiken. Inderdaad.
In dezen vacantielijd grimmelt 'tin
het Rijnland van Hollanders. Ze vullen
de groot© hotels aan de Rijnkade van
KÖnigswinter tot de nok, en laten er
zicih het beste voorzeilen. Nu je vijf-
en twintig mark yoor ©en gul dén
koopt, kan je als met 'l.geld smijten.
Er schijnt géén opkomen aan. 'n Goed
dilnier kost veertig a vijftig mark, en
toot 'tdubbele van deze som zet „de
ober" z'n gasten 'n schier vorstelijfcen
maaltijd voor. Tja: vier maal 'acht
is hog maar twee-en-derlig. Waarom
Een (rauwe knecht en strijder van
Jezus Christus.
De mau, wiens naam hierboven staat, is
een bekende Jood, die jaren lang gewerkt heeft
ender de kinderen van het oude Bondsvolk,
en op zijn reizen door Nederland in menig
kerkgebouw, zoo der Hervormden als der toen
malige Afgescheidenen geoefend of een en
ander van zijn arbeid verteld heeft. De ouderen
onder ons zullen zich dezen breed gescbou-
(lerdi-n nian met zijn blijmoedig gelaat en zijn
Duitsduoodscii accent wèl herinneren. Ruim
een halve eeuw geleden boorde ook sclir. dezes
hem eerst. Bij zijrr dood plaatste De Jonge
lingsbode onderstaande levensbeschrijving
van hem, welke wij hieronder overnemen.
Nederland is een der eerste landen, die
Joden gastvrij opgenomen hebben, lteeds
de negende eeuw moeten zich in Holland
Israels nakomelingen bevonden hébben. Toen
Spanje in hel laatst der zestiende eeuw de
kelen dwong zich lot hel Christendom te
bekecreu, lieten wel is waar de irieesl.cn zich
®°open, maar in bun hart bleven ze toch
bil geloof hunner vaderen trouw. Hoe gelukkig
Varen ue, wanneer hun, de gelegenheid geboden
*"4, Spanje te verlaten en zich in Holland
Jll-r Ie zetten. Nauwelijks waren zij in dit
Jrid der vrijheid aangekomen of deze Marra-
s, zooals ze genoemd Werden, wierpen de
®te'.ijke vormen 'des Christendoms weg en
de Joodsche namen cn .godsdiénst weder
hou we rn vreedzame burgers des'lands
zij s leeds geweest en door hunne liefde
001 bet regeerende Oranjehtfis hebben zjj zich
zouden we er daarom geen wijn bij
nemen, vooral 'hier in 'Hand waai
de wijnstok tiert. Laubenheimer dertig
mark de fles oh! Is 'tniet als te geef?
Vooruit, nu kan 't lijden. En 's avonds
bij de zwoele muziek van 'n strijkje,
reppen zich de kellners met reuzen-
blowls 0n flesselhen Duitsche champag
ne in tinten kioielemmers. Fluisteren ze
zoo-iets vain „Hollandisch-e Schieber?"
(Ho'Uandsche O. W.ers). Kom. kom,
we zijn met onze fooien toch ook niet
karig'. Ge zult, z'iien hoe ui termate vrien
delijk z© straks voor ons huigen! Want
lang niet overal is 't fooienstelsel afge
schaft, en wordt tien procent Van de
bediening biji de rekening opgeteld.
De Dra chert fels blijft hel meest be
zocht© punt in 't Zevengebergte. Met
't prachtige zomerweer van de laat
ste w<eken zit het terras er iederen
dag stampvol. En onze moeder taal
klinkt er in alle toonaarden, lot in
'thooig-Haaiiemmierdijk'sch toe.
„M-ensch, mtensoh, wat is hier de
boel allemaal goedkoop, toé! Voor dat
fle,ss ie eau de öologne héb ik in Keu
len maar veertig marken betaald. Daar
vragen ze bij' mij in de straat je drie
en 'nhalve guldén voor. En m'n oud
ste jongen 'kocht 'n flaconnetje berken-
water voor zestien marken. Ja, als
u nou toch nagaat, dat ie er bij z'n
kapper één gulden en vijftien stuivers
voor neierlegt. Zeg Catootje, laat nou
voor dé aardigheid dal portemoonaitje
oris kijken, dat je hier vandaan heb.
Ziet u eens: is 'tniet 'nbeetje? Nou
geief iik u t© raden wat 'I k'ost: Tien
héele markenveertig kolpéren denten.
'tls voor niik's hè?"
„O, we hebben bier al zoo veel
ingeslagen", vertrouwt, de spraakzame
burgérjuffpo|uw ons toe. „Zelfs onder
broeken. voor m'n man. Als we„'tnou
maar allemaal behoorlijk de grens over
krijgen", zucht z,e. „Die Hóllandsche
Douanen moeien zoo streng wezen,
hoor ik"
„Maar prachtig hiér, vindt u niet?
Die eilandjes, en die dorpjes met. die
bergen aan de overkant! Én dat ding
(de ruïne) boven je hoofd. 'nMensoh
wieiet eenvoudig niet. wat je ziet", ver
andert ~de juffrouw plotseling' van on
derwerp1, alsof ze bevreesd is in ons
een „stille verklikker te hebben ont
moet"
En lel'ken.s maar' weer betreden nieu
we bezoekers het Draohenfelsterras.
Enkele wandelen den berg op door het
stille Nachtigallental, dat als 'n boch
tige .gang is uitgehouwen in de zachte,
hoioge rotsen. De meesten echter laten
zich rijden. Ja, ie zal me daar loopen
als de Zahlnrad je voor acht, mark
naar boven duwt en de koetsier
slechts honderd mark voor 'n rijtuig
voor vier personen vraagt.. Lachend
ein. joelend trekken voornamelijk jon
gelui per rijdier den berg op. Dame
op een ezel, en heeren schutterig te
paard, 'n Heel vermaak. Behalve dan
voor de arme, afgebeulde dieren!
Wie rustig genieten wil, zoekt 't lie
ver niet op 't Dracihenfelsterras, met
z'n phoiiograföer- en sclhiettentjes en
bojeu allen onderscheiden. Het land, dal zoo
gastvrij zijn deuren voor het Joodsche volk
opende, heeft daarvan zelf rijken zegen onder
vonden. He( woord, dat God tot Abraham
sprak: „Ik zal zegenen, die u zegent", heelt
zich ook id Nederland ten volle bewaarheid.
Onder de honderdduizend Joden, die zich
op dit oogenblik in Nederland bevinden, heb
ben reeds sedert 80 jaren trouwe zendelingen
gearbeid en rijkelijk is dit werk door den Heere
gezegend géworden. Thans bevinden zich er
meer dan 500 Joden-Christenen en onder hen
zijn er cenige van de rijkste en voornaamste
laniiliër, in Nederland. Namen als van Da
Costa en Capadose. die niet slechts in Hol
land, maar in geheel Europla bekend zijn,
geiuigen éi-Van.
Leu welkome gósl, die jaarlijks een of
tweemaal onze ouderlijke woning bezocht., was
de heer Bioch, die gedurende 55 jaren, van
1845- 1900, als zendeling in Holland werk
zaam was. Op mij. als knaap, maakte de lieve,
de moedige Christen een d'epen indiuk. S'echts
zelden kon men hem bewegen van zijne be
keering en do wonderbare leidingen des Heeren
met hem, te spreken, hij voorkeur sprak hij
van zich zelf zoo weinig mogelijk en het
liefst vertelde hij van zijnen grooten Heiland.
Julius Blocli werd in het jaar 1S1G in
Jiitroschin in Posen geboren. Zijn vader, Simo'u
Bloch, was een orthodoxe Jood, die al zijn
lieve kinderen een slrong.Joodscbe opvoeding
gaf. Nauwelijks 8 jaren oud, verloor de knaap
zijne moeder en zijn oom; een hoofdrabbijn
in Krotoschin nam den jongen tot zich en
voedde hem op als zijn eigen kind. Ofschoon
nog zeer jong, moest hij reeds den Talmud
liestudeoren en mei de scholieren van zijn
oom te zamen Mishna, BasM en Aben Ezra
lezen. Zijn oom nam -hel zeer nauw met zijn
overdruk menscbenbeweeg. Hij vindt
op den nabijert Petersberg, of, nog
beter, op dén statigen Olberg, den
hoogste van het Zevental, de stille,
die juist in den vacantielijd zoo wel
dadig doet, ©n bovendien ook hier
in ruime mate het locïn van den steden
klim©en schitterend panorama van
urén wijd over 'n weelde van dichte
bossdhlem legen de hellingen, glooiende
koren- en weidevelden als met een
liniaal belijnd, en vriendelijke dorp
jes, die, van de hoogte af gezien, lij
ken wegjgeloopen uit de „Neurenber-
ger Baukasten"
De Rijlnbooten varen nog niet zoo
druk als voor den oorlog, èn daarbij,
dank zij den lagen 'waterstand, met
vaak uren verf raging. Maar de zoo
veel aangenamer boottocht kost niet
veel meer dan 'n derde klas spoor
kaartje. Geen wonder, dat vele Duit-
sdhélrs dan. de boot prefereeren, of....
vierde klas met de spoor reizen. „We
re:i.z©n vierde klas bij gebrek aan 'n
vijfde", verklaarde ons glimlachend
'in dame.
Doch hoewel de vierde klas dus
'n schérp© concurrent van de Rijnboo-
lein blijft, gunnen tal van Duitscihers
zich 'h boottocht. Zé zijn toch- ook
uit, en dan mjoièt 't mhar wat Jijden,
hoewel de hooge belastingen tot spaar-
zaamheid dwingen. Zoo varen ze met
vete Hollanders mede. Hunne vader-
lamdsclhe liederen mogen ze in dit be
zette gebied niet. zingen, en het „üebst
Vatiedand mag ruhig; sein", of 'I „heil
dir im Steigerkram", dat vroeger zoo
geestdriftig over den Rijn klinken kon,
wordt niet mieier gehoord. Doch 't Du,it-
schle repertoire is met deze liederen
lang niet uitgeput. „Nur am Ilheine
will ich foben, nur am Rhein geboren
sein", sohijnfothans de lijfzani op de
langzaam zich voortbewegende boot.
De Berlijnsche Landru.
Landt u blijkt een land geweest fo zijn
bij zijn Bgrlijhschèn „collega": de massa
moordenaar Grossmann wordt beschuldigd
met ongeveer GO vrouwen en kinderen
ontuchtige handelingen te hebben ge
pleegd, er minstens 1'2 tot 15 te hebben
gedood, en bun gekookt en op andere
wijze toebereid vleescb aan vrienden en
bekenden als kalfsvleesch verkocht, te
hebben
Het bewijsmateriaal, dat tegen den
man, die waarschijnlijk reeds jarenlang
zijn afschuwelijke praktijken heeft toe
gepast is samengebracht door alle hulp
middelen, welke de crimineel® politie ten
dienste slaan, is zoo overweldigend, dat
de rechter van instructie drie dagen noio-
ddg heeft om den beschuldigde alles voor
te leggen.
In dit, drama, dat waarschijnlijk iu
de annalen de'r crimineel© justitie geen
gelijke heeft, zijn tientallen getuigen,
meest publieke vrouwen, betrokken.
De slachtoffers van Grossmann, allen
vrouwen van hetzelfde kaliber, zijn waar
schijnlijk onder zijn invloed gekomen en
zijn hem in zijn woning gevolgd, omdat
hij op ^ijn manier défi „cavalier" wist
te spelen. Altijd droog hij, in couranten-
lèerlingen; hij was zeer streng en zoo ontving
onder Gods leiding de knaap de bost mogelijke
opleiding van zijn kunstig beroep. Toen Izaak
13 jaren oud was, werd hij „zoon der wel",
of zoo als wij zouden zeggen, deed hij be
lijdenis.
Thans, geloofde zijn vader, was het tijd,
dat de knaap een handwerk leerde en evenals
zijn vader, zoo moest hij ook bontwerker wor
den. Terzelfder tijd zetle hij zijn Talmud-
studiën voort onder den aldaar wonendeh
llabhijn. Mei. zijn 18e jaar kwam hij uit, de
leer en nu moest de jonge man, den we'iiscli
zijns vaders getrouw, op „die Wauderschaft"
gaan, om zich in zijn werk te bekwamen.
Het was de avond vóór zijn afreisde
géheéle familie luid zich verzameld; zelfs
zijn oom en zijn vroegere leermeester Rabbi
Bioch was van Krotoschin overgekomen. Met
ernstige woorden vermaande hij den jongeh
man voor de laatste maal: „Blijf altijd liet
geloof uwer vaderen trouw, en wat gij ook doet,
zeek nooit arbeid bij een Goi, (dat is hij een
Dlirislelijkcu meester)".,Met tranen in dc oogen
gaf zijn vader hem den iaalslen zegen„De
engel, die mü bewaard heeft voor alle kwaad,
zegene dezen jongeling." (Gen. 48:16).
„Hoe wondervol", zoo zeide later de oude
broeder, „heeft God zelve dezen zegen vervuld,
ofschoon nóch mijn vader, nóch ik dozen Ongel,
die mij al den tüd bewaren zou, kénden.
Het zou te ver voeren, den jongen man
op zijn reis voor het beroep te volgen. Als
strenge Jood hield hij - zich slipt aan de
Israëlitische voorschriften en daar hij een
uitstekend getuigschrift van zijn oom bezat,
waren de rabbinatscbolen voor hem overal
geopend en zorgden de rabbijnen bijzonder
goed voor hem.
Te B. in de nabijheid van Bromberg vond
panier verpakt, een bundeL banknoten
bij zich. Niettegenstaande de tegen hem
aangevoerde bewijzen uiterst bezwarend
zijn (het vinden in zijn kamer van cyan-
kali, vrouwenbeeiideren, enz. enz.) blijft
Gïiossmann hardnekkig onlkennen.
Naai aanleiding van de ontdekking van
de daden van dit beestmensch, vraagt
het. „Boi'l. Tag." of 'het nu niet tijd wordt
eensi een flinken schoonmaak te 'houden
in die buurt.. Diit donker gedeelte van
Berlijn moet duchtig onder handen wor
den genomen, meent liet blad.
De spoorwegramp van Hennuyères.
Omtrent de daders van het spoor
wegongeluk te Hennuyères tast. men
nog steeds in het duister. Men schijnt
nu volledig© zékerheid te hebben, dat
de dader niemand anders kan zijn
dan een technicus, die volledig óp
de hoogte was va:n de mechanische
s poor wég wi s se ls
Te 's-Gravenbrakél wordt hel. ge
rucht vhrspreid, dat daar enkele dagen
voor ein enkele dagen na het ongeluk
verblijf werd gehouden door een Duit.
sebeh ambtenaar, die lijijens den oor
log dielnst deed in dé cabine, van
waaruit d© wissels in werking wer
den gebracht. Die man is nu spoor
loos verdwenen, en het gerecht tracht
uit te vinden, waar hij thans ver
houdt.
President Harding pessimist.
Bij den aanvang van den nieuwen cur
sus in de hoogere krijgsschool, heeft Pre
sident Harding een redevoering gehouden,
waarin hij volgens de Chicago Tribune den
daar verzamelden 200 officieren heeft ver
klaard, dat zijns inziens, ondanks het
feit, dat een vermindering der wereldbe1-
wapening waarschijnlijk tot stand zal ko
men, de kans op een gewapend conflict
altijd zal blijven bestaan.
Waarheen de beste gevoelens der we
reld ons ook leiden zullen, zeide Harding,
er zal nimmer een tijd komen, waarop
het niet meer noodzakelijk zal zijn om een'
legermacht te onderhouden.
Hoewel de president zeide van harte
te hopen, dat er een tijd zal komen,
waarin de legers en vloten kunnen wor
den verminderd, achtte hij het een her
senschim <e meenen, dal het nooit meer
tot een oorlog zou komen.
De lersche kwestie.
Hel antwoord van Sinn Fein aan Lloyd
George is nog steeds niet' openbaar ge
maakt.
Het bericht, dat Lloyd George het ka
binet heeft bijeengeroepen, wordt te Du
blin beschouwd als een aankondiging, dat
de crisis nadert en dat de definitieve
beslissing spoedig zal vallen.
De ministerraad zal Woensdag a.s. te
half twaalf aanvangen. Dat L'.oyd George
Inverness als plaats van bijeenkomst heeft
uitgekozen, zal wel te wijten zijn aan de
omstandigheid, dat verscheidene leden van
't kabinet thans in Schotland verblijven.
Het is vooj' het eerst, dat een kabinets
zitting zoo ver van Londen wordt gehou
den. i
Inmiddels is het antwoord der Sinn
Feiners gepubliceerd. Daarin wordt ge-
Bloch werk en de daar wonende rabbijn ont
ving dou jongen man recht vriéndelijk en zeide
hem, dat zijn huis ten allen tijde voor hem
open stond.
Op zekeren dag, toen hij zich in de studeer
kamer van den rabbijn bevond, kwam diens
dochter binnen met een klein boekje, dat i'u
her ïiebreeuwsch geschreven was en tot titel
droeg: „Was bedeudet das Pcssachfest?" Bloch
nam Snel boekje uit hare handen en terwijl
hij het doorbladerde maakte verontwaardiging
zich van hem meester; ivat daar stond, had
hij nog nooit gehoord of gelezen:: „Pessaeh sei
ein Vorbild des Messias und' das Pessachfest
hatjte seine Erfülling gefundeu als der Messias
sich für die Sünden seines Voikes geopfert
batte". Ontsteld gaf hij het boekje den rabbijn:
„Wee mij", riep deze, „gij hehl daar een
tractaal van een der vervlóekte afvalligen
of ontrouwen" oil dadelijk verscheurde hij
het hoekje.
Op dcnzclfden dag ontmoette hij hij het
verlaten der synagoge een lieer, die in een
ernstig gesprek gewikkeld was met eeni^e
Joden. Hij hoorde dat de vreemdeling allen,
die1 lust hadden, uitnoodigde hij hem in zijn
hotel le komen, waar ze deelen van den
Bijbel en ook andere geschriften bekomen
konden. Velen gaven aan de uitiioodiging ge
hoor en daaronder ook onze jonge Bloch met
zeven andere Israëlitische studenten. De
vreemde was een zendeling en de loesprnak
die hij hield, was zeer ernstig. Over deze
toespraak volgde een vrije bespreking. Bloch
was de eerste, die pds verdediger van hot
Jodendom optrad, maar ofschoon hij het niel
bekennen wilde, gevoelde hij toch, dat hij
de vragen van zijn tegenpartij niel voldoe'nde
beantwoorden kon.
In jh un toorn besloten de jonge fanatieke
Goede gewoonten, goede gezondheid.
Een minder goede gezondheid komt
zelden zonder oorzaak. Personen, die te
veel eten, zich overwerken, to veel roo1
ken, te veel alcohol gebruiken, laai naar
bed gaan en geen lichaamsbeweging in
de buitenlucht nemen, moeten in gezond
heid achteruit gaan. Hun leefwijze is te
laken.
Slechte gewoonten overladen het bloed
met vergiftig urinezuur, dat zich ophoopt
en de nieren verzwakt. Want de nieren
werken als bloedfilteWs als zij gezond
zijn, fillreeren .zij de onzuiverheden uit
hel bloed, maar zij verzwakken bij over
spanning. Bij zwakke nieren geschiedt
de filtratie onvolkomen en foijft liet scha
delijk urinezuur in het geste! achter. Dit
is de oorzaak van iTugpijn, urmekwalen,
duizeligheid, onnatuurlijke loomheid, ver
lies aan gewicht., aanleg voor waterzucht,
ontsteking van dc nieren of blaas, Khea
rn atische pijnen en zenuwachtigheid.
Goede gewoonten verschaffen een goe
de gezondheid door afvoer van het urine
zuur en vérlichting van de taak der
nieren. Laat Foster's Rugpijn Nieren Pil
len u hierin bijstaanzij' versterken zwak
ke nieren, lenigen de urinekanaleu en
regelen de blaas. Zij slagen zelfs in ge
vorderde gevallen van nierwaterzucht,
rheumatiek, steen en dergelijke urine-zuur-
kwalen. Gebruik van Foster's Rugpijn
Nieren Pillen, indien noodig, is op zich
zelf een goede gewoonte; gij kunt geen
verstandiger begin maken dan met dit
speciale niergeneesmiddel.
Te Goes verkrijgbaar bij de Paauw
Co., en te Middelburg bij fa. C. Schulte
Co. a f 1.75 pier doos. 40
zegd, dat het lersche volk, geen vrijwillige
unie met Brittannië erkent. Het eischt
het fundamenteele en natuurlijke recht
om vrijelijk voor zichzelf te kiezen, teu
einde de roeping, der natie te vervullen.
De Ieren hebben zich met overweldigende
meerderheid voor de onafhankelijkheid
van de gevestigde republiek verklaard en
hebben dit besluit meer dan eens be
vestigd. Brittannië treedt op, alsof Ierland
gebonden is door een bezegelde unie, die
afscheiding uitsluit: Steunende op deze
zienswijze eischen regeering en parlement
van Brittannië het recht, voor zich op,
voor Ierland te regeeren en wetgevend
op te treden, waarbij zij zelfs het lersche
gebied tegen den wensch van de bevol
king in willen verdeelen en iederen Ier-
schen burger, die de gelofte van trouw
weigert af te loggen, dooden of gevangen
zetten. --v
De Britsche voorstellen van den 20en
Juli, die op dit Britsche standpunt steun
den ,zijn onherroepelijk door Ierland ver
worpen. Deze voorstellen waren geen uit-
noodiging aan Ierland, om vrij en uit
eigen wi' zich te vereenigen met de vrije
naties van het Britsche g;emeenebest doch
om voorwaarden te aanvaarden, die een
minderwaardigen status zouden scheppen.
De Britsche dominions zijn alle tegpnheer
schappij van Brittannië beveiligd, niet aL
leen door de erkenning van hun constitu-
sltidentón den „Mishumed" te dooden. Den
andoren dag reeds doorzochten ze alle Joótttclio
huizen om al de Nieuwe Testamenten en
trnclaten, die ze mochten vinden, Ié 'vernie-
tigen. De zendeling had, zoo als Bloch later
bekend werd, gelukkig deazelfden dag, dat de
bespreking plaats vond, de stad reeds weer
verlaten.
Op zekeren dag kwam een nieuwe vriend
van Bloch t ot dezen ein deelde als een groot
geheim hem mede, dat hij een Nieuw Testa
ment cn eenige tractaten bewaard had. Toen
Bloch deze geschriften vervloekte, verdedigde
zijn vriend ze en zeide hem. dal hij al heel
weinig geleerdheid aan den dag legde. T Eind
was, dal Blocli zijn vriend beloofde het N.
Testament met Hem tezullen lezen. Dien-
zelfden tijd maakte Bioch, tengevolge van
zijne werkzaamheden kennis met een waar
Clirislen en deze noodigde den jongen man
uit tot een bezoek aan zijne woning. Na eénig
dralen nam Blocli deze uitnoodiging aan én
verzocht zijn vriend hem te vergezellen. Beiden
waren zeer wantrouwend. De grondige kennis
der Heilige Schrift en het vriendelijk voor
komen van deze lieve kinderen Gods en liet
geduld, waarmee zij de hefstigsle uitvallen
verdroegen, mankte een diepen indruk pp
beiden. De bezoeken werden veelvuldige!' en,
konden ten slotte ook hun geloófsgenoolén
niet verborgen blijven. Beiden werden hitter
vervolgd en genoodzaakt de stad te verlaten.
Nu leidde God alles zoo, dat Bloch werk
verkreeg hij een waar en trouw discipel van
Jezus Christus, die in Stargard in Pommermi
iv oonde,
(Slot volgt.)
