goes
oei Dl
Donderdag 18 Augustus ISÏ5È-
10 AUGUSTUS a.s,
Kachelfabrit
35e Jaargang
git de Pers.
ersvluchten
2e Rang f 6.50.
Buitenland.
at, Middelbi
fWOONHUIS
1\»
in den
Goes.
namiddags 5 uur,
OLUTIES
levechten
:reken
over Goes en
NEUZEN.
Rijwielen, Kachels
tikelen.
in Gas- en Electrise
age's, enz.
de hand te kooi
VELDE TE KOOP
H.A. Gele Eigenheimeij
Blauwe
I.A. Rhijnsburger UienJ
i Werkpaard te koop,
sen flink Dienstmeisje/
FEUILLETON. f
BEED IK EEN GOEDE KEU8?
er te te lande be
de ongeëvenaarde
R en BRÜGGEMAN,
alen, Rolling, etc,
©dekker en Twee-
iteit der machines
ek bewezen wordt.
per persoon.
aangemeld.
ijwielen en Auto's
eming „NOCIAM".
Gegarandeerd wer'
mburg, aan het Karregat
1 geweest deor dhr. C. Baa
r s t o n d te aanvaarden,
hrijvingsbriefjes in te le
éór 26 Aug. a. sten kant
SAAC DE WOLFF, alw
pingen verkrijgbaar, j 11
goedgekeurd met hooj
gewas.
J. MIERAS, fioetai
uit 8, bij A AaRNQ(/T|
ïapinge. J]
TE KOOP:
i pas gekalfde Koe e
gekalfde Vaars, 1
'OOLSE, Serooskerke. fM
le Psychiatrische-N
Valeriusplein 9 tc 1
wordt terstond gevraag
jeslist christelijke begj0®®
beneden 20 jaar, van
;en voorzien. Salaris
plus vacantiegeld,
ig en bewasscbing-
licitanten gelieven z'
lden bij het Hoofd der
Met November
pdigd, bij Mevr. TIC^E
mstraat, Middelburg^
or sterfgeval terst^-,i i
een Boere
,agd, bij W. MINN-
itskerke.
Uitgave van
jjaaml. Venn. LUCTOR ET E.MERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
LANGE VORSTSTRAAT 70,
(Telefoon No. 11).
Bureau .te Middelburg;
FIIlMA F. P. DHUIJ L. BURG.
Drukkers
Oosterbaan Le Cointre, Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden fr. p. post f3.
Losse nummersf0.05
Prijs der Advertentiën:
1—4 regels f 1.20, elke regel meer 30 ct
Bij abonnement belangrijke korting.
"Bewijsnummers 5 cent.
Een verloren staking.
Het verloop der kellnersstaldng in onze
viei' groote steden is wel zeer leerzaam
voor hen, die meenen, dat alle arbeids-
gesrlillen maar het best en het vlugst
dom' oen staking kunnen worden opge
lost.
Wat een enthousiasme heerschte er
aanvankelijk in de gelederen dezer sta
kers. „Weg met die verachtelijke- en
mensehon waar 11ge tooien", /.oo heette bet.
Wij willen een loon, waarvan wij be
hoorlijk kunnen bestaan en daarvoor den
strijd aangebonden!", zoo klonk de leuze
welke die mannen moest bezielen. En
de z.g-n. leiders wa'kkerden natuurlijk
dat stiijdvuurtjelustig aa.n.
Maar och arme. Nog slechts kort beeft
de (staking geduurd of die „leiders" moe
ten met hangende pootjes tot hun volge
lingen komen met de boodschap: „De
strijd is verloren; tracht maar wec-r aan
oen arbeid te gaan'"
Nu blijve leedvermaak verre van ons.
Wij zouden het zelfs toejuichen, als bet
eens gelukken mocht, het fooienstelsel
de wereld uit ie krijgen, alhoewel wij
het -sterk "betwijfelen of bet hotelperso
neel in het algemeen zelf straks, wan
neet de loonen zouden zijn verhoogd,
genoegzaam tegen dat nu verfoeide stel
sel zouden opkomen. Wij denken in dit
verband aan do tramconducteurs in een
onzer groote steden, die hard ijverden
voor loonsverhooging met daaraan ver
bonden tariefverhooging van 7 Va op "10
cent met als gevolg, het opdrogen van
den fooienstroom, tnaar die nu tocb weel'
|om bet heel zaent te zeggen een
mijnheer, Hie 12l/2 cent uit zijn hand
laat glijden vriendelijker aankijken dan
iemand, 'die zijh dubbeltje betaalt.
Nog eens, uit leedvermaak is het niet,
dat wij op deze verloren staking wijzen.
Meuendeel, wij gevoelen diep medelijden
met de slachtoffers van deze doldriftig
opgezette staking. En die zijn er, naar
de berichten melden, vele.
„De meest roode elementen moeten
er uit", .zeggen de patroons nu hier. „Wij
hebben ons nu van ander personeel voor
zien en ge kunt dus niet meer terug
komen", klinkt het daar. Wie zal zeggen,
boevele gezinnen door deze gewaagde
bnderneming weer gedupeerd zijn en hoe-
vefe huismoeders deze daad van firm
man betreuren?
Er gaat daarom van dazen strijd een
waarschuwing uit tot onze arbeiders om,
gelijk ons door onze voormannen en lei
ders op Christelijk-soriaal gebied steeds
is voorgehouden, de staking immer ais
Allerlaatste strijdmiddel te bezigen. Men
zij op zijn hoede tegen alle ophitsing
door allerlei propagandisten van den zoo-
veelsten i*ang. Nuchteren zijn, is" zeker in
dezen fel bewogen tijd, ook voo-r onze
arbeiders, eerste eisch.
Den meester overtroffen.
Omler dit opschrift schrijft de wel- j
kokende midd-ernachtzisndelingdhr J.
N. van Munster, ïn „De Getuige", het
maandblad tot bestrijding der zede-
loosheid, over circulaires, die door
Pen zékere maatschappij verspreid j
tvordeu, waarin verkapt &:e. preven-
tieve middelen worden aanbevolen. i
he, is wel bekend, schrijft „De Ge- -
tmge",
67! Or
„0, heel gaarne", zcide Lord Moretom, i
«dat zal mij zeer aangenaam zijn." i
„Morgen zal ik mijnheer Stanley ©rovrtr
schrijven; noem slechts den dag, waarop
ge van plan zij't .te komen; we zijn op
oogenb-ik geen logé's fei wachten)." j
Zoo werd dit a.l'es afgesproken, e.i Lord j
Moreton nam afscheid van ons, want hij
moest den volgenden mprgen met den eer- j
sten ti-ein de. stad verlaten.
„Wel papa", ae-id© Evelijn, toen we naar j
•mis reden, „mijnheer Stanley was bij slot j
Wn rekening toch geen ontsnapt veroor- j
deelde.'
„Ik heb nooit gezegd, dat hij dat was,
11 'Ve; ik vond hem altijd een aangenaam i
gezelschap; maar natuurlijk', zijn plotse-
'mge verdwijning was oen weinig raad
selachtig en gelieimzinnig. Indien we
slechts zijn brief hadden gekregen, zou
zaak geheel in orde ziijn geweest."
Mijnheer Wil am veranderde nu Van oc-
jrwerp, door Juffrouw Irvine zijn com-
vkment te maken over den goeden uit
lag van haar onthaal', en met zeer veel
5. ri spreken van Lord Moretons in-
^kwekkende toespraak.
dat de z.g. ras verbeteraars, die zich
verbonden hebben in den Ni-enw-
Malthusiaanschen B -nd, ook dei ge
lijke pamfletten, aan jonggehuwden
toezenden.
Die boud riep ©en be-irleger van
z.g. deskundigen in .(iel leven, die
bet meest deskundig bleken in het
zich verrijken ten koste van ande
ren en wijders ziclh duch ig weerden
om de ontucht annex kindermoord
te bevorderen.
De „maatschappij" is een van die
deskundigen en Irachl den mees
ter, den N.-Malthusi anschen Rond,
een vlieg af te vangen.
Wendt de bond frich toil jong-ge-
huwde mannen, zij .waobt niet tot
het huwelijk, maar tracht de sl. cht-
oi'fers reeds te braken in de bruids
dagen.
In die dagen, zoo vol zon en
licht, brengt zij haar duister gedoe
en zoekt zij, kennende het egoïs
tisch menschelijik hart, dat wel lust
maar geen last belieft, den man
op te wékken zijn huwelijk kinder- j
loos te laten.
En in onze materialistische maat
schappij zal dit pogen niet tever
geefs zijn.
Merkwaardig is, zegt de heer v. M.,
dat de „Maatschappij" evenals de
bond zich wendt tot „mijnheer".
De vrouw schijnt maar' bijzaak' le
zijn, die zich tevreden moet stellen
wanneer „mijnheer" haar beschouwt
als een voorwerp tot bevrediging zij
ner lusten.
Of zlij verlangt naar het moeder
schap, behoeft voor,mijnheer"geen
beletsel te zijn om haar te spréken
over het alom als uitstekend be
kende magazijn der „maatschappij1";
dat bereid is'pok haar in te lichten
in zake de niet-falende hygiënische
artikelen.
Maar in ernst, die „maatschappij"
verricht een werk, niet alleen b'-e-
leedigend voor de vrouw, die zij
miskent en beschouwt als een voor-
-werp, juist geschikt om als speel
goed voor den paan te dienen, maar
bovendien in het nadeel der sa
menleving
Het is beleend, dat dit soort cir
culaires, ook die van den Nieuw-
Maltliusiaanschen Bond, ontglippen
door de mazen der Strafwet. Ditzelf
de geldt voor de lallooze adverten
tiën van gelijke strekking., die een
belangrijk deel der Nederlandscbe
dagbladpers dag in dag uit vergif
tigen.
Toch sigaaleeren we dit schun
nig gedoe.
Als het fij verloop! moeten de
bakens verzet.
Dat heeft c.ok 's lands overheid
in te zien ten opzichte van hare
wetgeving.
Vroeger, voor de wet-Rogont, wer
den openlijk ,en brutaal de Ni-euw-
Malthusiaansche middelen aanbevo
len, thans doet men hel slim en ge
niepig. En de brave redacties van
deftige bladen soms, werken dit vuil
gedoe uit winstbejag in de hand.
'tls niet mogelijk ju twee woorden
Le zeggen, hoe de wet er behoort uit
te zien om dit tegen te gaan. Maar
dat van Overheidsweg© jets gebeuren
moet, staat vast.
Dit blijkt ook uit wat in de „N.
R. Ct." wordt meegedeeld over het
aantal vrouwen, dal ©en bestaan vindt
in de misdadige pracl.ijken van den
abortus.
In dit blad werd geschreven:
Op hel bureau van de zeden- en
kinderpolitie wordt de omvang van
deze praktijken aanschouwelijk voor
gesteld. Daar ligt op een tafel een
'kaart uitgespreid van p-pze gemeen
te en overal, waar de poli.ie weet,
dat zulk een vrouw woont, wordt
een speld met een knop van be
paalde kleur gestoken; op ieder
naar bekend adres, waar preven
tieve middelen verkocht worden, een
speld met audeien gekleurden knop
en de kaartlegsters krijgen een speld
met een derde onderscheiding. Ik
verzeker u, de spelden zijn er bij
honderden, talrijk als in een baker-
kus s©n 't, dichtste opeen ïn de bin
nenstad; maar waar de buitenwij
ken bewoond worden, moeien ook
weldra spelden worden geprikt, en
ge vindt ze tot in de tuindorpen
ein tot in hei op den plattegrond
nog groen gekleurde polderland.
Onbeschrijfelijk is het leed, zijn
de angsten, de smarten van lichaaïn
en geweten, de smadelijke verne
deringen, de gewebenloiozie misdadig
heid, de wreedaardigheden van on
kunde en roekeloosheid., van zoo
brutaal geschonden, toch ,soms nog
wel overgehouden idealisme in ar
geloosheid en v e zen, yan vernield
levensgeluk, vernielde gezondheid,
van dood en verderf. Want zwart
genoeg kan je de gruwzaamheden
niet aanduiden, die er toch schier
dag op dag zij 'timet den wil
van de slachtoffers' frelf - - gebeuren
op dit
De daarop volgende week gingen we
naar Alliston terug, en, tot mijn grOote-
vreugde, stelde mijnheer William voor, dat
ik -dadelijk naar bet Heerenhuis te Bran-
ston zou gaan, omi Maggie te bezoeken. De
tantes wilden mij gaarne eens weer bij
zich hebben. Daarom ging ik den dag,
nadat ik haar brief had ontvangen, daar
heen. In bet huis en er om heen vond
ik alles nog juist zooi, als toen ik het
had verlaten. Overal heerschte dezelfde
netheid, orde, stiptheid en regelmaat, en
hetzelfde weldadig© gevoel vervulde de
geheel© plaaats.
Mijn lievo kleine Maggi© was op het
perron, om mij te verwelkomen,, en John
en de welgedane paarden stamden buiten
het station mij op te wachten. Die
zusters ontvingen mij met open armen en
met tranen in de oog em, en juffrouw Jane
dankte dien avond in heit huiselijk ge
bed „voor de wonderbare oïitkpmingen
en voor de wondervolle bewaring, die
aan één harer genadiglijk was geschon
ken, temidden der vtele en groote gevaren,
gedurende haar verblijf in hot land van
de ongeloiovigen ein ketters".
Ik had Veel te vertellen, en zij haddein
veel aan te hoor en, ©a de veertien dagen
vacantie, die ik gekregen had, gingen al
te snel voorbij'.
Gedurende de tweede week gingen Mag
gie en ik een paar dagen naar de pastorie
Die speldenikaarl geeft een gruwe
lijk' beeld van het zedelijk verval der
groot© sleden.
Koning Peter van Servië, f
Koning Peter van Servië is dan, gelijk
wij gisteren meldden, overleden.
J-J.1; w< rd den 11 dein Juli 184|4 te Bel
grado geborer als oudste zoon van prins
Alexander Kaïageorgewitsj en diens echt-
genoote Persida Nenadowitsj. Hij bezocht
het lyceum Sainte Barb© tie1 Geneve en
later de krijgsschool te .Sit: Cyr. Als Vrij
williger in het Fransche leger nam hij
deel aan den oorlöig van '70 en kreeg
hij het L i gioen valn Eer. In '76 nam hij
met een eigein troep deel aau dén opstand
in Bosnië.
Den llden Augustus 1883 trouwde hij
mei prinses Zork'a van Montenegro, die
den 16den Maart 1890 te Gattin je over
leed, na hem ©ein dochter Hefai©, en
twee zoons, George ©n Alexander, te heb
ben geschonken. Sedert Maart 1895 leef
de Peter teruggetrokken te GenöVe. A l'een
deed hij van zich h'oorén doior een mis
lukte poging tot opstaand van Rade- Ala-
vantio te .Sjabats, dein vijfden Maart 1902.
Een jaar later, toen in den nacht van
10 op 11 Juni ko-ning Alexander van Ser
vië en koningin Draga werdeni vermoord,
besteeg hij den Serv'iscbein troon. Den
24sten Juui betrad hij weer Servisch
grondgebied en den volgenden dag' legde
hij den eed op de grondwet af. Den 9dèn
te Acton, te lo-geeren. Juffrouw Richards
Verlangde zeer, ons weer te zien en
schreef mij een zeer roerenden brief, zeg
gende, dat, indien wij er niet op tegen
hadden, een paar dagen bij haar door te
brengen, zij dit eon ware- gunst zou achten,
en bet haar tot groote blijdschap en troost
zou zijn. Ze dacht niet, dat' haar tijd op
aarde zeer lang zou zijii, Zriie zij; de1
dokter had haai' gezegd, dat ze nog een
paar maan-den kon leven, maar dat ze aan
een kwaal leed, die in den dood moest
eindigen.
„Zoo zegt hij!, lieve', schreef de goede
oude dame; maar ik zou liever zeggen,
dat Ze moet eindigen in het' leven het
leven in Zijne tegenwoordigheid, waar
alleen volheid van vreugde is."
We vonden juffrouw Richards zeer ver
anderd, zwak en ziek, en vreeselijk ma
ger; maar toch nog in staat, een weinig
rond te loOpein, haar huishouden na te-
gaan, en in haar leuningstoel in de-n tuin
te zitten, met haar werk of haar boek.
We hadden tezamen vele rustige, aan
gename gesprekken, en ik vond het een
groot Voorrecht, met iemand te- spreken,
die als 'tware dicht bij den ingang van
den hemel was.
Dominé Eblis was zeer verouderd, en
zag er afgetoht en terneergedrukt uit. Hij
was buitengewoon vriendelijk Voor ons;
maar het scheen, alsof een zware last
October 1904 werd hij gezalfd. Tot Juni
1906 had hij groote mot Rijkheden mot
de mogendheden, omdat hij riet alle ko
ningsmoordenaars verwijderd had uit hun
invloedrijke posities.
Onder zijn regeerihg maakte S rvië met
Bulgarije, Roemenië en Griekenland den
oorlog tegen Turkije mee - en nu en
dan tegen de- eigen bondgenoofen van
1912'13. Een jaar later, 28 Juni 1914,
wierp een Servisch onderdaan de nood
lottige bom, die den wereldoior'og zOu
ontketenen en het leven kostte aan aarts
hertog Franz van Oostenrijk en diens echt
genoot©. Toen Servië in den oorlog on
der den voet werd geloopen, vluchtte P-etgr
via Albanië naar Italië, dait hij na een
reis vol avonturen in den barren winter
bereikte. Met Zijn jangsten zoon vestigde
hij zich later in Zuid-Frankrijk. Na het
herstel van Servië, thans vergfoot en Zuid-
Slav'ië gehoe-te-n, of officieel': het kfoiniok-
rij'k der Serviërs, Kroaten en Silowenen,
nam zijln jongste zoom Alexander hei re
gentschap waar. Den oudften zoom C'-eorge
had men niet wi'fen hebben, wegens zijn
ongehoord© ruwheid en wildheid.
Thans is Koning Peter op 77-jarigi m
leeftijd t Felgrado overleden.
Een rede van Lloyd George.
Lloyd George deed in het Engelsohe
Lagetrhuis uitvoerige mededeeliln-gen,
waarin hi,j ©en overzicht gaf van de
resultaten van den Oppersten Raad.
Hij zei de, dat bet na ©enige bespre
king spoiedilg duidelijk werd, da,t vol-
kome'n eensgezindheid ten aanzlien van
Opper-Silez-ië volstrekt onmogelijk'
was. Lloyd George vermoedde; clat de
Raad vain dén .Volkenbond ae zaak
zou verwijzen naar een commissie van
juristen of arbiters en legde er den
nadruk op, dat de geallieerden gebon
den waren de beslissing te aanvaar
den, 'welk lichaam de Raad ook zbu
benoemen. Het zon no-odig kunnen
blijken versterkingstroepen naar Op-
per-Silezië le zienden, om le voorko
men, dat een .heihaling plaats greep
van on ger eg el dhed e n.
Llo-yd George zeide verder, dal. bij
zich volkomen in de gevoelens van
het Frainsche volk kon indenken wat
betreft liet vraagstuk der zekerheid,
doch cl-e werkelijke zekerheid van
Frankrijk berustte oip drie dingen Ten
erste.on de ontwapening v. Dtii'lsch-
land. wanneer de bewapeningen van
Duitsohland eenmaal waren opgehe
ven, zöu het onmogelijk zijn.; ze in
het geheim weer lè herstellen. Ten
tweede o-p de erkenning door Dnitsch-
land van de ineenstorting, welke de
groote oorlog Duitschl-aind zelf ge
bracht heeft. Ten derde op de we
tenschap, dat wie ook moedwillig een
oorlog uitlokt, de geheel© wereld te
genover zich za.1 vinden.
Ziclh bezigh udend me ïv'ein-A/iië,
wees Llo-yd George op de moeilijk-
beid dwang uit te oefenen o>p de beide
oorlogvoerenden tot bet verkrijgen van
een schikking en gleide, dat de eenige
keuze die overbleef was, hen de zaak
Ie laten uitvechten. Re- Turken hadden
een overdreven voorstelling van hun
dapperheid en een te lagen dunk van
de militaire bekwaamheid der Grie
ken; terwijl de Grieken zullen onder
vinden, rlat de Griekscbe middelen be
perkt zijn en dat er grenzen zijn aan
hun moed en bekwaamheid in de uit
gestrekte vlakten van .Klem-Azië. Bei
de rassen zullen gemakkelijker tot on-
op hem rustte, die hij niet van zich af
kon schudden.
Toen we 'in Acton w'aren, ginge>n Ma-ggi-e
en ik eens naaf ons oude- tehuis en gluur
den -er door het hok. Heit zag er juist uit
als vroeger; het was in 'igeheel' niet
veranderd. De konijnen knabbelden aan
'tgras van het park, hctl beekje kabbelde
vredig voort, en iedere struik en boom,
en ieder bloembed zag er juist z;oo uit
als op dien gederikwaardigen dag, toen
ik bij het venster mijner slaapkamer zat.
met Claude's onbeanltwoorden brief in mijn
hand.
Maar het huis was niét langer hot o-n:e,
en, als om mij hieraan te herinneren,
versch-cnen, juist toen we er naar keken,
kleine kindergezichtjes aan het venster
mijner oude kamer.
Toen ik terugkeerde, dacht ik aan juf
frouw Irene's woorden: „Welk een t'cost,
dat er één huis is, waar geen scheiding
en geen heengaan ziijn zal."
Dien avo-nd, nadat Maggi© al te bed
lag, riep juffrouw Richards mij' in hare
kamer, en sprak tot mij over Claude.
„Lieve May", ze-ide zij, „g© herinnert
u wel ons laatste- gesprek, dat we te
samen hadde-n, toen ge weggiajü; gij hebt
inderdaad goed gehandeld, ©a ik handelde
verkeerd. Ik Zou nu voor niets tef wereld
willen, dat ge de vrouw Van Claude waart.
Gij zij t er inderdaad zeer gelukkig aan
derhandelingen gieiviigd ziijn, zoo-dra
h;et hun duidelijk znl zijn, boe zeer
hun middelen beperkt frijn. (Dit is
vooral -een echte Lloyd-George-rede-
neering).
Uitweidende over den Russischen
hongersnood, zeide Lloyd Geo:ge: Wij
staan voor d-e verschrikkelijkste be
zoeking, die de wereld in eeuwen heeft
aanscho-uwd -en tégenover een zoo
verschrikkelijke ramp dienen wij alle
vooroordeel (e bannen. Lloyd George
ontkende met nadruk, als zo-u oök
maar één der Geallieerden het voor
nemen hebben den Ro-ngersnood voor
politieke doeleinden uit te builen en
wees op de r.oodzakelijkb-r-id den volks
trek tegen te gaan. Dit Zou alleen
kunnen geschieden door samenwer
king met de regeeringsm c'ine in de
hongerlijdende gebieden en wij moe
ten, zêide Lloyd George, volledige
waarborgen hebben, dal de verleende
hulp inderdaad aan bel noodlijdend©
vo-lk' ten goede komt. De Sovj-efregee-
ring wist, dat d-eze gebieden alleen
koinden worden gered door hel orga-
mseeren van voorraden ter plaatse,
welke moesten totalen uit de gebie
den, die lagen rondom d-e ge-troffen
streken, hetgeen ko-n geschreden dooi
de boeren ertoe te bewegen, afstand
te doen van bun graan in ruil voor
voorraden, die uit bet buitenland ko
men, Het was onmogelijk dez-e voor
raden uit liet buitenland te verkrij
gen, wanneer de .So-vjefregeering niet
de verplichli'ngen Zou erkennen, die
ba-ar wapen ö-pgelegd door de voor
raden, welke reeds n ar Rusland wa
ren gezö-nden.
Hij deed di-f denkbeeld niet aan de
hand, o-mdat hij uit den ho-ngersnood
voordeel wenschte te trekken, ter ver
krijging van -erkenning Van de schul
den. Dit Zou duivelsch zijn, doch bij
deed het o-mdat bij wist dat het de
zekerste weg toil hulp was. De So-v-
jetregeerimgi erkende, dat de eenige
weg o-m de boenen, er toe te brengen
afstand te doen van hun graan was,
bun goederen te verschaffen en hij
verklaarde, dat de eenige weg onr hun
goederen (e ver-chaff en was, he ver
trouwen onder de handeldrijvende ge
meenschap Ie herstellen ën ben n -t
besef bij te brengen, dal zij hun goe
deren zonder gevaar yoor verbeurd
verklaring k-o-nden zenden.
Amerikaansc'he hulp aan Rusland.
De onderhandelingen tusschen de
Ameriikaansche afgevaardigden en He
sovjet-vertegenwoordigers belreffende
de hulpactie in ^Rusland schijnen e n
gunstig verloop te hebben. Een ver
drag, waarin eenige voorwaarden, den
sovjets gesteld, ziullein zijn vastgesteld,
wordt gereed gemaakt.
De eers'e Zendingen levensmiddel n
zullen o-ver Riga en Reva] Rusland
binnengaan, 'later Zal pi en den aanvoer
uilbreiden en trachten ov r de Zwarte
Zee Rusland te voorzien.
Litwin-oiff vio-eg nog, of de hulp
actie zi-oh tol! de gainsche bevolking
zou uitstrekken, waarop de Ameri
kaan Bro-wn antwoordde, Hat eerst
voor d-e kinderen frou gezorgd worden.
Dé voorraden waren tot dusver toerei
kend om 1.000.000 kinderen een
maand lang te voeden.
De waren zullen naar de Russi
sche havens wo' den gedirigeerd, m'aar
in Rusland zfelf moeten de transpor-
ontkomen."
„Ik geloof, dat ik u verteld heb, dat
we hem in Jerusalem hébben ontmoet,
juffrouw Richards."
„Ja, en ae zijn nog buitenslands, ter
wijl Zo het geld, dat ze no-g hebben, door
brengen. Alles zal spoedig verteerd zijn,
en dan zullen ze genoodzaakt zijn, o-m
naar huis terug t© keeren, en geheel
geruïneerd zijn."
„Wat bedoelt .u, juffrouw Richards?"
vroeg ik; „i-k dacht, dat ze zeer rijk
waren."
„Dat dachten wij ook, lieve, en zij
ook; maar het is gebleken, dat Alices
geld slechts een zeepbel was. Haar va
der heeft veel gespeculeerd, en al haar
geld is nu weg, tot de-n l'aatsten c-enit
toe. Toen gij h-e-n in Jerusalem hebt ge
zien, wisten ze dit nog riet; h-et is sedert
uitgekomen. E-n ge weet, dat Claude zelf
niet veel geld heeft. Als hij niet zoo ver
kwistend was geweest, had zijn jaarlijk'ch
inkomen e-en mooi sommetje kunnen zijn.
Maar o, de rekeningen, lieve. Ik geloof,
dat hij daarom niet tehuis komt. Maar den
een of anderen tijd moet hij wiel komen;
e-n bovendien, zlijh vader denkt, dat meer
dan Claude's geheel's- kapitaal tal verzwol
gen worden, teneinde ziij'n "schuld-en te be
talen. En wat zul'len ze dan beginnen?"
,,'t Spijt me Zeer, dit te hooren", zei ik.
Wordt vervolgd.
