J
Dinsdag 131 Juli 19SS
35e Jaargang
raak,
louwvak.
bi
bekwarn^
rkoopentA
Eoeden TARWE,|
ïonlebouten Secretaire
honiehouten OittrektafeU
ett© Dagdienstbod»
iddelburg, I fa Ü38
Verkooping.
J. M. DE KOK te
G 14 JULI |92|
P 10 uur op het »kin
M. Rijk, 's Heer
'ïstraat. te Goes,
jroofe parüj
laDde o.a. uit:
Metselsteen, m
lardsteenen Dorpels
meii Pveuren' PlankeD'
ftn, Ribben, partij Ijzer;
hout, enz. enz.
h *?rsche ""ding steeds
ld Vleesch, Rollade, Stuk.
bn gehakt f 1,40 por kilo. I
Slager en Veecommlssij-
estraat, Middelburg,
TE KOOP:
Juten Kabinetten,
buik, een Kabinet met
schuit, een mahonie»
inenkast, een antieke
s, enz. enz.
ET, Penninghoek, L5I,
TE KOOP:
Hooigras met het Nagras,
.'stede vau Dingemause,
Grijpskerke, alsmede te
veer 4 Gemeten Weiland,]
jloordloodweg te Ritthem
ter 390 Roeden Bouwland I
en 260 Roeden Bouw-j
[et Station te Aruemuide» i
leden dito, aan den Dorpsj
itthem. Adres
IRS, Seissingel, Middelburg.
traagd dagelijks
70 LITERS MELK.
I. J. POLDERMAN, G«-
I 186, Midddlburg.
pop bij inschrijving!
aan „Zandergrondswegej
Iriefjes in te leveren vóór
Juli, bij L. SIMONSE J^.,
Ike.
koop aangeboden i
A. VOS, Hofplein E29ia,
urg.
Ictober
id of aankomende
bij P. BESUfJEN,
West-SouW]
hoog loon tei stond
lienstbode benoog
1ANDEE Az's Heer He»'
ideren.
spoedig mogelijk
;d, tegeo hoog 5
VAN KESSELEN, Op'
gen.
r direct gevraagd
mmerliedef
gebleken geschikt"
werk.
res Electrischeik,
subelfaöriek Zuid'"1"
ITEN «AV,
je 20, Schie°a
Uitgave van
,umL Venn. EUCTOR ET EMERGO,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
iaN6E VORSTSTRAAT 70,
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg
[JIRMA p- ÖHUIJ L. BURG.
Drukkers i
,rbaan L e Cointre, Goes.
i
V*.
'"V V'\'
sleeuw
VERSCHIJNT ELKEN WERK1AG.
Abonnementsprjjai
P^j's per 3 maanden fr. p. post 13.—
Losse nummers fODB
Prijs der Advertentiëm
1't regels fl.20, elke regel meer 30 oi.
Bij abonnement belangrijke korting.
Bewijsnummers 5 cent
j, plazier t
\\iü voegen onze betuiging van
Uwez'en bij' die welke in de Chr.
historische pers werd rondgedragen
.over
het beengaan van den man,
mens naam bier boven staat.
Onze hoofdredacteur, van een korte
lijdelijke afwezigheid terug, olatving 't
jjgricht van dit plotselinge overlijden te
lei een woord van hulde en deelne-
te schrijven. Van hulde aan de
nagedachtenis van dezen eenvoudigen
jroeder, met zijn warme, ruime ha,rt.
(au deelneming met de kinderlooz©
ffeduwe, die door dit sterven vereen
zaamd en als verweesd achter blijft.
Jloge de Heere haar troosten, haar
Eén en Alles zijn!
Ook wij betreuren het verlies van
dezen bescheiden man, die zich niet
naai' voren drong, doch waar hij1 een
maal vooraan geplaatst was, zich zon
der aanzien des persoons gelden deed.
Plazier was een man, die groote^
liefde had tolt kinderen. Dit toonde
tóf door zijn moeizamen arbeid op
de Zondagsscholen, vele jaren lang,
week aan week, bij goed weer en
bij kwaad weer, in verscheidene ge
meenten door hem verricht.
Hij was een man die op 't terrein
van het openbare leven het goede voor.
den naaste zocht, en dit toonde
in den door hem geboden steun aan
de' actie voor de vrije school, voor
de handhaving der belijdenis in de
kerk, en voor den weeropbloei van
het antirevolutionaire leven in zijn
breedere openbaring.
Wat zijn liefde voor de vrije school
aangaat, die had hij van ztijn ouders
geëerfd, en zij was door zijn leermees
ter, wijlen Ds Budding, in den toen
reeds principieel voelenden jongeling
aangewakkerd. ;Ondanks zijn geeste
lijke verwantschap: met Budding even
wel, volgde hij ,op rijperen leertijd de
zen niet in diens dwalingen, doch ging
over tot de „Groote Kerk", waar hij-
weldra als confessioneel man positie
nam, en tegenover iedere afwijking
standvastig de eigen eens gevestigde
overtuiging handhaafde.
Orgajniseerend talent hieeft Plazier
niet gehad; dit heeft zijn kortstondig
leiderschap van 't'Gaessohe Patrimo
nium, later van den Chr. Nat. Werk
mansbond, zijn actie van 1894 op
politiek gebied, die later jn haar
tegendeel omsloeg, duidelijk geleerd.
Doch. in den kleinen Christelijk Dis
tort schen kring, door hem in 1896
gesticht en steeds door hem geleid,
genoot, hij veler vertrouwen. En in
de dagen der coalitie heeft hij door
njn sympathieken steun de harten van
menigeen uit den door hem verlaten
antirevoluüonnairen lering verkwikt.
Wij hebben niet elke actie van
dezen overledene op publiek terrein
tonnen goedkeuren; doch hiertegen
over staat, blijkens 't bovenstaande,
nog meer dan genoeg, om met. recht en
melen den naam van dit overleden ge
meenteraadslid te boeken bij die van
«12e beste geestverwanten.
hen troost is er voor ons bij zijn
Heengaan; dat zijn opvolger in dén
gemeenteraad zal zijn, wanneer deze
namelijk de vrijmoedigheid vindt om
zich de aanwijzing te laten welge
vallen, de heer A. L. van Melle, een
mata, wiens rondborstigheid en eer-
FEUILLETOW.
DEED IK EEN GOEDE KEUS?
38.) -o_
0, hoe benieuwd was ïk, of dit de
gelegenheid zou zijn, waar ik zoo* liang
m gebeden had, de gelegenheid van tot
i|n lieve Evelijn over de eeuwige din-
I n^Pieken, en haar tot den Zaligma-
f1 te leiden Ik hoopte het, en ik drukte
e hoop uit in een ernstig gebed, waarin
smeekte, dat ik wijsheid mocht ver-
\J'fen> °m te volgen, zooals God mij zou
I <en' ,°m gebruik te maken van de ge-
jf®, ejd, zoodr.a Hij mij die gaf. Eén-
,s °f tvvee keer dacht ik er over te
preken, niaar dan weer gevoelde ik, dat
c,j rnlsscliien heter w.are te zwijgen, totdat
eerste uitbarsting barer smart voorbij
u zbn. Maar een liefelijke gedachte
'avifj m? voor Hen igeest, toen ik dien
Wel"v, werken, n.l. deze, dat, alles
L "eschouwd, de naaste weg, om het
j™* iemand, dien we liefhebben, te
W VH°or den hemel leidt; en, o,
diener trachtte ik Evelijns hart langs
Wee te bereiken.
HOOFDSTUK XI.
e gelegen heid gegeven.
Cen ®k den volgenden morgen een blik
lijkheid, veelzijdige kennis en kloek
verstand, een gewenschte plaatsver
vanging waarborgen.
Mr J. A. Loeff f
De anti revoluli.onnaire partij in den
lande heeft met groot leedwezen ver
nomen het overlijden van den oud
minister, wiens naam hierboven staat.
Mr Loeff was onder de meest princi-
piëele Roomsche staatslieden ons de
meest sympathieke. In het kabinet-
Kuyper was hij een der beste minis
ters. In de tweede Kamer een der'
meest vooraanstaande, leden, man van
groot gezag; een rechtsgeleerde van
groote bekwaamheid.
Met zijn broeder, Mr P. Loeff. uit
1 andbouw'kringen voortgekomen, heeft
hij met de hem geschonken gaven
ijverig gewoekerd, en zich daardoor
een eereplaats in het publieke leven
veroverd.
Het deelnemend woord, door hem
gewijd aan het sterven van Dr Kuy-
per, deed nog kort geleden zien, dat
hier niet alleen de staatsman, maar,
en meer nog, de Christen, niet alleen
de geestverant in ruimen zin, maar
ook de persoonlijk© vriend van den
overledene aan het woord was.
Wij hebben groote hoogachting ge
koesterd voor nu wijlen Dr Schaep-
man; daardoor is dit respect over
gegaan |0|p! zijn jongeren, voorzoo.ver zij:
zijne voetstappen drukken; en onder
dezen, om ons nu slechts tot de over
ledenen te bepalen, was Mr Loeff een
der meest door ons geëerde.
Wijl alle waarachtige vroomheid
vrucht is van de werking des Heili
gen Geestes, die zich niet beperkt tot
bepaalde berk of kring, zeggen wij
oiOiK van dezen overledene: moge ook
hem die zaligheid zijn. ten deel ge
vallen, welke onze God om Christus'
wil al Zijnen kinderen, reeds terstond
na hun scheiden uit dit lichaam der
zonde, uit vrije genade schenkt,
Ter verdediging van Colijn
Aangezien van sociaal- en vrijzinnig-
democratische zijde getracht is bij de
Dj.ambi-debatten den leider onzer A.-R.
partij, den heer Colijn, verdacht te ma
ken en dit spelletje ongetwijfeld nog wei
eens zal worden herhaald, iaten wij hier
volgen het woord, ,door den heer De
W.aal Malefijt in de Eerste Kamer ge
sproken
„Ten slotte nog een enkel woord naar
aanleiding van hetgeen gezegd is door
de heeren Mendels en Van Kol, maar
..speciaal door laatstgenoemde, daarbij ge
dekt door de parlementaire onschend
baarheid, aan het adres van mijn vriend
den heer Colijn. Een deel van de gebe
zigde projectielen ,zijn van dien aard, dat
ik hoop, dat men begrijpen zal, dat ik ze
onaangeroerd laat liggen. Er zijn van die
z,aken, waarmede men niet anders han
delen kan. Maar ook is ter sprake ge
bracht de positie van den heer Colijn
als leider van de antirevolutionnaire par
tij, en daarover wil ik iets zeggen.
Mijnheer de Voorzitter! Het heeft mij
getroffen, dat hedenmorgen weer opnieuw
breed zijn uitgemeten de groote gelde
lijke inkomsten, die de commissarissen
van die groote maatschappijen de laat
ste jaren gehad hebben. Ik dacht zoo:
waarvoor doel; men dat? Maair toen ging
sloeg in de courant, die in de bibliotheek
op de tafel lag, viel mijn oog op deze
woorden: „Ellis-Fitzger.ald".
Ik ontdekte, dat het een aankondiging
was van het huwelijk van Claude en
Alice. Het verwonderde mij, hoe rustig
en kalm ik het kon lezen. Dit verdriet
'behoorde inderdaad, en in waarheid, tot
het verleden. Ik kon mij verheugen in
het heden, de smart was reeds lang
over. Ik kon God van ganscher harte
danken, dat Hij mij niet had doen bezwij
ken voor de verzoeking, die in dien tijd
zoo sterk voor mij was, en dat Hij mij
gered h.ad van het lot, waarvan ik, een
jaar geleden, gedacht had, dat het zoo
schitterend zou zijn.
Ik nam de courant mede, toen ik naar
Evelijn's kamer ging, en wees haar de
huwelijksadvertentie aan. Ik dacht, dat
het helpen zou, om Ihaar gedachten een
weinig v,an haar verdriet af te brengen.
„Alice is dus getrouwd; arm meisje; ik
was vergeten, dat het zóó spoedig zou
gebeuren."
„Waarom noemt gij haar arm, Evelijn?"
vroeg ik; „de meeste menschen zouden
zeggen: „gelukkig meisje"."
„Och, dat weet ik niet," zeide Evelijn,
„misschien moest ik het niet gezegd heb
ben. Mijnheer Ellis is een goede kennis
van u, dat weet ik wel; maar, hoe dan
ook, ik geloof niet, dat ik gaarne met
mij een licht op. Men vergist zich in de
mentaliteit van de kleine luiden, waar
over men zoo gaarne spreekt, de kleine
luiden van de Antirevolutionnaire Partij,
waaronder ik mijn beste vrienden heb.
Men dacht, dat, als men nu voor die
kleine luiden maar eens het goud liet
schitteren, dat Colijn en anderen verdie
nen, er jalouzie en nijd zou ontstaan
en hij daardoor wel het vertrouwen van
de partij zou verliezen. Men vergist zich
echter in de mentaliteit van de Antix&voi-
lutionnaire Partij. Qnze meuschen kun
nen best zien, dat er in hun midden
rijken zijn, zonder dat zij' daardoor ge
prikkeld worden tot nijd en afgunst. Dit
argument kan men dus gerust bewaren
voor de eigen vrienden.
Zooals ik zeide, men heeft ter sprake
gebracht de positie van den heer Colijn
als leider van de Antirevolutionnaire Par
tij ;en men poogt die partij; in hem als
haar leider te treffen. Bij hetgeen ik
daaromtrent ga zeggen stel ik op den
voorgrond, dat ik van meening ben, dat
het deelnemen a,an de politiek van per
sonen, die gelegenheid hadden een over
zicht te krijgen van het economische en
financiëele leven, in uitgobreiden zin
geenszins door mij wordt afgekeurd, maar
integendeel in 's lands belang acht. Het
zou 'er ongelukkig uitzien, als wij alleen
theoretici in do Regeering hadden. Laten
p'i'actische menschen, die de handelswe
reld en het zakenleven kennen, ook maar
voor den da,g komen.
Desondanks wil ik, na dit op den
Voorgrond gesteld te hebben, uitspreken,
dat het m. i. geWenscht is, dat de leider
van een politieke partij, iemand van groor
ten invloed, niet tevens ook leider is
van een groote handelsorganisatie. Ik zeg
dit in het algemeen.
Maar dit op den voorgrond gesteld
'hebbende, wensch ik hot volgende te
constateeTen
lo. toen de onderhandelingen met de
Bataafsche werden hervat, was de heer
Colijn geen leider van de Antirevolution
naire Partij en geen lid van ons Partij
bestuur.
2o. ér is niet aangetoond, dat de heer
Colijn eenige handeling heeft verricht,
waarvoor hem eenige blaam zou kunnen
treffen
1 3o. de lieer Colijn heeft op den dag
zelf, dat hij gekozen werd tot eërste-
voorzitter van het Centraal Comité der
Antirevolutionnaire Partij, het besluit ge
nomen, en dat besluit schriftelijk medege
deeld aan wijlen dr. Kuyper en het mon
deling bevestigd, om zoo spoedig mo
gelijk de banden te verbreken, die hem
aan handelszaken verbinden. Van stonde
af aan heeft hij de maatregelen voorbe
reid en genomen, die noodig zijn om
zijn uittreden zonder schokken of schade
mogelijk te maken. Die maatregelen zijn.
reeds ten deele in werking en in den
(loop.Van 1922 zal de heer Colijn geheel
lols zijn van de Koninklijke on haan filiaal-
maatschappijen. Hij' zal dan dus niet
meer zijn directeur, noch commissaris
van de Koninklijke, noch van andere
maatschappijen, die met de Koninklijke in
relatie fstaan. Hij brengt dit groote fi
nanciëele offer, omdat hij van oordeel
is, dat de bedoelde combinatie hem ten
opzichte van sommige politieke zaken
in (het oog van velen niet geheel vrij zou
doen ischijnen en daardoor ten deele zijn
politieke actie zou .kunnen beperken,
maar ook omdat hij het besef heeft, dat
hij alleen zoo zijn volle kracht zal kun
nen ontwikkelen als hoofdleider van de
Antirevolutionnaire Partij. Op het oogen-
blik Is de heer Idenburg dat meer dan
hij. Ik geloof, dat er niet velen in het
land zijn, die bereid zouden bevonden
worden voor hun partij zulk een materieel
offer te brengen en dat de Anti-revolution-
naire Partij zich in geen enkel opzicht
voor zulk een leider behoeft te schamen."
Buitenland.
hem zou willen trouwen; en gij, May?"
„Neen," zeide ik zeer beslist, „vol
strekt niet".
Gedurende eenigen tijd gingen we met
ons werk voort, zonder een woord te
spreken, en toen vroeg Evelijn:
„May, herinnert ge u, wat Alice Fitz
gerald zeide over 't weglachen van 't ver
driet?"
„J.a, zeer goed," zeide ik.
„Ik stern volstrekt niet met haar over
een," zeide Evelijn, „ik kan niet lachen,
als ik verdriet heb, het zou niets baten
f ihet te beproeven. Ik zou vandaag niet kun
nen lachen indien ik poogde te lachen,
zou ik dadelijk beginnen te schreien."
„En zelfs indien ge kondet lachen,
lieve Evelijn," zeide ik, „zou de smart
het volgende oogenblik heviger dan ooit
terugkomen.
„Och, May," zeide Evelijn plotseling,
ik wenschte, dat ik dat andere kon doen."
„Welk andere?"
„Wel bidden," zeide zij. „Herinnert gij
u niet, dat ge zeidet, dat gij altijd badt,
als u iets kwelde. Ik wenschte, dat ik
dat doen kon."
Ik antwoordde haar niet, voordat ik eetf
ernstig gebed had opgezonden, om, nu
de gelegenheid mij was gegeven, er ge
bruik van te maken, en binnen te treden,
nu de deur eindelijk voor mij scheen
te zijn geopend.
De Toestand.
De internationale politiek der laatste
dagen staat wel in het teelcen van con
ferenties van vreedzamen aard. Denk
aan Ierland, Waar Donderdag de hoogst
belangrijke samenspreking tusschen Lloyd
Geo'rge en de Valera zal worden gehou
den, al doet het iet wat onaangenaajn
aan, dat juist Zaterdag nog te Belfast
ernstige ongeregeldheden plaats hadden,
waarbij 40 dooden en 100 .gewonden
zouden gevallen zijn. 'Overigens moet in
de meeste plaatsen van Ierland het strai-
tenbeeld moer vredelievend zijn dan tot
voor enkele dagen. Do menschen kunnen
zich nu rustig op straat bevinden.
Dan denken we verder aan de giste
ren aangevangen besprekingen te Parijs
tusschen de Fransdhe en Duitscho des
kundigen over de wijze van betaling voor
de Duitsche leveringen. De Duitsch© ge
delegeerden zullen vervanging vragen van
de heffing, gelijk staande met 26 pro
cent van den Duitschen uitvoer, door
verschillende heffingen, gelijk op den ver
koop van koffie, suiker, tabak en eenige
grondstoffen, op de vervoermiddelen, de
post en de opbrengst der inkomstenbe
lasting. De Fransche deskundigen zouden
daartegen, in beginsel geen bezwaar
hebben.
Daar is ten slotte de uitaoodiging van
president Harding aan Engeland, Frank
rijk, Italië en Japan om deel te nemen
aan een conferentie te Washington, waar
de vraagstukken van den Stillen Oceaan
en het verre Oosten, die ten nauwste
samenhangen met de kwestie der ontwa
pening besproken zullen worden, tenein
de tot een gemeenschappelijke overeen
stemming te komen ten aanzien van de
beginselen der politiek in het Verre Oosten.
Lloyd George heeft zoo zei hij
dit initiatief met de grootste vreugde be
groet en de meest mogelijke medewer
king werd reeds toegezegd.
Alles heel mooi. M,oar men vergeve
ons dit scepticisme of de resultaten
aan deize hooggestemde verwachtingen
evenredig zullen zijn, wagen wij voorals
nog te betwijfelen. De feiten der laatste
jaren hebben ons geleerd, voorzichtig te
zijn. i 1
lersche Statistiek.
De volgende officieele getallen zijn
openbaar gemaakt over moorden en ver
woesting van eigendommen in Ierland tot
2 dezer. De moorden op de politie be
gonnen in 1920, maar de verwoesting
van eigendommen dagteekent al van Ja
nuari 1919 af. Er werden verwoest: 86 ge
rechtsgebouwen, 547 kazernes van de Ko
ninklijke Iersche politie; 367 kazernes wer
den gehavend, 2400 aanvallen gedaan op
op posttreinen en -koetsen, 3211 invallen
in huizen enz., om wapens te bemach
tigen. Gedood werden 395 politie-agenten
(nadien is dit getal boven de 400 ge
stegen), gewond 651; aan soldaten sneu-
„Maar waarom kunt gij .niet bidden,
lieve Evelijn?" vroeg ik.
„Wel, May, ik wil u wel zeggen waar
om," zeide zij; „ik h,ad er zeer gaarne
(met u over willen spreken, maar ik wilde
niet beginnen. Ziet ge, ik heb in den
laatsten tijd veel gedacht, en gewenscht,
dat ik even gelukkig was als gij; en
op zekeren dag, toen gij niet in de kamer
waart, liet ge op de tafel een stapeltje
van die boekjes liggen, die gij medeneemt,
als ge uw arme menschen gaat bezoe
ken; w,at denkt ge nu, dat ik deed?.
Ik dacht, ik zou gaarne eens willen zien,
waarover zij handelenik kreeg er daarom
een en las het; en toen Legde ik het
daarna zóó zorgvuldig weer weg, precies;
op dezelfde plaats, dat ge niet kondet
ontdekken, w,at ik had gedaan. Ge hebt
het niet ontdekt, wel?"
„O, neen," zeide ik, „inderdaad niet;
maar welk was het, dat ge hebt gelezen?"
„Het handelde over „de Verloren Zoon";
herinnert ge u dat niet?"
„Neen," zeide ik, „ik heb ze alle niet'
gelezen; w,as het mooi?"
„Ja, zeer mooi, en het gaf een duidelijke
verklaring van het gebed. Ik heb er sedert
dien tijd over nagedacht."
„Wilt ge mij vertellen, w,at ge gelezen
hebt?" vroeg ik.
„Het stelde den verloren zoon voor/
zeide Evelijn, „naar huis gaande, nadat
velden 140 man en werden 325 man ge
wond.
Hitte en droogte.
De weerkundigen voorspellen nog
steeds mooi, droog weêr en het winter
koren is rijp om te oogsten. Het vee be
gint hoe langer hoe meer dorst te lijden
tengevolge van het opdrogen van vijvers
en plassen. Ook in Engeland. Men leze
maar onderstaande berichten
In de leigroeven van Festiniog moesten
rniin duizend werklieden Zaterdag, ophou
den, bij gebrek aan water. Andere groe
ven .zullen ook gesloten worden, als de
droogte aanhoudt. In de wolden (wealds,
wolds, open boschland) van Yorkshire
is het drinkwater uitgeput., behalve in
enkele huizen waar nog, regentonnen
staan.
Vrijdag is het St. Swithin en, volgens
het oude Eng.elsche bijgeloof, kan men,
als het op ctien dag, regent, daarna 39
dagen aan een stuk verwachten, zöo iets
als bij ons de zes regenweken na een
regenachtigen -St. Margriet. Met de droogte
gaat te Londen een vermeerdering van
het aantal gevallen van diptherie en rood
vonk 'samen. In de gasthuizen van de
Metropolitan' Asylums Board (in het bij
zonder bestemd voor het opnemen van.
lijders aan besmettelijke ziekten) leden
Donderdag op 5859 patiënten die in be
handeling waren, 1919 aan diphtherie en
3790 aan roodvonk. Eiken dag worden
ongeveer 125 nieuwe patiënten opgeno
men, tegen 80 als. normaal cijfer.
En wat de hitte betreft, is 't in Londen
ook niet mis. Het was Zondagl daar 90
graden in de schaduw. Het was de 78e
warme dog. Er ,zijn verscheidene men
schen aan de gevolgen van de hitte be
zweken.
En in Amerika is 't zoo mogelijk nog
erger. Ook daar is de hitte ondragelijk,
vooral in New-York. De armen' slapen
aan het strand en in parken. Iünderen in
zwembroekjes zwermen naar de brand-
woerstations, waar zij bespoten worden.
Verscheidene menschen zijn krankzinnig
door de hitte, anderen zijn gedood door
een val van de doken, waar zij tracht
ten te slapen.
De berichten uit Frankrijk zijn ook al
niet anders. Gemeld wordt, dat Frankrijk
sinds op zijn minst 50 jaar ten gevolge
van droogte niet zóó onder wa.ter-
schaarschte geleden heeft als thans.
Kort* Berichten. 4
Uit Madrid wordt gemeld, dat de
S poor wegman n en van de Fort'ugeesche lij
nen een algemeene staking hebben gepro
clameerd, welke gisteren zou 'ingaan.
Een der gewonden bij het spoorweg
ongeluk te Hennuyères, een Fransch post
man, is gisteren overleden. Het aantal
slachtoffers der ramp bedraagt thans 7.
'Weldra zal te Parijs een aanvang
worden gemaakt met den boUw van een
moskee. Het Mohammedanisme dus in
't hartje van Frankrijk!
Te Antwerpen en Mechelen zijn de
Guldensporenfeesten met hijzonderen luis
ter gevierd.
De Kawasaki droogdokmaatschappij
te Kobe, de grootste scheepsbouwmaat
schappij -van Japan, is gesloten ten ge
volge van een staking van 20,000 arbei
ders, die het recht van vereeniging op-
eischen. De toestand voor de andere Ja-
pansche industrieën is ernstig. Men heeft
hier met de tot nu toe grootste arbeiders
beweging van Japon te doen.
■frii. ii'Miii ij B iiKiiuiimiu—i—wmwpggiw—wiwn i. i.
hij zijn armen ouden vader zoo slecht
behandeld had, en begon „Vader, ik heb
een nieuwe jas noodig," of „Vader geef
mij w,at nieuwe schoenen," of „vader,
ik heb erg gebrek jaan voedsel." Het stel
de hem voor, zijn vader vragende in zijn
behoeften te voorzien, voord,at hijhem
ooit had gevraagd hem zijn slecht gedrag
jegens hem te vergeven. D,at zou niet de
rechte weg zijn geweest, zou het wel
May?"
„Neen," zeide ik, „het zou niet goed
zijn, voordat men tot den Vader komt, en
zegt: „V.ader, ik heb gezondigd tegen den
hemel en voor u, en ik ben niet meer
waardig uw zoon genaamd te worden."
„Ja," zedde Evelijn, „en in uw boekje
sfaat precies hetzelfde, en toch willen
zóóvele menschen, wanneer zij in moeite
geraken, tot God gaan, om Hem om aller
lei dingen te vragen, en hebben zij er
nooit aan gedacht, Hem te vragen, hun
hunne zonden te vergeven."
„Ik begrijp, wat gij bedoelt, zeide ik;
we moeten tot God over onze zonden
spreken, vóór wij tot Hem kunnen spre
ken over ons verdriet."
(Wm&t v«Bvo!gdL
p&l
- i
- i