BANK-ASSOCIATIE
Wally Sigaren.
N
^36
Zaterdag Juli 19311
m-r-
aar tea*!
|f> Middelburg,
lis op den Heuvel
C ALLEN BACH
IV7ÊrlIm w»*'
Kapitaal en reserves f 19,SD05000
GROOTS Wi&R&T 24. TELEF. S^TERC. No. 41 en 227.
Alle Bankzaken. Ij
Brand- en Inforaakvrije KluPsSnrichting.
Loketten vanaf f 10,»= per Jaar.
Iwwiitii
Buitenland.
Binnenland
N komt hia
Ie gezinnen. Dagel«t,
YT een massa kir,"
J Wen en praeiub£
Ih werkelyk Granule
I'l is, moet dan nJ
r f og&'iik is, om het
Y door do heeren, J
artsen geen onderzoek
f t «evvaagd als leek
Imkers van Grami!inc
len een vragenlijst oe
|ny deze ingevuld
lenden. Dc tot mi
betuigen van veel sym
len zyn, op enkele nit
I bevredigend. Velen ga"
In antwoord met naara
l't dit. schrijven beoog
gegevens te verkrijgen
Van Granulino by tuber
pochten er dus lezers
mij nog door mede
Franuliine.gebruifc v;ln
my'n onderzoek, dan
Bten zeerste aanbevolen
Img van de helaas zoo
I voorts van do velen
loopen het te worden,
voor eventueel te ver
Jidelijk dank.
■heid aan, de Redactie
regelen,
li. DEN BREEJEN.
te Arnhem, Apeldoorn.
pden wordt verzocht in
artikel over te nemen.
»r S. G. KLOPPERS
als deel S van den 24an i
per Christelijke Bibliotheek
vnarvoor dit werk afzoa' I
5rkocht wordt is f 240
geb.
der Chr.
r dezen jaargang ICOTj
Itvangengelijkenissen
jen, door Ds. J. J. khap,
eel, en stille DINGEN,
G. van de Hulst, terwijl
lullen ontvangen: jacob
door G. C. Hoogewerpj,
ibutie bedraagt per jaar-
rits f5— en f 0 75 voor
pbonden deelen verhoogen
met f 3.25 per jaargang,
zich te allen tijde ahon-
jui ontvangt dan de in
mden jaargang verschenen
pmgaand.
ogus wordt op aanvragej
jegezonden.
NIIKERK. i
TE KOOP:
ioi bruin Merrieveuleiil
tMONSE, Aagtekerke.
TE KOOP:
Ifvaars, gekalfd, en een]
lekening, bij H. BRASSER
frke. /J
TE KOOP:
{■in Merrseveusleii enes»jj
rek. 25 Juli, bij i
IFHOUT, Serooskerke(WJ
TE KOOP:
vos Hetsgstveuleni
VISSE, Vluchtenburg,
Souburg.
TE KOOP:
tin Hengstveulen en
Merrieweulen.
E KAM, Oostkapelle.
TE KOOP:
eren Wlanskieererij
SCHOUT, bi] Der Ho
srke.
'e koop een Koe,
irke, Buttinge.
J, door j.k.'CEUCQJJ^
man, Arnemuiden.
Dctober I
eenOïenstbo^gg^l
weg V 109, Middel^
hoog loon
dienstbode beneo i9u'
JAN DEE Az's Heer
aderen.
October of November
jn flinke Dienstbod
sland.
Uitgave van
„„„ml, Venn. LUCTOR ET EMERÖG,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
aN*E VORSTSTRAAT 70,
(Telefoon No. 11).
Bvreau te Middelburg
jjrMA F. P. DHUIJ - L. BURG.
Drukkers i
jpgterbaan Le Cointre, Goes.
Over
DE UNIE
Een School met den Bijbel".
IV.
de beteefc'emi s der Unie
«Draken wij1 een vorig praal. Nu iets
Ier haar rotep'ing. D'e laatste vloeit
uit de eerste voort. In een vorig ar-
&el is die roeping reeds voor een
jeel naar voren gebracht. Wij leer
den haar kennen uit de noodzakelijk
heid om de eenheid onder de voor
standers van de Schoot piet dep Bij
tel een vasten vorm te geven. Die
roeping staat ook uitgedrukt in art.
1 van de statuten der Unie in deze
wóórden: .„De Unie heeft ten doei
te tijdens het Votkspetitionnehient ver
togen organisatie te behouden, al
lengs vaster gehalte te laten aanne
men en in zoodanig onderling verband
te zetten, dat ze, zooi dikwijls
de belangen van „D'e Schoiol
met den Bijbel" dit v e reis chen,
onverwijld dienst kunnen
doen. Onze voormannen verstonden
de Kunst van regeeren 'in deztep no-
beien zins Regeeren is vooruit-
tiietn.
Een leger moge, als Jilet gevaar
van een vijandelijken inval, waarom
het zich aan. degrenzen des lands
samentrek, is geweken, zich ontbin
den en zijn mannen huiswaarts zen
den, maar die ontbinding is slechts
sdnjnbaar. Op het. eerste woord van
koninklijk bevel voegen allen zich'
weer te samen om een nieuw gevaar
het hoofd te bieden. Het kan, om
dat de organisatie is bewaard.
Zoo hebben ook wij onze schioone
.organisatie, in de Unie pp1 zoo- won
dere wijzie verkregen, te bandhaven
pjidat zij bij elk' gevaar o'n verwij'1cl
dienst kunne dolen.
Het is schuldige 'kortzichtigheid dit
niet te verstaan. De gedachteVrede,
rode en geen gevaar, is altijd het
begin van de nederlaag.
Laat oins niet wij'z'er willen zijn dan
diegenen, aan wier geloof, doorzicht,
leiding en bezieling wij', naast God,
het gelukkig heden danken. Zij wier
pen de Unie niet weg als een ver
sleten kleed. Zij handhaafden Jmar als
,een kostbare wapenrusting.
Wie zich eigenm ach tig Inte
rna akt van de Unie, deser
teert van het vaandel.
Daar is nog een andere roeping
aan de Unie opgelegd, die haar recht
van bestaan proclameert. Zij wil,
krachtens haar statuten, plaatse-
ijkden bloei dervrije school
bevorderen, d.w.z. voor heel'het
volk' arbeiden.
Wie den band m'et 'de Unie ver
breekt, toont niet te verstaan, waar
bet in de toekomst om gaat.
Wij geven u den raad 'eens aandach
tig te lezen het derde hoofdstuk' van
Nehemia. Misschien hebt gij het al
tijd overgeslagen. Wij begrijpen het.
Het is de eentonigheid zelve. Toch is
bet vol van heilig© leering. Wij lez'en
daar hoe, onder het bezielend voor
beeld van Nehemïa, het volk van Je
ruzalem de stad gaat herbouwen. Ieder
bouwt eerst zijn eigen huis, om een
Pnderdak te hebben. Daarna gaat elk
Mn het welk om, een ie der tegen
zijn huis over, de muur der stad
te herstellen. D'eZe mannen begrepen,
dat zij door het algemeen belang
dienen, ook huri eigen belang
bevorderden. De muur moest rond
FSUILLETOW.
ÖEED II EEN &ÖEBE KEU8?
We sloegen hem gade, terwijl hij weer
rijweg oip ging, en eerst in de eene
enting keek en 'toen in de andere. Vervol-
®ens He? hij, gedurende 'meer dan een half
i®, vlak voor het huis heen en weer,
^rnstig en bedroefd kijkende, en met zijn
ogen naar den grond geslagen, maar
r Ogenblik haastig opkijkende, om te
ep'' 1°Lz'n broeder al in 't zicht was.
Jndelijk verscheen mijnheer William,
Dill W'J zat>en>.. dat de broeders elkander
w'a, km Zij gingen niet in huis, maar
dan 1 ZlC'1 aaar park en wandelden
feiOh u n 011 weer> gedurende meer dan
dec i Uur' telkens, wanneer zij omkeer-
x k[vamen zij gedurende een klein
binnen 't gezicht van 'thuis, en dan
VERSCHIJNT ELK EN WERKBACL
Abounementsprjjsi
Prijs per 3 maanden fr. p. post f8.—
Losse nummersfO.OS
Prijs der AdvertentiSns
1—4 regels f 1.20, elke regel meeir 30 cï
Bij abonnement belangrijke k«rbng.
Bewijsnummers 5 cent.
grom Maemn f öv. kmcmcmca t \ur*
tHERTKEtffl 60IRPE8TZ 1334 ESI CclEDlETVEtiEERIAIRg 1333.
KAWTOOR dOES.
u - Vi vJ
ALOM YERKRIJGSAAR/-^'#
N. V. NEBERL SIG. FABRIEKEN
„GLOBE" - UTRECHT.
heel Jeruzalem opgebouwd. Bleef er
één op'en gedeelte', ae stad bleef open
vootr den vijand.
Welnu, wij hebben ons eigen huis
Seboiuwd, dat was het ©erst n o o-
ige, onze Scholen met den Bijbel.
Wiji kunnen onszelven nu niet beter
dienen, dan door heel ons volk' te
aain dienen. Wij moeten gaan jarbei-
en aan de muren en poorten van ons
volksleven, d.w.z. oins heele volk
winnen voor ons vrije Christelijk' On
derwijs. Tegen de Revoluti e Jiet
Eivangelie!
Helpi oins volk terug 'te brengen
naar zijn Bijbel, en die geest van
revolutie, dié blijft smeulen, en tel
kens in vlam kan uitslaan, zial van
zelf uit het Rart wijken. O, dat toch
onder ons blijve de geest van hei
lige omtevredenneid, en verre
van ons wijfce de geest van s 1 a pi p e
zi e 1 f v o 1 d a a to h e i d. Wij mogen
niet tevreden- zijn niet hetgeen wij
voor onze kinderen verkregen in
otazle school met denJBijbel maar wij
hebben te blijven arbeiden om heel
ons land té doen deelen in de ze
geningen van het Christelijk onderwijs.
)at is, ziooals de heer De Savorhin
Lohman eens zei de, de roeping
der Unie. Maan de .Unie, dat z'ijt
te
gijl u onttrokken, kom terug en wees
welkom. D'e Unie heeft ons meer dan
veertig jaren trouw geholpen, laat ons
haar blijven helpen in haar heilige
roeping,en wij helpen dan tenslotte
onszelven.
Noig één roeping heeft de Unie aan
vaard. Zij' wilde: „de Vereenigingen
ter bevordering van het Christelijk
Onderwijs «zedelijken en geldelijfcèn
steun verleenen".Ook' de laatste steun
is noiodiig, wij zullen er later over
spreken, maar de eerste, de z; ede-
lljlk'e steun heeft noig hooger waarde.
De Unie heeft oi n s noodrg, want wij
hebben de Unie noodig.
Wij noemen de Unie het hart van
oins Christelijk Schoolwezen. In dit
hart zijn de uitgangen des le-
^'eer
waren zij door de hoornen voor
°?s geacht
ffleer zien, voordat zij op dezelfde
Uiet W.Yer^orgen> en konden we hen
plek terugk
te
iwamen. Ze schenen zeer ern-
spreken, en stonden telkens stil
6n Qn 1 v"*Vy*«-J 'iiA «A3|lV.lCIiö ötu
Mn i°n ^an elkander, alsof zij
Pader ï'Tam waren over het een of
fceslmt v i rij'k punt' wahrover zjj geen f
'onden nemen, of ten minste niet t
tot een bevredigend einde konden komen.
Evelijn w,as den geheelen tijd zeer on
rustig. Zij begon het voorbeeld v.an haar
vader en haar oom te volgen, en de ka
mer op en neer te stappenmaar ik drong
er bij h,aar op aan, dat zij baar voeten
op de sofa zou leggen en kalm blijven.
Eindelijk maakten de twee heeren een
einde aan hun wandeling en aan hun
gesprek, en gingen huisw,aarts. Mijnheer
William snelde, zoodra hij binnen was,
Haar boven.
„Hoe gaat het met u, mijn lieve kind?"
zeide hij tot Evelijn, zelfs teederder dan
gewoonlijk; „ge ziet zoo bleek. Draag zorg
voor haar, juffrouw Lindsay, en maak,
dat zij gaat liggen."
„Wat is erpapa?" fluisterde Evelijn,
terwijl ik mij gereed maakte, om de ka
mer te verlaten, denkende, dat mijnheer
William haar alleen wenschte te spreken.
„Och, ik zal er u laten wel van ver
tellen lieve," zeide haar vader; „het is
een vrij onaangename zaak, waarover uw
oom mij wilde spreken. Ga niet weg,
als 'tu belieft, juffrouw Lindsay; wij moe
ten terstond brieven schrijven, ik kan
nu niet blijven."
In weerwil van Evelijn s smeekende blik
ken, ging mijnheer' William naar beneden,
en, na haastig aan 't middagmaal te heb
ben deelgenomen, brachten hij en zijn
v en s. Tloit in de kleinste aderen brengt,
het het levendragend bloed. Welnu,
van uit onze Unie drong tot in de
kleinste plaatsen van pus land de
bezielende kracht door, die de be
staande scholen steunde, nieuwe hielp
vestigen, den strijd voor het recht
ten einde toe voerde. Haar stem werd
overal gehoord. Zij werd niet moede
otos volk' wakker 'te roepen, het te
bezielen, het haar zedelijken steun te
verzekeren.
Verzwak dat hart 'niet door
het te onthouden de kleine, onbedui
dende gave, die wij' elk persoonlijk
jaarlijks ito de Unieöolleote pffere'n,
maar die alle tez'amen in 1918 de
kapitale .som van f177000 vormden.
Zal de Unie haar roeping kunnen
vervullen, zo pais de eïsch js van de
toekomst, dan moet het weer wor
den als voorheen, en m'et heilige be
zieling doe ieder in dezen zijn plicht.
De Utoie dwingt niemand, maar
ieder dwing© zichzelf. Trage han
den en s 1 ap'pefc!nieën glijn niet
nuttig in den arbeid voor het
K o n i n k r ij k Gods.
Het Moderatoren van het bestuur der
Unie „Een School met den Bijbel",
A. DE GEUS, Voorzitter.
J. L PIERS ON, 2e Vo orzitter'.
E. J. Th. a Th. v. d. HOOP.
J. TERPSTRA, secr.-p'enn.
Sprinkhanenplaag.
Men maakt zich in Londen ongerust,
daar er sprinkhanen gesignaleerd zijn. Nu
is dit op zich zelf niets bijzonders, doch
men denkt ,aan Zuid-Frankrijk, waar de
sprinkhanen op een vreeselijke wijze huis
houden en een w.are ramp voor de bevol
king zijn. Bij millioenen tegelijk, in legers
zoo groot, dat zij het zonlicht verduiste
ren, zijn zij neergestreken om alles wat
groen is te verslinden op de .akkers. Veer
tig duizend hectaren grondgebied zijn door
sprinkhanen bezet. In tien gemeenten is
de vijand met zijn verwoestende horden
reeds binnengerukt en hij laat alles kaal
gevreten achter. Mot ontzetting zien de
landbouwers de wolken van sprinkhanen
naderen, want het heteekent voor hen de
vernietiging v,an hun ganschen oogst. Te
gen dezen aanvaller is 'hij machteloos. Hier
helpen geen loopgraven, hier helpt geen
afweergeschut tegen. Wat geeft het of hij
er honderdduizenden, die zich op den weg
of op het gr,asland 'hebben neergestreken
verpletttert tot een slijkerige massa? De
rijen van den vijand zijn niet te dunnen,
broeder het overige van den avond te
zamen in mijnheer Williams eigen kamer
door.
„Wat zou er toch zijn?" bleef Evelijn
zeggen. „Wat kan papa toch bedoelen met
een onaangename zaak? Het kan niet zijn
over hetgeen ik hem onlangs verteld heb,
anders zou hij het mij wel gezegd heb
ben. .Wat zou er toch zijn?"
Natuurlijk kon ik haar niet helpen, om
het te ontdekken, we konden slechts
nieuwsgierig zijn en wachten.
Mijnheer Eduard Trefford ging den vol
genden morgen zeer vroeg weer heen, op
dat hij den eersten trein naar Londen
nog zou kunnen halen. Mijnheer William
en ik waren alleen aan 't ontbijt, want
Evelijn was niet wel genoeg, om op te
staan.
„Hoe gaat het van morgen met Eve
lijn?" zeide mijnheer William angstig, ter
wijl hij de kamer binnentrad.
Ik zeide hem, dat zij een slechten
nacht Ihad gehad, en nog te bed lag.
„Och, och!" zeide hij, „ik wil 't haar
vandaag niet vertellen; het zou haar, denk
ik, nog meer van streek brengen; ik wil
wachten totdat zij wat beter is,"
„Denkt ge niet, mijnheer William,"
waagde ik te zegg'en, „dat de onzekerheid
van niet te weten, wat er aan scheelt,
slechter is voor Evelijn dan de waar
honderdduizend andere kruipen spoedig
daar waar de gevallenen aan hun einde
kwamen.
Het Ministerie van Oorlog heeft een
aantal vlammenwerpers ter beschikking
gesteld, waarmede hectare na hectare, die
door de kleine sprinkhanen, die nog niet
kunnen vliegen, overdekt zijn, bewerkt
worden. Doch ook met deze middelen k,an
men de verschrikkelijke plaag slechts ten
deele meester wordien.
Het ongeluk met den nachttrein Amster
dam—Parijs.
Volgens de laatste berichten zou het
ongeluk met den nachttrein Amsterdam
Parijs zijn toe te/ schrijven aan Fransche
cheminots, die 'ter gelegenheid van de
jongste stakingen op de Fransche spoor
wegen werden ontsl,agen en het thans
op hun niet-ontslagen makkers hebben ge
munt. De nachttrein wordt inderdaad haast
uitsluitend door Fr.ansch personeel be
diend.
Sedert eenigen tijd, zoo wordt gemeld;
hebben in de Noorderdeparlementen ver
schillende aanslagen op de spoorwegen
plaats 'gehad, doch zonder ongelukken,
dank zij het verscherpte toezicht. Bij die
aanslagen werden meermalen de moeren
losgeschroefd als thans te Ilcnnuyeres is
geschied. Nu de .aanslagen der extremisten
in Frankrijk mislukten, zouden zij hun
booze plannen in België hebben uitge
voerd, waar het toezicht uiteraard niet
zoo scherp is, daar het personeel van
geen ontevredenheid blijk geeft. In die
richting wordt thans het onderzoek geleid.
Agenten van de Fransche Süreté zijn ter
plaatse aangekomen.
Korte Berichten.
In het Lagerhuis heeft Chamberlain
verklaard, dat er op het oogenblik geen
gevaar beslaat voor vijiandelijkheden tus-
schen de Turken en geallieerden. Eerst|-
daags zal de conferentie plaats vinden
tusschen den Engelsehen opperbevelheb
ber te Constantinopel en Mustapha Khe-
mal.
Naar verluidt zou de entente voorne
mens zijn" op grond van de ontwape-
n'ingsbepalingen, van Duitscldand de uit
levering te eischen van de plannen van
den generalen staf betreffende den op-
marsch in 1914.
De Belgische socialisten zouden
plan hebben, zoodra de nieuwe belasting
wetten zouden zijn gestemd, uit de re-
geering te treden.
Naar verluidt zou het toch Waar
schijnlijk zijn, dat Fi'ans; van Cauwelaeït,
burgemeester van Antwerpen wordt.
De Fransche regeering acht het, na
de vrijspraak va,n Stenger, nutteloos, dat
haar vertegenwoordigers verder te Leip
zig blijven. Bri,and heeft daarom aan de
Fransche juristen, te Leipzig telegrafisch
order gezonden, onmiddellijk Duitschland
te verlaten. 'Dg Fransche regeering zal
ook de Engelsehe en Belgische kabinetten
verzoeken, dat voorbeeld te volgen.
De staking der gemeentewerklieden
te Berlijn schijnt voorkomen te zijn. De
opper-'burgemeester zou daarover nadere
mededeel,ingen doen.
'D'e Weensehe gezondheidsdienst is.
van Uten over te gaan tot het 'verplicht
heid te weten?"
„Wel, misschien hebt ge gelijk, juffrouw
Lindsay,' 'zeide hij, „ik wil het haar na
't ontbijt vertellen".
„Ik hoop d,at het geen groote smart
is, mijnheer William?"
„Wel, het is een zeer onaangename
zaak," zeide hij; „de waarheid is, dat
die neef van mij een echte schurk is.
Wat de arme Evelijn ooit in hem vond te
bewonderen, zou ik nooit kunnen zeggen.
Ik heb altijd wel geweten, dat hij tot
niets anders deugde dan tot kwaad doen,
en het is gebleken, dat ik gelijk had. Ik
wil 'tu wel zeggen, juffrouw Lindsay, en
dan kunt gij mij raden, op welke manier
ik het" 'tbeste ,aan Evelijn kan vertellen.
Ge weet, dat mijn broeder gisteren hier
was de arme kerel, hij is er vreeselijk
door geschokt! Het spijt mij zeer voor
hem, ofschoon, zoo,als ik niet kon nalaten
hem te zeggen, hij het zichzelf heeft te
wijten. Hij was zóó zwak voor dien jon
gen; hij g,af hem, als kind, alles, wat hij
wenschte, en bedierf hem, en verwende
hem, en koesterde hem, en liet hem
in huis over iedereen bevelen, en was
toen nog dwaas genoeg, om, na dit alles,
te verwachten, dat hij zich goed zou ge
dragen en zijn eigen brood zou verdie
nen. Maar, om kort te gaan, mijn broeder
ontving eergisteren avond een 'telegram
stellen van geneeskundig onderzoek vooir
het huwelijk en heeft eenige uit genees
kundigen bestaande commissies benoemd
om Ide plannen uit te .werken.
De "Engelsehe koning heeft Smutsj
ontvangen. Algemeen is men van oor
deel, dat de toestand en de vooruitzich
ten pp 'een regeling der Ietrsche 'kwestie,
gestadig verbeteren.
Het Belgische Koningspaar 'heeft
Engeland weer verlaten.
Betrekking en in Indd
„Het Christelijk Comité voor Indië" ves
tigt er de aandacht op, dat voor het Ma
rineetablissement te Soerabaja de uitzen
ding noodig is van: twee scheepsbouw
kundige teekenaars; een werktuigkundig
teekenaar, bekend met machine-installa
ties; een eriistvuurwel'ker (bij voorkeur
iemand die na 1911 tot ernstvuurwerker.
werd benoemd); 5 contr.actswerklieden
van scheepsbouw, van welke er 4 geheel
op de hoogte dienen te zijn van den
ijzeren scheepsbouw, terwijl zoo mogelijk
één reeds gewerkt moet hebben op on-
derzeebooten of bij iaanbouw van onder
zeebooten moet zijn geweest; 1 contract-
werkman koperslager, zoo mogelijk ver
trouwd met den aanleg- en de reparatie
van pijpleidingen aan boord van sche
pen 1 contractswerkman instrumentma
ker; 1 contractswerkman ketelmaker; 2
contractswerktieden bankwerker.
Geen hunner m;ag ouder zijn dan 35
j.aar. Verdere inlichtingen worden gaarne
verstrekt door. het Informatiebureau van
voormeld comité, adresden heer J. J.
Kraan ,Loosduinsche kade III, Den Haag.
De spoorwegen en de „Zeeland".
De „Telegraaf" meldt:
Onze lezers zullen zich ongetwijfeld de
klachten herinneren die zoowel in de Ka
mer als in de pers zijn vernomen over de
wijze, waarop de directie der Nederland-
sche Spoorwegen den spoorwegdienst op
Vlissingen heeft geregeld; deze regeling
toch schaadt de belangen der stoomvaart
maatschappij „Zeeland", de bekende
route v.an Vlissingen naar Engeland, in
ernstige mate.
Nu is eenige dagen geleden een nieu
we verbinding tusschen Engeland en het
vasteland van Europa in het leven ge
roepen en wel Via Harwich en Zeebrugge.
Deze dienst zal natuurlijk de concurrentie
met de „Zeeland' 'doen toenemen. En
nu moeten wij het verrassende feit con-
stateeren, dat blijkbaar de Nederl. Spoor
wegen hun anti-„Ze eland "-politiek blij
ven voortzetten. Voor ons ligt n.l. de
„Frankfurter Zeitung' 'van 5 Juli, tweede
ochtendblad no. 490, waarin een adver
tentie voorkomt v.an den nieuwen dienst
Zeebrugge-Harwich. Aan het slot van deze
advertentie lezen wij:
„Verdere inlichtingen verstrekt het
Verkeersbureau der Nederlandschei
Spoorwegen te Keulen, Domhof 14."
Verder commentaar overbodig!
Commentaar is zeer zeker eigenlijk
overbodig.
Dat de spoorwegen bezig zijn de „Zee
land" te vennoorden blijkt daaruit weer
zoo duidelijk mogelijk.
dat hem meldde, dat zijn zoon van de
Bank was weggeloopen, meer dan 6000
gulden medenemende. Niemand weet,
waarheen, en natuurlijk zijn naar alle
richtingen geheime agenten uitgezonden,
om hem te v,atten, en zijn arme vader
is geheel terneergedrukt door schaamte
en smart. Indien hij wordt gevonden, zal
hij natuurlijk tot een lange gevangenschap
worden veroordeeld; en, ,als hij ontsnapt,
is het niet waarschijnlijk, dat zijn vrienden
ooit weer v,an hem zullen hooren, want
dan zal 'hij nooit weer in Engeland dur
ven komen."
„Waarheen denkt gij, dat hij gegaan is?"
vroeg ik.
„Waarschijnlijk naar Spanje," zeide
mijnheer William, „maar men kan 'tniet
zeggen. En nu, hoe denkt gij er over? Z,al
ik net aan Evelijn vertellen? Ik vrees, dat-
het haar zeer van streek zal brengen!"
„Ja,' zeide ik, „daar ben ik ook bang
voor; zij z,al het vreeselijk voelen, maar
toch geloof ik bijna, dat het'beter zou
zijn, het haar te zeggen, want den een
of anderen tijd moet zijl het toch weten,
en zij zal minder in staat zijn, het te
dragen indien zij langer in onzekerheid
wordt gehouden."
(Wordt verv#lgd./
