n- ZILVER
Bank.
Donderdag Juli 10%
hrijnng te koog:
LUIS'
,1
i PLUIMVEE.
lDERS
burgsohe
irheids-
nstelling,
/t\
inaf f30
AËS, Stoomsmederii
luis met Tuin,
ïuur en Stal
we Utrechtsche
en bespannen
met Paard.
XKHU1S,
ienstbode benoodiy»,
karen Éénpaardspte!
d gezin of een
derde knecht.
DEED IK EEN GOEDE KEUS?
hoofdstuk x.
ichtigen op de
rïjgbaar in elke
na Zaak.
irzien van prima kwaliteit
ndvleesch vanaf 70 c,
INGELSE, Beenhouwer!
delburg.
ikaal gaat bom
serde staalplaat, roestvrij
"enschte maat, van 100 tot
1500 Liter
.s te bezichtigen en te
bij
KATTENDIJKE. J'
nge, aan den straatweg,
té Tol", groot 4 Are 21 cA.
vingsbiljetten in te Ie'
ór of op 15 Juli 1921-
re van den Notaris J, c. A,
te Kapelle, waar inlich,
rkrijgbaar zijn
DE HAND TE KOOP:
Billijken prijs
afzonderlijk te koop.
Adres
andel H. WEGELING,
Vlissingen.
KOOP: /ii
TE
PA
aparte Bovenwoning.
akhuis, gelegen aan di
werssingel is direct op t
Adres J. DINGEMANSEj
le K 213, Middelburg.
hoog loon tei stond
\_NDEE Ai., 's Heer
leren.
TE KOOP: I
oi bruin IKIerrieveule
)E VOOGD, Domburg.
ind gevraagd,
ng beschikbaar.
AN DIJKE, LandbJ^e
id b. z. a. als
I
ISHOUDSTEB,
G. in een niet te
Brieven onder
idelaar DHUIJt M b Jf
voordeeligst adres voor
No. 88 MIDDELBüb
urantiekantooJ9"
opzegging 4
1. opzeggirg
Uitgave van
t Venn. LUCTOR ET EMERGQ,
gevestigd te Goes.
Hoofdbureau te Goes:
;,ANftE VORSTSTRAAT 70,
(Telefoon No. 11).
Bureau te Middelburg
IIBHA F- P- DHUIJ - L. BURG.
Drukkers
jpsterbaan Le Cointre, Goes.
VERSCHIJNT ELKEN WERKDAG.
Abonnementsprijs:
Prijs per 3 maanden fr. p. poBt f3.—
Losse nummersfö-Oï
pe Kruiningsohe schoolkwestie.
i'en tweeden male heeft de gemeen te-
j van Rruiningen den euvelen moed
Siail «m geheel tegen de wet op! het
Ler' Onderwijs in, af te wijzen het
•rerüoek om beschikbaarstelling van gel-
jen yoor .verbouw en .uitbreiding dar
Christelijke school.
'Onbegrijpelijk is deze weigering van
to Kruiningschen gemeenteraad, om aan
«ju wettelijke verplichting te voldoen,
tj js n.l. van de zijde der zes tegen
stemmers niet één motief ve'rnomen,
sfaarom imen meende de aangevraagde
Jllen niet te moeten toestaan. Blijk-
jiiar acbt Imen alle argumentatie overbodig
en verkeert men diaar nog in de naïeve
meening, dat op deze wijze de gelijk
stelling van openbaar en bijzonder on-
derwijs te verhinderen is. Ten onrechte
hiervan zijn wij zeker de
Kruiningsche liberalenzullen het onder
vinden, dat de Wet ook tegen hun wil in
tan worden Uitgevoerd.
Paar het allen s'dhijh heeft, dat men
jn sommige gemeenteraden de nieuwe
Wet op het Lager Onderwijs niet be
hoorlijk kent, verwijzen we nogmaals alle
belanghebbenden naar de artikelen 72
tot 76 dier wet.
Bij nieuwbouw of verbouw richt het
schoolbestuur een verzoek yen. 'beschik
baarstelling van gelden tot den gemeen-
leraad, pndeï' overlegging van: kostan-
raming, een verklaring, dat de school
door minstens 40 leerlingen zal worden
bezocht (in een gemeente met minder
dan 100.000 inwoners), een verklaring,
dat het schoolbestuur 15 pCt. der stich-
tingskosten zal storten in de gemeentekas,
een Opgave van de grootte van het
gebouw, 't aantal klassen, 't aantal leer
lingen per klaislse en of de school zal
zijn 'voor gewoon lager onderwijs of voor
Uitgebreid laiger onderwijs.
Is aan deze vereisehten van de wet
koldaan, dan moet de gemeenteraad op
bet verzoek binnen drie maanden' gunstig
beslissen. Hieraan valt zelfs door een
zich oppermachtig wanenden gemeente
raad niets te veranderen. Natuurlijk kan
de gemeente, indien zij' hiertoe in de
gelegenheid verkeert, 'n bestaand school
gebouw beschikbaar stellen, maar biervan
is In het Kruiningsche geval geen woord
gerept. n
Ons dunkt, dat het schoolbestuur over
eenkomstig .artikel 76, 2de lid der L. O.-
*et, onmiddellijk van dit afwijzende be
sluit bij Gedep. Staten in beroep izial
gaan. Laten wij hopen, dat dit college
spoedig de knoop doorhakt, opdat er
een eind kome aan den toestand, dat
plaatselijke grootheden zonder eenige
"wettelijke reden de bevrediging op
schoolgebied saboteeren.
Eigenaardig is wel, dat de yrijzinnige
pets zich over een dergelijke onwettige
handelwijze absoluut niet uitspreekt. Dat
teekent 1
Zjjtt «r alleen Duitsche oorlogsmis
dadigers?
Wjj Meldden reeds een en ander van
berechting der D'uitsche oorlogsmis
dadigers voor het gerechtshof te Leipzig,
wemand zal het bejammeren, indien daar
*0. die zich i.n den oorlog tegenover hun
jjiMemenschen als beesten hebben ge
dragen en dezulken schijnen er helaas
e zijn een fijnte sfxa£ oploopen.
Maar jnen hoede zich voor eenzijdig
heid, en denke niet, dat zulke onmen-
schen alleen aan Duitschen kant werden
aangetroffen. Zoo citeeren wij uit een
te Berlijn verschenen boek, getiteld: „In
een Fransehe hel Duitsche krijgsge
vangenen in "Dahomey" het volgende:
De (regeeringsLarchitect P moest een
tijdlang het allervuilste werk doen bij
het reinigen van privaten, daarna moest
hij londer toezicht van den Franschen
sergeant Castelli met een houweel een
izwaren 'muur bewerken, en dit zoo lang:,
dat hij het houweel niet meer kon houden
en 'zijn handen bloedig waren geworden.
We moesten in gebulkte houding twee
tot drie meter hooge grasplanten bij den
wortel met de bloote handen uittrekken,
en mochten ons geen oogenblik oprichten.
Als iemand dit oiok maar even trachtte
te doen, sprong onmiddellijk een zwarte
soldaat op- hem toe en sloeg hem met
den kolf van het geweer in den rug.
Velen vielen onder dit ongewone werk in
de gloeiende zonnehitte in onmacht. Met
schoppen en slagen werden wij' weer tot
Werken aangezet. Koorts onder 40 graden
telde niet, men werd aan het werk ge
houden, todat men in elkaar viel.
Kameraden, die volgens" het beweren
van de zwarte opzichters niet hard genoeg
hadden gewerkt, werden met de ver
scherpte toepassing van de duimschnoe-
venmarteling bestraft. Bij twee gevangen
nen werd de slchïioef zoo< sterk aangezet,
dat 'de duimen barstten, en daarna wer
den ze aan elkaar gekoppeld met een
aan de duimschroeven bevestigde ketting.
Tot zoover de- aanhaling uit het Duit-
sche werk. Nu eenmaal Duitsche feiten
van .dien aard nogmaals onder de alge-
meene aandacht worden gebracht, eischt
de rechtvaardigheid, dat ook hier recht
geschiede.
Een Korporaal en een soldaat.
Onder bovenstaand opschrift schrijft de
Brusselscbe Standaard:
In de legerdagorde voor het Brusselsche
garnizoen verscheen op 26 Juni de vol
gende onderrichting
„De lijken van gesneuvelde soldaten,
op het front ontgraven, zullen morgen
28 Juni aankomen14 lijken in de sta
tie van Brussel-Zuid; 7 lijken in de sta
tie van Schaerbeek; 4 lijken in de statie
van Etterbeek; 2 lijken in de statie varj
E'tterbeek-Jubelpark. Afvaardigingen be
staande uit een korporaal en een soldaat
zullen het leger vertegenwoordigen bij 't
aankomen der lijken. Deze afvaardigingen
zullen den lijkstoet begeleiden tot aan
de kerkhoven."
Een korporaal en een soldaat! Nog min
der dan de traditionëele ploeg van een
korporaal en vier man om de soep te ha
len en een ledig stootkarretje door de
stad te sjouwen. Niet eens een officier,
niet eens een klaroen om den laatsten
welkomgroet te brengen!
Vooral dezer dagen is er een overdaad
geweest v,an eerebietuigingen aan Congo(
v,an défilé's, van hulde aan den Japan-
schen prins. Veel soldaten, veel vaandels,
officieren met sporen, regimenten met mu
ziek.
Nu komen zij terug, de schamele doo-
den, die hun leven hebben gelaten. De
lauwwerkronen zijn verdord. Een korpo
raal en een soldaat voor de corvée!
De Strom'boli.
Dezer dagen hebben We reeds gemeld,
dat de Stromboli op het eiland van, dien
naaim weder een verhoogde werkzaam
heid openbaart.
De (Stromboli is kleiner dan de Etna
en de Vesuvius, maar de meest werk
zame Ider drie vulkanen. Geen uur is
de beifjjfcolmaakt .rustig en meestal heeft
iedere paar minuten een kleine eruptie
plaats. De Ia'ater is dan oiok steeds met
een gloeiende lavamassa gevuld, en voor
al bij nacht moet dit een sjpookachtig-
schemer gezicht opleveren. Voor twee
jaar had ook een hevige uitbaTsting
plaats, waarbij een deel van het eiland
verwoest werd en een aantal men-
schen het leven lieten. Wel had het ob
servatiestation op den berg alarm ge
maakt, doch niettemin werden verschil
lende personen op h'un vlucht door den
lavastroom ingehaald.
De reden, dat dit kleine, zoo gevaar
lijke eiland toch geregeld wordt bewoond,
is1, dat de bodem 'er uitermate vrucht
baar ,,is. Wijn, vijigen, rozijhen, palmboo:-
men, kortom de geheele flora van hét
Zuiden is er in ongekende weelde ver
tegenwoordigd, terwijl de Vulkanische bo
dem zwavel en puimsteen in zeer groote
hoeveelheden oplevert.
Wervelstorm 'boven Manilla.
Een wervelstorm heeft .zware schade
aangericht in Manilla en het omgelegen
gebied. De eleotrische centrale werd on
klaar en de stad werd in duisternisi ge
dompeld. Huizen werden van 'h'un dak
beroofd en verscheiden kleine schepen
in de baai werden op strand geworpen. Er
izijn tot "dusver geen verliezen aan men-
schenlevens gemeld.
De gevechten te Beuthen.
Omtrent de gevechten tusschen de Duit
sche bevolking van BeUthen en Fran
sehe troepen, waarvan wij onder Tele
grammen reeds iets meedeelden, schrijft
een ooggetuige aan de Duitsche pers het
volgtende
Het binnentreden der Engelsche troepen
in de stad had een zeer ordelijk ver
loop. Toen de Engelse hen hun kwartieren
betrokken in de kazernes, nam de bevol
king, die hen tot daartoe vergezeld had,
met zeer veel hartelijkheid afscheid van
de soldaten. De Franschen, die .zich even
eens "in de kazernes bevonden, namen
daarop een dreigende houding aan en
wiepen stcenen paar de menigte. Deze
trok zich terug.
Maar later kwam het, nabij het officie
rencasino der geallieerden, opnie'uw tot
geestdriftige- betoogingen. voor de Engel-
schen. Opeens stormden de Fransehe of
ficieren het casino uit en met zwee-
pen en knuppels werd op de menigte
ingeslagen.
Toen viel een schot. Blijkbaar had een
persoon, die met de manifestaties niets
te miafcen bad, dit schot gelost. De woede
dêr Franschen, officieren en soldaten
steeg n'u ten top. Ze ontzagen niemand
meer. Weerlooze vrouwen werden neer
geslagen, kinderen werden aan de moe
ders ontrukt, op den grond - gesmakt en
voor de oog[en der moeder met geweer
kolven doodgeslagen.
Intusschen waren de andere Franschen,
die in de kazerne vertoefden, g;ealaimeerd.
Met gevelde bajonet renden dezen op de
menigte in, en aoo werd het slot van
de.ze blijheidsuiting over de aankomst der
Engielschen een ontzettend bloedbad.
Nog is het aantal slachtoffers, dooden
en g;ewonden, niet met juistheid vastge
steld, maar het moet z;eer groot zijn.
's Avonds om 9 Uur, toen de straten
weer geheel ontruimd waren, trokken de
Fransehe af deelingen nog door de stad.
Ze waren voorzien van handgranaten en
wierpen die hier en daar in de huizen.
f
FEüSLtETOföL
34') _o_
Evelijn bedekte haai- gelaat met de han-
J® en schreide. Ik iging naast haar zitten
s»°eg mijn arm om haar middel, en
j i n WÜ gedurende eenigen tijd zon-
on sPreken. Toen sprong zij plotseling
J1' Sjng naar de tafel, opende haar por-
en begon te schrijven.
eli'nihi11 1moedig zÜm May" zeide zij,
Wat r rï°or kaar ^ranen Feen.
't n' t aan haar nee^ zeide, weet
zc ™iaar onder 'Pschrijven schreide
tik r"'}w0erl st-'ik zij den brief in haar
de t ZOu g°ed zijn, hem in
^even.t,a&ch te doen," zeide zij;„als
iet rijden, zullen we naar
Ws d t°or gaan en hem daar in de
k» 'Ut 6n dan za* het van av"ond
0 h^' j^11 PaPa veriellen,"
sluit u 'iioFbaar was ik, haar dit be-
als, f 01611 u^ruFkenIk gevoelde,
*as
««licht,
een -zware last mij van 't hart
Tel}jn's bekentenis.
w'as zeer bleek, en beefde erg,
toen de tijd voor het eten naderde. Ze
ging als gewoonlijk, naar beneden, en
trachtte tot haar vader te spreken, en
het te doen voorkomen, (alsof er niets aan
scheelde, maar ik kon zien, dat dit haar
veel moeite kostte, en d,at zij met vreeze
den tijd .afwachtte, wanneer haar geheim
moest worden verteld. Ze h.ad dien mid
dag den 'brief aan haar neef naar de post
gebracht; het was dus te laat, om terug
te keeren; en ik geloof niet, dat zij dit
wenschte te doen, m,aar zij vreesde haars
v,aders ongenoegen, en verlangde er naar
te gevoelen, dat de smartelijke onthul
ling gedaan zou zijn.
Na het eten gingen we naar de biblio
theek, en mijnheer William deed Evelijn
op haar rustbed nederliggen, want hij had
opgemerkt, dat- zij bleek en vermoeid
was ,en, overeenkomstig een voorafgaande
afspraak tusschen Evelijn en mij, maakte
ik een verontschuldiging, om de kamer
te kunnen verlaten, en liet haar met haar
vader alleen.
Ik ging naar boven, naar de kamer van
Evelijn, en zat op den uitslag te wachten,
terwijl ik intusschen bad, dat zij den moed
mocht hebben, om mijnheer William alles
te zeggen, en dat hij niet erg boos mocht
zijn. Het scheen een langen tijd te du
ren voor er iemand kwam. Ik nam een
boek ter hand en trachtte te lezen,
maar, ofschoon mijn oogen de woorden
volgden, kon ik toch niet mijn gedachten
bepalen bij hetgeen ik las. Toen be
proefde ik te naaien, maar die poging mis
lukte ook. Ik ging daarom bij het ven
ster zitten, en keek n,aar de ondergaande
zon. totdat het in de kamer donker werd
Toqn kw.am Clemence, Evelijns meid, in
de kamer, om iets te halen, en, daar zij
zag, dat ik in het donker zat, stak zij 'het
gas op, trok de gordijnen dicht, en toen
werd ik nogmaals alleen gelaten.
Eindelijk hoorde ik een voetstap op
de trap. Het was mijnheer William, en
hij kwam alleen. Hij kwam in de kamer,
en sloot de deur .achter zich toe, en,
terwijl hjj mij naderde, zeide hij vriende
lijk: i j
„Juffrouw Lindsay, ik moet u bedanken
voor de vriendelijke wijze, waarop gij van
daag invloed hebt uitgeoefend op Evelijn.
Zij vertelt mij, dat het geheel en al aan
u te danken is, dat zij er toe gebracht is
geworden, om mij haar dwaas gedrag te
belijden."
„Ik ben er ten volle v,an overtuigd,
mijnheer William," zeide ik, „dat Eve
lijn zeer dankbaar is, dat zij het u
verteld heeft. Zij houdt zooveel van u,
dat het haar ongelukkig maakte, te ge
voelen, dat zij u bedroog."
„J,a, arm kind!" zeide hij; „ze heeft
Een rede van rijkskanselier Wirth.
Nadat de Rijkskanselier gisterochtend
in den Economisehen Rijksraad inlichtin
gen had gegeven over het regeeringspro-
gr.am voor den wederopbouw, voerde hij
des middags in den Rijksdag zelf het
woord en bepleitte hij de verlaging van de
buitengewone uitgaven. Alleen reeds voor
bepaalde uitgaven, die voortvloeien uit de
buitengewone uitgaven, zijn 26 milliard
n-o-odig. De gewone uitgaven eischen 48
milliard, waarbij nog de heffingen komen
op den uitvoer. Dan is nog geen rekening
gehouden vmet de kosten der bezetting,
die alleen al "8 milliard vergen. De regee
ring hoopt tachtig milliard te vinden uit
nieuwe belastingen, waarbij de directe be
lastingen ongeveer 40 en de indirecte be
lastingen ongeveer 36i/2 milliard moeten
leveren. Het voortdurende werk om. te ko
men tot de deelhebbing door het rijk
in de nijverheid, is begonnen. De Rijks
kanselier, die op de belastingen zelf niet
naderinging, deelde enkel miede, dat de
bijzonderheden later ter kennis zouden
worden gebracht van den Rijksdag. Hij
richtte aan de entente de waarschuwing,
er toe mee te helpen, ,aan Duitschland bij
zijn pogen tot nakoming van zijn verplich
tingen, die taak niet te zwaar te maken.
Daarbij ,ging de rijkskanselier uit van 'de
nofa der waarborg-commissie, waarin was
verklaard, dat de stabilisatie van den mar-
kenkoers werd erkend als de eerste laak,
die moest worden vervuld. De rijkskan
selier achtte het in verband met de
groote schade aan Duitschland door de
strafbepalingen toegebracht verbazing
wekkend, dut geëischt werd, dat Duitsch
land groote hervormingen moest invoeren.
Immers er werd door de entente op
Duitschland groote pressie geoefend 't
welk het tot stand komen van betere
toestanden belette. De strafbepialingen-po-
litiek had gedurende de laatste maanden
de opgewektheid tol den arbeid in
Duitschland verlamd.
Voorts verklaarde de rijkskanselier eien
spoedige geruststelling v,an Duitschland
over het lot van Opper-Süezië voor nood-
zakelijk. Duitschland koestert den besten
wil om al zijn verplichtingen na te k-o-
men. Het verwacht echter van de an-
j dere partij een spoedig en oprecht ant-
woord in de zaak vim Opper-Silezië en
de strafbepalingen.
f
Het spoorwegongeluk in Belgie,
Onder Telegrammen meldden wij ciste-
S ren nog kort een en ander van een
j spoorwegongeluk te HennUyères "(Hene-
5 gouwen). Daar is n.l. de sneltrein Ato-
sterdamRarijis ontspoord.
Op het oogenblik, dat de trein 'Hennyè-
i res binnenreed, sprongen de twee lo-co-
motieven 'uit het spoor. De reizigers, die
het was ongeveer middernacht ge
deeltelijk sliepen, werden door elkaar ge
worpen. Een panische schrik maakte zich
van hen meester. Verschillende wagens
werden vernield. Gemeld wordt, dat 7
Fransehe beambten zijn gedood en 3 ge
wond -en dat 20 passagiers werden ge-
l^wond. Onder de gewonden moet zich
j (slechts één Nederlander bevinden, n.l. dhr.
f A. <le Jong uit Sliedrecht.
I Uit het eerste onderzoek schijnt men
te moeten opmaken, dat men met een
I ntisdadiigen 'alanislag te doen heeft, want
van sommige gedeelten van het spoorweg-
traject zijn de schroefbouten los.
De Belgische minister Neujcan heeft
ter plaatse spoedig' een bezoek gebracht,
j Hij verklaarde aan den oorrespondent
l der „N. R. Crt.", dat liij niet dacht,
deze laatste twee dagen veel geleden.
Ik berisp haar niet; natuurlijk handelde zij
f zeer verkeerd; maar de voornaamste
schuld ligt niet bij haar." Ik gaf geen
l antwoord, en hij ging voort:
i „Die neef v.an mij moet noodig eens
op zijn plaats gezet worden. Ik hoop, dat
dat een les zal zijn, die hij nooit zal
vergeten. Ik kan u wel vertellen, dat ik
hem niet z,al sparen. Ik vrees, dat hij een
listige vent is! Evelijn doorziet hem n,a-
l tuurlijk niet, maar ik wel; en ik zaL het
hem ook laten weten. Maar hierover be
hoef ik u niet lastig te vallen, juffrouw
Lindsay," zeide hij, terwijl hij opstond,
om de 'kamer te verlaten. „Ik had er
inderdaad even behoefte aan, u ten zeer-
s ste mijn dank te betuigen, -dat gij een
trouwe, verstandige vriendin voor mijn
lievekind zijt, en u te zeggen, h-oie ik
s den invloed, dien gij op h,aar hebt, waar-
deer."
Dit was heel wat voor mijnheer William,
om te zeggen. Hij h,ad nooit te voren ook
maar de geringste zinspeling erop ge-
m,aakt, dat hem iets, dat ik- deed, be
haagde. Hij was een zeer stil mam, en
gaf zelden uitdrukking aan zijn gevoe
lens, en daarom hadden eenige woorden
v,an lof dubbel zooveel waarde, als ze
j zonden hebben, indien zij van een an
der afkomstig waren, en ik gevoelde mij
Prijs der Advertentiën:
14 regels f 1.20, elke regel mee» 3® cl
Bij abonnement belangrijke koïting-
Bewijsnummers cent.
dat de misdaad begaan was- door een
lid van het personeel der spoorwegen.
Ik geloof, .zeide hij, dat men te doen heeft
met een aanslag van internationale die
ven of van internationale anarchisten.
Wat mij doet igelooven, dat de ramp niet
het werk van een -der spoorwegmannen is,
dat de naald, volgens het zeggen der
ingenieurs, door een weinig vaardige hand
is losgerukt, waardoor de trein eerst op
een .zijspoor kwam en daarna pas ont
spoorde. Als dit niet het geval was. ge
weest, .zou het ongeluk waar de trein
op dat oogenblik reed met een snelheid
van 80 K.M. per uur nog veel ern
stiger .zijn geweest. De gezindheid van
het personeel, herhaalde hij, is mij een
waarborg ervoor, dat het misdrijf niet door
een van hen is beglaan, het moet het
werk .zijn van een gek of van een dief.
In die 'richting: zoekt de justitie dan ook.
De dinjgem van waarde in den trein zijn
nog niet geheel geïnventariseerd, maar,
voor.zoover bekend is, weet men, dat de
trein ongeveer twee millioen voor do
Fransehe administratie meevoerde en be
langrijke bedragen voor Nederlandsch-
Indië. Het is trouwens bekend, dat met
dezen trein altijd belangrijke bed-Paigen
worden verzonden, waarom hij wel de
bankierstrein Wordt genoemd. De postpak
ketten en de .zendingen van waarde zijn
ondergebracht in een loods, waar ook
de lijsten liggen, en die bewaakt wordt
door. de Igendarmerie.
De aanslag; moet kort voordat de trein
kwam zijn gepleegd, wiant, zoo zei de
minister, nog: om 'half 11 was er een
trein lang:s Hennuyères gekomen, en als
de naald toen al was weggehaald, had die
al moeten ontsporen.
Een .ooggetuige imeldt nog aan de
„Tel.": i
,„T'e ruim half twaalf verlieten we Brus
sel, flink heen .en weer geschud door de
lichte Fransehe spoorwagons. Langzamer
hand waren wij ingedommeld, toen plot
seling; we zullen een half Uur gereden
hebben, een geweldige schok ons wekte.
Instinctief 'hielden we elkander vast en
schrokken natuurlijk hevig'. Opgewonden
riep ik Uit: Nou gaan we er aan! Een
geluid van brekend glas, gekraak van
hout en 't gekerm der gewonden hoorde
men boven alles uit.
Wij probeerden den wagen overhaast
te verlaten. Maar dat ging niet .zoo ge
makkelijk. De deuren waren niet open
te krijgen, zoodat we ten slotte door de
raampjes naar buiten moesten kruipen.
Het was een hachelijke toestand,, vooral
t-o-en het gas .zich door de wagens begon
te verspreiden. Gelukkig vloog nergens
een wagen in brand.
Het was een vreeselijke verwarring. Dok
toren waren er niet in den trein, genees
kundige hulp van buiten bleef uren weg,
.zoodat de gewonden langen tijd onver
zorgd op het terrein van de ramp moesten
blijven. Een .zwaargewond machinist deed
maar niets dan ijselijk kermen. Van uit
het kasteel van den heer Sylvain te Bois
d'Enghien, dat in de nabijheid ligt kwam
eindelijk hulp opdagen en ook uit het
dorp Hennuyères. Het duurde echter tot
half drie tot doktoren en verdere hulp
uit Moris op de plaats van de ramp aan
kwamen. Het bevrijden der slachtoffers!
ging niet gemakkelijk. Enkele moesten uit
hun benauwde positie gezaagd worden.
Het transport der gedoode en gewonde
Fransehe postbeambten was vreeselijk om
aan te zien.
Uit Ierland.
Te Dublin hebben dan, zooals wij reeds
8 zeer dankbaar, dat God mij in staat ge
steld had, hem in deze zaak genoegien'
te doen.
„Evelijn zal nu boven bomen, juf
frouw Lindsay," zeide mijnheer William,
toen hij de kamer verliet; „wilt ge zoo
goed zijn, te maken, dat zij dadelijk naar
bed gaat?"
Ik beloofde, het te zullen doen, en*
oogenbl'ikkelijk bracht hij haar boven. Zij
zag er zeer vermoeid en bedroefd uit,
en haar oogen waren gezwollen van 't
schreien, maar zij sloeg haar armen om
mijn hals en kuste mij, en was jegens
mij zeer lief en hartelijk. Toen haar va
der naar heneden gegaan was, zeide zij:
„O, May! ik hen zóó blij, dat ik het
papa verteld heb, o, -zóó blij; ik ben n'u
veel gelukkiger."
„Ik was er van overtuigd, dat gij dat
zijn zondt, Evelijn," zeide ik, „het is
verschrikkelijk een dergelijk geheim te
hebben, dat het gemoed bezwaart."
„Ja," zeide zij, „ik ben zeer blijde, dat
ik het hem verteld heb; maar, o May,
hij was zoo boos niet op mij, niet half
genoeg; hij wilde niet inzien, dat het
mijn schuld was, maar hij was ver
schrikkelijk boos op Donald."
(W*ritt vervolgd.
